loader

Główny

Zapobieganie

Unidox Solutab - oficjalne * instrukcje użytkowania

Instrukcja
(informacje dla ekspertów)
Do medycznego stosowania leku
UNIDOX SOLUTAB ®
(UNIDOX SOLUTAB ®)

Numer rejestracyjny: П N013102 / 01

Nazwa handlowa: Unidox Solutab ®

INN: Doksycyklina

Postać dawkowania: tabletki do sporządzania zawiesiny

Skład:
Składnik aktywny: monohydrat doksycykliny 100,0 mg pod względem doksycykliny
Substancje pomocnicze: celuloza mikrokrystaliczna, sacharyna, hyproloza (nisko podstawiona), hypromeloza, koloidalny dwutlenek krzemu (bezwodny), stearynian magnezu, laktoza jednowodna

Opis:
Okrągłe, obustronnie wypukłe tabletki o barwie od jasnożółtej do szarożółtej z grawerowaniem „173” (kod tabletki) z jednej strony i małym ryzykiem z drugiej.

Grupa farmakoterapeutyczna: antybiotyk - tetracyklina

Kod ATX: [J01AA02]

Działanie farmakologiczne:
Farmakodynamika
Antybiotyk o szerokim spektrum działania z grupy tetracyklin. Działa bakteriostatycznie, hamuje syntezę białek w komórce drobnoustrojów poprzez oddziaływanie z podjednostką 30S rybosomów. Aktywny wobec wielu drobnoustrojów Gram-dodatnich i Gram-ujemnych: Streptococcus spp., Treponema spp., Staphylococcus spp., Klebsiella spp., Enterobacter spp. (w tym E. aerugenes); Neisseria, Yersinia spp. (w tym Yersinia pestis), Brucella spp., Francisella tularensis, Bacillus anthracis, Bartonella bacilliformis, Pasteurella multocida, Borrelia recurrentis, Clostridium spp. (z wyjątkiem Clostridium difficile), Actinomyces spp., Fusobacterium fusiforme, Calymmatobacterium granulomatosis, Propionibacterium acnes, niektóre pierwotniaki (Entamoeba spp., Plasmodium falciparum).
Z reguły nie wpływa na Acinetobacter spp., Proteus spp., Pseudomonas spp., Serratia spp., Providencia spp., Enterococcus spp.
Należy rozważyć możliwość nabytej oporności na doksycyklinę w wielu patogenach, które często są przekrojowe w obrębie grupy (tj. Szczepy oporne na doksycyklinę będą jednocześnie odporne na całą grupę tetracyklin).

Farmakokinetyka
Ssanie
Absorpcja jest szybka i wysoka (około 100%). Spożycie pokarmu nieznacznie wpływa na wchłanianie leku.
Maksymalny poziom doksycykliny w osoczu krwi (2,6-3 μg / ml) osiąga się 2 godziny po przyjęciu 200 mg, a po 24 godzinach stężenie substancji czynnej w osoczu krwi zmniejsza się do 1,5 μg / ml.
Po przyjęciu 200 mg w pierwszym dniu leczenia i 100 mg na dobę w kolejnych dniach, stężenie doksycykliny w osoczu krwi wynosi 1,5-3 μg / ml.

Dystrybucja
Doksycyklina wiąże się odwracalnie z białkami osocza (80–90%), dobrze przenika do narządów i tkanek, a słabo do płynu mózgowo-rdzeniowego (10–20% stężeń w osoczu), jednak stężenie doksycykliny w płynie mózgowo-rdzeniowym wzrasta wraz ze stanem zapalnym rdzenia kręgowego.
Objętość dystrybucji wynosi 1,58 l / kg. 30–45 minut po spożyciu, doksycyklina występuje w stężeniach terapeutycznych w wątrobie, nerkach, płucach, śledzionie, kościach, zębach, gruczole krokowym, tkance oka, opłucnej i płynach puchlinowych, żółci, wysięku maziowym, wysięku w zatokach szczękowych i czołowych, płyny bruzdy gumowej.
Przy prawidłowej czynności wątroby poziom leku w żółci jest 5-10 razy wyższy niż w osoczu.
W ślinie określa się 5-27% stężenia doksycykliny w osoczu.
Doksycyklina przenika przez barierę łożyskową, jest wydzielana w małych ilościach do mleka matki.
Gromadzi się w zębinie i tkance kostnej.

Metabolizm
Niewielka część doksycykliny jest metabolizowana.

Usunięcie
Okres półtrwania po pojedynczej dawce wynosi 16-18 godzin, po podaniu wielokrotnych dawek - 22-23 godziny.
Około 40% przyjmowanego leku jest wydalane przez nerki, a 20-40% jest wydalane przez jelita w postaci nieaktywnych form (chelaty).

Farmakokinetyka w szczególnych sytuacjach klinicznych
Okres półtrwania leku u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek nie zmienia się, ponieważ jego wydalanie przez jelita wzrasta.
Hemodializa i dializa otrzewnowa nie wpływają na stężenie doksycykliny w osoczu krwi.

Wskazania do użycia
Choroby zakaźne i zapalne spowodowane podatnością
do przygotowania mikroorganizmów:

  • infekcje dróg oddechowych, w tym zapalenie gardła, ostre zapalenie oskrzeli, zaostrzenie przewlekłej obturacyjnej choroby płuc, zapalenie tchawicy, zapalenie oskrzeli i płuc, płatowe zapalenie płuc, pozaszpitalne zapalenie płuc, ropień płuc, ropniak opłucnej;
  • zakażenia górnych dróg oddechowych, w tym zapalenie ucha, zapalenie zatok, zapalenie migdałków;
  • infekcje układu moczowo-płciowego: zapalenie pęcherza moczowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek, bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie cewki moczowej, zapalenie cewki moczowej, mykoplazmoza moczowo-płciowa, ostre zapalenie oskrzeli; zapalenie błony śluzowej macicy, zapalenie szyjki macicy i salpingoophoritis jako część połączonych teratii; w tym zakażenia przenoszone drogą płciową: chlamydia układu moczowo-płciowego, kiła u pacjentów z nietolerancją penicyliny, niepowikłana rzeżączka (jako terapia alternatywna), ziarniniak pachwinowy, przenoszony drogą płciową ziarniniak;
  • infekcje przewodu pokarmowego i dróg żółciowych (cholera, jersinioza, zapalenie pęcherzyka żółciowego, zapalenie dróg żółciowych, zapalenie żołądka i jelit, czerwonka bakteryjna i amebowa, biegunka podróżnych);
  • zakażenia skóry i tkanek miękkich (w tym zakażenia ran po ukąszeniach zwierząt), ciężki trądzik (jako część terapii skojarzonej);
  • inne choroby: frambesia, legionelloza, chlamydia o różnej lokalizacji (w tym zapalenie gruczołu krokowego i zapalenie odbytnicy), riketsjoza, gorączka Q, plamista gorączka Gór Skalistych, dur brzuszny (w tym syfa, nawracające kleszcze), borelioza (I art. - rumień wędrujący), tularemia, dżuma, promienica, malaria; choroby zakaźne oka, jako część terapii skojarzonej - jaglica; leptospiroza, psittacosis, ornitoza, wąglik (w tym postać płucna), bartonelloza, erlichioza granulocytowa; krztusiec, bruceloza, zapalenie szpiku; posocznica, podostre septyczne zapalenie wsierdzia, zapalenie otrzewnej;
  • zapobieganie powikłaniom ropnym pooperacyjnym; malaria spowodowana przez Plasmodium falciparum podczas krótkotrwałych podróży (mniej niż 4 miesiące) w obszarze, w którym często występują szczepy odporne na chlorochinę i / lub pirymetamino-sulfadoksynę.

Przeciwwskazania

  • nadwrażliwość na tetracyklinę
  • ciąża
  • laktacja
  • wiek do 8 lat
  • poważne naruszenia wątroby i / lub nerek
  • porfiria

Dawkowanie i podawanie
Zwykle czas trwania leczenia wynosi 5-10 dni. Tabletki rozpuszcza się w niewielkiej ilości wody (około 20 ml) w celu utworzenia zawiesiny, można ją również połknąć w całości, podzielić na części lub żuć, wodą pitną. Najlepiej przyjmować z jedzeniem.

Dorosłym i dzieciom w wieku powyżej 8 lat o masie ciała powyżej 50 kg przepisuje się 200 mg w 1-2 dawkach pierwszego dnia leczenia, a następnie 100 mg na dobę. W przypadkach ciężkich zakażeń Unidox jest przepisywany w dawce 200 mg na dobę przez cały okres leczenia.
Dla dzieci w wieku 8-12 lat o masie ciała poniżej 50 kg średnia dzienna dawka wynosi 4 mg / kg w pierwszym dniu, a następnie 2 mg / kg na dobę (w 1-2 dawkach). W przypadkach ciężkich zakażeń Unidox przepisywany jest w dawce 4 mg / kg na dobę przez cały okres leczenia.

Cechy dawkowania w przypadku niektórych chorób
W przypadku infekcji spowodowanych przez S.pyogenes Unidox trwa co najmniej 10 dni.
W przypadku niepowikłanej rzeżączki (z wyjątkiem zakażeń odbytnicy u mężczyzn):
Dorosłym przepisuje się 100 mg dwa razy na dobę, aż do całkowitego wyleczenia (średnio przez 7 dni) lub 600 mg na jeden dzień - 300 mg w 2 dawkach podzielonych (druga dawka 1 godzinę po pierwszej).

W przypadku kiły pierwotnej 100 mg jest przepisywane dwa razy dziennie przez 14 dni, w przypadku kiły wtórnej 100 mg dwa razy dziennie przez 28 dni.

W przypadku niepowikłanych zakażeń układu moczowo-płciowego wywołanych przez Chlamydia trachomatis, zapalenie szyjki macicy, nie-gonokokowe zapalenie cewki moczowej wywołane przez Ureaplasma urealiticum, 100 mg jest przepisywane 2 razy dziennie przez 7 dni.

W przypadku trądziku przepisuje się 100 mg na dobę, przebieg leczenia wynosi 6-12 tygodni.

Malaria (profilaktyka): 100 mg 1 raz dziennie przez 1-2 dni przed podróżą, następnie codziennie podczas podróży i przez 4 tygodnie po powrocie; dzieci powyżej 8 lat w dawce 2 mg / kg 1 raz dziennie.

Biegunka „podróżni” (zapobieganie) - 200 mg w pierwszym dniu podróży (na 1 przyjęcie lub 100 mg 2 razy dziennie), następnie 100 mg raz na dobę przez cały pobyt w regionie (nie więcej niż 3 tygodnie).

Leczenie leptospirozy - 100 mg doustnie 2 razy dziennie przez 7 dni; zapobieganie leptospirozie - 200 mg raz w tygodniu podczas pobytu na obszarze o niekorzystnym położeniu i 200 mg na koniec podróży.

Aby zapobiec zakażeniom podczas aborcji medycznej, przepisuje się 100 mg na 1 godzinę przed i 200 mg po interwencji.

Maksymalna dawka dobowa dla dorosłych wynosi do 300 mg / dobę lub do 600 mg / dobę przez 5 dni z ciężkimi zakażeniami gonokokowymi. Dla dzieci powyżej 8 lat o masie ciała powyżej 50 kg - do 200 mg, dla dzieci w wieku 8-12 lat o masie ciała poniżej 50 kg - 4 mg / kg dziennie podczas całego leczenia.

W obecności nerkowego (klirens kreatyniny mniejszy niż 60 ml / min) i (lub) niewydolności wątroby konieczne jest zmniejszenie dobowej dawki doksycykliny, ponieważ powoduje to jej stopniową akumulację w organizmie (ryzyko działania hepatotoksycznego).

Efekty uboczne
Z przewodu pokarmowego:
anoreksja, nudności, wymioty, dysfagia, biegunka, zapalenie jelit, rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego.

Reakcje dermatologiczne i alergiczne:
pokrzywka, nadwrażliwość na światło, obrzęk naczynioruchowy, reakcje anafilaktyczne, zaostrzenie tocznia rumieniowatego układowego, wysypka plamkowo-grudkowa i rumieniowa, zapalenie osierdzia, złuszczające zapalenie skóry.

Wątroba:
uszkodzenie wątroby (przy długotrwałym stosowaniu leku lub u pacjentów z niewydolnością nerek lub wątroby).

Ze strony nerek: wzrost resztkowego azotu mocznikowego, ze względu na działanie anaboliczne leku.

Z układu krwiotwórczego:
niedokrwistość hemolityczna, małopłytkowość, neutropenia, eozynofilia, zmniejszona aktywność protrombiny.

Z układu nerwowego:
łagodny wzrost ciśnienia śródczaszkowego (anoreksja, wymioty, ból głowy, obrzęk nerwu wzrokowego), zaburzenia przedsionkowe (zawroty głowy lub niestabilność).

Od strony tarczycy:
u pacjentów, którzy otrzymywali doksycyklinę przez długi czas, możliwa jest odwracalna ciemnobrązowa plama na tkance tarczycy.

Z zębów i kości:
Doksycyklina spowalnia osteogenezę, zaburza prawidłowy rozwój zębów u dzieci (kolor zębów zmienia się nieodwracalnie, rozwija się hipoplazja szkliwa).

Inne:
kandydoza (zapalenie jamy ustnej, zapalenie języka, zapalenie odbytnicy, zapalenie pochwy) jako przejaw nadkażenia.

Przedawkowanie
Objawy:
Zwiększone działania niepożądane spowodowane uszkodzeniem wątroby - wymioty, gorączka, żółtaczka, azotemia, zwiększone poziomy aminotransferaz, wydłużony czas protrombinowy.
Leczenie:
Niezwłocznie po przyjęciu dużych dawek zaleca się mycie żołądka, picie dużej ilości wody i, jeśli to konieczne, wywołanie wymiotów. Weź węgiel aktywny i osmotyczne środki przeczyszczające. Hemodializa i dializa otrzewnowa nie są zalecane ze względu na niską skuteczność.

Interakcje narkotykowe
Leki zobojętniające zawierające glin, magnez, wapń, preparaty żelaza, wodorowęglan sodu, środki przeczyszczające zawierające magnez zmniejszają wchłanianie doksycykliny, więc ich stosowanie powinno być oddzielone w odstępie 3 godzin.
W związku z hamowaniem mikroflory jelitowej przez doksycyklinę, wskaźnik protrombiny zmniejsza się, co wymaga dostosowania dawki pośrednich antykoagulantów.
Gdy doksycyklina jest łączona z antybiotykami bakteriobójczymi, które naruszają syntezę ściany komórkowej (penicyliny, cefalosporyny), skuteczność tego ostatniego zmniejsza się.
Doksycyklina zmniejsza niezawodność antykoncepcji i zwiększa częstość krwawień acyklicznych podczas przyjmowania hormonalnych środków antykoncepcyjnych zawierających estrogen.
Etanol, barbiturany, ryfampicyna, karbamazepina, fenytoina i inne Mikrosomalne stymulatory utleniania, przyspieszające metabolizm doksycykliny, zmniejszają jej stężenie w osoczu krwi.
Jednoczesne stosowanie doksycykliny i retinolu przyczynia się do wzrostu ciśnienia śródczaszkowego.

Specjalne instrukcje
Istnieje możliwość oporności krzyżowej i nadwrażliwości na inne leki z serii tetracyklin.
Tetracykliny mogą wydłużać czas protrombinowy, należy ściśle kontrolować receptę tetracyklin u pacjentów z koagulopatią.
Anty-anaboliczne działanie tetracyklin może prowadzić do wzrostu poziomu resztkowego azotu mocznikowego we krwi. Z reguły nie jest to istotne dla pacjentów z prawidłową czynnością nerek. Jednak u pacjentów z niewydolnością nerek azotemia może się zwiększyć. Stosowanie tetracyklin u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek wymaga nadzoru medycznego.
Przy długotrwałym stosowaniu leku wymaga okresowego monitorowania parametrów laboratoryjnych krwi, wątroby i czynności nerek.
W związku z możliwym rozwojem zapalenia skóry, konieczne jest ograniczenie nasłonecznienia podczas leczenia i przez 4-5 dni po nim.
Długotrwałe stosowanie leku może powodować dysbakteriozę, aw konsekwencji rozwój hipowitaminozy (zwłaszcza witamin z grupy B).
Aby zapobiec objawom dyspeptycznym, zaleca się przyjmowanie leku wraz z posiłkami.

Nie zbadano cech wpływu na zdolność prowadzenia samochodu i obsługi mechanizmów.

Formularz wydania
Tabletki do sporządzania zawiesiny 100 mg; na 10 tabletkach w blistrze z folii PVC / aluminiowej. Na 1 blistrze wraz z instrukcją aplikacji w kartonowym opakowaniu.

Warunki przechowywania
W temperaturze od 15 do 25 ºС.
Trzymaj z dala od dzieci!

Okres trwałości
5 lat.
Nie używać po upływie daty ważności wydrukowanej na opakowaniu.

Warunki sprzedaży aptek
Zgodnie z recepturą.

Wyprodukowane przez:
Astellas Pharma Europe B.V., Holandia
Elizabeth 19, Leiderdorp

Pakowane i / lub pakowane:
Astellas Pharma Europe B.V., Holandia
lub CJSC ORTAT, Rosja

Skargi konsumentów wysyłane do:
Moskiewskie biuro Astellas Pharma Europe B.V., Holandia:
109147 Moskwa, marksista ul. 16
Centrum biznesowe Mosalarko Plaza-1, piętro 3

Unidox

Wskazania do użycia

choroby zakaźne i zapalne powodowane przez organizmy wrażliwe: zakażenia dróg oddechowych (zapalenie gardła, zapalenie oskrzeli, ostre i przewlekłe, tchawicy, zapalenie płuc, zapalenie płuc, płatowe ropień płuca empyema);

zakażenia górnych dróg oddechowych (zapalenie ucha, zapalenie migdałków, zapalenie zatok itp.);

infekcje układu moczowo-płciowego (zapalenie pęcherza moczowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie cewki moczowej, urethrocystitis, układu moczowo-płciowego mikoplazmozy, ENDOMETRITIS, endocervicitis ostre orhiepididimit; gonorrhea);

infekcje dróg żółciowych i przewodu pokarmowego (zapalenie pęcherzyka żółciowego, zapalenie dróg żółciowych, zapalenie żołądka i jelit, czerwonka bakteryjna, biegunka podróżnych);

zakażenia skóry i tkanek miękkich (cellulitis, ropnie, furunculosis, panaritium, zakażone oparzenia, rany itp.);

choroby zakaźne oka, syfilis, frambesia, jersinioza, legionelloza, riketsjoza, chlamydia różnych lokalizacji (w tym zapalenie gruczołu krokowego i odbytnicy), gorączka Q, gorączka plamista Gór Skalistych, dur brzuszny (w tym syf, gorączka kleszczowa), choroba Lyme (borelioza) I st., Czerwonka Bacillary i ameba, tularemia, cholera, promienica, malaria; jako część terapii skojarzonej - leptospiroza, jaglica, papuzica, ornitoza, erlichioza granulocytowa; krztusiec, bruceloza, zapalenie szpiku; posocznica, podostre septyczne zapalenie wsierdzia, zapalenie otrzewnej.

Zapobieganie pooperacyjnym powikłaniom ropnym; malaria spowodowana przez Plasmodium falciparum podczas krótkotrwałych podróży (mniej niż 4 miesiące) w obszarze, w którym często występują szczepy odporne na chlorochinę i / lub pirymetamino-sulfadoksynę.

Możliwe analogi (substytuty)

Aktywny składnik, grupa

Forma dawkowania

kapsułki, liofilizat do przygotowania roztworu do podawania dożylnego, roztwór do podawania dożylnego, tabletki, tabletki powlekane

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na lek, porfirię, ciężką niewydolność wątroby, leukopenię, ciążę (trymestry II-III), okres laktacji, wiek dzieci (do 8 lat - możliwość powstawania nierozpuszczalnych kompleksów Ca2 + z odkładaniem się w szkielecie, szkliwie i zębinie zębów), dla B / we wstępie - miastenię.

Jak stosować: dawkowanie i leczenie

We / we wstępie najlepiej w ciężkich postaciach ropno-septycznych, gdy konieczne jest szybkie wytworzenie wysokiego stężenia we krwi, aw przypadkach, gdy podawanie doustne jest trudne. Powinien udać się do recepcji, gdy tylko będzie to możliwe.

Kroplówka In / in, w postaci roztworu przygotowanego ex tempore. W tym celu 0,1 g lub 0,2 g rozpuszcza się w 5-10 ml wody do iniekcji, a następnie dodaje do 250 lub 500 ml 0,9% roztworu NaCl lub 5% roztworu dekstrozy. Stężenie w roztworze do infuzji nie powinno przekraczać 1 mg / ml i nie mniej niż 0,1 mg / ml. Czas trwania infuzji, w zależności od dawki (0,1 lub 0,2 g) - 1-2 godziny przy szybkości wstrzykiwania 60-80 kropli / min. Podczas infuzji roztwory należy chronić przed światłem (słonecznym i elektrycznym). Czas trwania leczenia a / we wstępie - 3-5 dni, z dobrą tolerancją - 7 dni, a następnie przejście (jeśli to konieczne) do podawania doustnego.

W chorobach zapalnych miednicy u kobiet w stadium ostrym - in / in, 0,1 g co 12 godzin, zwykle w połączeniu z cefalosporynami III generacji; następnie kontynuuj terapię Unidoxem w środku, 0,1 g, 2 razy dziennie przez 14 dni.

Wewnątrz, u dorosłych i dzieci o masie ciała większej niż 45 kg, średnia dzienna dawka wynosi 0,2 g pierwszego dnia (podzielona na 2 dawki - 0,1 g 2 razy dziennie), następnie 0,1 g / dobę (dla 1-2 dawek). Przy przewlekłych zakażeniach układu moczowego - 200 mg / dobę przez cały okres terapii.

W leczeniu rzeżączki, przepisywany zgodnie z jednym z następujących schematów: ostre niepowikłane zapalenie cewki moczowej - dawka kursu 0,5 g (1 dawka - 0,3 g, a następnie 2 - 0,1 g w odstępie 6 godzin) lub 0,1 g / dzień aż do całkowitego wyleczenia (u kobiet) lub 0,1 g 2 razy dziennie przez 7 dni (dla mężczyzn); w skomplikowanych postaciach rzeżączki dawka wynosi 0,8-0,9 g, która dzieli się na 6-7 dawek (0,3 g - 1 dawka, a następnie w odstępie 6 godzin na 5-6 kolejnych).

W leczeniu kiły - 0,3 g / dzień przez co najmniej 10 dni (w środku lub w / w).

W przypadku niepowikłanych zakażeń cewki moczowej, szyjki macicy i odbytnicy wywołanych przez Chlamydia trachomatis, 0,1 g przepisuje się 2 razy dziennie przez co najmniej 7 dni.

Zakażenia męskich narządów płciowych - 0,1 g 2 razy dziennie przez 4 tygodnie.

Leczenie malarii opornej na chlorochinę - 0,2 g / dobę przez 7 dni (w połączeniu z lekami schizontobójczymi - chininą); profilaktyka malarii - 0,1 g raz dziennie, 1-2 dni przed podróżą, następnie codziennie podczas podróży i przez 4 tygodnie po powrocie; dzieci powyżej 8 lat - 2 mg / kg 1 raz dziennie.

Biegunka „podróżnych” (zapobieganie) - 0,2 g pierwszego dnia podróży (1 przyjęcie lub 0,1 g 2 razy dziennie), następnie 0,1 g 1 raz dziennie przez cały pobyt w regionie (nie więcej niż 3 tygodnie).

Leczenie leptospirozy - 0,1 g doustnie 2 razy dziennie przez 7 dni; zapobieganie leptospirozie - 0,2 g raz w tygodniu podczas pobytu na obszarze o niekorzystnym położeniu i 0,2 g na koniec podróży.

Zapobieganie zakażeniom po aborcji medycznej - 0,1 g na 1 godzinę przed aborcją i 0,2 g - 30 minut po.

Na trądzik - 0,1 g / dzień, kurs - 6-12 tygodni.

Maksymalna dawka dobowa dla dorosłych wynosi do 0,3 g / dobę lub do 0,6 g / dobę przez 5 dni z ciężkimi zakażeniami gonokokowymi.

U dzieci w wieku 9-12 lat o masie ciała do 45 kg średnia dzienna dawka wynosi 4 mg / kg w pierwszym dniu, a następnie 2 mg / kg na dobę (w 1-2 dawkach). W ciężkich zakażeniach podaje się co 12 godzin w dawce 4 mg / kg.

W przypadku ciężkiej niewydolności wątroby wymagane jest zmniejszenie dziennej dawki leku, ponieważ powoduje to jej stopniową akumulację w organizmie (ryzyko działania hepatotoksycznego).

Działanie farmakologiczne

Półsyntetyczna tetracyklina, bakteriostatyczny antybiotyk o szerokim spektrum działania. Wnikając do komórki, działa na wewnątrzkomórkowe patogeny. Tłumi syntezę białek w komórce drobnoustrojów, zakłóca połączenie transportu aminoacylo-RNA z podjednostką 30S błony rybosomalnej.

Jest bardzo wrażliwy: drobnoustroje Gram-dodatnie Staphylococcus spp. (w tym Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis), Streptococcus spp. (w tym Streptococcus pneumoniae), Clostridium spp., Listeria spp.; i drobnoustroje gram-ujemne: Neisseria gonorrhoeae, Neisseria meningitidis, Haemophilus influenzae, Klebsiella spp., Entamoeba histolytica, Escherichia coli, Shigella spp., Enterobacter, Salmonella spp., Yersinia spp. (dawniej Pasteurella spp.), Bacteroides spp., Treponema spp. (w tym szczepy odporne na inne antybiotyki, takie jak nowoczesne penicyliny i cefalosporyny). Najbardziej wrażliwe są Haemophilus influenzae (91-96%) i wewnątrzkomórkowe patogeny.

Lek jest aktywny wobec większości patogenów chorób zakaźnych: dżumy, tularemii, drobnoustrojów wąglika, legionelli, brucelli, Vibrio cholerae, riketsji, nosacizny, chlamydii (czynników sprawczych ornitozy, papuziej macicy, jaglicy, ziarniniaka wenerycznego). Nie działa na większość szczepów Proteus, Pseudomonas aeruginosa i grzybów.

W mniejszym stopniu niż inne antybiotyki z serii tetracyklin, hamuje florę jelitową, różni się od nich bardziej całkowitą absorpcją i dłuższym czasem działania. W zależności od stopnia aktywności przeciwbakteryjnej lek przewyższa naturalne tetracykliny. W przeciwieństwie do tetracykliny i oksytetracykliny, ma wyższą skuteczność terapeutyczną, przejawiającą się w leczeniu 10 razy mniejszymi dawkami i dłuższym czasem działania. Istnieje oporność krzyżowa na inne tetracykliny, a także na penicyliny.

Efekty uboczne

Ze strony układu nerwowego: łagodne zwiększenie ciśnienia śródczaszkowego (zmniejszenie apetytu, wymioty, ból głowy, obrzęk głowy nerwu wzrokowego), działanie toksyczne na ośrodkowy układ nerwowy (zawroty głowy lub niestabilność).

Ze strony układu pokarmowego: nudności, zaparcia lub biegunka, zapalenie języka, dysfagia, zapalenie przełyku (w tym nadżerki), zapalenie żołądka, owrzodzenie żołądka i 12 wrzód dwunastnicy, zapalenie jelit (z powodu proliferacji opornych szczepów gronkowca).

Reakcje alergiczne: wysypka plamisto-grudkowa, świąd, zaczerwienienia skóry, obrzęk naczynioruchowy, reakcje anafilaktoidalne, toczeń rumieniowaty.

Od strony narządów krwiotwórczych: niedokrwistość hemolityczna, małopłytkowość, neutropenia, eozynofilia.

Inne: nadwrażliwość na światło, nadkażenie; utrzymujące się przebarwienie szkliwa zębów, zapalenie w strefie odbytowo-płciowej krocza.

Specjalne instrukcje

Aby zapobiec miejscowym działaniom drażniącym (zapalenie przełyku, zapalenie błony śluzowej żołądka, owrzodzenie błony śluzowej przewodu pokarmowego), zaleca się przyjmowanie leku w ciągu dnia z dużą ilością płynów, pokarmów. Nie można łączyć z mlekiem i produktami mlecznymi.

W związku z możliwym rozwojem fotouczulenia, konieczne jest ograniczenie nasłonecznienia podczas leczenia i przez 4-5 dni po nim.

W przypadku długotrwałego stosowania konieczne jest okresowe monitorowanie wątroby i organów krwiotwórczych.

Może maskować objawy kiły i dlatego, gdy możliwa jest mieszana infekcja, konieczna jest comiesięczna analiza serologiczna przez 4 miesiące.

Wszystkie tetracykliny tworzą odporne kompleksy z Ca2 + w każdej tkance tworzącej kość. W związku z tym odbiór w okresie rozwoju zębów może powodować długotrwałe zabarwienie zębów w żółto-szaro-brązowym kolorze, a także hipoplazję szkliwa.

Podczas infuzji roztworu leku należy chronić przed światłem (słonecznym i sztucznym), nie można go podawać jednocześnie z innymi lekami.

Być może fałszywy wzrost poziomu katecholamin w moczu, gdy zostaną wykryte metodą fluorescencyjną. W badaniu biopsji tarczycy u pacjentów, którzy otrzymywali lek przez długi czas, możliwe jest ciemnobrązowe zabarwienie tkanki w preparatach mikroskopowych bez wpływu na jego funkcję.

Eksperyment wykazał, że lek może mieć toksyczny wpływ na rozwój płodu (opóźniony rozwój szkieletu) - blokuje metaloproteazy (enzymy katalizujące degradację kolagenu i proteoglikanów) w chrząstce, prowadząc do zmniejszenia uszkodzeń w deformującej chorobie zwyrodnieniowej stawów.

Przy wzrastających dawkach powyżej 4 g farmakokinetyka leku nie zależy od dawki, a stężenie we krwi nie wzrasta.

Jako preparat „pierwszy” rząd jest przyporządkowany do 65 pacjentów z zaostrzenia przewlekłego zapalenia oskrzeli (w tym na tle astmy) bez towarzyszącego (nasilenie choroby często spowodowane przez te Haemophilus influenzae). Skuteczne nasilenia infekcji oskrzelowo (zwykle na metycylinę), u pacjentów z mukowiscydozą, chlamydii stawów, granulocytów erlichiozy. U pacjentów w podeszłym wieku lek stosuje się w leczeniu ostrego zapalenia gruczołu krokowego i zakażenia dróg moczowych wywołanego przez Escherichia coli. W połączeniu z chininą jest bardzo skuteczny w leczeniu malarii.

Interakcja

Absorpcja Unidox jest zmniejszona przez środki zobojętniające kwasy zawierające Al3 +, Mg2 +, Ca2 +, preparaty Fe, wodorowęglan sodu, środki przeczyszczające zawierające Mg2 +, Kolestiramine i colestipol, dlatego ich stosowanie powinno być oddzielone w odstępie 3 godzin.

W związku z tłumieniem mikroflory jelitowej zmniejsza się wskaźnik protrombiny, co wymaga korekty dawki pośrednich antykoagulantów.

W połączeniu z antybiotykami bakteriobójczymi, które naruszają syntezę ściany komórkowej (penicyliny, cefalosporyny), skuteczność tego ostatniego zmniejsza się.

Zmniejsza niezawodność antykoncepcji i zwiększa częstotliwość „krwawienia” podczas przyjmowania doustnych środków antykoncepcyjnych zawierających estrogen.

Etanol, barbiturany, ryfampicyna, karbamazepina, fenytoina i inne mikrosomalne stymulatory utleniania, przyspieszające metabolizm Unidoxu, zmniejszają jego stężenie w osoczu.

Jednoczesne stosowanie z retinolem przyczynia się do zwiększenia ciśnienia śródczaszkowego.

Pytania, odpowiedzi, recenzje leku Unidox


Podane informacje są przeznaczone dla specjalistów medycznych i farmaceutycznych. Najbardziej dokładne informacje o preparacie zawarte są w instrukcji dołączonej do opakowania przez producenta. Żadne informacje zamieszczone na tej lub innej stronie naszej witryny nie mogą zastąpić osobistego odwołania do specjalisty.

Tabletki 100 mg Unidox Solutab: instrukcje, cena i recenzje

W tym artykule medycznym można zapoznać się z lekiem Unidox Solutab. Instrukcje użytkowania wyjaśniają, w jakich przypadkach możliwe jest przyjmowanie tabletek do sporządzania zawiesiny, z których pomaga lek, jakie są wskazania do stosowania, przeciwwskazania i działania niepożądane. Adnotacja przedstawia formę uwalniania leku i jego skład.

W artykule lekarze i konsumenci mogą zostawić tylko prawdziwe opinie o Unidox Solutab, z których można dowiedzieć się, czy lek ten pomógł w leczeniu zapalenia oskrzeli, zapalenia ucha, ureaplazmy i innych zakażeń, a także trądziku u dorosłych i dzieci, na które jest przepisany. Podręcznik wymienia analogi Unidox Solutab, ceny leku w aptekach, a także jego zastosowanie w czasie ciąży.

Skutecznym antybiotykiem z grupy tetracyklin jest Unidox Solutab. Instrukcje użytkowania wskazują, że tabletki 100 mg dobrze pomagają w leczeniu patologii wywołanych przez patogeny bakteryjne, podczas gdy mają długotrwały efekt.

Uwolnij formę i kompozycję

Unidox Solutab jest produkowany w postaci tabletek (okrągły, dwuwypukły, żółtawy, z napisem 173).

Jedna tabletka leku zawiera 0,1 g aktywnego składnika antybiotyku doksycykliny i substancji pomocniczych.

Produkują także kapsułki i liofilizowany proszek do wstrzykiwania Unidox.

Działanie farmakologiczne

Unidox Solutab to półsyntetyczna tetracyklina o szerokim spektrum działania. Ma działanie bakteriostatyczne i może nawet wpływać na patogeny znajdujące się wewnątrz komórek.

Unidox skutecznie zwalcza obie bakterie Gram-dodatnie, w tym Clostridium, Listeria, Staphylococcus, Streptococcus i Gram-ujemne mikroorganizmy, takie jak Hemophilus bacillus, Neisseria, Escherichia coli, Klebsiella, Salmonella, Shigella, Iersinia, IOI

Lek jest bardzo aktywny wobec większości patogenów bardzo niebezpiecznych chorób zakaźnych: czynników wywołujących nosacizny, Vibrio cholerae, tularemii, dżumy, drobnoustrojów wąglika, legionelli, riketsji, brucelli, chlamydii. Niewrażliwy na lek, większość typów Pseudomonas aeruginosa i Proteus.

Jest również całkowicie nieskuteczny w leczeniu chorób grzybiczych i nie jest stosowany do tego celu. W porównaniu z innymi tetracyklinami, Unidox Solutab ma wyższą aktywność terapeutyczną i długotrwały efekt. Jest jednak mniejszy niż inne tetracykliny, hamuje normalną mikroflorę jelitową.

Wskazania do użycia

Co pomaga Unidox Solutab w pomocy? Tabletki są przepisywane w leczeniu patologii wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na doksycyklinę:

  • choroby układu oddechowego (zapalenie gardła, zapalenie tchawicy, ropień płuc, ostre i przewlekłe zapalenie oskrzeli);
  • jaglica, posocznica, zapalenie otrzewnej, zapalenie szpiku;
  • zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie gruczołu krokowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie cewki moczowej, zapalenie błony śluzowej macicy;
  • Choroby laryngologiczne (zapalenie ucha, zapalenie migdałków itp.);
  • infekcje żołądkowo-jelitowe - cholera, zapalenie pęcherzyka żółciowego, zapalenie żołądka i jelit, biegunka, jersinioza;
  • IPP - ureaplasma, syfilis, rzeżączka, chlamydia;
  • zapobieganie malarii i zapaleniu pooperacyjnemu.

Co jeszcze traktuje Unidox Solutab?

  • Gorączka plamista Gór Skalistych;
  • ornitoza, bartonelloza;
  • Borelioza w pierwszym etapie;
  • legionelloza, Qu gorączka;
  • trądzik;
  • wąglik;
  • psittacosis, leptospirosis;
  • krztusiec
  • odchylenia, riketsjoza;
  • plaga, malaria;
  • dur brzuszny;
  • tularemia, promienica;
  • erlichioza granulocytowa;
  • bruceloza.

Instrukcje użytkowania

Unidox najlepiej przyjmować z posiłkami. Tabletki rozpuszcza się w małej ilości wody (około 20 ml) w celu utworzenia zawiesiny. Tabletki można również połykać w całości, podzielić na części lub żuć, wodą pitną. Zwykle czas trwania leczenia wynosi 5-10 dni.

Dorosłym i dzieciom powyżej 8 lat o masie ciała powyżej 50 kg przepisuje się 200 mg na dobę w 1 lub 2 dawkach w pierwszym dniu leczenia i 100 mg na dobę w 1 dawce w kolejnych dniach leczenia. W przypadku ciężkich zakażeń przepisuje się 200 mg na dobę przez cały okres leczenia.

Dla dzieci w wieku 8-12 lat o masie ciała poniżej 50 kg średnia dzienna dawka wynosi 4 mg / kg w pierwszym dniu, a następnie 2 mg / kg na dobę (w 1-2 dawkach). W przypadkach ciężkich zakażeń lek jest przepisywany w dawce 4 mg / kg dziennie przez cały okres leczenia. W przypadku zakażeń wywołanych przez Streptococcus pyogenes czas trwania leczenia wynosi co najmniej 10 dni.

  • W przypadku niepowikłanej rzeżączki (z wyjątkiem zakażeń odbytnicy u mężczyzn), dorosłym przepisuje się 100 mg 2 razy dziennie, aż do całkowitego wyleczenia (średnio 7 dni), lub 600 mg w ciągu jednego dnia, 300 mg w 2 dawkach (druga dawka 1 h po pierwszej).
  • W przypadku kiły pierwotnej 100 mg przepisuje się 2 razy dziennie przez 14 dni, a dla kiły wtórnej 100 mg 2 razy dziennie przez 28 dni.
  • W przypadku niepowikłanych zakażeń układu moczowo-płciowego wywołanych przez Chlamydia trachomatis, zapalenie szyjki macicy, nie-gonokokowe zapalenie cewki moczowej wywołane przez Ureaplasma urealiticum, 100 mg podaje się 2 razy dziennie przez 7 dni.
  • Gdy trądzik Unidox przepisał 100 mg na dobę, przebieg leczenia wynosi 6-12 tygodni.
  • W profilaktyce malarii 100 mg jest przepisywane 1 raz dziennie, 1-2 dni przed podróżą, następnie codziennie podczas podróży i przez 4 tygodnie po powrocie; dzieci powyżej 8 lat - 2 mg / kg 1 raz dziennie.
  • W celu zapobiegania biegunce podróżnych 200 mg w pierwszym dniu podróży w 1 lub 2 dawkach, a następnie 100 mg raz dziennie przez cały pobyt w regionie (nie więcej niż 3 tygodnie).
  • W leczeniu leptospirozy - 100 mg doustnie 2 przez 7 dni; w zapobieganiu leptospirozie 200 mg raz w tygodniu podczas pobytu na obszarze o niekorzystnych warunkach i 200 mg na koniec podróży.
  • Aby zapobiec zakażeniom podczas aborcji medycznej, przepisuje się 100 mg na 1 godzinę przed i 200 mg po interwencji.

Maksymalne dzienne dawki dla dorosłych wynoszą do 300 mg na dobę lub do 600 mg na dobę przez 5 dni z ciężkimi zakażeniami gonokokowymi. Dla dzieci powyżej 8 lat o masie ciała powyżej 50 kg - do 200 mg, dla dzieci w wieku 8-12 lat o masie ciała poniżej 50 kg - 4 mg / kg dziennie podczas całego leczenia.

W przypadku niewydolności nerek (QC poniżej 60 ml / min) i (lub) niewydolności wątroby konieczne jest zmniejszenie dobowej dawki doksycykliny.

Przeciwwskazania

  • Leukopenia
  • Drugi i trzeci trymestr ciąży.
  • Porfiria.
  • Nadwrażliwość na lek.
  • Laktacja.
  • Ciężka niewydolność wątroby.

Według opinii Unidox przyczynia się do odkładania nierozpuszczalnych soli wapnia w tkance kostnej. Dlatego ten lek nie powinien być przepisywany dzieciom w wieku poniżej 8 lat. Kiedy miastenia jest przeciwwskazane dożylnie. Dokładnie te same przeciwwskazania to analogi unidox.

Efekty uboczne

  • nudności, wymioty, utrata apetytu, zapalenie jelit, zapalenie w okolicy narządów płciowych, w związku z aktywacją wzrostu grzyba Candida, zapalenie jamy ustnej;
  • niedokrwistość, porfiria, małopłytkowość;
  • przekrwienie, wstrząs anafilaktyczny, spadek ciśnienia krwi, tachykardia, duszność;
  • szum w uszach, halucynacje;
  • zapalenie skóry, pokrzywka, anafilaksja, zapalenie osierdzia i rumień;
  • kruchość kości i zębów, przebarwienie szkliwa;
  • niewydolność nerek i wątroby, albuminuria, brak potasu we krwi, zwiększone poziomy azotu w osoczu krwi.

Dzieci, ciąża i karmienie piersią

Unidox jest przeciwwskazany w okresie ciąży i laktacji, ponieważ przenika przez barierę łożyskową. Lek może hamować wzrost kości szkieletu płodu. Jeśli to konieczne, stosowanie w okresie karmienia piersią powinno przerwać karmienie piersią. U dzieci doksycyklina nie jest stosowana do 8 lat.

Specjalne instrukcje

W związku z możliwym rozwojem zapalenia skóry, konieczne jest ograniczenie nasłonecznienia podczas leczenia i przez 4-5 dni po nim.

Anty-anaboliczne działanie tetracyklin może prowadzić do wzrostu poziomu resztkowego azotu mocznikowego we krwi. Z reguły nie jest to istotne dla pacjentów z prawidłową czynnością nerek.

Jednak u pacjentów z niewydolnością nerek azotemia może się zwiększyć. Stosowanie tetracyklin u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek wymaga nadzoru medycznego.

Tetracykliny mogą wydłużać czas protrombinowy, należy ściśle kontrolować receptę tetracyklin u pacjentów z koagulopatią. Przy długotrwałym stosowaniu leku wymaga okresowego monitorowania parametrów laboratoryjnych krwi, wątroby i czynności nerek.

Aby zapobiec objawom dyspeptycznym, zaleca się przyjmowanie leku wraz z posiłkami. Długotrwałe stosowanie leku Unidox Solutab może powodować dysbakteriozę, aw konsekwencji rozwój hipowitaminozy (zwłaszcza witamin z grupy B).

Istnieje możliwość oporności krzyżowej i nadwrażliwości na inne leki z serii tetracyklin.

Interakcja z narkotykami

Lek może powodować spadek wskaźnika protrombiny i skuteczność hormonalnych środków antykoncepcyjnych. Również w przypadku jednoczesnego stosowania z retinolem można zaobserwować wzrost ciśnienia śródczaszkowego.

Przyjmowanie razem ze środkami przeczyszczającymi magnezu, preparatami żelaza, wodorowęglanu sodu, wapnia, magnezu i glinu powinno nastąpić nie później niż 3 godziny po antybiotyku.

Stężenie doksycykliny we krwi zmniejszy się, jeśli lek zostanie połączony z etanolem, ryfampicyną, fenytoiną, barbituranami i karbamazepiną. Lek zmniejsza skuteczność antybiotyków penicyliny i cefalosporyny.

Analogi Unidox Medicine

Struktura określa analogi:

  1. Wibramycyna.
  2. Doksal.
  3. Chlorowodorek doksycykliny.
  4. Doksycyklina Nycomed (Stada, -AKOS).
  5. Monoklina
  6. Bassado
  7. Doksiben.
  8. Doksilan.
  9. Dovitsin.
  10. Ksedotsin.
  11. Vidoccin.

Jaka jest różnica między Unidox a Unidox Solutab?

Przedrostek „solyutab” w nazwie leku oznacza, że ​​tabletkę można rozkruszyć i rozpuścić w wodzie, aby przygotować zawiesinę do przyjęcia. Ta metoda zażywania narkotyków jest preferowana przez dzieci.

Doksycyklina lub Unidox Solutab - co jest lepsze?

Główną różnicą między lekami jest fakt, że Unidox nie wywiera tak silnego działania na żołądek i nie powoduje skutków ubocznych charakterystycznych dla doksycykliny (wrzód żołądka, zapalenie żołądka). Wchłanianie substancji czynnej następuje w jelitach i prawie 100% leku jest wchłaniane przez organizm. Jedyną zaletą doksycykliny jest jej wyjątkowo niski koszt w porównaniu z oryginałem.

Warunki urlopowe i cena

Średni koszt Unidox Soluteb (tabletki 100 mg nr 10) w Moskwie wynosi 336 rubli. Wymagana jest recepta.

Przechowywać w temperaturze 15-25 C. Trzymać z dala od dzieci. Okres ważności - 5 lat.

Zobacz także: jak przyjmować antybiotyk Doksycyklina - analog Unidox.

Unidox

Instrukcje użytkowania:

Ceny w aptekach internetowych:

Unidox jest lekiem przeciwbakteryjnym należącym do grupy tetracyklin. Jego aktywnym składnikiem jest doksycyklina.

Analogi Unidox

Unidox jest również dostępny pod innymi nazwami. Analogami Unidox są: Doksidar, Apodoksi, Monoklin, Doksal, Ksedotsin, Vibramitsil, Doksibene, Vidoktsin, Bassada, Doksitsiklin, Dovitsil itp.

Działanie farmakologiczne

Unidox to półsyntetyczna tetracyklina o szerokim spektrum działania o działaniu bakteriostatycznym. Lek może wpływać na patogeny znajdujące się wewnątrz komórki. Według opinii Unidox, organizmy Gram-dodatnie (Staphylococcus, Streptococcus, Clostridium, Cluster) i Gram-ujemne (Neisseria, Hemophilus bacillus, Klebsiella, Escherichia coli, Shigella, Enterobacter, Salmonella, Iersinia, Treponema) organizmy są bardzo wrażliwe. Pseudomonas aeruginosa i protea. W instrukcjach dla Unidox należy zauważyć, że lek ten w porównaniu z innymi tetracyklinami ma dłuższy efekt i wyższą aktywność terapeutyczną.

Wskazania do stosowania Unidox

Zgodnie z instrukcjami Unidox jest stosowany w leczeniu chorób zakaźnych i zapalnych, których rozwój jest spowodowany przez drobnoustroje wrażliwe na ten czynnik:

  • Infekcje dróg oddechowych (górne i dolne);
  • Zakażenia górnych dróg oddechowych;
  • Infekcje dróg moczowych;
  • Zakażenia przewodu pokarmowego i dróg żółciowych;
  • Zakażenia skóry i tkanek miękkich;
  • Infekcje oczu;
  • Jersinioza;
  • Yaws;
  • Kiła;
  • Qu gorączka;
  • Legionelloza;
  • Chlamydia;
  • Riketsjoza;
  • Gorączka Gór Skalistych;
  • Borelioza;
  • Zwrotne, kleszczowe lub tyfus;
  • Czerwonka amebowa i bakteryjna;
  • Cholera;
  • Tularemia;
  • Malaria;
  • Promienica.

Zgodnie z instrukcjami Unidox może być stosowany jako część złożonej terapii następujących chorób: zapalenie otrzewnej, septyczne zapalenie wsierdzia, posocznica, zapalenie szpiku, bruceloza, koklusz, ornitoza, papuzica, jaglica, leptospiroza.

Według opinii Unidox jest dość skuteczny w zapobieganiu powikłaniom zapalnym w okresie pooperacyjnym, a także w malarii.

Przeciwwskazania

  • Nadwrażliwość na lek;
  • Porfiria;
  • Leukopenia;
  • Ciężkie zaburzenia czynności wątroby;
  • Drugi i trzeci trymestr ciąży;
  • Laktacja.

Według opinii Unidox przyczynia się do odkładania nierozpuszczalnych soli wapnia w tkance kostnej. Dlatego ten lek nie powinien być przepisywany dzieciom w wieku poniżej 8 lat. Kiedy miastenia jest przeciwwskazane dożylnie. Dokładnie te same przeciwwskazania to analogi unidox.

Efekty uboczne

Zgodnie z instrukcjami Unidox może powodować rozwój różnych skutków ubocznych:

  • Zmniejszony apetyt, wymioty, nudności, zaburzenia czynności połykania (dysfagia), zapalenie jelit, biegunka, rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy;
  • Złuszczające zapalenie skóry, zapalenie osierdzia, wysypka rumieniowa i plamisto-grudkowa, obrzęk naczynioruchowy, zaostrzenie tocznia rumieniowatego układowego, reakcje anafilaktyczne, nadwrażliwość na światło, pokrzywka;
  • Uszkodzenie wątroby;
  • Zwiększenie resztkowego azotu mocznika;
  • Zmniejszenie aktywności protrambiny, małopłytkowość, neutropenia, eozynofilia, niedokrwistość hemolityczna;
  • Zaburzenia przedsionkowe, łagodne zwiększenie ciśnienia śródczaszkowego;
  • Rozwój kandydozy.

Dawkowanie i administracja Unidox

Unidox należy przyjmować doustnie z jedzeniem, popijając dużą ilością wody. Dzieciom powyżej 8 lat i ważącym więcej niż 50 kg, a także dorosłym pacjentom przepisuje się 100 mg dwa razy na dobę pierwszego dnia, a następnie lek podaje się w dawce 100 mg raz na dobę. Przebieg leczenia wynosi od 5 do 10 dni. W przypadku bardzo ciężkiej infekcji dzienna dawka w całym przebiegu może wynosić 200 mg.

Dzieci w wieku powyżej 8 lat, o masie ciała mniejszej niż 50 kg w pierwszym dniu stosowania leku Unidox są przepisywane w dawce 4 mg / kg na dobę, a następnie dawkę zmniejsza się o połowę.

Dożylne podawanie preparatu Unidox jest wskazane w przypadku ciężkich ropnych chorób septycznych, gdy istnieje potrzeba bardzo szybkiego wytworzenia wysokiego stężenia leku przeciwbakteryjnego we krwi pacjenta. Jak tylko stanie się to możliwe, powinieneś udać się do ustnego Unidox.

Formularz wydania

Unidox jest dostępny w postaci tabletek powlekanych, kapsułek, liofilizowanego proszku do wstrzykiwań.

Unidox Solutab - instrukcje użytkowania, dawki i analogi

Unidox Solutab jest lekiem przeciwbakteryjnym należącym do grupy antybiotyków tetracyklinowych. Jego producentem jest znany koncern Astellas Pharma Europe.

Ze względu na szeroki zakres działań lek ten sprawdził się w ginekologii, dermatologii, pulmonologii i innych dziedzinach jako skuteczny środek do zwalczania chorób zakaźnych o etiologii bakteryjnej.

O przygotowaniu, składzie, formie wydania

Lek jest dostępny w postaci żółtawych tabletek w blistrach po 10 sztuk, które są zapakowane w kartonowe pudełko. Tabletki mają kształt wypukły, z jednej strony widoczny jest wytłoczony napis „173”, az drugiej istnieje ryzyko, dzięki któremu tablet można łatwo podzielić na pół.

Unidox Solutab - czy to antybiotyk, czy nie? Głównym składnikiem jest doksycyklina (100 mg substancji w 1 tabletce), która jest w rzeczywistości półsyntetycznym antybiotykiem z grupy tetracyklin. W przeciwieństwie do „progenitorowej” tetracykliny, doksycyklina ma większą aktywność terapeutyczną, jest lepiej oczyszczona i ma mniej skutków ubocznych.

Lek ma działanie bakteriostatyczne, to znaczy hamuje wzrost i rozwój czynników bakteryjnych. Mechanizm działania Unidox Solutab wynika z interakcji z podjednostką 30S rybosomów mikrobiologicznych - blokuje to przyłączanie tRNA do kompleksu mRNA z rybosomem i zapobiega włączeniu aminokwasów do łańcucha polipeptydowego.

Zdjęcie Unidox Solutab

W wyniku tego następuje zahamowanie syntezy ściany komórkowej mikroorganizmu. Wrażliwe na doksycyklinę to gram-dodatnie, wiele gram-ujemnych mikroorganizmów i niektóre pierwotniaki.

Cechą substancji czynnej Unidox Solutab jest jej zdolność do przenikania przez ściany komórkowe i szkodliwy wpływ na mikroorganizmy wewnątrzkomórkowe.

Ponieważ składnik aktywny został opracowany w latach 60., obecnie istnieje wiele szczepów mikroorganizmów, które są odporne na lek.

Szybkie przejście na stronie

Wskazania do użycia

Co pomaga tabletom Unidox Solutab? Szeroki zakres działań terapeutycznych powoduje stosowanie leku w wielu przypadkach:

  1. Choroby zakaźne układu oddechowego (zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli, zapalenie zatok) spowodowane przez gronkowce, paciorkowce, bakterie hemofilne, Klebsiela, mykoplazma;
  2. Choroby układu moczowego wywołane przez Klebsiella, isherichia, streptococci;
  3. Zakażenia przewodu pokarmowego;
  4. W urologii i ginekologii preparat Unidox Solutab stosuje się w leczeniu chorób przenoszonych drogą płciową, których czynnikami sprawczymi są chlamydia (chlamydia), krętki (kiła), gonococcus (rzeżączka), ureaplazmoza (ureaplasma);
  5. W praktyce okulistycznej lek stosuje się w leczeniu zakażeń wywołanych przez gronkowce, różdżkę hemofilną i gonokoki;
  6. Liczne choroby wywołane przez riketsje mogą być również leczone przez Unidox Solutiab: tyfus, gorączkę Q, kleszczową riketsjozę itp.;
  7. Inne choroby zakaźne: cholera, nawracająca gorączka, ornitoza, bruceloza, tularemia, malaria, leptospiroza, borelioza itp.;
  8. Zakażenia krostkowe tkanki łącznej (trądzik).

Lek jest stosowany w chorobach wywoływanych przez Clostridia, Yersinia, Neisseria, Shigella i niektóre inne mikroorganizmy. Unidox Solutab stosuje się jako profilaktykę rozwoju zakażeń w okresie pooperacyjnym.

Instrukcje użytkowania Unidox Solutab

Zgodnie z instrukcjami stosowania leku Unidox Solutab tabletki należy przyjmować po posiłku popijając szklanką wody. Potrzebna jest duża ilość płynu, aby zapobiec podrażnieniu błony śluzowej żołądka.

W razie potrzeby tabletkę można rozcieńczyć w 1 łyżce wody pitnej, aby otrzymać syrop lub pół szklanki wody, aby uzyskać zawiesinę. Zazwyczaj lek jest przepisywany 1 raz dziennie lub podzielony przez 2 razy i przyjmować tabletki w odstępie 12 godzin. Najczęściej pierwszego dnia przepisuje się pojedynczą dawkę 200 mg leku, a następnie 100 mg dziennie.

Przebieg leczenia Unidox Solutab ureaplazmą, chlamydią i mykoplazmą trwa 1,5-2 tygodnie. Jeśli stan pacjenta jest ciężki, lekarz może przepisać 200 mg leku dziennie.

W leczeniu kiły stosuje się 300 mg Unidox Solutab przez 10 dni.

Infekcje gonokokowe są leczone szybciej. Przebieg leczenia rzeżączki wynosi 2-5 dni dla 200 mg leku, w zależności od płci pacjenta i ciężkości choroby.

Dzieci w wieku powyżej 8 lat i ważące ponad 50 kilogramów otrzymują dawkę obliczoną na podstawie masy ciała pacjenta - pierwszego dnia 4 mg / kg, a następnie 2-4 mg / kg dziennie.

W leczeniu trądziku stosowane są małe dawki leku. W leczeniu trądziku przyjmowanie leku Unidox Solutab wymaga 50 mg na dobę przez 1,5-3 miesięcy.

Specjalne instrukcje

Przyjęcie Unidox Solutab z lekami zobojętniającymi sok żołądkowy, lekami zawierającymi żelazo i środkami przeczyszczającymi magnezowymi prowadzi do tworzenia nieaktywnych kompleksów, dlatego należy unikać ich łącznego stosowania.

Preparaty penicyliny i cefalosporyny tracą aktywność bakteriobójczą w połączeniu z Unidox Solutab.

Stosowanie środków antykoncepcyjnych zawierających estrogeny jednocześnie z doksycykliną zmniejsza ich skuteczność i powoduje krwawienie.

Skutki uboczne i przeciwwskazania

Wśród skutków ubocznych najczęstszych problemów z przewodem pokarmowym: nudności, wymioty, biegunka, ból w nadbrzuszu, brak apetytu. Występują również reakcje alergiczne na składniki leku, począwszy od reakcji skórnych i kończąc na wstrząsie anafilaktycznym.

Czasami pacjent może odczuwać ból głowy, zawroty głowy i nadmierne pocenie się. Długotrwałe stosowanie leku Unidox Solutab może powodować zmiany we krwi (małopłytkowość, niedokrwistość hemolityczna itp.) I uwrażliwienie na światło. Działanie przeciwbakteryjne w połączeniu z zaburzeniami prawidłowej mikroflory może prowadzić do kandydozy i dysbiozy. Możliwe ciemnienie szkliwa zębów.

Kobiety w ciąży i karmiące nie powinny przyjmować leku, ponieważ może to powodować procesy patologiczne w tkankach kostnych płodu i dziecka. Dzieci w wieku poniżej 8 lat są przeciwwskazane. Ponadto leku nie należy przyjmować u pacjentów z porfirią, leukopenią, niewydolnością nerek i wątroby.

Przedawkowanie leku prowadzi do wymiotów, nudności, bólu brzucha, zawrotów głowy i biegunki. Ten stan jest leczony objawowo, a żołądek jest płukany.

Unidox Solutab Analogs, list

Unidox Solutab ma wiele analogów:

  1. Chlorowodorek doksycykliny,
  2. Doxacin,
  3. Monoklina,
  4. Ksedocin,
  5. Wibramycyna,
  6. Doksilan,
  7. Doksal
  8. Dowitsin,
  9. Doksibene,
  10. Bassado i in.

Pamiętaj, że konsultacja z lekarzem jest obowiązkowa, ale jeśli zamierzasz użyć analogu przepisanego już Unidox Solutab - instrukcji użytkowania, cena i opinie analogów nie mają zastosowania i nie mogą być stosowane jako wskazówki do leczenia. Podczas wymiany analogu może być konieczne dostosowanie dawki lub schematu leczenia, nie należy samoleczyć!

Trudno jest wyliczyć wszystko, co pomaga tabletom Unidox Solutab - szerokie spektrum działania i wieloletnie doświadczenie w stosowaniu leku dowodzą jego wysokiej skuteczności i pozwalają na jego stosowanie w wielu chorobach zakaźnych.

Czytaj Więcej O Nieżytu Nosa

Okres inkubacji gruźlicy

Zapalenie oskrzeli

Nimes z zimnem

Zapalenie krtani

Obrzęk oczu z zimnem

Zapobieganie