loader

Główny

Zapobieganie

Przyczyny, objawy i leczenie zapalenia ucha zewnętrznego

Zapalenie ucha zewnętrznego jest chorobą zakaźną charakteryzującą się zapaleniem skóry wyściełającym zewnętrzny przewód słuchowy. Najczęściej czynnikiem sprawczym tej choroby jest pseudo-pseudostem.

Ta choroba ma kilka odmian: zewnętrzne zapalenie ucha może być proste, złośliwe, rozproszone i grzybicze.

Według statystyk do 10% ludności świata cierpi na zapalenie ucha zewnętrznego. Jednak większa liczba pacjentów to dzieci w wieku poniżej 5 lat. Często zapalenie ucha zewnętrznego określane jest jako ucho pływaka. Wynika to z faktu, że szczytowa częstość występowania występuje w sezonie letnim.

Objawy zapalenia ucha zewnętrznego

Wśród objawów zewnętrznego zapalenia ucha zwyczajowo zwraca się uwagę na następujące kwestie:

Wygląd bólu w uchu, z różną intensywnością. Nieprzyjemne odczucia mają tendencję do zwiększania się po naciśnięciu kozła. Ponadto ból zwiększa się, gdy pacjent jest pociągany za ucho. Tragus to proces chrząstki, który ogranicza kanał słuchowy.

Często pacjenci skarżą się na uczucie duszności w uchu.

Wygląd wyładowania z kanału słuchowego. Czasami są po prostu ropne, a czasami mogą mieć smugi krwi.

Występuje utrata słuchu. Często pacjenci wskazują na uczucie wody w uchu.

Ucho puchnie dość mocno, co nie pozwala pacjentowi używać zatyczek do uszu.

Z ucha może wydobywać się nieprzyjemny zapach.

Ogólny stan zdrowia jest często zaburzony, dzieje się to na tle wzrostu temperatury ciała. Czasami wzrasta do wysokich wartości, do 39 stopni, a nawet wyżej.

Samo ucho ma stan zapalny i często wzrasta.

Zewnętrzny kanał słuchowy jest często pokryty czerwonym drobnym trądzikiem, czasami zadrapaniami lub czyrakami.

Przyczyny zapalenia ucha zewnętrznego

Wśród przyczyn prowadzących do rozwoju zewnętrznego zapalenia ucha są następujące:

Nadmierna i niewłaściwa higiena kanału słuchowego. Jeśli oczyścisz siarkę z głębi samego przejścia, a nie tylko z małżowiny usznej, podczas czyszczenia toalety, zwiększa to ryzyko rozwoju choroby. Fakt ten jest związany z faktem, że siarka jest środkiem ochronnym pochodzenia naturalnego i ma właściwości antybakteryjne. Jego nieobecność staje się sprzyjającą pożywką dla bakterii i grzybów.

Mikrourazy uszne wynikające z niewłaściwej opieki lub zaniedbania.

Brudną wodę w uchu. Najczęściej występuje to podczas kąpieli w zbiornikach w lecie. Ale pływanie w chlorowanych basenach często prowadzi do podrażnienia ucha. To staje się przyczyną wywołującą rozwój choroby. Na tym tle bakterie, które zawsze znajdują się w kanale słuchowym, wykazują aktywność patogenną.

Nadmierna potliwość, nadmierna wilgotność lub suche powietrze.

Częsty stres, zmniejszający obronę organizmu.

Inne rodzaje zapalenia ucha środkowego - ropne, przewlekłe.

Wpływ wszelkich agresywnych substancji na jamę ucha.

Zespół chronicznego zmęczenia.

Rozproszone zapalenie ucha zewnętrznego

Rozlane zapalenie ucha środkowego charakteryzuje się pewnymi objawami i obrazem klinicznym. Objawy choroby zaczynają się od tego, że osoba odczuwa silny swędzenie ucha i wyginający się ból. Objawy te występują na tle podwyższonej temperatury ciała. Ból w tym samym czasie daje połowę głowy, gdzie znajduje się stan zapalny. Ulepsza ją osoba wykonująca ruchy żujące. W tym czasie osoba ma trudności z zasypianiem i jedzeniem. Sam kanał słuchowy jest mocno opuchnięty, powodując uszkodzenie słuchu.

Wyładowanie nie jest obfite, w początkowej fazie rozwoju choroby są surowicze, a następnie stają się ropne. Na tle płynącego rozproszonego zapalenia ucha sąsiednie węzły chłonne są powiększone.

Jeśli choroba jest ciężka, małżowina i tkanki miękkie otaczające ucho biorą udział w procesie patologicznym.

Czas trwania ostrej fazy wynosi średnio 2 tygodnie. Jeśli leczenie rozpocznie się natychmiast, choroba zostanie wyeliminowana. Jeśli terapia jest niewystarczająca, rozlane zapalenie ucha środkowego przybiera postać przewlekłą. Jest to pełne blizn i wyraźnego spadku słuchu.

Lekarz podczas otoskopii u pacjenta z rozlanym zapaleniem ucha zewnętrznego obserwuje obrzękową i zaczerwienioną skórę kanału słuchowego, wielokrotną małą erozję, pokrytą treścią surowiczą. Jeśli pacjent przechodzi w zaawansowany etap, miejsce zapalenia puchnie poważnie, a owrzodzenia i pęknięcia tworzą się wewnątrz kanału słuchowego. Zrzut z nich jest ropny, ma zielonkawy odcień. Pacjent cierpi na utratę słuchu, co wyraźnie widać podczas audiometrii.

Rozlane zapalenie ucha środkowego wymaga powołania leków przeciwbakteryjnych, a także kompleksu witamin i leków przeciwhistaminowych. Jeśli to konieczne, przepisz immunomodulatory. Leczenie miejscowe jest również wskazane w postaci mycia uszu i stosowania kropli przeciwbakteryjnych.

Leczenie zapalenia ucha zewnętrznego u dorosłych

Otolaryngolog zajmuje się leczeniem zapalenia ucha zewnętrznego u dorosłych. Głównie sprowadza się do lokalnej terapii. Pacjentowi przepisuje się krople zawierające antybiotyk i hormony. Przyczynia się to do tego, że nie tylko łagodzi stany zapalne, ale także zmniejsza obrzęk. Niedopuszczalne jest używanie kropli samodzielnie. Przed zabiegiem pacjent powinien zostać zbadany przez lekarza. Wynika to z faktu, że większość produktów ma przeciwwskazania do stosowania w perforacji błony bębenkowej. Samoleczenie może prowadzić do upośledzenia słuchu, którego nie można przywrócić i nasila objawy choroby.

W terapii ważne jest utrzymanie odpowiedniej toalety ucha. Musi być dokładnie oczyszczony przez lekarza z zawartości, co pozwoli lekowi działać dokładniej. Zwiększy to skuteczność leczenia i znacznie skróci jego czas.

Jeśli osoba doświadcza silnego bólu, który nie kończy się wraz z wprowadzeniem lokalnych kropli przeciwzapalnych, można użyć środków znieczulających, na przykład Ibuprofenu. Szybciej do usunięcia bólu i obrzęków pomoże turunda bawełny z lekiem nałożonym na nią. Leki przeciwbólowe są przepisywane, zwykle w ciągu pierwszych trzech dni od rozpoczęcia terapii.

Jeśli choroba jest ciężka i nie reaguje na leczenie miejscowe, wskazane są antybiotyki doustne. Powinno się to odbywać przy długotrwałej gorączce.

Jeśli leczenie nie zostało przepisane na czas, może to prowadzić do poważnych konsekwencji. Zewnętrzne zapalenie ucha środkowego staje się przewlekłe i często powraca, zmniejszając jakość życia pacjenta. Zakażenie ma również tendencję do rozprzestrzeniania się, obejmując węzły chłonne, chrząstkę uszną i małżowina uszna w procesie patologicznym. Ciężkie powikłanie wyraża się w rozwoju martwiczego zapalenia ucha, które wywołuje zapalenie wyrostka sutkowatego, zakrzepicę żył tętniczych, zapalenie kości i szpiku, zapalenie opon mózgowych. Dlatego terapię należy przepisywać w odpowiednim czasie, a gdy wykryte zostaną pierwsze objawy choroby, należy jak najszybciej zwrócić się o pomoc do specjalisty.

W leczeniu zapalenia ucha zewnętrznego najczęściej stosuje się następujące krople:

Sofradex. Mają wyraźne działanie przeciwbakteryjne i przeciwzapalne. Potrafi usunąć obrzęki. Ponieważ produkt zawiera hormony, powinien być stosowany w dokładnej dawce zalecanej przez lekarza. Czasami po użyciu produktu mogą wystąpić reakcje alergiczne objawiające się podrażnieniem i świądem. Nie stosować podczas ciąży płodu, niemowląt, osób z patologiami nerek i wątroby.

Otipaks - popularny lek do leczenia zapalenia ucha zewnętrznego. Potrafi szybko i skutecznie łagodzić ból, obrzęk i stan zapalny. Zatwierdzony do stosowania u kobiet w ciąży, a nawet niemowląt. Szczególnie skuteczny, jeśli stosuje się go w początkowej fazie choroby. Nie można jednak użyć przed otoskopią, jako przeciwwskazane w perforacji błony bębenkowej.

Normaks - krople o działaniu przeciwbakteryjnym, często przepisywane na zewnętrzne zapalenie ucha. Ma pewne działania niepożądane, wśród których najczęściej wydzielają się wysypki, wrażenie pieczenia i swędzenie ucha. Jeśli po zastosowaniu kropli obserwuje się działanie niepożądane, konieczne jest anulowanie leku i skontaktowanie się z lekarzem otolaryngologiem w celu uzyskania porady.

Kanibiotik. Te krople są również przepisywane w celu wyeliminowania zewnętrznego zapalenia ucha. Jest skuteczny, ponieważ zawiera kilka antybiotyków, które mają działanie bakteriobójcze na wiele różnych bakterii wywołujących chorobę. Ponadto narzędzie jest uzupełnione składnikiem przeciwgrzybiczym. Kropli nie można jednak stosować w okresie ciąży i u dzieci, do 6 lat. Może powodować reakcje alergiczne.

Jeśli krople nie mają pożądanego wpływu na przebieg zewnętrznego zapalenia ucha, są one uzupełniane o następujące antybiotyki stosowane doustnie:

Chociaż zewnętrzne zapalenie ucha środkowego w odpowiednim czasie dobrze reaguje na efekty terapeutyczne, lepiej jest zapobiegać chorobie. Aby to zrobić, wystarczy unikać urazów uszu, ostrożnie i ostrożnie przeprowadzać higienę. Podczas pływania należy unikać wody, która jest szczególnie ważna dla rzek i jezior. Jeśli w kanale słuchowym znajduje się ciało obce, nie próbuj sam go wydobywać. Te zalecenia pozwolą uniknąć rozwoju zewnętrznego zapalenia ucha.

Edukacja: W 2009 r. Uzyskał dyplom „Medycyny” na Petrozavodsk State University. Po odbyciu stażu w Regionalnym Szpitalu Klinicznym w Murmańsku uzyskano dyplom otorynolaryngologii (2010)

Dorosłe zapalenie ucha środkowego u dorosłych i dzieci - przyczyny, objawy, diagnoza i leczenie

Najbardziej widoczne objawy zapalenia ucha zewnętrznego są zlokalizowane w kanale słuchowym, błonie bębenkowej i małżowinie usznej, które są obszarem stosowania maści lewomekolowej i innych środków wspomagających leczenie choroby. Powikłania mają nieprzyjemne konsekwencje, ale korzystne rokowanie. Ponieważ choroba ma głównie charakter zakaźny, każdy ma ryzyko choroby. Dowiedz się, czym jest zapalenie ucha środkowego, jak go leczyć i jakie są środki zapobiegawcze.

Czym jest zewnętrzne zapalenie ucha

Zapalenie małżowiny usznej i zewnętrznego kanału słuchowego nazywa się zapaleniem ucha. Choroba może być ograniczona (furuncle) i rozproszona (rozproszona). Ograniczone zapalenie ucha środkowego jest stanem zapalnym tkanek ucha zewnętrznego z powodu zakażenia (Staphylococcus aureus) przenikającego do gruczołów łojowych i saszetek chrząstki ucha. Gdy wylewa się zapalenie ucha, zewnętrzna część ucha zostaje zainfekowana kijem pyjanowym, a czasami błoną bębenkową.

Powody

Aby zidentyfikować przyczynę choroby, doświadczony otolaryngolog powinien zbadać pacjenta. Praktyka pokazuje, że powody mogą być następujące:

  1. Przenikanie infekcji bakteryjnej z powodu zmniejszonej odporności lub mikrourazów z powodu niewłaściwej higieny lub próby usunięcia zatyczki siarki.
  2. Występowanie alergicznego podrażnienia skóry lub grzyba.
  3. Zakażenie wirusowe.

Objawy

W celu zdiagnozowania zapalenia ucha można zastosować szereg specyficznych objawów. Wśród nich taki wskaźnik jak utrata słuchu staje się ważny tylko przy bardzo silnym obrzęku zewnętrznego przewodu słuchowego. Wyraźne objawy obejmują:

  1. Obserwuje się zaczerwienienie skóry, zewnętrzna część ucha może puchnąć.
  2. Naciskając na ucho, pojawia się ból.
  3. Uczucie bólu podczas żucia, świądu.
  4. Uczucie zatkania kanału słuchowego.
  5. Zwiększona temperatura ciała.
  6. Zakażenie grzybicze charakteryzuje się silnym świądem, czasem ostrym wypryskiem. Podczas oglądania na skórze przewodu słuchowego często wykrywa się szarą lub białą patynę.

Ostre zapalenie ucha zewnętrznego

W zależności od czasu trwania choroby zapalenie ucha środkowego dzieli się na ostre i przewlekłe. Ostra jest również znana jako „ucho pływaka” i objawia się jasnymi i ostrymi objawami, które szybko zanikają w wyniku leczenia chirurgicznego i aktywacji układu odpornościowego. W przypadku martwiczego ostrego zapalenia ucha objawy są typowe:

  1. Intensywny ból, któremu towarzyszy wydzielina z ucha.
  2. Obrzęk.
  3. Zmniejszenie funkcji słuchowej z powodu zwężenia zewnętrznego przewodu słuchowego.
  4. W niektórych przypadkach można zaobserwować cellulit szyi i twarzy.

Chroniczny

Przewlekłe zapalenie ucha środkowego diagnozuje się w przypadkach, gdy czas trwania choroby przekracza cztery tygodnie lub jeśli choroba objawia się więcej niż cztery razy w ciągu roku. Przewlekła postać występuje z powodu świadomego stosunku do ostrego zapalenia ucha. Drugim powodem jest regularne usuwanie ochronnej warstwy siarkowej za pomocą wacików bawełnianych i obrażeń ścian, co prowadzi do stanu zapalnego. Przewlekłe zapalenie ucha środkowego charakteryzuje się:

  1. Ropne wydzieliny z ucha.
  2. Autofonia - rezonans w uchu pacjenta wykonany przez dźwięki pacjenta.
  3. Czując ciężką głowę
  4. Podczas obracania lub przechylania czaszki pojawia się uczucie opalizującego płynu.
  5. Stała obecność ropy powoduje zamknięcie zewnętrznego kanału słuchowego rozszerzającą się tkanką.

Zapalenie ucha zewnętrznego u dziecka

Struktura ucha dziecka różni się od osoby dorosłej w przypadku braku krzywizny w kształcie litery S kanału słuchowego, co powoduje wysokie ryzyko zapalenia ucha, ponieważ zimne powietrze może „wydmuchać” ucho. Skargi dziecka na ból ucha wskazują na rozwój zapalenia ucha środkowego. U niemowląt objawem może być płacz z próbami sięgnięcia do ucha i oddzielenie od piersi z powodu bólu podczas ssania. Z wielką pewnością możemy założyć tę diagnozę, jeśli dziecko należy do grupy ryzyka charakterystycznej dla zapalenia ucha:

  1. Dzieci cierpiące na krzywicę, niedokrwistość.
  2. Wyczerpany, z brakiem wagi.
  3. Skłonny do alergii.
  4. Z patologiami górnych dróg oddechowych, cukrzycą.

Klasyfikacja

Ucho składa się z trzech części i, w zależności od lokalizacji zapalenia, zapalenie ucha środkowego jest klasyfikowane według trzech cech, z których każda ma swoje własne cechy:

  • zewnętrzne: wpływa na zewnętrzny kanał słuchowy i małżowina uszna;
  • podłoże: zapalenie jest zlokalizowane w sektorze kosteczek słuchowych i jamy bębenkowej;
  • wewnętrzny: zapalenie rozciąga się na labirynty błoniaste i kostne.

Diagnostyka

Tylko otolaryngolog może postawić diagnozę zewnętrznego zapalenia ucha. Po wizycie u lekarza i zbadaniu dolegliwości pacjenta, badane ucho jest badane, w razie potrzeby badana jest mikroflora. Gdy wykrywa się zaczerwienienie, obrzęk kanału słuchowego, wyraźne wydzielanie, dokonuje się dokładnej diagnozy choroby, pacjentowi przepisuje się leczenie w zależności od tego, co go wywołuje. Jeśli lekarz ma wątpliwości, można przepisać tomografię komputerową, reflektometrię akustyczną lub otoskopię pneumatyczną.

Leczenie zapalenia ucha zewnętrznego

Aby leczyć zapalenie ucha zewnętrznego, potrzebne jest zintegrowane podejście. Terapia obejmuje następujące działania i stosowanie leków:

  1. Maści antybakteryjne - wprowadza się turund w celu wyeliminowania patogenu, który spowodował chorobę złośliwą.
  2. Rozgrzewające kompresy, wkraplanie mentolu ze świądem brzoskwiniowym.
  3. Mycie roztworami Dimexidum lub Furacilin.
  4. Zaszczepić krople do uszu.
  5. Operacja otwierania czyraków, jeśli w ogóle.
  6. Fizykoterapia: prądy ultrawysokiej częstotliwości, terapia laserowa, terapia światłem, wykorzystanie promieniowania ultrafioletowego.

W przypadku choroby ucha dobrze pomagają maści, które eliminują stany zapalne, infekcje wirusowe i bakteryjne. Popularne są:

  1. Sofradex - tubki 15 lub 20 gz lekiem przeciwzapalnym o połączonym działaniu: antyalergicznym i antybakteryjnym. Maść jest obficie nakładana na mały kawałek waty, który jest osadzony w przewodzie słuchowym przez 15-30 minut. Przebieg leczenia trwa nie dłużej niż tydzień. Skład produktu zawiera hormony, więc nie można go stosować u kobiet w ciąży i dzieci.
  2. Maść tetracykliny jest antybiotykiem o szerokim spektrum działania z substancją czynną, która hamuje syntezę białek bakteryjnych i przyspiesza regenerację. Maść nakłada się jałowym wacikiem na zaatakowany obszar. Pomaga promować gojenie się skóry z zapaleniem. Wielość i sposób stosowania określa lekarz.

Lewomekol w zapaleniu ucha

Zewnętrzne zapalenie ucha może być leczone preparatem Levomekol. Jest to popularna maść o silnych właściwościach przeciwzapalnych i antybakteryjnych. Kompozycja zawiera antybiotyk chloramfenikol, metyluracyl, glikol etylenowy. Dzięki nim maść regeneruje tkankę, przyspiesza produkcję interferonu, zapewnia szybką absorpcję aktywnych składników. Maść nakłada się raz dziennie, układa się na 15-20 minut.

Maść Vishnevsky

Zapalenie ucha zewnętrznego może złagodzić maść Vishnevsky'ego - popularny, sprawdzony lek, który zmniejsza ból i przyspiesza proces gojenia. Do leczenia stosuje się kompresy - nakładać maść na gazę lub wacik, wkładać płytko do zewnętrznego kanału słuchowego. Przechowuj kompres przez 2-3 godziny, z dobrą przenośnością - do jednego dnia.

Dozwolone jest mieszanie maści z alkoholem lub wódką i gliceryną w stosunku 1: 1. Najpierw zrób maść z turundą (skręconą watą), a następnie włóż do ucha wacik zanurzony w określonych składnikach. Przykryj kompres suchą watą, zawiń wełniany szalik na ucho i chodź przez 24 godziny. Zamiast etanolu i gliceryny można stosować nalewkę z alkoholu propolisowego.

Krople

Tak zwane „ucho pływaka” wymaga leczenia w postaci kroplówki. Pomagają zmniejszyć ból, łagodzą swędzenie i zabijają patogen. Popularne są:

  1. Otinum - zawiera salicylan Holim, który działa przeciwzapalnie i przeciwbólowo. Wlej 3-4 krople 3-4 razy dziennie.
  2. Otipaks - zawiera lidokainę znieczulającą i fenazon przeciwgorączkowy. Zaszczepić 4 krople 2-3 razy dziennie. Kurs nie powinien przekraczać 10 dni.
  3. Otofa - zawiera roztwór antybiotyku ryfampicyny, niszczący paciorkowce i gronkowce. Dorośli są pokazywani 5 kropli trzy razy dziennie, dzieci - 3 krople tej samej liczby razy. Kurs trwa do trzech dni.
  4. Polydex - zawiera substancję przeciwzapalną deksametazon i antybiotyki polimyksynę z neomycyną. Kopię 1-5 kropli dwa razy dziennie w ciągu 6-10 dni.

Antybiotyki do stosowania ogólnoustrojowego

Jeśli objawy ograniczonej choroby na zewnątrz są wyraźne, a leczenie miejscowe nie prowadzi do skutku, należy stosować antybiotyki ogólnoustrojowe. Są przepisywane tylko przez lekarza. Wśród powszechnych leków emitują:

  1. Oksacylina - dorośli otrzymują 2-4 g dziennie, podzielone na 4 dawki. Iniekcje domięśniowe wprowadza się w ilości 1-2 g leku 4-6 razy dziennie w równych odstępach.
  2. Ampicylina - antybiotyk o szerokim spektrum działania, jest dostępna w postaci tabletek, kapsułek i zawiesin. Dorośli przyjmują 0,5 g 4-6 razy dziennie, dzieci - 100 mg / kg masy ciała.
  3. Amoksycylinę przyjmują dorośli w dawce 0,5 g dziennie trzy razy dziennie, dzieci od 2 lat - 0,125-0,25 g trzy razy dziennie, młodsi - 20 mg / kg masy ciała.
  4. Cefazolina - skuteczna przeciwko patogennym gronkowcom, jest stosowana w przypadkach ciężkiej furunculosis ucha. Dorośli wyznaczają 0,25–1 g leku co 6-8 godzin, dzieci - 20–50 mg / kg masy ciała w 3-4 dawkach.
  5. Augmentin (Amoxiclav) - zawiera amoksycylinę i kwas klawulanowy, przepisywany w ciężkiej chorobie. Dorośli biorą 0,375-0,7 g dwa razy dziennie, dzieci 20-50 mg / kg masy ciała. W postaci zastrzyków pokazano 0,75-3 g 2-4 razy dziennie dla dorosłych i 0,15 g / kg masy ciała dla dzieci.

Mycie uszu

Zewnętrzne rozproszone zapalenie ucha środkowego wymaga specjalnego mycia. Procedurę tę zaleca się przeprowadzać wyłącznie w szpitalu lub samodzielnie po przeszkoleniu pacjentów z lekarzami laryngologicznymi. Wskazania do zabiegu stają się ropnym zapaleniem, a przeciwwskazania - perforacją błony bębenkowej, ropniem. Do mycia można użyć 3% nadtlenku wodoru, 0,05% roztworu furakiliny i soli fizjologicznej. Technologia prania:

  1. W specjalnej strzykawce do mycia uszu zbiera się podgrzany nadtlenek wodoru.
  2. Igła jest usuwana ze strzykawki, 1 ml roztworu jest ostrożnie zakopany w uchu.
  3. Po ustaniu syczenia roztwór wylewa się, wylewa nową porcję.
  4. Przebieg prania trwa nie dłużej niż trzy dni.

Środki ludowe

Jeśli pacjent skarży się, że jego ucho jest spuchnięte na zewnątrz, oprócz oficjalnej medycyny, możesz użyć receptur tradycyjnej terapii:

  • moczyć kawałek bawełny w propolisie, podgrzanym oleju roślinnym lub soku z cebuli, włożyć go do ucha i iść cały dzień;
  • umyć liść geranium, wysuszyć, zgnieść i położyć w uchu na jeden dzień;
  • łyżeczka suszonych kwiatów rumianku zalać szklanką wrzącej wody, pozostawić na 15 minut, przecedzić, ostudzić, zakopać 2-3 krople 3-4 razy dziennie.

Zapobieganie

Aby uniknąć pojawienia się nieprzyjemnych objawów i zapobiec chorobie, należy przestrzegać prostych środków zapobiegawczych:

  • po kąpieli w otwartej wodzie lub basenie, usuń wodę z uszu ręcznikiem, ale raczej nie pozwól infekcji i wodzie dostać się do środka;
  • delikatnie umyć uszy patyczkami;
  • obserwuj higienę kanałów słuchowych i toalety kanału zewnętrznego, nie używaj palców do czyszczenia woskowiny;
  • Nie kąpać się w brudnej wodzie.

Leczymy razem zapalenie ucha zewnętrznego u dorosłych i dzieci w domu

Zapalenie ucha środkowego w uchu zewnętrznym jest chorobą, której towarzyszy stan zapalny ucha zewnętrznego.

Jeśli chodzi o statystyki medyczne, okazuje się, że zapalenie ucha zewnętrznego występuje częściej u ludzi żyjących w ciepłym klimacie. Wiadomo również, że choroba staje się przewlekła tylko w 3-5% przypadków. Dzieci będą doświadczać zapalenia ucha w wieku od 7 do 12 lat.

Dziecko w recepcji u otolaryngologa

Zewnętrzne zapalenie ucha nazywane jest również „chorobą nurków i pływaków”, ponieważ płyn regularnie penetruje kanały słuchowe tych osób.

W medycynie rozważ 2 rodzaje chorób:

  • ograniczony typ - (przedstawiony w postaci zapalenia mieszka włosowego - czyrak);
  • rodzaj rozproszonej natury - (choroba rozpala cały kanał słuchowy).

Główną przyczyną zapalenia ucha zewnętrznego jest zmiana zakaźna. Sprawcą w tym przypadku jest bakteria „gronkowiec”, dzięki której w obszarze przewodu słuchowego powstaje wrzenie. Następną przyczyną rozwoju choroby jest grzyb „candida”.

Bakterie i infekcje przenikają przez otarcia i rany. To środowisko jest idealne dla ich reprodukcji i życia. Ponadto bakterie mogą „brodzić” przez wilgotny kanał słuchowy, który w tym stanie traci swoje funkcje ochronne.

Przyczyną rozwoju zapalenia ucha środkowego jest obecność korka siarkowego, który wielu próbuje wyeliminować samodzielnie. Taka wysypka prowadzi do powikłań w postaci zapalenia ucha.

Wtórnymi przyczynami choroby mogą być:

  1. zapalenie ucha środkowego o charakterze przewlekłym;
  2. choroby, którym towarzyszy zmniejszenie funkcji ochronnych organizmu;
  3. Przejście w uchu jest zbyt wąskie.

Za objawy zapalenia ucha zewnętrznego uważa się:

  • pieczenie i swędzenie ucha;
  • stopniowo narastający ból;
  • częściowa utrata słuchu;
  • dotknięcie małżowiny usznej powoduje ostry, nieznośny ból;
  • węzły chłonne zapalne w uchu;
  • wypływ płynu ropnego.

Wypełnienie ucha

Symptomatologia z ograniczonym zapaleniem ucha zewnętrznego:

  1. kiedy dotyka się i naciska, ból ucha wzrasta;
  2. obrzęk;
  3. ból narastający podczas żucia;
  4. zaczerwienienie.

Rozlane zapalenie ucha zewnętrznego połączone z takimi objawami:

  1. przejście w uchu opuchnięte;
  2. świąd i zaczerwienienie w dotkniętym obszarze;
  3. przekrwienie ucha;
  4. słaby ból.

Jeśli proces zapalny przeszedł w błonę bębenkową, wówczas osoba skarży się na wyraźne wyładowanie i utratę słuchu.

Leki stosowane w leczeniu zapalenia ucha środkowego ucha zewnętrznego w domu

Leczenie zapalenia ucha środkowego w domu przeprowadza się po konsultacji z lekarzem. Niezależny i niewłaściwy wybór leków może pogorszyć sytuację.

Często, gdy chorobie przepisuje się leki przeciwzapalne zawierające składniki steroidowe lub antybiotyki. Takie leki są produkowane w postaci maści, żeli i kropli. Powołanie zależy od formy zapalenia i jego rozwoju.

Tak więc leczenie zapalenia ucha domowego odbywa się za pomocą kropli do uszu. Najczęściej używane:

  • krople, które zawierają glukokortykoidy („Garazon”, „Polydex”, „Anuaran”);
  • leki o działaniu przeciwbakteryjnym („Normaks”, „Cipromed”);
  • monopreparaty zawierające przeciwzapalne składniki niesteroidowe (Otipaks, Otinum).

„Normaki”. Aby leczyć zapalenie ucha, większość lekarzy zaleca stosowanie tego leku. Lek ma właściwości antybakteryjne. „Normaks” jest przeznaczony do leczenia ropnego zapalenia ucha zewnętrznego, a także choroby w postaci przewlekłej.

Otipaki. Lek ma działanie przeciwzapalne i przeciwbólowe. Lek ma minimalne skutki uboczne, więc lekarze zalecają leczenie zapalenia ucha u dzieci w domu, a także u kobiet w ciąży, za pomocą Otipaks.

Anuaran. Lek jest zatwierdzony dla dorosłych i dzieci. Ma właściwości przeciwzapalne.

Kiedy choroba jest aktywnie stosowana, leki miejscowe. Wśród nich „Dimeksid”. Zapalenie ucha jest często zalecane przez lekarzy. Lek ma działanie przeciwzapalne i przeciwbólowe. „Dimexide” jest w stanie przeniknąć do tkanki i wyeliminować bakterie.

Gdy zapalenie ucha zewnętrznego, lek rozcieńcza się wodą (zgodnie z instrukcjami). Turunda (lub watę) zanurza się w przygotowanym roztworze i wkłada do kanału słuchowego na 30-40 minut. Nie zaleca się używania „Dimexide” w czystej postaci, ponieważ można się poparzyć.

W przypadku silnego bólu użyj Naproxen, Aspirin, Acetaminophen, Nurofen do zapalenia ucha.

Leczenie antybiotykami

Leczenie zapalenia ucha środkowego antybiotykami u dorosłych przeprowadza się z ciężką postacią choroby. W innych przypadkach można zrobić z lekami o łagodniejszym działaniu.

Antybiotyki hamują aktywność życiową drobnoustrojów, eliminują proces zapalny i działają przeciwbólowo.

Nie zaleca się samodzielnego wybierania leków, ponieważ takie leki mają wiele skutków ubocznych i przeciwwskazań.

Jakie leki są stosowane w leczeniu zewnętrznego zapalenia ucha?

  1. „Nystatyna”. Lek jest dostępny w postaci tabletek. Dozwolone przyjmowanie dzieci od 1 roku. „Nystatyna” hamuje wzrost grzybów Candida.
  2. Ampicylina. Przeznaczony do spożycia.
  3. „Azithromecin”. Ma działanie przeciwbakteryjne i przeciwbólowe. Dostępny w formie pigułki.

Podczas leczenia krople do uszu są również stosowane do zewnętrznego zapalenia ucha z antybiotykiem. To „Candibiotik” (jeden z najskuteczniejszych leków w walce z chorobą). Lek ma na celu eliminację grzybów i mikrobów. Niedozwolone dla dzieci poniżej 6 lat.

Sprawdzone „Klacid” dla zapalenia ucha u dzieci. Dostępny w zawieszeniu. Jest uważany za najmniej toksyczny lek.

W przypadku przewlekłych postaci choroby stosuje się Sparflo i Avelox. Są przepisywane z jednoczesnym przyjmowaniem leków przeciwgrzybiczych. Przebieg leczenia i dawka określone przez lekarza prowadzącego.

Lek na bazie antybiotyku „Cyprofloksacyna” ma destrukcyjny wpływ zarówno na aktywne drobnoustroje, jak i nieaktywne. Dostępny w formie pigułki.

Zapalenie ucha środkowego: objawy i leczenie

Nie wszyscy wiedzą, co to jest - zapalenie ucha środkowego. Ta choroba dotyka ucha osoby. Polega na ostrym zapaleniu tkanek, które tworzą ten ważny narząd zmysłów. Zapalenie ucha ucha co roku tysiące osób w różnym wieku choruje. Powszechnie wiadomo, że zapalenie ucha nie można nazwać nieszkodliwą chorobą.

Czym jest zapalenie ucha środkowego

Aby zrozumieć zasadę zapalenia ucha, należy pamiętać, co to jest - ucho, do czego służy i jak jest zorganizowane. W rzeczywistości ucho jest dalekie od małżowiny usznej, jak to możliwe, ktoś myśli. W uchu znajduje się złożony system ukryty wewnątrz niego, który przekształca fale dźwiękowe w formę wygodną dla ludzkiego mózgu. Jednak uchwycenie dźwięków nie jest jedyną funkcją uszu. Pełnią również funkcję przedsionkową i służą jako ciało, które pozwala osobie zachować równowagę.

Trzy główne obszary ucha to środkowy, zewnętrzny i wewnętrzny. Ucho zewnętrzne to sam małżowina uszna, a także kanał słuchowy prowadzący do błony bębenkowej. Za błoną bębenkową znajduje się wypełniony powietrzem tympanon zawierający trzy kosteczki słuchowe, których celem jest przesyłanie i wzmacnianie wibracji dźwięku. Ten obszar to ucho środkowe. Z ucha środkowego wibracje wchodzą w specjalny obszar, który znajduje się w kości skroniowej i nazywany jest labiryntem. Mieści się w nim organ Corti, skupisko receptorów nerwowych, które przekształcają wibracje w impulsy nerwowe. Obszar ten nazywany jest uchem wewnętrznym. Na uwagę zasługuje trąbka Eustachiusza, która znajduje się za migdałkami i która prowadzi do jamy bębenkowej. Jego celem jest wentylacja jamy bębenkowej, a także harmonizacja ciśnienia w jamie bębenkowej do ciśnienia atmosferycznego. Trąbka Eustachiusza zwykle odnosi się do ucha środkowego.

Należy zauważyć, że zapalenie ucha środkowego może wpływać na wszystkie trzy obszary ucha. W związku z tym, jeśli choroba dotyka ucha zewnętrznego, mówią o otitis externa, jeśli średnia dotyczy zapalenia ucha środkowego, jeśli wewnętrzne dotyczy zapalenia ucha wewnętrznego. Z reguły mówimy tylko o jednostronnych zmianach, jednak w przypadku zapalenia ucha środkowego wywołanego infekcjami górnych dróg oddechowych choroba może rozwinąć się po obu stronach głowy.

Również zapalenie ucha podzielone jest na trzy typy, w zależności od przyczyny wystąpienia - wirusowe, bakteryjne lub traumatyczne. Zewnętrzne zapalenie ucha może być grzybicze. Najczęstsza postać bakteryjna choroby.

Zapalenie ucha zewnętrznego - objawy, leczenie

Zapalenie ucha zewnętrznego występuje w wyniku zakażenia skóry ucha bakteriami lub grzybami. Według statystyk, około 10% populacji Ziemi przynajmniej raz w życiu cierpiało na zewnętrzne zapalenie ucha.

Czynniki przyczyniające się do zapalenia ucha u dorosłych to:

  • hipotermia małżowiny usznej, na przykład podczas spacerów na zimno;
  • mechaniczne uszkodzenie ucha;
  • usuwanie siarki z kanału słuchowego;
  • wnikanie wody, szczególnie brudnej, do kanału słuchowego.

Bakterie i grzyby „kochają” kanał słuchowy, ponieważ jest wilgotny, ciemny i dość wilgotny. To idealne podłoże hodowlane. Prawdopodobnie zewnętrzne zapalenie ucha będzie dla wszystkich, jeśli nie taką ochronną cechą organizmu, jak tworzenie woskowiny. Tak, woskowina wcale nie jest bezużyteczną substancją, która zanieczyszcza kanał słuchowy, jak wielu uważa. Pełni ważne funkcje bakteriobójcze, a zatem jego usunięcie z kanału słuchowego może prowadzić do zapalenia ucha środkowego. Jedynymi wyjątkami są przypadki, w których siarka jest zbyt mocno uwalniana i wpływa na percepcję dźwięków.

Zapalenie przewodu słuchowego zewnętrznego odnosi się zwykle do różnych chorób skóry - zapalenia skóry, kandydozy, furunculosis. W związku z tym choroba jest wywoływana przez bakterie, paciorkowce i gronkowce, grzyby z rodzaju Candida. W przypadku furunculosis występuje zapalenie gruczołów łojowych. Głównym objawem zewnętrznego zapalenia ucha jest z reguły ból, szczególnie nasilony przez nacisk. Zwiększona temperatura z zewnętrznym zapaleniem ucha zwykle nie występuje. Utrata słuchu występuje z zapaleniem ucha zewnętrznego rzadko, z wyjątkiem przypadków, gdy proces dotyczy błony bębenkowej lub kanał słuchowy jest całkowicie pokryty ropą. Jednak po odzyskaniu przytomności słuch zostaje całkowicie przywrócony.

Rozpoznanie zapalenia ucha zewnętrznego u dorosłych jest dość proste. Z reguły wystarczająca jest kontrola wzrokowa przez lekarza. Bardziej szczegółowa metoda diagnozowania zapalenia ucha obejmuje stosowanie otoskopu, urządzenia, które pozwala zobaczyć drugi koniec kanału słuchowego i błonę bębenkową. Leczenie zapalenia ucha ma na celu wyeliminowanie przyczyny zapalenia ucha. W leczeniu zapalenia ucha zewnętrznego u dorosłych stosuje się antybiotyki lub leki przeciwgrzybicze. Lekarz powinien ustalić różnorodność antybiotykoterapii. Z reguły w przypadku zapalenia ucha zewnętrznego stosuje się krople do uszu, a nie pigułki. Z porażką zewnętrzną, nie znajdującą się w kanale usznym tkanki ucha, używano maści. Częstym powikłaniem zapalenia ucha zewnętrznego jest przejście procesu zapalnego do ucha środkowego przez błonę bębenkową.

Zapalenie ucha środkowego

Zapalenie ucha środkowego - zapalenie środkowej części narządu słuchu. Takie zapalenie ucha jest jedną z najczęstszych chorób na Ziemi. Każdego roku setki milionów ludzi ma infekcje ucha. Według różnych danych od 25% do 60% osób przynajmniej raz w życiu miało zapalenie ucha środkowego.

Powody

W większości przypadków proces zapalny ucha środkowego nie jest chorobą pierwotną. Z reguły jest to powikłanie zewnętrznego zapalenia ucha lub chorób zakaźnych górnych części układu oddechowego - zapalenia migdałków, zapalenia gardła, zapalenia krtani, nieżytu nosa, zapalenia zatok, jak również ostrych chorób wirusowych - grypy, odry, szkarlatyny.

Jak infekcja przenika z układu oddechowego do ucha? Faktem jest, że ma tam bezpośrednią trasę - to trąbka Eustachiusza. W przypadku objawów ze strony układu oddechowego, takich jak kichanie lub kaszel, cząsteczki śluzu lub plwociny mogą zostać wyrzucone przez rurkę do ucha. Jednocześnie może wystąpić zapalenie trąbki słuchowej (eustachitis) oraz zapalenie ucha środkowego. Gdy trąbka Eustachiusza zachodzi na jamę bębenkową, pozbawiona wentylacji, mogą wystąpić procesy zastoju i gromadzić się płyn, co prowadzi do namnażania się bakterii i wystąpienia choroby.

Przyczyną zapalenia ucha środkowego może być również zapalenie wyrostka sutkowatego, reakcje alergiczne powodujące obrzęk błon śluzowych.

Zapalenie ucha ma kilka odmian. Przede wszystkim są chroniczne i ostre zapalenie ucha środkowego. W zależności od stopnia rozwoju zapalenia ucha środkowego podzielone są na wysiękowe, ropne i nieżytowe. Wysiękowe zapalenie ucha charakteryzuje się nagromadzeniem płynu w jamie bębenkowej. W przypadku ropnego zapalenia ucha środkowego ropa pojawia się i gromadzi.

Zapalenie ucha środkowego, objawy u dorosłych

Objawy u dorosłych obejmują przede wszystkim ból w uchu. Ból w zapaleniu ucha środkowego może być ostry lub strzelanie. Czasami ból może być odczuwany w świątyni lub koronie, może pulsować, opadać lub wzrastać. W przypadku wysiękowego zapalenia ucha środkowego może wystąpić uczucie rozchlapywania wody do ucha. Czasami pojawia się przekrwienie ucha, a także poczucie własnego głosu (autofonia) lub po prostu nieokreślony hałas w uchu. Często występuje obrzęk tkanek, utrata słuchu, gorączka, bóle głowy. Jednak wzrost temperatury często nie jest objawem zapalenia ucha, ale tylko objawem choroby zakaźnej, która go wywołała - ostrych infekcji dróg oddechowych, ARVI lub grypy.

Najtrudniejszy przebieg obserwuje się z ropną postacią zapalenia ucha środkowego. W tym przypadku głównym objawem zapalenia ucha jest wypływ ropy. Wnęka bębna jest wypełniona ropą, a temperatura ciała wzrasta do + 38-39 ° C. Ropa może rozcieńczyć powierzchnię błony bębenkowej i utworzyć w niej dziurę, przez którą wypływa. Proces ten jest jednak ogólnie korzystny, ponieważ ciśnienie we wnęce spada, w wyniku czego ból staje się mniej ostry. Proces wycieku ropy trwa około tygodnia. Od tego momentu temperatura spada do wartości podgorączkowych i zaczyna się gojenie ran. Całkowity czas trwania choroby wynosi 2-3 tygodnie z właściwym i terminowym rozpoczęciem leczenia.

Dla przewlekłej postaci choroby charakteryzuje się powolnym procesem zakaźnym, w którym występują sezonowe gwałtowne wzrosty, podczas których choroba staje się ostra.

Diagnostyka

W przypadku podejrzanych objawów skonsultuj się z lekarzem. Diagnoza jest przeprowadzana przez otolaryngologa. W tym celu można użyć następującej funkcji diagnostycznej. Jeśli pacjent otolaryngologa napompuje mu policzki, wówczas unieruchomienie błony wskazuje, że powietrze nie przepływa do jamy bębenkowej z nosogardzieli i dlatego trąbka Eustachiusza jest zablokowana. Kontrola błony bębenkowej odbywa się za pomocą urządzenia optycznego - otoskop pomaga również zidentyfikować niektóre charakterystyczne cechy, na przykład, wysunięcie błony bębenkowej na zewnątrz i jej zaczerwienienie. Do diagnozy można również wykorzystać badanie krwi, tomografię komputerową, radiografię.

Leczenie

Jak leczyć chorobę? Leczenie zapalenia ucha środkowego jest dość trudne w porównaniu z leczeniem zewnętrznym. Jednak w większości przypadków stosuje się leczenie zachowawcze. Po pierwsze, w przypadku ostrego zapalenia ucha środkowego nie ma sensu zakopywanie kropli do uszu lekami przeciwbakteryjnymi, ponieważ nie wejdą one w centrum zapalenia. Jednak z zapaleniem ucha środkowego, którego ognisko sąsiaduje bezpośrednio z błoną bębenkową, krople do oczu mogą być zaaplikowane do ucha. Mogą być wchłaniane przez błonę bębenkową, a substancja wpłynie do obszaru środkowej części narządu słuchu, do jamy bębenkowej.

Antybiotyki są główną metodą leczenia zapalenia ucha środkowego u dorosłych i dzieci. Z reguły leki są przyjmowane w postaci tabletek. Jednak w przypadku przełomu błony bębenkowej można również użyć kropli do uszu z antybiotykami. Kurs antybiotyków powinien przepisać lekarz. Wybiera też rodzaj antybiotyków, ponieważ wiele z nich ma działanie ototoksyczne. Ich użycie może spowodować nieodwracalną utratę słuchu.

Największą skuteczność w zapaleniu ucha środkowego ucha środkowego wykazał przebieg leczenia antybiotykami penicylinowymi, amoksycylinami, a także cefalosporynami lub makrolidami. Jednak cefalosporyna ma działanie ototoksyczne, dlatego nie zaleca się wprowadzania jej bezpośrednio do ucha przez cewnik lub zakopywania w kanale usznym w przypadku uszkodzenia błony bębenkowej. Środki antyseptyczne, takie jak Miramistin, można również stosować w terapii.

W leczeniu zapalenia ucha środkowego często trzeba stosować środki przeciwbólowe. Aby złagodzić ból w chorobie środkowej części narządu słuchu stosuje się krople z lekami przeciwbólowymi, na przykład z lidokainą.

W przypadku perforacji błony używamy pobudzających blizn, aby przyspieszyć jej gojenie. Należą do nich zwykły roztwór jodu i azotanu srebra 40%.

Glukokortykoidy (prednizon, deksometazon), jak również niesteroidowe leki przeciwzapalne mogą być stosowane jako środki przeciwzapalne i środki, które mogą łagodzić obrzęk. W obecności procesów alergicznych lub wysiękowego zapalenia ucha stosuje się leki przeciwhistaminowe, na przykład suparastynę lub tavegil.

Również w przypadku wysiękowego zapalenia ucha przyjmuje się leki w celu upłynnienia wysięku, na przykład karbocysteiny. Istnieją również złożone leki, które mają kilka rodzajów działań, na przykład Otipaks, Otinum, Otofa, Sofradeks. W przypadku ropnego wydzieliny powinieneś regularnie czyścić kanał słuchowy z ropy i opłukać go słabym strumieniem wody.

Czy mogę ogrzać ucho? To zależy od rodzaju choroby. W niektórych przypadkach ciepło może przyspieszyć gojenie, w innych wręcz przeciwnie, może pogorszyć chorobę. W ropnej postaci choroby ucha środkowego ciepło jest przeciwwskazane, a na etapie nieżytów ciepło promuje przepływ krwi do dotkniętego obszaru i przyspiesza powrót do zdrowia pacjenta. Ciepło jest również jednym z najskuteczniejszych sposobów zmniejszenia bólu w zapaleniu ucha. Jednak pozwolenie na używanie ciepła może dać lekarzowi, samoleczenie jest niedopuszczalne. W przypadku, gdy ciepło jest przeciwwskazane, można je zastąpić procedurami fizjoterapeutycznymi (UHF, elektroforeza).

Często uciekają się do chirurgicznej metody leczenia ucha środkowego, zwłaszcza w przypadku ropnej wersji choroby i jej szybkiego rozwoju, grożąc poważnymi powikłaniami. Ta operacja nazywa się paracentezą i ma na celu usunięcie ropy z jamy bębenkowej. Gdy zapalenie wyrostka sutkowatego może być również operacją drenowania wewnętrznych obszarów wyrostka sutkowatego.

Ponadto do spłukiwania i czyszczenia trąbki Eustachiusza stosowane są specjalne cewniki. Leki mogą być również podawane przez nie.

Środki ludowe do leczenia zapalenia ucha środkowego u dorosłych mogą być stosowane tylko przy stosunkowo łagodnych postaciach choroby i za zgodą lekarza prowadzącego. Oto kilka przepisów odpowiednich do leczenia zapalenia ucha środkowego.

Infuzja propolisu jest zwilżana bawełną i wprowadzana do obszaru zewnętrznego przewodu słuchowego. Związek ten ma właściwości gojenia ran i właściwości przeciwbakteryjne. Tampon należy wymieniać kilka razy dziennie. Sok z babki ma podobny efekt, grzebiąc go w uchu w ilości 2-3 kropli dziennie. Aby pozbyć się infekcji nosogardzieli i krtani, które wywołują infekcje ucha środkowego, można użyć rumianku, szałwi i płukanek dziurawca.

Komplikacje

Ucha ucha z odpowiednią terapią może przejść bez pozostawiania żadnych trwałych efektów. Jednak zapalenie ucha środkowego może powodować kilka rodzajów powikłań. Przede wszystkim infekcja może rozprzestrzenić się do ucha wewnętrznego i spowodować wewnętrzne zapalenie ucha środkowego - labirynt. Ponadto może powodować uporczywą lub przemijającą utratę słuchu lub całkowitą głuchotę w jednym uchu.

Perforacja błony bębenkowej prowadzi również do uszkodzenia słuchu. Chociaż, wbrew powszechnemu poglądowi, membrana może zarastać, ale nawet po jej przerostu wrażliwość słuchu zostanie trwale zmniejszona.

Zapaleniu wyrostka sutkowego towarzyszy ostry ból w śliniance przyusznej. Jest także niebezpieczny dla jej powikłań - przełom rop na błonie śluzowej mózgu z pojawieniem się zapalenia opon mózgowych lub szyi.

Zapalenie labiryntu

Zapalenie labiryntu to zapalenie ucha wewnętrznego. Zapalenie labiryntu wszystkich odmian zapalenia ucha stanowi największe niebezpieczeństwo. W zapaleniu ucha wewnętrznego typowe objawy obejmują upośledzenie słuchu, zaburzenia przedsionkowe i ból. Leczenie wewnętrznego zapalenia ucha odbywa się tylko przy pomocy antybiotyków, żadne środki ludowe w tym przypadku nie pomogą.

Zapalenie labiryntu jest niebezpieczne dla utraty słuchu w wyniku śmierci nerwu słuchowego. Również w przypadku wewnętrznego zapalenia ucha możliwe są powikłania, takie jak zapalenie opon mózgowych, ropień mózgu i zapalenie mózgu, które mogą być śmiertelne.

Uszu ucha u dzieci

Zapalenie ucha u dorosłych jest znacznie rzadsze w porównaniu z tą chorobą u dzieci. Jest to spowodowane przede wszystkim słabszą odpornością organizmu dziecka. Dlatego choroby zakaźne górnych dróg oddechowych występują częściej u dzieci. Ponadto cechy strukturalne rurki słuchowej u dzieci przyczyniają się do zastoju w niej procesów. Ma prosty profil, a wydłużony prześwit przy wejściu ułatwia wejście śluzu, a nawet kawałków jedzenia lub mas wymiotnych (u niemowląt).

Ostrożne leczenie zapalenia ucha środkowego u dzieci jest bardzo ważne. Jeśli zostanie zastosowane niewłaściwe leczenie, choroba może przekształcić się w postać przewlekłą i być już w dorosłym życiu z przewlekłymi ogniskami. Ponadto, jeśli nie wyleczysz zapalenia ucha środkowego w okresie niemowlęcym, może to spowodować częściową utratę słuchu, a to z kolei prowadzi do opóźnienia rozwoju umysłowego dziecka.

Profilaktyka zapalenia ucha środkowego

Zapobieganie obejmuje zapobieganie takim sytuacjom, jak hipotermia ciała, przede wszystkim obszar ucha, wnikanie brudnej wody do obszaru kanału słuchowego. Konieczne jest terminowe leczenie chorób zapalnych górnych dróg oddechowych, takich jak zapalenie zatok, zapalenie zatok, zapalenie migdałków i zapalenie gardła. Podczas kąpieli zaleca się stosowanie czapki, a po przebywaniu w wodzie należy całkowicie oczyścić kanał słuchowy z wody. W zimnym i wilgotnym okresie roku przy wychodzeniu zaleca się nosić kapelusz.

Zewnętrzne zapalenie ucha środkowego. Przyczyny, objawy i leczenie choroby

Witryna zawiera podstawowe informacje. Odpowiednia diagnoza i leczenie choroby są możliwe pod nadzorem sumiennego lekarza. Wszelkie leki mają przeciwwskazania. Wymagane konsultacje

Zewnętrzne zapalenie ucha środkowego - zapalenie ucha zewnętrznego, składające się z małżowiny usznej, zewnętrznego przewodu słuchowego, błony bębenkowej. Najczęściej choroba jest wywoływana przez bakterie, chociaż istnieją inne powody.

Według oficjalnych statystyk, ostre zapalenie ucha zewnętrznego jest przenoszone rocznie przez 4 do 5 osób na 1000 ludności na całym świecie. Od 3% do 5% osób cierpi na przewlekłą postać choroby. Zapalenie ucha zewnętrznego jest powszechne wśród mieszkańców wszystkich krajów. W ciepłym i wilgotnym klimacie częstość występowania jest wyższa. Ludzie z wąskim kanałem słuchowym są bardziej podatni na zapalenie ucha.

Choroba dotyka równie często mężczyzn i kobiety. Szczyt występowania występuje w dzieciństwie - od 7 do 12 lat. Wynika to z cech anatomicznych struktury ucha dziecka i niedoskonałości mechanizmów obronnych.

Zapalenie ucha środkowego jest chorobą zawodową dla nurków, pływaków i innych osób, których woda często dostaje się do kanału słuchowego.

Anatomiczne cechy zewnętrznego przewodu słuchowego

Organ ludzkiego słuchu składa się z trzech części: ucha zewnętrznego, środkowego i wewnętrznego.

Struktura ucha zewnętrznego:

  • Auricle. To chrząstka pokryta skórą. Jedyną częścią małżowiny usznej pozbawionej chrząstki jest płat. W jego grubości jest tkanka tłuszczowa. Przedsionek przymocowany jest do czaszki więzadłami i mięśniami za stawem skroniowo-żuchwowym. Ma charakterystyczny kształt, na jego dnie znajduje się otwór prowadzący do zewnętrznego kanału słuchowego. W skórze wokół niej znajduje się wiele gruczołów łojowych, pokryte są włosami szczególnie silnie rozwiniętymi u osób starszych. Pełnią funkcję ochronną.
  • Zewnętrzny kanał słuchowy. Łączy zewnętrzny otwór w małżowinie, z jamą ucha środkowego (wnęka bębna). Jest to kanał o długości 2,5 cm, szerokości 0,7–1,0 cm, w części początkowej ślinianka przyuszna znajduje się pod kanałem. Stwarza to warunki do rozprzestrzeniania się infekcji z gruczołu do ucha z przyusznicą i od ucha do tkanki gruczołu podczas zapalenia ucha. 2/3 zewnętrznego kanału słuchowego znajduje się w grubości kości skroniowej czaszki. Tutaj kanał ma najwęższą część - przesmyk. Na powierzchni skóry wewnątrz przejścia znajduje się wiele gruczołów włosowych, łojowych i siarkowych (które w istocie są również zmodyfikowanymi gruczołami łojowymi). Wytwarzają sekret, który łączy się z martwymi komórkami skóry i tworzy woskowinę. Ten ostatni przyczynia się do usuwania patogenów i ciał obcych z ucha. Podczas żucia pokarmu następuje ewakuacja woskowiny z kanału słuchowego. Jeśli proces ten zostanie przerwany, zatyczka do uszu zostanie uformowana, naturalne mechanizmy obronne zostaną naruszone.
  • Błona bębenkowa oddziela ucho zewnętrzne od środka (jama bębenkowa). Uczestniczy w przewodzeniu dźwięku, a podczas infekcji służy jako bariera mechaniczna.

Cechy ucha dziecka, zwiększające prawdopodobieństwo rozwoju zapalenia ucha środkowego w porównaniu z dorosłymi:

  • Niedoskonałe mechanizmy obronne. Odporność dziecka nadal kształtuje się po urodzeniu, nie może zapewnić pełnej ochrony.
  • Ucho dziecka ma pewne cechy anatomiczne. Zewnętrzny przewód słuchowy jest krótszy i ma wygląd szczeliny.
  • Skóra ucha u dzieci jest delikatniejsza, łatwiej ją uszkodzić podczas czyszczenia uszu i drapania.
  • Przyczyny zapalenia ucha zewnętrznego

    Niewłaściwa higiena ucha zewnętrznego:

    • Brak troski o małżowiny uszne. Wskazane jest, aby codziennie myć je mydłem, wycierając je ręcznikiem. W przeciwnym razie będą gromadzić brud, co zwiększa ryzyko rozwoju zakażenia. Dzieci pierwszego roku życia wycierają uszy specjalnymi wilgotnymi chusteczkami i wacikami.
    • Nadmierne czyszczenie zewnętrznych kanałów słuchowych. Regularne oczyszczanie uszu bawełnianym wacikiem pomaga usunąć pozostałości woskowiny i brudu. Nie można tego jednak zrobić zbyt często, w przeciwnym razie wzrasta prawdopodobieństwo powstawania zatyczek siarki i zewnętrznego zapalenia ucha. Wystarczy 1-2 razy w tygodniu.
    • Niewłaściwe czyszczenie kanałów słuchowych. Dorośli często robią to z zapałkami, metalowymi przedmiotami (tępe końce cerowania, igły dziewiarskie), wykałaczkami. Prowadzi to do urazów skóry i penetracji infekcji. Patogenne bakterie mogą przedostać się do ucha z przedmiotów. Do czyszczenia uszu dopuszczalne jest stosowanie wyłącznie specjalnych wacików bawełnianych. U dzieci w wieku poniżej jednego roku ich uszy są czyszczone tylko wiciami bawełnianymi, w tym wieku nie można używać twardych pałeczek.
    • Zbyt głębokie szczotkowanie ucha. Uformowana woskowina stopniowo przesuwa się w kierunku zewnętrznego otworu i gromadzi się w jego pobliżu w postaci małego obrzeża. Dlatego nie ma sensu szczotkować uszu osoby dorosłej głębiej niż 1 cm - zwiększa to tylko ryzyko przenoszenia infekcji.

    Uszkodzenie woskowiny:

    • Przy niewystarczającym uwalnianiu woskowiny zmniejsza się naturalny mechanizm ochronny ucha. W końcu siarka aktywnie uczestniczy w usuwaniu patogenów z zewnętrznego kanału słuchowego.
    • Gdy występuje nadmiar woskowiny i naruszenie jej eliminacji, zaburzone jest również oczyszczanie ucha, tworzą się korki siarkowe, wzrasta ryzyko infekcji.

    Spożycie ciał obcych i wody do uszu:

    • Ciała obce uwięzione w zewnętrznym kanale słuchowym, ranią skórę, powodują podrażnienie, obrzęk. Tworzone są warunki wejścia infekcji.
    • Wraz z wodą patogeny są wprowadzane do ucha, tworząc korzystne środowisko dla ich reprodukcji. Wydzielanie i ochrona siarki są osłabione.

    Zmniejszone reakcje odpornościowe i obronne:

    • hipotermia, wpływ na ucho silnego zimnego wiatru;
    • przewlekłe i ciężkie choroby, które prowadzą do wyczerpania sił odpornościowych;
    • częste infekcje;
    • stany niedoboru odporności: AIDS, wrodzone wady odporności.

    Choroby zakaźne sąsiednich narządów (wtórne zapalenie ucha):

    • Zakażenia skóry: czyrak, karbunc itp. Czynniki chorobotwórcze mogą dostać się do ucha z krost na przylegającej skórze.
    • Świnka jest stanem zapalnym ślinianki ślinianki przyusznej.

    Akceptacja niektórych leków:

    • Leki immunosupresyjne i cytostatyki są lekami hamującymi odporność. Przy ich długotrwałym stosowaniu zwiększa ryzyko zapalenia ucha środkowego i innych chorób zakaźnych.
    • Niewłaściwe stosowanie antybiotyków przez długi czas i wysokie dawki mogą prowadzić do grzybiczego zapalenia ucha zewnętrznego. Dotyczy to zarówno tabletek z zastrzykami, jak i kremów przeciwbakteryjnych, maści stosowanych w okolicy ucha.

    Choroby dermatologiczne

    W egzemie i innych chorobach skóry proces może wpływać na obszar wokół ucha. W tym przypadku lekarz może ustalić diagnozę zewnętrznego niezakaźnego zapalenia ucha środkowego.

    Objawy zapalenia ucha zewnętrznego

    Czyraki kanału słuchowego

    Gotować - ropne zapalenie, ekscytujący gruczoł łojowy lub mieszek włosowy. Może wystąpić tylko w zewnętrznej części przewodu słuchowego, ponieważ w środku nie ma włosów i gruczołów łojowych.

    Objawy węża z kanału słuchowego zewnętrznego:

    • Ostry silny ból ucha, który daje szczęce, szyję, rozciąga się na całą głowę.
    • Zwiększony ból podczas żucia, zaciśnięcie małżowiny usznej na boku lub naciśnięcie w obszarze zewnętrznego otworu kanału słuchowego.
    • Zwiększona temperatura ciała - nie wszyscy pacjenci.
    • Ogólne upośledzenie samopoczucia - nie wszyscy pacjenci mogą być wyrażone w różnym stopniu.
    W dniach 5-7 dnia, pod wpływem leczenia lub niezależnie, czyrak jest otwarty. Z ucha stoi ropa. Stan pacjenta natychmiast poprawia się, ból przestaje się niepokoić. Uzdrowienie przychodzi.

    Furun ucha może być objawem choroby ogólnoustrojowej - furunculosis. W takim przypadku czyraki pojawiają się okresowo na różnych częściach ciała. Zwykle furunculosis rozwija się wraz ze zmniejszeniem odporności.

    Rozproszone zapalenie ucha zewnętrznego

    Rozlane zapalenie ucha zewnętrznego - ropny proces zapalny, który rozciąga się na cały zewnętrzny przewód słuchowy, przechwytuje warstwę podskórną, może wpływać na błonę bębenkową.

    Objawy ostrego rozlanego zewnętrznego zapalenia ucha środkowego:

    • swędzenie w uchu;
    • bolesność po naciśnięciu w obszarze zewnętrznego otworu kanału słuchowego;
    • obrzęk ucha, zwężenie zewnętrznego otworu kanału słuchowego;
    • wypływ ropy z ucha;
    • gorączka, ogólne zaburzenia.
    W przewlekłym rozlanym zapaleniu ucha zewnętrznego objawy są łagodne, praktycznie nieobecne. Pacjent odczuwa dyskomfort w uchu.

    W przypadku zewnętrznego zapalenia ucha słuch nie jest osłabiony. To jest jego główna różnica w stosunku do zapalenia ucha środkowego, w którym dotyka się jamy bębenkowej.

    Erysipelas ucha

    Erysipelas ucha (róży) jest szczególnym rodzajem bakteryjnego zapalenia ucha wywołanego przez bakterie paciorkowcowe.

    Objawy różności ucha:

    • silny ból, swędzenie ucha;
    • obrzęk skóry w uchu;
    • zaczerwienienie skóry: ma wyraźne kontury, często chwyta płat;
    • zwiększona temperatura skóry w obszarze zapalenia;
    • tworzenie pęcherzyków z przezroczystą zawartością na skórze odnotowuje się tylko w niektórych przypadkach;
    • wzrost temperatury ciała do 39 - 40 ° C;
    • dreszcze, ból głowy, ogólne złe samopoczucie.
    W łagodnych przypadkach, z ostrym przebiegiem choroby i terminowym leczeniem, powrót do zdrowia następuje po 3 do 5 dniach. W ciężkich przypadkach ten rodzaj zewnętrznego zapalenia ucha nabiera przewlekłego przebiegu falistego.

    Są okresy poprawy, po których następują nowe nawroty.

    Otomikoza

    Otomikozy - choroby zapalne uszu wywołane przez grzyby, najczęściej należące do rodzaju Aspergillus lub Candida. Często kombinacja grzybów i bakterii, takich jak Candida i Staphylococcus aureus, jest wykrywana podczas zapalenia ucha zewnętrznego.

    Oznaki infekcji grzybiczej ucha zewnętrznego:

    • Wszystkie objawy wzrastają stopniowo, gdy grzyb wrasta w skórę i gromadzi toksyny.
    • Świąd i ból w uchu. Pacjent może czuć się tak, jakby w zewnętrznym kanale słuchowym znajdowało się jakieś ciało obce.
    • Uczucie zatłoczenia.
    • Szumy uszne.
    • Bóle głowy po dotkniętej stronie.
    • Folie i skorupy na skórze małżowiny usznej - zwykle powstają, gdy dotknięte są grzyby z rodzaju Candida.
    • Wyładowanie z uszu o różnych kolorach i fakturach, w zależności od rodzaju grzyba.

    Perichondritis małżowiny usznej

    Owrzodzenie perichondritis jest rodzajem zapalenia ucha zewnętrznego, w którym dotyka się perichondrium (skorupa chrząstki ucha) i skóry ucha. Zazwyczaj przyczyną perichondritis jest uraz uszu, po którym zakażenie zostało przeprowadzone.

    Objawy:

    • Ból w uchu lub w okolicy kanału słuchowego.
    • Obrzęk ucha. Rozprzestrzenia się w uchu, chwyta płat.
    • Przeciążenie ropy w małżowinie. Podczas badania dotykowego wyczuwalna jest wnęka z płynem. Zwykle ten objaw występuje po kilku dniach, gdy tkanka ucha się topi.
    • Wzrost bólu. Dotknięcie ucha staje się bardzo bolesne.
    • Zwiększona temperatura ciała, ogólne złe samopoczucie.
    Jeśli nieleczone, perichondritis prowadzi do ropnej fuzji części małżowiny usznej. Powstają blizny, ucho kurczy się, kurczy i staje się brzydkie. Jego pojawienie się otrzymało w medycynie symboliczną nazwę „ucho wojownika”, ponieważ obrażenia najczęściej występują u sportowców uprawiających różne rodzaje zapasów.

    Diagnoza zapalenia ucha zewnętrznego

    Otolaryngolog (specjalista od laryngologii) zajmuje się diagnozowaniem i leczeniem zewnętrznego zapalenia ucha. Najpierw lekarz bada skórę w uchu, naciska w różnych miejscach, sprawdza ból.

    Badania i testy, które mogą być przepisane przez lekarza w przypadku podejrzenia zapalenia ucha zewnętrznego