INSTRUKCJA ZACISKOWA

Wskazania:
- zakażenie górnych dróg oddechowych (zapalenie zatok, zapalenie migdałków, zapalenie gardła, zapalenie ucha środkowego);
- infekcje dolnych dróg oddechowych (zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc);
- choroby zakaźne skóry i tkanek miękkich (zapalenie mieszków włosowych, róży);

Przeciwwskazania:
Nadwrażliwość na antybiotyki makrolidowe lub inne składniki leku. Ciężka niewydolność nerek. Okres laktacji.

Efekty uboczne:
Ze strony przewodu pokarmowego: nudności, wymioty, ból brzucha, wzdęcia, biegunka, ostre zapalenie trzustki, zapalenie języka, zapalenie jamy ustnej, suchość w jamie ustnej, zakażenie grzybicze błony śluzowej jamy ustnej, przebarwienie języka i zębów, rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy;
Od strony ośrodkowego układu nerwowego: ból głowy, zawroty głowy, lęk, bezsenność, lęk, sny, szum w uszach, splątanie, dezorientacja, omamy, psychoza i depersonalizacja, drgawki;
Od układu sercowo-naczyniowego: częstoskurcz komorowy i migotanie komór, wydłużenie odstępu QT;
Reakcje alergiczne: pokrzywka, wysypka skórna, w rzadkich przypadkach - wstrząs anafilaktyczny i zespół Stevensa-Johnsona;
Od strony krwi: leukopenia, małopłytkowość;

Właściwości farmakologiczne:
Klacid należy do grupy półsyntetycznych antybiotyków makrolidowych. Substancja czynna leku - Klarytromycyna.
Ma działanie przeciwbakteryjne poprzez hamowanie syntezy białek bakteryjnych poprzez oddziaływanie z podjednostką rybosomu 50S. Ze względu na to, że tabletki są jednorodną masą krystaliczną, substancja czynna leku jest uwalniana przez cały czas przejścia przez przewód żołądkowo-jelitowy.
Klarytromycyna wykazała najwyższą aktywność podczas przechodzenia testów medycznych poza żywym organizmem, zarówno przeciwko izolowanym kulturom bakterii, jak i przeciwko standardowym kulturom. Wykazano, że jest wysoce skuteczny w chorobie legionistów, skutecznie działa na zapalenie płuc w etiologii mykoplazmatycznej.
Enterobacteria, Pseudomonas aeruginosa, jak również wszystkie inne bakterie Gram-ujemne, które nie rozkładają laktozy, nie są wrażliwe na klarytromycynę.
Przeciwbakteryjne działanie klarytromycyny ma działanie przeciw gronkowcom złocistym, pneumokokom, paciorkowcom grupy A, patogenom listeriozy, zakażeniom hemofilicznym, zapaleniu płuc, rzeżączce, pneumoklamidozie, chlamydozie, trądowi, sporotrychozie i róży.
Beta-laktamaza nie niszczy klarytromycyny. Patogeny, które nie są wrażliwe na metycylinę i oksacylinę, są odporne na działanie klarytromycyny.
W odniesieniu do następujących drobnoustrojów, klarytromycyna ma pozytywny wpływ (jednak nie przeprowadzono badań klinicznych w celu potwierdzenia bezpieczeństwa i skuteczności): paciorkowce z grupy B, C, F, G, zielone paciorkowce, koklusz, czynnik powodujący pasteryzację ptaków, czynnik powodujący toksyczne zakażenia człowieka, peptococcus, patogen trądzikowy, czynnik przyczynowy borelliozy, czynnika wywołującego syfilis, czynnik sprawczy zapalenia jelit.
Głównym produktem metabolicznym klarytromycyny w organizmie człowieka jest aktywna 14-hydroksyloarytromycyna, która ma aktywność mikrobiologiczną. Jego aktywność jest niewiele mniejsza niż aktywność pierwotnej substancji, ale w odniesieniu do aktywności N. influenzae jest 2 razy wyższa.
Wszystkie reakcje chemiczne zachodzą z klarytromycyną w wątrobie. Przy stałym przyjmowaniu leków nie zaobserwowano jego wzmocnienia, co nie wpłynęło na ludzki metabolizm.
Klarytromycyna jest dobrze związana z białkami krwi, a nadmiar leku w komunikacji z ciałem pogarsza się. Optymalna proporcja leku i jego metabolitu (produktu rozpadu) wynosi 1,3 μg / ml / 0,48 μg / ml, Taka równowaga występuje przy przyjmowaniu 1 tabletki kwasu klarownego na dzień. Stężenie leku i jego metabolitu w organizmie zmniejsza się o połowę odpowiednio po 5,3 i 7,7 godzinach. W przypadku poważnych zakażeń dawka leku jest zwiększona i wynosi 2 tabletki dziennie podczas posiłków, w związku z tym optymalny stosunek klarytromycyny i jej metabolitu wynosi 2,4 µg / ml / 0,67 µg / ml. a okres półtrwania ciała odpowiednio wzrósł do 5,8 i 8,9 godziny.
Maksymalne stężenie osiąga się w ciągu 6 godzin. Im wyższa dawka leku, tym więcej czasu potrzeba na jego usunięcie z organizmu, podczas gdy poziom metabolitu (14-hydroksyarytromycyny) nie wzrasta jednocześnie ze wzrostem dawki klarytromycyny. Im wyższa dawka, tym mniej tworzy się 14-hydroksyloarytromycyna.
Lek jest wydalany z moczem (40% dawki) i przez jelita (30% dawki).

Dawkowanie i podawanie:
Dorośli wyznaczają na 1 tabletkę klarytromycyny o przedłużonym działaniu 500 mg. raz dziennie z posiłkami.
W przypadku cięższej infekcji dawkę zwiększa się do 1000 mg. raz dziennie.
Tabletki Klatsida o przedłużonym działaniu nie mogą zostać złamane lub przeżute, należy je połykać w całości.

Formularz wydania:
Na 5, 7, 10 lub 14 tabletkach w blistrze z polichlorku winylu i folii aluminiowej. 1 lub 2 blistry w pudełku.

Interakcja z innymi lekami:
Wraz z jednoczesnym mianowaniem klarytromycyny z teofiliną, karbamazepiną, astemizolem, alkaloidami sporyszu, triazolamem, midazolamem, cyklosporyną, obserwuje się wzrost zawartości osocza w tej ostatniej. Jednoczesne podawanie klarytromycyny i terfenadyny doprowadziło do 2-3-krotnego zwiększenia stężenia kwaśnego metabolitu terfenadyny w surowicy krwi, a także pojawienia się zmian w elektrokardiogramie, którym nie towarzyszyły klinicznie istotne objawy. Jednoczesne stosowanie klarytromycyny z cyzaprydem, pimozydem, może prowadzić do wydłużenia odstępu QT i arytmii serca. Przy jednoczesnym stosowaniu klarytromycyny z chinidyną lub disopiramidem mogą wystąpić migotanie / trzepotanie komór. Konieczna kontrola poziomu tych leków we krwi podczas leczenia klarytromycyną. Podczas przyjmowania klarytromycyny jednocześnie z digoksyną stężenie digoksyny w surowicy krwi może wzrosnąć, co wymaga w takich przypadkach kontroli nad jej poziomem. Przy jednoczesnym stosowaniu klarytromycyny i ryfambutyny lub ryfampicyny stężenie klarytromycyny w surowicy krwi zmniejsza się (ponad 50%). Przy jednoczesnym stosowaniu z klarytromycyną zwiększa się działanie warfaryny. Dlatego u pacjentów przyjmujących warfarynę konieczne jest monitorowanie czasu protrombinowego. Podczas przyjmowania inhibitorów reduktazy klarytromycyny i HMG-CoA, na przykład lowastatyny lub symwastatyny, rabdomioliza była bardzo rzadko obserwowana. Jednoczesne stosowanie klarytromycyny w tabletkach i zydowudyny u pacjentów zakażonych HIV może spowodować zmniejszenie stałych poziomów zydowudyny we krwi. Jednak ta interakcja nie jest obserwowana u dzieci zakażonych HIV z jednoczesnym stosowaniem klarytromycyny w zawiesinie z zydowudyną lub dideoksyną.

Uwaga! Przed użyciem leku CLACID należy skonsultować się z lekarzem.
Instrukcja jest tylko w celach informacyjnych.

Klacid - instrukcja, aplikacja, recenzje

Klacid to antybiotyk o szerokim spektrum działania stosowany w leczeniu chorób zakaźnych dróg oddechowych i tkanek miękkich.

Działanie farmakologiczne

Klacid należy do grupy antybiotyków makrolidowych o działaniu antybakteryjnym.

Lek jest skuteczny przeciwko pneumokokom, Staphylococcus aureus zelenyaschy Streptococcus patogenów listeriozy, grupa Streptococcus A, B, C, F, G, zakażenie pałeczkami, zapalenie płuc, pnevmohlamidoza, Sporotrychoza, peptokokki, Chlamydia, rzeżączki, trąd, żyta, jak również chorobę legionistów i zapalenie płuc w etiologii mykoplazm. Klacid ma pozytywny wpływ na patogeny kokluszu, pasty ptaków, toksykozę u ludzi, trądzik, boreliozę, syfilis i zapalenie jelit.

Klacid nie jest skuteczny w leczeniu enterobakterii, Pseudomonas aeruginosa i wszystkich innych bakterii Gram-ujemnych, które nie rozkładają laktozy.

Substancja czynna, klarytromocyna, jest uwalniana w czasie, gdy przechodzi przez cały przewód pokarmowy, ponieważ tabletki są krystaliczną jednorodną masą.

Formularz wydania

Klacid produkowany w postaci:

• Żółte owalne tabletki powlekane 250 mg i 500 mg (Klacid 500 lub Klacid CP), zawierające odpowiednio 250 mg i 500 mg substancji czynnej klarytromycyny. Substancje pomocnicze - żółcień chinolinowa, kroskarmeloza sodowa, wstępnie żelatynizowana skrobia, celuloza mikrokrystaliczna, kwas stearynowy, dwutlenek krzemu, talk, stearynian magnezu, powidon. 7-42 tabletek w opakowaniu;
• Biały granulowany z proszkiem o smaku owocowym do przygotowywania zawiesin, który po dodaniu wody tworzy nieprzezroczystą zawiesinę Klacid. 5 ml zawiera 125 mg lub 250 mg substancji czynnej. W ciemnych plastikowych butelkach, odpowiednio 60 ml i 100 ml, za pomocą strzykawki lub łyżeczki dozującej. Substancje pomocnicze - powidon K90, karbomer, olej rycynowy, ftalan hypromelozy, maltodekstryna, dwutlenek krzemu, sacharoza, guma ksantanowa, sorbinian potasu, ditlenek tytanu, bezwodny kwas cytrynowy, aromat owocowy.

Wskazania do stosowania Klacida

Zgodnie z instrukcjami Klacid jest używany do:

• Częste zakażenia prątkami wywołujące Mycobacterium intracellulare i Mycobacterium avium;
• Zapalenie ucha środkowego;
• Zakażenia dolnych dróg oddechowych - zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc;
• Zakażenia skóry i tkanek miękkich - zapalenie mieszków włosowych, zapalenie tkanki łącznej, róży;
• Zakażenia górnych dróg oddechowych - zapalenie wielonaczyniowe, zapalenie gardła, zapalenie jednokosmówkowe;
• Miejscowe zakażenia prątkami wywołane przez Mycobacterium fortuitum, Mycobacterium chelonae i Mycobacterium kansasii;
• Eradykacja Helicobacter pylori i zmniejszenie częstości nawrotów wrzodu dwunastnicy;
• Zapobieganie rozprzestrzenianiu się infekcji spowodowanej przez kompleks Mycobacterium avium (MAC);
• Infekcje odontogenne.

Przeciwwskazania

Zgodnie z instrukcjami Klacid jest przeciwwskazany w:

• Ciężka nieprawidłowa czynność wątroby;
• Ciężka niewydolność nerek;
• Porfiria;
• Jednoczesne stosowanie z pimozydem, cyzaprydem, dihydroergotaminą, astemizolem, terfenadyną, ergotaminą;
• Ciąża podczas laktacji;
• Nadwrażliwość na antybiotyki makrolidowe.

Dzieci do 3 lat zgodnie z instrukcjami Klacid nie są przepisywane w postaci tabletek.

Instrukcja użytkowania Klacida

Zazwyczaj lek stosuje się na 1 tabletce Klacida 500 dziennie, niezależnie od posiłku. W ciężkich przypadkach dawkę można podwoić. Tabletek z kwasami nie należy łamać ani żuć. Czas trwania leczenia wynosi zazwyczaj od 6 dni do dwóch tygodni.

W zależności od choroby stosuje się Klacid:

• Z zakażeniem prątkami - 1 tabletka Klacida 500 dwa razy dziennie;
• W leczeniu zakażeń zębopochodnych - 250 mg leku 2 razy dziennie przez 5 dni;
• W zapobieganiu zakażeniom MAC, 1 tabletka Clcide CP dwa razy dziennie;
• W celu zniszczenia bakterii H. pylori w chorobie wrzodowej dwunastnicy przez 7–14 dni - 1 tabletka Klacidu 500 2 razy dziennie, w połączeniu z lanzoprazolem i amoksycyliną lub przez 7 dni - 1 tabletka CLcide CP dwa razy dziennie jednocześnie z lanzoprazolem i metronidazolem.

Efekty uboczne

Chociaż opinie na temat Klacidu są zwykle dobrze tolerowane, ból brzucha, komorowe zaburzenia rytmu, któremu towarzyszy częstoskurcz komorowy, nudności, zapalenie trzustki, biegunka, wymioty, przebarwienia języka i zębów, zapalenie jamy ustnej, ból brzucha, kandydoza jamy ustnej, stan zapalny język, rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego.

Zaburzenia czynności wątroby i wątrobowokomórkowe zapalenie wątroby z żółtaczką są rzadkie i odwracalne.

Ponadto recenzje Klacidy mogą powodować zawroty głowy, przemijające bóle głowy, lęk i koszmary senne, bezsenność, szumy uszne, depersonalizację, halucynacje i psychozę, drgawki, strach, dezorientację. Zgodnie z recenzjami Klacidu, efekty te rozwijają się znacznie rzadziej, jeśli leczenie odbywa się w spokojnej atmosferze.

W niektórych przypadkach podczas stosowania Klacida obserwuje się świąd, pokrzywkę, anafilaksję, zaczerwienienie skóry, zespół Stevensa-Johnsona.

Przy jednoczesnym stosowaniu Klacidy z innymi lekami konieczne jest zachowanie ostrożności.

Warunki przechowywania

Klacid jest klasyfikowany jako lista leków B. i recept. Okres ważności - 3 lata.

Antybiotyk Klacid

Wiele chorób zakaźnych, zwłaszcza tych z poważnymi powikłaniami, leczy się ogólnoustrojowymi antybiotykami. Istnieje wiele różnych rodzajów antybiotyków, podzielonych na grupy, które mają inną strukturę chemiczną i wpływają na ludzkie ciało i mikroby w różny sposób. Zastanów się, do której grupy antybiotyków należy lek Klacid, dla których chorób jest zalecany i który ma przeciwwskazania.

Skład, forma uwalniania i właściwości antybiotyku Klacid

Główną substancją leku Klacid jest półsyntetyczny związek klarytromycyna, należący do antybiotyków makrolidowych. Ta grupa antybiotyków o szerokim spektrum działania jest uważana za jedną z najmniej toksycznych. Ponadto Klacid jest jednym z najbezpieczniejszych antybiotyków, ponieważ nie tłumi ludzkiego układu odpornościowego, jak to ma miejsce podczas leczenia wieloma innymi środkami przeciwbakteryjnymi.

Substancja klarytromycyna, gdy wchodzi do organizmu ludzkiego, szybko penetruje zaatakowane tkanki i komórki i zapewnia wysokie stężenia w tkankach. Ponadto antybiotyk ten jest w stanie przeniknąć do komórki bakteryjnej, jak również do komórek organizmu. Jest to ważne w leczeniu chorób powodowanych przez patogeny wewnątrzkomórkowe. W tym samym czasie są dość wysokie stężenia leku wewnątrz komórek, które pozostają przez optymalny czas.

Oprócz działania przeciwbakteryjnego, które polega na hamowaniu syntezy białek w komórce drobnoustrojów, Klacid wykazuje właściwości przeciwzapalne i immunomodulujące.

Główne formy wydania Klacidy to:

• proszek do sporządzania roztworu do infekcji dożylnych;
• tabletki doustne w skorupce.

Lek jest aktywny przeciwko następującym mikroorganizmom:

• bakterie Gram-dodatnie (gronkowce, paciorkowce, listeria itp.);
• Bakterie Gram-ujemne (pałeczki hemophilus, gonokoki, legionella, pasteurella, helicobacter pylori, campylobacter, branhamella, koklusz, itp.);
• mikroorganizmy beztlenowe (fragilis bacteroids, clostridia, peptococci, peptostreptokokki, bakterie trądzikowe propionebe itp.);
• inne mikroorganizmy (chlamydia, mykoplazma, ureaplasma, borrelia, mykobakterie itp.).

Enterobakterie, Pseudomonas aeruginosa i inne drobnoustroje Gram-ujemne, które nie rozkładają laktozy, nie są wrażliwe na ten antybiotyk.

Wskazania do stosowania leków Klacid

Najczęściej antybiotyk Klacid jest przepisywany do infekcji dróg oddechowych (zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, zapalenie gardła, zapalenie krtani, zapalenie zatok itp.). Może być również stosowany w leczeniu zakażeń górnych dróg oddechowych i zakażeń zębopochodnych (zapalenie ucha środkowego, zapalenie miazgi, zapalenie przyzębia itp.). Inne wskazania leku to:

• choroba wrzodowa;
• zakażenia przenoszone drogą płciową;
• infekcje tkanek miękkich, skóry (róży, zapalenia mieszków włosowych itp.) itp.

Dozowanie Klacidu

Zgodnie z instrukcją stosowania antybiotyk Klacid należy przyjmować bez żucia, niezależnie od posiłku. Standardowa dawka wynosi 250 mg dwa razy dziennie. Czas trwania leczenia wynosi 5-14 dni. W niektórych przypadkach leczenie farmakologiczne łączy się z przyjmowaniem antybiotyków innych grup.

Przeciwwskazania do otrzymania Klacidy:

• ciężkie zaburzenia wątroby i nerek;
• choroba porfirynowa;
• ciąża, laktacja;
• specjalna wrażliwość na leki makrolidowe.

Zabrania się łączenia leczenia z przyjmowaniem niektórych leków, w tym:

Zestaw pierwszej pomocy domowej

Klacid - antybiotyk makrolidowy

Nazwa leku: CLACID® (KLACID)

Nazwa międzynarodowa: klarytromycyna (klarytromycyna)
KFG: antybiotyk makrolidowy
Właściciel reg. ID: ABBOTT S.P.A. (Włochy)

FORMA DAWKOWANIA, SKŁAD I OPAKOWANIE:

Tabletki powlekane, żółte, owalne.

1 zakładka. klarytromycyna 250 mg

Substancje pomocnicze: sól sodowa kroskarmelozy, celuloza mikrokrystaliczna, wstępnie żelowana skrobia, dwutlenek krzemu, powidon, kwas stearynowy, stearynian magnezu, talk, żółcień chinolinowa (E104).

Skład powłoki: hypromeloza, hyproloza, glikol propylenowy, monooleinian sorbitanu, dwutlenek tytanu, kwas sorbinowy, wanilina, żółcień chinolinowa (E104).

7 sztuk - pęcherze (1) - pakuje karton.

Półsyntetyczny antybiotyk makrolidowy. Ma działanie antybakteryjne, oddziałuje z podjednostką rybosomalną 50S bakterii i hamuje syntezę białek w komórce drobnoustrojów.

Klarytromycyna wykazała wysoką aktywność in vitro wobec standardowych i izolowanych kultur bakteryjnych. Wysoce skuteczny przeciwko wielu tlenowym i beztlenowym mikroorganizmom gram-dodatnim i gram-ujemnym. Badania in vitro potwierdzają wysoką skuteczność klarytromycyny przeciwko Legionella pneumophila, Mycoplasma pneumoniae i Helicobacter (Campylobacter) pylori.

Lek jest także aktywny przeciwko tlenowym drobnoustrojom gram-dodatnim: Staphylococcus aureus, Streptococcus pneumoniae, Streptococcus pyogenes, Listeria monocytogenes; tlenowe drobnoustroje gram-ujemne: Haemophilus influenzae, Haemophilus parainftuenzae, Moraxella catarrhalis, Neisseria gonorrhoeae, Legionella pneumophila; Inne mikroorganizmy, Mycoplasma pneumoniae, Chlamydia pneumoniae (TWAR), Chlamydia trachomatis, Mycobacterium tuberculosis leprae, Mycobacterium kansasii, Mycobacterium chelonae Mycobacterium fortuitum Mycobacterium avium complex (MAC): Mycobacterium avium Mycobacterium intracellulare.

Enterobacteriaceae, Pseudomonas spp., A także inne bakterie Gram-ujemne, które nie rozkładają laktozy, są niewrażliwe na klarytromycynę.

Wytwarzanie β-laktamazy nie wpływa na aktywność klarytromycyny. Większość szczepów gronkowców opornych na metycylinę i oksacylinę jest również oporna na klarytromycynę.

Wrażliwość Helicobacter pylori na klarytromycynę badano na izolatach Helicobacter pylori izolowanych od 104 pacjentów przed rozpoczęciem leczenia lekiem. Szczepy Helicobacter pylori oporne na klarytromycynę izolowano u 4 pacjentów, szczepy o pośredniej oporności u 2 pacjentów i izolaty Helicobacter pylori u pozostałych 98 pacjentów były wrażliwe na klarytromycynę.

Klarytromycyna ma działanie in vitro na większość szczepów następujących mikroorganizmów (jednak bezpieczeństwo i skuteczność stosowania klarytromycyny w praktyce klinicznej nie zostało potwierdzone przez badania kliniczne i praktyczne znaczenie pozostaje niejasne): tlenowe drobnoustroje gram-dodatnie: Streptococcus agalactiae, paciorkowce (grupy C, F, G), Streptococcus group Viridans; tlenowe drobnoustroje gram-ujemne: Bordetella pertussis, Pasteurella multocida; beztlenowe drobnoustroje gram-dodatnie: Сlostridium perfringens, Peptococcus niger, Propionibacterium acnes; beztlenowe drobnoustroje gram-ujemne: Bacteroides melaninogenicus; Borrelia burgdorferi, Treponema pallidum, Campylobacter jejuni.

Głównym metabolitem klarytromycyny w organizmie człowieka jest aktywny mikrobiologicznie metabolit 14-hydroksyloarytromycyna. Aktywność mikrobiologiczna metabolitu jest taka sama jak pierwotnej substancji lub 1-2 razy słabsza w stosunku do większości mikroorganizmów. Wyjątkiem jest Haemophilus influenzae, dla którego wydajność metabolitu jest 2 razy wyższa. Substancja macierzysta i jej główny metabolit mają działanie addycyjne lub synergistyczne na Haemophilus influenzae in vitro i in vivo, w zależności od kultury bakterii.

Metody ilościowe, które wymagają pomiaru średnicy strefy zahamowania wzrostu mikroorganizmów, zapewniają najdokładniejsze szacunki wrażliwości bakterii na środki przeciwbakteryjne. Jedna z zalecanych procedur czułości wykorzystuje dyski impregnowane 15 µg klarytromycyny (test dyfuzji Kirby-Bauera); Wyniki testu interpretuje się w zależności od średnicy strefy zahamowania wzrostu mikroorganizmu i wartości minimalnego stężenia hamującego (MPC) klarytromycyny. Wartość IPC określa się metodą rozcieńczania pożywki lub dyfuzji do agaru. Badania laboratoryjne dają jeden z trzech wyników: 1) „oporny” - możemy założyć, że zakażenie nie jest podatne na leczenie tym lekiem; 2) „wrażliwy na czynniki średnie” - efekt terapeutyczny jest niejednoznaczny i być może zwiększenie dawki może prowadzić do wrażliwości; 3) „wrażliwy” - można uznać, że zakażenie można leczyć klarytromycyną.

Pierwsze dane dotyczące farmakokinetyki uzyskano podczas badania tabletek klarytromycyny.

Biodostępność i farmakokinetykę zawiesiny klarytromycyny badano u zdrowych dorosłych i dzieci.

Odsysanie i dystrybucja

Biodostępność zawiesiny przyjmowana raz u dorosłych była równoważna biodostępności tabletek (w tej samej dawce) lub nieznacznie przekroczona. Spożycie pokarmu nieco opóźniło wchłanianie zawiesiny klarytromycyny, ale nie wpłynęło na ogólną biodostępność leku.

Podczas przyjmowania zawiesiny dla niemowląt (po posiłkach) C_max, AUC klarytromycyny wynosiło odpowiednio 0,95 µg / ml, 6,5 µg x h / ml.

Przy zastosowaniu zawiesiny klarytromycyny w dawce 250 mg co 12 godzin u dorosłych, poziomy równowagi we krwi zostały praktycznie osiągnięte przez przyjęcie piątej dawki. Parametry farmakokinetyki były następujące: C_max 1,98 µg / ml, AUC 11,5 µg x h / ml i T_max 2,8 h dla klarytromycyny i 0,67, 5,33, 2,9 odpowiednio dla 14-hydroksyarytromycyny.

U zdrowych osób stężenia w surowicy osiągnęły szczyt w ciągu 2 godzin po spożyciu. C_ss Maksymalna 14-hydroksyloarytromycyna wynosi około 0,6 µg / ml. Przepisując klarytromycynę w dawce 500 mg co 12 godzin_ss maksymalnie 14-hydroksyloarytromycyna jest nieco wyższa (do 1 μg / ml). Podczas stosowania obu dawek C_ss Maksymalny metabolit zwykle osiąga się w ciągu 2-3 dni.

W badaniach in vitro wiązanie klarytromycyny z białkami osocza wynosiło średnio około 70% w klinicznie istotnych stężeniach od 0,45 do 4,5 μg / ml.

Metabolizm i wydalanie

Klarytromycyna jest metabolizowana w wątrobie pod wpływem izoenzymu CYP3A, tworząc mikrobiologicznie aktywny metabolit 14-hydroksyloarytromycynę.

T_1/2 klarytromycyna podczas przyjmowania zawiesiny u dzieci (po jedzeniu) wynosiła 3,7 godziny, podczas stosowania zawiesiny klarytromycyny w dawce 250 mg co 12 godzin u dorosłych T_1/2 wynosił 3,2 godziny dla klarytromycyny i 4,9 dla 14-hydroksyloarytromycyny.

U zdrowych osób z klarytromycyną: w dawce 250 mg co 12 h T_1/2 14-hydroksylarytromycyna wynosi 12 godzin; w dawce 500 mg co 12 h T_1/2 14-hydroksylarytromycyna wynosi około 7 godzin.

Podczas stosowania klarytromycyny w dawce 250 mg co 12 godzin, około 20% dawki jest wydalane z moczem w postaci niezmienionej. Podczas stosowania klarytromycyny w dawce 500 mg co 12 godzin, około 30% dawki jest wydalane z moczem w postaci niezmienionej. Klirens nerkowy klarytromycyny nie zależy znacząco od dawki i zbliża się do normalnego współczynnika filtracji kłębuszkowej. Głównym metabolitem występującym w moczu jest 14-hydroksyloarytromycyna, która stanowi 10–15% dawki (250 mg lub 500 mg co 12 godzin).

Klarytromycyna i jej metabolit są dobrze rozmieszczone w tkankach i płynach ustrojowych. Stężenia tkanek są zwykle kilka razy wyższe niż w surowicy.

Przykłady stężeń tkanek i surowicy po przyjęciu leku w dawce 250 mg co 12 godzin przedstawiono w tabeli:

Grupa antybiotyków Klacid

Klacid: instrukcje użytkowania

Przed zakupem antybiotyku Klacid należy dokładnie zapoznać się z instrukcją użytkowania, metodami stosowania i dawkowania, a także innymi przydatnymi informacjami na temat leku Klacid. Na stronie internetowej „Encyclopedia of Diseases” znajdziesz wszystkie niezbędne informacje: instrukcje właściwego stosowania, zalecane dawkowanie, przeciwwskazania, a także opinie pacjentów, którzy już stosowali ten lek.

Klacid - skład i forma uwalniania

Obecnie antybiotyk Klacid jest dostępny w dwóch odmianach: Klacid; Klacid CP

Odmiana Klacid CP różni się od Klacida tym, że jest to pigułka długo działająca (długo działająca). Nie ma innych różnic między Klacidem i Klacidem CP, dlatego z reguły oba typy leku są łączone pod tą samą nazwą „Klacid”. Użyjemy również nazwy „Klacid” do oznaczenia obu typów leku, określając, o którym z nich mówimy tylko wtedy, gdy jest to konieczne.

Klacid CP jest dostępny w postaci pojedynczej dawki - są to tabletki długo działające (długo działające), a Klacid występuje w trzech postaciach dawkowania, takich jak:

- Liofilizat do przygotowania roztworu do infuzji;

- Proszek do sporządzania zawiesiny do podawania doustnego;

Jako substancja czynna wszystkie postacie dawkowania obu odmian zawierają klarytromycynę w różnych dawkach.

Tak więc tabletki Klacid CP zawierają 500 mg substancji czynnej.

Liofilizat do przygotowania roztworu do infuzji zawiera 500 mg klarytromycyny na fiolkę.

Tabletki o zwykłym czasie działania Klacid są dostępne w dwóch dawkach - 250 mg każda i 500 mg klarytromycyny.

Proszek do sporządzania zawiesiny jest również dostępny w dwóch dawkach - jest to 125 mg / 5 ml i 250 mg / 5 ml. Oznacza to, że gotowa zawiesina może mieć stężenie substancji czynnej 125 mg na 5 ml lub 250 mg na 5 ml.

W życiu codziennym różne formy dawkowania, odmiany i dawki Klacidy nazywane są krótkimi i pojemnymi nazwami, odzwierciedlającymi ich główne cechy. Tak więc tabletki są często nazywane Klacid 250 lub Klacid 500, gdzie liczba obok nazwy odzwierciedla dawkę leku. Zawieszenie na tej samej zasadzie o nazwie Klacid 125 lub Klacid 250 itd.

Tabletki obu dawek Klacidu i przedłużone działanie Klacid CP mają taki sam dwuwypukły, owalny kształt i są pokryte żółtą powłoką. Tabletki są dostępne w opakowaniach po 7, 10, 14, 21 i 42 sztuk. Proszek do sporządzania zawiesin do podawania doustnego to małe granulki, pomalowane na biały lub prawie biały kolor i mające owocowy zapach. Proszek jest dostępny w butelkach o pojemności 42,3 gz łyżeczką dozującą i strzykawką. Gdy proszek rozpuszcza się w wodzie, tworzy się nieprzezroczysta zawiesina, która jest zabarwiona na biało i ma owocowy aromat. Liofilizat do przygotowania roztworu do infuzji jest produkowany w hermetycznie zamkniętych fiolkach i jest białym proszkiem o lekkim aromacie.

Działanie farmakologiczne: bakteriostatyczne, antybakteryjne.

Tabletki, powlekane 1 zakładka.

składnik aktywny: klarytromycyna 250 mg

substancje pomocnicze: 0,5 g

250 mg rdzenia tabletki: kroskarmeloza sodowa; MCC; wstępnie żelatynizowana skrobia; dwutlenek krzemu; Powidon; kwas stearynowy; stearynian magnezu; talk; żółcień chinolinowa E104

otoczka tabletki 250 mg: hypromeloza; hyprolosis; glikol propylenowy; monooleinian sorbitanu; dwutlenek tytanu; kwas sorbinowy; wanilina; żółcień chinolinowa (E104)

rdzeń tabletki 0,5 g: kroskarmeloza; MCC; dwutlenek krzemu; Powidon; kwas stearynowy; stearynian magnezu; talk

skorupa tabletki 0,5 g: hypromeloza; hydroksypropyloceluloza; glikol propylenowy; monooleinian sorbitanu; dwutlenek tytanu; kwas sorbinowy; wanilina; żółcień chinolinowa (E104)

Klacid - Działanie farmakologiczne

Klacid to popularny półsyntetyczny antybiotyk makrolidowy, który działa antybakteryjnie, oddziałuje z podjednostką rybosomalną 50S wrażliwych bakterii i hamuje syntezę białek.

Klacid wykazał wysoką aktywność in vitro wobec standardowych i izolowanych kultur bakteryjnych. Wysoce skuteczny przeciwko wielu mikroorganizmom tlenowym i beztlenowym, gram-dodatnim i gram-ujemnym.

Klinid in vitro jest bardzo skuteczny przeciwko Legionella pneumophila, Mycoplasma pneumoniae i Helicobacter (Campilobacter) pylori. Enterobacteriaceae i Pseudomonas oraz inne bakterie Gram-ujemne nie rozkładające laktozy nie są wrażliwe na klarytromycynę.

Wykazano, że klarytromycyna ma działanie przeciwbakteryjne przeciwko następującym patogenom: tlenowe drobnoustroje gram-dodatnie - Staphylococcus aureus, Streptococcus pneumoniae, Streptococcus pyogenes, Listeria monocytogenes; tlenowe drobnoustroje gram-ujemne: Haemophilus influenzae, Haemophilus parainftuenzae, Moraxella catarrhalis, Legionella pneumophila, Neisseria gonorrhoeae; inne mikroorganizmy to Mycoplasma pneumoniae, Chlamydia pneumoniae (TWAR), Chlamydia trachomatis; Mycobacterium - Mycobacterium leprae, Mycobacterium kansasii, Mycobacterium chelonae, Mycobacterium fortuitum; Mycobacterium avium complex (MAC) - kompleks zawierający: Mycobacterium avium, Mycobacterium intracellulare.

Wytwarzanie beta-laktamazy nie wpływa na aktywność klarytromycyny.

Większość szczepów gronkowców opornych na metycylinę i oksacylinę jest również oporna na klarytromycynę.

Helicobacter pylori. Wrażliwość H. pylori na klarytromycynę badano na izolatach H. pylori izolowanych od 104 pacjentów przed rozpoczęciem leczenia lekiem. U 4 pacjentów wyizolowano szczepy H. pylori oporne na klarytromycynę, u 2 pacjentów - szczepy o pośredniej oporności, u pozostałych 98 pacjentów izolaty H. pylori były wrażliwe na klarytromycynę. Klarytromycyna ma działanie in vitro na większość szczepów następujących mikroorganizmów (jednak bezpieczeństwo i skuteczność stosowania klarytromycyny w praktyce klinicznej nie zostało potwierdzone przez badania kliniczne i praktyczne znaczenie pozostaje niejasne):

- tlenowe drobnoustroje gram-dodatnie - Streptococcus agalactiae, paciorkowce (grupy C, F, G), paciorkowce grupy Viridans;

- tlenowe drobnoustroje gram-ujemne - Bordetella pertussis, Pasteurella multocida;

- beztlenowe drobnoustroje Gram-dodatnie - Clostridium perfringens, Peptococcus niger, Propionibacterium acnes;

- beztlenowe drobnoustroje gram-ujemne - Bacteroides melaninogenicus;

- krętki - Borrelia burgdorferi, Treponema pallidum;

- Campylobacter - Campylobacter jejuni.

Głównym metabolitem klarytromycyny w organizmie człowieka jest aktywny mikrobiologicznie metabolit - 14-hydroksyloarytromycyna (14-OH-klarytromycyna). Aktywność mikrobiologiczna metabolitu jest taka sama jak pierwotnej substancji lub 1-2 razy słabsza w stosunku do większości mikroorganizmów. Wyjątkiem jest H.influenzae, dla którego wydajność metabolitu jest 2 razy wyższa. Substancja macierzysta i jej główny metabolit mają działanie addytywne lub synergistyczne na H. influenzae in vitro i in vivo, w zależności od kultury bakteryjnej.

Metody ilościowe, które wymagają pomiaru średnicy strefy zahamowania wzrostu mikroorganizmów, zapewniają najdokładniejsze szacunki wrażliwości bakterii na środki przeciwbakteryjne.

Jedna z zalecanych procedur czułości wykorzystuje dyski impregnowane 15 µg klarytromycyny (test dyfuzji Kirby-Bauera); Wyniki testu interpretuje się w zależności od średnicy strefy zahamowania wzrostu drobnoustroju i wartości IPC klarytromycyny. Wartość IPC określa się metodą rozcieńczania pożywki lub dyfuzji do agaru.

Badania laboratoryjne dają jeden z 3 wyników:

- zrównoważony - możemy założyć, że zakażenie nie jest podatne na leczenie tym lekiem;

- umiarkowanie wrażliwa - efekt terapeutyczny jest niejednoznaczny, a ewentualne zwiększenie dawki może prowadzić do wrażliwości;

- wrażliwe - można uznać, że zakażenie można leczyć klarytromycyną.

Lek jest szybko wchłaniany w przewodzie pokarmowym. Bezwzględna biodostępność wynosi około 50%. Przy wielokrotnych dawkach kumulacji leku nie wykryto, a charakter metabolizmu w organizmie ludzkim nie zmienił się. Jedzenie bezpośrednio przed zażyciem leku zwiększyło biodostępność leku średnio o 25%.

Klarytromycyna może być stosowana przed lub podczas posiłków.

W badaniach in vitro wiązanie klarytromycyny z białkami osocza wynosi 70% w stężeniach od 0,45 do 4,5 μg / ml. Przy stężeniu 45 μg / ml wiązanie zmniejsza się do 41%, prawdopodobnie w wyniku nasycenia miejsc wiązania. Obserwuje się to tylko przy stężeniach wielokrotnie wyższych niż terapeutyczne.

Po wyznaczeniu klarytromycyny w dawce 250 mg 2 razy na dobę, maksymalne Css klarytromycyny i 14-hydroksykarytromycyny w osoczu osiągnięto w ciągu 2-3 dni i wynosiło odpowiednio 1 i 0,6 μg / ml. T1 / 2 początkowego preparatu i jego głównego metabolitu wynosiły odpowiednio 3-4 i 5-6 godzin. Przepisując klarytromycynę w dawce 500 mg 2 razy dziennie, maksymalne Css klarytromycyna i 14-hydroksyloarytromycyna w osoczu zostały osiągnięte po przyjęciu piątej dawki i wyniosły średnio 2,7-2,9 i 0,88-0,83 μg / ml, odpowiednio. T1 / 2 początkowego preparatu i jego głównego metabolitu wynosiły odpowiednio 4,5-4,8 h i 6,9-8,7 h.

W stanie równowagi poziom 14-hydroksyloarytromycyny nie zwiększa się proporcjonalnie do dawek klarytromycyny, a T1 / 2 klarytromycyny i jej głównego metabolitu zwiększają się wraz ze wzrostem dawki. Nieliniowy charakter farmakokinetyki klarytromycyny jest związany ze zmniejszeniem tworzenia się 14-OH- i N-demetylowanych metabolitów za pomocą wyższych dawek, co wskazuje na nieliniowość metabolizmu klarytromycyny podczas przyjmowania wysokich dawek. W moczu około 37,9% jest wydalane po przyjęciu 250 mg i 46% po przyjęciu 1200 mg klarytromycyny przez jelito - odpowiednio około 40,2 i 29,1%.

Klarytromycyna i jej metabolit 14-OH są dobrze rozmieszczone w tkankach i płynach ustrojowych. Po doustnym podaniu klarytromycyny jej zawartość w płynie mózgowo-rdzeniowym pozostaje niska (przy normalnej przepuszczalności BBB 1-2% poziomu w surowicy krwi). Zawartość w tkankach jest zwykle kilka razy wyższa niż zawartość w surowicy.

Zaburzenia czynności wątroby

U pacjentów z umiarkowanymi i ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, ale z zachowaną czynnością nerek, dostosowanie dawki Klacidu nie jest wymagane. Css w osoczu krwi i ogólnoustrojowy klirens klarytromycyny nie różnią się u pacjentów z tej grupy i pacjentów zdrowych. Css 14-hydroksyarytromycyna u osób z zaburzeniami czynności wątroby jest niższa niż u osób zdrowych.

Zaburzenia czynności nerek

W przypadku upośledzenia czynności nerek, minimalna i maksymalna zawartość klarytromycyny w osoczu krwi, T1 / 2, AUC klarytromycyny i metabolitu 14-OH wzrasta. Zmniejsza się stała eliminacja i wydalanie z moczem. Stopień zmiany tych parametrów zależy od stopnia zaburzeń czynności nerek.

Pacjenci w podeszłym wieku

Pacjenci w podeszłym wieku mieli wyższy poziom klarytromycyny i jej metabolitu 14-OH, a wydalanie było wolniejsze niż w grupie młodych ludzi. Uważa się, że zmiany w farmakokinetyce u pacjentów w podeszłym wieku są związane przede wszystkim ze zmianami klirensu kreatyniny i czynności nerek, a nie z wiekiem pacjentów.

Pacjenci z zakażeniami prątkami

Klarytromycyna Css i 14-OH-klarytromycyna u pacjentów z zakażeniem HIV, którzy otrzymywali Klacid w zwykłych dawkach (500 mg 2 razy dziennie) były podobne do tych u zdrowych ludzi. Jednak dzięki zastosowaniu Klacidu w wyższych dawkach, które mogą być wymagane w leczeniu zakażeń prątkami, stężenie antybiotyku może znacznie przekraczać stężenie zwykle stosowane.

U pacjentów z zakażeniem HIV, przyjmujących Klacid w dawce 1000 i 2000 mg / dobę w 2 dawkach, Css wynosiło zazwyczaj 2-4 i 5-10 μg / ml, odpowiednio. Podczas stosowania leku w wyższych dawkach obserwowano wydłużenie T1 / 2 w porównaniu z wydłużeniem u zdrowych osób, które otrzymywały Klacid w zwykłych dawkach. Wzrost stężeń w osoczu i czas trwania T1 / 2 w wyznaczaniu klarytromycyny w wyższych dawkach jest zgodny ze znaną nieliniowością farmakokinetyki leku.

Połączone leczenie omeprazolem

Klacid 500 mg 3 razy dziennie w połączeniu z omeprazolem w dawce 40 mg / dobę zwiększa T1 / 2 i omeprazol AUC0-24. U wszystkich pacjentów otrzymujących terapię skojarzoną, w porównaniu z pacjentami otrzymującymi sam Omeprazol, zaobserwowano wzrost AUC0-24 o 89% i Omeprazolu o 34% T1 / 2. W Klacid, Cmax, Cmin i AUC0-8 wzrosły odpowiednio o 10, 27 i 15% w porównaniu z danymi, gdy stosowano tylko Klacid bez Omeprazolu. W stanie równowagi stężenie klarytromycyny w błonie śluzowej żołądka 6 godzin po podaniu w grupie otrzymującej połączenie było 25 razy wyższe niż w porównaniu z tymi leczonymi samą klarytromycyną. Stężenie klarytromycyny w tkankach żołądka 6 godzin po przyjęciu 2 leków było 2 razy wyższe niż dane uzyskane w grupie pacjentów, którzy otrzymywali tylko klarytromycynę.

Klacid - Wskazania do stosowania

Należy wiedzieć, że Klacid CP jest zalecany do leczenia zakażeń górnych i dolnych dróg oddechowych, a także skóry i tkanek miękkich. Zasadniczo, dla wszystkich innych infekcji wymienionych powyżej, można również stosować Klacid CP, ale należy to robić tylko wtedy, gdy nie jest możliwe użycie zwykłego Klacidu, który w tych przypadkach jest korzystniejszy.

Choroby zakaźne i zapalne wywołane przez drobnoustroje wrażliwe na lek:

- zakażenia górnych dróg oddechowych (zapalenie gardła, zapalenie migdałków i zapalenie zatok);

- zakażenia dolnych dróg oddechowych (zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc);

- zakażenia skóry i tkanek miękkich (liszajec, zapalenie mieszków włosowych, zapalenie tkanki łącznej, ropnie);

- rozsianych lub zlokalizowanych zakażeń prątkami wywołanych przez Mycobacterium avium lub Mycobacterium intracellulare;

- miejscowe zakażenia wywołane przez Mycobacterium fortuitum, Mycobacterium kansasii, Mycobacterium chelonae.

Klacid - instrukcje korzystania z zawieszenia

Zawiesina Klacid nie jest sprzedawana w postaci gotowej, musi być przygotowana niezależnie od proszku. Obecnie sprzedawane są proszki do przygotowania zawiesin o dwóch dawkach - 125 mg / 5 ml i 250 mg / 5 ml. Zawiesina 125 mg jest sprzedawana w fiolkach o pojemności 60 ml, a 250 mg to 100 ml. W związku z tym, jeśli zakupiono proszek o stężeniu 125 mg / 5 ml, do przygotowania zawiesiny potrzebna będzie około 30 ml wody i około 50 ml na 250 mg / 5 ml.

Z proszku w fiolce należy przygotować zawiesinę bezpośrednio w momencie planowanego użycia. Dzieje się tak, ponieważ gotowa zawiesina może być przechowywana tylko przez 2 tygodnie, po czym lek należy wyrzucić, nawet jeśli nie był w pełni wykorzystany. Jeśli leczenie trwa dłużej niż dwa tygodnie, to co 14 dni należy wyrzucić resztki starej zawiesiny i przygotować nową. Przechowuj zawiesinę tylko w temperaturze pokojowej od 15 ° do 30 ° C i dobrze wstrząśnij przed każdym użyciem.

Aby przygotować zawiesinę, należy ostrożnie otworzyć butelkę. Następnie dodaj czystą niegazowaną wodę do kreski i energicznie wstrząśnij butelką, aby utworzyć jednorodny, nieprzezroczysty biały roztwór. Jeśli stosowano proszek o stężeniu substancji czynnej 125 mg / 5 ml, po dodaniu wody uzyskano 60 ml zawiesiny. Jeśli użyto proszku 250 mg / 5 ml, otrzymano 100 ml zawiesiny gotowej do użycia.

Zawiesina Klacid jest zalecana do stosowania u dzieci, ponieważ łatwo ją dozować w wymaganej ilości. Jednak w razie potrzeby dorośli mogą również przyjmować Klacid w postaci zawiesiny, mierząc odpowiednią dawkę. Ale dla dorosłych lepiej jest przyjmować tabletki Klacid, ponieważ zawiesina zostanie wykorzystana bardzo szybko i do przebiegu leczenia będzie potrzebnych kilka fiolek, co ostatecznie doprowadzi do dość wysokich nieuzasadnionych kosztów.

Klacid w postaci zawiesiny może być stosowany u dzieci od 6 miesiąca życia. Od 12 roku życia, pod warunkiem, że nastolatek ma masę ciała 40 kg lub więcej, zaleca się podawanie tabletek Klacid. Zawieszenie można przyjmować niezależnie od posiłku, w dowolnym dogodnym czasie. Wymaganą ilość zawiesiny należy zmierzyć za pomocą dołączonej łyżeczki dozującej lub strzykawki. Zawiesinę podaje się dzieciom w czystej postaci, ale jeśli nie lubią smaku, można go pić z wodą, sokiem, herbatą, mlekiem lub innym napojem. Zawiesinę niemowląt można mieszać z mlekiem, mieszaniną lub wodą.

Dawkowanie zawiesiny Klacid dla dzieci zależy od rodzaju mikroorganizmu, który spowodował chorobę zakaźną, a także od masy ciała. Tak więc, w leczeniu zakażeń u dzieci wywołanych przez prątki, istnieje jedna dawka Klacidy, a dla chorób wywołanych przez jakiekolwiek inne drobnoustroje przyjmowane są inne dawki antybiotyku.

Tak więc, w leczeniu zakażeń wywołanych przez nie-prątki, pojedyncza dawka Klacida dla dzieci jest obliczana indywidualnie, w oparciu o stosunek 7,5 mg na 1 kg masy ciała. Lek w obliczonej dawce podaje się dziecku 2 razy dziennie. Należy pamiętać, że dawka jest obliczana indywidualnie tylko dla dzieci o wadze poniżej 40 kg. Jeśli dziecko waży ponad 40 kg, otrzymuje Klacid w dawkach dla dorosłych.

Rozważmy przykład obliczania dawki leku dla dziecka o wadze 20 kg. Pojedyncza dawka Klacidy dla dziecka o wadze 20 kg wynosi 20 kg * 7,5 mg = 150 mg. Oznacza to, że dziecko powinno otrzymać 150 mg Clacid 2 razy dziennie. Teraz konieczne jest obliczenie, ile mililitrów zawiesiny należy podać dziecku, aby otrzymać niezbędne 150 mg substancji czynnej. Obliczymy dla zawiesiny o stężeniu 125 mg / 5 ml. Aby to zrobić, uzupełnij proporcję w następujący sposób:

gdzie górna linia wskazuje stężenie zawiesiny (125 mg substancji czynnej jest zawarte w 5 ml). Ponadto w dolnej linii pod liczbą wskazującą zawartość substancji czynnej w pewnej objętości zawiesiny (w naszym przykładzie jest to 125 mg), piszemy, jaka ilość tej substancji powinna być podana dziecku (w tym przykładzie jest to 150 mg). Pod wskazaniem objętości w pierwszym wierszu (w tym przykładzie jest to 5 ml), w drugim piszemy X, ponieważ musimy obliczyć, ile mililitrów zawiesiny zawiera niezbędne 150 mg substancji czynnej. Następnie utwórz równanie, aby obliczyć wartość X, która wygląda tak:

X = 150 mg * 5 ml / 125 mg = 6 ml.

Oznacza to, że dziecko o masie ciała 20 kg powinno otrzymywać 6 ml zawiesiny o stężeniu 125 mg / 5 ml 2 razy dziennie.

W podobny sposób oblicza się ilość zawiesiny i wymaganą dawkę dla dzieci o dowolnej masie ciała. Ten algorytm można wykorzystać jako próbkę, po prostu zastępując go własnymi danymi. W proporcji, jeśli chodzi o zawiesiny o stężeniu 250 mg / 5 ml, w pierwszym wierszu piszą nie „125 mg - 5 ml”, ale „250 mg - 5 ml”.

Dawka Klacidy dla dzieci cierpiących na choroby wywołane przez mykoplazmy jest również obliczana indywidualnie, w oparciu o stosunek 7,5 - 15 mg na 1 kg wagi 2 dziennie. Obliczona dawka dzienna podawana jest również 2 razy dziennie. Zasadniczo nie można obliczyć dawki do leczenia chorób mykoplazmowych i wykorzystać powyższą tabelę, która wskazuje ilość zawiesiny wymaganą dla dziecka o określonej masie ciała, na podstawie obliczenia 7,5 mg na 1 kg masy ciała. Trzeba tylko pamiętać, że ta tabela pokazuje minimalne dawki do leczenia infekcji mykoplazmalnych i można je zwiększyć maksymalnie do dwóch razy. Na przykład dziecku ważącemu 20 kg należy podać 150 ml zawiesiny o stężeniu 125 mg / 5 ml dwa razy dziennie w celu leczenia zakażenia nie-mykoplazmą. Oznacza to, że dziecku o masie ciała 20 kg należy również podać 150 do 300 ml zawiesiny o stężeniu 125 mg / 5 ml dwa razy dziennie w celu leczenia zakażenia mykoplazmą.

Maksymalna dopuszczalna dzienna dawka Klacidy dla dzieci o masie ciała poniżej 40 kg w leczeniu wszelkich zakażeń wynosi 500 mg na dobę.

W przypadku dzieci cierpiących na niewydolność nerek, w której klirens kreatyniny w próbce Rehberga jest mniejszy niż 30 ml / min, standardowe dawkowanie Klacidu należy zmniejszyć dwukrotnie.

Czas trwania terapii Klacidem w zakażeniach innych niż mykoplazma powinien wynosić od 5 do 10 dni. Pozwolono na zwiększenie przebiegu leczenia do 14 - 21 dni z ciężką infekcją. Zwykle zapalenie migdałków lub zapalenie gardła wymaga przyjmowania Klacid przez 10 dni, zapalenia ucha środkowego - od 7 do 10 dni, przewlekłego zapalenia oskrzeli - 7 dni, zapalenia zatok - 14 dni, typowego zapalenia płuc - 7-10 dni i nietypowego zapalenia płuc - 14 dni i tak dalej. d. Przyjmowanie leku przez okres krótszy niż 5 dni jest niemożliwe, ponieważ w tym przypadku ryzyko powstania gatunku drobnoustroju odpornego na działanie tego antybiotyku jest bardzo wysokie.

W zakażeniach mykoplazmalnych czas trwania terapii Klacidem jest zmienny i zależy od zachowania jego działania. Oznacza to, że lek jest przyjmowany tak długo, jak długo jest skuteczny. Należy pamiętać, że leczenie zakażeń mykoplazmą jest długie, więc przyjmowanie antybiotyków może trwać przez kilka tygodni lub nawet miesięcy.

Klacid (tabletki 250, 500) - Instrukcja użytkowania

Klacid 250 i Klacid 500 mg tabletki są przeznaczone dla dorosłych i młodzieży w wieku powyżej 12 lat, pod warunkiem że ich masa ciała wynosi co najmniej 40 kg. Jeśli nastolatek osiągnął już 12 lat, ale jego masa ciała jest niższa niż 40 kg, to powinien otrzymać Klacid w formie zawieszenia. Tabletki przyjmuje się doustnie, niezależnie od pożywienia, w dowolnym dogodnym czasie, połykając je w całości, bez żucia, nie żując ani nie kruszy na inne sposoby, ale czystą, niegazowaną wodą.

Dawkowanie i czas trwania terapii są takie same dla dorosłych i młodzieży w wieku powyżej 12 lat i zależą od ciężkości choroby, jak również lokalizacji procesu zakaźnego i zapalnego. W ogólnym przypadku zaleca się przyjmowanie Klacid 250 mg 2 razy dziennie w przypadku infekcji o nasileniu łagodnym lub umiarkowanym, aw ciężkich przypadkach choroby optymalne jest zwiększenie dawki do 500 mg 2 razy dziennie. Zwykle czas trwania terapii Klacidem wynosi 5–14 dni i zależy od tempa powrotu do zdrowia. Nie należy przyjmować pigułki krócej niż 5 dni, ponieważ w tym przypadku istnieje wysokie ryzyko nieleczenia zakażenia i prowokowania jego przewlekłości z powodu powstawania szczepów drobnoustrojów odpornych na działanie antybiotyku.

W leczeniu zakażeń wywołanych przez prątki (z wyjątkiem gruźlicy), Klacid zaleca się przyjmować 500-1000 mg 2 razy dziennie przez długi okres czasu (od 10 dni do 6 miesięcy). Pacjenci zakażeni HIV i chorzy na AIDS z zakażeniami mykobakteryjnymi powinni przyjmować Klacid w dawce 500 mg 2 razy dziennie przez długi czas - o ile skuteczność antybiotyku pozostanie.

W celu zapobiegania zakażeniom wywołanym przez kompleks MAS zaleca się przyjmowanie Klacidu 500 mg 2 razy dziennie przez cały okres, w którym utrzymuje się niebezpieczeństwo zakażenia.

W leczeniu zakażeń zębopochodnych (na przykład ziarniniaka zębów, topnika itp.) Klacid należy przyjmować 250 mg 2 razy dziennie przez 5 dni.

W leczeniu chlamydii narządów moczowych u mężczyzn i kobiet, Klacid należy przyjmować 250 mg 2 razy dziennie przez 7–10 dni, aw przypadku skomplikowanych form należy go przyjmować w tej samej dawce przez 1-2 tygodnie.

W celu eradykacji (usunięcia) Helicobacter pylori, Klacid przyjmuje się 500 mg 2 razy dziennie w połączeniu z innymi lekami przeciwbakteryjnymi (Amoksycylina, Augmentin, Flemoxin Soluteb) i inhibitorami pompy protonowej (Omeprazol, Rabenprazol, Lansoprazol, itp.) Podczas 1 - 2 tygodnie.

Osoby cierpiące na niewydolność nerek z klirensem kreatyniny zgodnie z testem Reberga poniżej 30 ml / min Klacid należy przyjmować w połowie standardowej zalecanej dawki (na przykład nie 250 mg, ale 125 mg 2 razy dziennie, itp.). Czas trwania terapii w takich przypadkach powinien wynosić maksymalnie 14 dni.

Jeśli zakażenie okaże się trudne i nie poddaje się terapii, konieczne jest przejście do podawania dożylnego Clacida. Po pojawieniu się ulepszeń, dożylne podawanie leku zostaje zatrzymane i ponownie przeniesione do recepcji w postaci tabletek lub zawiesin.

Klacid (roztwór do infuzji) - Instrukcja użytkowania

Roztwór do infuzji przeznaczony jest do kroplówki dożylnej („kroplomierzem”) dla osób dorosłych w wieku powyżej 18 lat. Wprowadzić roztwór domięśniowo lub bolus nie. Ponadto dożylne podawanie Klacidy jest zabronione dla osób z HIV i AIDS. Ludzie z tych kategorii powinni przyjmować Klacid wyłącznie w postaci tabletek lub zawiesin.

Wlew Klatsida stosowany w ciężkim procesie zakaźno-zapalnym lub niezdolność do przyjęcia leku do środka. Dożylne podanie antybiotyku jest przeprowadzane średnio przez 2 do 5 dni, po czym natychmiast po pojawieniu się poprawy i stabilizacji stanu osoby przechodzi się do podawania Klacid doustnie w postaci tabletek lub zawiesin.

W przypadku zakażeń o różnej lokalizacji zaleca się wstrzyknięcie 500 mg (1 butelka) 2 razy dziennie. Osoby cierpiące na niewydolność nerek z klirensem kreatyniny według testu Reberga poniżej 30 ml / min, dożylnie wstrzyknąć lek w połowie standardowej dawki, to jest 250 mg 2 razy dziennie. Klacid wstrzykuje się w postaci roztworu przygotowanego z proszku obecnego w fiolce tuż przed użyciem. Roztwór uzyskany z jednej fiolki z liofilizatem i zawierający 500 mg substancji czynnej należy podawać powoli, przez co najmniej jedną godzinę.

Klacid nie jest wytwarzany w postaci gotowego roztworu, ale w postaci liofilizatu, który rozpuszcza się przed użyciem w dopuszczalnych rozpuszczalnikach. I już otrzymany gotowy roztwór jest podawany dożylnie. Aby przygotować roztwór, otwórz liofilizowaną fiolkę i dodaj 10 ml jałowej wody do wstrzykiwań. Nie używaj żadnych innych rozpuszczalników, ponieważ mogą one powodować wytrącanie się i tym samym uczynić roztwór bezużytecznym. Następnie z otrzymanego roztworu przygotowuje się roztwór do infuzji.

Jeśli z jakiegoś powodu niemożliwe jest natychmiastowe użycie roztworu otrzymanego z liofilizatu do przygotowania roztworu do infuzji, można go przechowywać w lodówce na dzień w temperaturze 2-8 ° C w sterylnych warunkach. Zaleca się jednak przygotowanie roztworów bezpośrednio przed użyciem i nie przechowywanie ich.

Roztwór infuzyjny przygotowuje się z roztworu otrzymanego przez rozcieńczenie liofilizatu. W tym celu powstały roztwór wlewa się do 250 - 500 ml dowolnego z następujących rozpuszczalników:

- 5% roztwór glukozy w roztworze mleczanu Ringera;

- 5% roztwór glukozy w 0,3% lub 0,45% roztworze chlorku sodu;

- 5% roztwór glukozy;

- roztwór mleczanu Ringera;

- Roztwór Normosol-M w 5% roztworze glukozy;

- Roztwór Normosol-R w 5% roztworze glukozy;

Gotowy roztwór do infuzji należy zużyć natychmiast po przygotowaniu. Jeśli z jakiegoś powodu nie jest to możliwe, roztwór do infuzji można przechowywać przez 24 godziny w lodówce w sterylnych warunkach w temperaturze od 2 ° do 5 ° C. Gotowego roztworu do infuzji, który jest przechowywany dłużej niż jeden dzień, nie można użyć, należy go wylać i przygotować nowy „kroplomierz”. Roztwór Klacidu nie powinien być mieszany z innymi lekami i powinien być podawany oddzielnie od innych leków.

Klacid CP - Instrukcje użytkowania

Klacid CP to długo działająca pigułka przeznaczona do stosowania przez dorosłych i młodzież w wieku powyżej 12 lat, pod warunkiem że ich masa ciała wynosi co najmniej 40 kg. Jeśli nastolatek osiągnął wiek 12 lat, ale jego masa ciała jest niższa niż 40 kg, powinien on otrzymać Klacid wyłącznie w formie zawieszenia.

Tabletki optymalnie przyjmowane z jedzeniem, połykane w całości, nie przecinające się, nie żujące i kruszące w inny sposób, ale z niewielką ilością niegazowanej wody.

Dawkowanie Klacida CP jest takie samo dla młodzieży i dorosłych i zależy wyłącznie od ciężkości procesu zakaźnego-zapalnego. W przypadku infekcji o dowolnej lokalizacji o umiarkowanym lub łagodnym nasileniu, zaleca się stosowanie Klacid SR 500 mg (1 tabletka) 1 raz dziennie. W przypadku ciężkich zakażeń dawka jest podwojona i należy przyjmować 1000 mg (2 tabletki) raz na dobę.

Osoby cierpiące na niewydolność nerek z klirensem kreatyniny mniejszym niż 30 ml / min nie powinny przyjmować Klatsid CP, ponieważ nie można go dokładnie dozować. Ta kategoria ludzi powinna przyjmować tabletki Klacid 250 mg lub zawiesinę. Jeśli ludzie cierpią na niewydolność nerek z klirensem kreatyniny większym niż 30 ml / min, mogą przyjmować Klatsid CP w połowie dawki, to jest 250 - 500 mg raz dziennie.

Klacid - Przeciwwskazania

Różne postacie dawkowania Klacidy są przeciwwskazane do stosowania, jeśli dana osoba ma następujące warunki lub choroby:

- nadwrażliwość na leki makrolidowe;

- równoczesne podawanie leku Clacid z następującymi lekami: astemizol, cyzapryd, pimozyd, terfenadyna, ergotamina, dihydroergotamina (patrz „Interakcja”);

- wiek dzieci do 3 lat (patrz „Specjalne instrukcje”).

Z troską: naruszenia wątroby i nerek.

Klacid jest wydalany głównie przez wątrobę. W związku z tym należy zachować ostrożność przepisując antybiotyk pacjentom z zaburzeniami czynności wątroby. Należy zachować ostrożność w leczeniu pacjentów z Klacidem z umiarkowaną i ciężką niewydolnością nerek. W praktyce klinicznej opisano przypadki toksyczności kolchicyny w połączeniu z klarytromycyną, zwłaszcza u osób starszych. Niektóre z nich obserwowano u pacjentów z niewydolnością nerek; odnotowano kilka zgonów u takich pacjentów. Należy rozważyć możliwość oporności krzyżowej między klarytromycyną i innymi lekami makrolidowymi, jak również linkomycyną i klindamycyną.

Klacid - efekty uboczne

Najczęściej spotykały się zdarzenia niepożądane z przewodu pokarmowego, w tym biegunka, wymioty, ból brzucha i nudności. Inne działania niepożądane obejmowały ból głowy, zaburzenia smaku i przemijające zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych.

W leczeniu Klacidu rzadko obserwowano zaburzenia czynności wątroby, w tym wzrost aktywności enzymów wątrobowych oraz zapalenie wątroby typu wątrobowokomórkowego i / lub cholestatycznego, któremu towarzyszyła lub nie towarzyszyła żółtaczka. Zaburzenia czynności wątroby mogą być ciężkie i zwykle odwracalne. W bardzo rzadkich przypadkach odnotowano zgony z powodu niewydolności wątroby, które zwykle obserwowano w obecności poważnych chorób współistniejących i / lub jednoczesnego stosowania innych leków.

Opisano osobne przypadki zwiększenia stężenia kreatyniny w surowicy, ale nie ustalono ich związku z lekiem.

Doustne podawanie produktu Clacida opisywało reakcje alergiczne, które wahały się od pokrzywki i małych wysypek do anafilaksji i zespołu Stevensa-Johnsona / toksycznej martwicy naskórka.

Istnieją doniesienia o przemijającym wpływie na ośrodkowy układ nerwowy, w tym zawroty głowy, lęk, bezsenność, koszmary nocne, szumy uszne, splątanie, dezorientacja, omamy, psychoza i depersonalizacja; ich związek przyczynowy z lekiem nie został ustalony.

W leczeniu Klacid opisano przypadki utraty słuchu; słuch był zwykle przywracany po zaprzestaniu leczenia. Znane są również przypadki naruszeń zapachu, które zwykle połączone są z perwersją smaku.

W leczeniu Klacidu opisano zapalenie języka, zapalenie jamy ustnej, pleśniawki jamy ustnej i zmianę koloru języka. Istnieją przypadki przebarwień zębów u pacjentów, którzy otrzymywali klarytromycynę. Zmiany te są zwykle odwracalne i mogą zostać wyeliminowane przez dentystę.

Opisywano rzadkie przypadki hipoglikemii, z których niektóre zgłaszano u pacjentów, którzy otrzymywali doustne środki hipoglikemiczne lub insulinę.

Zgłaszano pojedyncze przypadki leukopenii i małopłytkowości.

W leczeniu Klacidu, podobnie jak innych makrolidów, w rzadkich przypadkach odnotowano wydłużenie odstępu QT, częstoskurcz komorowy i częstoskurcz komorowy typu „piruet”.

Opisano rzadkie przypadki zapalenia trzustki i drgawek.

Istnieją doniesienia o rozwoju śródmiąższowego zapalenia nerek w leczeniu Klacidu.

W praktyce klinicznej opisano przypadki toksyczności kolchicyny w połączeniu z klarytromycyną, zwłaszcza u osób starszych. Niektóre z nich obserwowano u pacjentów z niewydolnością nerek; odnotowano kilka zgonów u takich pacjentów.

Dzieci z immunosupresją

U pacjentów z AIDS i innymi niedoborami odporności otrzymujących Klacid w wyższych dawkach przez długi czas w celu leczenia zakażeń mykobakteryjnych, często trudno jest odróżnić niepożądane działania leku od objawów zakażenia HIV lub chorób współistniejących.

Głównymi działaniami niepożądanymi u pacjentów przyjmujących doustnie Klacid w dawce 1 g były nudności, wymioty, perwersja smaku, ból brzucha, biegunka, wysypka, rozdęcie brzucha, ból głowy, utrata słuchu, zaparcia, zwiększone poziomy AST i ALT. Duszność, bezsenność i suchość w ustach były również rzadsze.

W tej grupie pacjentów z obniżoną odpornością odnotowano znaczne odchylenia parametrów laboratoryjnych od wartości standardowych w określonych testach (gwałtowny wzrost lub spadek). Na tej podstawie około 2-3% pacjentów przyjmujących doustnie Klacid w dawce 1 g / dobę miało znaczące odchylenia od normalnych wartości laboratoryjnych, takich jak zwiększone poziomy AST, ALT i zmniejszenie liczby leukocytów i płytek krwi. Mniejsza liczba pacjentów wykazała również wzrost poziomu azotu mocznikowego we krwi.

Objawy: duża dawka Klacida może powodować objawy zaburzeń przewodu pokarmowego. U jednego pacjenta z chorobą afektywną dwubiegunową w historii po przyjęciu 8 g klarytromycyny opisano zmiany stanu psychicznego, zachowania paranoidalne, hipokaliemię i hipoksemię.

Leczenie: w przypadku przedawkowania, usunąć niewchłonięty lek z przewodu pokarmowego i zastosować leczenie objawowe. Hemodializa i dializa otrzewnowa nie mają znaczącego wpływu na poziom klarytromycyny w surowicy, co jest typowe dla innych leków z grupy makrolidów.

Klacid - interakcje leków

Klacid hamuje aktywność izoenzymu CYP3A4, co prowadzi do wolniejszego metabolizmu astemizolu, a jednocześnie ich jednoczesnego stosowania. W konsekwencji zwiększa się odstęp QT i zwiększa ryzyko rozwoju komorowych zaburzeń rytmu typu „piruet”.

Jednoczesne stosowanie Klacidu z lowastatyną lub symwastatyną jest przeciwwskazane ze względu na fakt, że statyny te są w znacznym stopniu metabolizowane przez izoenzym CYP3A4, a łączne stosowanie z klarytromycyną zwiększa ich stężenia w surowicy, co prowadzi do zwiększonego ryzyka miopatii, w tym rabdomiolizy. Zgłaszano przypadki rabdomiolizy u pacjentów przyjmujących klarytromycynę razem z tymi lekami. Jeśli konieczne jest stosowanie klarytromycyny, należy przerwać leczenie lowastatyną lub symwastatyną na czas trwania leczenia.

Klacid należy stosować ostrożnie w połączeniu z innymi statynami. Zaleca się stosowanie statyn, które nie są zależne od metabolizmu izoenzymów CYP3A (na przykład fluwastatyny). Jeśli jest to konieczne, zaleca się przyjmowanie najniższej dawki statyn. Rozwój objawów przedmiotowych i podmiotowych miopatii należy monitorować. Przy jednoczesnym stosowaniu z atorwastatyną stężenie atorwastatyny w osoczu krwi wzrasta umiarkowanie, wzrasta ryzyko miopatii.

Leki indukujące CYP3A (na przykład ryfampicyna, fenytoina, karbamazepina, fenobarbital, ziele dziurawca) mogą wywoływać metabolizm klarytromycyny, co może prowadzić do subterapeutycznego stężenia klarytromycyny i zmniejszenia jej skuteczności. Konieczne jest kontrolowanie stężenia induktora CYP3A w osoczu, które może wzrosnąć z powodu hamowania CYP3A przez klarytromycynę.

W połączeniu z ryfabutyną, stężenie ryfabutyny w osoczu krwi wzrasta, wzrasta ryzyko zapalenia błony naczyniowej, stężenie klarytromycyny w osoczu krwi zmniejsza się.

W połączeniu z klarytromycyną możliwe jest zwiększenie stężenia fenytoiny, karbamazepiny, kwasu walproinowego w osoczu.

Silne induktory izoenzymów cytochromu P450, takie jak efawirenz, newirapina, ryfampicyna, ryfabutynę ryfapentyna stanie przyspieszyć metabolizm klarytromycyny, a tym samym obniżyć klatsid stężenia w osoczu krwi i zmniejszenia efektu terapeutycznego, a w tym samym czasie, wzrost stężenia 14-OH-klarytromycyny - metabolit, który jest również aktywny mikrobiologicznie. Ponieważ aktywność mikrobiologiczna klarytromycyny i 14-OH-klarytromycyny różni się w zależności od różnych bakterii, efekt terapeutyczny można zmniejszyć dzięki łącznemu stosowaniu klarytromycyny i induktorów enzymów.

Stężenie Klacidu w osoczu zmniejsza się wraz z zastosowaniem etrawiryny, podczas gdy stężenie aktywnego metabolitu 14-OH klarytromycyny wzrasta. Ponieważ 14-OH-klarytromycyna wykazuje niską aktywność przeciw infekcjom MAC, ogólna aktywność przeciwko ich patogenom może ulec zmianie, dlatego należy rozważyć alternatywne leczenie w leczeniu MAC.

Badanie farmakokinetyczne wykazało, że jednoczesne podawanie rytonawiru w dawce 200 mg co 8 godzin i klarytromycyny w dawce 500 mg co 12 godzin powodowało wyraźne zahamowanie metabolizmu klarytromycyny. W przypadku jednoczesnego podawania z rytonawirem, Cmax klarytromycyny wzrosło o 31%, Cmin o 182%, a AUC o 77%, podczas gdy stężenie jej metabolitu 14-OH-klarytromycyny znacznie spadło. Rytonawiru nie należy przyjmować razem z klarytromycyną w dawkach przekraczających 1 g / dobę.

Klacid, atazanawir, sakwinawir są substratami i inhibitorami CYP3A, co determinuje ich dwukierunkową interakcję. Podczas przyjmowania sakwinawiru z rytonawirem należy wziąć pod uwagę potencjalny wpływ rytonawiru na klarytromycynę.

Przy jednoczesnym stosowaniu z zydowudyną nieznacznie zmniejsza biodostępność zydowudyny.

Kolchicyna jest substratem zarówno CYP3A, jak i P-glikoproteiny. Wiadomo, że klarytromycyna i inne makrolidy są inhibitorami CYP3A i glikoproteiny P. Podczas jednoczesnego podawania z klarytromycyną i kolchicyną, hamowanie glikoproteiny P i / lub CYP3A może prowadzić do zwiększenia działania kolchicyny. Należy monitorować rozwój objawów klinicznych zatrucia kolchicyną. Po wprowadzeniu leku do obrotu zgłaszano przypadki zatrucia kolchicyną przy jednoczesnym stosowaniu klarytromycyny, częściej u pacjentów w podeszłym wieku. Niektóre opisane przypadki wystąpiły u pacjentów z niewydolnością nerek. Niektóre przypadki zostały zgłoszone jako śmiertelne. Jednoczesne stosowanie klarytromycyny i kolchicyny jest przeciwwskazane.

Po łącznym zastosowaniu midazolamu i klarytromycyny (doustnie, 500 mg 2 razy / dobę) odnotowano wzrost AUC midazolamu: 2,7 razy po podaniu midazolamu i / v oraz 7 razy po podaniu doustnym. Jednoczesne stosowanie klarytromycyny z midazolamem do stosowania doustnego jest przeciwwskazane. Jeśli wraz z klarytromycyną jest stosowany w / w postaci midazolamu, stan pacjenta powinien być uważnie monitorowany w celu ewentualnego dostosowania dawki. Te same środki ostrożności należy stosować w przypadku innych benzodiazepin metabolizowanych przez CYP3A, w tym triazolamu i alprazolamu. W przypadku benzodiazepin, których eliminacja nie zależy od CYP3A (temazepam, nitrazepam, lorazepam), klinicznie istotne interakcje z klarytromycyną są mało prawdopodobne.

Połączone stosowanie Klacidy i triazolamu może wpływać na ośrodkowy układ nerwowy, taki jak senność i dezorientacja. W przypadku tej kombinacji zaleca się monitorowanie w celu monitorowania objawów zaburzeń OUN.

Przy jednoczesnym stosowaniu warfaryny może zwiększyć działanie przeciwzakrzepowe warfaryny i zwiększyć ryzyko krwawienia.

Zakłada się, że digoksyna jest substratem dla glikoproteiny P. Wiadomo, że klarytromycyna hamuje glikoproteinę P. Przy jednoczesnym stosowaniu digoksyny może wystąpić znaczące zwiększenie stężenia digoksyny w osoczu krwi i ryzyko zatrucia glikozydami.

Występowanie częstoskurczu komorowego typu „piruet” jest możliwe dzięki łącznemu stosowaniu kwasu i chinidyny lub disopiramidu. Przy jednoczesnym stosowaniu klarytromycyny z tymi lekami, monitorowanie EKG należy regularnie monitorować pod kątem wydłużenia odstępu QT, a stężenia tych leków w surowicy również powinny być monitorowane. Po wprowadzeniu leku do obrotu zgłaszano przypadki hipoglikemii podczas jednoczesnego podawania klarytromycyny i disopiramidu. Konieczne jest kontrolowanie stężenia glukozy we krwi podczas stosowania klarytromycyny i disopiramidu. Uważa się, że możliwe jest zwiększenie stężenia disopiramidu w osoczu krwi z powodu zahamowania jego metabolizmu w wątrobie pod wpływem klarytromycyny.

Połączone podawanie flukonazolu w dawce 200 mg na dobę i klarytromycyny w dawce 500 mg 2 razy / dobę spowodowało wzrost średniej wartości minimalnego stężenia równowagi klarytromycyny (Cmin) i AUC odpowiednio o 33% i 18%. Jednocześnie, wspólne podawanie nie wpływało znacząco na średnie stężenie równowagi aktywnego metabolitu 14-OH-klarytromycyny. Nie jest wymagana dawka korygująca klarytromycyny w przypadku jednoczesnego stosowania flukonazolu.

Klacid i itrakonazol są substratami i inhibitorami CYP3A, co determinuje ich dwukierunkową interakcję. Klarytromycyna może zwiększać stężenie itrakonazolu w osoczu, podczas gdy itrakonazol może zwiększać stężenie klarytromycyny w osoczu.

Przy jednoczesnym stosowaniu z metyloprednizolonem zmniejsza się klirens metyloprednizolonu; z prednizonem - opisane przypadki rozwoju ostrej manii i psychozy.

Przy jednoczesnym stosowaniu z omeprazolem stężenie omeprazolu znacznie wzrasta, a stężenie klarytromycyny w osoczu krwi nieznacznie wzrasta; w przypadku lanzoprazolu możliwe jest zapalenie języka, zapalenie jamy ustnej i / lub pojawienie się ciemnego zabarwienia języka.

Przy jednoczesnym stosowaniu sertraliny - teoretycznie niemożliwe jest wykluczenie rozwoju zespołu serotoninowego; z teofiliną - możliwe jest zwiększenie stężenia teofiliny w osoczu krwi.

Przy jednoczesnym stosowaniu z terfenadyną możliwe jest spowolnienie tempa metabolizmu terfenadyny i zwiększenie jej stężenia w osoczu krwi, co może prowadzić do zwiększenia odstępu QT i zwiększonego ryzyka komorowych zaburzeń rytmu typu „piruet”.

Hamowanie aktywności izoenzymu CYP3A4 pod wpływem klarytromycyny prowadzi do wolniejszego metabolizmu cyzaprydu z ich jednoczesnym stosowaniem. W wyniku tego zwiększa się stężenie cyzaprydu w osoczu, a ryzyko wystąpienia zagrażającego życiu rytmu serca, w tym komorowych zaburzeń rytmu piruetów, wzrasta.

Głównym metabolizmem tolterodyny jest CYP2D6. Jednak w części populacji pozbawionej CYP2D6 metabolizm zachodzi z udziałem CYP3A.

Klacid - specjalne instrukcje

Ostrożność należy stosować Klacid u pacjentów z umiarkowaną do ciężkiej niewydolnością nerek; umiarkowana i ciężka niewydolność wątroby, z chorobą wieńcową, ciężką niewydolnością serca, hipomagnezemią, ciężką bradykardią (mniej niż 50 uderzeń / min); jednocześnie z benzodiazepinami, takimi jak alprazolam, triazolam, midazolam do podawania dożylnego; jednocześnie z innymi lekami ototoksycznymi, zwłaszcza aminoglikozydami; równocześnie z leków, które są metabolizowane izoenzymów CYP3A (włącznie z karbamazepiny, cilostazol, cyklosporyna, dizopiramid, metyloprednizolon, omeprazol, doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi, chinidyna, ryfabutynę, sildenafil, takrolimus, winblastyna, równocześnie induktory CYP3A4 (w tym ryfampicyna, fenytoina, karbamazepina, fenobarbital, ziele dziurawca), jednocześnie ze statynami, których metabolizm nie zależy od izoenzymu CYP3A (w tym fluwastatyny), jednocześnie z blokerami wolnych kanałów wapniowych, które są metabolizowane przez izoenzym towarzysz CYP3A4 (w tym werapamil, amlodypinę, diltiazem), jednocześnie z przeciwarytmicznych klasy I a (chinidyna, prokainamid) i klasa III (dofetylid, amiodaron, sotalol).

Między antybiotykami makrolidowymi obserwuje się oporność krzyżową.

Leczenie antybiotykami zmienia normalną florę jelit, dlatego możliwy jest rozwój nadkażenia wywołanego przez oporne mikroorganizmy.

Należy pamiętać, że ciężka uporczywa biegunka może być spowodowana rozwojem rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego.

Czas protrombinowy należy okresowo monitorować u pacjentów otrzymujących klarytromycynę jednocześnie z warfaryną lub innymi doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi.

Ciąża i laktacja

Stosowanie w pierwszym trymestrze ciąży jest przeciwwskazane.

Stosowanie w trymestrze ciąży II i III jest możliwe tylko w przypadkach, gdy zamierzone korzyści dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu.

Jeśli to konieczne, stosowanie w okresie karmienia piersią powinno przerwać karmienie piersią.

Użyj w dzieciństwie

Obecnie nie ma wystarczających danych dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa klarytromycyny u dzieci w wieku poniżej 6 miesięcy.

W przypadku zaburzeń czynności nerek

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek (QC mniejsza niż 30 ml / min lub stężenie kreatyniny w surowicy powyżej 3,3 mg / dL) powinni być zmniejszeni o 2 razy lub dwukrotnie więcej niż między dawkami.

Z nieprawidłową czynnością wątroby

Przeciwwskazany w ciężkiej niewydolności wątroby, zapalenie wątroby (w historii).

Klacid - analogi

Klacid może wpływać na dużą liczbę bakterii, ale jego jedyną wadą w porównaniu z korzyściami, jakie przynosi, są jego koszty. W aptekach o antybiotyku „Klacid” o szerokim spektrum cena osiąga osiemset rubli. Jednak kompetentny lekarz prowadzący nigdy nie przepisuje leku bez przekonania o samej diagnozie. W końcu lek ten działa tylko na bakterie zakażeń zakaźnych wskazanych w instrukcji. Przy prawidłowej diagnozie można użyć analogu.

Klacid w przypadku bakteryjnego bólu gardła można zastąpić antybiotykiem penicylinowym, a także jego ulepszonymi formami - proszkiem do rozcieńczania zawiesiny Amoxicl ”, kapsułkami Amoxicillin, tabletkami Solytab i Flemoxin, syropem Augmentin. Akceptacja opisanego leku ma miejsce w ciężkich przypadkach choroby iw przypadkach, gdy powyższe analogi nie dają żadnego efektu.

Jeśli cena nie pasuje do antybiotyku Klacid, zawsze można wybrać analogi. Ale to od nich będzie taki sam pozytywny efekt, jak w przypadku przygotowania omówionego w tym artykule, tylko lekarz może się spierać.

Analog (Klacid ma kilka z nich) jest wybierany na podstawie farmakologicznych właściwości leków. Dlatego bardzo często zamiast tego leku stosuje się antybiotyki na bazie klarytromycyny, takie jak tabletki Clabax lub Clarbact, Ecozetrin i Clerimed.

Jest w sprzedaży w aptekach i analog tego leku, który nazywa się klarytromycyną, to znaczy identyczny z substancją czynną antybiotyku Klacid, jego koszt nie przekracza dwustu rubli. Wielu ma pytanie, dlaczego lekarze nie przypisują mu tego i koncentrują się na drogim leku. Odpowiedź ma jedno wyjaśnienie. Antybiotyk Klacid jest wysokiej jakości lekiem przeznaczonym do produkcji zagranicznej, podczas gdy lek Klarytromycyna jest często podróbką zawierającą mniej składnika aktywnego niż oryginał. Dlatego, aby osiągnąć stuprocentowy efekt terapeutyczny, lekarze koncentrują uwagę na produkcie Klacid, chociaż nie wykluczają stosowania podobnych, tańszych leków.

Tak więc, biorąc pod uwagę wszystkie właściwości nowego antybiotyku, rozumiesz, dlaczego dzisiaj zdobył zaufanie wielu lekarzy i jest tak często spotykany na wizytach na receptę. Pomimo wielu pozytywnych właściwości, przyjmuje się go ściśle według zaleceń lekarza podczas powikłań zakaźnych, które nie podlegają leczeniu standardowymi lekami. Częsta „przyjaźń” z antybiotykami może odegrać okrutny żart z tworzeniem immunitetu jako takiego. Uważaj więc na te leki, które są przepisane tobie i twoim dzieciom, bez względu na wiek. W każdym razie nie kupuj ich według własnego uznania, bez wizyty u lekarza.

Najczęstsze analogi Klacidy w substancji czynnej są następujące:

Klacid - opinie lekarzy

Maria Aleksandrowna, farmaceutka

Klacid to nowoczesny antybiotyk i jeden z najmocniejszych najnowszych makrolidów. Ma działanie przeciwbakteryjne i przeciwzapalne. Lek wykazywał wysoką aktywność przeciwko bakteriom Gram-dodatnim i Gram-ujemnym, chlamydiom i mykoplazmom, a także wielu bakteriom. Wszystko to wskazuje na szerokie spektrum działania tego leku. Klacid jest często stosowany w leczeniu zakażeń dróg oddechowych, takich jak zapalenie gardła, zapalenie oskrzeli i zapalenie płuc, a także ostre zapalenie ucha środkowego i infekcje skóry i tkanek miękkich. Lek pomaga w leczeniu wielu chorób zakaźnych i zapalnych spowodowanych przez drobnoustroje wrażliwe na klarytromycynę (substancja czynna leku). Jest produkowany w postaci proszku do przygotowania zawiesiny o aromacie owocowym, co sprawia, że ​​jej użytkowanie jest przyjemne dla dzieci. Klacid jest ogólnie dobrze i łatwo tolerowany przez dzieci.

E. Smirnova, apteka farmaceutyczna

Doskonały, wysokiej jakości środek antybakteryjny o szerokim spektrum działania. Stosowany do leczenia narządów laryngologicznych, zakażeń tkanek miękkich i wielu innych chorób. Lek musi być przepisany przez lekarza, aby uniknąć niewłaściwego i bezużytecznego leczenia. Błogosławię cię!

Farmaceuta Marina S.

Klacid CP jest półsyntetycznym antybiotykiem z grupy makrolipidów. Lek hamuje syntezę białka wrażliwych na niego bakterii, powodując jego działanie przeciwbakteryjne. Ważne jest, aby pamiętać, że jest to przeciwwskazane u osób z ciężką niewydolnością nerek, aw przypadku pacjentów z umiarkowanie ciężkimi zaburzeniami czynności nerek konieczne jest zmniejszenie dawki o połowę. Lek dobrze sprawdza się w leczeniu zakażeń dolnych i górnych dróg oddechowych, wśród których można wyróżnić zapalenie oskrzeli, zapalenie gardła i zapalenie płuc. Klacid CP będzie także przydatny w obecności zapalenia mieszków włosowych, zapalenia tkanki podskórnej i róży. Na tle ciąży lepiej jest szukać alternatywnej terapii, aby uniknąć możliwości powikłań. Lek jest w stanie przeniknąć do mleka matki, dlatego ważne jest, aby wiedzieć, że nie można kontynuować karmienia piersią podczas leczenia. Klacid CP jest produkowany w postaci tabletek, co jest wygodne zarówno do stosowania, jak i do przechowywania.

Valentina Romanovna, farmaceutka

Klacid jest półsyntetycznym antybiotykiem makrolidowym o szerokim spektrum działania. Jest szeroko stosowany w leczeniu zakażeń bakteryjnych wywołanych przez wrażliwe mikroorganizmy. Substancja czynna leku zakłóca syntezę mikroorganizmów białkowych, co pociąga za sobą ich niezdolność. Wybór tego narzędzia jest w pełni uzasadniony w leczeniu zakażeń dróg oddechowych, zapalenia ucha środkowego, a także wrzodów żołądka i dwunastnicy. Lek wspomaga leczenie odontogennych chorób zapalnych (chorób zakaźnych i zapalnych, które dotykają kości szczęki, sąsiadujących z nimi tkanek miękkich i regionalnych węzłów chłonnych). Klacid występuje w postaci tabletek, które należy przyjmować przed lub w trakcie posiłków, aby uzyskać maksymalną skuteczność.

Antipova TM, apteka farmaceutyczna

Klacid jest półsyntetycznym antybiotykiem makrolidowym. Ma działanie antybakteryjne. Klacid został przepisany przez lekarza na zapalenie zatok u mojego kolegi, gdy choroba pogorszyła się tak bardzo, że zalecono jej nakłucie, ale nalegała na leczenie pigułkami. Pomimo wysokiej ceny wypiła tygodniowy kurs i poczuła ulgę, naprawdę nie potrzebowała nakłucia po klacid.

Klacid - Opinie pacjentów

Lekarz przepisał Klacid w leczeniu mykoplazmy i ureplazmy. Po 1 użyciu leku stało się po prostu okropne. Miałem dziką słabość, suchość w ustach, apatię, letarg. Po 2 tabletkach, strasznym bólu w wątrobie i goryczy w ustach, stan był okropny. Zadbaj o siebie!

Skuteczne, ze współczującym chłodem doskonale sobie poradziło. Wzięła zarówno zawiesinę, jak i tabletki, zawiesina pozostawia gorzki smak w ustach, a potem niczego nie przerywa, a poza tym bardzo się rozluźniła - zajęło mi to kilka razy, ale nie wzięłam jej z tabletkami, moje ciało lepiej je wchłaniało.

Lor mi to napisał, dobry antybiotyk dla mnie. Wraz z nim nawet wszelkiego rodzaju bakterie dla jelit nie są konieczne do picia, więc nie będzie żadnych zakłóceń. I nie czuje go mdłości (zwykł obrócić niektórych ze mnie prosto). Jego cena nie jest najmniejsza, ale działa silnie.

Piła Klacid zobaczyła, kiedy zapalenie płuc zaszło. To nie było normalne w przypadku oskrzeli, więc przez długi czas byłem traktowany poważnie. Dwie pigułki zostały przepisane od razu, zaczęłam źle spać, nie mogłam długo spać, byłam zdenerwowana, stałam się drażliwa. Zmniejszona pić do 1 pigułki, zaczęła mijać. A zapalenie płuc nie było powikłane.

Klacid został zabrany wraz z synem, gdy oboje zachorowali na zapalenie zatok. Objawy były straszne - prawie niemożliwe było oddychanie, stały nieżyt nosa. Lekarz przepisał ten lek obojgu. Wyleczony za tydzień. Instrukcje mówią wiele efektów ubocznych, ale nie mieliśmy żadnego z powyższych.

Został mianowany, gdy rozwinąłem zapalenie zatok. Zazwyczaj źle znoszę antybiotyki, więc najpierw starałem się leczyć środkami ludowymi i ocieplać, ale w końcu pobiegłem do apteki po Klacid, ponieważ ból na grzbiecie nosa stał się piekielny i przy każdym przechyleniu zapukałem, żeby umrzeć. Pozwoliła mi odejść prawie natychmiast po pierwszym przyjęciu. Dzięki Bogu wyszło na zewnątrz. Nie było żadnych skutków ubocznych, ponieważ równolegle widział Bifidumbacterin.

Niezawodny antybiotyk, bardzo szybko uderza w żołądek - miał biegunkę, ale działał dobrze z zapaleniem zatok, po prostu mnie torturował i praktycznie nie oddychałem nosem. Musisz żuć tabletki, ale czasami połykałem je tak i nic, to działało tak samo, teraz w końcu oddycham nosem.

Warunki przechowywania

Przechowywać w ciemnym miejscu w temperaturze nie wyższej niż 25 ° C

Chronić przed dziećmi.

Okres ważności: 5 lat.

Nie używać po upływie daty ważności wydrukowanej na opakowaniu.

Warunki sprzedaży aptek: recepty.

Chcemy zwrócić szczególną uwagę, że opis antybiotyku Klacid został przedstawiony wyłącznie w celach informacyjnych! Aby uzyskać bardziej dokładne i szczegółowe informacje na temat leku Klacid, skontaktuj się tylko z adnotacją producenta! Nie samolecz się! Przed użyciem leku należy koniecznie skonsultować się z lekarzem!

Klacid - instrukcje użytkowania, wskazania, dawki, analogi

Klacid to antybiotyk z grupy makrolidów.

Uwolnij formę i kompozycję

• Tabletki powlekane: owalny dwuwypukły kształt, żółty lub jasnożółty kolor (250 mg, 7, 10 lub 14 sztuk w blistrach, w kartonowym opakowaniu po 1, 2 lub 3 blistry; 500 mg, 7 sztuk w blistrach, w kartonowym pakiecie 2 blistry);
• Proszek do sporządzania zawiesin do podawania doustnego: granulowana masa białego lub prawie białego koloru o owocowym aromacie; po zmieszaniu z wodą tworzy się nieprzezroczysta zawiesina o aromacie owocowym o białym lub prawie białym kolorze (42,3 g lub 70,7 g każda w plastikowych butelkach po 60 ml lub 100 ml, w kartonowym pakiecie jedna butelka wraz ze strzykawką dozującą lub łyżką dozującą) ;
• Liofilizat do przygotowania roztworu do infuzji: od koloru białego do prawie białego, o słabym zapachu (500 mg w bezbarwnych szklanych fiolkach, w kartonowym opakowaniu po jednej butelce).

Substancją czynną jest klarytromycyna:

• 1 tabletka - 250 lub 500 mg;
• 5 ml gotowej zawiesiny - 125 lub 250 mg;
• 1 butelka liofilizatu - 500 mg.

• Tabletki: celuloza mikrokrystaliczna, kroskarmeloza, stearynian magnezu, dwutlenek krzemu, kwas stearynowy, powidon, talk; dodatkowo 250 mg tabletki są wstępnie żelowaną skrobią, żółcią chinolinową (E104);
• Proszek: karbomer (karbopol 974P), ftalan hypromelozy, powidon K90, olej rycynowy, maltodekstryna, dwutlenek krzemu, sacharoza, guma ksantanowa, ditlenek tytanu, aromat owocowy, bezwodny kwas cytrynowy, sorbinian potasu;
• Liofilizat: kwas laktobionowy, wodorotlenek sodu 4%.

Dodatkowo w ramach powlekania tabletek: hypromeloza, hydroksypropyloceluloza, glikol propylenowy, monooleinian sorbitanu, dwutlenek tytanu, kwas sorbinowy, wanilina, żółcień chinolinowa (E104).

Wskazania do użycia

Stosowanie Klacidy jest wskazane w leczeniu chorób zakaźnych i zapalnych wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na klarytromycynę:

• Zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli i inne choroby zakaźne dolnych dróg oddechowych;
• Zapalenie gardła, zapalenie zatok i inne choroby zakaźne górnych dróg oddechowych;
• Erysipelas, zapalenie tkanki podskórnej, zapalenie mieszków włosowych i inne infekcje tkanek miękkich i skóry;
• Miejscowe lub rozsiewane zakażenia prątkami wywołane przez Mycobacterium intracellulare i Mycobacterium avium;
• Miejscowe zakażenia wywołane przez Mycobacterium fortuitum, Mycobacterium chelonae i Mycobacterium kansasii.

Ponadto przepisano tabletki: do zwalczania Helicobacter pylori i zmniejszenia częstości nawrotów wrzodu dwunastnicy; Pacjenci zakażeni HIV z zawartością limfocytów CD4 (limfocyty pomocnicze T) nie więcej niż 100 na 1 mm3 do zapobiegania rozprzestrzenianiu się zakażeń wywołanych przez kompleks Mycobacterium avium (MAC); w leczeniu zakażeń zębopochodnych (tylko tabletki 250 mg).

Proszek jest również stosowany w leczeniu ostrego zapalenia ucha środkowego.

Przeciwwskazania

Przeciwwskazania do stosowania wszystkich postaci dawkowania Klacidy:

• Jednoczesne stosowanie z cyzaprydem, pimozydem, astemizolem, terfenadyną; ergotamina, dihydroergotamina i inne alkaloidy sporyszu; midazolam do podawania doustnego; kolchicyna;
• Hipokaliemia (ryzyko wydłużonego odstępu QT);
• Ciężka niewydolność wątroby na tle niewydolności nerek;
• Uwaga w historii arytmii komorowej lub częstoskurczu komorowego, taka jak „piruet”, wydłużenie odstępu QT;
• Połączenie z inhibitorami reduktazy HMG-CoA (statynami), które są metabolizowane głównie przez izoenzym CYP3A4 (symwastatyna, lowastatyna), ze względu na wysokie ryzyko miopatii i rabdomiolizy;
• Historia cholestatycznego zapalenia wątroby lub żółtaczki, rozwinięta na tle klarytromycyny;
• Okres karmienia piersią;
• Nadwrażliwość na składniki leku i inne makrolidy.

Zaleca się ostrożne stosowanie leku Klacid: w ciężkiej i umiarkowanej niewydolności nerek i / lub wątroby, chorobie wieńcowej serca, ciężkiej niewydolności serca, ciężkiej bradykardii (mniej niż 50 uderzeń na minutę), hipomagnesji; podczas ciąży; jednocześnie z benzodiazynami takrolimus), leki indukujące izoenzym CYP3A4 (takie jak ryfampicyna, karbamazepina, fenytoina, ziele dziurawca, fenobarbital), wolni antagoniści kanału wapniowego metabolizowani Izoenzym CYP3A4 (w tym amlodypina, werapamil, diltiazem), leki przeciwarytmiczne klasy III (amiodaron, dofetilid, sotalol) i klasa IA (prokainamid, chinidyna).

Ponadto tabletek lub liofilizatu klarytromycyny nie należy przyjmować jednocześnie z ranolazyną lub tikagrelorem.

Cel leku w postaci tabletek i proszku jest przeciwwskazany u pacjentów z porfirią.

Tabletki i liofilizat należy przepisywać ostrożnie podczas stosowania z innymi lekami ototoksycznymi, zwłaszcza aminoglikozydami; fluwastatyna i inne statyny, które nie są zależne od metabolizmu izoenzymu CYP3A.

Proszku nie należy stosować u pacjentów z zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy, wrodzoną nietolerancją fruktozy, niedoborem sacharazy-izomaltazy.

Ostrożnie biorą pacjentów w proszku z cukrzycą, miastenią.

Ograniczenia wiekowe dotyczące używania Klacidy:

• Tabletki: do 12 lat;
• Liofilizat: do 18 lat.

Dawkowanie i administracja

• Tabletki: przyjmowane doustnie przed lub po posiłku. Dawka i okres leczenia przepisany przez lekarza na podstawie wskazań klinicznych. Zazwyczaj stosowana dawka dla dzieci powyżej 12 lat i dorosłych wynosi 250 mg 2 razy dziennie. Zalecana dawka dla dorosłych w leczeniu zakażeń prątkami (z wyjątkiem gruźlicy), choroby wrzodowej wywołanej przez zakażenie Helicobacter pylori, w celu zapobiegania zakażeniom wywołanym przez MAC - 500 mg 2 razy dziennie. Czas trwania leczenia wynosi 5-14 dni. U pacjentów z AIDS zaleca się kontynuowanie leczenia rozsianych zakażeń MAC do czasu wystąpienia efektu mikrobiologicznego i klinicznego. Zaleca się łączne stosowanie leku: w leczeniu zakażeń prątkami, z innymi czynnikami przeciwbakteryjnymi aktywnymi na te patogeny; do zwalczania Helicobacter pylori - środkami przeciwbakteryjnymi i inhibitorami pompy protonowej. Dawka do leczenia zakażeń zębopochodnych - 250 mg 2 razy dziennie, okres przyjmowania - 5 dni. Pacjentom z niewydolnością nerek zaleca się przyjmowanie połowy zwykłej dawki: 250 mg 1 raz dziennie, w przypadku ciężkich zakażeń, 250 mg 2 razy dziennie przez nie więcej niż 14 dni;
• Proszek: aby przygotować zawiesinę, rozcieńczyć wodą, stopniowo dodawać ją do fiolki do znaku, a następnie wstrząsać aż do uzyskania roztworu o jednorodnej strukturze. Zawiesinę przyjmowaną doustnie przed lub po posiłku można rozcieńczyć mlekiem. Zalecana dawka dobowa dla dzieci: z zakażeniami bez prątków - w dawce 7,5 mg na 1 kg masy ciała dziecka (ale nie więcej niż 500 mg) 2 razy dziennie przez 5-10 dni; przy rozsianych lub miejscowych zakażeniach prątkami - 7,5-15 mg na 1 kg masy ciała 2 razy dziennie, leczenie trwa do początku braku efektu klinicznego. W leczeniu zakażeń mykobakteryjnych proszek jest przepisywany w połączeniu z innymi środkami przeciwbakteryjnymi aktywnymi dla tych patogenów. W niewydolności nerek zwykła dawka jest zmniejszona o połowę, a okres stosowania wydłuża się do 14 dni. Przed przyjęciem zawartość butelki powinna być dobrze wstrząśnięta;
• Liofilizat: przeznaczony wyłącznie do infuzji dożylnej (iv). Zalecana dawka dla dorosłych wynosi 1 g dziennie. Dzienna dawka jest podzielona na 2 infuzje, czas trwania każdego z nich nie jest krótszy niż 60 minut. W / we wprowadzeniu leku w ciężkiej postaci choroby - 2-5 dni z kolejną wizytą, jeśli to konieczne, przyjmując lek do środka. U pacjentów z niewydolnością nerek dawka jest zmniejszona o połowę.

Efekty uboczne

• Ze strony całego ciała: rzadko - osłabienie, hipertermia, dreszcze, złe samopoczucie, zmęczenie, ból w klatce piersiowej;
• Ze strony układu pokarmowego: często - nudności, wymioty, ból brzucha, niestrawność, biegunka lub zaparcie; rzadko - choroba refluksowa przełyku, zapalenie przełyku, zapalenie błony śluzowej żołądka, zapalenie jamy ustnej, prowokacja, zapalenie języka, suchość w ustach, wzdęcia, odbijanie, zastój żółci, wzdęcia, zapalenie wątroby (w tym wątrobowokomórkowe, cholestatyczne); częstotliwość jest nieznana - żółtaczka cholestatyczna, przebarwienia zębów i języka, ostre zapalenie trzustki, niewydolność wątroby;
• Metabolizm i odżywianie: rzadko - utrata apetytu, anoreksja;
• Ze strony układu nerwowego: często - bezsenność, ból głowy; rzadko - senność, dyskineza, utrata przytomności, zawroty głowy, drżenie, drażliwość, lęk; częstotliwość jest nieznana - zaburzenia psychotyczne, drgawki, dezorientacja, depresja, depersonalizacja, dezorientacja, koszmary senne, omamy, mania, parestezje;
• Od układu sercowo-naczyniowego: często - rozszerzenie naczyń; rzadko - migotanie przedsionków, zatrzymanie akcji serca, ekstrasystol, wydłużenie odstępu QT w elektrokardiogramie (EKG), trzepotanie przedsionków; częstotliwość nieznana - częstoskurcz komorowy (w tym rodzaj „piruetu”);
• Ze strony układu oddechowego: rzadko - krwawienia z nosa, astma, zatorowość płucna;
• Ze zmysłów: często - perwersja smaku, dysgeusia; rzadko - utrata słuchu, zawroty głowy, dzwonienie w uszach; częstotliwość nieznana - agevziya, głuchota, anosmia, parosmia;
• Z układu moczowego: częstotliwość jest nieznana - śródmiąższowe zapalenie nerek, niewydolność nerek;
• Ze strony układu mięśniowo-szkieletowego: rzadko - sztywność mięśniowo-szkieletowa, skurcz mięśni, ból mięśni; częstotliwość jest nieznana - miopatia, rabdomioliza;
• Ze strony skóry: często - pocenie się; częstotliwość jest nieznana - krwotok, trądzik;
• Choroby pasożytnicze i zakaźne: rzadko - kandydoza, wtórne zakażenia (w tym pochwy), zapalenie tkanki łącznej, zapalenie żołądka i jelit; nieznana częstotliwość - róży, rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego;
• Reakcje alergiczne: często - wysypka; rzadko - nadwrażliwość, reakcje rzekomoanafilaktyczne, świąd, pęcherzowe zapalenie skóry, wysypka plamisto-grudkowa, pokrzywka; nieznana częstotliwość - obrzęk naczynioruchowy, zespół Lyella, reakcja anafilaktyczna, wysypka lekowa, zespół Stevensa-Johnsona;
• Ze wskaźników laboratoryjnych: często - odchylenie w próbce wątroby; rzadko - leukopenia, zmiana albuminy położenia, globuliny, neutropenia, samoistną, eozynofilii, zwiększają poziom stężenia kreatyniny w surowicy i / lub mocznik, aminotransferazy alaninowej (ALT), fosfatazy alkalicznej (ALP), asparaginaminotrasferazy (ACT), gamma-glutamylowa (GGT), dehydrogenaza mleczanowa (LDH); częstotliwość jest nieznana - małopłytkowość, agranulocytoza, wydłużenie czasu protrombinowego, zwiększenie wartości MHO (międzynarodowy współczynnik znormalizowany), zwiększenie stężenia bilirubiny we krwi, zmiana koloru moczu.

Ponadto stosowanie Klacidy w postaci proszku może powodować następujące działania niepożądane:

• Ze strony skóry: nieznana częstotliwość - plamica Schoenleina-Henocha;
• Metabolizm i odżywianie: hipoglikemia;
• Z układu mięśniowo-szkieletowego: zaostrzenie objawów miastenii.

Niepożądane skutki stosowania liofilizatu obejmują również: bardzo często zapalenie ścian żył w miejscu wstrzyknięcia; często - ból i / lub stan zapalny w miejscu wstrzyknięcia.

Szczególnie częste działania niepożądane u pacjentów z AIDS i innymi niedoborami odporności na tle klarytromycyny w dawce 1000 mg na dobę: perwersja smaku, nudności, wymioty, ból brzucha, wysypka, biegunka, wzdęcia, zaparcia, utrata słuchu, ból głowy, zwiększona aktywność ACT i ALT we krwi; rzadko - suchość w ustach, duszność, bezsenność. W tej kategorii pacjentów trudno jest odróżnić skutki uboczne leku od objawów choroby współistniejącej lub zakażenia HIV.

Specjalne instrukcje

Przy długotrwałym stosowaniu antybiotyków konieczne jest przepisanie terapii skojarzonej mającej na celu zapobieganie powstawaniu niewrażliwych grzybów i bakterii w kolonii.

Leki przeciwbakteryjne naruszają mikroflorę jelitową i często powodują rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego. Pojawienie się biegunki u pacjenta podczas przyjmowania leku może wskazywać na Clostridium difficile. Stosowanie leku jest zalecane pod ścisłym nadzorem lekarza.

Działanie Klacidy ma znaczący wpływ na funkcjonowanie wątroby i może powodować niepożądane skutki o różnym nasileniu. Dlatego, gdy mocz ciemnieje, bóle podczas omacywania brzucha, swędzenie, jadłowstręt, żółtaczka, należy natychmiast przerwać przyjmowanie moczu.

U pacjentów z przewlekłą chorobą wątroby konieczne jest regularne monitorowanie stężenia enzymów w surowicy.

W ramach regularnego monitorowania EKG stanu odstępu QT lek należy przyjmować u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca, ciężką bradykardią, ciężką niewydolnością serca, jednoczesnym stosowaniem leków antyarytmicznych klasy III (chinidyna, prokainamid) i klasy III (dofetilid, amiodaron, sotalol).

Powołując Klatsida należy rozważyć możliwość rozwoju krzyżowej oporności na makrolidy, klindamycynę, linkomycynę. Pacjenci z pozaszpitalnym zapaleniem płuc powinni być badani pod kątem wrażliwości na lek, a hospitalizowani pacjenci powinni być przepisywani w skojarzeniu z odpowiednimi antybiotykami.

W leczeniu infekcji tkanek miękkich i łagodnej do umiarkowanej skóry zalecany jest również test wrażliwości. Stosowanie leku jest zalecane w leczeniu trądziku, róży, zakażeń wywołanych przez Corynebacterium minutissimum, a także przy braku możliwości przepisywania penicyliny.

W połączeniu z pośrednimi lekami przeciwzakrzepowymi, w tym warfaryną, konieczne jest regularne monitorowanie MHO i czasu protrombinowego.

W przypadku wystąpienia ostrych reakcji nadwrażliwości należy przerwać przyjmowanie leku i przepisać odpowiednie leczenie.

Należy rozważyć możliwość rozwoju działań niepożądanych leku w postaci dezorientacji, zawrotów głowy, dezorientacji, zawrotów głowy, aw okresie leczenia należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i mechanizmów.

Interakcja z narkotykami

Podczas przepisywania leku Klacida lekarz prowadzący, na podstawie wskazań klinicznych, określa stopień ryzyka interakcji leku z lekiem, biorąc pod uwagę wysoką aktywność klarytromycyny.

Analogi

Analogi Klacidu to: Lornetka, Klacid CP, Clarrexi, Clabacax, Claricyt, Claromin, Claritrosyn, Clarithromycin, Ekositrin, Fromilid, Fromilid Uno.

Warunki przechowywania

Przechowywać w ciemnym miejscu w temperaturze od 15 do 30 ° C Chronić przed dziećmi.

Okres ważności: tabletki - 5 lat; proszek - 2 lata, gotowe zawieszenie - 14 dni; Liofilizat - 3 lata.

Warunki sprzedaży aptek

Recepta.

Antybiotyk Klacid (instrukcja)

Antybiotyk Klacid należy do grupy makrolidów. Warto zrozumieć, co to znaczy.

Antybiotyki to substancje, które niszczą (lub hamują, rozmnażanie) mikroby, czyli bakteryjne formy infekcji. Antybiotyki są bezsilne wobec wirusów. Tylko niektóre z nich są w stanie wpływać na pojedyncze duże wirusy.

Dlatego, aby wyleczyć, na przykład, grypa z antybiotykami jest prawie niemożliwa. Antybiotyki są podzielone na kilka grup według ich składu chemicznego i zasady działania na bakterie.

Poprzez ich wpływ na bakterie antybiotyki dzielą się na bakteriobójcze i bakteriostatyczne:

1. Antybiotyki bakteriobójcze bezpośrednio niszczą bakterie. Stosuje się je w ostrych postaciach choroby, gdy nie ma czasu na łagodniejszy efekt. Ich działanie jest bardzo szybkie i skuteczne. Z reguły ich stosowanie ma charakter radykalny i bardzo rzadko towarzyszą im nawroty.
2. Antybiotyki bakteriostatyczne (szczególnie makrolidy należą do nich) naruszają syntezę białek, co prowadzi do zatrzymania podziału bakterii i stopniowej śmierci populacji. Takie antybiotyki są zalecane do stosowania w przypadkach o umiarkowanym nasileniu.

Zasadą działania makrolidów jest hamowanie (powolne) syntezy RNA (kwasu rybonukleinowego, podstawy materiału genetycznego) na poziomie rybosomów bakteryjnych.

Makrolidy

Makrolidy są lekami, które dobrze gromadzą się wewnątrz komórek, co prowadzi do dobrej supresji infekcji wewnątrz komórek. Ale może to prowadzić do oporności na działanie antybiotyku już w trakcie leczenia. Chociaż jest to bardziej prawdziwe w przypadku leków pierwszej generacji. Druga i trzecia generacja są już bardziej skuteczne w leczeniu:

• Erytromycyna i oleandomycyna należą do pierwszej generacji;
• druga generacja - Spiramycyna (lub Rovamycin), Roksytromycyna (lub Rulid), Josamycyna (lub Vilprafen), Klarytromycyna (lub Klacid), Midekamecin (lub Macropene);
• trzecia generacja jest nadal reprezentowana tylko przez jeden lek: Azithromycin (lub Sumamed).

Makrolidy są lekami o szerokim spektrum działania. Należy jednak pamiętać, że nie można zastąpić jednego leku innym lekiem bez zgody lekarza. Ponieważ nawet leki z jednej grupy nie zawsze zastępują się nawzajem w walce z tą lub tą infekcją. Każdy z nich ma swój własny szeroki zakres. Gdzieś się przecinają, ale gdzieś się rozchodzą.

Większość makrolidów jest dobrze wchłaniana w migdałki, migdałki, tkankę ucha, płuca, oskrzela, skórę, płyn maziowy (smarowanie stawów). W układzie nerwowym ich działanie jest słabe.

Pochodne leki przez komórki wątroby przez żółć.

Makrolidy drugiej i trzeciej generacji charakteryzują się odpornością na środowisko kwaśne, co pozwala na ich odbiór nie dożylnie, ale przez przewód pokarmowy. Kwaśne środowisko żołądka ich nie niszczy, co pozwala na stosowanie w postaci tabletek lub w zawiesinie.

Zasadniczo makrolidy pomagają w następujących chorobach:

• zapalenie migdałków;
• zapalenie płuc;
• zapalenie oskrzeli;
• błonica;
• krztusiec
• ropne zapalenie ucha środkowego;
• choroby wątroby i dróg żółciowych;
• walczyć z chlamydią.

Makrolidy mają niską toksyczność, ale nadal podrażniają błony śluzowe w żołądku, które w niektórych przypadkach mogą powodować nudności, nawet wymioty i biegunkę. W żadnym przypadku makrolidy nie mogą być łączone z chloramfenikolem, penicyliną, cefalosporyną. Nie można również łączyć makrolidów z lekami przeciwhistaminowymi nowej generacji. Świetne jest niebezpieczeństwo zatrucia i arytmii serca.

Zastrzyki domięśniowe są przepisywane niezwykle rzadko, w szczególnych przypadkach, ponieważ są nie tylko bolesne, ale mogą również prowadzić do zapalenia żył.

Dorośli Klacid

Składnik aktywny leku Klacid - klarytromycyna.

Wskazania do użycia:

• zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli i inne choroby dolnej części układu oddechowego;
• zapalenie gardła, zapalenie zatok i inne choroby zakaźne górnych dróg oddechowych;
• róży, zapalenia mieszków włosowych, zapalenia i zakażenia skóry i tkanek miękkich;
• zakażenia wywołane przez Mycobacterium intracellulare, Mycobacterium fortuitum, Mycobacterium chelonae, Mycobacterium kansasii;
• wrzodziejące objawy w żołądku i dwunastnicy wywołane przez bakterię Helicobacter pylori (jako część kompleksu);
• w niektórych przypadkach zakażony HIV.

Klacid dzieci

W niektórych przypadkach antybiotyk Klacid może być przepisywany dzieciom:

• infekcje dziecięce: krztusiec, szkarłatna gorączka;
• ostre lub przewlekłe choroby dróg oddechowych: zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc itp.;
• ból gardła, zapalenie gardła, zapalenie krtani;
• zapalenie ucha, zapalenie zatok, zapalenie zatok;
• zakażenia wywołane przez chlamydię;
• jako element kompleksu środków w przypadku wrzodu żołądka lub dwunastnicy;
• przepisywany na oparzenia, ukąszenia, rany i inne zakaźne zmiany skórne (w tym taką chorobę jak róży).

Przeciwwskazania

Lek Klacid ma przeciwwskazania do stosowania:

• indywidualna nietolerancja na składniki;
• ciąża i karmienie piersią;
• z chorobą Porfiria (zwykle dziedziczna choroba związana z upośledzonym metabolizmem pigmentu, z objawami pigmentacji skóry, narządów wewnętrznych, chorób psychicznych);
• dzieci do 3 lat;
• w połączeniu z takimi lekami: Terfenadyna, Tsisaprid, Dihydroergotamine, Pimozide, Ergotamine, Astemizol.

Możliwe skutki uboczne leków

Podczas przyjmowania antybiotyku doustnego mogą wystąpić bóle głowy, naruszenie smaku, nudności, wymioty, niestrawność, a czasami ból brzucha.

Gdy Klacid jest podawany przez wstrzyknięcie domięśniowe, bóle mięśni, zapalenie żył, zwiększenie intensywności enzymów wątrobowych, może wystąpić zwiększenie intensywności enzymów wątrobowych.

W rzadszych przypadkach można zaobserwować kandydozę jamy ustnej, hipoglikemię, reakcje anafilaktyczne, zaburzenia psychiczne, bezsenność. Zawroty głowy, drgawki, przejściowe problemy ze słuchem, bóle mięśni, zapalenie jamy ustnej, a także zapalenie języka, zapalenie trzustki, wysypka i pokrzywka nie należą do rzadkości.

Niektóre zalecenia dotyczące przyjmowania leków

Ten lek należy przyjmować ściśle zgodnie z zaleceniami lekarza i wskazaną dawką. Nie musisz skupiać się na tym, co powie farmaceuta lub instrukcja, i przepisać sobie leczenie.

Instrukcje to średnie wskaźniki przyjmowania leku. Ale każda osoba jest testowana indywidualnie. I zgodnie z wynikami analiz, wynikami badań, wcześniejszymi rejestrami chorób, wydawane są recepty i instrukcje dotyczące stosowania leku.

Odbiór takich leków nie może być przeprowadzony niedbale. Jeśli zapisana jest dawka i czas, w którym należy to zrobić, oznacza to dokładnie tyle w tym czasie. Jeśli z jakiegoś powodu nie można było zabrać go na czas, nie powinieneś brać dwa razy więcej niż następnym razem. Każdy lek, w tym antybiotyk, jest trucizną zabijającą zarazki. Ale w dużych ilościach lek staje się trucizną dla ludzkiego ciała.

Szczególną uwagę należy zwrócić na przyjmowanie leków dla dzieci. Z reguły nie ma żadnych ograniczeń dotyczących przyjmowania leku przed posiłkami.

Ale bardzo ważne jest, aby lek został spłukany wodą, a nie sokiem lub, co gorsza, Coca-Colą. Reakcja składników leku z tymi substancjami jest nieprzewidywalna iw najlepszym razie nie działa wcale, w najgorszym - mogą tworzyć się nowe, toksyczne substancje, które albo komplikują przebieg choroby, albo tworzą nową chorobę.

Nie powinieneś podejmować decyzji o przyjęciu takich leków (jednak dotyczy to wszystkich antybiotyków) według przyjaciół lub krewnych. Musisz być dobrze zorientowany w antybiotykach, więc od razu, zgodnie z zewnętrznymi objawami, przepisz leczenie.

A potem: może to, a może nie. Objawy, zwłaszcza objawy zewnętrzne, są bardzo podobne w wielu chorobach, ale są powodowane przez różne patogeny.

Niektóre, jako patogeny, mają wirusy, aw tym przypadku ogromna większość antybiotyków jest bezużyteczna w walce z infekcją, ale może być bardzo skuteczna w zwalczaniu wewnętrznej mikroflory organizmu, co z pewnością osłabi organizm.

Inni mogą mieć bakterię jako czynnik sprawczy, ale problem polega na tym, że każda bakteria wymaga własnego antybiotyku. Wiele bakterii jest opornych na prawie wszystkie antybiotyki, z wyjątkiem jednego lub dwóch. W związku z tym odbiór wszystkich innych jest tylko stratą pieniędzy i niepotrzebnym obciążeniem organizmu. Lek jest już w ciele i nie został skonsumowany zgodnie z jego przeznaczeniem, co oznacza, że ​​gdy zostanie wycofany, zostanie użyty w kierunku pośrednim.

Formy farmaceutyczne Klacida

Klacid w większości przypadków w naszych aptekach można znaleźć w trzech formach:

1. Tabletki (czasami żółte, czasem jasnożółte). Tabletki są pokryte specjalną folią przeznaczoną do ochrony w agresywnym środowisku kwaśnym żołądka. Konieczne jest, aby lek był wchłaniany przez stałe działanie kwasu, a jego skuteczność będzie maksymalna.
2. Proszek do przygotowania zawiesin do podawania doustnego. Granulki o lekkim owocowym aromacie (biały lub kremowy). W zestawie z reguły znajduje się łyżka dozująca i strzykawka dozująca.
3. Liofilizat do przygotowania roztworu do infuzji (może być stosowany zarówno do wstrzykiwań, jak i do zakraplaczy).

Dla dzieci z reguły używa się proszku. Dzieci nie są tak chętne do połykania tabletek, ale zawiesina, która również dobrze pachnie, jest całkiem akceptowalna dla dziecka. Ale znowu: dawkowanie i schemat muszą być ściśle przestrzegane!

Brak amatorów, zwłaszcza dzieci. Nie wybrano żadnego substytutu. Ponadto, nawet w formach tego samego leku, nie należy eksperymentować.

Jeśli lekarz przepisał proszek, aw najbliższej aptece są tylko pigułki - nie należy przyjmować tabletek (chyba że lekarz zezwolił na taką wymianę).

Substancja czynna, która zawiera tabletki i zawiesinę Klacid jest taka sama, ale substancje pomocnicze są różne. Każda z substancji pomocniczych istnieje również z jakiegoś powodu, a nie „z powodu objętości”. Pełni pewną część swojej funkcji: pomaga w trawieniu lub zmniejsza skutki skutków ubocznych.

Z kolei postać tabletki, w zależności od rodzaju skorupy (żółta lub jasnożółta), może w niektórych przypadkach odgrywać rolę, ponieważ skład tej skorupy jest inny i jest przeznaczony do różnych poziomów absorpcji przez żołądek i jelita, w zależności od stanu przewodu pokarmowego i innych narządów wewnętrznych.. Ponadto trzeba umieć poprawnie obliczyć dawkę, uważnie postępować zgodnie z instrukcjami. Rzeczywiście, w postaci zawiesiny absorpcja jest bardziej wydajna i konieczne jest uwzględnienie nie tylko miligramów, ale także stopnia „nieuniknionych strat” w zależności od postaci dawkowania.

Antybiotyk Klacid

Wiele chorób zakaźnych, zwłaszcza tych z poważnymi powikłaniami, leczy się ogólnoustrojowymi antybiotykami. Istnieje wiele różnych rodzajów antybiotyków, podzielonych na grupy, które mają inną strukturę chemiczną i wpływają na ludzkie ciało i mikroby w różny sposób. Zastanów się, do której grupy antybiotyków należy lek Klacid, dla których chorób jest zalecany i który ma przeciwwskazania.

Skład, forma uwalniania i właściwości antybiotyku Klacid

Główną substancją leku Klacid jest półsyntetyczny związek klarytromycyna, należący do antybiotyków makrolidowych. Ta grupa antybiotyków o szerokim spektrum działania jest uważana za jedną z najmniej toksycznych. Ponadto Klacid jest jednym z najbezpieczniejszych antybiotyków, ponieważ nie tłumi ludzkiego układu odpornościowego, jak to ma miejsce podczas leczenia wieloma innymi środkami przeciwbakteryjnymi.

Substancja klarytromycyna, gdy wchodzi do organizmu ludzkiego, szybko penetruje zaatakowane tkanki i komórki i zapewnia wysokie stężenia w tkankach. Ponadto antybiotyk ten jest w stanie przeniknąć do komórki bakteryjnej, jak również do komórek organizmu. Jest to ważne w leczeniu chorób powodowanych przez patogeny wewnątrzkomórkowe. W tym samym czasie są dość wysokie stężenia leku wewnątrz komórek, które pozostają przez optymalny czas.

Oprócz działania przeciwbakteryjnego, które polega na hamowaniu syntezy białek w komórce drobnoustrojów, Klacid wykazuje właściwości przeciwzapalne i immunomodulujące.

Główne formy wydania Klacidy to:

• proszek do sporządzania roztworu do infekcji dożylnych;
• tabletki doustne w skorupce.

Lek jest aktywny przeciwko następującym mikroorganizmom:

• bakterie Gram-dodatnie (gronkowce, paciorkowce, listeria itp.);
• Bakterie Gram-ujemne (pałeczki hemophilus, gonokoki, legionella, pasteurella, helicobacter pylori, campylobacter, branhamella, koklusz, itp.);
• mikroorganizmy beztlenowe (fragilis bacteroids, clostridia, peptococci, peptostreptokokki, bakterie trądzikowe propionebe itp.);
• inne mikroorganizmy (chlamydia, mykoplazma, ureaplasma, borrelia, mykobakterie itp.).

Enterobakterie, Pseudomonas aeruginosa i inne drobnoustroje Gram-ujemne, które nie rozkładają laktozy, nie są wrażliwe na ten antybiotyk.

Wskazania do stosowania leków Klacid

Najczęściej antybiotyk Klacid jest przepisywany do infekcji dróg oddechowych (zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, zapalenie gardła, zapalenie krtani, zapalenie zatok itp.). Może być również stosowany w leczeniu zakażeń górnych dróg oddechowych i zakażeń zębopochodnych (zapalenie ucha środkowego, zapalenie miazgi, zapalenie przyzębia itp.). Inne wskazania leku to:

• choroba wrzodowa;
• zakażenia przenoszone drogą płciową;
• infekcje tkanek miękkich, skóry (róży, zapalenia mieszków włosowych itp.) itp.

Dozowanie Klacidu

Zgodnie z instrukcją stosowania antybiotyk Klacid należy przyjmować bez żucia, niezależnie od posiłku. Standardowa dawka wynosi 250 mg dwa razy dziennie. Czas trwania leczenia wynosi 5-14 dni. W niektórych przypadkach leczenie farmakologiczne łączy się z przyjmowaniem antybiotyków innych grup.

Przeciwwskazania do otrzymania Klacidy:

• ciężkie zaburzenia wątroby i nerek;
• choroba porfirynowa;
• ciąża, laktacja;
• specjalna wrażliwość na leki makrolidowe.

Zabrania się łączenia leczenia z przyjmowaniem niektórych leków, w tym:

• Astemizol;
• Pimozide;
• Cyzapryd;
• Terfenadyna.

Żel Ketorol jest miejscowym lekiem należącym do grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Jest często przepisywany na ból mięśniowo-szkieletowy ze względu na jego wysoką skuteczność i względne bezpieczeństwo. Podstawowe informacje o leku można dowiedzieć się z artykułu.

Ketorol jest skutecznym niesteroidowym środkiem przeciwzapalnym, który ma wyraźne działanie przeciwbólowe. Pozwala to na stosowanie leku w celu łagodzenia bólu o wysokiej intensywności. W takich przypadkach Ketorol może być stosowany w postaci roztworu do wstrzykiwań.

Ketorol - lek, który w krótkim czasie pozwala wyeliminować nawet intensywny ból innej lokalizacji. Postać tabletki leku jest wygodna w użyciu i dobrze tolerowana przez pacjentów. Jednak podczas przyjmowania Ketorol powinien być bardzo ostrożny.

Masz potrzebę zastąpienia Macropen innym lekiem, ale absolutnie nie wiesz, co kupić? Następnie przeczytaj proponowany nowy artykuł. Materiał szczegółowo opisuje, które antybiotyki są bezpośrednimi analogami tego narzędzia i które są synonimami.