Jak przyjmować ibuprofen w temperaturze dorosłej?

Podwyższona temperatura ciała jest ochronną reakcją organizmu na aktywację aktywności życiowej drobnoustrojów chorobotwórczych. Dlatego nie zawsze jest konieczne radzenie sobie z tak nieprzyjemnym objawem. Zaleca się podawanie Ibuprofenu w temperaturze dorosłej z liczbami powyżej 38,5 stopnia.

Aby pokonać temperaturę dziecka, termometr odczytuje wartość powyżej 38 stopni.

Leki obniżające temperaturę

Narzędzia te obejmują dużą grupę niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ). Spośród nich najbardziej bezpieczne i skuteczne według WHO (Światowej Organizacji Zdrowia) są stare i dobrze polecane leki - Paracetamol i Ibuprofen. Dzieci jako leki przeciwgorączkowe, konieczne jest podanie tylko ich, lista środków z temperatury u dorosłych jest szersza.

Ibuprofen

Pochodną jest kwas fenylopropionowy. Zgodnie z instrukcjami stosowanymi jako: przeciwgorączkowe, przeciwzapalne i przeciwbólowe.

Po paracetamolu Ibuprofen zajmuje drugie miejsce wśród środków stosowanych w celu obniżenia podwyższonej temperatury ciała.

Import analogu Ibuprofen - Nurofen. Oba leki mają ten sam składnik aktywny, wskazania do stosowania są takie same, ale Nurofen jest lekiem importowanym. Wszystkie fundusze dla pielęgniarek są droższe. Uważa się, że mają wyższy stopień oczyszczenia i działają szybciej.

Formy dawkowania ibuprofenu

• Tabletki ibuprofenu - 200 mg, 400 mg;
• żel ibuprofenowy 5%;
• Maść Ibuprofen 5%;
• czopek ibuprofenu 60 mg;
• Ibuprofen dla dzieci w postaci zawiesiny do spożycia.

Ibuprofen jako środek przeciwgorączkowy u dorosłych stosuje się w postaci tabletek lub czopków doodbytniczych.

Ograniczenia użytkowania

Ibuprofen powoduje, że temperatura u dorosłych jest bardziej skuteczna, ale nie można jej stosować, jeśli pacjent ma następujące choroby współistniejące:

• wrzód trawienny narządów trawiennych;
• zwiększona indywidualna reakcja na składniki Ibuprofenu;
• dystrofia nerwu wzrokowego
• dysfunkcja tworzenia krwi;
• zespół znany jako triada aspiryny;
• ostra lub przewlekła choroba wątroby lub nerek;
• ciąża w III stopniu trymestru.

Podczas ciąży i laktacji

W okresie I i II trymestr ciąży pozwala na stosowanie Ibuprofenu, zgodnie z zaleceniami lekarza.

Ibuprofen jest wydzielany w małych ilościach do mleka matki. Ale w małych dawkach można wykorzystać krótki okres czasu. Jeśli konieczne jest zwiększenie dawki Ibuprofenu z temperatury dorosłych kobiet karmiących piersią do 800 mg na dzień lub więcej, warto rozwiązać problem odmowy karmienia piersią i przejścia na sztuczne karmienie.

Dozowanie

Wzrost temperatury u dorosłych może wystąpić z różnych powodów, dlatego leczenie jest przepisywane indywidualnie, z uwzględnieniem objawów klinicznych.

Dorośli wyznaczają Ibuprofen w postaci tabletek lub czopków doodbytniczych - od 200 do 800 mg, z częstością przyjmowania 3-4 razy / dobę. Maksymalnie dziennie - 2,4 g.

Dzieci 20-40 mg na kg masy ciała, podzielone na kilka dawek.

Efekty uboczne

Stosowanie Ibuprofenu w celu obniżenia temperatury może powodować zaburzenia funkcjonalne:

• narządy trawienne;
• centralny lub obwodowy układ nerwowy;
• układ krwiotwórczy;
• narządy moczowe;
• reakcje alergiczne.

Jeśli występują podobne zaburzenia w funkcjonowaniu narządów lub układów, należy przerwać stosowanie ibuprofenu na temperaturę u dorosłych i przejść na inne leki, po konsultacji z lekarzem.

Źródła:

Vidal: https://www.vidal.ru/drugs/ibuprofen__11526
GRLS: https://grls.rosminzdrav.ru/Grls_View_v2.aspx?routingGuid=8f0e5ee3-ab17-46f0-b0b2-3e6d90e259a4t=

Znalazłeś błąd? Wybierz go i naciśnij Ctrl + Enter

Przeciwgorączkowe: zasady bezpiecznego stosowania

Jak wybrać febrifuge?

Leki przeciwgorączkowe są zwykle stosowane nawet nie myśląc, że mają własne przeciwwskazania i działania niepożądane, ich dawki. Ale naruszenie zasad przyjmowania może prowadzić do niepożądanych konsekwencji. Jakie cechy leków przeciwgorączkowych należy rozważyć, aby pomóc Twojemu organizmowi radzić sobie z chorobą, a nie szkodzić? Jak wybrać lek przeciwgorączkowy?

Przeciwgorączkowe: instrukcje użytkowania

Gorączka lub hipertermia jest odpowiedzią organizmu na proces zakaźny-zapalny. Wraz ze wzrostem temperatury patogeny rozmnażają się wolniej, a układ odpornościowy jest aktywowany - produkowanych jest więcej immunoglobulin i interferonów. Dlatego nie zawsze konieczne jest obniżenie temperatury. Temperatury do 38 ° C są ochronne i pomagają oprzeć się ciału.

W febrifugal, podobnie jak w przypadku innych leków, występują skutki uboczne. Kwas acetylosalicylowy (aspiryna) podrażnia błonę śluzową żołądka, może powodować reakcję alergiczną (astma oskrzelowa aspirynowa), a u dzieci często prowokuje zespół Reye'a (bardzo poważne zaburzenie, któremu towarzyszy uszkodzenie wątroby i mózgu). Sól metamizolowa (analgin) może zaburzać powstawanie krwinek i wywoływać wewnętrzne krwawienie, ciężkie reakcje alergiczne. Paracetamol może wpływać na stan i funkcję wątroby, może mieć działanie hepatotoksyczne. Ibuprofen i wiele innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych jest znanych ze swojego ryzyka działania gastropatycznego (nudności, wymioty, podrażnienie błony śluzowej żołądka), a ponadto może negatywnie wpływać na skład komórkowy krwi i funkcji nerek.

To ważne! Nie możesz nadużywać leków przeciwgorączkowych i używać ich z łagodną dolegliwością.

Biorąc lek przeciwgorączkowy, należy przestrzegać zalecanej dawki i częstości podawania. Połączone leki na kaszel w postaci tabletek musujących i proszków do sporządzania gorących napojów są same w sobie niezawodne i skuteczne, ale postać dawkowania, w której są wytwarzane, przyczynia się do nieuzasadnionego częstego stosowania. Wielu używa ich jako środka ożywiającego i rozgrzewającego zamiast zwykłej filiżanki herbaty.

Aby właściwie stosować leki przeciwgorączkowe i nie narażać się na ryzyko przedawkowania i skutków ubocznych, musisz mieć jasność co do tego, co dzieje się w organizmie, gdy temperatura wzrasta i jak wpływają na nią różne rodzaje środków przeciwgorączkowych.

Wzrost temperatury: jak to się dzieje?

Lekarze rozróżniają 3 okresy rozwoju zespołu gorączkowego:

• wzrost temperatury
• osiągnięcie maksymalnych wartości
• normalizacja.

Od tego okresu i będzie zależeć od wszystkich działań terapeutycznych mających na celu zwalczanie objawów i skutków gorączki.

Początkowy okres gorączki charakteryzuje się pogorszeniem stanu zdrowia pacjenta (złe samopoczucie, zmęczenie), ból głowy, bladość skóry, silne dreszcze. Pocenie się zmniejsza, a skóra wygląda na suchą i chłodną (z powodu skurczu naczyń podskórnych). U niemowląt w pierwszych latach życia gorączka często zaczyna się od płaczliwości, nudności i wymiotów.

Wraz ze wzrostem temperatury, stan pacjenta dramatycznie się pogarsza, pojawiają się bóle mięśni, ciężkość głowy, uczucie ciepła i silna słabość. Skóra staje się jasnoróżowa, staje się gorąca i wilgotna w dotyku. Układ nerwowy jest upośledzony, apetyt znika, sen może być zaburzony, ale główną dolegliwością pacjentów w tym okresie jest silny ból głowy i ogólne złe samopoczucie.

Trzeci okres gorączkowy (spadek temperatury) może wystąpić bardzo szybko - krytycznie lub stopniowo - lytycznie. Szybki spadek temperatury ciała jest niepożądany, ponieważ może towarzyszyć spadek ciśnienia krwi, zmniejszenie napięcia naczyniowego i osłabienie tętna. Pacjent w tym momencie skarży się na zawroty głowy, osłabienie i letarg, obficie się pocąc. Wraz ze stopniowym spadkiem temperatury objawy gorączki znikają płynnie, nie powodując przeciążenia całego organizmu. Najczęściej w takiej sytuacji pacjent odczuwa lekkie osłabienie, pocenie się i niezauważenie zasypia.

Kiedy należy obniżyć temperaturę?

Nie ma jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie. Dla niektórych wzrostowi temperatury o zaledwie 1 ° C towarzyszą już nieprzyjemne odczucia, podczas gdy inna osoba pozostaje aktywna i wydajna, nawet gdy temperatura wzrasta do 38 ° C. Dlatego kwestia przyjmowania leków przeciwgorączkowych powinna być podejmowana indywidualnie, z uwzględnieniem wszystkich cech stanu pacjenta i przebiegu choroby. Ale istnieją ogólne zalecenia:

• zaleca się obniżenie temperatury, jeśli wzrośnie powyżej 38–39 ° C;
• jeśli pacjent (dorosły lub dziecko) cierpi na choroby układu sercowo-naczyniowego lub przewlekłe zaburzenia układu nerwowego i oddechowego, temperatura zmniejsza się, nie czekając, aż wzrośnie do krytycznych wartości;
• nawet niezbyt wysoka temperatura jest zmniejszona, jeśli pacjent ma trudności z noszeniem gorączki;
• u dzieci, które mają skłonność do reakcji na drgawki, obniżają one temperaturę, zanim osiągną poważną liczbę.

Gdy temperatura wzrasta, należy pamiętać:

• bez wystarczającego schematu picia, bez pracy przeciwgorączkowej;
• Nie zaleca się obniżania temperatury „popularnymi” metodami, zwłaszcza jeśli chodzi o leczenie dzieci (wyjątkiem jest obfita woda pitna i pocierana w temperaturze pokojowej);
• kombinowane środki przeciwwłamaniowe i przeciwzmarszczkowe nie powinny być stosowane przez dzieci;
• Aby zmniejszyć temperaturę u dorosłych, zaleca się stosowanie leków na bazie paracetamolu, ibuprofenu, kwasu acetylosalicylowego i sodu metamizolu;
• Aby obniżyć temperaturę u dzieci w wieku poniżej 12 lat, stosuje się tylko leki przeciwgorączkowe oparte na paracetamolu lub ibuprofenie, i tylko w odpowiednich dla wieku formach dawkowania - konwencjonalne leki nie mogą być stosowane tylko przez zmniejszenie dawki!

Jaka jest różnica między różnymi lekami przeciwgorączkowymi?

Wszystkie środki przeciwgorączkowe obejmują jeden z 4 składników: paracetamol, ibuprofen, kwas acetylosalicylowy lub metamizol sodu.

Paracetamol ma wyraźne działanie przeciwgorączkowe i przeciwbólowe. Stopniowo i przez dłuższy czas zmniejsza podwyższoną temperaturę ciała, a także odciąża pacjenta od bólu głowy i bólu mięśni. W tym przypadku paracetamol rzadko powoduje komplikacje układu pokarmowego, nerwowego i krwiotwórczego. Należy go przyjmować nie więcej niż 4 razy dziennie: dorośli i dzieci powyżej 12 lat - 500 mg lub 1 g, niemowlęta od 3 miesięcy do 12 lat - w dawce wiekowej określonej w instrukcji dla leku.

To ważne! Aby obniżyć temperaturę u dzieci w wieku poniżej 12 lat, stosuje się tylko leki przeciwgorączkowe oparte na paracetamolu lub ibuprofenie, i tylko w odpowiednich dla wieku formach dawkowania.

Ibuprofen zaczyna działać dość szybko i zapewnia długotrwały efekt przeciwgorączkowy. Ponadto ma działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne, a ostatnio pojawiły się dowody, że przyjmowanie ibuprofenu ma pozytywny wpływ na pracę układu odpornościowego. Biorą to nie więcej niż 3-4 razy dziennie: dorośli - 200-400 mg każdy, dzieci - w dawce wiekowej.

To ważne! Kwas acetylosalicylowy stosuje się tylko u pacjentów w wieku powyżej 15 lat, nie więcej niż 3 razy na dobę, 250–300 mg.

Kwas acetylosalicylowy, podobnie jak ibuprofen, ma działanie przeciwgorączkowe, przeciwzapalne i przeciwbólowe, ale często powoduje działania niepożądane: naruszenie krzepnięcia krwi, skurcz oddechowy, podrażnienie błony śluzowej żołądka itp.

Sól metamizolowa ma bardziej wyraźne działanie przeciwbólowe i nieco mniej przeciwgorączkowe i przeciwzapalne. Aby obniżyć temperaturę tej substancji, najczęściej stosuje się ją w postaci zastrzyków domięśniowych - gdy istnieje pilna potrzeba „obniżenia” temperatury. Metamizol sodu nie jest zalecany bez recepty, ponieważ bardzo wysokie ryzyko ciężkich reakcji alergicznych i zaburzeń krwi.

Ibuprofen

Instrukcje użytkowania:

Ceny w aptekach internetowych:

Ibuprofen jest niesteroidowym lekiem syntetycznym o działaniu przeciwbólowym, przeciwzapalnym i przeciwgorączkowym.

Działanie farmakologiczne

Aktywnym składnikiem leku jest ibuprofen, pochodna kwasu fenylopropionowego.

Ibuprofen jest najbardziej skuteczny w bólu zapalnym. Działanie przeciwgorączkowe jest bardzo zbliżone do kwasu acetylosalicylowego. Hamuje przyleganie płytek krwi, poprawia mikrokrążenie i zmniejsza intensywność stanu zapalnego.

Po zastosowaniu zewnętrznym Ibuprofen jako maść ma silne działanie przeciwbólowe, zmniejszając zaczerwienienie, sztywność poranną i obrzęk.

Lek znajduje się na liście najważniejszych leków Światowej Organizacji Zdrowia, jego skuteczność i bezpieczeństwo zostały zbadane i przetestowane klinicznie.

Formularz wydania

Ibuprofen jest dostępny w postaci tabletek, zawiesin i maści.

• Tabletki ibuprofenu są okrągłe, gładkie, dwuwypukłe białe. Każda tabletka zawiera 200 mg lub 400 mg substancji czynnej. Substancje pomocnicze - stearynian magnezu, talk, laktoza, skrobia ziemniaczana, koloidalny dwutlenek krzemu, powidon 25,10, 20 i 100 sztuk w opakowaniu;
• Powlekane tabletki Ibuprofenu o przedłużonym działaniu. Każda tabletka zawiera 800 mg substancji czynnej. 7, 14 i 60 sztuk w opakowaniu;
• Tabletki do ssania. Każda tabletka zawiera 200 mg substancji czynnej;
• Kapsułki o długotrwałym działaniu. Każda kapsułka zawiera 300 mg substancji czynnej;
• Zawiesina ibuprofenu do podawania doustnego jednorodna, żółta, o zapachu pomarańczy. 5 ml zawiesiny zawiera 100 mg substancji czynnej. Produkowane w butelkach po 100 ml, w kartonie z łyżeczką pomiarową;
• 5% krem ​​i żel do użytku zewnętrznego.

Wskazania do stosowania ibuprofenu

Ibuprofen jest wskazany dla:

• Leczenie objawowe grypy i SARS;
• Choroba zwyrodnieniowa stawów;
• Łuszczycowe zapalenie stawów;
• Spondyloza szyjna;
• Zespół Barre-Lieu;
• Migrena szyjna;
• Zapalenie kaletki;
• Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa;
• Neuralgic amyotrophy;
• Ból mięśni;
• Zespół nerczycowy;
• Niedociśnienie ortostatyczne (podczas przyjmowania leków przeciwnadciśnieniowych);
• Stany gorączkowe o różnej etymologii;
• Urazowe zapalenie tkanek miękkich i układu mięśniowo-szkieletowego;
• Zespół tętnic kręgowych;
• Nerwoból;
• Tendinit;
• Krwiaki.

Ibuprofen jest również wskazany w leczeniu zwichnięć więzadeł, reumatoidalnego zapalenia stawów, zapalenia korzonków nerwowych i zespołu stawowego (z zaostrzeniem dny).

Jako dodatek Ibuprofen jest wskazany do stosowania w:

• Zapalenie płuc;
• Pooperacyjne, dentystyczne i ból głowy;
• Zakaźne choroby zapalne ENT - zapalenie gardła, zapalenie migdałków, nieżyt nosa, zapalenie krtani, zapalenie zatok;
• Zapalenie oskrzeli;
• Panniculit;
• Pierwotne bolesne miesiączkowanie;
• Algodismenoree;
• Procesy zapalne w miednicy;
• Zapalenie przydatków

Przeciwwskazania

Ibuprofen jest przeciwwskazany zgodnie z instrukcjami dla:

• Nadwrażliwość na lek;
• Zaostrzenie wrzodu żołądka lub wrzodu dwunastnicy i wrzodziejącego zapalenia jelita grubego;
• Choroby nerwu wzrokowego i zaburzenia widzenia barw;
• „Aspiryna” astma;
• Nadciśnienie;
• Scotome;
• Niedowidzenie;
• Wyraźnie upośledzona czynność nerek lub wątroby, jak również marskość wątroby z nadciśnieniem wrotnym;
• Niewydolność serca;
• Obrzęk;
• Hemofilia;
• Hipokoagulacja;
• Leukopenia;
• Patologia aparatu przedsionkowego;
• Niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej;
• III trymestr ciąży.

Zgodnie z instrukcjami Ibuprofen przepisany ostrożnie, gdy:

• Przewlekła niewydolność serca
• Współistniejące choroby wątroby i nerek,
• Zapalenie jelit;
• Natychmiast po zabiegu;
• Z objawami dyspeptycznymi przed leczeniem;
• Zapalenie żołądka;
• Zapalenie jelita grubego;
• Dzieci poniżej 12 lat.

Podczas stosowania Ibuprofenu konieczne jest systematyczne monitorowanie wzorca krwi obwodowej, a także funkcji wątroby i nerek.

Instrukcje dotyczące stosowania Ibuprofenu

Zgodnie z instrukcjami Ibuprofen podjęte po jedzeniu w środku.

Dzienna dawka leku zależy od choroby:

• W chorobie zwyrodnieniowej stawów, algomenorrhea, łuszczycowym zapaleniu stawów i zesztywniającym zapaleniu stawów kręgosłupa dorosłym przepisuje się 400-600 mg 3-4 razy dziennie;
• W reumatoidalnym zapaleniu stawów należy przyjmować zwiększoną dawkę 800 mg 3 razy dziennie;
• W przypadku urazów i skręceń tkanek miękkich stosuje się tabletki ibuprofenu o przedłużonym działaniu - 1600-2400 mg raz dziennie, najlepiej przed snem;
• Z zespołem umiarkowanego bólu przyjmuj 1200 mg dziennie;
• W przypadku zespołu gorączkowego, który powstał po szczepieniu, stosuje się 50 mg, w razie potrzeby podawanie można powtórzyć po 6 godzinach, ale nie więcej niż 100 mg na dobę.

W przypadku dzieci z gorączką w wieku powyżej 12 lat dawkę ibuprofenu oblicza się w celu zmniejszenia temperatury ciała:

• Powyżej 39,2 ° C, 10 mg na 1 kg masy ciała dziennie;
• Poniżej 39,2 ° C, 5 mg na 1 kg masy ciała dziennie.

Tabletki do resorpcji ibuprofenu stosuje się w leczeniu chorób laryngologicznych, rozpuszczając się w ustach pod językiem. Dzieci starsze niż 12 lat i dorośli są przepisywani 200-400 mg 2-3 razy dziennie.

Zawiesina do podawania doustnego jest zwykle przepisywana dzieciom. Średnia pojedyncza dawka w recepcji 3 razy dziennie sprawia, że:

• Od 1 do 3 lat - 100 mg;
• Od 4 do 6 lat - 150 mg;
• Od 7 do 9 lat - 200 mg;
• Od 10 do 12 lat - 300 mg.

Stosować miejscowo żel lub krem ​​Ibuprofen, nakładając go i pocierając aż do całkowitego wchłonięcia na dotkniętym obszarze 3-4 razy dziennie. Leczenie można przeprowadzić w ciągu 2-3 tygodni.

Efekty uboczne

Zgodnie z instrukcjami Ibuprofen jest dość bezpiecznym lekiem i zazwyczaj jest dobrze tolerowany. Podczas używania mogą wystąpić pewne skutki uboczne:

Układ pokarmowy: częściej występuje biegunka, wymioty, nudności, jadłowstręt, dyskomfort w nadbrzuszu, erozyjne i wrzodziejące zmiany w przewodzie pokarmowym; znacznie mniej nieprawidłowa czynność wątroby lub krwawienie z przewodu pokarmowego.

Układ nerwowy: mogą wystąpić bóle głowy lub zawroty głowy, zaburzenia snu lub pobudzenie, a także zaburzenia widzenia.

Układ krążenia: działania niepożądane obserwuje się tylko przy długotrwałym stosowaniu leku - małopłytkowość, niedokrwistość, agranulocytoza.

Układ moczowy: zaburzenia czynności nerek mogą wystąpić podczas długotrwałego stosowania Ibuprofenu.

Reakcje alergiczne mogą być obserwowane podczas przyjmowania leku w środku, a po zastosowaniu zewnętrznym w postaci zaczerwienienia skóry, wysypki skórnej, obrzęku naczynioruchowego, pieczenia. Zespół bronchospastyczny i aseptyczne zapalenie opon mózgowych występują znacznie rzadziej.

Ibuprofen jest przeciwwskazany w trzecim trymestrze ciąży. Zastosowanie w trymestrze I i II jest możliwe ściśle według zeznań lekarza.

Podczas laktacji ibuprofen może być stosowany w małych dawkach w przypadku bólu i gorączki. Ponieważ lek jest uwalniany do mleka matki, stosowanie w dawkach większych niż 800 mg na dobę jest przeciwwskazane.

Warunki przechowywania

Ibuprofen jest dostępny na receptę. Okres ważności - 3 lata.

Ibuprofen - instrukcje użytkowania dla dorosłych i dzieci

Jednym z najczęściej stosowanych rodzajów leczenia zarówno dla pediatry, jak i lekarza ogólnego jest terapia przeciwgorączkowa. Jednocześnie bardzo popularny jest Ibuprofen, grupa niesteroidowa oparta na kwasie fenylopropionowym. Ma działanie przeciwgorączkowe, przeciwzapalne i przeciwbólowe.

Ibuprofen - instrukcja

W przypadku objawowego leczenia gorączki należy stosować Paracetamol lub Ibuprofen - oba te leki są odpowiednie nawet dla niemowląt i kobiet w ciąży. Jednak ten ostatni ma pewne zalety w stosunku do Paracetamolu, ponieważ daje szybszy i namacalny wynik i jest ważny przez około 8 godzin. Przed użyciem warunkiem wstępnym jest przestudiowanie instrukcji stosowania Ibuprofenu, ponieważ narzędzie może mieć skutki uboczne i ma przeciwwskazania.

Tabletki ibuprofenu

Stosowanie ibuprofenu w tabletkach jest uzasadnione w przypadku patologii kręgosłupa / stawów, gorączki, bólu menstruacyjnego, zębów i bólu głowy, urazów układu mięśniowo-szkieletowego i tkanek miękkich. Lek może być przepisywany w leczeniu objawów grypy, chorób ginekologicznych, laryngologicznych. Tabletki ibuprofenu pomagają zmniejszyć / wyeliminować ból, obrzęk, a ponadto są skutecznym lekarstwem na temperaturę.

Zgodnie z instrukcją, terapia za pomocą tego leku powinna być przeprowadzona w krótkim czasie i za pomocą minimalnych tabletek. Jeśli korzystasz z tego narzędzia przez dłuższy czas, musisz regularnie monitorować wzór krwi obwodowej i nerek oraz wątroby. Podczas leczenia pacjenci muszą porzucić pracę, która wymaga wysokiej reakcji, dużej koncentracji uwagi. Ponadto alkohol jest zabroniony podczas terapii.

Środek jest przepisywany w przypadku chorób zwyrodnieniowych i zapalnych kręgosłupa i stawów, w tym reumatyzmu, zapalenia stawów, choroby zwyrodnieniowej stawów, zapalenia stawów kręgosłupa, rwy kulszowej, zapalenia kaletki, urazów tkanek miękkich i kości itp. Maść Ibuprofen można również przepisać w celu wyeliminowania zakaźnych i zapalnych patologii uszu, gardła, nos, z nerwobólami, zapaleniem przydatków, bólami mięśni, bólem zębów / bólem głowy, algomenorrhea. W okresie leczenia farmakologicznego konieczne jest kontrolowanie funkcjonowania wątroby, nerek i monitorowanie stanu krwi.

Zgodnie z instrukcjami stosowanie maści na uszkodzone obszary skóry jest zabronione. Żel stosuje się ostrożnie w następujących chorobach towarzyszących:

• patologie wątroby, nerek;
• niewydolność serca;
• po zabiegu;
• objawy dyspeptyczne;
• reakcje alergiczne na niesteroidowe leki przeciwzapalne;
• choroby przewodu pokarmowego, w tym pojedyncze krwawienie.

Syrop

Uwalnianie leku ma również postać syropu. Zawiesina ibuprofenu ma pomarańczowy kolor, pomarańczowy smak i jest przeznaczona do leczenia dziecka. Stosowanie leku jest wskazane dla:

• zimno;
• grypa, inne ostre infekcje wirusowe dróg oddechowych;
• różne infekcje dziecięce;
• zapalenie migdałków / dławica piersiowa;
• gorączka poporodowa.

Ponadto instrukcja Ibuprofenu wskazuje, że syrop jest nieskuteczny w hamowaniu postępu choroby, jednak objawy dziecka można leczyć lekiem, jeśli:

• ból związany z zapaleniem ucha;
• ból ząbkowania;
• migrena;
• nerwoból;
• ból spowodowany urazami mięśni, stawów, kości.

Świece

Ta forma leku jest odpowiednia dla najmniejszych dzieci - od 3 miesiąca życia. Zgodnie z instrukcją świece Ibuprofen można nadać dziecku jako:

• środek przeciwbólowy (świece pomagają z inną nerwobólą, uchem, zębem, bólem głowy, zwichnięciami, bólem w dusznicy bolesnej);
• lek przeciwgorączkowy (zastosowanie jest uzasadnione w patologiach układu oddechowego, reakcjach poszczepiennych, grypie, chorobach zapalnych, którym towarzyszy gorączka).

Sposób stosowania i odpowiednią dawkę syropu przepisuje specjalista, który w tym przypadku opiera się na masie ciała i wieku pacjenta. Adnotacja Ibuprofen zawiera informacje o takiej zalecanej pojedynczej dawce dla dzieci: od 5 do 10 mg na kilogram masy ciała. Aplikacja narzędzia powinna być przeprowadzana trzy razy dziennie, przy maksymalnej dawce dziennej 30 mg na kilogram masy ciała dziecka. Jeśli lek jest stosowany jako lek przeciwgorączkowy, warto go pić przez okres do 3 dni, a lek można stosować w celu złagodzenia bólu nie dłużej niż 5 dni.

Skład

Lek jest dostępny w kilku formach, z których każda ma specyficzny, inny skład. W pakiecie do narzędzia powinna znajdować się instrukcja, w której skład Ibuprofenu jest szczegółowy. Jakie składniki zawierają żel, tabletki, syrop, świece:

1. Każda kapsułka zawiera 200 mg substancji czynnej - ibuprofenu. Pomocniczymi składnikami tabletek są: aerozol, skrobia ziemniaczana, wanilina, stearynian magnezu, wosk pszczeli, żelatyna, barwnik, sacharoza, mąka itp.
2. 100 ml syropu zawiera 2 g substancji czynnej. Pozostałe substancje w składzie zawiesiny to karmeloza sodowa, sacharoza, glicerol, makrogol glicerolu hydroksystearynian, glikol propylenowy, waga, dwuwodny fosforan sodu, aromat pomarańczowy, barwnik itp.
3. Świeca zawiera 60 mg głównego składnika, a stały tłuszcz jest używany jako substancja pomocnicza.
4. 100 g maści zawiera 5 g substancji czynnej. Dodatkowymi składnikami żelu są dimeksyd, makrogol.

Wskazania do użycia

Lek jest stosowany w różnych chorobach, w tym urazach tkanek miękkich i kostnych. Zgodnie z instrukcjami stosowanie ibuprofenu jest możliwe dzięki:

• zapalenie stawów z SLE, jako element złożonego leczenia;
• procesy zwyrodnieniowe, zapalne zachodzące w układzie ruchowym (łuszczycowe, młodzieńcze, reumatoidalne, dnawe zapalenie stawów, osteochondroza, spondylarthritis, amyotrofia typu neuronalnego;
• zespół bólowy na tle bólów kostnych, bóle stawów, bóle mięśni, migrena, zapalenie korzonków nerwowych, miesiączka, patologie onkologiczne, zapalenie ścięgien, nerwobóle, zapalenie kaletki, choroba osobista-turnera, urazy odniesione w wyniku operacji;
• zapalenie miednicy po porodzie z powodu zapalenia przydatków;
• gorączka przeciw infekcjom, przeziębieniom.

IBUPROFEN

◊ Różowe tabletki powlekane, dwuwypukłe; na przekroju widoczne są dwie warstwy.

10 szt. - Pakiety komórek konturowych (2) - opakowania kartonowe.
10 szt. - Pakiety komórek konturowych (5) - opakowania kartonowe.
10 szt. - Pakiety komórek konturowych (10) - opakowania kartonowe.
50 szt. - brzegi ciemnego szkła (1) - pakuje karton.

◊ Różowe tabletki powlekane, dwuwypukłe; na przekroju widoczne są dwie warstwy.

10 szt. - Pakiety komórek konturowych (2) - opakowania kartonowe.
10 szt. - Pakiety komórek konturowych (5) - opakowania kartonowe.
10 szt. - Pakiety komórek konturowych (10) - opakowania kartonowe.
50 szt. - puszki polimerowe (1) - opakowania kartonowe.

NLPZ. Ma działanie przeciwzapalne, przeciwgorączkowe i przeciwbólowe. Tłumi czynniki przeciwzapalne, zmniejsza agregację płytek. Hamuje typy cyklooksygenazy 1 i 2, narusza metabolizm kwasu arachidonowego, zmniejsza ilość prostaglandyn zarówno w zdrowych tkankach, jak iw ognisku zapalenia, oraz hamuje wysiękowe i proliferacyjne fazy zapalenia. Zmniejsza wrażliwość na ból w zapaleniu. Powoduje osłabienie lub zanik zespołu bólowego, w tym z bólami w stawach w spoczynku iz ruchem, zmniejszeniem sztywności porannej i obrzękiem stawów, zwiększa zakres ruchu.
Działanie przeciwgorączkowe ze względu na zmniejszenie pobudliwości ośrodków termoregulacyjnych międzymózgowia

Ibuprofen jest szybko i prawie całkowicie wchłaniany z przewodu pokarmowego, jego C_max w osoczu osiąga się je w ciągu 1-2 godzin po spożyciu, w płynie maziowym - w ciągu 3 godzin wiąże się z białkami osocza o 99%.

Powoli przenika do jamy stawów, utrzymuje się w tkance maziowej, tworząc w niej większe stężenia niż w osoczu.

Metabolizm ibuprofenu występuje głównie w wątrobie. T_1/2 z osocza trwa 2-3 godziny, jest wydalany przez nerki w postaci metabolitów (nie więcej niż 1% jest wydalany w postaci niezmienionej), aw mniejszym stopniu - z żółcią. Ibuprofen jest całkowicie eliminowany w ciągu 24 godzin.

- napięcie głowy i migrena;

- ból stawowy, mięśniowy,

- ból pleców, dolnej części pleców, rwy kulszowej;

- ból z uszkodzeniem więzadła;

- Gorączka z przeziębieniem, grypa;

- reumatoidalne zapalenie stawów, choroba zwyrodnieniowa stawów.

NLPZ są przeznaczone do leczenia objawowego, zmniejszającego ból i stan zapalny w czasie stosowania, nie wpływają na postęp choroby.

- erozyjne i wrzodziejące zmiany błony śluzowej żołądka lub dwunastnicy, aktywne krwawienie z przewodu pokarmowego;

- nieswoiste zapalenie jelit w ostrej fazie, w tym wrzodziejące zapalenie jelita grubego;

- Dane anamnestyczne dotyczące ataku niedrożności oskrzeli, nieżytu nosa, pokrzywki po przyjęciu kwasu acetylosalicylowego lub innego niesteroidowego leku przeciwzapalnego (zespół całkowitej lub niepełnej nietolerancji kwasu acetylosalicylowego - zapalenie zatok przynosowych, pokrzywka, polipy śluzówki nosa, astma oskrzelowa);

- niewydolność wątroby lub czynna choroba wątroby;

- niewydolność nerek (CC poniżej 30 ml / min), postępująca choroba nerek;

- hemofilia i inne zaburzenia krwawienia (w tym hipokoagulacja), skaza krwotoczna;

- w okresie po operacji pomostowania tętnic wieńcowych;

- ciąża (III trymestr);

- wiek dzieci: do 6 lat i od 6 do 12 lat (o masie ciała poniżej 20 kg) - w przypadku tabletek 200 mg; do 12 lat - dla tabletek 400 mg;

- nadwrażliwość na którykolwiek ze składników tworzących lek.

Środki ostrożności: zaawansowany wiek, zastoinowa niewydolność serca, choroby naczyń mózgowych, nadciśnienie tętnicze, choroba niedokrwienna serca, dyslipidemia / hiperlipidemia, cukrzyca, choroba tętnic obwodowych, zespół nerczycowy, QA poniżej 30-60 ml / min, hiperbilirubinemia, wrzód żołądka i wrzody dziecięce, wrzód dwunastnicy, CVD poniżej 30-60 ml / min jelita (w historii), zakażenia Helicobacter pylori, zapalenie żołądka, zapalenie jelit, zapalenie jelita grubego, długotrwałe stosowanie NLPZ, choroby krwi o nieznanej etiologii (leukopenia i niedokrwistość), ciąża (I-II) trymestr, p Okres laktacji, palenie tytoniu, częste spożywanie alkoholu (alkoholizm), ciężkie choroby somatyczne, leczenie skojarzone z następującymi lekami: leki przeciwzakrzepowe (na przykład warfaryna), leki przeciwpłytkowe (na przykład kwas acetylosalicylowy; klopidogrel), glikokortykosteroidy doustne (na przykład prednizolon); serotonina (na przykład citalopram, fluoksetyna, paroksetyna, sertralina).

Dorośli, osoby starsze i dzieci powyżej 12 lat: tabletki 200 mg 3-4 razy na dobę; w tabletkach 400 mg 2-3 razy dziennie. Dawka dobowa wynosi 1200 mg (nie należy przyjmować więcej niż 6 tabletek po 200 mg (lub 3 tabletki po 400 mg) przez 24 godziny.

Tabletki należy połykać popijając wodą, najlepiej w trakcie lub po posiłku. Nie zabieraj więcej niż 4 godziny.

Nie przekraczaj określonej dawki!

Przebieg leczenia bez konsultacji z lekarzem nie powinien przekraczać 5 dni.

Jeśli objawy utrzymują się, skonsultuj się z lekarzem.

Nie stosować u dzieci poniżej 12 lat bez konsultacji z lekarzem.

Dzieci od 6 do 12 lat (ważące powyżej 20 kg): 1 tabletka 200 mg, nie więcej niż 4 razy / dobę. Przerwa między przyjmowaniem tabletek przez co najmniej 6 godzin

W zalecanych dawkach lek zwykle nie powoduje skutków ubocznych.

Ze strony układu pokarmowego: gastropatia NLPZ (ból brzucha, nudności, wymioty, zgaga, utrata apetytu), biegunka, wzdęcia, zaparcia; owrzodzenia błony śluzowej przewodu pokarmowego, które w niektórych przypadkach są skomplikowane
perforacja i krwawienie; podrażnienie lub suchość błony śluzowej jamy ustnej, ból w jamie ustnej, owrzodzenie błony śluzowej dziąseł, aftowe zapalenie jamy ustnej, zapalenie trzustki, zapalenie wątroby.

Ze strony układu oddechowego: duszność, skurcz oskrzeli.

Ze zmysłów: upośledzenie słuchu: utrata słuchu, dzwonienie lub szum w uszach; zaburzenia widzenia: toksyczne uszkodzenie nerwu wzrokowego, niewyraźne widzenie, mroczek, suchość i podrażnienie oczu, obrzęk spojówek i powieki (pochodzenie alergiczne).

Z centralnego i obwodowego układu nerwowego: ból głowy, zawroty głowy, bezsenność, lęk, nerwowość i drażliwość, pobudzenie psychomotoryczne, senność, depresja, dezorientacja, omamy, aseptyczne zapalenie opon mózgowych (częściej u pacjentów z chorobami autoimmunologicznymi).

Od układu sercowo-naczyniowego: niewydolność serca, tachykardia, podwyższone ciśnienie krwi.

Ze strony układu moczowego: ostra niewydolność nerek, alergiczne zapalenie nerek, zespół nerczycowy (obrzęk), wielomocz, zapalenie pęcherza moczowego.

Reakcje alergiczne: wysypka skórna (zwykle rumieniowa lub pokrzywka), świąd, obrzęk naczynioruchowy, reakcje anafilaktoidalne, wstrząs anafilaktyczny, skurcz oskrzeli lub duszność, gorączka, rumień wielopostaciowy (w tym zespół Stephena-Johnsona, jony, jony, jony, iynecosis) Lyell), eozynofilia, alergiczny nieżyt nosa.

Od strony narządów krwiotwórczych: niedokrwistość (w tym hemolityczna, aplastyczna), małopłytkowość i plamica małopłytkowa, agranulocytoza, leukopenia.

Inne: zwiększona potliwość.

Na podstawie wskaźników laboratoryjnych: czas krwawienia (może wzrosnąć), stężenie glukozy w surowicy (może się zmniejszyć), klirens kreatyniny (może zmniejszyć się), hematokryt lub hemoglobina (może się zmniejszyć), stężenie kreatyniny w surowicy (może wzrosnąć), aktywność aminotransferaz wątrobowych (może wzrosnąć ).

Objawy: ból brzucha, nudności, wymioty, letarg, senność, depresja, ból głowy, szum w uszach, kwasica metaboliczna, śpiączka, ostra niewydolność nerek, niskie ciśnienie krwi, bradykardia, tachykardia, migotanie przedsionków, niewydolność oddechowa.

Leczenie: płukanie żołądka (tylko w ciągu godziny po spożyciu), węgiel aktywny, picie zasadowe, wymuszona diureza, leczenie objawowe (korekta stanu kwasowo-zasadowego, ciśnienie krwi).

W dawkach terapeutycznych ibuprofen nie wchodzi w znaczące interakcje z powszechnie stosowanymi lekami.

Induktory mikrosomalnych enzymów utleniających w wątrobie (fenytoina, etanol, barbiturany, flumekinol, ryfampicyna, fenylobutazon, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne) zwiększają produkcję hydroksylowanych aktywnych metabolitów, zwiększając ryzyko wystąpienia ciężkich zatruć. Inhibitory utleniania mikrosomalnego - zmniejszają ryzyko działania hepatotoksycznego.

Zmniejsza działanie hipotensyjne leków rozszerzających naczynia i natriuretyczne działanie furosemidu i hydrochlorotiazydu.

Zmniejsza skuteczność leków mocznikowych.

Wzmacnia działanie pośrednich leków przeciwzakrzepowych, leków przeciwpłytkowych, leków fibrynolitycznych (co zwiększa ryzyko krwawienia).

Wzmacnia efekty uboczne kortykosteroidów mineralnych, glikokortykosteroidów (zwiększa ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego), estrogenu, etanolu; zwiększa efekt hipoglikemiczny pochodnych sulfonylomocznika.

Leki zobojętniające i kolestyramina zmniejszają wchłanianie ibuprofenu.

Zwiększa stężenie digoksyny we krwi, preparatów litu i metotreksatu.

Jednoczesne powołanie innych NLPZ zwiększa częstotliwość działań niepożądanych.

Kofeina wzmacnia działanie przeciwbólowe (przeciwbólowe).

Wraz z jednoczesnym powołaniem ibuprofenu zmniejsza działanie przeciwzapalne i przeciwpłytkowe kwasu acetylosalicylowego (możliwe jest zwiększenie częstości występowania ostrej niewydolności wieńcowej u pacjentów otrzymujących małe dawki kwasu acetylosalicylowego jako środek przeciwpłytkowy po rozpoczęciu ibuprofenu).

Cefamandol, cefoperazon, cefotetan, kwas walproinowy, plykamycyna zwiększają częstość występowania hipoprotrombinemii z jednoczesnym wizytowaniem.

Leki mielotoksyczne zwiększają hematotoksyczność leku.

Preparaty cyklosporyny i złota wzmacniają działanie ibuprofenu na syntezę prostaglandyn w nerkach, co objawia się zwiększoną nefrotoksycznością. Ibuprofen zwiększa stężenie cyklosporyny w osoczu i prawdopodobieństwo jego działania hepatotoksycznego.

Leki, które blokują wydzielanie kanalikowe, zmniejszają wydalanie i zwiększają stężenie ibuprofenu w osoczu.

Przy długotrwałym stosowaniu konieczna jest kontrola wzoru krwi obwodowej i stanu czynnościowego wątroby i nerek.

Aby zmniejszyć ryzyko zdarzeń niepożądanych z przewodu pokarmowego, należy zastosować minimalną skuteczną dawkę. Gdy pojawią się objawy gastropatii, pokazane jest dokładne monitorowanie, w tym ezofagogastroduodenoskopia, badanie krwi z hemoglobiną i hematokrytem oraz analiza krwi utajonej w kale.

Jeśli to konieczne, należy ustalić, czy lek 17-ketosteroidowy należy anulować 48 godzin przed badaniem.

W okresie leczenia należy powstrzymać się od spożywania alkoholu i czynności wymagających dużej koncentracji uwagi i szybkości reakcji psychomotorycznych.

Tabletki ibuprofenu: instrukcje użytkowania

Skład

Opis

Wskazania do użycia

Przeciwwskazania

- nadwrażliwość na ibuprofen;

- erozyjne i wrzodziejące zmiany w przewodzie pokarmowym w ostrej fazie;

- „Aspiryna” astma i triada „aspiryna”;

- skaza krwotoczna (choroba von Willebranda, plamica małopłytkowa, teleangiektazja), hipoprotrombinemia, hemofilia;

- rozcięcie tętniaka aorty;

- niedobór witaminy K;

- ciąża w trzecim trymestrze ciąży i laktacji;

- choroby nerwu wzrokowego, mroczki, niedowidzenie, zaburzenia widzenia barw;

- nadciśnienie tętnicze, niewydolność serca w III-IV stadium NYHA;

- patologia aparatu przedsionkowego, utrata słuchu;

- ciężkie zaburzenia czynności nerek i wątroby;

- wiek dzieci do 6 lat.

Dawkowanie i podawanie

Zastosuj wewnątrz, najlepiej między posiłkami.

Dorośli wyznaczają 400 - 600 mg (2-3 tabletki) 3-4 razy dziennie. W reumatoidalnym zapaleniu stawów - 800 mg (4 tabletki) 3 razy dziennie. Gdy algomenorrhea 400-600 mg (2-3 tabletki) w odstępie 4-6 godzin. Maksymalna pojedyncza dawka wynosi 800 mg (4 tabletki), dawka dobowa wynosi 2400 mg (12 tabletek).

Dzieciom należy podawać dawkę 5–10 mg / kg / dobę w 3-4 dawkach. Maksymalna dawka dobowa 20 mg / kg, z młodzieńczym reumatoidalnym zapaleniem stawów - do 40 mg / kg. Dzieci w wieku 6–9 lat (21–30 kg), 100 mg (½ tabletki), 4 razy dziennie, maksymalna dawka dobowa 400 mg. Dzieci 9 - 12 lat (31–41 kg), 200 mg (1 tabletka) 3 razy dziennie, maksymalna dawka dobowa 600 mg. Dzieci powyżej 12 lat (ponad 41 kg), 200 mg (1 tabletka), 4 razy dziennie, maksymalna dawka dobowa wynosi 800 mg.

Jako febrifuge w temperaturze ciała powyżej 38,5 ° C (u pacjentów z drgawkami w przeszłości, w temperaturze powyżej 37,5 ° C). Przypisać w dawce 5 mg / kg, w temperaturze powyżej 39,2 ° C - w dawce 10 mg / kg.

Efekty uboczne

Ze strony przewodu pokarmowego: wrzód trawienny, perforacja lub krwawienie z przewodu pokarmowego. Nudności, wymioty, biegunka, wzdęcia, zaparcia, niestrawność, bóle brzucha, melena, krwawe wymioty, wrzodziejące zapalenie jamy ustnej, zaostrzenie zapalenia jelita grubego i choroba Crohna. Bardzo rzadko - zapalenie trzustki.

Ze strony układu odpornościowego: reakcje nadwrażliwości, anafilaksja, astma, skurcz oskrzeli lub duszność, wysypka różnych typów, świąd, pokrzywka, plamica, obrzęk naczynioruchowy, i rzadko dermatoza złuszczająca i pęcherzowa.

Od układu sercowo-naczyniowego: zatrzymanie płynów, obrzęk, nadciśnienie i objawy niewydolności serca.

Ze strony układu krwionośnego i układu limfatycznego: leukopenia, małopłytkowość, neutropenia, agranulocytoza, niedokrwistość aplastyczna i niedokrwistość hemolityczna.

Ze strony ośrodkowego układu nerwowego: bezsenność, lęk, depresja, dezorientacja, omamy, zapalenie nerwu wzrokowego, ból głowy, parestezje, zawroty głowy, senność.

Zakażenia i inwazje: nieżyt nosa i aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych (zwłaszcza u pacjentów z zaburzeniami autoimmunologicznymi).

Ze strony zmysłów: zaburzenia widzenia i toksyczna neuropatia nerwu wzrokowego, upośledzenie słuchu, szum w uszach i zawroty głowy.

Ze strony układu wątrobowo-żółciowego: nieprawidłowa czynność wątroby, niewydolność wątroby, zapalenie wątroby i żółtaczka.

Na części skóry i tkanki podskórnej: zespół Stevensa-Johnsona i martwica toksyczno-rozpływna naskórka (bardzo rzadko) i reakcje nadwrażliwości na światło.

Zaburzenia nerek i dróg moczowych: zaburzenia czynności nerek i toksyczna nefropatia, w tym śródmiąższowe zapalenie nerek, zespół nerczycowy i niewydolność nerek

Zaburzenia ogólne: ogólne złe samopoczucie, zmęczenie.

Przy jednoczesnym stosowaniu innych leków, przed zażyciem Ibuprofenu, należy skonsultować się z lekarzem!

Przedawkowanie

Objawy: ból brzucha, nudności, wymioty, zawroty głowy, senność, senność, depresja, ból głowy, niedociśnienie, drgawki, zaburzenia rytmu serca, depresja oddechowa.

Leczenie: odstawienie leku, płukanie żołądka (tylko przez godzinę po spożyciu), węgiel aktywny, picie zasadowe, leczenie objawowe i wspomagające (korekta stanu kwasowo-zasadowego, ciśnienie tętnicze).

Interakcja z innymi lekami

Może zmniejszyć działanie leków przeciwnadciśnieniowych, takich jak inhibitory ACE, beta-adrenolityki i leki moczopędne. Diuretyki mogą również zwiększać ryzyko nefrotoksyczności.

Może pogorszyć niewydolność serca, zwiększyć działanie glikozydów nasercowych. Może nasilać działanie leków przeciwzakrzepowych, takich jak warfaryna.

Cholestyramina podawana z ibuprofenem może zmniejszać wchłanianie ibuprofenu w przewodzie pokarmowym.

Jednoczesne spotkanie z metotreksatem, solami litu, aminoglikozydami prowadzi do zmniejszenia ich wydalania.

Cyklosporyna i takrolimus zwiększają ryzyko nefrotoksyczności.

Jednoczesne podawanie ibuprofenu w dniu podawania prostaglandyny nie wpływa niekorzystnie na działanie mifepristonu lub prostaglandyn na dojrzewanie szyjki macicy i nie zmniejsza klinicznej skuteczności aborcji wywołanej lekami.

Zaleca się unikanie jednoczesnego stosowania dwóch lub więcej NLPZ, w tym inhibitorów COX-2, ponieważ może to zwiększyć ryzyko działań niepożądanych. Jednoczesne stosowanie ibuprofenu i aspiryny nie jest zalecane ze względu na możliwy wzrost działań niepożądanych, w tym zwiększenie ryzyka owrzodzeń przewodu pokarmowego lub krwawienia. Ibuprofen może hamować wpływ niskich dawek aspiryny na agregację płytek krwi.

Pacjenci przyjmujący fluorochinolon w tym samym czasie mogą zwiększać ryzyko wystąpienia drgawek.

Ibuprofen może nasilać działanie hipoglikemiczne leków sulfonylomocznikowych.

Ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego wzrasta wraz ze wspólnym powołaniem grupy leków przeciwdepresyjnych selektywnych inhibitorów napadów serotoniny, gingko biloba.

Zydowudyna zwiększa ryzyko toksyczności hematologicznej przy jednoczesnym stosowaniu.

Jednoczesne stosowanie ibuprofenu z worykonazolem i flukonazolem prowadzi do zwiększenia czasu trwania ibuprofenu o około 80% do 100%. Powinien zmniejszać dawkę ibuprofenu, podczas gdy spotkanie z worykonazolem lub flukonazolem.

Funkcje aplikacji

Ciąża Stosowanie ibuprofenu w czasie ciąży jest możliwe tylko przy ścisłych wskazaniach medycznych. Lek należy przyjmować w minimalnej skutecznej dawce. Stosowanie ibuprofenu może niekorzystnie wpływać na ciążę i rozwój płodu. Po zastosowaniu ibuprofenu we wczesnym okresie ciąży może wystąpić zwiększone ryzyko poronienia i wad rozwojowych serca i przewodu pokarmowego.

W pierwszym i drugim trymestrze ciąży należy unikać ibuprofenu, chyba że jest to absolutnie konieczne. W trzecim trymestrze ciąży stosowanie ibuprofenu jest przeciwwskazane.

Okres laktacji. Ibuprofen przenika do mleka matki, dlatego jego stosowanie powinno zapewnić przerwanie karmienia piersią przez cały okres leczenia.

Osoby z patologią układu krwionośnego. U pacjentów z upośledzoną hemostazą konieczne jest dokładne monitorowanie parametrów laboratoryjnych. W przypadku długotrwałego stosowania wskazane jest systematyczne monitorowanie krwi obwodowej.

Osoby z patologią przewodu pokarmowego, chorobą wątroby, układem sercowo-naczyniowym. Stosowanie leku jest możliwe tylko pod ścisłym nadzorem lekarza.

Wpływ na zdolność kierowania transportem motorycznym i zarządzanie mechanizmami. W okresie użytkowania konieczne jest powstrzymanie się od wszelkiego rodzaju czynności wymagających zwiększonej uwagi, szybkich reakcji umysłowych i motorycznych.

Napoje zawierające alkohol nie są zalecane w okresie leczenia.

Sok wiśniowy i porzeczkowy, syrop cukrowy zwiększają szybkość wchłaniania ibuprofenu.

Tabletki ibuprofenu: instrukcje użytkowania, analogi i recenzje, ceny w aptekach w Rosji

Tabletki ibuprofenu są niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi, które działają przeciwbólowo, przeciwzapalnie i przeciwgorączkowo.

Lek jest najbardziej skuteczny w przypadku bólu zapalnego. Działanie przeciwgorączkowe jest zbliżone do działania kwasu acetylosalicylowego (aspiryny). Hamuje przyleganie płytek krwi, poprawia mikrokrążenie i zmniejsza intensywność stanu zapalnego.

Ibuprofen nie selektywnie hamuje COX-1 i COX-2, zmniejsza syntezę prostaglandyn (mediatorów bólu, stanu zapalnego i hipertermii).

Działanie przeciwzapalne jest związane ze zmniejszeniem przepuszczalności naczyń, poprawą mikrokrążenia, zmniejszonym uwalnianiem mediatorów zapalnych z komórek (PG, kinin, LT) i hamowaniem dostaw energii procesu zapalnego.

Działanie przeciwbólowe wynika ze zmniejszenia intensywności zapalenia, zmniejszenia wytwarzania bradykininy i jej algogeniczności.

Tabletki ibuprofenu łagodzą ból, w tym bóle stawów w spoczynku i podczas ruchu. Zmniejszyć sztywność poranną i obrzęk stawów, przyczynić się do zwiększenia zakresu ruchu.

Wskazania do użycia

Co pomaga ibuprofenowi? Zgodnie z instrukcjami tabletki są przepisywane w następujących przypadkach:

• Patologia zapalna stawów i kręgosłupa z zespołem bólowym - zapalenie stawów dowolnego pochodzenia, w tym zakaźna, artroza (zwyrodnieniowa-dystroficzna patologia stawów), osteochondroza (zwyrodnieniowe uszkodzenie kręgosłupa), procesy autoimmunologiczne w stawach.
• Zespół umiarkowanego bólu o różnym pochodzeniu i lokalizacji - migrena (napadowy ból głowy), ból zęba, algomenorrhea (bolesne miesiączki), ból pourazowy lub pooperacyjny, nerwoból (aseptyczne zapalenie nerwów obwodowych), bóle mięśniowe.
• Zespół gorączkowy na tle zatrucia zakaźnego gorączką i bólami ciała, w tym ARVI (ostra infekcja wirusowa układu oddechowego).

Stosowanie tabletek nie wpływa na postęp choroby, ale tylko łagodzi objawy.

W pediatrii lek jest stosowany jako skuteczny lek przeciwgorączkowy, który pomaga wyeliminować zespół gorączkowy z grypą, infekcje dziecięce, ostre infekcje dróg oddechowych, reakcje poszczepienne i inne zmiany zakaźne i zapalne.

Skuteczny jako środek przeciwbólowy na objawy bólu (umiarkowane i słabe): ból głowy, ból gardła i uszu, ból zęba itp.

Instrukcja użytkowania tabletek Ibuprofen, dawkowanie

Tabletki przyjmuje się doustnie po posiłku, pijąc czystą wodę.

Dawkowanie dobierane jest indywidualnie - konieczne jest zastosowanie najniższej możliwej dawki w celu uzyskania pożądanego efektu terapeutycznego. Wyznacz dorosłych i dzieci powyżej 12 lat.

Ibuprofen w standardowych dawkach leku zgodnie z instrukcją użycia:

• Dorośli - pojedyncza dawka 1-2 tabletek (200-400 mg). Dawka dobowa wynosi 4-6 tabletek (800-1200 mg), w dawkach podzielonych w odstępie 4-6 godzin. Maksymalna dawka dobowa wynosi 1200 mg.
• Dzieci w wieku powyżej 12 lat - pojedyncza dawka 1-2 tabletek (200-400 mg). Dawka terapeutyczna 1-2 tabletki w odstępie 4-6 godzin. Maksymalna dawka dobowa wynosi 5 tabletek. (1000 mg).

Tabletki musujące przepisywane dzieciom powyżej 6 lat i dorosłym. Standardowe dawki starsze niż 12 lat są takie same jak dla zwykłych tabletek.

Dawkowanie dla dzieci w wieku od 6 do 12 lat - pojedyncza dawka to 1 tabletka musująca (200 mg). Dawka lecznicza - 1 tabletka musująca w odstępie 4-6 godzin 2-3 razy dziennie. Maksymalna dawka dobowa wynosi 4 tabletki (800 mg).

Jeśli podczas przyjmowania leku przez 2-3 dni objawy są chronione, należy przerwać leczenie i skonsultować się z lekarzem.

Efekty uboczne

Instrukcja ostrzega przed możliwością wystąpienia następujących działań niepożądanych podczas przepisywania tabletek Ibuprofen:

• Ze strony przewodu pokarmowego: nudności, wymioty, gastropatia NLPZ (utrata apetytu, ból i dyskomfort w okolicy nadbrzusza, ból brzucha), podrażnienie, suchość błony śluzowej lub ból w jamie ustnej, owrzodzenie błony śluzowej dziąseł, aftowe zapalenie jamy ustnej, zapalenie trzustki, zaparcia / biegunka, wzdęcia, niestrawność, ewentualnie - erozyjne i wrzodziejące zmiany chorobowe i krwawienie z przewodu pokarmowego, zaburzenia czynności wątroby.
• Z układu nerwowego i narządów zmysłów: ból głowy, senność, niepokój, nerwowość, drażliwość, pobudzenie psychomotoryczne, splątanie, omamy, aseptyczne zapalenie opon mózgowych (częściej u pacjentów z chorobami autoimmunologicznymi), utrata słuchu, szum w uszach, odwracalna toksyczna niedowidzenie, niejasne widzenie lub podwójne widzenie, suchość i podrażnienie oczu, obrzęk spojówek i powieki (pochodzenie alergiczne), mroczek.
• Od układu sercowo-naczyniowego i krwi (hematopoeza, hemostaza): niewydolność serca, tachykardia, podwyższone ciśnienie krwi, eozynofilia, niedokrwistość, w tym hemolityczna, plamica małopłytkowa, agranulocytoza, leukopenia.
• Ze strony układu oddechowego: duszność, skurcz oskrzeli.
• Ze strony układu moczowo-płciowego: zespół obrzęku, zaburzenia czynności nerek, ostra niewydolność nerek, wielomocz, zapalenie pęcherza moczowego.
• Reakcje alergiczne: wysypka skórna (rumieniowa, urtikarnaja), świąd, pokrzywka, alergiczny nieżyt nosa, alergiczne zapalenie nerek, obrzęk naczynioruchowy, reakcje anafilaktyczne, w tym wstrząs anafilaktyczny, rumień wielopostaciowy wysiękowy (w tym zespół Stevensa-Johnsona), toksyczna martwica naskórka.
• Inne: zwiększone pocenie się, gorączka.

Przeciwwskazania

Przeciwwskazane jest przepisywanie Ibuprofenu w następujących przypadkach:

• nadwrażliwość na lek;
• zaostrzenie wrzodu żołądka lub dwunastnicy i wrzodziejące zapalenie jelita grubego;
• choroby nerwu wzrokowego i zaburzenia widzenia barw;
• „Aspiryna” astma;
• nadciśnienie;
• mroczek;
• niedowidzenie;
• ciężkie upośledzenie czynności nerek lub wątroby, a także marskość wątroby z nadciśnieniem wrotnym;
• niewydolność serca;
• obrzęk;
• hemofilia;
• hipokoagulacja;
• leukopenia;
• patologia aparatu przedsionkowego;
• niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej;
• 3 trymestr ciąży.

Przypisz ostrożnie, gdy:

• przewlekła niewydolność serca
• współistniejące choroby wątroby i nerek,
• zapalenie jelit;
• natychmiast po zabiegu;
• z objawami dyspeptycznymi przed leczeniem;
• zapalenie żołądka;
• zapalenie jelita grubego;
• dzieci poniżej 12 lat.

Przy długotrwałym stosowaniu tabletek ibuprofenu konieczne jest systematyczne monitorowanie wzorca krwi obwodowej, a także funkcji wątroby i nerek.

Przedawkowanie

Przedawkowaniu towarzyszy ból brzucha, nudności, wymioty, depresja, senność, ból głowy, szum w uszach, zwiększona częstość akcji serca.

Przeprowadza się płukanie żołądka, jelit, sorbenty jelitowe (węgiel aktywny) i leczenie objawowe. Nie ma konkretnego antidotum.

Analogi Ibuprofen, cena w aptekach

W razie potrzeby tabletki ibuprofenu można zastąpić analogiem substancji czynnej - są to leki:

Wybierając analogi, ważne jest, aby zrozumieć, że instrukcje dotyczące stosowania Ibuprofenu, ceny i recenzje leków o podobnym działaniu nie mają zastosowania. Ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem i nie dokonywać niezależnej wymiany leku.

Cena w rosyjskich aptekach: tabletki Ibuprofen 200 mg 20 sztuk. - od 16 do 20 rubli, 200 mg 50 tabletek - od 27 do 33 rubli, według 409 aptek.

Ibuprofen lub Nurofen - co lepiej wybrać?

Nurofen to lek oparty na Ibuprofenie. Różnią się od siebie tylko producentem, ceną i składem komponentów pomocniczych. Ibuprofen lub Nurofen są odpowiednie do leczenia procesów zapalnych, chorób ogólnoustrojowych, ARVI, grypy.

Używanie obu leków daje pożądany efekt. Pacjenci zauważają inną reakcję z odbioru, która zależy od indywidualnych cech organizmu, stanu pacjenta, choroby.

Specjalne instrukcje

Przed rozpoczęciem przyjmowania tabletek Ibuprofen należy dokładnie zapoznać się z instrukcjami dotyczącymi leku. Jest kilka specjalnych instrukcji, na które powinieneś zwrócić uwagę przed użyciem, takie jak:

Leczenie należy przeprowadzać w minimalnej skutecznej dawce i małym kursie, który nie powinien przekraczać 5 dni.

W przypadku długotrwałego stosowania tabletek konieczne jest okresowe monitorowanie czynności funkcjonalnej wątroby, nerek i krzepnięcia krwi przez laboratorium.

Nie zaleca się podawania razem z innymi lekami z grupy farmakologicznej niesteroidowych leków przeciwzapalnych.

Jeśli to konieczne, laboratoryjne oznaczenie poziomu ketosteroidów we krwi, 48 godzin przed badaniem, lek jest anulowany, ponieważ jego odbiór może wpływać na wiarygodność wyników.

W przypadku dzieci w wieku od 6 do 12 lat lek może być stosowany wyłącznie pod nadzorem lekarza.

Podczas przyjmowania leku zaleca się powstrzymanie się od czynności wymagających zwiększonej koncentracji uwagi i szybkości reakcji psychomotorycznych.

Interakcja z narkotykami

Ibuprofen nie jest zalecany podczas przyjmowania innych NLPZ.

Przy podawaniu z lekami przeciwzakrzepowymi wzrasta ryzyko krwawienia.

Podczas interakcji z blokerami wychwytu zwrotnego serotoniny zwiększa się ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego.

Wraz z jednoczesnym leczeniem cefalosporynami wzrasta częstość hipoprotrombinemii, wzrasta ryzyko działania nefrotoksycznego i hepatotoksycznego.

Gdy leczenie induktorami oksydacji mikrosomalnej zwiększa ryzyko zatrucia.

Barbiturany i preparaty z etanolem zwiększają stężenie substancji czynnej w osoczu krwi.

Zmniejsza działanie leków rozszerzających naczynia, furosemidu i hydrochlorotiazydu.

Zwiększa aktywność leków przeciwpłytkowych, pośrednich leków przeciwzakrzepowych, fibrinolitikov, leków hipoglikemicznych i insuliny, pochodnych sulfonylomocznika.

Kolestiramina i leki zobojętniające zmniejszają wchłanianie Ibuprofenu.