Rozpoznanie rwy kulszowej dokonuje się na podstawie wielu objawów:
- osłabienie mięśni w plecach;
- ostry ból pleców;
- drętwienie i mrowienie w nogach i ramionach.
Choroba ta rozwija się w wyniku faktu, że zakończenia nerwowe znajdujące się w rdzeniu kręgowym ulegają zapaleniu i kompresji, co powoduje dyskomfort o różnym nasileniu. W obecności powyższych objawów lekarz prowadzący przepisuje kompleksową terapię, która polega na stosowaniu leków o działaniu miejscowym w postaci zastrzyków lub tabletek.
Lekarstwo na zapalenie korzonków nerwowych, czy to zastrzyki, pigułki czy maści, powinno być przepisywane wyłącznie przez specjalistę po badaniu i diagnozie, ponieważ objawy związane z tą chorobą mogą być objawem innych chorób kręgosłupa, które muszą być leczone zupełnie inaczej.
Preparaty do leczenia rwy kulszowej: cechy ekspozycji w zależności od grupy
Skuteczna terapia może nastąpić tylko wtedy, gdy przyczyna rwy kulszowej została dokładnie ustalona. Przed rozpoczęciem leczenia lekarz musi ustalić, co dokładnie powoduje zapalenie zakończeń nerwowych, a dopiero potem wybrać środki, które mogą zmienić sytuację na lepsze.
Wszystkie pigułki z zapalenia korzonków nerwowych, w zależności od charakteru ich efektów, można podzielić na następujące grupy:
- Z działaniem przeciwzapalnym. Aby złagodzić stan zapalny występujący przy zapaleniu korzonków, powszechnie stosuje się następujące leki przeciwzapalne:
- Diklofenak;
- Ketolorak;
- Ketoprofen;
- Ibuprofen;
- Ortofen;
- Naproksen.
Warto jednak zauważyć, że te skuteczne leki mają znaczną wadę: są dość drażniące dla błony śluzowej żołądka, dlatego są przeciwwskazane u osób z chorobami przewodu pokarmowego.
W chwili obecnej, dla pacjentów cierpiących na zaburzenia żołądkowo-jelitowe, stworzono leki, które mają znacznie mniej skutków ubocznych, w tym działania z narządów trawiennych:
- Movalis jest inhibitorem syntezy prostaglandyn o połączonym działaniu, jednocześnie łagodzi stany zapalne i eliminuje ból;
- Nimesulid jest lekiem niesteroidowym, który skutecznie znieczula i hamuje procesy zapalne.
Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) są słusznie uważane za prawie uniwersalne środki łagodzące ból i obrzęk w ostrym stadium zapalenia korzeni i poza nim. Obserwując zalecenia lekarza i stosując takie leki w optymalnej dawce, możliwe jest osiągnięcie pożądanego efektu przy minimalnym wpływie na ogólny stan zdrowia. W tym celu zaleca się stosowanie kursów NPVN o ograniczonym czasie trwania. Warunkiem ich bezpiecznego korzystania jest przyjęcie po posiłku.
- Środki przeciwbólowe - leki przeciwbólowe. Środki przeciwbólowe mają na celu jak najszybsze złagodzenie bólu. Jednym z najczęstszych leków o podobnym działaniu jest Analgin. Ten lek jest w pewnym sensie uniwersalny, dlatego jego stosowanie jest odpowiednie dla zapalenia korzonków nerwowych dowolnego pochodzenia. Lekarz powinien ostrzec pacjenta o istniejących przeciwwskazaniach: chorobach wątroby lub nerek, a także narządach krwiotwórczych, astmie, ciąży wykluczyć Analgin.
- Leki, które bezpośrednio wpływają na przyczynę objawów rwy kulszowej:
- antybiotyki;
- leki do zwalczania wirusa;
- sterydy.
- Z działaniem moczopędnym - diuretyki. Są one używane do zapewnienia, że organizm nie gromadzi płynu, eliminując w ten sposób obrzęk w obszarze ściskania lub ściskania dotkniętych zakończeń nerwowych.
- Leki łagodzące skurcze mięśni - środki zwiotczające mięśnie. Leki z tej grupy zmniejszają ból ze względu na fakt, że na tle ich podawania mięśnie rozluźniają się w dotkniętym obszarze. W spotkaniach lekarzy częściej niż inni spotykają się:
- Mydocalm - środek zwiotczający mięśnie, którego działanie ma na celu zwiększenie obwodowego krążenia krwi, dlatego skurcz jest usuwany w mięśniach położonych bliżej środka;
- Scutamil to lek złożony, który rozluźnia spazmatyczne włókna mięśniowe i zapewnia przepływ krwi z mięśni. Jest on przyjmowany jednocześnie ze środkami przeciwbólowymi i nasennymi w razie potrzeby zwiększenia efektu ich stosowania.
Z reguły, jeśli leczenie środkami zwiotczającymi mięśnie zostało przepisane zgodnie z prawidłowym schematem, to po zastosowaniu takiego kursu samopoczucie pacjenta znacznie się poprawia, ból i sztywność w okolicy lędźwiowej znikają.
- Kompleksy witaminowe. W leczeniu rwy kulszowej często stosuje się Neurovitan, który jest zrównoważonym kompleksem, którego główną częścią są witaminy z grupy B. Jego stosowanie jest uzasadnione korzystnym wpływem na procesy odzyskiwania tkanki nerwowej, którą zapewnia.
- Chondroprotektory. W leczeniu lędźwiowego zapalenia korzeni można przepisać i leki, które poprawiają procesy metaboliczne w rejonie krążków międzykręgowych, na przykład chondroxy. W związku z tym na tle ich stosowania objawy rwy kulszowej praktycznie znikają.
- Leki przeciw hipoksydom. Preparaty w tej grupie poprawiają odżywianie tkanek wokół dotkniętych obszarów okolicy lędźwiowej. Tabletek tych nie można stosować w monoterapii. Wraz ze stymulantami biogennymi stosuje się je jedynie jako dodatkowe środki do poprawy stanu pacjenta z zapaleniem korzenia.
Decydując się na terapię lekową, nie należy zapominać, że leczenie zapalenia korzonków nerwowych jest złożonym zdarzeniem, które daje namacalny wynik tylko wtedy, gdy lekowi towarzyszą pewne procedury fizjoterapeutyczne i korekta stylu życia.
Fizykoterapia z zapaleniem korzonków ma na celu poprawę przepływu impulsów wzdłuż włókien nerwowych. Po takich zabiegach poprawia się ukrwienie obszaru problemowego i usuwa się zespół bólowy.
Działanie środków zwiotczających mięśnie może zastąpić masaż prawidłowo wykonywany przez terapeutę manualnego, zarówno klasycznego, jak i próżniowego. W przypadku zapalenia korzonków nerwowych zaleca się również terapię laserową, elektrostymulację i rozciąganie kręgosłupa.
Które środki pomogą ci w zapaleniu korzonków nerwowych iw jakiej kombinacji powinny być zastosowane, lepiej jest zdecydować po konsultacji ze specjalistą o odpowiednim profilu: reumatologiem lub terapeutą.
Ibuprofen z dawką radiculitis
Środki przeciwbólowe na ból pleców
Od wielu lat bezskutecznie walczy z bólem stawów?
Szef Instytutu: „Będziesz zdumiony, jak łatwo jest wyleczyć stawy, biorąc dziennie 147 rubli.
Okresowe pojawienie się bólu pleców jest problemem dla osób w każdym wieku, ponieważ współczesnemu rytmowi życia towarzyszy zwiększone obciążenie całego ciała, a zwłaszcza kręgosłupa. Jednocześnie nie można wyleczyć patologii, ale całkiem możliwe jest pozbycie się objawów bólu za pomocą środków przeciwbólowych.
Wskazania na spotkanie
Środki przeciwbólowe (zastrzyki, maści, tabletki, żele itp.) Są zalecane do stosowania w następujących przypadkach:
- nerwoból międzyżebrowy;
- spondyloartroza zesztywniająca i zaostrzenia osteochondrozy;
- radikulopatia i bóle reumatoidalne;
- zapalenie mięśni, zapalenie kości i stawów i ból mięśni;
- rwa kulszowa, rozwój zespołu tunelowego, skolioza;
- nowotwory złośliwe z przerzutami do rdzenia kręgowego;
- przepuklina i wypukłość;
- bóle stawów, lumbago i osteoporoza.
Do leczenia stawów nasi czytelnicy z powodzeniem używają Artrade. Widząc popularność tego narzędzia, postanowiliśmy zwrócić na nie uwagę.
Czytaj więcej tutaj...
Środki przeciwbólowe na ból pleców dobierane są z uwzględnieniem ogólnego obrazu pacjenta i przyczyn rozwoju patologii.
Przeciwwskazania
Podczas przepisywania leków przeciwbólowych należy zachować ostrożność. Ich stosowanie nie jest zalecane w obecności wrzodów w przewodzie pokarmowym, niewydolności serca i wątroby, chorób neurologicznych i autoimmunologicznych.
Stosowanie środków przeciwbólowych nie jest zalecane w przypadku nietolerancji aspiryny, podczas ciąży i karmienia piersią, astmatyków i pacjentów w podeszłym wieku.
Ponadto należy wziąć pod uwagę, że proste leki przeciwbólowe mają mniej przeciwwskazań niż leki zwiotczające mięśnie, NLPZ i kortykosteroidy. Środki zewnętrzne i czopki doodbytnicze są mniej niebezpieczne niż tabletki i roztwory do podawania dożylnego i domięśniowego.
Główne grupy leków przeciwbólowych
Istnieje wiele powodów rozwoju patologii kręgosłupa. Dla każdego z nich wybierany jest pojedynczy lek, którego głównym celem jest zwalczanie negatywnych objawów.
W takim przypadku przepisywane są następujące leki przeciwbólowe:
- środki przeciwbólowe;
- NLPZ;
- środki zwiotczające mięśnie;
- kortykosteroidy;
- narkotyczne leki przeciwbólowe i kompleksy witaminowe.
Skuteczność tych leków wynika z mechanizmu działania i nasilenia objawów. Większość środków przeciwbólowych należy do grupy leków przeciwbólowych.
Formy środków przeciwbólowych
Wszystkie leki stosowane jako znieczulenie są podzielone na grupy zgodnie z metodą aplikacji:
- tabletki, pigułki, kapsułki - są przepisywane wyłącznie doustnie. W większości przypadków ich działanie jest przedłużone, ale istnieje ryzyko skutków ubocznych i uzależnienia;
- roztwory do wstrzykiwań - są przepisywane w przypadku ciężkich objawów bólowych w celu szybkiego złagodzenia ataku;
- leki o działaniu zewnętrznym (żele, plastry, maści itp.) - w większości przypadków są stosowane jako uzupełnienie złożonej terapii.
Wszystkie powyższe narzędzia mają działanie przeciwbólowe i przyczyniają się do maksymalnego rozluźnienia układu mięśniowego, poprawy przewodnictwa nerwowego i normalizacji krążenia krwi.
Pigułki
W przypadku, gdy nagle zaczyna boleć plecy, można przepisać leki myospasmolytyczne, które działają relaksująco na mięśnie. Do najbardziej znanych leków z tej grupy należą Mydocalm i Diclofenac. Ponadto można stosować tabletki Ketonal, Nimesil, Ketanov i Butadione.
Z eliminacją dyskomfortu najczęstszym kwasem acetylosalicylowym, który jest częścią takich leków, jak Paracetamol, Citramon, dobrze się radzi.
Uspokajające leki przeciwbólowe na ból pleców dezaktywują objawy negatywne i działają relaksująco na zakończenia nerwowe. Ta grupa obejmuje tabletki Waleriana, Barboval i Afobazole.
Zastrzyki
Ani maści przeciwbólowe do leczenia pleców, ani pigułki, aby dopasować skuteczność działania do wstrzykiwania leków, która to funkcja ma bezpośredni wpływ na ognisko zapalne. Zastrzyki środka przeciwbólowego mogą szybko zahamować ból w każdym oddziale, w tym w odcinku lędźwiowym.
Najczęściej wybierane:
- Meloksykam - odnosi się do grupy środków selektywnych i ma minimum zdarzeń niepożądanych. W przypadku bólu w kręgosłupie, a także stawów, dwukrotne wprowadzenie meloksykamu przepisuje się w ciągu 10 dni;
- Diklofenak jest lekiem stosowanym w medycynie w leczeniu patologii układu mięśniowo-szkieletowego. 1 fiolka (3 ml) Zawiera 75 mg. Substancja czynna, maksymalna dawka dobowa Diklofenaku wynosi 2 ampułki;
- Ketonal - Ketoprofen jest obecny w tym roztworze, który aktywnie tłumi objawy bólu i rozluźnia mięśnie szkieletowe. Czas trwania leczenia wynosi nie więcej niż 1 tydzień, 1 ampułka 2 razy dziennie.
Ponadto, dzięki połączeniu leczenia bólu lędźwiowego, środki zwiotczające mięśnie są skuteczne, wpływając na transmisję impulsów, zmniejszając w ten sposób napięcie mięśniowe. Najczęściej przepisywanymi lekami w tej grupie są baklofen (10 mg 3 p. W ciągu dnia), topiramat (25 mg. 1 raz dziennie).
Blokady
Zastrzyki mogą być używane jako blokada. W tym przypadku przeważnie przepisywane są Lidokaina i Novocain. Blokady przyczyniają się do łagodzenia bólu i usuwania obrzęków w obszarze zapalenia.
W przypadku silnych objawów bólowych blokada jest wykonywana okołostopniowo lub zewnątrzoponowo, w zależności od przyczyny jej wystąpienia i sytuacji wymagającej takiej interwencji. Podczas wykonywania znieczulenia rdzeniowego za pomocą nakłucia lędźwiowego lek wprowadza się przez igłę do okolicy podpajęczynówkowej kręgosłupa. Znieczulenie rdzeniowe jest jedną z najczęstszych metod uśmierzania bólu podczas wykonywania operacji w dolnej części tułowia.
W przypadku bolesnych objawów z tyłu dopuszczalne jest jednorazowe wykonanie blokady i powtórzenie procedury po 3 dniach. W niektórych przypadkach możliwe jest połączenie środków znieczulających (Novocain itp.) Z kortykosteroidami (Deksamezaton, Prednizolon itp.).
Obiekty na świeżym powietrzu
Leki zewnętrzne są aktywnie stosowane w celu łagodzenia bólu w kręgosłupie i stawach. Fastumgel jest najbardziej poszukiwany, który przepisywany jest na bóle o dowolnej naturze (w wyniku hipotermii, bólu miesiączkowego, klik nerkowych, objawów pourazowych i pooperacyjnych itp.).
Aktywnie stosował Bystrumgel, Febrofid, Ketonal i Finalgel, które zawierają ketoprofen, który ma działanie przeciwzapalne i przeciwbólowe. Ponadto najpopularniejszy z tych funduszy zewnętrznych, ka Diclofenac, Ibuprofen i Ortofen maść.
Leki o miejscowym działaniu drażniącym i przeciwbólowym, które są często stosowane w złożonej terapii patologii stawów i rdzenia kręgowego, obejmują Finalgon, Kapsikam, Nikoflex, Apizatron itp. Zewnętrzne środki tej grupy aktywują przepływ krwi i wspomagają ekspansję naczyń krwionośnych, tym samym łagodząc ból w plecach.
Odrębną kategorią lokalnych leków stosowanych w celu pozbycia się bólu pleców są balsamy do masażu i kosmetyki medyczne, w tym najsilniejsze ekstrakty ziołowe. Ta grupa obejmuje żółć niedźwiedzi, jad pszczeli, mumię itp. Ponadto aktywnie wykorzystuje się homeopatię.
Zalecenia dotyczące wyboru
Aby uzyskać skuteczny wynik przy wyborze środków przeciwbólowych, należy przestrzegać pewnych zaleceń:
- Przed drętwieniem objawów bólowych konieczne jest wzięcie pod uwagę możliwego ryzyka powikłań, głównie ze strony układu odpornościowego (w postaci reakcji alergicznych), a także ryzyka powikłań sercowo-naczyniowych i zaburzeń przewodu pokarmowego (głównie wrzodów żołądka). W takim przypadku zaleca się stosowanie leków opartych na paracetamolu i opioidach;
- przy umiarkowanym ryzyku zaleca się stosowanie nimesulidu w połączeniu z lekami przeciwnadciśnieniowymi, przepisuje się omeprazol, NLPZ i bardzo rzadko aspirynę;
- utrzymując objawy bólu przez 7 dni, zaleca się dodawanie środków zwiotczających mięśnie i znieczulających do leków o działaniu niesteroidowym;
- zachowanie bólu przez 14 dni jest powodem do dokładnej diagnozy, aby wykluczyć poważne procesy patologiczne, na przykład gruźlicę kręgosłupa, rzeżączkę, syfilis itp. W przypadku braku tych chorób zaleca się konsultację onkologiczną.
Leki stosowane w bólu pleców są zdolne do skutecznej ekspozycji tylko przy odpowiednim podejściu do wyboru. Środki przeciwbólowe pochodzenia syntetycznego, naturalnego i półsyntetycznego powinny być wyznaczane wyłącznie przez specjalistę (neurologa lub kręgosłupa) i przyjmowane zgodnie z planem, który zostały im przepisane.
Ważne jest, aby pamiętać, że fundusze tej grupy nie są w stanie zapobiec chorobie, a także poradzić sobie z jej przyczyną. Wymaga to kompleksowej terapii w połączeniu z dokładną diagnozą i szeregiem środków pomocniczych.
Komentarze
Mikhail - 18.03.2015 - 21:07
Lydia - 14.05.2015 - 13:04
Samat - 17.08.2015 - 07:04
Dinara - 08/07/2016 - 09:02
Tatiana - 18.09.2016 - 23:15
Gość - 12.08.2016 - 02:22
Jura - 24.12.2016 - 00:20
Gość - 26.07.2017 - 19:10
- odpowiedzieć
Dodaj komentarz
My Spina.ru © 2012—2018. Kopiowanie materiałów jest możliwe tylko w odniesieniu do tej strony.
UWAGA! Wszystkie informacje na tej stronie są tylko w celach informacyjnych lub popularne. Diagnoza i przepisywanie leków wymaga znajomości historii choroby i badania przez lekarza. Dlatego zdecydowanie zalecamy skonsultowanie się z lekarzem w celu leczenia i diagnozy, a nie samoleczenia. Umowa użytkownika dla reklamodawców
Leki na zapalenie korzonków nerwowych
Leczenie takiej patologii jak rwa kulszowa wymaga zintegrowanego podejścia. Lekarz może przepisać różne leki na rwy kulszowej: tabletki, zastrzyki lub maść.
Ale leki w postaci pigułek zajmują wiodącą pozycję, ponieważ nie stwarzają trudności podczas przyjmowania.
Opis grup leków
Obecnie w medycynie, w zależności od lokalizacji patologii, wyróżnia się kilka rodzajów rwy kulszowej:
szyjki macicy; klatka piersiowa; lędźwiowy; sakralny
Każdy z nich charakteryzuje się zwyrodnieniowo-dystroficznymi zmianami w tkankach kręgosłupa. Zwykle patologia jest nieodłączna u osób w starszej kategorii wiekowej, ale może również występować u młodych ludzi.
Niezależnie od lokalizacji zmiany, w leczeniu rwy kulszowej stosuje się następujące rodzaje leków:
przeciwzapalny; moczopędny; środki zwiotczające mięśnie; środki przeciw hipoksydom; witaminy; chondroprotektory; neuroprzekaźniki; stymulatory biogenne.
Czas trwania leczenia jest wybierany przez lekarza z uwzględnieniem ogólnego stanu zdrowia pacjenta i ciężkości patologii. Jeśli tabletki nie dają efektu, są zastępowane przez formy do wstrzykiwania lub całkowicie zmieniają lek.
Najczęściej stosowanymi lekami przeciwbólowymi są niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) lub leki przeciwbólowe. Głównym celem leków tego typu jest zmniejszenie stanu zapalnego i bólu, obniżenie temperatury ciała. Diuretyki przyczyniają się do usuwania nadmiaru płynu z organizmu, co zapobiega obrzękowi tkanki mięśniowej i zmniejsza nacisk na zakończenia nerwowe. Tabletki zwiotczające mięśnie mają zdolność zmniejszania skurczów mięśni kręgosłupa, co powoduje zmniejszenie bólu w dotkniętych obszarach. Leki przeciwhipoksydowe to leki, które zwiększają regenerację komórek, przyczyniają się do pełnego trofizmu tkanek. Leki, zwane chondroprotektorami, są stosowane w rozwoju procesów dystroficznych w tkance chrzęstnej między kręgami. Stymulatory biogenne są potrzebne do podtrzymywania komórek i narządów układu nerwowego, które cierpią z powodu niewystarczającego krążenia krwi w dotkniętych obszarach. Neuroprzekaźniki charakteryzują się właściwościami regenerującymi. Pobudzają przewodzenie włókien nerwowych i wspomagają regenerację tkanki nerwowo-mięśniowej.
Rodzaje leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych
Głównym objawem zapalenia korzonków jest silny ostry ból spowodowany uszczypnięciem zakończeń nerwowych przez tkanki w stanie zapalnym. Zwolnienie zespołu bólowego jest niemożliwe bez użycia środków przeciwbólowych, których rolę odgrywają NLPZ i leki przeciwbólowe.
Najczęściej używane środki to:
Diklofenak - tabletki na bazie pochodnych kwasu octowego. Mają wyraźne działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe, przeciwreumatyczne. Stosowany do łagodzenia procesów zapalnych w stawach, ze zmianami zwyrodnieniowymi, w celu łagodzenia pourazowych zespołów bólowych. Ketoprofen jest produktem leczniczym na bazie pochodnych kwasu propionowego. Gdy zapalenie korzonków jest stosowane jako lek przeciwgorączkowy, przeciwbólowy i przeciwzapalny. Eliminuje ograniczony ruch, zmniejsza obrzęk i obrzęk stawów. Ketorolak - tabletki powstałe w wyniku syntezy chemicznej z kwasu octowego. Mają silne działanie przeciwbólowe, osiągając maksymalnie 2 godziny po spożyciu.
Wszystkie powyższe leki dobrze łagodzą objawy rwy kulszowej, ale mają wiele negatywnych skutków ubocznych, z których jednym jest podrażnienie błony śluzowej żołądka i jelit. Leki te nie są zalecane do stosowania przez pacjentów z chorobą wrzodową.
W ostatnich latach na rynku farmaceutycznym pojawiła się nowa generacja NLPZ, które nie mają tak silnego wpływu na przewód pokarmowy:
Nimesulid - na bazie tej samej substancji bioaktywnej. Movalis: aktywnym składnikiem jest meloksykam - pochodna kwasu enolowego.
Podstawa mechanizmu pracy i jeden, a inny lek spowalnia syntezę prostaglandyn, które uważane są za główne mediatory procesów zapalnych.
Jako leki przeciwbólowe na zapalenie korzonków mogą być stosowane leki przeciwbólowe:
Analgin. Paracetamol. Pentalgin.
Nie zaleca się długotrwałego stosowania leków przeciwbólowych, ponieważ nie mają one działania terapeutycznego (tylko łagodzą ból) i mogą mieć negatywny wpływ na narządy wewnętrzne.
Gdy zapalenie korzonków nerwowych, podobnie jak inne patologie powikłane bólem, lepiej jest stosować połączone środki, które wpływają na przyczynę bólu.
Inne rodzaje leków
Często używane leki na rwy kulszowej są również:
środki zwiotczające mięśnie - Mydokalm, Cyklobenzapryna, Baklofen i inne; diuretyki - Lasix, Veroshpiron, Furosemid itp.; leki przeciw niedotlenieniu - Trental, Curantil itp.; stymulatory biogenne - leki z agawy, Lidazy itp.; chondroprotektory - Alflutop, Teraflex, siarczan chondroityny; neuroprzekaźniki - acetylocholina i inne.
Aby wzmocnić biochemiczną syntezę enzymów, które zapewniają pełną aktywność organizmu, ludzie cierpiący na zapalenie korzonków nerwowych powinni przyjmować witaminy. Lepiej jest stosować gotowe kompleksy, które obejmują takie związki organiczne jak:
witaminy B1, B6, B12, C, D, E; pierwiastki śladowe - magnez, fosfor, wapń, miedź i selen.
Dobry efekt w przywracaniu uszkodzonych tkanek mięśniowych, stawowych i chrzęstnych wykazują leki opracowane w celu normalizacji funkcjonalności narządów układu nerwowego: Multitabs-S, Neuromultivitis, Vitrum Calcium, Calcemin Advance itp.
Podczas stosowania tabletek należy przestrzegać zaleceń lekarza, ponieważ przedawkowanie może spowodować poważne negatywne skutki dla organizmu.
Gdy średnica apertury maleje, przez które kończą się korzenie rdzenia kręgowego, następuje ucisk tych korzeni.
Pod wpływem czynników ściskających pojawiają się objawy zapalenia korzenia lub rwy kulszowej (z łaciny. Radix - korzeń).
W rezultacie osoba doświadcza zespołu bólowego o różnym natężeniu, naruszenia siły mięśniowej, zmniejszenia lub całkowitej eliminacji odruchów ścięgnistych, objawu napięcia itp.
Jakie środki zaradcze na zapalenie korzonków najczęściej przepisują lekarze? Najskuteczniejsze leki Co można leczyć w czasie ciąży?
Jakie środki zaradcze na zapalenie korzonków najczęściej przepisują lekarze? ↑
Leczenie rwy kulszowej w większości przypadków odbywa się w warunkach ambulatoryjnych (około 75%), tylko 25% pacjentów jest leczonych w szpitalu.
Obecnie leczenie rwy kulszowej sprowadza się do następujących zasad:
Zmniejszenie impulsów bólowych z uszkodzonego kręgosłupa; Wyeliminuj niekorzystny wysiłek fizyczny; Używaj tylko delikatnych metod leczenia; Skuteczne jest tylko indywidualne podejście; Leczenie nie powinno być punktem, wycelowanym tylko w uszkodzoną część kręgosłupa. Konieczne jest włączenie całego ciała w kompleksowe leczenie; Wzmocnienie mięśni pleców. W ten sposób możesz stworzyć mocną ramę dla uszkodzonego nerwu; Tryb leczenia.
Zintegrowane podejście do leczenia zespołu korzeniowego obejmuje środki terapeutyczne:
Leczenie chirurgiczne. Służy do dekompresji kręgosłupa. Zastosuj go przy braku dodatniej dynamiki z efektem zachowawczym przez 2-3 tygodnie. Wskazaniami są również dysfunkcja narządów miednicy, uporczywy zespół bólowy, powtarzająca się niezdolność do pracy, ciężki niedowład. Schemat leczenia. W ostrych stadiach choroby wskazane jest, aby być w pozycji poziomej na twardej powierzchni tak długo, jak to możliwe. Podawanie leku zwyrodnieniowo zmienionego dysku. Stosowanie leków - hydrokortyzon, blokada uszkodzonych nerwów. Noszenie gorsetów wspierających. Leczenie trakcyjne. Z pomocą różnych urządzeń wykonywane rozciąganie kręgosłupa. Masaż Terapia manualna Ćwiczenia terapeutyczne. Fizjoterapia Akupunktura.
? Dowiedz się z naszego artykułu.
Czym jest zespół bólu mięśniowo-powięziowego szyi? Odpowiedź jest tutaj.
Preparaty do leczenia zapalenia korzonków nerwowych
Do tej pory korzystaj z następujących grup funduszy:
Niesteroidowe leki przeciwzapalne
Takie leki są lekami pierwszego wyboru w leczeniu leków przeciwko zapaleniu korzonków nerwowych.
Mechanizm ich działania sprowadza się do tłumienia syntezy enzymu cyklooksygenazy. Odgrywa główną rolę w występowaniu stanów zapalnych i reakcji bólowych. Dzięki tym lekom objawy wszystkich faz zapalenia są zminimalizowane.
Działanie przeciwbólowe tych leków jest już widoczne w pierwszym tygodniu podawania, a czasami po pierwszym użyciu.
Nie wszystkie NLPZ nadają się do stosowania w zapaleniu korzonków.
Odpowiednie leki obejmują:
Aspiryna (kwas acetylosalicylowy, askaff, aspecard, anopiryna, upsaryna) ma silne działanie przeciwgorączkowe, przeciwbólowe i przeciwzapalne. Zastosuj aspirynę powinna być ściśle po posiłkach od 200 mg do 1 g dziennie. Całą dawkę należy podzielić na 3-4 dawki. Lek ten należy przyjmować „pod osłoną” leków antywirusowych (wodorotlenek magnezu itp.). Diklofenak (Almiral, Voltaren, Diclac, Dikloberl, Ortofen, Rapten, Rumakar, Etifenak). Lek ten charakteryzuje się silnym działaniem przeciwzapalnym i przeciwbólowym. Jego właściwości przeciwgorączkowe są umiarkowane. W postaci tabletek należy przyjmować 50-100 mg dziennie. Jeśli zespół bólowy jest wyraźny, dawka może osiągnąć 125 mg. Z / we wprowadzeniu dawki powinna wynosić 75 mg do 4 razy dziennie. Po podaniu domięśniowym dawka wynosi 75 mg raz na dobę. Aceklofenak (aertal) jest uwalniany w postaci tabletki 100 mg. Powinny być przyjmowane po posiłku 1-2 razy dziennie Częstotliwość podawania zależy od nasilenia bólu. Ibuprofen (Advil, Bonifen, Burana, Nurofen, Profinal, Solpaflex) łagodzi ból i zmniejsza stan zapalny. Przyjmuj doustnie do 2,4 g dziennie. Kwas tioprofenowy (chirurg) jest produkowany w tabletkach 300 mg i czopkach 150-300 mg. Weź do 600 mg dziennie. Świece na noc do 300 mg. Indometacyna (metindol, indomin) jest lekiem w tabletkach lub kapsułkach 25, 50 i 75 mg. Powinny być przyjmowane po posiłkach. Zacznij od 25 mg. W przypadku braku lub małego efektu, dawka jest zwiększona. Tolmetin (Tolektyna) jest produkowany w kapsułkach 200 i 400 mg. Weź 400 mg dziennie 3 razy. Sulindak (clinoril) jest lekiem o minimalnej ilości działań niepożądanych. Wydane w zakładce. 200 mg. Przypisz powinno być na jednej karcie. Dwa razy w d. Kwas niflumowy (dongalgil, nifluril) jest uwalniany w kapsułkach 250 mg. Nie należy przyjmować więcej niż 1 g dziennie. Tenoksikam (oksyten, tilcoyl) wydany w formie tab. na 20 mg, proszek do wstrzykiwań 20 mg, czopek 20 mg. Zastosuj raz dziennie. Działanie przeciwzapalne będzie zauważalne po tygodniu przyjmowania. Nimesulid (aponil, nise, nimesil, nimka, prolide, flolid) w postaci tabletki jest przyjmowany w 100 mg po 2 razy razy 2 razy. Etorikoksyb (arkoxia) jest dostępny w tabletkach w dawkach 30, 60, 90 i 120 mg. Musisz zacząć od 30 mg raz na dobę Maksymalny czas podawania wynosi 8 dni.
Środki zwiotczające mięśnie
Służy do zmniejszenia skurczu mięśni pleców.
Kurcze występują w odpowiedzi na bolesny bodziec i odwrotnie, tworząc błędne koło.
Aby go złamać, należy zmniejszyć hipertoniczność mięśni. Poprzez zmniejszenie napięcia mięśniowego następuje zwiększenie ruchomości kręgosłupa, co poprawia przepływ krwi do tkanek.
Niektóre środki zwiotczające mięśnie, które pomagają w leczeniu rwy kulszowej:
Baklofen (liorezal) uwalniany w zakładce. 10 i 25 mg oraz w postaci roztworu do podawania dokanałowego (w przestrzeni kręgosłupa). Konieczne jest stosowanie, zaczynając od 5 mg trzy razy dziennie, ze stopniowym zwiększaniem dawki co 4 dni, od 5 mg do 75 mg na dobę. Do podawania dokanałowego należy użyć specjalnej pompy, którą wszczepia się w skórę. Tizanidine (Sirdalud) wydany jako tab. na 2, 4 i 6 mg. Mechanizm jego działania jest spowodowany tłumieniem aminokwasów pobudzających w synapsach. Ta substancja lecznicza przyjmuje 2-4 mg trzy razy dziennie. Jeśli ból nie ustępuje, możesz dodatkowo pić w nocy 2-4 mg.
Ta grupa obejmuje związki, które mają głównie działanie przeciwbólowe i praktycznie nie mają działania przeciwzapalnego.
Leki te pokazano z bólem o umiarkowanej intensywności.
Większość z nich ma zastosowanie w leczeniu ostrego bólu, a przewlekłe nie są podatne na ich działanie.
Obejmują one:
Paracetamol (Panadol, Daleron, Paracet) przyjmuje się tak, aby dzienna dawka nie przekraczała 1 g. W tym przypadku wielokrotność spożycia może osiągnąć 4. Metamizol (analgin, baralgin) w postaci tabletki stosuje się na 0,5-1 zakładkę (1 zakładka - 500 mg) 3 rw d. Zastrzyki stosuje się domięśniowo lub dożylnie w dawce 2-5 ml 50% roztworu. Ketorolak (Todarol, Ketalgin, Ketanov, Dolak) należy stosować tak, aby dzienna dawka nie przekraczała 120 mg, a pacjentów z zaburzeniami czynności nerek - 60 mg. W tym przypadku lek jest wytwarzany w postaci tabulatora. na 10 mg, 3% roztwór w ampułkach na 1 ml. Nefopam (oksadol) wydany w zakładce. na 30 mg i w ampułkach na 1 ml, zawierających 2% roztwór. Tabletki są przyjmowane 2 razy trzy razy w przypadku ostrego bólu, a zastrzyki podaje się domięśniowo w dawkach 20 mg 3-4 razy. Parekoksyb (dynastat) jest bardziej odpowiedni w okresie pooperacyjnym. 40 mg podaje się po zabiegu, a następnie 20-40 mg co 12 godzin.
Glukokortykoidy
Złóż wniosek w przypadku braku wpływu powyższych funduszy.
Usuwają oznaki reakcji zapalnej, tym samym wykonując dekompresję.
Stosowane glukokortykoidy:
Prednizolon (średni) w postaci tabletek 5 mg każdy w roztworze do podawania pozajelitowego. Wskazane jest stosowanie w dawce 10-20 mg dziennie. W przypadku braku oczekiwanego efektu terapii można stopniowo zwiększać dawkę. Konieczne jest również stopniowe anulowanie leku. Metyloprednizolon (Medrol, Solu-Medrol, Lemodon) jest dostępny w postaci karty. i zawiesiny do wstrzykiwania. Wpływ na stan zapalny dominuje w prednizonie. Na dzień przyjmować od 4 do 40 mg doustnie, domięśniowo 10-80 mg.
Leki naczyniowe i antyoksydanty
Są one używane do poprawy trofizmu tkanki objętej stanem zapalnym.
Napływ krwi pozwoli lepiej poradzić sobie z zapaleniem.
Euphyllinum stosuje się jako lek poprawiający krążenie krwi w obszarze uszkodzonego korzenia. Zastosuj zastrzyki lub tabletki. Kwas nikotynowy - pomaga usprawnić proces redoks. Rozpocznij leczenie 1,5 g dziennie na trzy dawki. Trental (pentoksyfilina) ze względu na ulepszoną reologię krwi, promuje trofizm tkanek w obszarze zapalenia. Dipirydamol (kuranty) bierze 75 mg przed posiłkami 3-4 r dziennie.
Antybiotyki
Gdy przepisuje się zapalenie korzonków nerwowych w przypadku zakażenia dysku martwiczego, długotrwały proces infekcji.
Przypisz antybiotyki o szerokim spektrum działania:
Penicylina benzylowa działa skutecznie na bakterie Gram-dodatnie i Gram-ujemne, z wyjątkiem bakteroidów. Wydawane w postaci proszku do wstrzykiwań w dawkach 250, 500, 1000, 5000 tysięcy. Dawka może osiągnąć do 12 milionów jednostek dziennie. Cefotaksym jest cefalosporyną trzeciej generacji. Nadaje się do leczenia uszkodzeń korzeni nerwowych procesu zakaźnego. Dostępne w butelkach 0,5, 1 i 2 gz proszkiem, wprowadzane trzy razy po 1-2 g. Ceftriakson jest również cefalosporyną trzeciej generacji. W fiolkach z proszkiem do wstrzykiwań w dawkach 0,5 i 1 g produkuje wielu producentów. Wprowadzany do / m raz dziennie przez 1-2 g. Chloramfenikol jest uwalniany w zakładkach po 250 i 500 mg oraz w fiolkach z proszkiem do wstrzykiwań 0,5 i 1 g. W przypadku stosowania nie więcej niż 1 g dziennie.
Chondroprotektory
Przypisany, jeśli rwa kulszowa jest spowodowana przez kompresję korzenia zwyrodnieniowo zmienionego dysku.
Są przewidziane kursy na 4 miesiące przyjęcia z przerwą 2 miesięcy.
Chondroprotektory zawierają substancje, które znajdują się w tkance krążków międzykręgowych.
Najlepsze przy użyciu zapalenia korzonków:
Chondroxide zawiera dawkę siarczanu chondroityny 250 mg. Don - zawiera glukozaminę 1,5 g. Oprócz działania chondroprotekcyjnego don ma pewne działanie przeciwzapalne i przeciwbólowe. Teraflex łączy 500 mg glukozaminy i 400 mg siarczanu chondroityny. Chondromed zawiera siarczan chondroityny w dawce 250 mg. Struktum składa się z siarczanu chondroityny w dawce 250 i 500 mg.
Neuroprotektory
Przyczynia się do przywrócenia struktury ściśniętego korzenia:
Milgamma składa się z pirydoksyny (Vit B6), tiaminy (Vit B1), cyjanokobalaminy (Vit B12). Zawiera ultra-wysokie dawki witamin. Iniekcje leku stymulują metabolizm neuronów. ATP podaje się w celu stymulacji naprawy tkanki nerwowej przez 25-30 dni w 1 ml 2% roztworu. Wprowadzenie 200 mg witaminy B12 dziennie należy podawać witaminę B1 1 ml 6% roztworu. Neurovitan to połączenie witamin z grupy B: tiaminy, oktotiaminy, ryboflawiny, pirydoksyny, cyjanokobalaminy.
Leki moczopędne
Przypisz z ostrym zapaleniem korzonków.
Mechanizm ich działania terapeutycznego polega na wyeliminowaniu obrzęku tkanek objętych procesem zapalnym, które sąsiadują z korzeniem i dodatkowo go ściskają.
Przypisz:
Lasix (furosemid) jest konieczny, aby rozpocząć od dawki 20-40 mg. W razie potrzeby należy zwiększyć dawkę do 80 mg. Należy zawsze pamiętać, że stosowanie furosemidu wiąże się z utratą potasu i magnezu. Hydrochlorotiazyd (dichlotiazyd, hypotiazyd) nie jest tak silny diuretyk jak furosemid, ale zatrzymuje jony wapnia we krwi. Rozpocznij odbiór z 12,5-25 mg. Spironolakton przechowuje jony potasu we krwi. Zacznij stosować 25 mg dziennie.
Blokady
Blokada medyczna służy do czasowego wyeliminowania impulsów bólowych ze źródła zapalnego korzenia lub nerwu.
Procedura ta obejmuje wprowadzenie znieczulenia (nowokaina, lidokaina) w obszarze o intensywnym bólu.
Blokady te nazywane są również znieczuleniem zewnątrzoponowym, ponieważ dla wprowadzenia substancji konieczne jest wejście w przestrzeń zewnątrzoponową.
Znieczulenie przenika przez włókna nerwowe i „wyłącza się” na chwilę w tym nerwie czuciowym.
W ciągu roku liczba blokad może osiągnąć 4.
Technika:
0,5-1% roztwór nowokainy (50 ml) miesza się z hydrokortyzonem (50-75 mg). Leczenie miejsca nakłucia środkiem antyseptycznym. Za pomocą małej igły do iniekcji znieczulamy miejsce wstrzyknięcia, tworząc „skórkę cytrynową”. Używając igły do podawania zewnątrzoponowego i strzykawki z pęcherzykiem powietrza, aby wskazać przenikanie do przestrzeni zewnątrzoponowej, poruszamy się między procesami wyrostka kolczystego. Wprowadzenie leku. Po usunięciu igły miejsce wstrzyknięcia należy umieścić jałowym tynkiem.
Najbardziej skuteczne leki ↑
Nie wszystkie stosowane leki są używane do leczenia.
Lekarz stara się wybrać leki, które będą najbardziej skuteczne w danej sytuacji i dla konkretnego pacjenta.
W większości przypadków przepisuj:
Diklofenak Indometacyna Nimesulid Etoricoxib Ketorolac Trental Milgamma Teraflex Eufillin
Co wolno leczyć w czasie ciąży? ↑
Przyszła mama może przyjmować niewielką ilość standardowych leków z zapalenia korzenia nerwowego, ponieważ stosowanie większości leków niesie ryzyko dla płodu.
Najlepiej bez narkotyków.
W przypadku kobiet w ciąży obowiązują gorsety i bandaże.
Jeśli jednak zespół bólowy nie zostanie usunięty za pomocą tych urządzeń, przepisywane są leki:
Indometacyna (nie stosować w ostatnim trymestrze). Ibuprofen (nie może być stosowany w ostatnim trymestrze). Paracetamol (stosowany ostrożnie i zgodnie z zeznaniami lekarza prowadzącego). Nefopam odnosi się do leków przeciwbólowych. Stosuje się go zgodnie ze wskazaniami. Curantil jest stosowany przez kobiety w ciąży w celu poprawy przepływu krwi przez łożysko. Z zapaleniem korzonków nerwowych promuje przepływ krwi do obszaru dotkniętego chorobą.
Formy maści niesteroidowych leków przeciwzapalnych mają minimalny efekt ogólnoustrojowy na matkę i płód.
W leczeniu rwy kulszowej użyj dużej ilości środków i leków. Dla każdej osoby konieczne jest znalezienie najbardziej odpowiedniej metody leczenia.
Wideo: leczenie zapalenia korzonków nerwowych
Zapalenie korzenia lędźwiowego jest procesem zapalnym procesów nerwowych rdzenia kręgowego. Charakteryzuje się kombinacją objawów wskazujących na uszkodzenie krążka międzykręgowego. Choroba objawia się ostro, czemu towarzyszy ostry ból w okolicy lędźwiowej, praktycznie unieruchamia osobę.
W 70% przypadków choroba jest konsekwencją osteochondrozy, w innych przypadkach objawia się w wyniku urazów kręgosłupa, wymazywania krążków międzykręgowych, przepukliny kręgosłupa. Podstawą złożonej terapii jest leczenie lekami. Przypisz leki przeciwzapalne, przeciwbólowe.
Jak leczyć zapalenie korzonków?
Jeśli istnieją oczywiste oznaki zapalenia korzonków lędźwiowych, po tym, jak lekarz przeszedł historię, będzie jasne, jak leczyć zapalenie korzonków nerwowych i osiągnąć stabilną remisję.
Proces medyczny opiera się na eliminacji przyczyny podrażnienia bólu, sama choroba nie jest leczona.
Zaleca się jak najszybsze leczenie rwy kulszowej. Preparaty na zapalenie korzonków nerwowych obejmują mianowanie substancji niesteroidowych i przeciwzapalnych, witamin z grupy „B”, tabletek z zapaleniem korzonków i żeli zapalnych.
Lekarstwo na zapalenie lędźwiowe:
Środki przeciwbólowe z zapaleniem korzonków; Zastrzyki; Maści, żele; Niesteroidy; Witaminy, złe; Hondoprotektory.
Pigułki
Jak leczyć rwy kulszowej za pomocą tabletek przeciwbólowych:
Środki przeciwbólowe w postaci tabletek są powszechnie przepisywane, należą do grupy substancji niesteroidowych (NLPZ); Leki przeciwbólowe - odnoszą się do leków przeciwzapalnych, przeciwbólowych, zalecane są w ostrym okresie iw okresie remisji. Pozwalają zatrzymać ból i łagodzą skurcze mięśni; Niesteroidowe - w pierwszej kolejności przypisuje się patologię. Jest to jedna z najczęściej stosowanych grup leków, które z powodzeniem stosuje się w terapii przeciwpadaczkowej. Działanie niesteroidów prowadzi do tłumienia syntezy enzymu cyklooksygenazy. Jest główną przyczyną skurczów i stanów zapalnych w tkankach. Usuwają stany zapalne, obrzęk, zespół bólu stopu.
W przypadku ostrego zaostrzenia rwy kulszowej można natychmiast przyjąć podwójną dawkę leku.
Aspiryna - ma działanie przeciwgorączkowe przeciwzapalne i przeciwbólowe. Przyjmuje się ją ściśle po posiłku, ponieważ podrażnia błonę śluzową przewodu pokarmowego; Diklofenak - lek ten jest przede wszystkim przeciwzapalnym i przeciwbólowym neurosteroidem, ma lekkie działanie przeciwgorączkowe. Dostępny w tabletkach numer 10 i ampułkach 5 ml; Sulindak - ma łagodne działanie lecznicze, prawie bez skutków ubocznych, jest dostępny w tabletkach numer 20. Jest przyjmowany 2 razy dziennie, 1 kapsułka; Tolmetin - dostępny w kapsułkach po 20, 40 gramów. Akceptowane 40 gramów, 3 razy dziennie. Ma dobre działanie przeciwbólowe; Indometacyna - dość powszechne lekarstwo, występuje w kapsułkach i tabletkach 25 - 75 mg. Odbiór rozpoczyna się od dawki 25 mg, 2 razy dziennie po posiłku. Jeśli to konieczne, zwiększ dawkę.
Zastrzyki
Przy silnym zespole bólu przepisywane są zastrzyki, znieczulają one na krótki czas i zatrzymują skurcz mięśni, łagodzą stany zapalne. Mając te same objawy, leczenie w każdym przypadku będzie inne, w zależności od ciężkości i przyczyny uszkodzenia krążków międzykręgowych. Niektóre są leczone chondoroprotektorami i środkami przeciwbólowymi, inne witaminami z grupy B.
Radzimy przeczytać: masaż na zapalenie korzonków nerwowych
Aby osiągnąć stabilną remisję za pomocą wstrzyknięć, jest znacznie szybciej, gdy przy pomocy środków przeciwbólowych w postaci tabletek nie pomaga. Biorąc pod uwagę narkotyczne składniki wielu leków przeciwbólowych, rzadko są one przepisywane na zespół siatkówki. NSAID jest zazwyczaj wystarczający do zmniejszenia bólu.
Aby złagodzić ból i stan zapalny:
Voltaren - działa przeciwbólowo i przeciwzapalnie, wstrzykiwany domięśniowo w 5 ml 1 raz dziennie. Aby poprawić efekt, stosuje się go z innymi składnikami: tabletkami lub zawiesinami; Ketorol jest szeroko rozpowszechnionym lekiem na rwy kulszowej, łagodzi wyraźne objawy, dzięki silnemu działaniu przeciwbólowemu. Umieścić domięśniowo w 2 ml 2-3 razy dziennie. Nie zaleca się w przypadku współistniejącej astmy oskrzelowej, słabego krzepnięcia krwi, chorób zapalnych przewodu pokarmowego; Milgamma - ten lek składa się z lidokainy i witamin. Szybko blokuje ból, poprawia krążenie krwi w zaatakowanych komórkach, odżywia dobroczynnymi mikroelementami i zmniejsza stan zapalny w tkankach, szybko pomaga zredukować proces patologiczny; Ozon z lekami steroidowymi - zastrzyki dają doskonały wynik w walce z chorobą. Umieszcza się go raz w dotkniętej chorobą okolicy lędźwiowo-krzyżowej, głęboko w tkance mięśniowej.
Niezbędne w leczeniu zapalenia korzonków nerwowych, neuroprzekaźniki są przeznaczone do przywrócenia zajętej aktywności nerwowo-mięśniowej i poprawy stanu zakończeń nerwowych.
Zobacz także: ból w szyjce macicy
Blokady
Przy ciężkich skurczach, gdy pojawia się ból nie do zniesienia, stosuje się blokady nowokainowe lub lidokoinowe. Szybko znieczulają i znacząco poprawiają stan pacjenta. Równoległe rozwiązanie dożylne: Relanium, hydrokortyzon, Elenium. Pozytywny wynik pojawia się w ciągu kilku minut. Wstrzyknięcie należy umieścić w punktach uciskania zakończeń nerwów i splotów, w tkance mięśniowej wrażliwych obszarów ciała.
Środki zwiotczające mięśnie
Rzadko, lekarze w leczeniu lędźwiowego zapalenia korzeni, przepisywani leki zwiotczające mięśnie. Lek jest niesteroidowym silnym lekiem, promuje relaksację i łagodzi skurcz mięśni, zmniejsza ból, z powodu substancji o centralnym działaniu.
Ta kategoria obejmuje leki takie jak:
Medocam; Sirdalud; Baksalan
Mają szereg skutków ubocznych, dlatego lekarze rzadko zalecają je w leczeniu zapalenia korzonków. Przypisz z dużą ostrożnością, ściśle pod nadzorem specjalisty. Zabiera się je raz, aby osoba mogła uciec od nieprzyjemnych doznań i odpocząć od ostrych skurczów.
Hondoprotektory
Przebieg długotrwałego przyjmowania chondoroprotektorów bezpośrednio leczy przyczynę rwy kulszowej. Poprawiają krążenie krwi i metabolizm krążków międzykręgowych, spowalniają rozwój choroby.
Radzimy przeczytać: łaty szumowiny
Złe i witaminy
Kompleks z głównym zabiegiem uzupełnia profilaktyczne przyjmowanie witamin. Zwłaszcza jeśli atak wiąże się z hipotermią. Ciało pacjenta jest wspomagane przez witaminy i suplementy diety. Pomagają odzyskać tkanki, biorą udział w metabolizmie, wzmacniają układ odpornościowy, jednocześnie zmniejszając ryzyko ponownego ataku.
Diuretyki
Aby usunąć nadmiar płynu z narządów i tkanek osoby, aby złagodzić obrzęk mięśni w stanie zapalnym, należy przyjmować domięśniowo leki moczopędne: furosemid, Lasix, w postaci tabletek lub zastrzyków.
Zasady leczenia uzależnień od narkotyków
Równolegle z lekiem na zapalenie lędźwiowego odcinka korzeniowego przepisywany jest kompleks terapeutycznych ćwiczeń fizycznych. Przebieg fizjoterapii poprawia właściwości lecznicze leków. Korzystnym efektem jest wcieranie maści w bolące miejsce („Capsitrin”. „Voltaren-gel” „Nise-gel”) o właściwościach rozgrzewających, nalewkach alkoholowych, dodatkowo przepisywane są środki przeciwbólowe. Główna terapia jest połączona z terapią wysiłkową, fizjoterapią.
Leczenie zapalenia korzonków jest lekarstwem, jest przeprowadzane ściśle pod nadzorem lekarza, ponieważ preparaty na zapalenie korzonków nerwowych mają szereg przeciwwskazań bocznych i niekorzystnie wpływają na organizm ludzki. Tylko dzięki odpowiedniej recepturze i dawkowaniu leków można osiągnąć znaczącą poprawę i remisję zapalenia lędźwiowego.
Czasami leki nie przynoszą pożądanego rezultatu, w tym przypadku wymagana jest operacja. Po wykryciu „kucyka” operacja jest wykonywana w trybie pilnym.
Radzimy przeczytać: zespół skrzypu polnego
Domowe leczenie
Nie boli, równolegle z podstawowym leczeniem przepisanym przez lekarza, stosowanie środków tradycyjnej medycyny. Istnieje wiele przepisów na leczenie zapalenia korzenia lędźwiowego, możesz sam wybrać odpowiednią metodę lub skonsultować się z lekarzem, aby uniknąć reakcji alergicznych i niepożądanych reakcji organizmu.
Interesujące jest przeczytanie: czy można kąpać się w kąpielach, gdy zapalenie korzonków
Praktycznie wszystkie środki ludowe na rwy kulszowej mają rozgrzewające i miejscowe działanie drażniące: pocieranie, nalewki, maści. Są dobrze traktowani, poprawiają metabolizm, zwiększają układ odpornościowy. Szybko łagodzi skurcz i obrzęk mięśni okolicy lędźwiowej, poddawany odpoczynkowi w łóżku.
Nie zaszkodzi zmienić dietę, włączyć do diety owoce, warzywa, całkowicie wyeliminować pikantne, słone, tłuste i wędzone. W celu zapobiegania napadom zaleca się codzienne wykonywanie ćwiczeń wzmacniających mięśnie pleców. Wzmocnij odporność dzięki witaminom i zdrowemu stylowi życia.
Leczenie farmakologiczne zapalenia korzonków nerwowych
Gdy średnica apertury maleje, przez które kończą się korzenie rdzenia kręgowego, następuje ucisk tych korzeni.
Pod wpływem czynników ściskających pojawiają się objawy zapalenia korzenia lub rwy kulszowej (z łaciny. Radix - korzeń).
W rezultacie osoba doświadcza zespołu bólowego o różnym natężeniu, naruszenia siły mięśniowej, zmniejszenia lub całkowitej eliminacji odruchów ścięgnistych, objawu napięcia itp.
Treść
Jakie środki zaradcze na zapalenie korzonków najczęściej przepisują lekarze? ↑
Leczenie rwy kulszowej w większości przypadków odbywa się w warunkach ambulatoryjnych (około 75%), tylko 25% pacjentów jest leczonych w szpitalu.
Obecnie leczenie rwy kulszowej sprowadza się do następujących zasad:
- Zmniejszenie impulsów bólowych z uszkodzonego kręgosłupa;
- Wyeliminuj niekorzystny wysiłek fizyczny;
- Używaj tylko delikatnych metod leczenia;
- Skuteczne jest tylko indywidualne podejście;
- Leczenie nie powinno być punktem, wycelowanym tylko w uszkodzoną część kręgosłupa. Konieczne jest włączenie całego ciała w kompleksowe leczenie;
- Wzmocnienie mięśni pleców. W ten sposób możesz stworzyć mocną ramę dla uszkodzonego nerwu;
- Tryb leczenia.
Zintegrowane podejście do leczenia zespołu korzeniowego obejmuje środki terapeutyczne:
- Leczenie chirurgiczne. Służy do dekompresji kręgosłupa. Zastosuj go przy braku dodatniej dynamiki z efektem zachowawczym przez 2-3 tygodnie. Wskazaniami są również dysfunkcja narządów miednicy, uporczywy zespół bólowy, powtarzająca się niezdolność do pracy, ciężki niedowład.
- Schemat leczenia. W ostrych stadiach choroby wskazane jest, aby być w pozycji poziomej na twardej powierzchni tak długo, jak to możliwe.
- Podawanie leku zwyrodnieniowo zmienionego dysku.
- Stosowanie leków - hydrokortyzon, blokada uszkodzonych nerwów.
- Noszenie gorsetów wspierających.
- Leczenie trakcyjne. Z pomocą różnych urządzeń wykonywane rozciąganie kręgosłupa.
- Masaż
- Terapia manualna
- Ćwiczenia terapeutyczne.
- Fizjoterapia
- Akupunktura.
Czym jest zespół bólu mięśniowo-powięziowego szyi? Odpowiedź jest tutaj.
Preparaty do leczenia zapalenia korzonków nerwowych
Do tej pory korzystaj z następujących grup funduszy:
Niesteroidowe leki przeciwzapalne
Takie leki są lekami pierwszego wyboru w leczeniu leków przeciwko zapaleniu korzonków nerwowych.
Mechanizm ich działania sprowadza się do tłumienia syntezy enzymu cyklooksygenazy. Odgrywa główną rolę w występowaniu stanów zapalnych i reakcji bólowych. Dzięki tym lekom objawy wszystkich faz zapalenia są zminimalizowane.
Działanie przeciwbólowe tych leków jest już widoczne w pierwszym tygodniu podawania, a czasami po pierwszym użyciu.
Nie wszystkie NLPZ nadają się do stosowania w zapaleniu korzonków.
Odpowiednie leki obejmują:
- Aspiryna (kwas acetylosalicylowy, askaff, aspecard, anopiryna, upsaryna) ma silne działanie przeciwgorączkowe, przeciwbólowe i przeciwzapalne. Zastosuj aspirynę powinna być ściśle po posiłkach od 200 mg do 1 g dziennie. Całą dawkę należy podzielić na 3-4 dawki. Lek ten należy przyjmować „pod osłoną” leków antywirusowych (wodorotlenek magnezu itp.).
- Diklofenak (Almiral, Voltaren, Diclac, Dikloberl, Ortofen, Rapten, Rumakar, Etifenak). Lek ten charakteryzuje się silnym działaniem przeciwzapalnym i przeciwbólowym. Jego właściwości przeciwgorączkowe są umiarkowane. W postaci tabletek należy przyjmować 50-100 mg dziennie. Jeśli zespół bólowy jest wyraźny, dawka może osiągnąć 125 mg. Z / we wprowadzeniu dawki powinna wynosić 75 mg do 4 razy dziennie. Po podaniu domięśniowym dawka wynosi 75 mg raz na dobę.
- Aceklofenak (aertal) jest uwalniany w postaci tabletki 100 mg. Powinny być przyjmowane po posiłku 1-2 razy dziennie Częstotliwość podawania zależy od nasilenia bólu.
- Ibuprofen (Advil, Bonifen, Burana, Nurofen, Profinal, Solpaflex) łagodzi ból i zmniejsza stan zapalny. Przyjmuj doustnie do 2,4 g dziennie.
- Kwas tioprofenowy (chirurg) jest produkowany w tabletkach 300 mg i czopkach 150-300 mg. Weź do 600 mg dziennie. Świece na noc do 300 mg.
- Indometacyna (metindol, indomin) jest lekiem w tabletkach lub kapsułkach 25, 50 i 75 mg. Powinny być przyjmowane po posiłkach. Zacznij od 25 mg. W przypadku braku lub małego efektu, dawka jest zwiększona.
- Tolmetin (Tolektyna) jest produkowany w kapsułkach 200 i 400 mg. Weź 400 mg dziennie 3 razy.
- Sulindak (clinoril) jest lekiem o minimalnej ilości działań niepożądanych. Wydane w zakładce. 200 mg. Przypisz powinno być na jednej karcie. dwa razy dziennie
- Kwas niflumowy (donalgil, nifluril) jest uwalniany w kapsułkach po 250 mg. Nie należy przyjmować więcej niż 1 g dziennie.
- Tenoksikam (oksyten, tilcoyl) wydany w formie tab. na 20 mg, proszek do wstrzykiwań 20 mg, czopek 20 mg. Zastosuj raz dziennie. Działanie przeciwzapalne będzie zauważalne po tygodniu przyjmowania.
- Nimesulid (aponil, nise, nimesil, nimka, prolide, flolid) w postaci tabletki jest przyjmowany w 100 mg po 2 razy razy 2 razy.
- Etorikoksyb (arkoxia) jest dostępny w tabletkach w dawkach 30, 60, 90 i 120 mg. Musisz zacząć od 30 mg raz na dobę Maksymalny czas podawania wynosi 8 dni.
Środki zwiotczające mięśnie
Służy do zmniejszenia skurczu mięśni pleców.
Kurcze występują w odpowiedzi na bolesny bodziec i odwrotnie, tworząc błędne koło.
Aby go złamać, należy zmniejszyć hipertoniczność mięśni. Poprzez zmniejszenie napięcia mięśniowego następuje zwiększenie ruchomości kręgosłupa, co poprawia przepływ krwi do tkanek.
Niektóre środki zwiotczające mięśnie, które pomagają w leczeniu rwy kulszowej:
- Baklofen (liorezal) uwalniany w zakładce. 10 i 25 mg oraz w postaci roztworu do podawania dokanałowego (w przestrzeni kręgosłupa). Konieczne jest stosowanie, zaczynając od 5 mg trzy razy dziennie, ze stopniowym zwiększaniem dawki co 4 dni, od 5 mg do 75 mg na dobę. Do podawania dokanałowego należy użyć specjalnej pompy, którą wszczepia się w skórę.
- Tizanidine (Sirdalud) wydany jako tab. na 2, 4 i 6 mg. Mechanizm jego działania jest spowodowany tłumieniem aminokwasów pobudzających w synapsach. Ta substancja lecznicza przyjmuje 2-4 mg trzy razy dziennie. Jeśli ból nie ustępuje, możesz dodatkowo pić w nocy 2-4 mg.
Środki przeciwbólowe
Ta grupa obejmuje związki, które mają głównie działanie przeciwbólowe i praktycznie nie mają działania przeciwzapalnego.
Leki te pokazano z bólem o umiarkowanej intensywności.
Większość z nich ma zastosowanie w leczeniu ostrego bólu, a przewlekłe nie są podatne na ich działanie.
Obejmują one:
- Paracetamol (Panadol, Daleron, Paracetum) przyjmuje się w taki sposób, że dzienna dawka nie przekracza 1 g. Jednocześnie współczynnik odbioru może osiągnąć 4.
- Metamizol (analgin, baralgin) w formie pigułki stosuje się do 0,5-1 tab (1 tab - 500 mg) 3 r in D. Iniekcje stosuje się domięśniowo lub dożylnie w dawce 2-5 ml 50% roztworu.
- Ketorolak (Todarol, Ketalgin, Ketanov, Dolak) należy stosować tak, aby dzienna dawka nie przekraczała 120 mg, a pacjentów z zaburzeniami czynności nerek - 60 mg. W tym przypadku lek jest wytwarzany w postaci tabulatora. na 10 mg, 3% roztwór w ampułkach na 1 ml.
- Nefopam (oksadol) wydany w zakładce. na 30 mg i w ampułkach na 1 ml, zawierających 2% roztwór. Tabletki są przyjmowane 2 razy trzy razy w przypadku ostrego bólu, a zastrzyki podaje się domięśniowo w dawkach 20 mg 3-4 razy.
- Parekoksyb (dynastat) jest bardziej odpowiedni w okresie pooperacyjnym. 40 mg podaje się po zabiegu, a następnie 20-40 mg co 12 godzin.
Glukokortykoidy
Złóż wniosek w przypadku braku wpływu powyższych funduszy.
Usuwają oznaki reakcji zapalnej, tym samym wykonując dekompresję.
Stosowane glukokortykoidy:
- Prednizolon (średni) w postaci tabletek 5 mg każdy w roztworze do podawania pozajelitowego. Wskazane jest stosowanie w dawce 10-20 mg dziennie. W przypadku braku oczekiwanego efektu terapii można stopniowo zwiększać dawkę. Konieczne jest również stopniowe anulowanie leku.
- Metyloprednizolon (Medrol, Solu-Medrol, Lemodon) jest dostępny w postaci karty. i zawiesiny do wstrzykiwania. Wpływ na stan zapalny dominuje w prednizonie. Na dzień przyjmować od 4 do 40 mg doustnie, domięśniowo 10-80 mg.
Leki naczyniowe i antyoksydanty
Są one używane do poprawy trofizmu tkanki objętej stanem zapalnym.
Napływ krwi pozwoli lepiej poradzić sobie z zapaleniem.
Przypisz:
- Euphyllinum stosuje się jako lek poprawiający krążenie krwi w obszarze uszkodzonego korzenia. Zastosuj zastrzyki lub tabletki.
- Kwas nikotynowy - pomaga usprawnić proces redoks. Rozpocznij leczenie 1,5 g dziennie na trzy dawki.
- Trental (pentoksyfilina) ze względu na ulepszoną reologię krwi, promuje trofizm tkanek w obszarze zapalenia.
- Dipirydamol (kuranty) bierze 75 mg przed posiłkami 3-4 r dziennie.
Antybiotyki
Gdy przepisuje się zapalenie korzonków nerwowych w przypadku zakażenia dysku martwiczego, długotrwały proces infekcji.
Przypisz antybiotyki o szerokim spektrum działania:
- Penicylina benzylowa działa skutecznie na bakterie Gram-dodatnie i Gram-ujemne, z wyjątkiem bakteroidów. Wydawane w postaci proszku do wstrzykiwań w dawkach 250, 500, 1000, 5000 tysięcy. Dawka może osiągnąć do 12 milionów jednostek dziennie.
- Cefotaksym jest cefalosporyną trzeciej generacji. Nadaje się do leczenia uszkodzeń korzeni nerwowych procesu zakaźnego. Wydawane w butelkach z proszkiem po 0,5, 1 i 2 g. Wpisz trzy razy dziennie po 1-2 g.
- Ceftriakson jest także cefalosporyną trzeciej generacji. W fiolkach z proszkiem do wstrzykiwań w dawkach 0,5 i 1 g produkuje wielu producentów. Wprowadzono w / m raz dziennie przez 1-2 g.
- Chloramfenikol jest uwalniany do tabletek po 250 i 500 mg w fiolkach z proszkiem do wstrzykiwań 0,5 i 1 g. W przypadku stosowania nie przekracza 1 g dziennie.
Chondroprotektory
Przypisany, jeśli rwa kulszowa jest spowodowana przez kompresję korzenia zwyrodnieniowo zmienionego dysku.
Są przewidziane kursy na 4 miesiące przyjęcia z przerwą 2 miesięcy.
Chondroprotektory zawierają substancje, które znajdują się w tkance krążków międzykręgowych.
Najlepsze przy użyciu zapalenia korzonków:
- Chondroxide zawiera dawkę siarczanu chondroityny 250 mg.
- Don - zawiera glukozaminę 1,5 g. Oprócz działania chondroprotekcyjnego don ma pewne działanie przeciwzapalne i przeciwbólowe.
- Teraflex łączy 500 mg glukozaminy i 400 mg siarczanu chondroityny.
- Chondromed zawiera siarczan chondroityny w dawce 250 mg.
- Struktum składa się z siarczanu chondroityny w dawce 250 i 500 mg.
Neuroprotektory
Przyczynia się do przywrócenia struktury ściśniętego korzenia:
- Milgamma składa się z pirydoksyny (Vit B6), tiaminy (Vit B1), cyjanokobalaminy (Vit B12). Zawiera ultra-wysokie dawki witamin. Iniekcje leku stymulują metabolizm neuronów.
- ATP podaje się w celu stymulacji naprawy tkanki nerwowej przez 25-30 dni w 1 ml 2% roztworu.
- Wprowadzenie 200 mg witaminy B12 dziennie należy podawać witaminę B1 1 ml 6% roztworu.
- Neurovitan to połączenie witamin z grupy B: tiaminy, oktotiaminy, ryboflawiny, pirydoksyny, cyjanokobalaminy.
Leki moczopędne
Przypisz z ostrym zapaleniem korzonków.
Mechanizm ich działania terapeutycznego polega na wyeliminowaniu obrzęku tkanek objętych procesem zapalnym, które sąsiadują z korzeniem i dodatkowo go ściskają.
Przypisz:
- Lasix (furosemid) jest konieczny, aby rozpocząć od dawki 20-40 mg. W razie potrzeby należy zwiększyć dawkę do 80 mg. Należy zawsze pamiętać, że stosowanie furosemidu wiąże się z utratą potasu i magnezu.
- Hydrochlorotiazyd (dichlotiazyd, hypotiazyd) nie jest tak silny diuretyk jak furosemid, ale zatrzymuje jony wapnia we krwi. Rozpocznij odbiór z 12,5-25 mg.
- Spironolakton przechowuje jony potasu we krwi. Zacznij stosować 25 mg dziennie.
Blokady
Blokada medyczna służy do czasowego wyeliminowania impulsów bólowych ze źródła zapalnego korzenia lub nerwu.
Procedura ta obejmuje wprowadzenie znieczulenia (nowokaina, lidokaina) w obszarze o intensywnym bólu.
Blokady te nazywane są również znieczuleniem zewnątrzoponowym, ponieważ dla wprowadzenia substancji konieczne jest wejście w przestrzeń zewnątrzoponową.
Znieczulenie przenika przez włókna nerwowe i „wyłącza się” na chwilę w tym nerwie czuciowym.
W ciągu roku liczba blokad może osiągnąć 4.
Technika:
- 0,5-1% roztwór nowokainy (50 ml) miesza się z hydrokortyzonem (50-75 mg).
- Leczenie miejsca nakłucia środkiem antyseptycznym.
- Za pomocą małej igły do iniekcji znieczulamy miejsce wstrzyknięcia, tworząc „skórkę cytrynową”.
- Używając igły do podawania zewnątrzoponowego i strzykawki z pęcherzykiem powietrza, aby wskazać przenikanie do przestrzeni zewnątrzoponowej, poruszamy się między procesami wyrostka kolczystego.
- Wprowadzenie leku.
- Po usunięciu igły miejsce wstrzyknięcia należy umieścić jałowym tynkiem.
Czy są jakieś skutki uboczne zastrzyków voltaren? Znajdziesz tutaj odpowiedź.
Jak leczyć dnę na nogach? Przeczytaj tutaj.
Najbardziej skuteczne leki ↑
Nie wszystkie stosowane leki są używane do leczenia.
Lekarz stara się wybrać leki, które będą najbardziej skuteczne w danej sytuacji i dla konkretnego pacjenta.
W większości przypadków przepisuj:
Co wolno leczyć w czasie ciąży? ↑
Przyszła mama może przyjmować niewielką ilość standardowych leków z zapalenia korzenia nerwowego, ponieważ stosowanie większości leków niesie ryzyko dla płodu.
Najlepiej bez narkotyków.
W przypadku kobiet w ciąży obowiązują gorsety i bandaże.
Jeśli jednak zespół bólowy nie zostanie usunięty za pomocą tych urządzeń, przepisywane są leki:
- Indometacyna (nie stosować w ostatnim trymestrze).
- Ibuprofen (nie może być stosowany w ostatnim trymestrze).
- Paracetamol (stosowany ostrożnie i zgodnie z zeznaniami lekarza prowadzącego).
- Nefopam odnosi się do leków przeciwbólowych. Stosuje się go zgodnie ze wskazaniami.
- Curantil jest stosowany przez kobiety w ciąży w celu poprawy przepływu krwi przez łożysko. Z zapaleniem korzonków nerwowych promuje przepływ krwi do obszaru dotkniętego chorobą.
Formy maści niesteroidowych leków przeciwzapalnych mają minimalny efekt ogólnoustrojowy na matkę i płód.
W leczeniu rwy kulszowej użyj dużej ilości środków i leków. Dla każdej osoby konieczne jest znalezienie najbardziej odpowiedniej metody leczenia.
Wideo: leczenie zapalenia korzonków nerwowych
Podoba Ci się ten artykuł? Subskrybuj aktualizacje witryn za pośrednictwem RSS lub bądź na bieżąco z VKontakte, Odnoklassniki, Facebook, Google Plus, My World lub Twitter.
Powiedz znajomym! Opowiedz o tym artykule znajomym w swojej ulubionej sieci społecznościowej za pomocą przycisków w panelu po lewej stronie. Dziękuję!