Tabletki Vilprafen - Zapalenie oskrzeli

Vilprafen jest szeroko stosowany w leczeniu chorób bakteryjnych i grzybiczych.

Lek należy do grupy makrolidów - antybiotyków, podobnych w działaniu do penicylin. Ma działanie bakteriostatyczne, aw dużych dawkach działanie bakteriobójcze. Prawie całkowicie metabolizowany w organizmie, a jego pozostałości i metabolity są wydalane z moczem.

Na tej stronie znajdziesz wszystkie informacje o Vilprafen: kompletne instrukcje użycia tego leku, średnie ceny w aptekach, kompletne i niepełne analogi leku, a także opinie osób, które już używały Vilprafen. Chcesz zostawić swoją opinię? Napisz w komentarzach.

Grupa kliniczno-farmakologiczna

Grupa antybiotyków makrolidowych.

Warunki sprzedaży aptek

Jest wydawany na receptę.

Ile kosztuje Vilprafen? Średnia cena w aptekach wynosi 600 rubli.

Uwolnij formę i kompozycję

Lek Vilprafen jest dostępny w postaci tabletek do podawania doustnego w kartoniku w blistrach po 10 sztuk. Każda tabletka jest pokryta warstwą białego koloru i ma poziome nacięcie po jednej stronie.

składnik aktywny: josamycyna - 500 mg,
substancje pomocnicze: celuloza mikrokrystaliczna, polisorbat 80, koloidalny tlenek krzemu, karboksymetyloceluloza sodowa, stearynian magnezu, hydroksypropylometyloceluloza, Macrogol 6000, talk, dwutlenek tytanu, wodorotlenek glinu, kopolimer kwasu metakrylowego i jego estry.

Efekt farmakologiczny

Działanie bakteriobójcze substancji czynnej leku wynika z faktu, że jozamycyna jest zdolna do wiązania się z dużą podjednostką błony rybosomalnej (50S), nie pozwala na utrwalenie transportującego RNA, a także blokuje translokację peptydów centrum A (rodzaj mutacji, której towarzyszy przegrupowanie chromosomalne wpływające na właściwości komórki) i hamuje wewnątrzkomórkową produkcję białek z aminokwasów.

Spektrum działania jozamycyny zawarte w Vilprafen jest dość szerokie.

Substancja wykazuje aktywność przeciwko Gram-dodatnim mikroorganizmom tlenowym, w tym:

Wydalany przez organizm podczas procesów zapalnych peptokoków;
Peptostreptokokk, które wywołują rozwój mieszanych infekcji;
Gronkowiec;
Czynnik powodujący wąglika - laseczki wąglika;
Bakterie z rodzaju Corynebacterium, które są czynnikami sprawczymi błonicy;
Clostridium perfringens - czynniki powodujące gangrenę gazową i toksykoinfekcje ludzkie;
Streptococcus.

Wilprafen jest także aktywny przeciwko drobnoustrojom gram-ujemnym, w tym:

Hemophilus, przyczyna zakażeń hemofilnych, w tym ropne zapalenie opon mózgowych, ostre zapalenie płuc, zapalenie osierdzia, posocznica itp.;
Neusseria, które są czynnikami wywołującymi choroby takie jak rzeżączka i zapalenie opon mózgowych;
Niektóre odmiany shigelli, prowokujące rozwój czerwonki;
Bakteryjne fragilis, które są czynnikami sprawczymi chorób ropno-zakaźnych, rozwijających się po urazach, interwencjach chirurgicznych, niedoborach odporności itp.;

Ponadto jozamycyna wykazuje aktywność przeciwko różnym pasożytom wewnątrzkomórkowym: chlamydiom, legionelli, mykoplazmom, ureaplazmom.

Wskazania do użycia

Zgodnie z instrukcjami Vilprafen jest przepisywany w leczeniu następujących chorób zakaźnych i zapalnych wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na jozamycynę:

Psittacosis;
Krztusiec;
Zakażenia w okulistyce (zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie powiek);
Zakażenia w stomatologii (zapalenie osierdzia, zapalenie pęcherzyków płucnych, zapalenie dziąseł, zapalenie przyzębia i ropień pęcherzykowy);
Oparzenia i rany (w tym pooperacyjne);
Rzeżączka, ziarniniak chłonny weneryczny, kiła (w przypadku nadwrażliwości na penicylinę);
Zakażenia górnych dróg oddechowych i górnych dróg oddechowych, w tym zapalenie gardła, zapalenie zatok, zapalenie migdałków, zapalenie krtani, paratonsillitis i zapalenie ucha środkowego;
Zakażenia dolnych dróg oddechowych, w tym pozaszpitalne zapalenie płuc, ostre i przewlekłe zapalenie oskrzeli (zaostrzenia);
Szkarłatna gorączka (Vilprafen jest przepisywany w przypadku nadwrażliwości na antybiotyki penicylinowe);
Błonica (w terapii skojarzonej z antytoksyną błonicy);
Zakażenia narządów płciowych i dróg moczowych (zapalenie szyjki macicy, zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie cewki moczowej i zapalenie najądrza spowodowane przez mykoplazmy i / lub chlamydię);
Zakażenia tkanek miękkich i skóry (furunculosis, furuncle, wąglik, trądzik, ropień, zapalenie mieszków włosowych, róży, zapalenie węzłów chłonnych, przestępca, zapalenie naczyń chłonnych i ropowica);
Zaburzenia żołądkowo-jelitowe wywołane przez Helicobacter pylori, w tym przewlekłe zapalenie żołądka i wrzód trawienny oraz 12 wrzodów dwunastnicy.

Przeciwwskazania

Lek jest przeciwwskazany w ciężkich naruszeń wątroby lub w obecności nadwrażliwości na lek.

Stosować w czasie ciąży i laktacji

Lek nie jest przepisywany kobietom w ciąży, jeśli występują poważne naruszenia wątroby, wrażliwość na składniki.

Instrukcje użytkowania

Instrukcje użytkowania wskazują, że zalecana dawka dla dorosłych i młodzieży powyżej 14 lat wynosi 1-2 g w 2-3 dawkach. Zalecana początkowa dawka wynosi 1 g.

W leczeniu trądziku różowatego - 500 mg 2 razy / dobę przez 10-15 dni.
W leczeniu ropnego zapalenia skóry - 500 mg 2 razy / dobę przez 10 dni.
W leczeniu chlamydii układu moczowo-płciowego - 500 mg 2 razy / dobę przez 12-14 dni.
W leczeniu przewlekłego zapalenia przyzębia, z tworzeniem się ropnia kości przyzębia - 500 mg 2 razy / dobę przez 12-14 dni.
W przypadku trądziku zwykłego i kulistego (konglobatowego), 500 mg 2 razy / dobę jest przepisywane przez pierwsze 2-4 tygodnie, następnie 500 mg 1 raz / dzień jako leczenie podtrzymujące przez 8 tygodni.

Tabletki należy połykać bez żucia, z niewielką ilością płynu, między posiłkami. Zwykle czas trwania leczenia określa lekarz. Zgodnie z zaleceniami WHO dotyczącymi stosowania antybiotyków czas trwania leczenia zakażeń paciorkowcami powinien wynosić co najmniej 10 dni.

Niemowlęta i dzieci w wieku poniżej 14 lat zaleca się przepisywanie leku w zawiesinie. Dawka dobowa wynosi 30-50 mg / kg masy ciała, podzielona na 3 dawki. U noworodków i dzieci w wieku poniżej 3 miesięcy dawkę należy dobrać zgodnie z dokładną masą ciała dziecka.

Przed użyciem wstrząsnąć fiolką z zawiesiną.

Efekty uboczne

Przy prawidłowym stosowaniu leku i dokładnym przestrzeganiu dawki wskazanej w instrukcji Vilprafen jest dobrze tolerowany przez pacjentów, ale w niektórych przypadkach mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

Alergiczne reakcje skórne: pokrzywka, wysypka, obrzęk naczynioruchowy, w bardzo rzadkich przypadkach wstrząs anafilaktyczny.
Przewód pokarmowy: nudności, bóle brzucha, nadmierne ślinienie, zgaga, wymioty, nieposkromiona biegunka, rzadkie występowanie stanu zapalnego w jelitach.
Ze strony wątroby i dróg żółciowych: zwiększenie aktywności aminotransferaz wątrobowych, rzadko naruszenie wypływu żółci i funkcjonowanie pęcherzyka żółciowego, z powodu którego u pacjentów rozwinęła się żółtaczka.

Przedawkowanie

W odniesieniu do funduszy do tej pory nie zgłoszono żadnych przypadków przedawkowania. W przypadku przedawkowania po zażyciu leku należy założyć, że działania niepożądane są nasilone, należy zastosować leczenie objawowe.

Specjalne instrukcje

U pacjentów z niewydolnością nerek wymagana jest korekta schematu dawkowania zgodnie z wartościami CC.
Josamycyna nie jest przepisywana wcześniakom. W przypadku stosowania u noworodków należy monitorować czynność wątroby.
Jeśli rozwija się rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego, należy wycofać josamycynę i przepisać odpowiednie leczenie. Leki, które zmniejszają ruchliwość jelit, są przeciwwskazane.

Należy rozważyć możliwość krzyżowej oporności na różne antybiotyki makrolidowe (na przykład mikroorganizmy oporne na leczenie chemicznymi antybiotykami związanymi ze strukturą chemiczną mogą być również odporne na jozamycynę).

Interakcja z narkotykami

Vilprafen hamuje eliminację ksantyn, które mogą wywołać rozwój zatrucia.
Zaleca się unikanie jednoczesnego stosowania wilczarza z innymi antybiotykami. Może to zmniejszyć ich skuteczność.
Jednoczesne stosowanie antybiotyku z cyklosporyną może prowadzić do zwiększenia stężenia tego ostatniego, dlatego jego poziom należy monitorować w trakcie leczenia.
Przyjęcie vilprafena może zmniejszyć skuteczność hormonalnych środków antykoncepcyjnych, dlatego w celu uniknięcia niechcianej ciąży zaleca się dodatkowo stosowanie niehormonalnych środków antykoncepcyjnych.
Skojarzone stosowanie wilprafenu z lekami przeciwhistaminowymi, w tym astemizolem i terfenadyną, zwiększa stężenie tego ostatniego, co może prowadzić do rozwoju poważnych zaburzeń rytmu serca, zagrażających życiu.

Recenzje

Zebraliśmy kilka opinii o leku Vilprafen:

Masza. Zdał egzamin w czasie ciąży, zdał testy i okazało się, że mam ureaplazmozę. Lekarz przepisał mi „Vilprafen” + leki na dysbiozę. Bardzo się martwiłem, czy mogą być w czasie ciąży, ale przekonała mnie, że są dość łagodne, ale jednocześnie skuteczne. Przeszedł pełny kurs, nie zaobserwowano żadnych skutków ubocznych. Ale najważniejsza rzecz, która pomogła! Zanotowałem te tabletki, ponieważ przeczytałem, że mają dość szerokie spektrum działania i za przystępną cenę.
Artem. Użył tego antybiotyku po raz pierwszy w tym roku, kiedy zachorował. Bolało mnie gardło i bolała mnie głowa. Moja mama poleciła ten lek. Lekarz przepisał ten lek przez rok, kiedy miała silne bóle gardła i leczyła ją przez ponad dwa miesiące. Co mogę powiedzieć o leku? Tak, nie wiem, to pomogło mi lub innym zestawem leków, których użyłem. Lecz wyleczyłem moją chorobę przez dziesięć dni, ponieważ zacząłem brać ten antybiotyk. Brak alergii i zaburzeń w jelitach, nie miałem wysypki. Urządzenie jest dobrze przeniesione. Niezadowolony z ceny leku, w naszym mieście kosztuje około czterysta rubli!

Według opinii Vilprafen jest dość skutecznym lekiem, ale ryzyko działań niepożądanych podczas leczenia jest dość wysokie. Pacjenci ze zdiagnozowaną chlamydią i ureaplazmozą informują, że w ciągu kilku dni po rozpoczęciu stosowania leku objawy choroby znikają bez śladu. Istnieją doniesienia o takich skutkach ubocznych Vilprafen, jak zaburzenia przewodu pokarmowego i wysypki alergiczne, które są stosunkowo częste.

Analogi

Analogiem Vilprafen jest Vilprafen Solutab.

Przed użyciem analogów skonsultuj się z lekarzem.

Warunki przechowywania i trwałość

Tabletki należy przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci, unikając ekspozycji na światło słoneczne na opakowaniu. Optymalna temperatura przechowywania nie przekracza 25 stopni.

Okres trwałości tabletek wynosi 3 lata od daty produkcji, pod koniec tego okresu niewykorzystany lek należy wyrzucić.

Schemat leczenia Ureaplasma Vilprafen - skład, instrukcje stosowania, działania niepożądane i przeciwwskazania

Powszechna infekcja ureaplazmozą przenoszona jest drogą płciową i jest wywoływana przez najmniejsze ureaplazmy bakterii. W większości przypadków patogen jest po prostu umieszczony w ciele, ale w niektórych okolicznościach zaczyna się rozmnażać i przejawia się w postaci zapalenia cewki moczowej u mężczyzn, kamicy moczowej i zapalenia macicy u kobiet. Aby leczenie tej choroby było produktywne, przepisano silny antybiotyk - Vilprafen jest szczególnie skuteczny w ureaplazmie.

Co to jest ureaplazmoza

We współczesnej literaturze specjalistycznej choroba ta jest dosłownie nazywana „zakażeniem ureaplazmą”. Obejmuje on układ moczowo-płciowy, może wystąpić zarówno u mężczyzn, jak iu kobiet, często diagnozowanych u dzieci. Ureaplazmy często żyją w organizmie z innymi szkodliwymi drobnoustrojami, takimi jak chlamydia. Są leczone tymi samymi lekami. Leczenie ureaplazmozy antybiotykami nie-tetracyklinowymi jest szczególnie produktywne.

Niektóre czynniki wewnętrzne i zewnętrzne mogą przyczyniać się do rozwoju choroby. Obejmują one niską odporność u kobiet, obecność innych chorób lub zakażeń układu moczowo-płciowego lub zakażeń. Kobiety, które zmieniają swoich partnerów seksualnych, często są szczególnie narażone na zakażenie mikroorganizmami. Dzieci są zwykle zakażane podczas porodu od matki. Ureaplazmy u młodych dziewcząt, które nie są aktywne seksualnie, są niezwykle rzadkie.

Jak działa Vilprafen, gdy ureaplazmoza

Cel tego leku przeciwbakteryjnego z grupy makrolidów (lub jego analogów) jest ważny w obecności wielu zakażeń, ale maksymalny efekt można zaobserwować w leczeniu ureaplazmy. Efekt Vilprafen jest taki, że jego składniki aktywnie hamują wzrost bakterii. Stężenie substancji czynnej wymagane do uzyskania pożądanego efektu osiąga się szybko. Już po godzinie od przyjęcia substancja pojawia się we krwi i zaczyna aktywnie działać.

Aktywny składnik

Ponad 50 lat temu odkryto ten lek. Ze względu na naturalne, naturalne pochodzenie, sprzedaż leku rośnie. Jest niedrogi, a głównym aktywnym składnikiem leku jest substancja jozamycyna, która ma szerokie spektrum działania, w tym przeciwko bakteriom powodującym infekcje układu moczowego. Jozamycyna z ureaplazmą jest uważana za najskuteczniejszy składnik, jest przechowywana w organizmie przez długi czas i nadal zwalcza szkodliwe bakterie.

Schemat leczenia Wilprafen

Lek bakteriostatyczny blokuje produkcję cząsteczek białka przez komórki bakteryjne, które niszczą szkodliwe organizmy. Pasożyt nie rozwija odporności na wilkołaki, ponadto lek nie wpływa na mikroflorę błony śluzowej żeńskich narządów płciowych, nie wywołuje pojawienia się pleśniawki. Schemat leczenia ureaplazmozy Vilprafenom obejmuje przyjmowanie 1-2 tabletek dwa razy dziennie po posiłkach. Lek będzie wydalany z moczem i żółcią.

Vilprafen Solyutab - instrukcje użytkowania

Dorosłych pacjentów zachęca się, aby nie kruszyli pigułki, nie żuli, ale połykali ją w całości, myjąc ją wodą na godzinę przed posiłkiem lub trzy godziny po jedzeniu. Konieczne jest przestrzeganie odstępu 12 godzin (plus lub minus jedna godzina) między przyjęciem tabletek, w przeciwnym razie skuteczność leczenia zmniejszy się. Instrukcje użytkowania Dzieci Vilprafen oferują lek do rozpuszczenia w szklance wody, dobrze wymieszać i wypić.

Wilprafen podczas ciąży

Medycyna domowa nie zabrania stosowania tego środka bakteriobójczego podczas noszenia dziecka, ale tylko wtedy, gdy korzyści z leku przewyższają jego szkodliwe skutki dla dziecka. W ureaplazmie ginekolodzy często przepisują leczenie Vilprafenem, ponieważ zakażenie może bardziej zaszkodzić matce i dziecku niż przyjmowanie antybiotyków. Cena leku jest niska i dostępna dla wszystkich.

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Vilprafen w ciąży lub młodym matkom w okresie laktacji, należy dokładnie przestudiować instrukcje, zapoznać się z działaniami niepożądanymi leku. Może być mianowany od pierwszego trymestru ciąży (od dziesiątego tygodnia), ale wielu ekspertów uważa, że lek powinien zostać włączony do schematu leczenia nie wcześniej niż u płodu (od dwudziestego tygodnia ciąży). Jeśli pacjent po zażyciu leku zaczyna odczuwać mdłości, wymioty, należy przerwać przyjmowanie leku.

Vilprafen mężczyzn z ureaplasmą

Jeśli mężczyzna odczuwa ciągły ból w okolicy narządów płciowych, a każda podróż do toalety powoduje dyskomfort, podczas oddawania moczu obserwuje się wyładowanie, można zdiagnozować infekcję ureaplazmy. Musi być natychmiast leczony, aby nie wywołać rozwoju zapalenia gruczołu krokowego i niepłodności. Aby zwalczyć ostrą postać choroby, stosuje się terapię antybiotykową, w przewlekłej ureaplazmozie wymagane jest kompleksowe leczenie. Vilprafen dla mężczyzn jest stosowany w leczeniu tej infekcji zgodnie z ogólnym schematem.

Jak wziąć Vilprafen z ureaplasmą

Konieczne jest przyjmowanie leku trzy razy dziennie między posiłkami i tylko zgodnie z zaleceniami specjalisty. Jeśli z jakiegoś powodu pacjent nie bierze jednej pigułki, musisz to zrobić jak najszybciej. Następnie pacjent powraca do tego samego schematu. Vilprafen z ureaplasmy nie może być stosowany do samoleczenia z tego powodu, że jest - antybiotykiem z wieloma przeciwwskazaniami. Zakup leku powinien odbywać się wyłącznie na receptę.

Dawkowanie Vilprafen Solyub

Dzienna dawka dla osób w wieku powyżej 15 lat nie powinna przekraczać dwóch gramów w trzech dawkach. Lekarz może, jeśli to konieczne, zwiększyć dawkę do trzech gramów. Dawka leku Vilprafen z ureaplazmą u dzieci o masie ciała 10-20 kg powinna wynosić 250-500 mg leku (jedna czwarta lub jedna druga tabletka rozpuszczona w wodzie) dwa razy na dobę. Dla pacjentów o masie ciała 20-40 kg, 500-1000 mg leku jest przyjmowane (jedna sekunda tabletki lub cała tabletka) dwa razy na dobę. Dzieciom o masie ciała powyżej 40 kg zaleca się przyjmowanie leku w dawce 1000 mg (jedna tabletka) dwa razy na dobę.

Ile dni pić Vilprafen z ureaplasmą

Okres leczenia lekiem i jego dawkowanie w każdym przypadku powinien być wybrany przez lekarza zgodnie z wynikami badania. Z reguły przebieg leczenia trwa od pięciu dni do trzech tygodni. Odbiór Vilprafen z ureaplazmą odbywa się według tego samego schematu u mężczyzn i kobiet, tylko kobiety są przepisywane dodatkowe leki w celu przywrócenia mikroflory pochwy.

Efekty uboczne

Ze strony przewodu pokarmowego pacjent może odczuwać dyskomfort, możliwe nudności, wymioty, zgagę. Z powodu zaburzeń trawiennych osoba zaczyna cierpieć na zaparcia lub biegunkę, rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego. Rzadko, ale zachodzi rozwój żółtaczki i niewłaściwy wypływ żółci. U pacjentów mogą wystąpić alergie, takie jak zapalenie skóry, reakcja anafilaktoidalna i obrzęk naczynioruchowy.

U kobiet pleśniawki są często postrzegane jako efekt uboczny, możliwe jest tworzenie się małych krwotoków włośniczkowych (purpurowych) i tymczasowe uszkodzenie słuchu. Skutkami ubocznymi Vilprafen podczas ciąży są nudności, biegunka i wymioty. Znacznie rzadziej kobiety mają problemy z wątrobą, zapalenie jamy ustnej, alergie, pleśniawki.

Przeciwwskazania

Lek ma małą, ale poważną listę przeciwwskazań: indywidualna nietolerancja leku, która objawia się w postaci obrzęku, wysypki, zaczerwienienia skóry. Ponadto przeciwwskazania Vilprafen obejmują problemy w wątrobie i proces żółciowy. Nie należy przyjmować leku wcześniakom, dzieciom o masie ciała poniżej 10 kilogramów.

Cena Wilprafen

Lek jest oferowany w postaci tabletek i zawiesin. Lek jest uwalniany zgodnie z zaleceniem lekarza. Po nabyciu tabletki przechowuje się w ciemnym miejscu, w temperaturze nie wyższej niż 26 ° C. Okres ważności leku wynosi cztery lata, po tym czasie lek nie może zostać przyjęty. Po otwarciu leku należy go spożyć w ciągu miesiąca.

Lek. Formularz wydania

Cena w Moskwie i Petersburgu (w rublach)

Vilprafen, jak przyjmować przed posiłkami lub po nich?

vilprafen solyuab jak zabrać?

Jak pić wilkrafen przed posiłkiem lub po nim?

Po tym, jak lekarz przepisał Ci lek „Vilprafen” w tabletkach (upewnij się, że u farmaceuty ile mg w jednej tabletce 500 lub 1000 mg).

Zazwyczaj przed przyjęciem takich antybiotyków lekarz może również przepisać napój lub pobudzić lek immunomodulujący, taki jak „Cycloferon”.

Ponadto należy przestrzegać zalecanej dawki „Vilprafen” i przebiegu stosowania.

Nie siekaj tabletki. Wystarczy połknąć go, wycisnąć niewielką ilością wody. „Vilprafen” jest przyjmowany po posiłkach (między posiłkami).

Dawkowanie i podawanie:

Dla kobiet w ciąży i karmiących piersią przepisywany jest ten antybiotyk, ale tylko zgodnie ze wskazaniami.

Na początek Vilprafen jest antybiotykiem. Jest często przepisywany do zwalczania chorób zakaźnych.

Vilprafen jest silnym antybiotykiem i nie polecam przyjmowania go bez zalecenia lekarza. Ponieważ twój PCP musi określić, możesz wziąć Vilprafen. Jeśli to możliwe, jakie dawki vilprafen są zalecane i jak długo go pić.

W aptekach Vilprafen można znaleźć w następujących formach:

Jeśli nadal przepisywany jest lek Vilprafen, należy go przyjmować między posiłkami. Ponieważ zazwyczaj antybiotyki nie piją na pusty żołądek.

Vilprafen to antybiotyk z dziedziny antybiotyków, który zaleca się spożywać po posiłkach. Faktem jest, że zgodnie z instrukcją zaleca się przyjmowanie go między posiłkami, ale nie jest to odpowiednie dla wszystkich, ponieważ ma bardzo negatywny wpływ na żołądek, zwłaszcza jeśli osoba ma z tym problemy lub choroby przewlekłe.

Koniecznie skonsultuj się z lekarzem, jeśli taki istnieje. Tabletki wytwarzają różne dawki i zaleca się połykanie i picie dużej ilości wody. Chew pill nie może. Instrukcje powinny być na godzinę przed lub godzinę po posiłku, ale nie dla wszystkich.

Vilprafen - ten lek należy do antybiotyków.

Dostępne w postaci tabletek (zazwyczaj w blistrze po 10 tabletek), zawiesin, są też świece.

Lek jest przepisywany na takie objawy, jak: ból gardła, zapalenie gardła, zapalenie krtani, zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli, koklusz, a lek jest również przepisywany na choroby takie jak rzeżączka i chlamydia.

Lek nie jest zalecany dla osób z wysokimi alergiami, a także w przypadku problemów z wątrobą.

Lekarz przepisuje dawkę leku, zazwyczaj przebieg podawania wynosi od tygodnia do dziesięciu dni, ale w niektórych przypadkach może być więcej.

Lek należy przyjmować między posiłkami, na przykład między śniadaniem a obiadem. Na pusty żołądek lepiej nie brać.

Vilprafen, jak wszystkie antybiotyki, jest pożądany po posiłkach. Rozumiem, że wynika to z faktu, że lek może mieć negatywny wpływ na żołądek. Terapeuta ostrzegł mnie, że mogą wystąpić problemy z przewodem pokarmowym. Nie każdy ma go właściwie strawiony. Dlatego, przepisując ten antybiotyk na początku, musisz przyjrzeć się, jak twoje ciało reaguje na to i dopiero potem wypić cały kurs.

Nie wiem, jak są tabletki 500 mg, ale na 1000 są tak zdrowe, że trudno je pić, nawet jeśli są podzielone na dwie części. Więc musisz być przygotowany na to, że musisz albo nauczyć się połykać przyzwoite kawałki, albo przeciąć je na co najmniej cztery części.

Vilprafen to antybiotyk. Jego skład obejmuje lek Josamycin. Ten lek jest produkowany w postaci tabletek, a także zawiesin. Vilprafen należy przyjmować między posiłkami. Lepiej jest połknąć tabletkę w całości z dużą ilością wody. Na pusty żołądek lek nie jest przyjmowany.

Antybiotyk Vilprafen jest dostępny w dwóch postaciach dawkowania. Pierwsza to tabletki powlekane. Tabletkę należy połykać całkowicie, nie można jej żuć, popijać czystą wodą. I warto przyjmować lek między posiłkami. Tak więc Vilprafen nie powinien pić na pusty żołądek, ale nie jest przyjmowany natychmiast po posiłku.

Drugą formą uwalniania są tabletki dyspergowalne. To jest - rozpuszczalne, są Vilprafen Solutab. Można je żuć, połykać lub rozpuszczać w niewielkiej ilości wody i przyjmować. W ich przypadku w adnotacji nie ma zaleceń dotyczących spożycia żywności. Dlatego konieczne jest przyjmowanie ich w taki sam sposób jak zwykłe tabletki, w przerwie między posiłkami.

Tabletki 500 i 1000 mg Vilprafen (solutab): instrukcje użytkowania dla dorosłych i dzieci

W tym artykule medycznym można znaleźć lek Vilprafen. Instrukcje użycia wyjaśniają, w jakich przypadkach można przyjmować zastrzyki lub tabletki, które pomagają lekowi, jakie są wskazania do stosowania, przeciwwskazania i działania niepożądane. Adnotacja przedstawia formę uwalniania leku i jego skład.

W artykule lekarze i konsumenci mogą zostawić tylko prawdziwe opinie na temat Vilprafen, z których można dowiedzieć się, czy lek pomógł w leczeniu ureaplazmozy, chlamydii, zapalenia oskrzeli, zapalenia płuc i innych zakażeń u dorosłych i dzieci, dla których jest przepisany. Podręcznik wymienia analogi Vilprafen, ceny leku w aptekach, a także jego stosowanie w czasie ciąży.

Antybiotykiem makrolidowym jest Vilprafen. Instrukcje użytkowania wskazują, że tabletki 500 mg i 1000 mg solutubu mają właściwości bakteriobójcze i bakteriostatyczne.

Uwolnij formę i kompozycję

Lek jest wytwarzany w postaci tabletek powlekanych. Blister zawiera 10 takich tabletek. Pakowanie pakowane jest w kartonowe opakowanie.

Ponadto lek jest dostępny w postaci zawiesiny. Zawarte w butelkach z ciemnego szkła, 100 ml w butelce. Zestaw zawiera kubek miarowy.

Skład Wilprafena jest następujący:

jedna tabletka zawiera 500 mg josamycyny lub 1000 mg (Vilprafen Solutab);
zawiesina (10 ml) zawiera 300 mg josamycyny.

Działanie farmakologiczne

Lek jest antybiotykiem należącym do grupy makrolitów. Działanie bakteriostatyczne leku jest spowodowane hamowaniem syntezy białek przez bakterie. Jeśli występują ogniska zapalenia, lek ma działanie bakteriobójcze.

Vilprafen jest wysoce skutecznym środkiem dla mikroorganizmów wewnątrzkomórkowych, takich jak Mycoplasma pneumoniae, Ureaplasma urealyticum, Chlamydia trachomatis, Legionella pneumophila, Chlamydia pneumonuae, Mycoplasma hominis.

Wysoka aktywność jest również obserwowana w odniesieniu do Gram-ujemnych bakterii tlenowych:

Haemophilus influenzae, Neisseria meningitidis, Neisseria gonorrhoeae, Bordetella pertussis;
Gram-dodatnie bakterie tlenowe: Streptococcus pyogenes, Staphylococcus aureus, Corynebacterium diphtheriae, Streptococcus pneumoniae;
bakterie beztlenowe: Peptostreptococcus, Peptococcus, Clostridium perfringens.

Lek jest skuteczny przeciwko Treponema pallidum. Aktywnym składnikiem leku jest josamycyna, która jest całkowicie i szybko wchłaniana z przewodu pokarmowego.

Wskazania do użycia

Co pomaga Vilprafen (Solyutab)? Zalecane tabletki:

Osoby z nadwrażliwością na penicylinę na szkarlatynę.
Choroby zakaźne, prowokujące procesy zapalne spowodowane drobnoustrojami o wysokiej wrażliwości na lek.
Zakażenia skóry i tkanek miękkich (z czyrakami, ropne zapalenie skóry, zapalenie węzłów chłonnych itp.)
Jest on stosowany w leczeniu błonicy oprócz terapii antytoksyną błonicy.
Zakażenia jamy ustnej (z chorobą przyzębia, zapaleniem dziąseł).
Choroby zakaźne górnych dróg oddechowych i górnych dróg oddechowych (stosowane w dusznicy bolesnej, zapaleniu gardła, zapaleniu migdałków, zapaleniu zatok, zapaleniu krtani, zapaleniu ucha środkowego).
Zakażenia dolnych dróg oddechowych (zapalenie płuc, ostre zapalenie oskrzeli, koklusz, zapalenie oskrzeli).
Zakażenia narządów moczowych (z chlamydiami, ureaplazmą, rzeżączką, zapaleniem cewki moczowej, zapaleniem gruczołu krokowego itp.)

Instrukcje użytkowania

Vilprafen przyjmuje się w zalecanej dziennej dawce dla dorosłych i młodzieży w wieku powyżej 14 lat, czyli 1-2 g, w 2-3 dawkach. W razie potrzeby dawkę można zwiększyć do 3 g dziennie. Dzieci w wieku 1 roku mają średnią masę ciała 10 kg.

Dzienna dawka dla dzieci o masie ciała nie mniejszej niż 10 kg jest przepisywana na podstawie obliczeń 40-50 mg / kg masy ciała dziennie, podzielonych na 2-3 dawki:

dzieciom o masie ciała 10-20 kg należy przepisać po 250-500 mg (1 / 4-1 / 2 tabletki rozpuszczone w wodzie) 2 razy dziennie;
dla dzieci o masie ciała 20–40 kg, 500–1000 mg (1–2–1 tabletek rozpuszczonych w wodzie) przepisuje się 2 razy dziennie;
dzieci o masie ciała powyżej 40 kg - 1000 mg (1 tabletka) 2 razy dziennie.

Zazwyczaj czas trwania leczenia jest ustalany przez lekarza i wynosi od 5 do 21 dni w zależności od rodzaju i ciężkości zakażenia. Zgodnie z zaleceniami WHO czas trwania leczenia paciorkowcowego zapalenia migdałków powinien wynosić co najmniej 10 dni.

W schematach terapii przeciwbakteryjnej Vilprafen jest przepisywany w dawce 1 g 2 razy dziennie przez 7-14 dni w połączeniu z innymi lekami w standardowych dawkach:

famotydyna 40 mg dziennie lub ranitydyna 150 mg 2 razy dziennie + jozamycyna 1 g 2 razy dziennie + metronidazol 500 mg 2 razy dziennie;
omeprazol 20 mg (lub lanzoprazol 30 mg lub pantoprazol 40 mg lub esomeprazol 20 mg lub rabeprazol 20 mg) 2 razy dziennie + amoksycylina 1 g 2 razy dziennie + jozamycyna 1 g 2 razy dziennie;
omeprazol 20 mg (lub lanzoprazol 30 mg lub pantoprazol 40 mg lub esomeprazol 20 mg lub rabeprazol 20 mg) 2 razy dziennie + amoksycylina 1 g 2 razy dziennie + jozamycyna 1 g 2 razy dziennie + bizmut tri-potasowy 240 mg 2 razy dziennie;
famotydyna 40 mg na dobę + furazolidon 100 mg 2 razy dziennie + jozamycyna 1 g 2 razy dziennie + bizmut tri-potasowy 240 mg 2 razy dziennie).

W obecności zaniku błony śluzowej żołądka z achlorhydrią, potwierdzoną pH-metryką: amoksycylina 1 g 2 razy dziennie + jozamycyna 1 g 2 razy dziennie + bizmut trikaliye ditsitrat 240 mg 2 razy dziennie.

W przypadku trądziku pospolitego i sferycznego zaleca się przepisywanie wilczarza w dawce 500 mg 2 razy dziennie przez pierwsze 2-4 tygodnie, a następnie - 500 mg jozamycyny 1 raz dziennie jako leczenie podtrzymujące przez 8 tygodni.

Instrukcja dla Vilprafen Solutab przewiduje, że lek można przyjmować na różne sposoby: można wziąć pigułkę ze szklanką wody lub rozpuścić ją w 20 ml wody wcześniej. Zawiesinę, która powstała po rozpuszczeniu tabletki, należy dokładnie wymieszać.

Tabletki Vilprafen należy połykać w całości. Często pacjenci są zainteresowani tym, jak przyjmować, przed lub po posiłku. Instrukcje wskazują, że tabletki należy połykać między posiłkami.

Podczas leczenia należy pamiętać, że w przypadku pominięcia jednego przyjęcia konieczne jest natychmiastowe przyjęcie dawki leku. Jeśli jednak należy przyjąć kolejną dawkę, nie należy przyjmować pominiętej dawki, należy powrócić do normalnego schematu leczenia. Nie należy przyjmować podwójnej dawki. Przerwa w leczeniu lub przedwczesne odstawienie leku zmniejsza szansę powodzenia terapii.

Przeciwwskazania

Lek Vilprafen jest przeciwwskazany u pacjentów z następującymi warunkami:

Niewydolność wątroby.
Indywidualna nietolerancja na składniki leku.
Obecne w przeszłości poważne reakcje alergiczne na leki z grupy makrolidów.
Okres ciąży i karmienia piersią.

Efekty uboczne

Podczas odbioru Vilprafen mogą rozwinąć się zaburzenia różnych systemów organizmu:

W ciężkiej uporczywej biegunce należy pamiętać o możliwości rozwoju rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego (zagrażającego życiu) spowodowanego działaniem antybiotyku.
Reakcje nadwrażliwości: w niektórych przypadkach - reakcje alergiczne skóry (na przykład pokrzywka).
Przewód pokarmowy: rzadko - zgaga, nudności, utrata apetytu, biegunka i wymioty.
Aparaty słuchowe: w rzadkich przypadkach - zależne od dawki przejściowe uszkodzenie słuchu.
Drogi żółciowe i wątroba: w niektórych przypadkach - przejściowy wzrost aktywności enzymów wątrobowych w osoczu krwi, czasami towarzyszy żółtaczka i naruszenie odpływu żółci.

Dzieci, ciąża i karmienie piersią

Lek nie jest przepisywany kobietom w ciąży, jeśli występują poważne naruszenia wątroby, wrażliwość na składniki.

W dzieciństwie

Lek nie jest przepisywany wcześniakom. Pacjenci noworodkowi z leczeniem zaburzeń czynności wątroby przeprowadzani są pod ścisłą kontrolą.

Vilprafen dla dzieci poniżej 14 roku życia jest używany jako zawieszenie.

Wilgotność 1000 mg Solutab można rozpuścić w wodzie w celu przygotowania zawiesiny. Jeśli leczenie farmakologiczne jest przepisywane dzieciom, dawka jest następująca: 30-50 mg na 1 kg masy ciała dzieli się na trzy dawki.

Zawieszenie dla dzieci w wieku do trzech miesięcy jest dawkowane zgodnie z dokładną wagą dziecka. Dlaczego tabletki są używane i czy powinny być stosowane do leczenia, należy sprawdzić u lekarza.

Specjalne instrukcje

Wraz z jednoczesnym powołaniem Vilprafena z alkaloidami sporyszu można zwiększyć zwężenie naczyń. Dlatego w takim przypadku konieczna jest staranna kontrola stanu pacjenta.

Jednoczesne przyjmowanie jozamycyny i cyklosporyny powoduje wzrost poziomu cyklosporyny w osoczu krwi. We krwi obserwuje się także stężenie cyklosporyny w nefrotoksyce. Przy takim leczeniu konieczne jest zapewnienie ciągłego monitorowania stężenia cyklosporyny w osoczu.

Interakcja z narkotykami

Jeśli Vilprafen jest podawany jednocześnie z lekami przeciwhistaminowymi zawierającymi terfenadynę lub astemizol, czasami proces wydalania tych substancji spowalnia, co ostatecznie prowadzi do manifestacji zagrażających życiu zaburzeń rytmu serca.

W przypadku jednoczesnego przyjmowania leku Vilprafen i digoksyny, poziom digoksyny w osoczu krwi może wzrosnąć.

Mówiąc o interakcji z innymi lekami, należy pamiętać, że Vilprafen jest antybiotykiem. Przed użyciem jakiegokolwiek leku konieczne jest ustalenie, czy jest to antybiotyk, czy nie.

Przy przyjmowaniu z hormonalnymi środkami antykoncepcyjnymi może zmniejszyć efekt tego ostatniego. W takiej sytuacji zaleca się stosowanie dodatkowych niehormonalnych środków antykoncepcyjnych.

Wraz z rozwojem rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego Vilprafen należy odwołać i przepisać odpowiednie leczenie. Stosowanie leków zmniejszających ruchliwość jelit jest przeciwwskazane. Pacjenci z niewydolnością nerek muszą dostosować schemat dawkowania zgodnie z wartościami klirensu kreatyniny (CK).

Zgodnie z instrukcjami Vilprafen nie jest przepisywany wcześniakom. W przypadku stosowania u noworodków należy monitorować czynność wątroby. Konieczne jest rozważenie możliwości krzyżowej oporności na różne antybiotyki z grupy makrolidów.

Analogi leku Wilprafen

Struktura określa analogi:

Podobne działanie ma analogi należące do grupy makrolidów:

Często pacjenci są zainteresowani tym, jak Vilprafen różni się od Solyub Vilprafen. Jaka jest różnica tych leków ze względu na ich formę uwalniania.

Vilprafen to konwencjonalna tabletka powlekana. Solutab to rozpuszczalne tabletki o słodkim smaku i owocowym aromacie. Można je przyjmować w postaci tabletek lub w zawiesinie.

Warunki urlopowe i cena

Średni koszt Vilprafen (tabletki 500 mg numer 10) w Moskwie wynosi 620 rubli. Cena tabletek solutyabu 1000 mg - 760 rubli za 10 sztuk. Lek Vilprafen wydawany w aptekach bez recepty od lekarza.

Tabletki należy przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci, unikając ekspozycji na światło słoneczne na opakowaniu. Optymalna temperatura przechowywania nie przekracza 25 stopni. Okres trwałości tabletek wynosi 3 lata od daty produkcji, pod koniec tego okresu niewykorzystany lek należy wyrzucić.

Jak wziąć vilprafen

Antybiotyk Vilprafen: opis leku i wskazania do stosowania

Wraz z porażką ciała przez bakterie chorobotwórcze stosuje się terapię antybakteryjną.

Przepisywanie antybiotyków powinno być uzasadnione, ponieważ substancje czynne, oprócz zapewnienia efektu terapeutycznego, mogą niekorzystnie wpływać na organizm. Istnieje kilka grup leków przeciwbakteryjnych, w tym najmniej toksyczne - makrolidy.

Antybiotyk Vilprafen należy do tej grupy, dlatego jest szeroko stosowany w praktyce medycznej. Antybiotyk hamuje aktywność życiową drobnoustrojów gram-dodatnich i gram-ujemnych.

Pierwszymi przedstawicielami są gronkowce, pneumokoki, paciorkowce i inne, po drugie, pałeczki hemophilus, meningokoki, gonokoki, itp. Vilparfen jest nie mniej skuteczny dla mikroorganizmów pasożytujących wewnątrz komórek: chlamydii, ureaplazmy, mykoplazmy i innych.

Przepisuje się go również, gdy przyczyną niektórych chorób stają się bakterie beztlenowe: peptostreptokokki, clostridia, peptokokki, bakteroidy. Josamycyna zapewnia działanie terapeutyczne środka przeciwbakteryjnego.

Antybiotyk Vilprofen można kupić w aptece w trzech formach:

Pigułki. Zawierają pięćset miligramów substancji czynnej. Białe, podłużne tabletki z obustronnym ryzykiem pakowane są w blistry po dziesięć sztuk i karton.
Tabletki Solyutab o ulepszonej formule (propionian josameciny). Są natychmiastowym analogiem poprzedniej formy. Mają zwiększoną dawkę jozamycyny - tysiąc miligramów. Tabletki Solyutab podłużne, białe z żółtawym odcieniem i napisem IOSA pakowane są w blistry po pięć sztuk i kartonowe pudełko z dwoma blistrami.
Zawieszenia. Zawiera trzysta miligramów substancji czynnej na 10 ml zawiesiny. Płyn wlewa się do szklanych fiolek stu mililitrów.

W zależności od dawki antybiotyku, josamecyna może wpływać na bakteriostatycznie bakterie - spowalniać ich rozwój i rozmnażanie lub bakteriobójcze - zabijać czynniki zakaźne. Pierwszy wynik uzyskuje się przy niskich dawkach terapeutycznych, a drugi - przy wysokich. Antybiotyk Vilprafen nie ma wpływu na enterobakterie, co pozwala uniknąć dysbiozy, która często występuje podczas terapii antybiotykowej.

Josamecin jest odporny na oporność i dlatego może zastąpić inne antybiotyki z grupy, do których bakterie wytwarzają odporność. Wymagane stężenie substancji we krwi osiąga się około godzinę po przyjęciu leku. Biodostępność leku nie zmniejsza się poprzez jedzenie. Substancja jest równomiernie rozprowadzana w tkankach różnych narządów, utrzymując aktywność przez długi okres.

Najwyższe stężenia jozamecyny są wrażliwe na płuca, płyn łzowy, migdałki, pot i ślinę. Składnik leku może przenikać przez łożysko i wydzielany do mleka matki. Antybiotyk z josamecyną jest przepisywany w przypadku patologii wywołanych przez wrażliwe na niego patogeny. Tak więc środek przeciwbakteryjny można stosować do leczenia prawie wszystkich ludzkich narządów i układów.

W szczególności antybiotyk jest przepisywany pacjentom cierpiącym na:

wrzody i nadżerki powstające w przewodzie pokarmowym, przewlekłe zapalenie żołądka;
choroby męskiego układu rozrodczego: zapalenie cewki moczowej, zapalenie najądrza, zapalenie gruczołu krokowego;
szkarłatna gorączka;
zapalne choroby oczu;
choroby układu oddechowego: zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc;
krztusiec;
zakażenia przenoszone drogą płciową: chlamydia, ureaplazmoza itp.;
Choroby laryngologiczne: zapalenie zatok, zapalenie gardła, zapalenie migdałków, zapalenie ucha środkowego;
infekcje skóry: furunculosis, folliculitis, trądzik, róży, przestępca, wrzód i inne;
psittacosis;
wtórne zakażenie po urazie, operacji lub oparzeniu;
błonica;
choroby przenoszone drogą płciową: rzeżączka, ziarniniak chłonny, kiła;
infekcje w jamie ustnej: zapalenie przyzębia, zapalenie osierdzia, zapalenie pęcherzyków płucnych.

Zawiesina Vilprafen i tabletki Solutab: jak przyjmować leki dla dorosłych i dzieci

Przyjęcie Vilprafen odbywa się tylko zgodnie z zaleceniami lekarza prowadzącego. Samoleczenie antybiotykami jest niedopuszczalne. Ponadto, w leczeniu różnych patologii, dawka i czas trwania kursu będą różne.

Regularne tabletki są przyjmowane niezależnie od posiłku. Lek należy połknąć i popić wodą. Pigułki do żucia nie potrzebują. Zwykły schemat leczenia dla młodzieży i dorosłych składa się z dwóch lub trzech dawek 500 mg tabletek, tj. 1-1,5 grama na jeden dzień. Czas trwania terapii wynosi od dziesięciu do czternastu dni. Jeśli leczenie występuje z pigułkami Vilprafen Solutab, sposób przyjmowania leku zależy od konkretnej patologii.

W niektórych przypadkach pojedyncza dawka może wynosić 1000 mg, ale w leczeniu większości chorób dawka nie przekracza 500 mg na dawkę. W takim przypadku pigułka musi zostać podzielona na dwie części w zależności od ryzyka. Tabletki Solutab można przyjmować na dwa sposoby: połykać i pić wodę lub rozpuścić w wodzie (20 ml) i wypić roztwór. Produkt ma słodki smak i przyjemny smak truskawkowy.

Jak wziąć dorosłych Vilprafen Solutab o różnych patologiach:

Procesy zapalne są traktowane przez kurs trwający od pięciu do dwudziestu jeden dni. Ile czasu należy poświęcić, zależy od ciężkości patologii. Dawkę można podawać od jednego do trzech gramów dziennie.
W mykoplazmozie antybiotyk jest przyjmowany w pół tabletki (0,5 grama) trzy razy dziennie przez dwa tygodnie.
Przebieg leczenia chorób skóry, takich jak guzkowate lub trądzik pospolity, wynosi od dwóch do czterech tygodni. Jedna dawka na przyjęcie - połowa Vilprafena Solyutab. Tabletki są przyjmowane dwa lub trzy razy dziennie.
Leczenie zapalenia przyzębia trwa od dwóch tygodni do 0,5 grama leku dwa razy dziennie.
Infekcje paciorkowcowe są leczone w ciągu dziesięciu dni. Tabletki są przyjmowane dwa razy dziennie, 0,5 grama.
Ropne zmiany skórne wymagają leczenia przez dziesięć dni, pół tabletki Solyutabu, dwa razy na dobę.
Terapię przeciw helikobakteriom przeprowadza się w połączeniu z innymi lekami. To łączy od trzech do czterech różnych środków. Leki, schemat dawkowania i dawkowanie określa lekarz prowadzący. Terapia odbywa się od jednego do dwóch tygodni.

Dzieci nie lubią pić tabletek, dlatego opracowano dla nich specjalną formę dawkowania - zawiesinę. Ma przyjemny aromat i smak, więc dzieci nie opierają się leczeniu. Vilprafen jako zawieszenie jest przepisywany od wieku trzech miesięcy do ukończenia przez dziecko czternastu lat.

Leczenie antybiotykiem jest ściśle określone przez pediatrę, zgodnie z patologią. Dzienna dawka zawiesiny Vilprafen różni się w zależności od wieku dziecka. Zawieszenie jest podzielone na trzy etapy.

niemowlęta - do 5 ml;
od jednego roku do 10 ml;
od wieku sześciu do 15 ml.

Zawiesina Vilprafen jest uzupełniona kubkiem pomiarowym, który jest wygodny do pomiaru wymaganej dawki leku. Lek w postaci tabletek przepisywanych niemowlętom, które osiągnęły masę ciała dziesięciu kilogramów. Jeśli masa ciała dziecka jest mniejsza, Vilprafen jest przepisywany w bardzo rzadkich przypadkach, z dostosowaniem dawki. Dawkowanie oblicza się na podstawie masy dziecka, 50 mg na kilogram.

Vilprafen Solutab podczas ciąży, przeciwwskazania do odbioru i analogi leku

W przeciwieństwie do innych antybiotyków Vilprafen jest bardzo dobrze tolerowany. Jednak podczas leczenia mogą wystąpić drobne skutki uboczne.

Najczęściej pacjenci skarżą się na nudności, biegunkę lub zaparcia, utratę apetytu i dolegliwości żołądkowe. Na skórze mogą pojawić się pokrzywki. Podobnie jak w przypadku każdego środka przeciwbakteryjnego, Vilprafen ma listę przeciwwskazań.

Obejmują one indywidualną nietolerancję na jozamecynę i ciężkie upośledzenie czynności wątroby. Lek nie może leczyć dzieci, których waga jest mniejsza niż dziesięć kilogramów. Vilprafen Solutab w czasie ciąży jest dozwolony niezależnie od trymestru. Lek może być stosowany w okresie laktacji, jednak przy wyborze leku lekarz musi ocenić nie tylko stan matki, ale także dziecko.

Grupa makrolidów jest reprezentowana przez następujące leki:

Który antybiotyk wybrać zależy w dużej mierze od ciężkości patologii. Jednak wybierając konkretny lek, należy zwrócić uwagę na łagodny efekt Vilprafen Solyub, który może otrzymać nawet podczas ciąży. Dlatego lekarze różnych specjalizacji często przepisują ten antybiotyk osłabionym ciałem ludzkim.

tabletki 10 sztuk - 540 rubli;
tabletki Solyutab 10 sztuk - 680 rubli.

Opinie pacjentów i lekarzy na temat leku pozytywnego. Wielu wskazuje na możliwość stosowania antybiotyku Vilprafen Solutab w czasie ciąży jako dowodu bezpieczeństwa leku. Pacjenci piszą, że poprawa następuje dwa dni po przyjęciu antybiotyku. W rzadkich przypadkach pacjenci skarżą się na niestrawność. Więcej informacji o leku można znaleźć na forach.

Specjalność: otorynolaryngolog Doświadczenie zawodowe: 29 lat.

Specjalność: lekarz-audiolog Doświadczenie zawodowe: 7 lat

Vilprafen (tabletki, zawiesina) - instrukcje użytkowania, analogi, recenzje, cena

Antybiotyk Vilprafen

Formy wydania

Białe tabletki, podłużne, powlekane, zawierające 500 mg substancji czynnej jozamycyna. Karton zawiera blister zawierający 10 tabletek.
Rozpuszczalne (szybko rozpuszczalne) tabletki Vilprafen Soljutab mają słodki smak i zapach truskawek. Zawierają 1000 mg aktywnego składnika josamycyny. W opakowaniu - dwa blistry z 5 lub 6 tabletkami.
Zawiesina Vilprafen zawiera 300 mg josamycyny w 10 ml. Zapakowane w ciemne butelki 100 ml.

Instrukcje użytkowania Vilprafen

Wskazania do użycia

zapalenie gardła (zapalenie gardła);
zapalenie krtani (zapalenie krtani);
zapalenie zatok;
zapalenie ucha środkowego (zapalenie ucha środkowego);
zapalenie migdałków (zapalenie migdałków);
paratonsilit;
błonica (w kompleksowym leczeniu anatoksyną błoniczą);
szkarłatna gorączka (jeśli pacjent ma nadwrażliwość na leki penicylinowe).

Procesy infekcyjno-zapalne w dolnych drogach oddechowych:

krztusiec
ostre zapalenie oskrzeli;
zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli;
zapalenie płuc;
zapalenie oskrzeli;
psittacosis (ornitoza - choroba zakaźna przenoszona na ludzi z chorego ptaka).

Zakażenia jamy ustnej (dentystyczne):

zapalenie jamy ustnej;
zapalenie dziąseł (zapalenie dziąseł);
zapalenie osierdzia (zapalenie dziąseł wokół zębów trzonowych);
zapalenie przyzębia;
zapalenie pęcherzyków płucnych (zapalenie otworu po ekstrakcji zęba);
ropień pęcherzykowy.

Zakaźne procesy w okulistyce:

zapalenie powiek (zapalenie powiek);
zapalenie pęcherza moczowego (zapalenie worka łzowego z powodu upośledzenia drożności przewodu nosowego).

Zakaźne uszkodzenia skóry i tkanek miękkich:

wąglik;
pyoderma;
furunculosis;
ziarniniak chłonny weneryczny;
zapalenie węzłów chłonnych (zapalenie węzłów chłonnych);
zapalenie naczyń chłonnych (zapalenie naczyń limfatycznych);
trądzik (trądzik);
zapalenie mieszków włosowych;
przestępca (ropne zapalenie palców rąk lub stóp);
flegma;
ropień;
róży (jeśli pacjent jest nadwrażliwy na preparaty penicylinowe);
zakażenia rany spowodowane urazami, oparzeniami i operacjami.

Choroby zakaźne układu moczowo-płciowego:

Choroby przewodu pokarmowego związane z Helicobacter pylori, w tym wrzód trawienny, wrzód dwunastnicy i przewlekłe zapalenie żołądka.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną - jozamycyna lub składniki pomocnicze leku;
uczulony na przyjmowanie innych antybiotyków z grupy makrolidów;
choroba wątroby, prowadząca do poważnego zakłócenia jej funkcji lub zakłócenia dróg żółciowych;
wcześniactwo dzieci.

Efekty uboczne

Z dróg żółciowych i wątroby:

przemijający (nagły i przejściowy) wzrost aktywności enzymów wątrobowych we krwi;
naruszenie wypływu żółci;
żółtaczka.

obrzęk naczynioruchowy;
rumień wielopostaciowy wysiękowy i rumień złośliwy (zespół Stevensa-Johnsona);
reakcja anafilaktoidalna;
pęcherzowe zapalenie skóry (reakcja alergiczna, w której na skórze pojawiają się duże pęcherze wypełnione płynem);
pokrzywka.

Inne działania niepożądane, które rzadko występują:

drozd;
przejściowa utrata słuchu;
plamica (małe krwotoki kapilarne w skórze).

Leczenie Vilprafen

Lek przyjmuje się doustnie między posiłkami, bez żucia, wody pitnej.

Dawkowanie i leczenie zależą od diagnozy. Vilprafen może być przepisany tylko przez lekarza.

Vilprafen dla dzieci

Vilprafen podczas ciąży i laktacji

Interakcje narkotykowe Vilprafen

Nie zaleca się przepisywania leku Vilprafen jednocześnie z antybiotykami bakteriobójczymi, na przykład penicylinami i cefalosporynami, ponieważ ich skuteczność może być zmniejszona.
Linkomycyny i Vilprafen nie należy podawać razem, ponieważ ich działanie terapeutyczne jest wzajemnie zmniejszone.
Vilprafen spowalnia usuwanie Theofillin, co może prowadzić do zatrucia ciała.
Kiedy wspólnie przepisano Vilprafen i leki przeciwalergiczne zawierające astemizol lub terfenadynę, ich wydalanie z organizmu można spowolnić, co prowadzi do rozwoju arytmii.
Przy jednoczesnym podawaniu wilkołaka i alkaloidów sporyszu, zwiększa się zwężenie naczyń (zwężenie światła naczyń krwionośnych).
Podczas przyjmowania leku Vilprafen i cyklosporyn stężenie tego ostatniego we krwi może wzrosnąć, co może spowodować toksyczne działanie na nerki. Dlatego konieczne jest stałe monitorowanie ilości cyklosporyn we krwi.
Podczas leczenia Vilprafen może zmniejszyć skuteczność tabletek antykoncepcyjnych. W takich przypadkach zaleca się, aby w okresie leczenia stosować dodatkowe niehormonalne metody antykoncepcji.
Jeśli zażywasz Vilprafen z Digoksyną, możesz zwiększyć stężenie tego ostatniego we krwi.

Vilprafen z ureaplazmozą

Vilprafen z chlamydią

Wilprafen i alkohol

Analogi Wilprafena

Vilprafen nie ma synonimów (analogów strukturalnych), ponieważ substancja czynna jozamycyna nie jest zawarta w żadnym innym leku.

Oceny leków

Cena leku w Rosji i na Ukrainie

Czytaj więcej:

Zostaw opinię

Możesz dodać swoje komentarze i opinie na temat tego artykułu, zgodnie z Zasadami dyskusji.

Schemat leczenia Ureaplasma Vilprafen - skład, instrukcje stosowania, działania niepożądane i przeciwwskazania

Co to jest ureaplazmoza

Jak działa Vilprafen, gdy ureaplazmoza

Aktywny składnik

Schemat leczenia Wilprafen

Vilprafen Solyutab - instrukcje użytkowania

Wilprafen podczas ciąży

Vilprafen mężczyzn z ureaplasmą

Jak wziąć Vilprafen z ureaplasmą

Dawkowanie Vilprafen Solyub

Ile dni pić Vilprafen z ureaplasmą

Efekty uboczne

Przeciwwskazania

Cena Wilprafen

Lek. Formularz wydania

Cena w Moskwie i Petersburgu (w rublach)

500 mg tabletki powlekane. 10 szt.

Vilprafen Solyuab tabletki 1000 mg. 10 szt.

Wideo: antybiotyki dla ureaplazmy

Ureaplasma została wykryta w pierwszych miesiącach ciąży. Lekarz przepisał mi leczenie i mojego męża. Zażyliśmy lek na tabletkę trzy razy dziennie, tylko ja byłem leczony przez tydzień, a mój mąż - 10 dni, plus metronidozol, dodatkowo pili. Zacząłem mieć problemy z jelitami. Zaczął pić kefir, a objawy zniknęły. Po przebiegu zabiegu rozmaz okazał się idealny.

Miałem silny ból w podbrzuszu i temperaturę 40 ° C. Zadzwoniłem po karetkę, lekarz zalecił zakup Vilprafen. Zamówiłem lek w aptece internetowej z dostawą po cenie 470 rubli. Kiedy poszedłem do ginekologa, zdiagnozowano u mnie zapalenie jajników na tle infekcji bakteryjnej. Lekarz dodał Dazolika do Vilprafen. Trzeciego dnia ból minął.

Miałem infekcję w trzecim miesiącu ciąży. Vilprofen był przepisywany w ginekologii (koszt jest niski, a efekt jest niemal natychmiastowy) i Terzhinan bierze świecę do pochwy przed pójściem spać raz dziennie. Nie wystąpiły żadne skutki uboczne, żołądek nie bolał, a stolec pozostał normalny. Tylko jedno opakowanie leku i udało mi się pozbyć choroby.

Informacje przedstawione w artykule mają wyłącznie charakter informacyjny. Materiały artykułów nie wymagają samoleczenia. Tylko wykwalifikowany lekarz może zdiagnozować i doradzić w sprawie leczenia na podstawie indywidualnych cech konkretnego pacjenta.