Uroda, zdrowie, porady, leki

Naciśnięcie klawiszy klawiatury (Ctrl + P) spowoduje wydrukowanie anotacji leku Ibuprofen.

W jakiej formie jest produkowany

zawiesina doustna, 200 mg tabletki powlekane, tabletki 200 mg, tabletki 400 mg, tabletki 600 mg, tabletki 800 mg, substancja, 0,2 g tabletki powlekane, zawiesina, 25 mg tabletki powlekane

Producenci leków

AI SI EN Marbiofarm (Rosja), AI SI EN October (Rosja), Akrikhin HFC (Rosja), Belmedpreparaty (Białoruś), Biosynthesis (Rosja), Borisov Medical Preparations Plant (Białoruś), Bryntsalov (Rosja), Kanonpharm Production (Rosja), Moskhimpharmpreparaty je. N.A. Semashko (Rosja), Olainfarm Olaine HFZ (Łotwa), Pabianitsky Pharmaceutical Plant Polfa (Polska), Polfa (Polska), Rugby (Stany Zjednoczone Ameryki), Sumitra Pharmaceuticals and Chemicals (Indie), Tallinn Pharmaceutical Plant (Estonia), Tatkhimpharmpreparaty (Ross

Grupa (farmakologiczna)

Środki przeciwzapalne - pochodne kwasu propionowego

Nazwa w innych krajach

Synonimy narkotyków

Apo-Ibuprofen, Barthel Drags, Ibuprofen, Bolinet, Bolinet Lingval -Hemofarm, Ibusan, Ibutad, Ibutop, Ibufen, Ypren, Markofen, Motrin, Nurofen, Nurofen dla dzieci, Nurofen UltraKap, Nurofen forte, Profen, Reumafen, Solpaflex

Z czego się składa (kompozycja)

Składnik aktywny: Ibuprofen.

Pharm: Działanie leku

Przeciwzapalne, przeciwbólowe, przeciwgorączkowe. Nieselektywnie hamuje dwa izoenzymy cyklooksygenazy Maksymalne stężenie powstaje w ciągu 0,5-1 godziny Powoli przenika do jamy stawu, ale pozostaje w tkance maziowej, tworząc w niej większe stężenia niż w osoczu. Poddany biotransformacji. Wydalane przez nerki. Działanie przeciwzapalne jest związane ze zmniejszeniem przepuszczalności naczyń, poprawą mikrokrążenia, zmniejszonym uwalnianiem mediatorów zapalnych z komórek i tłumieniem dostaw energii w procesie zapalnym. Działanie przeciwbólowe wynika ze zmniejszenia intensywności zapalenia, zmniejszenia wytwarzania bradykininy i jej algogeniczności. Zmniejszenie pobudliwości ośrodków regulujących temperaturę międzymózgowia skutkuje działaniem przeciwgorączkowym. Przy pojedynczej dawce efekt utrzymuje się do 8 godzin, ma działanie przeciwgorączkowe, którego nasilenie zależy od początkowej temperatury ciała i dawki. Odwracalnie hamuje agregację płytek.

Stosowanie leków

Reumatoidalne zapalenie stawów, reaktywne zapalenie błony maziowej z deformującą chorobą zwyrodnieniową stawów, łuszczycowe zapalenie stawów, ostry atak zapalenia stawów z dną moczanową, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa (spondyloza szyjna), spondyloza szyjna, spondyloartropatia szyjna (spondyloza szyjna), zapalenie ścięgna, bóle mięśni, nerwoból, zanik potyliczny i międzyżebrowy, skręcenia aparatu więzadłowego, krwiaki, urazy, ból w okolicy rany operacyjnej, ból zęba, operacja podłogi osteus, zapalenie tkanki podskórnej, zapalenie migdałków, zapalenie gardła, zapalenie krtani, zapalenie zatok, zapalenie błony śluzowej nosa, zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, procesy zapalne miednicy, disalgomenorrhea, przeziębienie, ARVI, stany gorączkowe, niedociśnienie ortostatyczne podczas przyjmowania leków przeciwnadciśnieniowych, zespół nerczycowy (w celu zmniejszenia ekspresji, zespół nerczycowy, w celu zmniejszenia ekspresji, zespół nerczycowy (w celu zmniejszenia ekspresji, zespół nerczycowy)

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość, wrzód żołądka i wrzód dwunastnicy w ostrej fazie, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, „aspiryna” astma, leukopenia, trombocytopenia, skaza krwotoczna, ciężka dysfunkcja wątroby i nerek, nadciśnienie wrotne, nadciśnienie tętnicze, nadciśnienie tętnicze, ciężkie nadciśnienie tętnicze, nadciśnienie nerkowe, nadciśnienie tętnicze, nadciśnienie tętnicze, czynność nerek niedowidzenie, zaburzenia widzenia barw, ciąża, karmienie piersią.

Różne skutki uboczne

Zaburzenia dyspeptyczne (nudności, zgaga, jadłowstręt, wymioty, dyskomfort w nadbrzuszu, wzdęcia, biegunka), erozyjne i wrzodziejące uszkodzenia przewodu pokarmowego z objawami krwawienia z przewodu pokarmowego, bóle głowy, zawroty głowy, szum w uszach, bezsenność, pobudzenie, zaburzenia widzenia (zasłona przed oczami, zmiana widzenia barw), zatrzymanie płynów, obrzęk, podwyższone ciśnienie krwi, małopłytkowość, granulocytopenia, niedokrwistość hemolityczna, obrzęk naczynioruchowy, zespół obturacyjny oskrzeli, reakcje alergiczne skóry.

Interakcje

Zmniejsza działanie przeciwnadciśnieniowe inhibitorów ACE, natriuretycznego - furosemidu i hipotiazydu. Może zwiększyć toksyczność preparatów metotreksatu i litu. W połączeniu ze stosowaniem leków przeciwzakrzepowych typu kumaryny i alkoholu zwiększa ryzyko powikłań krwotocznych przy użyciu tabletkowanych glukokortykoidów - ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania z kwasem acetylosalicylowym lub innymi NLPZ, lekami przeciwcukrzycowymi, fenytoiną i hormonalnymi środkami antykoncepcyjnymi. Zwiększa stężenie digoksyny w osoczu. Kofeina wzmacnia działanie przeciwbólowe ibuprofenu.

Przedawkowanie narkotyków

Objawy: ból brzucha, nudności, wymioty, senność, senność, depresja, ból głowy, szum w uszach, kwasica metaboliczna, śpiączka, ostra niewydolność nerek, niedociśnienie tętnicze, bradykardia, tachykardia, migotanie przedsionków i zatrzymanie oddechu Leczenie: płukanie żołądka (tylko w ciągu pierwszej godziny po spożyciu), węgiel aktywny (w celu zmniejszenia wchłaniania), picie zasadowe, wymuszona diureza i leczenie objawowe (korekta stanu kwasowo-zasadowego, ciśnienie krwi, krwawienie z przewodu pokarmowego).

Specjalne instrukcje użytkowania

Biorąc pod uwagę możliwość rozwoju gastropatii NLPZ, osoby starsze są ostrożnie przepisywane, jeśli mają wrzody żołądka i inne choroby żołądkowo-jelitowe, krwawienia z przewodu pokarmowego, z jednoczesną terapią glikokortykosteroidami, innymi NLPZ i długoterminową terapią. Gdy pojawią się objawy gastropatii, wykazano ostrożne monitorowanie (w tym przeprowadzenie esophagogastroduodenoscopy, badanie krwi z hemoglobiną, hematokrytem i testem krwi utajonej w kale). Aby zapobiec rozwojowi NLPZ, zaleca się łączenie gastropatii z lekami PGE (mizoprostol). Jest przepisywany ostrożnie w dzieciństwie (do 12 lat), u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby i nerek (regularne monitorowanie stężenia bilirubiny, transaminazy, kreatyniny, stężenia nerek), nadciśnienia tętniczego i przewlekłej niewydolności serca (codzienne monitorowanie diurezy, masa ciała ciśnienie krwi). Jeśli wystąpi upośledzenie wzroku, zmniejsz dawkę lub odstaw lek. Nie zaleca się spożywania alkoholu podczas leczenia.

Encyclopedia of drugs, 2004.

Ta instrukcja jest przeznaczona do użytku przez pracowników medycznych.

Voltaren lub ibuprofen, który jest lepszy

Teraflex: instrukcje użytkowania, cena, opinie

Teraflex jest jednym z najbardziej znanych chondroprotektorów współczesności. Amerykański lek tej marki słynie ze swojej skuteczności, niezawodności i bezpieczeństwa, dzięki czemu jest niezwykle popularny wśród lekarzy i ich pacjentów.

Lek stosuje się u osób cierpiących na nerwobóle, bóle stawów pochodzenia reumatycznego, bóle mięśni.

Ten środek farmaceutyczny doskonale reguluje procesy metaboliczne w tkance chrząstki, przywraca ją i zapobiega przedwczesnemu zniszczeniu. Poniższy artykuł pozwoli Ci dowiedzieć się więcej o Teraflex, instrukcjach użytkowania, cenie, recenzjach, analogach tego leku.

Farmakokinetyka leku

Lek Teraflex składa się z trzech podstawowych składników, które zapewniają jego główne efekty terapeutyczne. Preparat Teraflex obejmuje również pomocniczą żelatynę, siarczan manganu, stearynian magnezu, kwas stearynowy, które muszą być obecne przy ocenie ryzyka wystąpienia reakcji nadwrażliwości.

Do leczenia stawów nasi czytelnicy z powodzeniem używają SustaLife. Widząc popularność tego narzędzia, postanowiliśmy zwrócić na nie uwagę.
Czytaj więcej tutaj...

Głównymi aktywnymi składnikami środka są glukozamina i chondroityna, które pozwalają chondroprotectorowi uczestniczyć w procesach syntezy tkanki łącznej, z których wiele to chrząstki i krążki międzykręgowe.

Właściwości terapeutyczne chondroityny i glukozaminy obejmują:

• stymulacja tworzenia kolagenu, stanowiąca podstawę tworzenia tkanki chrzęstnej;
• spadek aktywności środków enzymatycznych, które niszczą strukturę chrząstki;
• zapobieganie niszczeniu kwasu hialuronowego, zdradzanie elastyczności chrząstki;
• uruchomienie mechanizmów regeneracji tkanki chrzęstnej;
• poprawa mobilności stawów;
• zdolność do łagodnego działania przeciwbólowego i przeciwzapalnego, co pozwala na zmniejszenie dawki przyjmowanych leków przeciwbólowych i NLPZ.

Podstawowe postacie dawkowania

Słynne narzędzie jest dostępne w kilku formach, w zależności od tego, czy będzie używane do użytku zewnętrznego, czy wewnętrznego. Najczęściej lekarze przepisują pacjentom kapsułki lub, jak powszechnie wiadomo, tabletki Teraflex o pojemności 30, 60 i 100 sztuk w opakowaniu. Wewnątrz każdej kapsułki znajduje się biały proszek, który składa się z chlorowodorku glukozaminy, siarczanu chondroityny i substancji pomocniczych.

Ważne jest, aby pamiętać, że przed podjęciem Teraflex należy skonsultować się ze specjalistą.

Teraflex Advanced to kolejna forma słynnego chondroprotectora, który jest przepisywany w leczeniu zaostrzeń choroby podstawowej. Jaka jest różnica między zaliczkami Teraflex i Teraflex? Ten ostatni, oprócz glukozaminy i chondroityny, obejmuje również niesteroidowe przeciwzapalne ibuprofeny, co stanowi główną różnicę między teraflexem a terafleksem. Zgodnie z instrukcjami użytkowania Teraflex Advance jest przypisany do 2 kapsułek co 8 godzin i jest dostępny w opakowaniach po 60 i 120 sztuk.

Możesz przeczytać instrukcje dotyczące leku Teraflex Advance, oglądając film:

Jeśli mówimy o tym, co jest lepsze Teraflex lub Teraflex zaliczki, tutaj nie ma zasadniczej różnicy między lekami, z wyjątkiem intensywności ich wpływu na organizm.

Krem lub maść Teraflex M, jak nazywają go pacjenci, jest przepisywany jako środek do autoterapii u pacjentów z łagodnymi formami chorób zwyrodnieniowych tkanki chrzęstnej, a także w połączeniu z kapsułkami o tej samej nazwie ze złożonymi zmianami stawowymi.

Wskazania do użycia

Lek na stawy Teraflex jest przepisywany pacjentom z rozpoznaniem chorób sfery mięśniowo-szkieletowej o charakterze zwyrodnieniowym i dystroficznym.

Narzędzie jest zwykle uwzględniane w złożonych schematach leczenia wielu patologii stawów, w tym:

• osteochondroza kręgosłupa;
• choroba zwyrodnieniowa stawów kręgosłupa, duże i małe stawy kończyn;
• urazy chrząstki i tkanki kostnej;
• reumatoidalne zapalenie stawów;
• zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa.

Możliwe działania niepożądane i przeciwwskazania

Z reguły przy przyjmowaniu chondroprotektora u pacjentów występują wyjątkowo rzadko. Najczęściej obserwowano objawy dyspeptyczne i reakcje alergiczne, które ustępują po odstawieniu leku.

W wyjątkowych przypadkach pacjenci mogą narzekać na zawroty głowy, co tłumaczy aktywność glukozaminy.

Działania niepożądane Teraflex wymagają leczenia objawowego i zastąpienia leku analogami o podobnych właściwościach.

Lek nie ma zastosowania w następujących przypadkach:

• stany, którym towarzyszy duża niewydolność nerek;
• obecność nadwrażliwości na elementy leku;
• wiek do 15 lat;
• okres ciąży i karmienia piersią;
• fenyloketonuria.

Nie łącz teraflex i alkoholu. Lek zmniejsza aktywność antybiotyków penicylinowych i zwiększa adsorpcję tetracyklin w jelicie, co należy wziąć pod uwagę przy stosowaniu go w strukturze różnych schematów leczenia chorób układu mięśniowo-szkieletowego.

Koszt

Ile kosztuje Teraflex? Cena 100 kapsułek Teraflex, jak również cena Teraflex Advance, trudno nazwać budżetową i akceptowalną dla szerokiego kontyngentu potencjalnych pacjentów, którzy potrzebują stałego przyjmowania tego leku. Dlatego wielu pacjentów jest zainteresowanych skutecznością leków generycznych lub substytutów tego leku.

I choć producent Teraflex zapewnia, że ​​ten lek nie ma analogów, dziś istnieje wiele substytutów leków, podobnych w składzie, skuteczności i zasadzie działania. W tym przypadku analogi leku podstawowego są znacznie tańsze niż znane leki markowe.

Znane analogi

Istnieje kilka analogów Theraflex.

Alflutop

Najbardziej znanym lekiem generalnym Teraflex jest Alflutop, który jest dostępny w ampułkach o pojemności 1 ml lub 2 ml, a także strzykawkach o pojemności 2 ml. Co jest lepsze: Alflutop czy Teraflex? Pomimo faktu, że efekt terapeutyczny Alflutopu jest teoretycznie niższy niż oryginalny (nie zawiera glukozaminy jako części), możliwe jest wstrzyknięcie leku bezpośrednio do obolałego stawu, zwiększając szanse pacjenta na szybkie odzyskanie chorej tkanki chrzęstnej.

Wielu pacjentów pyta, które analogi Theraflex są tańsze niż oryginał.

Artra

Dobry i tani analog Teraflexu do połączeń - Artra. Więc, Artra lub Teraflex: co jest lepsze? Ten lek praktycznie nie różni się od kompozycji leku marki i zawiera chondroitynę i glosaminę.

Biorąc pod uwagę brak różnicy między lekami pod względem składu, skuteczności i wskazań do stosowania, stosowność wyznaczenia konkretnego agenta zależy wyłącznie od decyzji lekarza prowadzącego.

Co jest lepsze: Don czy Teraflex? W przeciwieństwie do innych analogów oryginalnego, wysokiej jakości i wysokiej jakości chondroprotektor Don składa się z glukozaminy, a nie z siarczanu chondroityny.

Oczywiście zwiększa to koszt leku i stawia go na równi z ceną Teraflex.

Podobnie jak lek marki, Dona ma przyzwoitą ilość przeciwwskazań i skutków ubocznych. Dlatego nie można powiedzieć, że ten lek jest bezpieczniejszy dla ludzkiego organizmu niż znany amerykański odpowiednik.

Structum

Kolejny substytut Teraflex - Struktum od francuskiego producenta. Ten analog Teraflex do stawów różni się od oryginalnego w składzie, ponieważ nie zawiera glukozaminy, która wraz z siarczanem chondroityny bierze udział w syntezie tkanki chrzęstnej. W związku z tym efekt terapeutyczny Struktum jest niższy niż jego słynny odpowiednik, dlatego lek jest przepisywany głównie pacjentom z łagodnymi postaciami choroby lub jeśli pacjent jest uczulony na glukozaminę.

Wniosek

Podsumowując, chciałbym zauważyć, że decyzja „Co jest lepsze: Struktum, Dona, Teraflex lub Artra?” wrażliwość na składniki leku.

Dlatego też w żadnym wypadku nie należy podejmować samodzielnego leczenia, a jeśli pojawią się objawy zwyrodnieniowego niszczenia tkanki chrząstki, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.

Ważne jest, aby zrozumieć, że próby wyleczenia choroby same w sobie mogą mieć bardzo słabe wyniki, prowadzić do zaostrzenia procesu patologicznego lub wystąpienia poważnych powikłań.

Ibuprofen (ibuprofen)

Treść

Wzór strukturalny

Rosyjska nazwa

Łacińska nazwa substancji Ibuprofen

Nazwa chemiczna

Formuła brutto

Farmakologiczna grupa substancji ibuprofen

Klasyfikacja nosologiczna (ICD-10)

Kod CAS

Charakterystyka substancji Ibuprofen

Ibuprofen jest mieszaniną racemiczną enancjomerów S i R. Biały lub białawy krystaliczny proszek, praktycznie nierozpuszczalny w wodzie, wysoce rozpuszczalny w rozpuszczalnikach organicznych (etanol, aceton). Masa cząsteczkowa 206,28.

Farmakologia

Nieselektywnie hamuje COX-1 i COX-2, zmniejsza syntezę PG. Działanie przeciwzapalne jest związane ze zmniejszeniem przepuszczalności naczyń, poprawą mikrokrążenia, zmniejszonym uwalnianiem mediatorów zapalnych z komórek (PG, kinin, LT) i hamowaniem dostaw energii procesu zapalnego. Działanie przeciwbólowe wynika ze zmniejszenia intensywności zapalenia, zmniejszenia wytwarzania bradykininy i jej algogeniczności. W reumatoidalnym zapaleniu stawów wpływa przede wszystkim na wysiękowe, a częściowo na proliferacyjne składniki odpowiedzi zapalnej, ma szybkie i wyraźne działanie przeciwbólowe, zmniejsza obrzęki, sztywność poranną i ograniczoną ruchomość stawów. Zmniejszenie pobudliwości ośrodków regulujących temperaturę międzymózgowia skutkuje działaniem przeciwgorączkowym. Nasilenie działania przeciwgorączkowego zależy od początkowej temperatury ciała i dawki. Przy pojedynczej dawce efekt utrzymuje się do 8 godzin, przy pierwotnym bolesnym miesiączkowaniu zmniejsza się ciśnienie wewnątrzmaciczne i częstotliwość skurczów macicy. Odwracalnie hamuje agregację płytek.

Ponieważ PG opóźnia zamknięcie przewodu tętniczego po urodzeniu, uważa się, że hamowanie COX jest głównym mechanizmem działania ibuprofenu do stosowania dożylnego u noworodków z otwartym przewodem tętniczym.

Po połknięciu jest dobrze wchłaniany z przewodu pokarmowego. C_max powstaje w ciągu 1 godziny, po przyjęciu po posiłku, w ciągu 1,5–2,5 h. Wiązanie z białkami osocza wynosi 90%. Powoli penetruje jamę stawową, ale utrzymuje się w tkance maziowej, tworząc w niej większe stężenia niż w osoczu. Aktywność biologiczna jest związana z enancjomerem S. Po absorpcji około 60% farmakologicznie nieaktywnej postaci R powoli przekształca się w aktywną postać S. Poddany biotransformacji. Nerki wydalają 3 główne metabolity. W postaci niezmienionej z moczem nie więcej niż 1% jest wydalane. Ma dwufazową kinetykę eliminacji z T_1/2 od osocza 2–2,5 godziny (dla form opóźniających - do 12 godzin).

Zastosowanie substancji ibuprofen

Do podawania doustnego: choroby zapalne i zwyrodnieniowe układu mięśniowo-szkieletowego, w tym reumatoidalne zapalenie stawów, zapalenie kości i stawów, łuszczycowe zapalenie stawów, zespół stawowy z zaostrzeniem dny, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa (choroba Bechterewa), spondyloza, zespół Barre-Lieu (migrena szyjna, zespół tętnicy kręgowej). Zespół bólowy, w tym lumbodynia, rwa kulszowa, klatki piersiowej korzeniowego zespół, ból mięśni, ból neuralgiczny, amiotrofii, nerwobóle, bóle stawów, ossalgia, zapalenie kaletki, zapalenie ścięgna, zapalenie pochewki ścięgna, więzadła rozciąganie, stłuczenia, urazowe zapalenie tkanek miękkich i układu mięśniowo-szkieletowego, bólu pooperacyjnego, wraz z zapaleniem, migrena, ból głowy i ból zęba, operacje chirurgiczne w jamie ustnej. Gorączkowe stany o różnej genezie (w tym po szczepieniu), z grypą i ARVI. Jako adiuwant: choroby zakaźno-zapalne narządów laryngologicznych (zapalenie migdałków, zapalenie gardła, zapalenie krtani, zapalenie zatok, nieżyt nosa), zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, procesy zapalne miednicy, zapalenie przydatków, algodismenorrhea, zapalenie tkanki podskórnej, zespół nerczycowy (w celu zmniejszenia nasilenia białkomoczu).

Do użytku zewnętrznego: choroby zapalne i zwyrodnieniowe układu mięśniowo-szkieletowego: zapalenie stawów (reumatoidalne) lumbago, rwa kulszowa; bóle mięśni, urazy bez naruszania integralności tkanek miękkich (w tym przemieszczenie, rozciąganie lub łzawienie mięśni i więzadeł, stłuczenie, pourazowy obrzęk tkanek miękkich).

Do podawania dożylnego (tylko dla noworodków): leczenie istotnego hemodynamicznie otwartego przewodu tętniczego u wcześniaków w wieku ciążowym poniżej 34 tygodni.

Do stosowania doodbytniczego (dzieci od 3 miesięcy do 2 lat): jako środek przeciwgorączkowy - ostre infekcje dróg oddechowych, ostre infekcje wirusowe dróg oddechowych, grypa, inne choroby zakaźne i zapalne, towarzyszy gorączka; reakcje po szczepieniu. Jako środek przeciwbólowy - zespół bólowy o słabej lub umiarkowanej intensywności (w tym ból głowy, ból zęba, migrena, nerwobóle, ból uszu i gardła, ból podczas zwichnięć).

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość. Do podawania doustnego: choroby erozyjne i wrzodziejące przewodu pokarmowego w ostrej fazie (w tym wrzód żołądka i wrzód dwunastnicy, choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, wrzód trawienny), astma oskrzelowa „aspirinowaja”, pokrzywka, nieżyt nosa, wywoływany przez salicylany lub inne NLPZ; zaburzenia krzepnięcia (w tym hemofilii hypocoagulation, skazy krwotocznej), nerwu wzrokowego, choroby nerwów ubytków pola widzenia, niedowidzenie, zaburzenia rozpoznawania barw, astma, leukopenia, trombocytopenia, skazę krwotoczną, potwierdzone hiperkaliemii, ciężką niewydolnością wątroby lub z aktywną chorobą wątroby, ciężka niewydolność nerek (klirens kreatyniny 1/10 - trombocytopenia, neutropenia.

Z układu nerwowego:> 1/100, 1/10 - dysplazja oskrzelowo-płucna; > 1/100, 1/1000, 1/100, 1/1000, 1/100, 1/1000, 1/10 - wzrost stężenia kreatyniny we krwi, zmniejszenie stężenia sodu we krwi.

Do użytku zewnętrznego

Podrażnienie skóry w postaci zaczerwienienia, obrzęku, wysypki lub świądu; przy długotrwałym stosowaniu - ogólnoustrojowe działania niepożądane.

Interakcja

Należy unikać jednoczesnego stosowania dwóch lub więcej NLPZ ze względu na zwiększone ryzyko działań niepożądanych. Przy jednoczesnym stosowaniu ibuprofenu zmniejsza działanie przeciwzapalne i przeciwagregacyjne kwasu acetylosalicylowego (możliwe jest zwiększenie częstości występowania ostrej niewydolności wieńcowej u pacjentów otrzymujących małe dawki kwasu acetylosalicylowego jako środka przeciwpłytkowego po rozpoczęciu podawania ibuprofenu). W przypadku jednoczesnego stosowania leków trombolitycznych (alteplazy, streptokinazy, urokinazy) zwiększa ryzyko krwawienia. Ibuprofen nasila działanie pośrednich leków przeciwzakrzepowych, leków przeciwpłytkowych, leków fibrynolitycznych.

Induktory utleniania mikrosomalnego (fenytoina, etanol, barbiturany, ryfampicyna, fenylobutazon, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne) zwiększają produkcję hydroksylowanych aktywnych metabolitów, zwiększając ryzyko wystąpienia ciężkich reakcji hepatotoksycznych. Inhibitory utleniania mikrosomalnego zmniejszają ryzyko działania hepatotoksycznego.

Leki zobojętniające i kolestyramina zmniejszają wchłanianie ibuprofenu. Kofeina wzmacnia działanie przeciwbólowe ibuprofenu. Cefamundol, cefoperazon, cefotetan, kwas walproinowy zwiększają częstość występowania hipoprotrombinemii.

Leki mielotoksyczne zwiększają hematotoksyczność ibuprofenu. Preparaty cyklosporyny i złota wzmacniają działanie ibuprofenu na syntezę PG w nerkach, co objawia się wzrostem nefrotoksyczności. Ibuprofen zwiększa stężenie cyklosporyny w osoczu i prawdopodobieństwo jego działania hepatotoksycznego. Leki blokujące wydzielanie kanalikowe, zmniejszają wydalanie i zwiększają stężenie ibuprofenu w osoczu.

Ibuprofen zmniejsza działanie leków przeciwnadciśnieniowych (w tym inhibitorów BPC i ACE), działanie natriuretyczne i moczopędne furosemidu i hydrochlorotiazydu, skuteczność leków urykozurowych. Wzmacnia efekty uboczne mineralokortykoidów, glukokortykoidów, estrogenów, etanolu. Wzmacnia działanie doustnych leków hipoglikemicznych i insuliny. Zwiększa stężenie digoksyny we krwi, preparatów litu i metotreksatu. Ibuprofen może zmniejszać klirens aminoglikozydów (przy jednoczesnej wizycie może zwiększać ryzyko nefrotoksyczności i ototoksyczności).

Ibuprofenu do stosowania na / we wstępie nie należy mieszać z innymi lekami.

Przedawkowanie

Objawy: ból brzucha, nudności, wymioty, letarg, senność, depresja, ból głowy, szum w uszach, kwasica metaboliczna, śpiączka, ostra niewydolność nerek, niedociśnienie tętnicze, bradykardia, tachykardia, migotanie przedsionków i zatrzymanie oddechu.

Leczenie: płukanie żołądka (tylko w pierwszej godzinie po spożyciu), węgiel aktywny (w celu zmniejszenia wchłaniania), picie zasadowe, wymuszona diureza i leczenie objawowe (korekcja KHS, ciśnienie krwi, krwawienie z przewodu pokarmowego).

Droga podania

Wewnątrz, zewnętrznie, doodbytniczo (dzieci od 3 miesięcy do 2 lat), w / w (noworodek).

Środki ostrożności ibuprofen

Leczenie ibuprofenem należy wykonywać w minimalnej skutecznej dawce, najkrótszym możliwym krótkim czasie. Podczas długotrwałego leczenia konieczne jest kontrolowanie obrazu krwi obwodowej i stanu czynnościowego wątroby i nerek.

Biorąc pod uwagę możliwość rozwoju gastropatii NLPZ, jest ona starannie przepisywana osobom starszym, z historią wrzodów żołądka i innych chorób żołądkowo-jelitowych, krwawieniem z przewodu pokarmowego, z jednoczesną terapią glikokortykosteroidami, innymi NLPZ i długoterminową terapią. Gdy pojawią się objawy gastropatii, wykazano ostrożne monitorowanie (w tym przeprowadzenie esophagogastroduodenoscopy, badanie krwi z hemoglobiną, hematokrytem i testem krwi utajonej w kale). Aby zapobiec rozwojowi NLPZ, zaleca się łączenie gastropatii z lekami PGE (mizoprostol).

Należy zachować ostrożność u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby i nerek (wymagane jest regularne monitorowanie poziomu bilirubiny, aminotransferaz, kreatyniny, stężenia nerek), nadciśnienie tętnicze i przewlekła niewydolność serca (codzienne monitorowanie diurezy, masy ciała, BP). Jeśli wystąpi upośledzenie wzroku, zmniejsz dawkę lub odstaw lek.

Nie zaleca się spożywania alkoholu podczas leczenia.

Niemożliwe jest nałożenie na otwartą powierzchnię rany, zranionej skóry; kremu, żelu lub maści należy unikać w oczach i błonach śluzowych.

Tabletki ibuprofenu: instrukcje użytkowania

Skład

Opis

Wskazania do użycia

Przeciwwskazania

- nadwrażliwość na ibuprofen;

- erozyjne i wrzodziejące zmiany w przewodzie pokarmowym w ostrej fazie;

- „Aspiryna” astma i triada „aspiryna”;

- skaza krwotoczna (choroba von Willebranda, plamica małopłytkowa, teleangiektazja), hipoprotrombinemia, hemofilia;

- rozcięcie tętniaka aorty;

- niedobór witaminy K;

- ciąża w trzecim trymestrze ciąży i laktacji;

- choroby nerwu wzrokowego, mroczki, niedowidzenie, zaburzenia widzenia barw;

- nadciśnienie tętnicze, niewydolność serca w III-IV stadium NYHA;

- patologia aparatu przedsionkowego, utrata słuchu;

- ciężkie zaburzenia czynności nerek i wątroby;

- wiek dzieci do 6 lat.

Dawkowanie i podawanie

Zastosuj wewnątrz, najlepiej między posiłkami.

Dorośli wyznaczają 400 - 600 mg (2-3 tabletki) 3-4 razy dziennie. W reumatoidalnym zapaleniu stawów - 800 mg (4 tabletki) 3 razy dziennie. Gdy algomenorrhea 400-600 mg (2-3 tabletki) w odstępie 4-6 godzin. Maksymalna pojedyncza dawka wynosi 800 mg (4 tabletki), dawka dobowa wynosi 2400 mg (12 tabletek).

Dzieciom należy podawać dawkę 5–10 mg / kg / dobę w 3-4 dawkach. Maksymalna dawka dobowa 20 mg / kg, z młodzieńczym reumatoidalnym zapaleniem stawów - do 40 mg / kg. Dzieci w wieku 6–9 lat (21–30 kg), 100 mg (½ tabletki), 4 razy dziennie, maksymalna dawka dobowa 400 mg. Dzieci 9 - 12 lat (31–41 kg), 200 mg (1 tabletka) 3 razy dziennie, maksymalna dawka dobowa 600 mg. Dzieci powyżej 12 lat (ponad 41 kg), 200 mg (1 tabletka), 4 razy dziennie, maksymalna dawka dobowa wynosi 800 mg.

Jako febrifuge w temperaturze ciała powyżej 38,5 ° C (u pacjentów z drgawkami w przeszłości, w temperaturze powyżej 37,5 ° C). Przypisać w dawce 5 mg / kg, w temperaturze powyżej 39,2 ° C - w dawce 10 mg / kg.

Efekty uboczne

Ze strony przewodu pokarmowego: wrzód trawienny, perforacja lub krwawienie z przewodu pokarmowego. Nudności, wymioty, biegunka, wzdęcia, zaparcia, niestrawność, bóle brzucha, melena, krwawe wymioty, wrzodziejące zapalenie jamy ustnej, zaostrzenie zapalenia jelita grubego i choroba Crohna. Bardzo rzadko - zapalenie trzustki.

Ze strony układu odpornościowego: reakcje nadwrażliwości, anafilaksja, astma, skurcz oskrzeli lub duszność, wysypka różnych typów, świąd, pokrzywka, plamica, obrzęk naczynioruchowy, i rzadko dermatoza złuszczająca i pęcherzowa.

Od układu sercowo-naczyniowego: zatrzymanie płynów, obrzęk, nadciśnienie i objawy niewydolności serca.

Ze strony układu krwionośnego i układu limfatycznego: leukopenia, małopłytkowość, neutropenia, agranulocytoza, niedokrwistość aplastyczna i niedokrwistość hemolityczna.

Ze strony ośrodkowego układu nerwowego: bezsenność, lęk, depresja, dezorientacja, omamy, zapalenie nerwu wzrokowego, ból głowy, parestezje, zawroty głowy, senność.

Zakażenia i inwazje: nieżyt nosa i aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych (zwłaszcza u pacjentów z zaburzeniami autoimmunologicznymi).

Ze strony zmysłów: zaburzenia widzenia i toksyczna neuropatia nerwu wzrokowego, upośledzenie słuchu, szum w uszach i zawroty głowy.

Ze strony układu wątrobowo-żółciowego: nieprawidłowa czynność wątroby, niewydolność wątroby, zapalenie wątroby i żółtaczka.

Na części skóry i tkanki podskórnej: zespół Stevensa-Johnsona i martwica toksyczno-rozpływna naskórka (bardzo rzadko) i reakcje nadwrażliwości na światło.

Zaburzenia nerek i dróg moczowych: zaburzenia czynności nerek i toksyczna nefropatia, w tym śródmiąższowe zapalenie nerek, zespół nerczycowy i niewydolność nerek

Zaburzenia ogólne: ogólne złe samopoczucie, zmęczenie.

Przy jednoczesnym stosowaniu innych leków, przed zażyciem Ibuprofenu, należy skonsultować się z lekarzem!

Przedawkowanie

Objawy: ból brzucha, nudności, wymioty, zawroty głowy, senność, senność, depresja, ból głowy, niedociśnienie, drgawki, zaburzenia rytmu serca, depresja oddechowa.

Leczenie: odstawienie leku, płukanie żołądka (tylko przez godzinę po spożyciu), węgiel aktywny, picie zasadowe, leczenie objawowe i wspomagające (korekta stanu kwasowo-zasadowego, ciśnienie tętnicze).

Interakcja z innymi lekami

Może zmniejszyć działanie leków przeciwnadciśnieniowych, takich jak inhibitory ACE, beta-adrenolityki i leki moczopędne. Diuretyki mogą również zwiększać ryzyko nefrotoksyczności.

Może pogorszyć niewydolność serca, zwiększyć działanie glikozydów nasercowych. Może nasilać działanie leków przeciwzakrzepowych, takich jak warfaryna.

Cholestyramina podawana z ibuprofenem może zmniejszać wchłanianie ibuprofenu w przewodzie pokarmowym.

Jednoczesne spotkanie z metotreksatem, solami litu, aminoglikozydami prowadzi do zmniejszenia ich wydalania.

Cyklosporyna i takrolimus zwiększają ryzyko nefrotoksyczności.

Jednoczesne podawanie ibuprofenu w dniu podawania prostaglandyny nie wpływa niekorzystnie na działanie mifepristonu lub prostaglandyn na dojrzewanie szyjki macicy i nie zmniejsza klinicznej skuteczności aborcji wywołanej lekami.

Zaleca się unikanie jednoczesnego stosowania dwóch lub więcej NLPZ, w tym inhibitorów COX-2, ponieważ może to zwiększyć ryzyko działań niepożądanych. Jednoczesne stosowanie ibuprofenu i aspiryny nie jest zalecane ze względu na możliwy wzrost działań niepożądanych, w tym zwiększenie ryzyka owrzodzeń przewodu pokarmowego lub krwawienia. Ibuprofen może hamować wpływ niskich dawek aspiryny na agregację płytek krwi.

Pacjenci przyjmujący fluorochinolon w tym samym czasie mogą zwiększać ryzyko wystąpienia drgawek.

Ibuprofen może nasilać działanie hipoglikemiczne leków sulfonylomocznikowych.

Ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego wzrasta wraz ze wspólnym powołaniem grupy leków przeciwdepresyjnych selektywnych inhibitorów napadów serotoniny, gingko biloba.

Zydowudyna zwiększa ryzyko toksyczności hematologicznej przy jednoczesnym stosowaniu.

Jednoczesne stosowanie ibuprofenu z worykonazolem i flukonazolem prowadzi do zwiększenia czasu trwania ibuprofenu o około 80% do 100%. Powinien zmniejszać dawkę ibuprofenu, podczas gdy spotkanie z worykonazolem lub flukonazolem.

Funkcje aplikacji

Ciąża Stosowanie ibuprofenu w czasie ciąży jest możliwe tylko przy ścisłych wskazaniach medycznych. Lek należy przyjmować w minimalnej skutecznej dawce. Stosowanie ibuprofenu może niekorzystnie wpływać na ciążę i rozwój płodu. Po zastosowaniu ibuprofenu we wczesnym okresie ciąży może wystąpić zwiększone ryzyko poronienia i wad rozwojowych serca i przewodu pokarmowego.

W pierwszym i drugim trymestrze ciąży należy unikać ibuprofenu, chyba że jest to absolutnie konieczne. W trzecim trymestrze ciąży stosowanie ibuprofenu jest przeciwwskazane.

Okres laktacji. Ibuprofen przenika do mleka matki, dlatego jego stosowanie powinno zapewnić przerwanie karmienia piersią przez cały okres leczenia.

Osoby z patologią układu krwionośnego. U pacjentów z upośledzoną hemostazą konieczne jest dokładne monitorowanie parametrów laboratoryjnych. W przypadku długotrwałego stosowania wskazane jest systematyczne monitorowanie krwi obwodowej.

Osoby z patologią przewodu pokarmowego, chorobą wątroby, układem sercowo-naczyniowym. Stosowanie leku jest możliwe tylko pod ścisłym nadzorem lekarza.

Wpływ na zdolność kierowania transportem motorycznym i zarządzanie mechanizmami. W okresie użytkowania konieczne jest powstrzymanie się od wszelkiego rodzaju czynności wymagających zwiększonej uwagi, szybkich reakcji umysłowych i motorycznych.

Napoje zawierające alkohol nie są zalecane w okresie leczenia.

Sok wiśniowy i porzeczkowy, syrop cukrowy zwiększają szybkość wchłaniania ibuprofenu.

Ibuprofen: opis, wskazania i przeciwwskazania

Ibuprofen jest jednym z najpopularniejszych leków, które mogą wyeliminować ból i gorączkę. Ibuprofen był szeroko badany przez długi czas. Oznacza to, że korzystne właściwości i skuteczność tego leku potwierdzają eksperci.

Obecnie Ibuprofen znajduje się na liście najważniejszych leków Światowej Organizacji Zdrowia (WHO).

Lek jest wykonany z pochodnych kwasu propionowego i jest włączony do grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych.

Opis leku

W 1962 roku Stuart Adams i John Nicholson ze Stanów Zjednoczonych jako pierwsi zsyntetyzowali Ibuprofen. W tym samym czasie uzyskano patent na odkrycie, od którego zaczęło się wydawanie tego leku. Od tego czasu Ibuprofen był stosowany w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów.

Obszar stosowania leku został rozszerzony po 10 latach. Ibuprofen zaczął być stosowany jako środek przeciwgorączkowy i przeciwbólowy w różnych chorobach. Po 10 latach stało się możliwe nabycie Ibuprofenu bez recepty. Było to spowodowane tym, że to narzędzie jest wystarczająco bezpieczne. Po 2 latach okazało się, że sto milionów ludzi na całym świecie używa Ibuprofenu.

Działanie ibuprofenu polega na hamowaniu biosyntezy prostaglandyn E i F. Proces ten zachodzi na poziomie centralnym i obwodowym. Farmakodynamiczna i farmakokinetyczna specyficzność leku ze względu na formę jego uwalniania. Przed użyciem leku należy skonsultować się z wykwalifikowanym lekarzem. Bez tego stosowanie narzędzia nie jest zalecane ze względu na dostępne przeciwwskazania i skutki uboczne.

Wskazania do stosowania ibuprofenu

W oficjalnej adnotacji mówi się, że Ibuprofen w różnych postaciach pomaga pozbyć się zespołu bólowego spowodowanego imponującą liczbą chorób. Przede wszystkim oznacza reumatoidalne zapalenie stawów. Najskuteczniejsze jest stosowanie leku na samym początku rozwoju choroby, gdy stan zapalny nie spowodował znaczących zmian w stawach. Wpływ ibuprofenu na ból w tej sytuacji jest mniejszy niż wpływ ortofenu i indometacyny. Jednak ta okoliczność jest często pozbawiona uwagi, ponieważ ibuprofen charakteryzuje się mniejszą liczbą działań niepożądanych i jest łatwiej tolerowany przez pacjentów.

Oprócz reumatoidalnego zapalenia stawów Ibuprofen leczy inne choroby. Obejmują one, na przykład, deformację zapalenia kości i stawów, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, różne choroby typu reumatoidalnego. Lekarze przepisują ten lek, jeśli pacjent obawia się bólu z powodu procesów zapalnych wpływających na obwodowy układ nerwowy.

Ibuprofen pomaga również przeciw takim dolegliwościom jak:

• zapalenie przydatków (zapalenie przydatków);
• zapalenie odbytnicy (zapalenie błony śluzowej odbytnicy i esicy);
• choroby górnych dróg oddechowych;
• bóle głowy i bóle zębów.

Obecnie popularność Ibuprofenu jako leku przeciwgorączkowego stała się popularna, tj. oznacza obniżenie temperatury ciała. Lek ten przyczynia się do tłumienia gorączki wywołanej grypą, ostrymi infekcjami dróg oddechowych i innymi chorobami. Pod tym względem ibuprofen jest podobny do paracetamolu. Ten ostatni działa jednak na poziomie centralnym, dlatego jest uważany za bezpieczniejszy dla dzieci. Z tego powodu Paracetamol ma więcej korzyści.

Przeciwwskazania

Przed rozpoczęciem leczenia należy zapoznać się z przeciwwskazaniami w instrukcji leczenia. Ibuprofen, podobnie jak większość leków, ma przeciwwskazania, których nie można zignorować. Organizm może być nadwrażliwy na pewne składniki leku.

W instrukcji stosowania Ibuprofenu stwierdzono, że leku w postaci tabletek nie należy stosować u osób cierpiących na następujące patologie:

1. erozyjne i wrzodziejące choroby przewodu pokarmowego w ostrej fazie;
2. astma oskrzelowa, pokrzywka, nieżyt nosa, spowodowany przyjmowaniem pewnych NLPZ;
3. zaburzenia krzepnięcia krwi;
4. choroby nerwu wzrokowego i zaburzenia widzenia barw;
5. leukopenia i małopłytkowość;
6. hiperkaliemia;
7. skaza pochodzenia krwotocznego;
8. ciężka choroba nerek i wątroby;
9. niewydolność serca, nadciśnienie tętnicze.

Akceptacja niektórych form Ibuprofenu ma ograniczenia dla dzieci. Instrukcje użytkowania mówią, że zabronione jest używanie świec i syropów do spożycia dla dzieci do 3 miesięcy, do pół roku zabronione jest podawanie tabletek musujących niemowlętom i do dwunastu - Ibuprofen w tabletkach, kapsułkach, granulkach do sporządzania roztworu.

Nie można zażywać ibuprofenu jako leku dożylnego, jeśli masz:

• zakażenia zagrażające życiu człowieka;
• krwawienie;
• naruszenia normalnego krzepnięcia krwi;
• niewydolność nerek;
• niektóre rodzaje wrodzonych wad serca;
• martwicze zapalenie jelit.

Tabletki ibuprofenu

Instrukcje użytkowania mówią, że tabletki ibuprofenu należy przyjmować zgodnie z wiekiem:

1. dorośli - 2-3 tabletki (400-600 mg) nie więcej niż cztery razy dziennie;
2. dzieciom należy podawać 5–10 mg na kilogram wagi dziecka do czterech razy dziennie;
3. dla dorosłych maksymalna możliwa dawka leku wynosi 4 tabletki (800 mg);
4. tylko jeden dzień dorosły może przyjąć do 12 tabletek, co stanowi 2400 miligramów;

Przed obliczeniem dawki dla dzieci należy skonsultować się z lekarzem. Pomoże on w wyznaczeniu niezbędnych pojedynczych i dziennych dawek, biorąc pod uwagę wiek i cechy rozwoju dziecka, opowie o metodzie stosowania.

Ibuprofen można stosować do obniżania temperatury ciała. W tym przypadku dawkę oblicza się w następujący sposób: 5 mg na kg masy ciała w temperaturze 38,5 stopni Celsjusza. Wraz ze wzrostem temperatury ciała do 39,5 - 10 mg na kg.

Syrop Ibuprofen

Wstrząsnąć fiolkę z płynnym lekiem przed zastosowaniem syropu ibuprofenu. Przyjmowanie leku tylko po posiłkach. W instrukcjach stosowania Ibuprofenu w postaci zawiesiny dla dzieci znajdują się następujące zalecenia dotyczące stosowania:

• 0,5-1 rok: 2,5 ml płynu 3-4 razy dziennie;
• 1-3 lata: 5 mililitrów cieczy 3 razy dziennie;
• 3-6 lat: 7,5 ml płynu 3 razy dziennie;
• 6-9 lat: 10 mililitrów cieczy 3 razy dziennie;
• 9-12 lat: 15 mililitrów cieczy 3 razy dziennie.

W szczególny sposób należy zaszczepić dzieci ibuprofenu po szczepieniu. Dotyczy to również niemowląt z pewnymi patologiami i problemami, a także matek karmiących piersią. Dla nich stosowanie ibuprofenu jako leku przeciwgorączkowego jest możliwe w okresie do 3 dni, a jako środek przeciwbólowy może trwać nie dłużej niż pięć dni.

Maść i krem ​​Ibuprofen

Ibuprofen w postaci maści lub kremu może być stosowany jako niezależny środek do leczenia i razem z ogólnoustrojowymi niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi w tabletkach.

Maść lub krem ​​Ibuprofen - środek do stosowania zewnętrznego na skórę. Wycisnąć produkt za pomocą paska o długości do 10 centymetrów do dotkniętego obszaru i dobrze wcierać, aż do całkowitego wchłonięcia. Użyj leku musi być w ciągu 3 tygodni, powtarzając procedurę 3-4 razy dziennie. Szczególnie skuteczny lek jest w walce z bólem z osteochondrozą.

Możliwe skutki uboczne

Ibuprofen, będąc lekiem, ma swoje skutki uboczne. Chociaż pojawiają się dość rzadko, przed zażyciem leku konieczne jest zapoznanie się z nimi, aby zareagować na czas, jeśli się pojawią. Działania niepożądane ibuprofenu obejmują:

• Nudności, wymioty, suche błony śluzowe i ból. Zdarza się, pacjent traci apetyt, występują zaparcia, biegunka, wzdęcia. Czasami pojawiają się krwawiące nadżerki i wrzody.
• Bóle głowy, dezorientacja, drażliwość. Pacjent staje się senny, może nawet pojawia się halucynacja.
• Upośledzenie słuchu, dzwonienie w uszach, niejasne i mgliste widzenie. Objawy te pojawiają się na skutek działania leku na zmysły.
• Niewydolność serca, wysokie ciśnienie krwi, zwiększona częstość akcji serca. Możliwe są niedokrwistość, leukopenia i inne patologie.
• Duszność i skurcz oskrzeli pojawiają się, gdy zaburzony jest układ oddechowy.
• Niewydolność nerek, zapalenie pęcherza moczowego, obrzęk i wielomocz w układach wydalniczym i moczowo-płciowym.
• Możesz doświadczyć alergii w postaci swędzącej wysypki. Występowanie alergicznego nieżytu nosa, zapalenia nerek i obrzęku naczynioruchowego nie jest wykluczone. Istnieją przypadki reakcji anafilaktycznej organizmu.

Stosować w czasie ciąży

Producent nie zaleca stosowania ibuprofenu w trzecim trymestrze ciąży. W późniejszych etapach noszenia dziecka lek ten jest całkowicie przeciwwskazany.

Możliwość jakichkolwiek konsekwencji dla ciała dziecka pojawia się tylko wtedy, gdy jego matka stosowała Ibuprofen w wysokich dawkach w okresie ciąży. W tej sytuacji istnieje ryzyko, że dziecko będzie miało wady serca i żołądek. Prawdopodobnie także poronienie.

Zdarzają się przypadki, w których potencjalne zagrożenie dla życia płodu jest znacznie niższe niż korzyści z używania leku dla matki. W tym przypadku, w pierwszych dwóch trymestrach ciąży kobieta może stosować lek. Oczywiście leczenie należy rozpocząć od najmniejszej możliwej dawki.

Stosowanie ibuprofenu w trzecim trymestrze ciąży zagraża dziecku:

• Przedwczesne zamknięcie przewodu tętniczego i przejaw nadciśnienia płuc.
• Naruszenie nerek do pojawienia się niewydolności nerek.

Stosowanie ibuprofenu może mieć również wpływ na przyszłą matkę. Stosowanie leku pociąga za sobą następujące konsekwencje:

• wydłużony czas krwawienia;
• efekt przeciwpłytkowy;
• ucisk funkcji skurczowej macicy.

Interakcja ibuprofenu z innymi lekami

Jeśli Ibuprofen jest jednocześnie stosowany z kwasem acetylosalicylowym, to właściwości przeciwzapalne i przeciwagregacyjne tych ostatnich są znacznie zmniejszone. Również dzięki tej technice zwiększa się ryzyko powstawania niewydolności wieńcowej.

Alteplaza, urokinaza, streptokinaza i inne leki trombolityczne stosowane w skojarzeniu z ibuprofenem mogą powodować krwawienia. Wzmocnił się wpływ różnych leków przeciwzakrzepowych, leków przeciwpłytkowych, fibrinolitikov w połączeniu z Ibuprofenem.

Mikrosomalne induktory utleniania nie są najlepszą kombinacją dla Ibuprofenu. Kombinacja tych dwóch leków zwiększa tworzenie aktywnych metabolitów, a wspólne podawanie z inhibitorami minimalizuje wpływ leku na wątrobę.

Przyjmowanie leków zobojętniających i kolestyraminy pomaga zmniejszyć wchłanianie Ibuprofenu. Zespół bólowy może ustąpić podczas przyjmowania kofeiny. Jednoczesne stosowanie ibuprofenu z cefamundolem, cefoperazonem i cefotetanem zwiększy częstość występowania hipoprotrombinemii.

Eksperci zwracają również uwagę na następujące skutki przyjmowania Ibuprofenu z innymi lekami:

• hematotoksyczność zwiększa leki mielotoksyczne;
• nefrotoksyczność i hepatotoksyczność zwiększają ilość preparatów złota i aminoglikozoidów;
• Stężenie osocza i odstawienie Ibuprofenu z organizmu zwiększają blokery wydzielania kanalikowego.

Jeśli Ibuprofen jest stosowany w połączeniu z lekami przeciwnadciśnieniowymi, które regulują normalne ciśnienie krwi, efekt tych ostatnich zostanie zmniejszony. Jeśli leczy się ibuprofen i jednocześnie stosuje się insulinę i doustne środki hipoglikemiczne, wynik tego ostatniego będzie wyższy.

Kompatybilność z alkoholem

Połączenie alkoholu z ekspertami z Ibuprofenu nazywa się niebezpiecznymi. Zrozumiemy dlaczego.

Jak wspomniano wcześniej, lek ten jest szeroko rozpowszechniony na całym świecie, jest używany przez miliony ludzi. Z tego powodu wiele osób pyta o zgodność alkoholu z Ibuprofenem. Naukowcy twierdzą, że te dwie substancje nie są kompatybilne. Wynika to z faktu, że Ibuprofen ma specyficzny metabolizm. Lek wywołuje ostrą reakcję na obecność w ciele mikrosomalnych cząstek utleniających.

Utlenianie mikrosomalne to proces neutralizacji pewnych substancji (ksenobiotyków), które powstają w organizmie człowieka. Są to na przykład aminokwasy, które nie są absorbowane przez tkanki i narządy. W wyniku tego procesu gniją. Utlenianie mikrosomalne i koniugacja przyczyniają się do ich neutralizacji.

Przedawkowanie Ibuprofenu

Przedawkowanie ibuprofenu można pominąć, jeśli dawka leku została znacznie zwiększona. Ostry ból brzucha i głowy, nudności, wymioty, letarg, depresja, senność, kwasica metaboliczna i inne zaburzenia neurologiczne są objawami towarzyszącymi temu procesowi.

Ponadto eksperci zwracają uwagę na następujące skutki przedawkowania Ibuprofenu:

• zatrzymanie oddechu;
• zwiększone lub spowolnione tętno;
• migotanie przedsionków;
• obniżenie ciśnienia krwi;
• brak układu nerczycowego w ostrej postaci.

Jeśli wystąpią objawy przedawkowania Ibuprofenu, konieczne jest umycie żołądka i wypicie dawki węgla aktywnego w ciągu godziny po przyjęciu leku. Musisz także pić płyny alkaliczne, kontrolować diurezę, przeprowadzać leczenie objawowe. Polega na korygowaniu stanu kwasowo-zasadowego, kontrolowaniu i utrzymywaniu prawidłowego ciśnienia krwi, zapobieganiu lub zatrzymywaniu krwawienia z żołądka.

Formy wydania i koszty

Ibuprofen jest dość skutecznym lekiem. Z tego powodu lek jest produkowany w innej formie, co pozwala na stosowanie go w leczeniu różnego rodzaju chorób. Różne formy udostępniania różnią się ceną, wskazaniami i metodą aplikacji. Obecnie znane są następujące formy leku:

• Tabletki Ibuprofen i Ibuprofen Akrikhin kosztują od 20 do 50 rubli;
• Maść Buprofen - około 30 rubli;
• Żel Ibuprofen - około 100 rubli;
• cena kapsułek Ibuprofenu waha się od 50 do 100 rubli;
• Zawiesina ibuprofenu będzie kosztować około 80 rubli;
• Czopki doodbytnicze ibuprofenu kosztują około 90 rubli.

Analogi ibuprofenu

Na całym świecie rozprowadza się wiele analogów ibuprofenu dla substancji czynnej:

Wniosek

Obecnie Ibuprofen stał się jednym z najbardziej skutecznych i popularnych leków. Jest to środek znieczulający, który pomaga nawet zmniejszyć gorączkę. Przed użyciem Ibuprofenu należy skonsultować się z wykwalifikowanym specjalistą. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek działań niepożądanych należy natychmiast skonsultować się z lekarzem i zaprzestać stosowania leku.

Ibuprofen

Ibuprofen - lek, niesteroidowy lek przeciwzapalny z grupy pochodnych kwasu propionowego, działa kojąco i przeciwgorączkowo.

Mechanizm działania i profil bezpieczeństwa ibuprofenu są dobrze zbadane, jego skuteczność jest testowana klinicznie, a zatem lek ten znajduje się na liście najważniejszych leków Światowej Organizacji Zdrowia [3], a także na liście leków podstawowych i podstawowych zatwierdzonych przez rząd Federacji Rosyjskiej 30.12.2009 № 2135-р. [4]

Treść

Właściwości

Biały lub białawy krystaliczny proszek, praktycznie nierozpuszczalny w wodzie, wysoce rozpuszczalny w rozpuszczalnikach organicznych (etanol, aceton). Jest to mieszanina racemiczna enancjomerów R i S. [2]

Ogólne informacje

Ibuprofen jest niesteroidowym lekiem przeciwzapalnym (NLPZ). Ma działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe i umiarkowane działanie przeciwgorączkowe. Podstawą mechanizmu jego działania jest hamowanie biosyntezy prostaglandyn E i F zarówno na poziomie centralnym, jak i obwodowym.

Istnieją dowody na stymulujący wpływ ibuprofenu na powstawanie endogennego interferonu i jego zdolność do wywierania działania immunomodulującego i poprawy wskaźnika niespecyficznej oporności organizmu.

W reumatoidalnym zapaleniu stawów ibuprofen ma bardziej wyraźny wpływ w początkowych stadiach procesu zapalnego bez drastycznych zmian w stawach. Jest nieco gorszy od ortofenu, indometacyny pod względem siły, ale jest lepiej tolerowany.

Stosowany w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów, choroby zwyrodnieniowej stawów i stawów, zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa oraz różnych postaci stawowych i pozastawowych chorób reumatoidalnych, a także zespołu bólowego w niektórych zmianach zapalnych obwodowego układu nerwowego.

Ostatnio ibuprofen jest coraz częściej stosowany jako środek przeciwgorączkowy w objawowym leczeniu stanów gorączkowych w chorobach zakaźnych (grypa, ARVI itp.), W tym u dzieci [5] [6]. Jednak zgodnie z rozporządzeniem Ministerstwa Zdrowia i Rozwoju Społecznego Federacji Rosyjskiej z dnia 30 grudnia 2006 r. U dzieci do 3 miesięcy ibuprofen powinien być stosowany zgodnie z zaleceniem lekarza, ponieważ jego profil bezpieczeństwa jest gorszy od paracetamolu, który działa tylko na poziomie centralnym. Ponadto ibuprofenu nie można stosować u dzieci z astmą, u dzieci przewlekle chorych, a także u pacjentów z zapaleniem żołądka i wrzodem przewodu pokarmowego.

Na sympozjum pediatrów w bólu (Vancouver, Kanada, sierpień 2006 r.) Producent oryginalnego ibuprofenu uznał, że skuteczność leku jest gorsza od paracetamolu w dawkach terapeutycznych, co oznacza, że ​​ibuprofen, zarówno na zalecenie Światowej Organizacji Zdrowia, jak i zalecenia rosyjskiego Ministerstwa Zdrowia, pozostaje lekiem drugiego wyboru do leczenia ciepła i bólu u dzieci (paracetamol był i pozostaje lekiem pierwszego wyboru w leczeniu ciepła i bólu u dorosłych i dzieci od 2 miesiąca życia).

Dorośli i dzieci powyżej 14 lat są przepisywani doustnie w postaci tabletek 0,2 g 3-4 razy dziennie. Aby uzyskać szybki efekt, dawkę można zwiększyć do 0,4 g 3 razy dziennie. Po osiągnięciu efektu terapeutycznego, dzienna dawka jest zmniejszona do 0,6-0,8 g.

Podobnie jak wszystkie niesteroidowe leki przeciwzapalne, ibuprofen należy przyjmować ściśle po posiłkach, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.

Lek jest zwykle dobrze tolerowany, nie powodując podrażnienia błony śluzowej żołądka [źródło nie określono na 1307 dni], co uważa się za jego główną zaletę w porównaniu z salicylanami [źródło nie określono na 1307 dni]. W niektórych przypadkach możliwa jest jednak zgaga, nudności, wymioty, wzdęcia i reakcje alergiczne skóry. W przypadku ciężkich działań niepożądanych zmniejsz dawkę lub przerwij przyjmowanie leku.

Należy zachować ostrożność przy wyznaczaniu leku osobom, które w przeszłości cierpiały na wrzód żołądka i dwunastnicę, z zapaleniem żołądka, zapaleniem jelit, zapaleniem jelita grubego, przewlekłym zapaleniem wątroby, marskością wątroby.

Historia

Został zsyntetyzowany przez Stuarta Adamsa i Johna Nicholsona (Boots) w 1962 roku pod kodem BTS 13621.

Lek został zarejestrowany 12 stycznia 1962 r. Przez brytyjskie biuro patentowe „Brufen”. Został on użyty jako recepta na leczenie reumatoidalnego zapalenia stawów.

Od 1974 r. Ibuprofen jest stosowany w USA pod nazwą handlową „Motrin” jako lek przeciwbólowy i przeciwgorączkowy.

W 1983 r. W Wielkiej Brytanii Nurofen (ibuprofen) po raz pierwszy otrzymał status leku bez recepty. Sukces Nurofen był naprawdę niesamowity - pod koniec 1985 roku ponad 100 milionów ludzi używało tego leku.

Najjaśniejszym momentem w historii ibuprofenu był rok 1985, kiedy Boots otrzymał Królewską Nagrodę w uznaniu naukowych i technologicznych postępów w rozwoju tego leku.

Obecnie ibuprofen jest reprezentowany w ponad 120 krajach na całym świecie i jest skutecznie stosowany w leczeniu różnego rodzaju bólu i gorączki przez miliony ludzi.

Akcja

Farmakodynamika

Niesteroidowy lek przeciwzapalny (NLPZ) ma działanie przeciwbólowe, przeciwgorączkowe i przeciwzapalne dzięki nieselektywnej blokadzie obu form enzymu cyklooksygenazy (COX-1 i COX-2). Ma działanie hamujące na syntezę prostaglandyn (Pg). Działanie przeciwbólowe jest najbardziej widoczne w przypadku bólu zapalnego.

Podobnie jak wszystkie NLPZ, ibuprofen wykazuje działanie przeciwpłytkowe.

Farmakokinetyka

Dobrze wchłaniany z przewodu pokarmowego. Wchłanianie jest nieznacznie zmniejszone podczas przyjmowania leku po posiłku. TCmax, przyjmowany na pusty żołądek, wynosi 45 minut, po przyjęciu po posiłku, 1,5-2,5 godziny, w płynie maziowym, 2-3 godziny (gdzie tworzy wyższe stężenia niż w osoczu). Komunikacja z białkami osocza o 90%. Poddany metabolizmowi przedukładowemu i po układowi w wątrobie. Po wchłonięciu około 60% farmakologicznie nieaktywnej postaci R ibuprofenu powoli przekształca się w aktywną postać S. Izoenzym CYP2C9 bierze udział w metabolizmie leku. Ma dwufazową kinetykę eliminacji z T1 / 2 2-2,5 h (dla form opóźnionych - do 12 h). Wydalane przez nerki (w postaci niezmienionej, nie więcej niż 1%) iw mniejszym stopniu - z żółcią. [1]

Aplikacja

Wskazania

Zapalne i zwyrodnieniowe choroby układu mięśniowo-szkieletowego: reumatoidalne, młodzieńcze przewlekłe, łuszczycowe zapalenie stawów, osteochondroza, nerwobólna amyotropia (choroba persona-Turnera), zapalenie stawów z SLE (jako część terapii skojarzonej), dnawe zapalenie stawów (z ostrym atakiem dny, korzystne są szybko działające leki;, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa (zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa).

Zespół bólowy: bóle mięśni, bóle stawów, ból kostny, zapalenie stawów, rwa kulszowa, migrena, bóle głowy (w tym zespół menstruacyjny) i ból zęba, w przypadku raka, nerwobóle, zapalenie ścięgien, zapalenie ścięgna, zapalenie kaletki, neurotyczny amyotropia (choroba Turnera), zapalenie pozaszpikowe i ból pooperacyjny, któremu towarzyszy stan zapalny.

Algomenorrhea, zapalenie miednicy, w tym zapalenie przydatków, poród (jako środek przeciwbólowy i tokolityczny).

Zespół gorączkowy z przeziębieniami i chorobami zakaźnymi.

Zaprojektowany do terapii objawowej, zmniejszający ból i stan zapalny w czasie stosowania, nie wpływa na postęp choroby.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość, erozyjne i wrzodziejące choroby narządów żołądkowo-jelitowych (w tym wrzód trawienny i 12 wrzodów dwunastnicy w ostrej fazie, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, wrzód trawienny, choroba Crohna - wrzodziejące zapalenie jelita grubego), całkowita lub niepełna kombinacja astmy oskrzelowej, nawracających polipów nosa i okolonosovyh zatok i nietolerancji na ASA lub inne NLPZ (w tym w historii), zaburzenia krzepnięcia krwi (w tym hemofilię, wydłużenie czasu krwawienia, skłonność do krwawień, skazę krwotoczną), aktywny żołądek -kishechnoe krwawienia; ciężka niewydolność nerek (CC poniżej 30 ml / min), urazowe uszkodzenie mózgu, zwiększone ciśnienie śródczaszkowe, krwotok śródczaszkowy, choroby nerwu wzrokowego, zaburzenia widzenia barw, niedowidzenie, mroczek, postępująca choroba nerek, ciężka niewydolność wątroby lub czynna choroba wątroby, stan po operacja pomostowania tętnic wieńcowych, potwierdzona hiperkaliemia, nieswoiste zapalenie jelit, trzeci trymestr ciąży (kategoria B w dwóch pierwszych i D w trzecim trymestrze ciąży), dets s do 2 lat (krople do podawania doustnego) do 3 miesięcy (zawiesiny doustnej) dla dzieci, w wieku 6 (tabletki powlekane) do 12 (kapsułek o przedłużonym uwalnianiu).

Z ostrożnością

Marskość wątroby z nadciśnieniem wrotnym, hiperbilirubinemią, wrzodem trawiennym i 12 wrzodami dwunastnicy (w wywiadzie), zapaleniem żołądka, zapaleniem jelit, zapaleniem okrężnicy; niewydolność wątroby i / lub nerek, zespół nerczycowy; CHF, nadciśnienie tętnicze; Choroba niedokrwienna serca, choroby naczyń mózgowych, dyslipidemia / hiperlipidemia, cukrzyca, choroba tętnic obwodowych, palenie tytoniu, QA poniżej 60 ml / min, obecność zakażenia H. Pylori, przedłużone stosowanie NLPZ, alkoholizm, ciężkie choroby somatyczne, jednoczesne podawanie doustnych GCS (w tym prednizon) ), leki przeciwzakrzepowe (w tym warfaryna), leki przeciwpłytkowe (w tym klopidogrel), selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (w tym citalopram, fluoksetyna, paroksetyna, sertralina), niejasne choroby krwi ologii (leukopenia, niedokrwistość), dziecko (w postaci tabletek - 6 lat, do sporządzania zawiesiny do podawania doustnego - 3 miesięcy).

Dzieci w wieku 0-3 miesięcy przepisywane wyłącznie na zalecenie lekarza. [1]

Ciąża i laktacja

Akceptacja nie-narkotycznych środków przeciwbólowych (aspiryna, ibuprofen i paracetamol) w czasie ciąży zwiększa ryzyko zaburzeń rozwoju narządów płciowych u nowonarodzonych chłopców w postaci kryptochryzmu. Wyniki badania wykazały, że jednoczesne stosowanie dwóch z trzech wymienionych leków w czasie ciąży zwiększa ryzyko zachorowania na wnętrostwo do 16 razy w porównaniu z kobietami, które nie przyjmowały tych leków [7].

Podczas laktacji ibuprofen, wraz z paracetamolem, jest jednym z najbezpieczniejszych wyborów. [8] Nie wpływa na wydzielanie mleka i wpływa do mleka matki w bardzo małych ilościach (mniej niż 0,6% dawki matki). Nawet bardzo duże dawki [9] nie wystarczają na mleko matki.

Schemat dawkowania

Wewnątrz, po jedzeniu. Dorośli: w przypadku choroby zwyrodnieniowej stawów, łuszczycowego zapalenia stawów i zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa - 400-600 mg 3-4 razy na dobę. W reumatoidalnym zapaleniu stawów - 800 mg 3 razy dziennie; z urazami tkanek miękkich, skręcenia - 1,6-2,4 g / dzień w kilku dawkach. Gdy algomenorrhea - 400 mg 3-4 razy dziennie; z zespołem umiarkowanego bólu - 1,2 g / dzień.

W przypadku dzieci powyżej 12 lat dawka początkowa wynosi 150–300 mg 3 razy na dobę, maksymalna dawka wynosi 1 g, a następnie 100 mg 3 razy dziennie; w młodzieńczym reumatoidalnym zapaleniu stawów 30–40 mg / kg / dobę w kilku dawkach. Aby zmniejszyć temperaturę ciała 39,2 stopni. C i powyżej - 10 mg / kg / dzień, poniżej 39,2 stopni. C - 5 mg / kg / dzień.

Zawiesina do podawania doustnego - 5-10 mg / kg 3 razy dziennie: dzieci w wieku 3-12 miesięcy - średnio 50 mg 3-4 razy dziennie, 1-3 lat - 100 mg 3 razy dziennie, 4-6 lata - 150 mg 3 razy dziennie, 7-9 lat - 200 mg 3 razy dziennie, 10-12 lat - 300 mg 3 razy dziennie. Z zespołem gorączkowym po szczepieniu - 50 mg, w razie potrzeby, po 6 h, wielokrotne podawanie w tej samej dawce, maksymalna dawka dobowa - 100 mg.

Krople do podawania doustnego: dzieci w wieku 2-3 lat (11-15 kg) - 100 mg (2,25 ml nasadki = 2 pełne pipety) co 6-8 godzin, ale nie więcej niż 4 razy dziennie. [1]

Efekty uboczne

Ze strony układu pokarmowego: gastropatia NLPZ (nudności, wymioty, ból brzucha, zgaga, utrata apetytu, biegunka, wzdęcia, ból i dyskomfort w okolicy nadbrzusza), owrzodzenie błony śluzowej przewodu pokarmowego (w niektórych przypadkach powikłane perforacją i krwawieniem); podrażnienie, suchość błony śluzowej jamy ustnej lub ból w ustach, owrzodzenie błony śluzowej dziąseł, aftowe zapalenie jamy ustnej, zapalenie trzustki, zaparcia, zapalenie wątroby.

Ze strony układu oddechowego: duszność, skurcz oskrzeli.

Ze strony zmysłów: utrata słuchu, dzwonienie lub szum w uszach, odwracalne toksyczne zapalenie nerwu wzrokowego, niewyraźne widzenie lub podwójne widzenie, suchość i podrażnienie oczu, spojówki i obrzęk powiek (pochodzenie alergiczne), mroczek.

Zaburzenia układu nerwowego: ból głowy, zawroty głowy, bezsenność, lęk, nerwowość i drażliwość, pobudzenie psychomotoryczne, senność, depresja, dezorientacja, omamy, rzadko - aseptyczne zapalenie opon mózgowych (najczęściej u pacjentów z chorobami autoimmunologicznymi).

Ze strony układu sercowo-naczyniowego: rozwój lub pogorszenie niewydolności serca, tachykardia, podwyższone ciśnienie krwi.

Ze strony układu moczowego: ostra niewydolność nerek, alergiczne zapalenie nerek, zespół nerczycowy (obrzęk), wielomocz, zapalenie pęcherza moczowego.

Reakcje alergiczne: wysypka skórna (zwykle rumieniowa, pokrzywka), świąd skóry, nowotwór oczny, reakcje anafilaktoidalne, wstrząs anafilaktyczny, skurcz oskrzeli, gorączka, rumień wielopostaciowy wysiękowy (w tym zespół Stevensa-Johnsona), obrzęk bezobjawowy, w tym rumień wielopostaciowy (w tym zespół Stevensa-Johnsona), obrzęk bezobjawowy, w tym rumień alergiczny nieżyt nosa.

Ze strony organów krwiotwórczych: niedokrwistość (w tym hemolityczna, aplastyczna), małopłytkowość i plamica małopłytkowa, agranulocytoza, leukopenia.

Inne: zwiększona potliwość.

Ryzyko owrzodzenia błony śluzowej przewodu pokarmowego, krwawienie (żołądkowo-jelitowe, dziąsło, macica, hemoroidy), zaburzenia widzenia (zaburzenia widzenia barwnego, mroczki, niedowidzenie) zwiększa się przy długotrwałym stosowaniu w dużych dawkach. [1]

Akceptacja nie-narkotycznych środków przeciwbólowych (aspiryna, ibuprofen i paracetamol) w czasie ciąży zwiększa ryzyko zaburzeń rozwoju narządów płciowych u nowonarodzonych chłopców w postaci kryptochryzmu. Wyniki badania wykazały, że jednoczesne stosowanie dwóch z trzech wymienionych leków w czasie ciąży zwiększa ryzyko zachorowania na wnętrostwo do 16 razy w porównaniu z kobietami, które nie przyjmowały tych leków [7].

Przedawkowanie

Objawy: ból brzucha, nudności, wymioty, letarg, senność, depresja, ból głowy, szum w uszach, kwasica metaboliczna, śpiączka, ostra niewydolność nerek, obniżone ciśnienie krwi, bradykardia, tachykardia, migotanie przedsionków, zatrzymanie oddechu.

Leczenie: płukanie żołądka (tylko w ciągu godziny po spożyciu), węgiel aktywny lub węgiel biały, picie zasadowe, diureza wymuszona, leczenie objawowe (korekta CBS, BP). [1]

Interakcja

Induktory utleniania mikrosomalnego (fenytoina, etanol, barbiturany, ryfampicyna, fenylobutazon, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne) zwiększają produkcję hydroksylowanych aktywnych metabolitów, zwiększając ryzyko wystąpienia ciężkich reakcji hepatotoksycznych.

Inhibitory utleniania mikrosomalnego zmniejszają ryzyko działania hepatotoksycznego.

Zmniejsza działanie hipotensyjne leków rozszerzających naczynia (w tym inhibitorów BCCA i ACE), natriuretycznych i moczopędnych - furosemidu i hydrochlorotiazydu.

Zmniejsza skuteczność leków urykozurycznych, wzmacnia działanie pośrednich leków przeciwzakrzepowych, leków przeciwpłytkowych, leków fibrynolitycznych (zwiększających ryzyko powikłań krwotocznych), działania wrzodotwórczego z krwawieniem ISS i GCS, kolchicyny, estrogenu, etanolu; wzmacnia działanie doustnych leków hipoglikemicznych i insuliny.

Leki zobojętniające i kolestyramina zmniejszają wchłanianie ibuprofenu.

Zwiększa stężenie digoksyny we krwi, leków Li + i metotreksatu.

Kofeina wzmacnia działanie przeciwbólowe.

Wraz z jednoczesnym powołaniem ibuprofenu zmniejsza działanie przeciwzapalne i przeciwpłytkowe ASK (możliwe jest zwiększenie częstości występowania ostrej niewydolności wieńcowej u pacjentów, którzy otrzymują małe dawki ASA jako środek przeciwpłytkowy po rozpoczęciu ibuprofenu).

Przy podawaniu z lekami przeciwzakrzepowymi i trombolitycznymi (alteplaza, streptokinaza, urokinaza), ryzyko krwawienia wzrasta jednocześnie.

Cefamendol, cefaperazon, cefotetan, kwas walproinowy, plikamycyna zwiększają częstość występowania hipoprotrombinemii.

Leki mielotoksyczne zwiększają hematotoksyczność leku.

Leki cyklosporyny i Au nasilają działanie ibuprofenu na syntezę Pg w nerkach, co objawia się wzrostem nefrotoksyczności. Ibuprofen zwiększa stężenie cyklosporyny w osoczu i prawdopodobieństwo jego działania hepatotoksycznego.

Leki blokujące wydzielanie kanalikowe, zmniejszają wydalanie i zwiększają stężenie ibuprofenu w osoczu. [1]

Specjalne instrukcje

Podczas leczenia konieczna jest kontrola wzoru krwi obwodowej i stanu czynnościowego wątroby i nerek.

Kiedy pojawiają się objawy gastropatii, wykazano ostrożne monitorowanie, w tym esophagogastroduodenoscopy, analizę krwi z Hb, hematokrytem, ​​analizę krwi utajonej w kale.

Aby zapobiec rozwojowi NLPZ, zaleca się łączenie gastropatii z PgE (misoprostolem).

Jeśli to konieczne, należy ustalić, czy lek 17-ketosteroidowy należy anulować 48 godzin przed badaniem.

Pacjenci powinni powstrzymywać się od wszelkich czynności, które wymagają zwiększonej uwagi, szybkich reakcji umysłowych i motorycznych.

Podczas leczenia etanol (w tym napoje alkoholowe) nie jest zalecany. Aby zmniejszyć ryzyko zdarzeń niepożądanych z przewodu pokarmowego, należy użyć minimalnej skutecznej dawki najkrótszego możliwego kursu. [1]