Jeśli temperatura utrzymuje się, jakie testy należy podjąć?

Od tygodnia temperatura wynosi 37,4. Na początku myślałem o przeziębieniu, teraz nie ma żadnych objawów, rano i wieczorem nie ma temperatury, jak 36,8-36,9. W wieku 18-19 godzin stale wzrasta do 37,4–37,5 stopni. Myślę, że zaliczę testy. Co przejść? pełna liczba krwinek lub inne?

RTG co? całe ciało? następnie zbyt nakłucie kręgosłupa

Na próżno ernichayte. RTG klatki piersiowej. Pierwszą rzeczą, którą terapeuta wykluczy, jest podejrzenie gruźlicy.

powinno to zrobić lekarz. Promieniowanie rentgenowskie nie jest rzeczą tak nieszkodliwą, aby zrobić to w kierunku własnym. niech ten terapeuta najpierw ją wysłucha i weźmie krew. kiedy przychodzę do terapeuty, najpierw pyta mnie, co boli / boli i jaki jest hron. Nie wysłałem mnie natychmiast na zdjęcie, ale wysłuchali mnie, wzięli analizę krwi i plwociny do analizy

Jeśli osoba nie zrobiła zdjęcia rentgenowskiego przez ponad rok, może to i powinno być zrobione samodzielnie. Raz w roku. W przeciwnym razie, jeśli grypa jest świeża na rękach - oczywiście nie.

powinno to zrobić lekarz. Promieniowanie rentgenowskie nie jest rzeczą tak nieszkodliwą, aby zrobić to w kierunku własnym. niech ten terapeuta najpierw ją wysłucha i weźmie krew. kiedy przychodzę do terapeuty, najpierw pyta mnie, co boli / boli i jaki jest hron. Nie wysłałem mnie natychmiast na zdjęcie, ale wysłuchali mnie, wzięli analizę krwi i plwociny do analizy

Lekarz bez prześwietlenia nie zdiagnozuje gruźlicy. Mój przyjaciel miał temperaturę półtora miesiąca, bez innych objawów, osłabienie było nadal. Terapeuta też nie wysłał jej na prześwietlenia, tylko słuchał. Kiedy przyszła do niego po raz trzeci, zadzwonił do niej na symulatorze i był podejrzliwy po prostu, że pracuje w sabotażu, mówi, bierze wolne i prosi o ciągłe zwolnienie lekarskie. Słuchałem ponownie, kiedy piszesz. Dopóki nie czuła się źle, poszła do innego lekarza - natychmiast zamówił prześwietlenie. Rezultat - 4 miesiące w klinice jajowodów, zdrowa młoda dziewczyna. Fluorografia raz w roku nie jest kaprysem, zwłaszcza w naszych czasach. A gruźlica nie jest tak rzadką chorobą, a co za okropna i okropna. (

Niska jakość gorączki

Co robić w testach na długą temperaturę podgorączkową

Przyczyny niskiej jakości gorączki

Co robić testy

Pytania i odpowiedzi

Amyloidoza Pytanie: Witam, chciałbym wiedzieć, czy robisz testy na amyloidozę?

Odpowiedź: Cześć! Prowadzimy badanie: „Badanie mikroskopowe materiału z określeniem obecności amyloidu”.

Spermogram Pytanie: Mój mąż nie chce iść do żadnego laboratorium, aby wziąć spermogram w laboratorium, ale czy można go odebrać w domu i zanieść do laboratorium?

Odpowiedź: Cześć! Tak, współmałżonek może zbierać materiał w domu w sterylnym pojemniku. W ciągu 1 godziny biomateriał należy dostarczyć do laboratorium. Sterylny pojemnik należy umieścić w termosie - w nim transportowany.

Zapisz się do lekarza: +7 (499) 116-79-45

Niska jakość gorączki to temperatura 37-37,5 ° C przez długi czas. Osoba może być całkowicie nieobecna w objawach choroby i może wywoływać dyskomfort. Mówimy o temperaturze podgorączkowej nie wtedy, gdy rejestrowane są pojedyncze przypadki wzrostu temperatury: może to być spowodowane indywidualnymi cechami ciała i czynnikami opisanymi powyżej, ale jeśli stan podgorączkowy jest rejestrowany na krzywej temperatury z pomiarami wykonanymi przez wiele dni z rzędu.

Za prawdziwy wzrost temperatury uważa się temperaturę powyżej 38,3 stopni. Tej temperaturze towarzyszą bardzo specyficzne objawy, które odpowiadają konkretnej chorobie. Jednak długi stan podgorączkowy jest często jedynym objawem, który pozwala ustalić przyczynę, która będzie musiała przebiegać wokół lekarzy.

Normalna temperatura ludzkiego ciała jest rozpoznawana jako 36,6 ° C, chociaż wiele z nich ma 37 ° C jako normalną temperaturę. To właśnie ta temperatura jest obserwowana w zdrowym organizmie: dziecięcym lub dorosłym, męskim lub żeńskim - to nie ma znaczenia. Nie jest to stabilna, statyczna, niezmienna temperatura, w ciągu dnia zmienia się w obu kierunkach w zależności od przegrzania, hipotermii, stresu, pory dnia i rytmów biologicznych. Dlatego temperatury od 35,5 do 37,4 ° C są uważane za normalny zakres.

Temperatura ciała jest regulowana przez gruczoły wydzielania wewnętrznego - tarczycę i podwzgórze. Receptory komórek nerwowych podwzgórza reagują na temperaturę ciała, zmieniając wydzielanie TSH, które reguluje aktywność tarczycy. Hormony tarczycy T3 i T4 regulują intensywność metabolizmu, od którego zależy temperatura. U kobiet hormon estradiol bierze udział w regulacji temperatury. Wraz ze wzrostem jego poziomu zmniejsza się temperatura podstawowa - proces ten zależy od cyklu menstruacyjnego. U kobiet temperatura ciała zmienia się o 0,3-0,5 ° C podczas cyklu miesiączkowego. Najwyższe wskaźniki do 38 stopni obserwuje się między 15 a 25 dniem standardowego cyklu miesiączkowego po 28 dniach.

Oprócz tła hormonalnego wskaźniki temperatury nieznacznie wpływają na:

• aktywność fizyczna;
• spożycie żywności;
• u dzieci: silny długotrwały płacz i aktywne gry;
• pora dnia: rano temperatura jest zwykle niższa (najniższa temperatura jest obserwowana między 4-6 rano), a wieczorem osiąga maksimum (od 18.00 do północy - okres maksymalnej temperatury);
• u starców temperatura spada.

Fizjologiczne fluktuacje termometrii w ciągu jednego dnia w granicach 0,5–1 stopni są uważane za normalne.

Choroby charakteryzujące się stanem podgorączkowym

Zakaźne przyczyny choroby

Infekcje są najczęstszą przyczyną stanu podgorączkowego. Przy długotrwałym występowaniu choroby objawy są zwykle wymazywane i pozostają tylko podgorączkowe. Głównymi przyczynami zakaźnego stanu podgorączkowego są:

• Choroby laryngologiczne - zapalenie stawów, zapalenie migdałków, zapalenie ucha środkowego, zapalenie gardła itp.
• Choroby zębów i zęby próchnicowe.
• Choroby przewodu pokarmowego - zapalenie żołądka, zapalenie trzustki, zapalenie jelita grubego, zapalenie pęcherzyka żółciowego itp.
• Choroby dróg moczowych - odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie cewki moczowej itp.
• Choroby narządów płciowych - zapalenie przydatków i zapalenie gruczołu krokowego.
• Ropnie z zastrzyków.
• Nie gojące się wrzody pacjentów z cukrzycą.

Choroby autoimmunologiczne

W chorobach autoimmunologicznych układ odpornościowy organizmu zaczyna atakować własne komórki, co powoduje przewlekłe zapalenie z okresami zaostrzeń. Z tego powodu zmienia się temperatura ciała. Najczęstsze choroby autoimmunologiczne:

• reumatoidalne zapalenie stawów;
• toczeń rumieniowaty układowy;
• Hashimoto zapalenie tarczycy;
• Choroba Crohna;
• rozproszone wola toksyczna.

W celu wykrycia chorób autoimmunologicznych zaleca się wykonanie testów na ESR, białko C-reaktywne, czynnik reumatoidalny i kilka innych testów.

Choroby onkologiczne

W nowotworach złośliwych stan podgorączkowy może być wczesnym objawem choroby, 6–8 miesięcy przed jej objawami. W rozwoju stanu podgorączkowego rolę odgrywają tworzenie kompleksów immunologicznych, które wyzwalają odpowiedź immunologiczną. Jednak wczesny wzrost temperatury jest związany z początkiem produkcji określonego białka przez tkankę nowotworową. Białko to znajduje się we krwi, moczu i tkance guza. Jeśli guz się jeszcze nie ujawnił, połączenie stanu podgorączkowego i specyficznych zmian we krwi ma wartość diagnostyczną. Często stan podgorączkowy towarzyszy przewlekłej białaczce szpikowej, białaczce limfocytowej, chłoniakowi, mięsakowi limfatycznemu.

Inne choroby

Może powodować podgorączkę i inne choroby:

• dysfunkcja autonomiczna: naruszenie serca i układu sercowo-naczyniowego;
• dysfunkcja gruczołów dokrewnych: nadczynność tarczycy i nadczynność tarczycy (wykrywane jest USG tarczycy i badanie krwi na hormony T3, T4, TSH, przeciwciała na TSH);
• zaburzenia hormonalne;
• utajone zakażenie: wirus Epsteina-Barra, zakażenie wirusem cytomegalii, zakażenie opryszczką;
• Zakażenie HIV (wykryte za pomocą ELISA i PCR);
• robaczyca (wykrywana przez kał na jajach robaka);
• toksoplazmoza (wykryta przez ELISA);
• bruceloza (wykryta metodą PCR);
• gruźlica (wykryta za pomocą testów Mantoux i fluorografii);
• zapalenie wątroby (wykryte za pomocą ELISA i PCR);
• niedokrwistość z niedoboru żelaza;
• reakcje alergiczne;
• termoneuroza.

Dla zakaźnego stanu podgorączkowego charakterystyczne są:

1. spadek temperatury przez działanie przeciwgorączkowe;
2. słaba tolerancja temperatury;
3. codzienne fizjologiczne wahania temperatury.

Dla niezakaźnych subfebrilitet charakteryzujących się:

1. niepozorny przepływ;
2. brak odpowiedzi na leki przeciwgorączkowe;
3. brak codziennych zmian.

Bezpieczny stan podgorączkowy

1. Niska jakość gorączki podczas ciąży, menopauzy i karmienia piersią, która jest tylko objawem regulacji hormonalnej, jest całkowicie bezpieczna.
2. Do dwóch miesięcy lub nawet pół roku ogon temperatury może utrzymywać się po cierpieniu na choroby zakaźne.
3. Nerwica i stres mogą dobrze zapewniać wzrost temperatury w godzinach wieczornych. Stanowi podgorączkowemu w tym przypadku towarzyszyć będzie uczucie chronicznego zmęczenia i ogólnego osłabienia.

Psychogenny stan podgorączkowy

Na stan podgorączkowy, podobnie jak wszelkie inne procesy w organizmie, wpływa psychika. Kiedy stres i nerwica w pierwszym rzędzie naruszają procesy metaboliczne. Dlatego kobiety często doświadczają niezmotywowanej niskiej gorączki. Stres i nerwica powodują wzrost temperatury, jak również nadmierną podatność na sugestie (na przykład o chorobie) mogą wpływać na rzeczywisty wzrost temperatury. U młodych kobiet typu astenicznego, podatnych na częste bóle głowy i IRR, hipertermii towarzyszy bezsenność, osłabienie, duszność, ból w klatce piersiowej i brzuchu.

Aby zdiagnozować stan, testy są przypisane do oceny stabilności psychologicznej:

• testy wykrywające ataki paniki;
• skala depresji i lęku;
• Skala Becka;
• skala pobudliwości emocjonalnej,
• Skala aleksytymiczna Toronto.

Zgodnie z wynikami przeprowadzonych testów pacjent otrzymuje skierowanie do psychoterapeuty.

Lek podgorączkowy

Długotrwałe stosowanie niektórych leków może również powodować gorączkę podgorączkową: adrenalinę, efedrynę, atropinę, leki przeciwdepresyjne, leki przeciwhistaminowe, leki przeciwpsychotyczne, niektóre antybiotyki (ampicylina, penicylina, izoniazyd, linkomycyna), chemioterapia, narkotyczne środki przeciwbólowe, leki tyroksynowe. Zniesienie terapii eliminuje obsesyjne podgorączkowe.

Podgorączka u dzieci

Oczywiście, każdy rodzic zacznie się martwić, jeśli jego dziecko ma gorączkę każdego dnia wieczorem. I to jest poprawne, ponieważ u dzieci gorączka w niektórych przypadkach jest jedynym objawem choroby. Normą dla podgorączka u dzieci jest:

• wiek do jednego roku (reakcja na szczepionkę BCG lub niestabilne procesy termoregulacji);
• okres ząbkowania, gdy gorączka może występować przez kilka miesięcy;
• u dzieci od 8 do 14 lat z powodu krytycznych faz wzrostu.

O długim stanie podgorączkowym, który występuje z powodu naruszenia termoregulacji, mówi się, że dziecko trwa dłużej niż 2 tygodnie w 37,0–38,0 °, a dziecko w tym samym czasie:

• nie traci wagi;
• badanie nie wykazuje choroby;
• wszystkie testy są normalne;
• częstość tętna jest normalna;
• antybiotyki nie obniżają temperatury;
• temperatura nie zmniejsza działania przeciwgorączkowego.

Często u dzieci układ hormonalny jest obwiniany za gorączkę. Dość często zdarza się, że temperatura u dzieci ma upośledzoną funkcję kory nadnerczy, a układ odpornościowy jest osłabiony. Jeśli narysujesz psychologiczny portret dzieci hartowanych bez przyczyny, otrzymasz portret niekomunikatywnego, podejrzanego, wycofanego, łatwo podrażnionego dziecka, które każde zdarzenie może zakłócić.

Leczenie i odpowiedni styl życia prowadzą dzieci do wymiany ciepła do normy. Z reguły po 15 latach niewielu ma tę temperaturę. Rodzice powinni zorganizować prawidłową rutynę dnia dla dziecka. Dzieci cierpiące na niską gorączkę powinny się wyspać, chodzić i rzadziej siedzieć przy komputerze. Dobrze trenuje hartowanie mechanizmów termoregulacyjnych.

U starszych dzieci gorączka o niskiej złośliwości towarzyszy tak częstym chorobom, jak zapalenie gruczołowe, robaczyca i reakcje alergiczne. Ale stan podgorączkowy może wskazywać na rozwój bardziej niebezpiecznych chorób: onkologicznych, gruźlicy, astmy i chorób krwi.

Dlatego zdecydowanie należy skontaktować się z lekarzem, jeśli dziecko ma temperaturę 37–38 ° C przez ponad trzy tygodnie. W celu zdiagnozowania i ustalenia przyczyn podgorączek zostaną przypisane następujące badania:

• Dąb;
• biochemia krwi;
• OAM, codzienny test moczu;
• odchody na robaku jaja;
• radiografia zatok;
• radiografia płuc;
• elektrokardiografia;
• testy tuberkulinowe;
• USG narządów wewnętrznych.

Jeśli analiza ujawni odchylenia, będzie to powodem wysłania wąskich specjalistów do konsultacji.

Jak mierzyć temperaturę u dzieci

Temperatury u dzieci nie należy mierzyć bezpośrednio po przebudzeniu, po obiedzie, energicznej aktywności fizycznej, w stanie pobudzenia. W tym czasie temperatura może wzrosnąć ze względów fizjologicznych. Jeśli dziecko śpi, odpoczywa lub jest głodne, temperatura może spaść.

Podczas pomiaru temperatury wytrzyj pachy do sucha i trzymaj termometr przez co najmniej 10 minut. Okresowo wymieniaj termometry.

Jak radzić sobie z gorączką

Przede wszystkim należy zdiagnozować stan podgorączkowy, ponieważ nie każdy wzrost temperatury w określonym zakresie jest tylko stanem podgorączkowym. Wniosek na temat stanu podgorączkowego jest oparty na analizie krzywej temperatury, której kompilacja wykorzystuje dane pomiarów temperatury 2 razy dziennie - rano i wieczorem. Pomiary są przeprowadzane przez trzy tygodnie, wyniki pomiarów są analizowane przez lekarza prowadzącego.

Jeśli lekarz zdiagnozuje stan podgorączkowy, pacjent będzie musiał odwiedzić następujących wąskich specjalistów:

• otolaryngolog;
• kardiolog;
• specjalista chorób zakaźnych;
• fisiatra;
• endokrynolog;
• dentysta;
• onkolog.

Analizy, które należy podjąć w celu zidentyfikowania ukrytych chorób bieżących:

• OAK i OAM;
• biochemia krwi;
• skumulowane próbki moczu i badanie dziennego moczu;
• odchody na robaku jaja;
• krew na HIV;
• krew na zapalenie wątroby typu B i C;
• krew na RW;
• radiografia zatok;
• radiografia płuc;
• otolaryngoskopia;
• testy tuberkulinowe;
• krew na hormony;
• EKG;
• USG narządów wewnętrznych.

Identyfikacja odchyleń w dowolnej analizie staje się powodem powołania bardziej szczegółowej ankiety.

Środki zapobiegawcze

Jeśli patologia w ciele nie zostanie zidentyfikowana, należy zwrócić szczególną uwagę na zdrowie swojego ciała. Aby stopniowo przywrócić normalne procesy termoregulacji, potrzebujesz:

• terminowo leczyć wszystkie ogniska infekcji i pojawiające się choroby;
• unikać stresu;
• zminimalizować liczbę złych nawyków;
• przestrzegaj codziennego schematu;
• zasypiaj zgodnie z potrzebami swojego ciała;
• ćwicz regularnie;
• twardnieje;
• chodzić więcej na świeżym powietrzu.

Wszystkie te metody przyczyniają się do wzmocnienia odporności, procesów treningowych wymiany ciepła.

Dlaczego temperatura utrzymuje się na poziomie 37,2–37,5: przyczyny niskiej gorączki

Podgorączka to niewielki wzrost temperatury ciała z 37,5 do 37,9 stopni. Wyższym stawkom często towarzyszą inne objawy, które pozwalają na zdiagnozowanie choroby. Ale przyczyna długiego stanu podgorączkowego jest często trudna do określenia, a pacjent musi odwiedzić wielu lekarzy i wykonać ogromną liczbę testów.

Przyczyny

Ludzkie ciało, jako istota ciepłokrwista, ma tendencję do utrzymywania stałej temperatury przez całe życie. Niewielki wzrost temperatury jest możliwy przy nerwowym przeciążeniu, po jedzeniu, podczas snu i podczas pewnych okresów cyklu miesiączkowego. Kiedy konieczne staje się zabezpieczenie ciała przed skutkami negatywnych czynników środowiskowych, temperatura wzrasta do wysokich wysokości, powodując gorączkę i uniemożliwiając namnażanie się patogennej mikroflory.

Jednak przyczynami niskiej gorączki mogą być również choroby, które wymagają układu odpornościowego organizmu, aby przynajmniej minimalnie podnieść temperaturę, aby je kontrolować.

Normalna wydajność

Jaka jest normalna temperatura ciała? Wszyscy wiedzą, że średnia w normalnym zakresie wynosi 36,6 stopnia. Dopuszcza się jednak przekroczenie kilku dziesiątych stopni, ponieważ normalna temperatura ludzkiego ciała zależy od jego indywidualnych cech. Ktoś zaznaczy termometr nie wzrośnie powyżej 36,2, podczas gdy inni mogą odczuwać stałą temperaturę 37,2.

Taki wskaźnik jest uważany za normalny (37), jeśli dana osoba nie ma ogólnego osłabienia, dreszczy, osłabienia, nadmiernej potliwości, zmęczenia i bólu. U dzieci poniżej 1 roku temperatura może być utrzymywana na podobnym poziomie (37-37.3), ponieważ dzieci nadal mają niedoskonały system regulacji temperatury.

Musisz jednak zrozumieć, że jeśli temperatura podgorączkowa utrzymuje się przez długi czas, oznacza to, że w organizmie występuje niewielki proces zapalny, który należy wykryć i wyeliminować.

Zasady pomiaru

Jak mierzyć temperaturę? Istnieje kilka witryn najczęściej używanych do tych celów. Najbardziej obiektywne dane pozwalają uzyskać pomiar temperatury w odbycie lub pod pachą.

Temperatura w odbycie jest często mierzona u małych dzieci, a u dorosłych pacjentów pacha jest uważana za tradycyjne miejsce pomiaru. Dla każdej części ciała ma własne standardy temperaturowe:

• Usta: 35,5 - 37,5
• Pacha: 34,7 - 37,3
• Odbyt: 36,6 - 38,0

Główne przyczyny niskiej gorączki są wymienione w tabeli.

• Ostre infekcje pochodzenia wirusowego lub bakteryjnego;
• Wirusowe zapalenie wątroby;
• Ogniska przewlekłego zapalenia jamy ustnej, układu moczowo-płciowego lub przewodu pokarmowego;
• HIV;
• Gruźlica w dowolnej formie.

• Niedokrwistość
• Nowotwory złośliwe
• Choroby endokrynologiczne

• Efekt resztkowy po niedawnej chorobie
• Po długotrwałym stosowaniu niektórych leków
• Czynniki psychogenne

Niska jakość gorączki na tle infekcji

Temperatura podczas infekcji jest normalnym zjawiskiem, które pokazuje, że organizm walczy z patogenami. SARS prawie zawsze powoduje niewielki wzrost temperatury i towarzyszy mu ogólne osłabienie, ból stawów i głowy, katar i kaszel. Temperatura podgorączkowa u dziecka może pojawić się na tle tak zwanych infekcji dziecięcych (ospa wietrzna lub ospa) i często jest uzupełniana innymi objawami pewnej choroby.

Jeśli temperatura podgorączkowa utrzymuje się przez około rok, objawy niedyspozycji są stopniowo usuwane, ale ognisko zapalenia nie znika. Dlatego musisz jak najszybciej wykryć przyczynę stanu podgorączkowego, chociaż może to być dość trudne.

Istnieje wiele chorób, które powodują temperaturę ciała podgorączkowego częściej niż inne infekcje:

• Wrzody, które nie powodują blizn, u pacjentów z cukrzycą;
• Choroby narządów laryngologicznych (zapalenie ucha, zapalenie gardła, zapalenie migdałków);
• Ropnie w miejscu wstrzyknięcia;
• Próchnica zębów;
• Procesy zapalne w narządach płciowych (zapalenie przydatków);
• Choroby układu pokarmowego: zapalenie trzustki, zapalenie żołądka, zapalenie pęcherzyka żółciowego, zapalenie jelita grubego;
• Zapalenie układu moczowo-płciowego (zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie cewki moczowej, odmiedniczkowe zapalenie nerek).

Aby wykryć lokalizację procesu zapalnego, pacjentowi przepisuje się serię testów i badań:

• Ogólne badania krwi i moczu (podwyższona liczba białych krwinek lub poziomy ESR sugerują, że podejrzewa się zapalenie);
• Dodatkowe metody diagnostyczne: RTG, tomografia komputerowa lub USG do badania podejrzanego narządu;
• Konsultacje wąsko wyspecjalizowanych lekarzy: dentysta, chirurg, gastroenterolog, ENT.

W przypadku pomyślnego wykrycia procesu zapalnego leczenie należy rozpocząć natychmiast, ale należy zrozumieć, że choroby przewlekłe są podatne na ekspozycję na lek jest znacznie gorsze niż ostre formy choroby.

Zakażenia rzadko diagnozowane

Istnieje wiele chorób zakaźnych, którym towarzyszy gorączka, ale rzadko są diagnozowane.

Bruceloza

Choroba ta najczęściej dotyka ludzi, którzy z zawodu lub stylu życia często zmuszeni są do kontaktu ze zwierzętami (na przykład robotnikami rolnymi lub lekarzami weterynarii). oprócz temperatury podgorączkowej chorobie towarzyszą następujące objawy:

• Niejasny umysł
• Gorączka
• Zaburzenia wzroku i słuchu
• Ból stawów i głowy.
• Toksoplazmoza

Ta infekcja jest również dość powszechna, ale w większości przypadków przebiega bez żadnych objawów. Toksoplazmoza występuje u ludzi, którzy jedzą słabo ugotowane mięso lub często mają kontakt z kotami.

Toksoplazmoza stanowi zagrożenie tylko dla osób zakażonych HIV i kobiet w ciąży (patrz toksoplazmoza w ciąży), w której choroba może powodować wrodzone nieprawidłowości dziecka. W innych przypadkach choroba rzadko objawia się niewielką gorączką i uszkodzeniem oczu. Infekcja wirusowa nie wymaga leczenia, a niektóre procedury diagnostyczne są przeprowadzane tylko przez okres ciąży.

Pasożyty

Bardzo często jedynym objawem obecności robaków w organizmie jest niski wzrost temperatury, ponieważ pasożyty wywołują powolny proces zapalny. Dlatego, aby wykluczyć możliwość inwazji robaków, przy przedłużonym wzroście temperatury zaleca się:

• Przekazanie pełnej liczby krwinek do poziomu eozynofili - komórek, których liczba wzrasta wraz z robaczycą;
• Aby określić szybkość ESR (wzrasta w obecności procesu zapalnego);
• Analiza kału na jajach robaka (owsiki u dzieci, objawy askariozy).

Jeśli zostanie potwierdzone, pacjentowi przepisuje się specjalne leki przeciwko robakom. W większości przypadków wystarczająca jest jednorazowa terapia lekowa.

Gruźlica

Błędny jest stereotyp, że tylko ludzie prowadzący antyspołeczny styl życia są podatni na gruźlicę. Co roku rośnie liczba pacjentów z tą chorobą. Uczniowie, pracownicy medyczni, małe dzieci i wojskowi, którzy stale mieszkają w koszarach, są szczególnie narażeni na choroby.

Inne czynniki ryzyka obejmują:

• Obecność gruźlicy w historii;
• Słabe odżywianie;
• Współżycie z osobą, która nosi chorobę;
• Przewlekła choroba płuc;
• Cukrzyca.

Ponieważ gruźlica jest infekcją bakteryjną, która rozprzestrzenia się dość szybko, każdego roku dzieci otrzymują reakcję Mantoux, a dorosłym zaleca się regularne wykonywanie zdjęć rentgenowskich w celu wykrycia choroby i leczenia jej w odpowiednim czasie.

Bardzo często gruźlica może również wpływać na inne narządy, a wyniki RTG będą dobre. Ponieważ choroba jest bardzo dobrze zamaskowana jako nieswoiste zapalenie, trudno jest znaleźć ognisko gruźlicy w innych narządach.

Główne objawy gruźlicy opisano w tabeli:

• Utrata wagi, która może nawet doprowadzić do wyczerpania
• Zwiększone zmęczenie, zmniejszona wydajność
• Utrata apetytu
• Bezsenność
• Nadmierne pocenie się
• Temperatura gruźlicy często wzrasta wieczorem

• Ból w klatce piersiowej
• Kaszel
• Wykrztuszanie krwi
• Zadyszka

• Ból w dole pleców
• Wysokie ciśnienie krwi
• Krew w moczu

• Zapalenie oczu
• Trwała wysypka skórna
• Małe guzki na skórze, które łączą się w jedną

• Naruszenie cyklu miesiączkowego
• Niepłodność pierwotna, która nie jest uleczalna
• Zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie jajowodu
• Ostre zapalenie po porodzie

• Obrzęk i bolesność stawów
• Ból pleców
• Trudności z poruszaniem się
• Zła postawa

W celu wykrycia choroby przeprowadza się cały szereg badań diagnostycznych: fluorografia, reakcja Mantoux, Diaskintest oraz, w razie potrzeby, CT i prześwietlenia promieniotwórcze potencjalnie zaatakowanych narządów gruźlicy (podwiązanie jajowodów GHA).

Najczęstszą metodą diagnostyczną jest test Mantoux. Jest to wprowadzenie pod skórę specjalnego białka ze zniszczonej skorupy czynnika wywołującego gruźlicę. Samo białko nie może wywołać choroby, ale na objawy skórne wskazuje obecność lub predyspozycja osoby do gruźlicy.

To, że reakcja Mantoux jest uważana za najdokładniejszą w diagnostyce gruźlicy u dzieci:

• Procedura jest przeprowadzana corocznie;
• Dzieci w wieku poniżej 5 lat powinny mieć pozytywną reakcję Mantoux (wielkość grudek wynosi od 5 do 15 mm);
• Negatywna reakcja wskazuje na wrodzoną nie predyspozycję do gruźlicy lub słabej jakości (całkowity brak) szczepienia BCG;
• Jeśli wielkość grudki przekracza 15 mm, należy przeprowadzić dodatkowe badania;
• Gwałtowny wzrost reakcji w porównaniu z poprzednimi badaniami nazywany jest zakrętem (zakażenie bakterią). Dlatego takie dzieci przepisuje się małe dawki specjalnych leków w celu zapobiegania gruźlicy.

Aby reakcja Mantoux była obiektywna, konieczne jest przestrzeganie niektórych zaleceń:

• Nie zwilż miejsca wstrzyknięcia;
• Ważne jest, aby zrozumieć, że sama próbka nie może wywołać gruźlicy;
• Owoce cytrusowe i słodycze nie wpływają na wielkość grudek. Wyjątkiem mogą być przypadki alergii na te produkty (patrz alergie na rzadkie produkty spożywcze).

Diaskintest jest uważany za bardziej dokładną metodę diagnostyczną. Ocenę reakcji przeprowadza się również po 72 godzinach, ale test Diaskina nie zależy od obecności lub braku szczepienia BCG, a pozytywne wyniki w prawie 100 procentach przypadków wskazują na zakażenie. Jednak nawet ta dokładna metoda może dawać stronnicze dane. Na przykład, jeśli pacjent ma powikłania po BCG lub został zakażony gruźlicą typu bydlęcego.

Ważne jest, aby leczyć gruźlicę, chociaż jest to trudne. Bez terapii choroba prowadzi do ciężkiego zatrucia i powoduje śmierć pacjenta. Dlatego ważne jest, aby szczepić BCG dzieciom na czas i przeprowadzać regularne kontrole. Nowoczesne leki mogą wyeliminować gruźlicę, chociaż ostatnio wzrosła liczba przypadków oporności bakterii na leki.

Zakażenie wirusem HIV (ludzki wirus niedoboru odporności) wpływa na układ odpornościowy, dzięki czemu organizm staje się podatny na nawet najmniejsze infekcje. Sposoby uzyskania HIV są następujące:

• Od matki do płodu;
• Podczas stosunku niezabezpieczonego;
• Stosowanie skażonych narzędzi w gabinetach dentystów lub kosmetologów;
• Podczas wstrzyknięcia zakażonymi strzykawkami;
• Z transfuzjami krwi.

Niemożliwe jest zakażenie kontaktowymi lub powietrznymi kroplami, ponieważ infekcja wymaga dużej ilości infekcji, aby dostać się do organizmu.

Objawy HIV obejmują:

• Bóle mięśni i stawów
• Wysoka lub niska gorączka
• Nudności i wymioty
• Ból głowy
• Powiększone węzły chłonne
• Wysypka

Wirus może być ukryty w ciele i rozwijać się przez dziesięciolecia. Później HIV rozwija się na tle HIV, któremu mogą towarzyszyć następujące choroby:

• Dojarka w ustach
• Toksoplazmoza mózgu
• Zmiany patologiczne w błonie śluzowej jamy ustnej
• Mięsak Kaposi
• Opryszczka z wieloma nawrotami
• Dysplazja i rak szyjki macicy
• Zapalenie płuc, które nie jest leczone antybiotykami
• Zakaźny mięczak
• Ostra i silna utrata wagi
• Zapalenie ślinianek przyusznych

Metody diagnostyczne, które mogą wykryć HIV w organizmie, obejmują:

• Test immunoenzymatyczny (ELISA) jest najprostszą analizą, która musi zostać przekazana przez wielu pracowników na wniosek pracodawców. Jednorazowe badanie nie zawsze jest jednak obiektywne, ponieważ obecność wirusa we krwi można określić kilka miesięcy po możliwej infekcji, dlatego często analizę przeprowadza się dwukrotnie.
• Reakcja łańcuchowa polimerazy (PCR) jest najskuteczniejszą metodą wykrywania wirusa we krwi w ciągu kilku tygodni po zakażeniu.
• Aby potwierdzić diagnozę, przeprowadza się dodatkową metodę tłumienia odporności i obciążenia wirusem.

Jeśli potwierdzono rozpoznanie HIV, pacjentowi przepisuje się leki przeciwretrowirusowe. Nie mogą całkowicie zniszczyć wirusa, ale przynajmniej znacznie spowalniają rozwój AIDS i umożliwiają przedłużenie życia pacjenta.

Nowotwory złośliwe

Gdy nowotwór nowotworowy zaczyna tworzyć się w organizmie, procesy metaboliczne zmieniają się i wszystkie narządy zaczynają działać inaczej. W rezultacie pojawiają się zespoły paranowotworowe, w tym temperatura guzów do podwyższenia podgorączkowego.

Bardzo często rozwój nowotworów złośliwych czyni osobę bardziej podatną na inne infekcje, które mogą powodować gorączkę i gorączkę.

Warto zauważyć, że zespoły paranowotworowe bardzo często nawracają, są słabo podatne na standardową terapię medyczną, a ich objawy zmniejszają się w leczeniu procesu onkologicznego.

Częste zespoły paranowotworowe mogą mieć następujące objawy:

• Gorączka, której leki przeciwgorączkowe nie mogą wyeliminować;
• Zmiany we krwi: podwyższony ESR i niedokrwistość;
• Pojawiają się objawy skórne zespołu: świąd bez wysypki i przyczyny, czarna akantoza (z towarzyszącym rakiem przewodu pokarmowego, jajnika i piersi oraz rumień Darii (rak piersi lub rak żołądka).
• Zaburzenia endokrynologiczne, które obejmują hipoglikemię (niski poziom glukozy w raku płuc lub przewodzie pokarmowym), ginekomastię (powiększone gruczoły sutkowe u mężczyzn z rakiem płuc) i zespół Cushinga, któremu towarzyszy zwiększona produkcja hormonu ACTH w nadnerczach (często towarzyszą złośliwe guzy w płucach, gruczoł krokowy, tarczyca i trzustka).

Ważne jest jednak, aby wziąć pod uwagę, że takie objawy nie występują u wszystkich pacjentów. Jeśli jednak stałej niskiej temperaturze towarzyszy jeden z powyższych objawów, należy skonsultować się z lekarzem.

Wirusowe zapalenie wątroby typu B i C

Gdy wirusowe zapalenie wątroby jest silnym zatruciem ciała i temperatura wzrasta. U każdego pacjenta choroba zaczyna się na różne sposoby. Ktoś natychmiast zaczyna cierpieć na ból w nadbrzuszu, występuje gorączka i objawy żółtaczki, inne objawy wirusowego zapalenia wątroby są praktycznie nieobecne.

Powolne wirusowe zapalenie wątroby objawia się w następujący sposób:

• Ból mięśni i stawów
• Ogólna słabość i złe samopoczucie
• Nieznaczne zażółcenie skóry
• Nadmierne pocenie się
• Niskie temperatury
• Dyskomfort w wątrobie po jedzeniu.

Ważne jest, aby większość wirusowego zapalenia wątroby była przewlekła, więc objawy mogą pojawić się jaśniej w okresie zaostrzenia (zobacz, ile osób żyje z wirusowym zapaleniem wątroby typu C). Możesz zostać zakażony wirusowym zapaleniem wątroby w następujący sposób:

• Od matki do płodu
• Z niezabezpieczonym stosunkiem
• Z zainfekowanych strzykawek
• Przez niehigieniczne instrumenty medyczne
• Z transfuzjami krwi
• Podczas używania zainfekowanych narzędzi dentystycznych lub kosmetycznych.

Aby zdiagnozować wirusowe zapalenie wątroby, wykonuje się następujące badania:

• Test ELISA wykrywający przeciwciała przeciwko zapaleniu wątroby. Ta metoda diagnostyczna pozwala nie tylko określić fazę choroby, ale także ryzyko zakażenia płodu i podzielić ostre i przewlekłe zapalenie wątroby.
• PCR jest bardzo dokładną metodą, która może wykryć najmniejsze cząsteczki wirusa we krwi.

Ostra postać wirusowego zapalenia wątroby często nie jest leczona, ale ogranicza się tylko do leczenia objawowego. Zaostrzenie przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby jest eliminowane za pomocą środków przeciwwirusowych, pacjentowi przepisuje się hepatoprotektory i leki żółciopędne. Przewlekłe zapalenie wątroby bez odpowiedniego leczenia może prowadzić do marskości i raka.

Niedokrwistość

Niedokrwistość jest osobną chorobą lub współistniejącym stanem, w którym poziom hemoglobiny obniża się we krwi. Ta patologia może występować z różnych powodów, ale najczęstszym jest niedobór żelaza w chorobach przewodu pokarmowego. Niedokrwistość może powodować wegetarianizm, przewlekłe krwawienie i ciężkie miesiączki. Istnieje również ukryta anemia, w której hemoglobina pozostaje normalna, ale zawartość żelaza jest zmniejszona.

Główne objawy jawnej i ukrytej niedokrwistości to:

• Nietrzymanie moczu i kału
• Niewielki wzrost temperatury z niedokrwistością do objawów podgorączkowych
• Źle w dusznych pokojach
• Stale zimne kończyny
• Zapalenie jamy ustnej i zapalenie języka (zapalenie języka)
• Awaria i zmniejszona wydajność
• Sucha skóra i swędzenie
• Zawroty głowy i ból głowy
• Skłonność do jedzenia niejadalnych pokarmów i niechęć do mięsa
• Tępe i kruche włosy i paznokcie
• Zwiększona senność w ciągu dnia

Jeśli występuje wiele powyższych objawów, pacjentowi zaleca się wykonanie dodatkowych badań w celu potwierdzenia obecności niedokrwistości. Przede wszystkim wykonuje się badania krwi na poziom hemoglobiny, poziom ferrytyny, a jako dodatkowe badanie przepisuje się diagnozę przewodu pokarmowego. Po potwierdzeniu diagnozy pacjentowi przepisuje się preparaty żelaza (Tardiferon, Sorbifer). Przebieg leczenia często trwa 3-4 miesiące i koniecznie towarzyszy mu przyjmowanie kwasu askorbinowego.

Choroba tarczycy

Choroba nadczynność tarczycy wywołuje wzmożoną czynność tarczycy i wzrost temperatury o co najmniej 37,2 stopni. Oznaki choroby to:

• Wypadanie włosów
• Trwały stan podgorączkowy
• Ostra utrata wagi
• Zwiększona drażliwość
• Wysokie ciśnienie krwi
• Szybki puls
• Luźne stolce

W celu diagnozy wykonuje się badania krwi na obecność hormonów i ultradźwięków gruczołu i zgodnie z uzyskanymi danymi przepisuje się odpowiednie leczenie.

Choroby autoimmunologiczne

Te patologie wiążą się z faktem, że ciało zaczyna się samo niszczyć. Układ odpornościowy zawodzi i powoduje procesy zapalne w różnych tkankach i narządach. To powoduje wzrost temperatury. Najczęstsze choroby autoimmunologiczne to:

• Zespół Sjogrena
• Reumatoidalne zapalenie stawów
• Rozproszona wola toksyczna
• Choroba tarczycy - Hashimoto zapalenie tarczycy
• Choroba Crohna
• Toczeń rumieniowaty układowy

Aby zdiagnozować takie patologie w czasie, pacjent musi przejść serię testów i zostać zbadany:

• Analiza komórek LE jest używana do określenia tocznia rumieniowatego układowego
• Wskaźnik ESR pozwala określić obecność zapalenia w organizmie.
• Czynnik reumatoidalny
• Badanie krwi pod kątem białka C-reaktywnego

Leczenie rozpoczyna się dopiero po potwierdzeniu diagnozy i obejmuje leki hormonalne, leki przeciwzapalne i leki zmniejszające aktywność układu odpornościowego. Leczenie wysokiej jakości pozwala przez długi czas kontrolować chorobę i zmniejszać liczbę nawrotów.

Czynniki psychogenne

Temperatury podgorączkowe bardzo często pojawiają się z przyspieszonym metabolizmem, który może wystąpić w przypadku zaburzeń psychicznych. Jeśli osoba stale doświadcza stresu i cierpi z powodu przepracowania, metabolizm jest zakłócony. Aby uniknąć psychogennych czynników wzrostu temperatury, należy przeprowadzić następujące badania stanu psychicznego pacjenta:

• Przeprowadzić kontrolę skali emocjonalnej pobudliwości
• Daj pacjentowi kwestionariusz do wykrywania ataków psychicznych
• Przeprowadził kontrolę w skali aleksytymicznej Toronto
• Diagnozuję za pomocą szpitalnej skali lęku i depresji
• Wypełnij indywidualny kwestionariusz topologiczny
• Przeprowadź badanie w skali Beck.

Po uzyskaniu danych o stanie psychiki konieczne jest skonsultowanie się z psychoterapeutą i rozpoczęcie przyjmowania środków uspokajających, uspokajających lub przeciwdepresyjnych. Często temperatura podgorączkowa zanika, gdy pacjent się uspokaja.

Podrażniony lek wywołany

Długotrwałe stosowanie niektórych leków może powodować wzrost temperatury do stanu podgorączkowego. Narzędzia te obejmują:

• Preparaty na bazie hormonu tarczycy (tyroksyny)
• Epinefryna, noradrenalina i efedryna
• Leki przeciwbólowe na bazie narkotyków
• Leki przeciw Parkinsonowi
• Leki przeciwhistaminowe i przeciwdepresyjne
• Z chemioterapią w leczeniu raka
• Antybiotyki
• Neuroleptyki

Wyeliminowanie gorączki pomoże anulować lub zastąpić lek.

Konsekwencje choroby

Jeśli dana osoba miała grypę lub ARVI, nawet po wyzdrowieniu, można zaobserwować temperaturę podgorączkową i inne objawy niedawnej choroby (katar, lekki kaszel lub ból głowy). Nie ma potrzeby leczenia tego schorzenia, przejdzie on sam. Możesz tylko wzmocnić system odpornościowy i umiarkowane ćwiczenia (jak odzyskać siły po grypie).

Temperatury podgorączkowe u dzieci

Przyczynami stanu podgorączkowego u dziecka mogą być wszystkie czynniki opisane powyżej. Jednak ze względu na niedoskonałość systemu termoregulacji, dzieciom nie zaleca się mieszania temperatury 37,5 z lekami przeciwgorączkowymi. Jeśli dziecko dobrze je i zachowuje się aktywnie, niewłaściwe jest szukanie przyczyny podgorączkowania lub jakoś z tym walczyć. Ale jeśli dzieci starsze niż jeden rok mają gorączkę, która trwa długo i towarzyszy jej ogólne osłabienie i brak apetytu, należy skonsultować się z lekarzem.

Metoda wykrywania przyczyny stanu podgorączkowego

Zasadniczo nawet przedłużony wzrost temperatury do wskaźników podgorączkowych nie jest związany z poważnymi patologiami. Aby jednak wykluczyć poważne patologie, należy skonsultować się z lekarzem. Podczas diagnozy użyj następującego algorytmu:

• Określ naturę temperatury (zakaźnej lub niezakaźnej)
• Przeprowadzają ogólne testy krwi, moczu i kału na jaja robaków.
• Biochemiczne badanie krwi jest niezbędne do określenia obecności białka C-reaktywnego
• RTG układu oddechowego i zatok
• USG przewodu pokarmowego i serca
• Kultura bakteriologiczna moczu do diagnozy możliwego zapalenia w układzie moczowo-płciowym
• Testy na gruźlicę.

Jeśli przyczyna nie została wykryta, wykonywana jest dodatkowa diagnostyka:

• Konsultują się z reumatologiem, psychoterapeutą, hematologiem, onkologiem i fisiologiem.
• Wyeliminuj brucelozę, wirusowe zapalenie wątroby, toksoplazmozę i HIV, przeprowadzając odpowiednie testy.

Artykuł o przyczynach temperatury podgorączkowej można również przeczytać w języku ukraińskim: „Jaka jest temperatura 37,2–37,5: powoduje temperatury podgorączkowe?”.

Temperatura ciała 37–37,5 - co z tym zrobić?

Wzrost temperatury ciała do niskiej liczby podgorączkowej jest dość częstym zjawiskiem. Może być związany z różnymi chorobami, a także być wariantem normy, lub może być błędem w pomiarze.

W każdym przypadku, jeśli temperatura jest utrzymywana na poziomie 37 oC, konieczne jest poinformowanie o tym wykwalifikowanego specjalisty. Tylko on, po przeprowadzeniu niezbędnego badania, może stwierdzić, czy jest to wariant normy, czy też wskazuje na obecność choroby.

Temperatura: co to może być?

Należy pamiętać, że temperatura ciała nie jest stała. Zmiany w ciągu dnia w różnych kierunkach są dopuszczalne, co jest całkiem normalne. Nie towarzyszą temu żadne objawy. Ale osoba, która po raz pierwszy odkryła stałą temperaturę 37 oC, może być tym bardzo zaniepokojona.

Temperatura ciała osoby może być następująca:
1. Zredukowany (mniej niż 35,5 o C).
2. Normalny (35,5-37 o С).
3. Zwiększono:

• niskiej jakości (37,1-38 o C);
• gorączkowy (powyżej 38 o С).

Często wyniki termometrii w zakresie 37–37,5 o C nie są nawet uważane przez specjalistów za patologiczne, nazywając jedynie dane 37,5–38 o C. jako niskotemperaturowe.

Co musisz wiedzieć o normalnej temperaturze:

• Według statystyk najczęstszą normalną temperaturą ciała jest 37 o C, a nie 36,6 o C, wbrew powszechnemu przekonaniu.
• Normą są fizjologiczne fluktuacje termometrii w ciągu dnia dla tej samej osoby w granicach 0,5 oC lub nawet więcej.
• W godzinach porannych zwykle notuje się niższe wskaźniki, podczas gdy temperatura ciała w ciągu dnia lub wieczorem może wynosić 37 o C lub nieco więcej.
• W głębokim śnie wskaźniki termometrii mogą odpowiadać 36 o С lub mniej (z reguły najniższe dane odnotowywane są między 4 a 6 rano, ale 37 o C i wyższe temperatury rano mogą mówić o patologii).
• Najwyższe dane pomiarowe są często rejestrowane od około 4 po południu, a do nocy (na przykład stała temperatura 37,5 o C wieczorem może być wariantem normy).
• W starszym wieku normalna temperatura ciała może być niższa, a jej dzienne wahania nie są tak wyraźne.

To, czy wzrost temperatury jest patologiczny, zależy od wielu czynników. Tak więc długoterminowa temperatura 37 o C u dziecka wieczorem jest wariantem normy, a te same wskaźniki u osoby starszej rano prawdopodobnie mówią o patologii.

Gdzie mogę zmierzyć temperaturę ciała:
1. W pachach. Chociaż jest to najpopularniejsza i najprostsza metoda pomiaru, jest ona najmniej informacyjna. Na wyniki mogą mieć wpływ wilgotność, temperatura powietrza w pomieszczeniu i wiele innych czynników. Czasami występuje wzrost temperatury odruchu podczas pomiaru. Może to wynikać z podniecenia, na przykład z wizyty lekarza. Gdy termometria w ustach lub odbytnicy takich błędów nie może być.
2. W jamie ustnej (temperatura jamy ustnej): jej wydajność jest zazwyczaj o 0,5 o C wyższa niż określona w pachach.
3. W odbytnicy (temperatura w odbycie): zwykle jest o 0,5 ° C wyższa niż w ustach i odpowiednio o 1 ° C wyższa niż w pachy.

Równie wiarygodne jest określenie temperatury w kanale słuchowym. Jednak do dokładnego pomiaru potrzebny jest specjalny termometr, więc ta metoda praktycznie nie jest stosowana w domu.

Nie zaleca się mierzenia temperatury w jamie ustnej lub w odbycie za pomocą termometru rtęciowego - należy do tego użyć urządzenia elektronicznego. W przypadku termometrii u niemowląt istnieją również elektroniczne termometry-smoczki.

Nie zapominaj, że temperatura ciała 37,1-37,5 o C może być związana z błędem pomiaru lub mówić o obecności patologii, na przykład o procesie zakaźnym w organizmie. Dlatego nadal potrzebne są porady ekspertów.

Czy temperatura 37 ° C jest normalna?

Jeśli termometr ma 37–37,5 o С - nie denerwuj się i nie panikuj. Temperatury powyżej 37 o C mogą być związane z błędami pomiaru. Aby termometr był dokładny, należy przestrzegać następujących zasad:
1. Pomiar powinien być przeprowadzony w spokojnym stanie zrelaksowanym, nie wcześniej niż 30 minut po treningu (na przykład dziecko może mieć temperaturę 37-37,5 o C i wyższą po aktywnej grze).
2. U dzieci dane pomiarowe można znacznie zwiększyć po płaczu i płaczu.
3. Lepiej jest przeprowadzać termometrię mniej więcej w tym samym czasie, ponieważ niskie wskaźniki są częściej obserwowane rano, a wieczorem temperatura zwykle wzrasta do 37 o C i więcej.
4. Podczas przeprowadzania termometrii w pachach, powinna być całkowicie sucha.
5. W przypadku pomiaru w ustach (temperatura jamy ustnej) nie należy go wykonywać po jedzeniu lub piciu (szczególnie gorącym), jeśli pacjent ma duszność lub oddycha przez usta, a także po paleniu.
6. Temperatura odbytu może wzrosnąć o 1-2 o C i więcej po wysiłku, gorącej kąpieli.
7. Temperatura 37 o C lub nieco wyższa może być po jedzeniu, po wysiłku fizycznym, na tle stresu, podniecenia lub zmęczenia, po ekspozycji na słońce, podczas przebywania w ciepłym, dusznym pomieszczeniu o wysokiej wilgotności lub odwrotnie, nadmiernie suchym powietrzu.

Inną częstą przyczyną temperatur 37 o C i wyższych może być uszkodzony termometr. Dotyczy to zwłaszcza urządzeń elektronicznych, które często powodują błąd pomiaru. Dlatego, gdy uzyskasz wysokie stawki, określ temperaturę innego członka rodziny - nagle ona też będzie zbyt wysoka. Co więcej, w takim przypadku w domu zawsze powinien znajdować się sprawny termometr rtęciowy. Gdy termometr elektroniczny jest nadal niezbędny (na przykład w celu określenia temperatury małego dziecka), natychmiast po zakupie urządzenia należy wykonać pomiar za pomocą termometru rtęciowego i elektronicznego (każdy zdrowy członek rodziny może). Umożliwi to porównanie wyników i określenie błędu w termometrii. Podczas przeprowadzania takiego testu lepiej jest używać termometrów o różnych konstrukcjach, nie należy przyjmować takich samych termometrów rtęciowych lub elektrycznych.

Niska temperatura podgorączkowa może być normalnym wariantem w następujących przypadkach:

• Temperatura 37 ° C u dorosłych może być związana ze stresem, wysiłkiem fizycznym lub przewlekłym zmęczeniem.
• U kobiet wartości termometru zmieniają się zgodnie z fazami cyklu miesiączkowego. Są więc najwyższe w drugiej fazie (po owulacji), około 17 do 25 dni cyklu. Towarzyszą im odpowiednie podstawowe dane temperatury, na przykład 37,3 o C i wyższe.
• Kobiety w okresie menopauzy często mają temperaturę 37 o C i więcej, co towarzyszy innym objawom tego stanu, takim jak uderzenia gorąca i pocenie się.
• Temperatura 37–37,5 o C w miesięcznym dziecku jest często dla niego wariantem normy i wskazuje na niedojrzałość procesów termoregulacji. Dotyczy to zwłaszcza wcześniaków.
• Temperatura 37,2-37,5 o C u kobiety w ciąży jest również wariantem normy. Zazwyczaj liczby te są rejestrowane na wczesnych etapach, ale mogą trwać aż do narodzin.
• Temperatura ciała 37 ° C u kobiety karmiącej nie jest również patologią. Szczególnie może wzrosnąć w czasach „pływów mleka”. Jeśli jednak na tym tle pojawi się ból w klatce piersiowej, a temperatura wzrośnie powyżej 37 o С (często - do liczby gorączkowej) - może to być objaw ropnego zapalenia sutka i wymaga pilnej wizyty u lekarza.

Wszystkie te warunki nie są niebezpieczne dla ludzi i są związane z przebiegiem naturalnych procesów fizjologicznych. Jednak niezależnie od tego, czy temperatura ciała wynosi 37,0 oC, czy nieco wyższa, jest to wariant normy, tylko lekarz może to określić.

Przyczyny patologiczne

4. Choroby układu rozrodczego. Gdy kobiety mają temperaturę 37–37,5 o C i ból w dolnej części brzucha - może to być oznaką chorób zakaźnych narządów płciowych, takich jak zapalenie sromu i pochwy. Temperatury 37 o C i wyższe można zaobserwować po takich zabiegach jak aborcja, łyżeczkowanie. U mężczyzn gorączka może wskazywać na zapalenie gruczołu krokowego.
5. Choroby układu sercowo-naczyniowego. Zakaźnym procesom zapalnym w mięśniu sercowym często towarzyszy niska liczba gorączek. Ale mimo to zwykle mają tak poważne objawy, jak duszność, zaburzenia rytmu serca, obrzęk i wiele innych.
6. Ogniska przewlekłej infekcji. Można je znaleźć w wielu narządach. Na przykład, jeśli temperatura ciała jest utrzymywana w granicach 37,2 oC, może to oznaczać obecność przewlekłego zapalenia migdałków, zapalenia przydatków, zapalenia gruczołu krokowego i innych patologii. Po rehabilitacji zakaźnego ogniska gorączka często mija bez śladu.
7. Infekcje u dzieci. Często występowanie wysypki i temperatury 37 o C lub wyższej może być objawem ospy wietrznej, różyczki lub odry. Wysypki zwykle pojawiają się na wysokości gorączki, mogą im towarzyszyć świąd i dyskomfort. Jednak wysypka może być objawem poważniejszych chorób (patologia krwi, posocznica, zapalenie opon mózgowych), więc gdy wystąpi, nie zapomnij zadzwonić do lekarza.

Często zdarzają się sytuacje, w których po chorobie zakaźnej temperatura 37 o C i wyższa utrzymuje się przez długi czas. Ta funkcja jest często nazywana „ogonem termicznym”. Zwiększone wartości termometrii mogą utrzymywać się przez kilka tygodni lub miesięcy. Nawet po zażyciu antybiotyków przeciwko czynnikowi zakaźnemu wskaźnik w 37 oC może pozostać przez długi czas. Ten warunek nie wymaga leczenia i przechodzi samodzielnie bez śladu. Jeśli jednak kaszel, nieżyt nosa lub inne objawy choroby są obserwowane wraz z temperaturą podgorączkową, może to wskazywać na nawrót choroby, wystąpienie powikłań lub wskazać na nową infekcję. Ważne jest, aby nie przegapić tego warunku, ponieważ wymaga odwołania do lekarza.

Temperatury 37 o C bez objawów mogą powodować choroby pasożytnicze. Najczęstszym z nich jest toksoplazmoza. Ta choroba prawie nie budzi obaw, ale może stanowić poważne zagrożenie w czasie ciąży. Toksoplazmoza jest jedną z najczęstszych przyczyn nieprawidłowości płodu, porodu przedwczesnego, a nawet poronienia.

Gdy dziecko ma temperaturę 37–37,5 ° C - może to być objawem innej patologii pasożytniczej - inwazji robaków. Najczęstszym jest przewóz owsików lub ascaris. Oprócz niewielkiej gorączki podgorączkowej mogą towarzyszyć objawy alergii, rozstrój stolca i ból brzucha.

Inne przyczyny temperatury podgorączkowej u dziecka są często:

• przegrzanie;
• reakcja na szczepienie profilaktyczne;
• ząbkowanie.

Ząbkowanie jest jedną z najczęstszych przyczyn wzrostu temperatury dziecka powyżej 37-37,5 o C. Dane termometryczne rzadko osiągają wartości wyższe niż 38,5 oC, dlatego zazwyczaj wystarczy monitorować stan dziecka i stosować metody chłodzenia fizycznego. Po szczepieniu można zaobserwować temperaturę powyżej 37 ° C. Zazwyczaj wskaźniki są utrzymywane w liczbach podgorączkowych, a wraz z ich dalszym wzrostem można raz dać dziecku jeden środek przeciwgorączkowy. Wzrost temperatury w wyniku przegrzania można zaobserwować u tych dzieci, które są nadmiernie owinięte i ubrane. Może to być bardzo niebezpieczne i powodować udar cieplny. Dlatego, gdy dziecko przegrzewa się, należy je najpierw rozebrać.

Wzrost temperatury może wystąpić w wielu niezakaźnych chorobach zapalnych. Z reguły towarzyszą mu inne, dość charakterystyczne objawy patologii. Na przykład temperatura 37 ° C i biegunka z pasmami krwi mogą być objawami wrzodziejącego zapalenia jelita grubego lub choroby Crohna. W niektórych chorobach, takich jak toczeń rumieniowaty układowy, gorączka podgorączkowa może pojawić się na kilka miesięcy przed pierwszymi objawami choroby.

Wzrost temperatury ciała do niskiej liczby jest często zaznaczony na tle patologii alergicznej: atopowego zapalenia skóry, pokrzywki i innych stanów. Na przykład, z dusznością z trudnością wydechową i temperaturą 37 o C i powyżej, można zaobserwować zaostrzenie astmy oskrzelowej.

Gorączka podgorączkowa może być obserwowana w patologii następujących układów narządów:
1. Układ sercowo-naczyniowy:

• VSD (zespół dystonii wegetatywnej) - temperatura 37 o C i nieco wyższa może mówić o współczulności, a często w połączeniu z wysokim ciśnieniem krwi, bólami głowy i innymi objawami;
• Podwyższone ciśnienie i temperatura 37–37,5 o C może być związane z nadciśnieniem tętniczym, zwłaszcza podczas kryzysów.

2. Przewód pokarmowy: temperatura 37 o C lub wyższa oraz ból brzucha mogą być objawami patologii, takimi jak zapalenie trzustki, niezakaźne zapalenie wątroby i zapalenie żołądka, zapalenie przełyku i wiele innych.
3. Narządy oddechowe: temperatura 37-37,5 o C może towarzyszyć przewlekłej obturacyjnej chorobie płuc.
4. Układ nerwowy:

• termoneuroza (nawykowa hipertermia) - często obserwowana u młodych kobiet i jest jednym z przejawów dystonii wegetatywnej;
• guzy kręgosłupa i mózgu, urazy pourazowe, krwotoki i inne patologie.

5. Układ hormonalny: gorączka może być pierwszym objawem zwiększonej czynności tarczycy (nadczynność tarczycy), choroby Addisona (niewydolność funkcji kory nadnerczy).
6. Patologia nerek: temperatura 37 o C i wyższa może być objawem kłębuszkowego zapalenia nerek, nefropatii dysmetabolicznej, kamicy moczowej.
7. Narządy płciowe: gorączkę podgorączkową można zaobserwować w przypadku torbieli jajnika, mięśniaka macicy i innych patologii.
8. Krew i układ odpornościowy:

• temperatura 37 o C towarzyszy wielu stanom niedoboru odporności, w tym onkologii;
• niewielka gorączka podgorączkowa może wystąpić przy patologii krwi, w tym przy konwencjonalnej niedokrwistości z niedoboru żelaza.

Innym warunkiem, w którym temperatura ciała stale utrzymuje się na wskaźnikach 37–37,5 o C, jest patologia onkologiczna. Oprócz gorączki podgorączkowej może również wystąpić utrata masy ciała, utrata apetytu, osłabienie i objawy patologiczne różnych narządów (ich charakter zależy od lokalizacji guza).

Wskaźniki 37-37,5 o Z wariantem normy po zabiegu. Ich czas trwania zależy od indywidualnych cech organizmu i ilości interwencji chirurgicznej. Niewielką gorączkę można również zaobserwować po niektórych procedurach diagnostycznych, takich jak laparoskopia.

Do jakiego lekarza leczyć w podwyższonej temperaturze ciała?

Jakie badania i procedury diagnostyczne mogą przepisać lekarze, gdy temperatura ciała wzrośnie do 37-37,5 oC?

Ponieważ najczęściej podwyższona temperatura ciała jest spowodowana przez procesy zapalne w różnych narządach, które mogą być zarówno pochodzenia zakaźnego (np. Dławica piersiowa, zakażenie rotawirusem itp.), Jak i niezakaźne (np. Zapalenie żołądka, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Crohna itd..), a następnie zawsze z jego obecnością, niezależnie od towarzyszących objawów, przypisuje się ogólne badanie krwi i analizę moczu, co pozwala zorientować, w jakim kierunku powinny iść dalsze poszukiwania diagnostyczne i jakie inne testy i bsledovaniya konieczne w każdym przypadku. Oznacza to, że aby nie przepisywać dużej liczby badań różnych narządów, najpierw wykonują ogólną analizę krwi i moczu, co pozwala lekarzowi zrozumieć kierunek, w którym należy szukać przyczyny podwyższonej temperatury ciała. I dopiero po określeniu przybliżonego zakresu możliwych przyczyn temperatury, inne badania są przepisane w celu wyjaśnienia patologii, która spowodowała hipertermię.

Wskaźniki ogólnego badania krwi pozwalają nam zrozumieć, czy temperatura jest spowodowana procesem zapalnym pochodzenia zakaźnego lub niezakaźnego, czy też wcale nie jest związana z zapaleniem.

Zatem, jeśli ESR wzrasta, temperatura jest spowodowana procesem zapalnym pochodzenia zakaźnego lub niezakaźnego. Jeśli ESR mieści się w normalnym zakresie, wówczas podwyższona temperatura ciała nie jest związana z procesem zapalnym, ale jest spowodowana przez guzy, dystonię wegetatywno-naczyniową, choroby endokrynologiczne itp.

Jeśli oprócz przyspieszonego ESR w tym samym czasie liczba monocytów, limfocytów, leukocytów lub eozynofili jest powyżej normy, to mówimy o procesie zapalnym pochodzenia zakaźnego. Jeśli, oprócz przyspieszonego ESR, całkowita liczba leukocytów lub monocytów jest zmniejszona, to temperatura jest również wywoływana przez zakaźny proces zapalny, ale spowodowany infekcją wirusową. W takich sytuacjach trzeba szukać bakterii, wirusa lub pasożyta i dokładnie tam, gdzie wywołało zapalenie w organizmie.

Jeśli oprócz przyspieszonego ESR wszystkie inne wskaźniki ogólnego badania krwi mieszczą się w normalnym zakresie, temperatura jest spowodowana niezakaźnym procesem zapalnym, na przykład zapaleniem żołądka, zapaleniem dwunastnicy, zapaleniem okrężnicy itp.

Jeśli zgodnie z ogólnym badaniem krwi zostanie wykryta niedokrwistość, a inne wskaźniki, z wyjątkiem hemoglobiny, są prawidłowe, wówczas wyszukiwanie diagnostyczne jest zakończone, ponieważ podwyższona temperatura jest spowodowana zespołem anemicznym. W takiej sytuacji leczona jest niedokrwistość.

Analiza moczu pozwala nam zrozumieć, czy istnieje patologia układu moczowego. Jeśli istnieje taka analiza, w przyszłości prowadzone są inne badania w celu wyjaśnienia natury patologii i rozpoczęcia leczenia. Jeśli badania moczu są prawidłowe, nie przeprowadza się badań układu moczowego w celu określenia przyczyny podwyższonej temperatury ciała. Oznacza to, że ogólna analiza moczu pozwoli natychmiast zidentyfikować system, patologię, w której spowodował wzrost temperatury ciała, lub odwrotnie, usunąć podejrzenia o choroby układu moczowego.

Po ustaleniu podstawowych aspektów ogólnej analizy krwi i moczu, takich jak zakaźny lub niezakaźny stan zapalny u ludzi lub w ogóle proces niezapalny, jak również czy istnieje patologia narządów moczowych, lekarz przepisuje szereg innych badań, które wyjaśniają, który organ jest dotknięty. Ponadto ta lista badań jest już określona przez towarzyszące objawy.

Poniżej przedstawiamy opcje list testów, które lekarz może przepisać w podwyższonej temperaturze ciała, w zależności od innych powiązanych objawów, które dana osoba ma:

• Z zimnem, bólem gardła, bólem gardła lub bólem gardła, kaszlem, bólem głowy, obolałymi mięśniami i stawami przepisywany jest zazwyczaj ogólny test krwi i moczu, ponieważ takie objawy są spowodowane przez SARS, grypę, przeziębienie itp. Jednak podczas epidemii grypy mogą przepisać badanie krwi w celu zidentyfikowania wirusa grypy, aby określić, czy dana osoba jest niebezpieczna dla innych jako źródło grypy. Jeśli dana osoba często cierpi na przeziębienie, przepisywany jest immunogram (zarejestrowany) (całkowita liczba limfocytów, limfocytów T, komórek T pomocniczych, limfocytów T cytotoksycznych, limfocytów B, komórek EK, komórek T-EK, testu NBT, ocena fagocytozy, CIC, immunoglobulin klasy IgG, IgM, IgE, IgA) w celu określenia, które części układu immunologicznego działają nieprawidłowo i odpowiednio, które immunostymulanty należy podjąć w celu normalizacji stanu odporności i zatrzymania częstych epizodów infekcji przeziębienia.
• Gdy temperatura jest połączona z kaszlem lub stałym uczuciem ogólnego osłabienia lub uczuciem trudności w oddychaniu lub gwizdkiem podczas oddychania, konieczne jest prześwietlenie klatki piersiowej (rejestracja) i osłuchiwanie (słuchanie stetoskopem) płuc i oskrzeli, aby dowiedzieć się, zapalenie oskrzeli, zapalenie tchawicy, zapalenie płuc lub gruźlica u ludzi. Oprócz zdjęć rentgenowskich i osłuchiwania, jeśli nie udzielą dokładnej odpowiedzi lub ich wynik jest wątpliwy, lekarz rozróżniający zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc i gruźlicę może przepisać mikroskopię plwociny, wykrycie przeciwciał przeciwko Chlamydophila pneumoniae i syncytialnego wirusa oddechowego we krwi (IgA, IgG), wykrycie obecności prątków DNA i Chlamydophila pneumoniae w plwocinie, myje z oskrzeli lub we krwi. Testy na obecność prątków w plwocinie, krwi i wymazach z oskrzeli, a także mikroskopii plwocinowej są zwykle przepisywane w przypadku podejrzenia gruźlicy (bezobjawowa ciągła długotrwała gorączka lub gorączka z kaszlem). Ale testy do wykrywania przeciwciał przeciwko Chlamydophila pneumoniae i syncytialnemu wirusowi oddechowemu we krwi (IgA, IgG), jak również określenie obecności DNA Chlamydophila pneumoniae w plwocinie, są używane do diagnozowania zapalenia oskrzeli, tchawicy i zapalenia płuc, szczególnie jeśli są częste, długotrwałe lub nieleczone antybiotyki.
• Temperatura w połączeniu z katarem, uczuciem szlamu spływającego z tyłu gardła, uczuciem ucisku, łzawieniem lub bólem w górnych policzkach (kości policzkowe pod oczami) lub nad brwiami wymaga obowiązkowego prześwietlenia zatok (zatok szczękowych itp.) (Aby się zarejestrować), aby potwierdzić zapalenie zatok, zapalenie zatok czołowych lub inny rodzaj zapalenia zatok. Jeśli zapalenie zatok jest częste, długotrwałe lub nieleczone antybiotykoterapią, lekarz może również przepisać wykrywanie przeciwciał przeciwko Chlamydophila pneumoniae we krwi (IgG, IgA, IgM). Jeśli objawy zapalenia zatok i gorączki są połączone z krwią w moczu i częstymi zapaleniami płuc, lekarz może przepisać badanie krwi na antyneutrofilne przeciwciała cytoplazmatyczne (ANCA, pANCA i cANCA, IgG), ponieważ w tej sytuacji podejrzewa się systemowe zapalenie naczyń.
• Jeśli gorączka jest połączona z uczuciem ucieczki śluzu z tyłu gardła, uczuciem, że kot drapie, pulsuje i rani gardło, lekarz przepisuje badanie laryngologiczne, pobiera rozmaz z błony śluzowej jamy ustnej i gardła w celu określenia kultury bakteriologicznej w celu określenia patogennych drobnoustrojów, które spowodowały proces zapalny. Badanie zwykle przeprowadza się obowiązkowo, ale wymaz z jamy ustnej i gardła nie zawsze jest wykonywany, ale tylko wtedy, gdy osoba skarży się na częste występowanie takich objawów. Ponadto, z częstym występowaniem takich objawów, ich uporczywym brakiem przejścia nawet po leczeniu antybiotykiem, lekarz może przepisać definicję przeciwciał przeciwko Chlamydophila pneumonia i Chlamydia trachomatis (IgG, IgM, IgA) we krwi, ponieważ Te mikroorganizmy mogą wywoływać przewlekłe, często nawracające, zakaźne i zapalne choroby układu oddechowego (zapalenie gardła, zapalenie ucha, zapalenie zatok, zapalenie oskrzeli, zapalenie tchawicy, zapalenie płuc, zapalenie oskrzelików).
• Jeśli gorączka jest połączona z bólem, bólem gardła, powiększonymi migdałkami, płytką nazębną lub białymi zatyczkami w migdałkach, stale czerwonym gardłem, wymagane jest badanie laryngologiczne. Jeśli takie objawy występują przez długi czas lub często występują, lekarz przepisuje wymaz z błony śluzowej jamy ustnej i gardła w celu zaszczepienia bakteriologicznego, w wyniku czego wiadomo, który drobnoustrój wywołuje proces zapalny w narządach laryngologicznych. Jeśli ból gardła jest ropny, lekarz musi przepisać krew na miano ASL-O, aby określić ryzyko wystąpienia takich powikłań tej infekcji, jak reumatyzm, zapalenie kłębuszków nerkowych, zapalenie mięśnia sercowego.
• Jeśli temperatura jest połączona z bólem ucha, upływem ropy z ucha lub innego płynu, lekarz musi wykonać badanie laryngologiczne. Oprócz badania lekarz najczęściej przepisuje bakteriologiczne wysiew z ucha, aby określić, który patogen spowodował proces zapalny. Ponadto można przepisać badania krwi (IgG, IgM, IgA) na przeciwciała przeciwko Chlamydophila pneumonia, miano krwi ASL-O i na wykrycie wirusa opryszczki typu 6 w ślinie, wymazy z jamy ustnej i gardła oraz krew. Testy na przeciwciała przeciwko zapaleniu płuc Chlamydophila i na obecność wirusa opryszczki typu 6 mają na celu zidentyfikowanie drobnoustroju wywołującego zapalenie ucha środkowego. Jednak testy te są zwykle zalecane tylko w przypadku częstego lub długotrwałego zapalenia ucha środkowego. Test krwi na miano ASL-O jest zalecany tylko dla ropnego zapalenia ucha środkowego w celu określenia ryzyka rozwoju powikłań zakażenia paciorkowcami, takich jak zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie kłębuszków nerkowych i reumatyzm.
• Jeśli podwyższona temperatura ciała jest połączona z bólem, zaczerwienieniem oka, a także wydzielaniem ropy lub innego płynu z oka, lekarz przeprowadzi obowiązkowe badanie. Następnie lekarz może przepisać bakterie na siew oczu, a także wykonać badanie krwi na obecność adenowirusów i IgE (z cząstkami nabłonka psa) w celu określenia obecności infekcji adenowirusowej lub alergii.
• Gdy podwyższona temperatura ciała jest połączona z bólem podczas oddawania moczu, bólem pleców lub częstymi wizytami w toalecie, lekarz zaleci przede wszystkim ogólną analizę moczu, określi całkowite stężenie białka i albuminy w codziennym moczu, analizę moczu według Nechyporenko (zarejestruj się), Test Zimnitsky'ego (rejestracja), a także biochemiczne badanie krwi (mocznik, kreatynina). W większości przypadków testy te mogą określić obecność choroby nerek lub dróg moczowych. Jeśli jednak wymienione testy nie wyjaśniły, lekarz może przepisać cystoskopię pęcherza moczowego (rejestrację), bakteryjną hodowlę moczu lub skrobanie z cewki moczowej, aby zidentyfikować patogen chorobotwórczy, a także oznaczenie mikrobów w skrobaniu z cewki moczowej metodą PCR lub ELISA.
• W podwyższonej temperaturze, w połączeniu z bólem podczas oddawania moczu lub częstymi wizytami w toalecie, lekarz może przepisać testy na różne zakażenia przenoszone drogą płciową (np. Rzeżączka (rejestracja), syfilis (rejestracja), ureaplazmoza (rejestracja), mykoplazmoza (rejestracja), kandydoza, rzęsistkowica, chlamydia (rekrutacja), gardnerellez itp.), ponieważ takie objawy mogą wskazywać na choroby zapalne dróg rodnych. W przypadku testów na zakażenia narządów płciowych lekarz może przepisać wydzielinę z pochwy, nasienie, wydzielinę prostaty, wymaz z cewki moczowej i krew. Oprócz testów często przepisuje się (zapisuje) ultradźwięki narządów miednicy, co pozwala ujawnić charakter zmian zachodzących pod wpływem zapalenia narządów płciowych.
• W podwyższonej temperaturze ciała, która jest połączona z biegunką, wymiotami, bólem brzucha i nudnościami, lekarz przepisuje przede wszystkim test stolca na koprologię, test stolca na robaki, test stolca na rotawirus, test stolca na zakażenia (czerwonka, cholera, patogenne szczepy jelit). pałeczki, salmonelloza itp.), analiza kału w kierunku dysbakteriozy, a także skrobanie z obszaru odbytu do sadzenia w celu zidentyfikowania czynnika chorobotwórczego, który wywołał objawy infekcji jelitowej. Oprócz tych testów lekarz zakaźny przepisuje badanie krwi na obecność przeciwciał przeciwko wirusom zapalenia wątroby typu A, B, C i D (aby się zarejestrować), ponieważ takie objawy mogą wskazywać na ostre zapalenie wątroby. Jeśli dana osoba oprócz gorączki, biegunki, bólu brzucha, wymiotów i nudności ma również żółtość skóry i twardówki oczu, przepisywane są tylko badania krwi pod kątem zapalenia wątroby (przeciwciała przeciwko wirusom zapalenia wątroby typu A, B, C i D), Chodzi o zapalenie wątroby.
• W obecności podwyższonej temperatury ciała, w połączeniu z bólem brzucha, niestrawnością (odbijanie, zgaga, wzdęcia, wzdęcia, biegunka lub zaparcia, krew w kale itp.), Lekarz zazwyczaj przepisuje badania instrumentalne i analizę biochemiczną krwi. Z odbijaniem i zgagą, zwykle przepisuje się badanie krwi Helicobacter pylori i fibrogastroduodenoscopy (FGDS) (rejestracja), które pozwala na zdiagnozowanie zapalenia żołądka, dwunastnicy, wrzodu żołądka lub dwunastnicy, GERD itp. W przypadku wzdęć, wzdęć, nawracającej biegunki i zaparć lekarz zazwyczaj przepisuje biochemiczne badanie krwi (amylaza, lipaza, AcAT, AlAT, fosfataza alkaliczna, białko, albumina, stężenie bilirubiny), analiza moczu pod kątem amylazy, dysbakteriozy kałowej i scrology i USG narządów jamy brzusznej (rejestracja), które pozwalają na zdiagnozowanie zapalenia trzustki, zapalenia wątroby, zespołu jelita drażliwego, dyskinezy dróg żółciowych itp. W trudnych i niezrozumiałych przypadkach lub podejrzeniach formacji nowotworowych lekarz może przepisać MRI (rejestr) lub prześwietlenia przewodu pokarmowego. Jeśli występuje częste wypróżnianie (od 3 do 12 razy dziennie) z nieformowanymi odchodami, stolcami z taśmy (odchody w postaci cienkich wstęg) lub bólem w okolicy odbytu, lekarz przepisuje kolonoskopię (rejestrację) lub prostoromanoskopię (rejestracja) i analizę kału kalprotektyna, która pozwala wykryć chorobę Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, polipy jelitowe itp.
• W podwyższonych temperaturach, w połączeniu z umiarkowanym lub słabym bólem brzucha, dyskomfortem w okolicy narządów płciowych, nieprawidłowym wydzielaniem z pochwy, lekarz przepisze przede wszystkim wymaz z narządów płciowych i ultrasonografię narządów miednicy. Te proste badania pozwolą lekarzowi dowiedzieć się, jakie inne testy są potrzebne do wyjaśnienia istniejącej patologii. Oprócz ultradźwięków i rozmazów na flory (rekrutacja), lekarz może przepisać testy na zakażenia narządów płciowych (rekrutacja) (rzeżączka, kiła, ureaplazmoza, mykoplazmoza, kandydoza, rzęsistkowica, chlamydia, gardnerellez, bakterie kałowe itp.), W celu wykrycia których wypływ pochwy, skrobanie cewki moczowej lub krwi.
• W podwyższonej temperaturze, w połączeniu z bólem krocza i prostaty u mężczyzn, lekarz przepisze pełną analizę moczu, wydzielanie prostaty do mikroskopii (rekrutacja), spermogram (rejestracja) i wymaz z cewki moczowej na różne zakażenia (chlamydia, rzęsistkowica, mykoplazmoza, kandydoza, rzeżączka, ureaplazmoza, bakterie kałowe). Ponadto lekarz może przepisać USG miednicy.
• W połączeniu z dusznością, arytmią i obrzękiem konieczne jest wykonanie EKG (rejestracja), prześwietlenie klatki piersiowej, USG serca (rejestracja), a także pełna morfologia krwi, badanie krwi na białko C-reaktywne, czynnik reumatyczny i miano ASL Oh (zarejestruj się). Badania te pomagają zidentyfikować istniejący proces patologiczny w sercu. Jeśli badanie nie pozwala na wyjaśnienie diagnozy, lekarz może dodatkowo przepisać badanie krwi na obecność przeciwciał na mięsień sercowy i przeciwciała na Borrelię.
• Jeśli gorączka jest połączona z wysypką skórną i objawami SARS lub grypy, lekarz zazwyczaj przepisuje tylko ogólne badanie krwi i bada wysypkę lub zaczerwienienie skóry na różne sposoby (pod szkłem powiększającym, pod specjalną lampą itp.). Jeśli skóra ma czerwoną plamę, która zwiększa się z czasem i jest bolesna, lekarz przepisze test miana ASL-O, aby potwierdzić lub zaprzeczyć różnicy. Jeśli wysypka na skórze nie może zostać zidentyfikowana podczas badania, lekarz może wykonać skrobanie i przepisać mikroskopię, aby określić rodzaj zmian patologicznych i czynnik sprawczy procesu zapalnego.
• Gdy temperatura jest połączona z tachykardią, poceniem się i zwiększonym wolem, należy wykonać badanie ultrasonograficzne tarczycy (zakwalifikowane) i wykonać badanie krwi na stężenie hormonów tarczycy (T3, T4), przeciwciał na komórki wytwarzające steroidy narządów rozrodczych i kortyzolu.
• Gdy temperatura jest połączona z bólami głowy, nieregularnym ciśnieniem krwi, niewydolnością serca, lekarz przepisuje kontrolę ciśnienia krwi, EKG, USG serca, USG narządów jamy brzusznej, REG, a także ogólne badanie krwi i moczu oraz biochemiczne badanie krwi (białko, albumina, cholesterol, triglicerydy, bilirubina, mocznik, kreatynina, białko C-reaktywne, AST, AlAT, fosfataza alkaliczna, amylaza, lipaza itp.).
• Gdy temperatura jest połączona z objawami neurologicznymi (na przykład zaburzeniami koordynacji, pogorszeniem wrażliwości itp.), Utratą apetytu, nieuzasadnioną utratą masy ciała, lekarz przepisze ogólne i biochemiczne badanie krwi, koagulogram, a także zdjęcia rentgenowskie, USG różnych organów (rejestracja) i, tomografia, ponieważ takie objawy mogą być oznaką raka.
• Jeśli temperatura jest połączona z bólem stawów, wysypkami skórnymi, marmurkowym zabarwieniem skóry, upośledzonym przepływem krwi w nogach i ramionach (zimne dłonie i stopy, drętwienie i gęsia skórka, itp.), Krwinkami czerwonymi lub krwią w moczu i bólem w innych częściach ciała jest to objaw chorób reumatycznych i autoimmunologicznych. W takich przypadkach lekarz przepisuje testy w celu ustalenia, czy dana osoba ma chorobę stawów lub patologię autoimmunologiczną. Ponieważ spektrum chorób autoimmunologicznych i reumatycznych jest bardzo szerokie, najpierw lekarz przepisuje zdjęcie rentgenowskie stawów (aby się zarejestrować) oraz następujące niespecyficzne analizy: pełna morfologia krwi, stężenie białka C-reaktywnego, czynnik reumatoidalny, antykoagulant tocznia, przeciwciała przeciwko kardiolipinie, czynnik przeciwjądrowy, przeciwciała IgG przeciwko DNA podwójnej helisy (natywnej), miano ASL-O, przeciwciała przeciwko antygenom jądrowym, przeciwciała cytoplazmatyczne przeciwneutrofilowe (ANCA), przeciwciała przeciwko tyroperoksydazie, obecność wirusa cytomegalii we krwi, wirus Epsteina a-barr, wirusy opryszczki. Następnie, jeśli wyniki wymienionych testów są pozytywne (tj. Markery chorób autoimmunologicznych znajdują się we krwi), lekarz, w zależności od tego, który organ lub układ ma objawy kliniczne, zaleca dodatkowe badania, a także zdjęcia rentgenowskie, ultradźwięki, EKG, MRI, ocenić stopień aktywności procesu patologicznego. Ponieważ istnieje wiele analiz do identyfikacji i oceny aktywności procesów autoimmunologicznych w różnych narządach, przedstawiamy je w osobnej tabeli poniżej.