Przewlekłe zapalenie migdałków - objawy, leczenie, zapobieganie chorobie

Zapalenie migdałków, aw zaawansowanych przypadkach przewlekłe zapalenie migdałków jest chorobą zakaźną, która atakuje migdałki - podniebienny, językowy, krtaniowy, nosowo-gardłowy. Przyczyną choroby jest kontakt osoby (często dziecka) z zakaźnymi patogenami - paciorkowcami, gronkowcami, pneumokokami, chlamydiami, grzybami i innymi chorobotwórczymi mikroorganizmami.

Zapalenie migdałków może być ostre lub przewlekłe. I często przy braku odpowiedniego leczenia ostra postać choroby staje się przewlekła. Przewlekłe z kolei mogą wystąpić z okresami zaostrzenia i remisji.

Ostre zapalenie migdałków (ból gardła) może rozprzestrzeniać się na wszystkie składniki pierścienia gardłowego limfatycznego. Przewlekłe zapalenie migdałków w większości przypadków dotyczy tylko migdałków podniebiennych i gardłowych.

Jak odróżnić dusznicę od przewlekłego zapalenia migdałków

Angina z przewlekłego zapalenia migdałków różni się stopniem objawów, a także czasem trwania choroby. Jak odróżnić ostre i przewlekłe formy ropnego zapalenia migdałków:

• Objawy choroby w dusznicy bolesnej pojawiają się nagle, ich nasilenie postępuje szybko. Ból gardła tylko przez kilka godzin wzrasta, staje się ostry. Temperatura gwałtownie rośnie. Ropna tablica również szybko się formuje i pojawiają się korki.
• W dławicy temperatura ciała będzie znacznie zwiększona, do 40 stopni. Oznacza to, że proces zapalny jest ostry. W przewlekłej postaci choroby temperatura ciała wzrasta nieznacznie - w granicach 37-38 stopni.
• Czas trwania zapalenia migdałków w porównaniu z przewlekłą postacią zapalenia migdałków jest dość mały - 5-7 dni. Objawy przewlekłego zapalenia migdałków z okresowymi zaostrzeniami i remisjami mogą przeszkadzać pacjentowi przez miesiące, a nawet lata.
• W przewlekłym zapaleniu migdałków ropne zatyczki mogą się nie tworzyć.
• Jednym z najbardziej wiarygodnych objawów umożliwiających odróżnienie bólu gardła od ropnego przewlekłego zapalenia migdałków jest przekrwienie błony śluzowej nosa i obrzęk błony śluzowej nosa. W przewlekłej postaci choroby przekrwienie błony śluzowej nosa pojawia się prawie zawsze. W dławicy objaw ten występuje rzadko.

Formy, objawy i stadia przewlekłego zapalenia migdałków

Istnieją dwie formy przewlekłego zapalenia migdałków - proste i toksyczno-alergiczne. Dla prostej formy choroby charakterystyczne są tylko objawy miejscowe, nie ma ogólnej reakcji organizmu:

• Dyskomfort, łaskotanie, bolesność, ból gardła o różnym natężeniu. Włącznie z połykaniem.
• Ból w gruczołach.
• Czując „guzek” w gardle.
• Charakterystyczny „zgniły” zapach z ust.
• Ciągły suchy kaszel.
• Obrzęk edukacji w nosogardzieli.
• Zaczerwienienie i powiększone migdałki.
• Tworzenie ropnych zatyczek w tkankach migdałków.
• Obrzęk węzłów chłonnych, ich ból.
• Być może pojawienie się bólów nerwowych, które występują w szyi lub uchu.

Gdy toksyczna, alergiczna przewlekła postać zapalenia, występują również ogólne objawy:

• Niewiele zwiększona temperatura ciała, której nie można znokautować przez długi czas.
• Pocenie się
• Zmęczenie, słabość, drażliwość, apatia, letarg.
• Ból głowy.
• Zapalenie węzłów chłonnych szyjki macicy.
• Powtarzające się przypadki ropnego zapalenia migdałków.
• Ból i / lub bóle stawów, najczęściej w kolanie i nadgarstku.
  Zadyszka.

To ważne! Jeśli osoba cierpiąca na przewlekłe zapalenie migdałków nie jest leczona lub samolecząca bez nadzoru lekarskiego, mogą wystąpić objawy poważnych powikłań.

Długotrwały proces zakaźny prowokuje:

• Zakłócenie układu nerwowego wegetatywnego.
• Występowanie procesów zapalnych w nerkach, płucach i układzie sercowo-naczyniowym.
• Reumatyzm.
• Zmniejszenie ogólnej odporności, aw konsekwencji zaostrzenie przewlekłych chorób alergicznych.
• Rozprzestrzenianie się infekcji na inne narządy i układy ciała.
• Przewlekłe zatrucie organizmu.

Ropne zapalenie migdałków może mieć kilka etapów z wyraźnymi lub słabymi objawami. W zależności od tego, jak postępuje choroba i jak poważna jest choroba, wypuszczają skompensowane i zdekompensowane stadia.

Przewlekłe wyrównane zapalenie migdałków

charakteryzuje się powolnym lub umiarkowanym nasileniem procesu zakaźnego. Na tym etapie nie występują ogólne reakcje ze strony ciała, ropne zapalenie migdałków występuje nie więcej niż 2-3 razy w roku. Migdałki nadal spełniają swoją funkcję barierową, występują niewielkie zmiany strukturalne. Przy wyrównanym zapaleniu migdałków organizm może sobie poradzić z samą chorobą. Jeśli pacjent otrzymuje odpowiednią kompleksową opiekę medyczną, układ odpornościowy utrzymuje kontrolę procesu zapalnego i jest w stanie stłumić chorobę.

Przewlekłe zdekompensowane zapalenie migdałków

różni się częstymi zaostrzeniami procesu zakaźnego (ponad 3 razy w roku), jak również pojawieniem się powikłań choroby. Pacjent może być zaburzony przez ropnie, choroby zapalne górnych dróg oddechowych. Podczas dekompensacji pacjent może zacząć mieć problemy z innymi narządami - sercem, nerkami itp. Nie tylko zatory występują w tkankach migdałków, ale w nich zachodzą nieodwracalne zmiany. Migdały są zniszczone, pojawiają się kieszenie zniszczenia i blizny. Niebezpieczeństwo zdekompensowanego zapalenia migdałków polega na tym, że niektóre z jego powikłań, takie jak posocznica migdałków, mogą prowadzić do śmierci pacjenta. Dlatego choroba na tym etapie jest często leczona metodami chirurgicznymi, a nie zachowawczymi.

W stanie zdekompensowanym pacjent może zacząć mieć problemy z innymi narządami - sercem, nerkami itp. Nieodwracalne zmiany zachodzą w tkankach migdałków. Istnieje niebezpieczeństwo, że niektóre z jego powikłań, na przykład posocznica migdałków, mogą prowadzić do śmierci pacjenta.

Sposoby leczenia przewlekłego zapalenia migdałków

Musisz zrozumieć, że leczenie tej choroby powinno być wykonywane wyłącznie przez specjalistę. Często matki mówią: „Leczyłam zapalenie migdałków środkami ludowymi, a dziecko tylko gorzej”. I nie jest to zaskakujące, praktyka pokazuje, że jeśli nie pójdziesz do lekarza, choroba może wywołać poważne komplikacje, a nawet śmierć.

Obecnie istnieją dwa sposoby leczenia przewlekłego zapalenia migdałków - konserwatywne i operacyjne. Wybór terapii zależy od stadium choroby.

Leczenie przez chirurgię

W przypadku zdekompensowanego zapalenia migdałków, nieskuteczności leczenia zachowawczego, jak również występowania ciężkich powikłań narządów wewnętrznych, wskazane jest leczenie chirurgiczne. Wyjątkami są przypadki, w których operacja jest przeciwwskazana lub niewystarczająco uzasadniona:

• Zaburzenia krwi, w tym zaburzenia krwawienia (hemofilia, białaczka).
• Ciężkie choroby układu krążenia, nerek, wątroby i płuc na etapie dekompensacji.
• Nadciśnienie w etapie 3.
• Cukrzyca.
• Aktywna gruźlica.
• Ostre choroby zakaźne, choroby, które mogą się nasilić w wyniku interwencji chirurgicznej.
• Zdekompensowane zapalenie migdałków, objawiające się jedynie nawracającym zapaleniem migdałków.

Metody chirurgiczne stosowane w leczeniu przewlekłych przypadków choroby - całkowite lub częściowe usunięcie migdałków.

W kręgach medycznych operacje te nazywane są obustronną tonsillektomią i tonsilotomią.

Jeśli jednak istnieje taka możliwość, lekarze preferują leczenie zachowawcze zapalenia migdałków. Migdałki są aktywnie zaangażowane w układ odpornościowy, dzięki czemu unika się ich usuwania.

Leczenie zachowawcze

W leczeniu przewlekłego zapalenia migdałków metodami zachowawczymi priorytetem jest podejście zintegrowane. Aby zwiększyć skuteczność terapii, lekarze zalecają organizowanie takich wydarzeń:

• Eliminacja procesów zapalnych występujących w narządach laryngologicznych. Higiena górnych dróg oddechowych.
• Leczenie chorób jamy ustnej - próchnica, zapalenie dziąseł, choroby przyzębia itp.
• Cel leków i procedur, które zwiększają ogólną i lokalną odporność. Może to być hartowanie, wysiłek fizyczny, fizjoterapia (akupunktura, terapia manualna), leczenie uzdrowiskowe.
• Przyjmowanie immunomodulatorów i immunomodulatorów. Preferowane są naturalne leki immunostymulujące - ekstrakty roślinne z rumianku, althea, skrzypu itp.
• Wyznaczenie oszczędzającej diety. Żywność powinna być miękka, z wysoką zawartością witamin i pierwiastków śladowych. Aby wyeliminować objawy zatrucia, pacjentowi przypisuje się schemat picia.
• Powołanie leków przeciwzapalnych i przeciwalergicznych.
• W celu zwalczania korków stosuje się mycie migdałków roztworami antyseptycznymi. Płukanie, wdychanie, irygacja gardła pomagają wyeliminować ropne masy. Korki są dobrze usuwane ciepłym roztworem soli sodowej, roztworem Furacilin, Rivanol, Hexoral.
• Korki i inne patologiczne masy są również eliminowane przez smarowanie migdałków roztworami Protargolu, Collargolu, Chlorophyllipt (roztwór olejowy), Lugola.
• Pacjentowi można przepisać ssące pastylki do ssania lub tabletki mentolowe - Faringosept, Strepsils.
• Przepisywanie antybiotyków lub środków przeciwdrobnoustrojowych.
• Leczenie za pomocą aparatu Tonsillor jest głęboką ultradźwiękową dezynfekcją luk w migdałkach.
• Wprowadzenie leków bezpośrednio do luk za pomocą strzykawki z kaniulą.

Leczenie zachowawcze polega na przejściu pewnej liczby kursów terapii. Połączenie metod i metod leczenia jest wybierane przez lekarza indywidualnie dla każdego pacjenta. W większości przypadków, aby całkowicie wyleczyć chorobę, należy przejść 2-3 kursy terapii z przerwami 6-12 miesięcy.

Środki zapobiegawcze zapobiegające wystąpieniu przewlekłego zapalenia migdałków

Osoby z obniżoną odpornością, ogólnie zły stan zdrowia, z częstymi chorobami układu oddechowego, zaleca się następujące środki zapobiegawcze:

• Uważne przestrzeganie ogólnych zasad higieny. Zgodność z zasadami higieny lokali mieszkalnych i miejsc pracy.
• Prowadzenie procedur hartowania.
• Wprowadzenie racjonalnej, zrównoważonej, pożywnej żywności. Może wymagać dodatkowego wykorzystania kompleksu witaminowo-mineralnego.
• Zgodność z reżimem dnia.
• Terminowe skuteczne leczenie wszelkich chorób jamy ustnej i narządów laryngologicznych.

Należy rozumieć, że wszelkie środki zapobiegawcze nie gwarantują ochrony przed wystąpieniem dusznicy bolesnej lub jej przekształceniem w przewlekłe zapalenie migdałków.

Przewlekłe zapalenie migdałków jest poważną chorobą, której leczenie należy powierzyć specjalistom. Jeśli pacjent myśli: „Często mam ból gardła, ale leczę je skutecznymi, sprawdzonymi środkami” - może to prowadzić do poważnych konsekwencji dla całego ciała. Terapia przewlekłego zapalenia migdałków powinna być kompleksowa i przeprowadzana pod kontrolą laryngologa. W przypadku ciężkiej postaci choroby jedynym wyjściem może być leczenie chirurgiczne.

Kompensujące zapalenie migdałków: cecha choroby, leczenie, rokowanie

Kompensujące zapalenie migdałków jest formą patologii, w której migdałki nadal radzą sobie z infekcją. To dlatego, że zachowują funkcje ochronne. Ten typ patologii jest wyłaniającym się nidusem chorób przewlekłych. W takiej sytuacji nawroty obserwuje się nie więcej niż 2-3 razy w roku lub są całkowicie nieobecne.

Kompensujące przewlekłe zapalenie migdałków

Przez ten termin rozumie się patologię, w której zapalone migdałki pełnią funkcje ochronne i nie pozwalają bakteriom na wejście do innych narządów. Choroba ma charakter przewlekły i najczęściej dotyka dzieci.

Z reguły choroba występuje po ostrej dławicy piersiowej, która nie została wyleczona do końca. Czasami inne przewlekłe patologie prowadzą do jego pojawienia się - zakażenie opryszczką, zapalenie zatok, gruźlica. W takiej sytuacji zapalenie dotyka migdałków, co prowadzi do ich porażki.

Powody

Istnieje wiele czynników, które zwiększają ryzyko rozwoju przewlekłego procesu zapalnego. Należą do nich:

1. Złe nawyki. Palenie jest szczególnie niebezpieczne, ponieważ powoduje uszkodzenie błony śluzowej i osłabienie układu odpornościowego.
2. Stresujące sytuacje, ciągłe zmęczenie, niedobór witamin, hipotermia. Ponadto przyczyną może być niewłaściwe odżywianie.
3. Pracuj w szkodliwych warunkach, które powodują ciągłe podrażnienie błon śluzowych lub przeciążenie gardła.
4. Przewlekłe choroby narządów wewnętrznych. Niebezpieczeństwo oznacza uszkodzenie układu hormonalnego, oddechowego i pokarmowego.
5. Wpływ zewnętrznych czynników drażniących. Należą do nich ostre aromaty, dym, zanieczyszczone powietrze.
6. Temperatura lub chemiczne oparzenia błon śluzowych. Przyczyną patologii może być narażenie na substancje toksyczne, zbyt gorące jedzenie, wdychanie oparów chemii gospodarczej.
7. Nagła zmiana klimatu lub zmiana warunków temperaturowych.

Przeczytaj więcej o przewlekłym zapaleniu migdałków w naszym filmie:

Objawy

Ta forma zapalenia migdałków ma zwykle ukryty przebieg. Zakażenie jest w ciele, ale w żaden sposób się nie objawia. Aby zidentyfikować chorobę, należy zwrócić uwagę na następujące objawy:

Na zdjęciu zapalenie migdałków

Czym różni się od zdekompresowanej formy

Dzięki kompensacyjnemu zapaleniu migdałków organizm jest w stanie samodzielnie pozbyć się infekcji poprzez aktywację układu odpornościowego.

Leczenie

Gdy pojawią się objawy tej choroby, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Samoleczenie jest bardzo niebezpieczne, ponieważ może powodować reakcje alergiczne i niepożądane skutki uboczne. Istnieje również ryzyko transformacji patologicznej i cięższych postaci.

Kompensujące zapalenie migdałków wymaga długotrwałego leczenia. Zawiera całą gamę procedur:

1. Gargling W tym celu należy użyć leków farmaceutycznych - furatsilin, Miramistin. Można również użyć nadmanganianu potasu lub wywary warzywne - szczególnie przydatne są szałwia i nagietek. Rumianek jest nie mniej skuteczny. Płukanie powinno być wykonywane dość często - około 15 razy dziennie. Dzięki tej procedurze możliwe jest oczyszczenie migdałków z ropy i radzenie sobie z bólem gardła.
2. Mycie migdałków. Ta manipulacja jest wykonywana przez lekarza. W tym celu należy stosować leki antyseptyczne - dwutlenek, furatsilin, jodinol. W niektórych przypadkach wymagane jest stosowanie antybiotyków. Mycie odbywa się codziennie przez 10-15 dni. U dzieci procedura jest zalecana co drugi dzień. W rezultacie możliwe jest zmniejszenie stanu zapalnego migdałków i wypłukanie z nich bakterii chorobotwórczych.
3. Smarowanie migdałków. Procedurę tę wykonuje się z jodem, roztworem lugolu, olejem brzoskwiniowym i innymi środkami antyseptycznymi. Ważne jest również, aby pamiętać, że lugol i jod nie są zalecane dla dzieci, ponieważ są w stanie wywołać oparzenia błon śluzowych.
4. Zastosowanie fizjoterapii. Najczęściej stosuje się kauteryzację laserem migdałków. Można również stosować inhalację, promieniowanie ultrafioletowe i ekspozycję ultradźwiękową.
5. Stosowanie środków przeciwbakteryjnych. Takie leki są przepisywane w celu nawrotu choroby. Podczas remisji nie są one wymagane, ponieważ bakterie chorobotwórcze mogą przyzwyczaić się do konkretnego leku.
6. Wzmocnienie układu odpornościowego. W tym celu można stosować specjalne preparaty, takie jak immunomodulina, rybomunil. Powinieneś również wykonywać hartowanie ciała, ćwiczyć, jeść dobrze.

Jak leczyć przewlekłe zapalenie migdałków, patrz nasze wideo:

Prognoza

Dzięki terminowej i odpowiedniej terapii można całkowicie wyleczyć tę chorobę. Jednocześnie proces leczenia zajmuje dużo czasu i może trwać przez lata. W obecności tej choroby odporność pacjenta jest osłabiona i dlatego często cierpi na patologie układu oddechowego.

Kompensacja zapalenia migdałków jest dość poważną chorobą, która może prowadzić do negatywnych konsekwencji. Aby tego uniknąć, konieczne jest terminowe skonsultowanie się z lekarzem i wyraźne śledzenie jego terminów.

Przewlekła remisja zapalenia migdałków

Migdałki to tkanki, które zapewniają pierwotną obronę immunologiczną organizmu przed wprowadzeniem patogennej mikroflory. W przypadku długotrwałych zakażeń prądowych tracą tę funkcję i ze względu na procesy degeneracyjne zwiększają objętość. Przewlekłe zapalenie migdałków u dziecka może rozwinąć się przed 10 rokiem życia, w przyszłości ta forma choroby jest znacznie mniej powszechna. U dorosłych przewlekłe zapalenie migdałków może być konsekwencją całkowitej immunosupresji, powikłania próchnicy zębów.

Długotrwała infekcja tłumi mechanizmy obronne, wywołuje nierozsądny wzrost tkanki limfoidalnej. Może to prowadzić do upośledzenia oddychania fizjologicznego. Podczas zaostrzenia reaktywny stan zmian odporności może rozwinąć się reumatyzm.

Spójrz na objawy przewlekłego zapalenia migdałków na zdjęciu, zilustrowane główne punkty, na które powinieneś zwrócić uwagę:

Dalej w materiale rozważymy metody leczenia w domu, prawdopodobne przyczyny rozwoju patologii.

Głównymi przyczynami przewlekłego zapalenia migdałków u dorosłych i dzieci są zakaźne czynniki chorobotwórcze. Na przykład wprowadzenie gronkowca prawie zawsze prowadzi do rozwoju przewlekłego procesu zapalnego. Po bólu gardła drobnoustroje pozostają w tkance limfoidalnej, tworząc tam kapsułkowe formy ochrony. Dlatego leczenie standardowymi schematami leczenia zwykle nie prowadzi do pełnego wyzdrowienia.

Na tle zniszczenia normalnych komórek w lagunach migdałków mogą tworzyć się sznury tkanki łącznej. Przerost migdałków jest najważniejszym objawem patologii. Konsekwencje choroby mogą być najbardziej nieprzewidywalne, często rozwija się reumatyzm, następuje dalsze obniżenie odporności. U dzieci jest to najczęstsza przyczyna częstych i długotrwałych przeziębień.

Możliwe komplikacje i działania niepożądane obejmują następujące warunki:

Porażka strun głosowych z ich pogrubieniem, a co za tym idzie, zmiana tonu głosu - to kolejna nieprzyjemna konsekwencja, której można uniknąć, przestrzegając prewencyjnych środków bezpieczeństwa.

Aby zapobiec rozwojowi przewlekłego zapalenia migdałków, należy przestrzegać następujących zasad i metod:

1. całkowite zaprzestanie palenia i przebywanie w pomieszczeniach z zanieczyszczonym powietrzem;
2. używaj tylko ciepłych napojów i jedzenia;
3. eliminacja możliwości używania napojów alkoholowych i gazowanych;
4. przestrzeganie higieny jamy ustnej, w tym wizyty u dentysty co najmniej 2 razy w roku;
5. terminowe leczenie przeziębienia, w tym zapalenia migdałków;
6. wzmocnienie odporności poprzez systematyczne hartowanie, przestrzeganie dnia, przyjmowanie kompleksów witaminowych i mineralnych.

Aby zapobiec dziecku, konieczne jest wykluczenie kontaktu z zakażonymi pacjentami, terminowe szczepienie zgodnie z krajowym kalendarzem szczepień ochronnych.

Rozwój każdej choroby nie występuje od podstaw, w oparciu o pierwotne zmiany tkanki pod wpływem czynników patogennych. W przypadku przewlekłego zapalenia migdałków, główny czynnik infekcyjny leży w odpowiedzi na to, że organizm wytwarza pierwotną odpowiedź immunologiczną. W miejscu wprowadzenia mikroflory bakteryjnej występuje przekrwienie, obrzęk tkanek. Pacjent doświadcza bólu, trudności w połykaniu. Może wystąpić odruchowy kaszel.

Późniejsza patogeneza rozwojowa zależy od stanu układu odpornościowego, jeśli jest osłabiona, komórki zabójcy szybko przestają rozpoznawać patogenną mikroflorę i zaczynają uważać ją za normalne białko. Bakterie zaczynają się swobodnie rozmnażać i rozwijać się w ciele pacjenta.

Im dłużej trwa ten stan, tym bardziej niezbędne są mikroorganizmy kosmiczne do pełnego funkcjonowania. Rozpoczyna się proces pierwotnego przerostu migdałków. Jednak pomimo ich zwiększonej masy, nie mogą już poradzić sobie z ich bezpośrednią funkcją pierwotnej ochrony immunologicznej. Wynika to z faktu, że większość komórek limfoidalnych pod wpływem negatywnych czynników patogennych jest zastępowana przez tkankę łączną. Następnie następuje rozprzestrzenianie się mikroorganizmów i ich produktów przemiany materii przez układ limfatyczny i krążeniowy. Pierwszym objawem tego stanu jest wzrost regionalnych węzłów chłonnych. Najczęściej cierpią w okolicy podżuchwowej.

W około 80% przypadków przewlekłe zapalenie migdałków jest spowodowane przez gronkowcowe i paciorkowcowe formy flory. Około połowa z tych przypadków jest konsekwencją ognisk zmian próchnicowych szkliwa zębów w jamie ustnej. Około 40% przypadków rozwija się po cierpieniu na ropne i łzowe zapalenie migdałków.

Objawy procesu zapalnego w fazie przewlekłej nie mogą być przez długi czas rejestrowane przez jakiekolwiek objawy. Obraz kliniczny i objawy przewlekłego zapalenia migdałków w remisji mogą obejmować:

• przerost tkanki gruczołowej od strony dotkniętej chorobą;
• sporadyczne złe samopoczucie;
• wzrost temperatury ciała do 37 stopni Celsjusza na tle hipotermii lub stresującej sytuacji;
• trudności w połykaniu pokarmów stałych;
• obniżenie tonu głosu.

W ostrej fazie objawy przewlekłego zapalenia migdałków są bardziej wyraźne i mogą naśladować obraz kliniczny ostrego procesu infekcji:

• wzrost temperatury ciała do 38 - 39 stopni Celsjusza;
• ogólne złe samopoczucie i bóle całego ciała;
• ból mięśni, stawów, pleców;
• ciężkie ból gardła;
• czasami suchy kaszel odruchowy.

Podczas kontroli widoczne wyraźne przekrwienie gardła i podniebienia górnego. Błony śluzowe i obrzękłe. Tachykardii i szybkiemu oddychaniu towarzyszy oddzielenie zimnego, lepkiego potu. Submandibularne węzły chłonne po dotkniętej stronie są powiększone i bolesne. Na migdałkach widoczne tandetne ropne naloty. Czasami wykrywa się zatyczki migdałków, które są trudne do usunięcia bez odpowiedniego leczenia. Przy długim przebiegu patologii może wystąpić nieprzyjemny, gnijący oddech z ust, który nie jest związany z obecnością zębów próchnicowych.

Spójrz na zdjęcie, aby zobaczyć typowe znaki, które pomagają zdiagnozować podobny stan:

W okresie remisji choroby u dziecka i dorosłego stan ten nie budzi większych obaw. Ale jednocześnie leczenie przewlekłego zapalenia migdałków w domu wymaga stałego monitorowania i podawania różnych grup leków.

Przede wszystkim potrzebna jest dokładna diagnoza laboratoryjna, z wyłączeniem różnych komplikacji:

Odwiedź lekarza laryngologa co najmniej 1 raz w ciągu 6 miesięcy. Z zaostrzeniem leczenie przewlekłego zapalenia migdałków w domu rozpoczyna się od wyznaczenia ścisłego odpoczynku przez 5-7 dni. Wszelkie aktywności fizyczne są wykluczone. następnie przepisuje się antybiotyk o szerokim spektrum działania (Flemoxin, Amoxiclav, Amoxicillin, Cifran, Ciprofloxacin, Azitral, Sumamed i inne).

Nadmierne picie jest stosowane jako terapia odczulająca, przyjmując witaminę C w dawce 1 g 3 razy dziennie. Używam niesteroidowych leków przeciwzapalnych (aspiryny, ibuprofenu, diklofenaku, metamizolu sodu i innych). Zapobiegają ryzyku zmian reumatycznych i obniżają temperaturę ciała. Leki przeciwhistaminowe przyczyniają się do eliminacji obrzęku tkanek błon śluzowych i migdałków.

Zaleca się częste intensywne picie, płukanie gardła roztworem „Furacilin”, wywar z rumianku aptecznego i szałwii. Można stosować roztwór Lugolu, Kameton, Hexoral i inne środki do stosowania miejscowego.

U dzieci nie zaleca się stosowania różnych tabletek do ssania z mentolem i znieczuleniem ze względu na duże ryzyko rozwoju fałszywego zadu i śmierci dziecka z powodu ataku astmy.

Zaleca się usunięcie dziecka w wieku poniżej 12 lat, jeśli jest to wskazane, usunięcie migdałków (wycięcie migdałków). Faktem jest, że zmienione patologicznie komórki limfoidalne nie są w stanie skutecznie zwalczać patogennych mikroorganizmów. Jednocześnie luki są doskonałym miejscem do reprodukcji patogennych mikroorganizmów. Usuwanie migdałków w przewlekłym zapaleniu migdałków u dziecka zapewnia długotrwałą remisję i znaczne zmniejszenie częstości przeziębienia i chorób zapalnych.

Otolaryngolog Vlasova Marina

Kompensujące zapalenie migdałków jest formą patologii, w której migdałki nadal radzą sobie z infekcją. To dlatego, że zachowują funkcje ochronne. Ten typ patologii jest wyłaniającym się nidusem chorób przewlekłych. W takiej sytuacji nawroty obserwuje się nie więcej niż 2-3 razy w roku lub są całkowicie nieobecne.

Przez ten termin rozumie się patologię, w której zapalone migdałki pełnią funkcje ochronne i nie pozwalają bakteriom na wejście do innych narządów. Choroba ma charakter przewlekły i najczęściej dotyka dzieci.

Z reguły choroba występuje po ostrej dławicy piersiowej, która nie została wyleczona do końca. Czasami inne przewlekłe patologie prowadzą do jego pojawienia się - zakażenie opryszczką, zapalenie zatok, gruźlica. W takiej sytuacji zapalenie dotyka migdałków, co prowadzi do ich porażki.

Czynnikiem sprawczym ostrej dławicy piersiowej są infekcje. Zazwyczaj obejmują mikroorganizmy bakteryjne -

i tak dalej W kontakcie z błonami śluzowymi powodują stan zapalny.

Powody

Istnieje wiele czynników, które zwiększają ryzyko rozwoju przewlekłego procesu zapalnego. Należą do nich:

1. Złe nawyki. Palenie jest szczególnie niebezpieczne, ponieważ powoduje uszkodzenie błony śluzowej i osłabienie układu odpornościowego.
2. Stresujące sytuacje, ciągłe zmęczenie, niedobór witamin, hipotermia. Ponadto przyczyną może być niewłaściwe odżywianie.
3. Pracuj w szkodliwych warunkach, które powodują ciągłe podrażnienie błon śluzowych lub przeciążenie gardła.
4. Przewlekłe choroby narządów wewnętrznych. Niebezpieczeństwo oznacza uszkodzenie układu hormonalnego, oddechowego i pokarmowego.
5. Wpływ zewnętrznych czynników drażniących. Należą do nich ostre aromaty, dym, zanieczyszczone powietrze.
6. Temperatura lub chemiczne oparzenia błon śluzowych. Przyczyną patologii może być narażenie na substancje toksyczne, zbyt gorące jedzenie, wdychanie oparów chemii gospodarczej.
7. Nagła zmiana klimatu lub zmiana warunków temperaturowych.

Wpływ negatywnych czynników prowadzi do znacznego osłabienia układu odpornościowego. Stwarza to korzystne warunki dla rozwoju bakterii chorobotwórczych.

Przeczytaj więcej o przewlekłym zapaleniu migdałków w naszym filmie:

Ta forma zapalenia migdałków ma zwykle ukryty przebieg. Zakażenie jest w ciele, ale w żaden sposób się nie objawia. Aby zidentyfikować chorobę, należy zwrócić uwagę na następujące objawy:

• przewlekłe przeziębienia;
• nieświeży oddech;
• powiększona i luźna struktura migdałków;
• obrzęk węzłów chłonnych;
• tworzenie się ropnego przekrwienia gruczołów.

Czasami pacjenci czują

ból gardła

. Przewlekła forma kompensacyjnego zapalenia migdałków może powodować dyskomfort w sercu, uszkodzenie stawów, tkanki mięśniowej pleców i nerek.

Na zdjęciu zapalenie migdałków

Dzięki kompensacyjnemu zapaleniu migdałków organizm jest w stanie samodzielnie pozbyć się infekcji poprzez aktywację układu odpornościowego.

, obrony nie mogą zwalczać infekcji. W takiej sytuacji migdałki same rozprzestrzeniają czynniki chorobotwórcze w całym ciele i stopniowo tracą swoją funkcję.

Leczenie

Gdy pojawią się objawy tej choroby, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Samoleczenie jest bardzo niebezpieczne, ponieważ może powodować reakcje alergiczne i niepożądane skutki uboczne. Istnieje również ryzyko transformacji patologicznej i cięższych postaci.

Kompensujące zapalenie migdałków wymaga długotrwałego leczenia. Zawiera całą gamę procedur:

1. Gargling W tym celu należy użyć leków farmaceutycznych - furatsilin, Miramistin. Można również użyć nadmanganianu potasu lub wywary warzywne - szczególnie przydatne są szałwia i nagietek. Rumianek jest nie mniej skuteczny. Płukanie powinno być wykonywane dość często - około 15 razy dziennie. Dzięki tej procedurze możliwe jest oczyszczenie migdałków z ropy i radzenie sobie z bólem gardła.
2. Mycie migdałków. Ta manipulacja jest wykonywana przez lekarza. W tym celu należy stosować leki antyseptyczne - dwutlenek, furatsilin, jodinol. W niektórych przypadkach wymagane jest stosowanie antybiotyków. Mycie odbywa się codziennie przez 10-15 dni. U dzieci procedura jest zalecana co drugi dzień. W rezultacie możliwe jest zmniejszenie stanu zapalnego migdałków i wypłukanie z nich bakterii chorobotwórczych.
3. Smarowanie migdałków. Procedurę tę wykonuje się z jodem, roztworem lugolu, olejem brzoskwiniowym i innymi środkami antyseptycznymi. Ważne jest również, aby pamiętać, że lugol i jod nie są zalecane dla dzieci, ponieważ są w stanie wywołać oparzenia błon śluzowych.
4. Zastosowanie fizjoterapii. Najczęściej stosuje się kauteryzację laserem migdałków. Można również stosować inhalację, promieniowanie ultrafioletowe i ekspozycję ultradźwiękową.
5. Stosowanie środków przeciwbakteryjnych. Takie leki są przepisywane w celu nawrotu choroby. Podczas remisji nie są one wymagane, ponieważ bakterie chorobotwórcze mogą przyzwyczaić się do konkretnego leku.
6. Wzmocnienie układu odpornościowego. W tym celu można stosować specjalne preparaty, takie jak immunomodulina, rybomunil. Powinieneś również wykonywać hartowanie ciała, ćwiczyć, jeść dobrze.

Czasami leczenie zachowawcze nie daje pożądanych rezultatów. Jeśli zapalenie migdałków stale się powraca i jest trudne do tolerowania, pojawiają się powikłania i obserwuje się przerost migdałków, stosuje się radykalną metodę - interwencję chirurgiczną. Dzisiaj ciało migdałowate można usunąć bardziej łagodnie - za pomocą lasera.

Jak leczyć przewlekłe zapalenie migdałków, patrz nasze wideo:

Dzięki terminowej i odpowiedniej terapii można całkowicie wyleczyć tę chorobę. Jednocześnie proces leczenia zajmuje dużo czasu i może trwać przez lata. W obecności tej choroby odporność pacjenta jest osłabiona i dlatego często cierpi na patologie układu oddechowego.

Kompensacja zapalenia migdałków jest dość poważną chorobą, która może prowadzić do negatywnych konsekwencji. Aby tego uniknąć, konieczne jest terminowe skonsultowanie się z lekarzem i wyraźne śledzenie jego terminów.

Przewlekłe zapalenie migdałków jest chorobą, w której zachodzi przewlekły proces zapalny w tkankach migdałków. W tej chorobie infekcja bakteryjna jest stale obecna w grubości tkanki limfatycznej migdałków, co powoduje, że zwiększają one swoją wielkość i upośledzają ich funkcję. Choroba charakteryzuje się okresowymi zaostrzeniami (zwłaszcza w okresie jesienno-zimowym), którym towarzyszą pewne objawy, a zaostrzenie przewlekłego zapalenia migdałków jest niczym więcej niż bólem gardła. Choroba najczęściej manifestuje się w dzieciństwie, ale przewlekłe zapalenie migdałków jest często diagnozowane u dorosłych.

Przyczyną rozwoju przewlekłego zapalenia migdałków jest najczęściej nieleczona dławica piersiowa (ostre zapalenie migdałków). Czasami występowanie przewlekłego zapalenia migdałków jest ułatwione przez obecność przewlekłego ogniska zakażenia w jamie ustnej (próchnica zębów) lub w górnych drogach oddechowych (zapalenie zatok, zapalenie gardła).

Objawy mogą być nieobecne podczas remisji. Czasami pacjenci obawiają się dyskomfortu lub lekkiego bólu gardła rano, nieświeży oddech. Temperatura w przewlekłym zapaleniu migdałków zwykle pozostaje normalna, ale u niektórych pacjentów przez długi czas (przez kilka miesięcy) następuje wzrost temperatury ciała do liczby podgorączkowej, co nie wpływa na samopoczucie i wydajność pacjentów.

Patrząc na otolaryngologa, zauważa się, że migdałki podniebienne są powiększone, tkanka migdałków jest krucha, obrzękła, nieco hiperemiczna. W lukach migdałków, nawet w okresie remisji przewlekłego zapalenia migdałków, dochodzi do nagromadzenia białawej serowej masy zwanej „korkami”. Można również wykryć niewielki wzrost węzłów chłonnych szyjki macicy.

Typowy obraz kliniczny bólu gardła jest typowy dla zaostrzenia choroby:

• ciężkie zatrucie organizmu (gorączka do 39 ° C, dreszcze, ból głowy, osłabienie);
• ostry ból gardła, nasilony przez połykanie (czasami pacjenci odmawiają nawet jedzenia);
• zaczerwienienie i silny obrzęk migdałków;
• powiększone węzły chłonne podżuchwowe i szyjne, stają się bolesne przy badaniu dotykowym.

Leczenie zachowawcze

Leczenie zachowawcze przewlekłego zapalenia migdałków bez zaostrzeń polega na myciu luk w migdałkach w celu usunięcia zainfekowanych treści („korków”). Zabieg wykonywany jest przez lekarza w trybie ambulatoryjnym. Aby uzyskać najlepsze wyniki, zaleca się odwiedzanie 8-10 procedur co drugi dzień lub codziennie. Ten środek pomoże wyeliminować centrum przewlekłego zakażenia migdałków i zmniejszyć częstość zaostrzeń przewlekłego zapalenia migdałków.

Przy nieskuteczności leczenia zachowawczego, częstych zaostrzeniach choroby i występowaniu powikłań lekarz może zalecić leczenie chirurgiczne. Wskazania do wycięcia migdałków należy wyraźnie uzasadnić. Wielu pacjentów uważa, że ​​po usunięciu migdałków, które są jednym z narządów zapewniających ochronę przed wirusami i infekcjami, może wystąpić osłabienie ogólnego stanu odporności organizmu. To pytanie jest nadal kontrowersyjne wśród lekarzy, ponieważ w przewlekłym zapaleniu migdałków migdałki nie są w stanie pełnić funkcji ochronnej, ale stają się źródłem infekcji. Dlatego ostateczną decyzję o usunięciu migdałków podejmuje wyłącznie pacjent. Z reguły po wycięciu migdałków częstość chorób układu oddechowego zmniejsza się u pacjentów.

Podczas zaostrzenia choroby przeprowadza się takie samo leczenie jak przy dławicy piersiowej.

Pacjenci potrzebują odpoczynku w łóżku i dobrego odżywiania. Jedzenie przed spożyciem, pożądane jest mielenie, aby zmniejszyć intensywność bólu podczas połykania. Pacjentom zaleca się pić dużo ciepłych napojów (herbata, napoje owocowe, mleko).

Antybiotykoterapia jest przepisywana wyłącznie przez lekarza. Najczęściej przepisywane są antybiotyki penicylinowe i makrolidy. Niezależne podawanie leków w tej grupie nie jest zalecane, nawet jeśli podczas poprzednich zaostrzeń przewlekłego zapalenia migdałków skuteczny był jakikolwiek antybiotyk.

Terapia miejscowa polega na stosowaniu leków zawierających w swoim składzie środki przeciwbakteryjne, przeciwzapalne i znieczulające (Grammidin Neo ze środkiem znieczulającym, Strepsils, Faringosept).

Częste płukanie gardła o roztworach przeciwzapalnych i antyseptycznych jest konieczne, aby usunąć patologiczne treści ze szczelin migdałków, złagodzić obrzęk i stan zapalny. Do płukania można stosować wywary z rumianku i szałwii, preparaty Hexoral, Givalex, roztwór furatsiliny, słaby roztwór soli.

W razie potrzeby możesz użyć środków przeciwbólowych i przeciwgorączkowych (Coldrex, Ferveks, Nurofen).

O leczeniu przewlekłego zapalenia migdałków w programie „O najważniejszym”:

Przewlekłe zapalenie migdałków i jego leczenie

Zapalenie migdałków jest procesem patologicznym, który dotyka migdałków podniebiennych i charakteryzuje się takimi objawami jak zmęczenie, ból gardła i słaby apetyt. Ta dolegliwość może występować w dwóch postaciach - ostrej i przewlekłej. A jeśli mówimy o ostrym przebiegu, jest mniej niebezpieczny, ponieważ obraz kliniczny jest wyraźny, więc można rozpocząć terapię na czas.

Lecz przewlekłe zapalenie migdałków może mieć etap remisji (objawy są prawie niezauważalne, a pacjent żyje normalnie) i zaostrzenia (ciężkie objawy i ryzyko powikłań).

W ostrej fazie objawy są początkowo ukryte. Pacjent może nawet nie wiedzieć, że ma zapalenie migdałków. Jedyne, co go niepokoi, to łaskotanie w żalu i uczucie obcego obiektu. Nieuszkodzony oddech nie jest wykluczony.

Na zdjęciu wygląda to jak zaostrzenie przewlekłego zapalenia migdałków.

Następnym objawem przewlekłego zapalenia migdałków w ostrej fazie będzie kaszel. Pacjent czuje się zmęczony i słaby w całym ciele. Często wzrasta temperatura ciała. Ponadto może być trwały przez cały dzień lub wznosić się bliżej nocy. Osoba czuje się przytłoczona i nie może wykonywać swojej zwykłej pracy.

Przewlekłe zapalenie migdałków w ostrej fazie charakteryzuje się nieprzyjemnymi i bolesnymi odczuciami podczas połykania. Podczas badania zewnętrznego lekarz obserwuje wzrost liczby węzłów chłonnych. Ponadto warunek ten obserwuje się przez kilka dni. Wraz z zaostrzeniem przewlekłego zapalenia migdałków pacjent odczuwa bóle głowy promieniujące do lewej strony głowy.

Na wideo zaostrzenie przewlekłego zapalenia migdałków:

W leczeniu zaostrzenia przewlekłego zapalenia migdałków u dorosłych można stosować metody zachowawcze i chirurgiczne.
Leczenie zachowawcze

Podczas zaostrzenia przewlekłej postaci zapalenia migdałków występuje dławica piersiowa. Rozwija się na tle rozmnażania patogennej mikroflory w migdałkach. Z tego powodu głównym leczeniem u dorosłych pozostaje stosowanie takich leków jak antybiotyki i środki antyseptyczne.

Jak wygląda i jak wygląda ropień paratonsillarowy mkb można zobaczyć na zdjęciu w tym artykule.

Ale jakie są objawy ropnia paratonsalnego i jak leczy się tę chorobę, ten artykuł jest opisany bardzo szczegółowo.

W jaki sposób leczenie pojawia się po otwarciu ropnia paratonsillar, ten artykuł pomoże Ci zrozumieć:

Jak odbywa się odkurzanie migdałków, gdy w tym filmie opisano szczegółowo zapalenie migdałków.

Terapia antybiotykowa powinna rozpocząć się natychmiast po wykryciu takich objawów: zaczerwienienie gardła i gorączka. Antybiotyki można przyjmować w postaci tabletek lub zastrzyków. W przypadku zaostrzenia zapalenia migdałków pacjentowi przepisuje się leki przeciwbakteryjne z grupy penicylin i cefalosporyn.

Wśród najbardziej skutecznych:

• Ampicylina
• Amoksycylina (czy mogę wziąć Amoksycylinę na przeziębienie, ten artykuł pomoże Ci zrozumieć)

Na zdjęciu - amoksycylina

Na zdjęciu cefazolina

Jeśli po 2 dniach od rozpoczęcia przyjmowania tych leków nie ma dodatniej dynamiki, lekarz postanawia zastąpić wybrany lek innym. Zdarza się to często u osób, które wielokrotnie przyjmowały antybiotyki, a bakterie uzależniały się. Aby dokładnie określić odporność mikroorganizmów na antybiotyki, konieczne jest przeprowadzenie badania bakteriologicznego z określeniem wrażliwości bakterii na leki przeciwbakteryjne.

Oprócz antybiotyków konieczne jest leczenie przewlekłego zapalenia migdałków w ostrej fazie za pomocą roztworów antyseptycznych. Są zaangażowani w płukanie jamy ustnej i gardła. Aby wyprodukować środki terapeutyczne 5-10 razy dziennie. Wskazane jest stosowanie furatsiliny, jodinolu. Do terapii lokalnej używają sprayów do gardła - Ingalipt (jaka jest cena sprayu Ingalipt) i Hexoral (i ile kosztuje spray Hexoral, można się nauczyć z tego artykułu)

Na zdjęciu - furatsilin

Możesz zmniejszyć bolesne objawy w gardle i uzyskać efekt antyseptyczny za pomocą specjalnych cukierków. Muszą się rozpuścić w ciągu dnia. Najskuteczniejszy jest Faringosept (który jest lepszy do stosowania Lizobact lub Faringosept podczas ciąży, ten artykuł pomoże ci zrozumieć)

Często lekarz prowadzący w leczeniu zapalenia migdałków w ostrej fazie podejmuje decyzję o przeprowadzeniu wycięcia migdałków. Jest to operacja usunięcia migdałków. Ale konieczne jest przeprowadzenie go tylko w określonych wskazaniach. Dlatego wskazane jest przeprowadzenie zabiegu w przypadku nawracających ropni paratonsilarnych. Dlatego też, gdy zapalenie migdałków jest niepowikłane, lepiej jest stosować metody leczenia zachowawczego.

Po usunięciu wideo przewlekłego zapalenia migdałków:

Operacja nie jest zalecana dla następujących patologii:

• Białaczka;
• Aktywna gruźlica;
• Zapalenie nerek;
• Choroba serca.

W leczeniu zapalenia migdałków u dorosłych można użyć następujących środków ludowych:

Propolis. Drobno posiekaj surowce i łącz z alkoholem w równych ilościach. Przechowywać w ciemnym miejscu przez 5 dni. Następnie utrzymuj dzienne spożycie 20 kropli 3 razy dziennie. Weź lek na 21 dni.

Na zdjęciu propolis do leczenia

Na zdjęciu - krople czosnku

Na zdjęciu - burak do leczenia zapalenia migdałków

Leczenie u dzieci

W leczeniu przewlekłego zapalenia migdałków na etapie zaostrzenia u młodych pacjentów możliwe jest stosowanie leków, fizjoterapii, chirurgii. Ponadto ważne jest przestrzeganie ciężaru zaleceń lekarza dotyczących prawidłowego odżywiania, spacerów na świeżym powietrzu.

Ogólnie rzecz biorąc, leczenie u dzieci jest następujące:

1. Biorąc antybiotyki. Lekarz przepisuje konkretny lek, biorąc pod uwagę objawy pacjenta i jego mikroflorę. Leki przeciwbakteryjne mogą przepisywać zarówno łagodne, jak i ciężkie działania. Jednocześnie, w połączeniu z antybiotykami, ważne jest również otrzymywanie probiotyków, aby nie uszkodzić przewodu pokarmowego.
2. Preparaty antyseptyczne. Są sprzedawane w postaci aerozoli, sprayów i roztworów.
3. Leczenie nadwrażliwości. Jego celem jest złagodzenie obrzęku migdałków. Ponadto mają wpływ na błonę śluzową tylnej ściany ludzkiego gardła. Przy pomocy takich leków można poprawić wchłanianie innych leków.
4. Jak wiadomo przewlekłe zapalenie migdałków zmniejsza odporność. W związku z tym lekarz będzie musiał uwzględnić leki immunostymulujące w schemacie leczenia. Dzięki nim udaje im się aktywować obronę organizmu i pokonać chorobę.
5. Lek homeopatyczny. Dzięki nim poprawia się funkcja żywieniowa zaatakowanego migdałka. W tym celu mogą stosować zarówno preparaty, jak i roztwory do płukania. Skuteczne jest również wykonywanie inhalacji ultradźwiękowych i parowych w oparciu o lecznicze zioła.
6. Łagodne leczenie. Jest stosowany, gdy występuje silne łaskotanie lub suchość w gardle. W tym celu można użyć oleju brzoskwiniowego. Jego kroplówka w nosie. Nadal skuteczny pozostaje 3% perhydrol. Jego użycie podczas płukania gardła. Musisz wziąć 200 ml wody i dodać 10 kropli nadtlenku wodoru. 1-2 razy dziennie spłucz.
7. Środki przeciwbólowe. Powinny być stosowane tylko wtedy, gdy pacjent cierpi na silny ból.
8. Właściwe odżywianie. Aby leczenie przewlekłego zapalenia migdałków w ostrej fazie było skuteczne, dziecko musi monitorować swoją dietę. Tak więc w jego diecie nie powinno być smażone, wędzone, słone i kwaśne. Podczas zaostrzenia również nie jedz solidne i twarde jedzenie.

Na wideo - zaostrzenie przewlekłego zapalenia migdałków u dziecka:

Przewlekłe zapalenie migdałków na etapie zaostrzenia jest bardzo niebezpieczną chorobą, ponieważ bez odpowiedniego leczenia może powodować wiele powikłań. Terapia powinna być podejściem zintegrowanym, aby można było pozbyć się nie tylko objawów, ale także przyczyn choroby.

Przewlekła remisja zapalenia migdałków co to jest

Przewlekłe zapalenie migdałków jest stanem migdałków, w którym na tle spadku lokalnych naturalnych funkcji ochronnych następuje ich okresowe zapalenie. Dlatego migdałki (gruczoły) stają się stałym źródłem infekcji, z przewlekłą alergią i zatruciem organizmu. Objawy przewlekłego zapalenia migdałków przejawiają się wyraźnie w okresach nawrotów, gdy temperatura ciała wzrasta podczas zaostrzenia, zwiększają się węzły chłonne, pojawia się ból, ból gardła, ból podczas przełykania i nieświeży oddech.

Na tle obniżonej odporności i obecności przewlekłego ogniska zakażenia pacjenci z przewlekłym zapaleniem migdałków mogą później cierpieć na takie choroby, jak reumatyzm, odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie przydatków (patrz zapalenie wyrostków macicznych - objawy i leczenie), zapalenie gruczołu krokowego itp. Przewlekłe zapalenie migdałków, zapalenie zatok, zapalenie zatok - są to choroby społeczne współczesnego mieszkańca megalopolis, ponieważ niekorzystna sytuacja ekologiczna w miastach, monotonna chemiczna żywność, stresy, przepracowanie, obfitość agresywnych, negatywnych informacji to waga Smera niekorzystnie wpływa na stan układu odpornościowego populacji.

Dlaczego występuje przewlekłe zapalenie migdałków?

Główną funkcją migdałków, jak również innych tkanek limfoidalnych w ludzkim gardle, jest ochrona organizmu przed patogennymi mikroorganizmami, które wchodzą do nosogardzieli za pomocą pożywienia, powietrza i wody. W tych tkankach wytwarzane są substancje ochronne, takie jak interferon, limfocyty, gamma globulina. W normalnym stanie układu odpornościowego zarówno niepatogenna, jak i warunkowo patogenna mikroflora jest zawsze obecna w prawidłowych, naturalnych stężeniach bez wywoływania procesów zapalnych w błonie śluzowej i głęboko w migdałkach, w lukach i kryptach.

Gdy tylko dojdzie do intensywnego wzrostu bakterii z zewnątrz lub obecności warunkowo patogennych bakterii, migdałki podniebienne niszczą i eliminują infekcję, prowadząc do normalizacji stanu - a wszystko to dzieje się niezauważone przez ludzi. Jeśli z różnych powodów, opisanych poniżej, występuje nierównowaga mikroflory, ostry wzrost bakterii może powodować dusznicę bolesną, ostre zapalenie, które może wystąpić w postaci zapalenia migdałków szyjnych i dusznicy bolesnej.

Jeśli takie stany zapalne przedłużają się, często nawracają i są trudne do wyleczenia, proces odporności na infekcje migdałków osłabia się, nie radzą sobie z funkcjami obronnymi, tracą zdolność do czyszczenia się i są źródłem infekcji, a następnie rozwija się postać przewlekła - zapalenie migdałków. W rzadkich przypadkach, około 3%, zapalenie migdałków może rozwinąć się bez wcześniejszego ostrego procesu, to znaczy nie jest poprzedzone bólem gardła.

W migdałkach pacjentów z przewlekłym zapaleniem migdałków prawie 30 patogennych bakterii jest uwalnianych podczas analizy bakteryjnej, ale paciorkowce i gronkowce są uważane za najliczniejsze w lukach.

Przed rozpoczęciem leczenia bardzo ważne jest zbadanie flory bakteryjnej przy ustaleniu wrażliwości na antybiotyki, ponieważ patogenne mikroorganizmy są bardzo zróżnicowane i każdy z nich może być odporny na niektóre środki przeciwbakteryjne. Przy losowym przepisywaniu antybiotyków, z opornością bakteryjną, leczenie będzie nieskuteczne lub w ogóle nie będzie skuteczne, co doprowadzi do wydłużenia okresu regeneracji i przejścia od dławicy do przewlekłego zapalenia migdałków.

Choroby wywołujące rozwój przewlekłego zapalenia migdałków:

• Naruszenie oddychania przez nos w polipach (polipy w nosie, leczenie), migdałki gardłowe (leczenie migdałków u dzieci), ropne zapalenie zatok, zapalenie zatok (leczenie zapalenia stawów za pomocą antybiotyków), skrzywienie przegrody nosowej, a także próchnica zębów - może wywołać zapalenie migdałków podniebiennych
• Zmniejszenie odporności miejscowej i ogólnej w chorobach zakaźnych - odrze (patrz objawy odry u dorosłych), gorączce szkarłatnej, gruźlicy itp., Szczególnie w ciężkich przypadkach, nieodpowiednim leczeniu, niewłaściwie dobranych lekach do terapii.
• Dziedziczna predyspozycja - jeśli historia rodziny ma przewlekłe zapalenie migdałków u bliskich krewnych.

Czynniki niepożądane powodujące zaostrzenie przewlekłego zapalenia migdałków:

• Niewielka ilość płynu spożywanego dziennie. Osoba powinna pić co najmniej 2 litry płynu dziennie, a także niską jakość wody spożywanej codziennie (należy używać wyłącznie wody oczyszczonej do gotowania, specjalne filtry do wody)
• Ciężka lub długotrwała hipotermia
• Silne sytuacje stresowe, ciągłe przeciążenie psycho-emocjonalne, brak właściwego snu i odpoczynku, depresja, zespół przewlekłego zmęczenia
• Praca w niebezpiecznej produkcji, zapylenie, zanieczyszczenie gazem pomieszczeń w miejscu pracy
• Ogólna niekorzystna sytuacja środowiskowa w miejscu zamieszkania - przedsiębiorstwa przemysłowe, obfitość pojazdów, produkcja chemiczna, zwiększone tło radioaktywne, obfitość w salonie niskiej jakości artykułów gospodarstwa domowego, które emitują szkodliwe substancje do powietrza - tanie urządzenia gospodarstwa domowego, dywany i meble wykonane z materiałów toksycznych, aktywne stosowanie chemii gospodarczej (detergenty zawierające chlor, detergenty do prania i detergenty do mycia naczyń o wysokim stężeniu środków powierzchniowo czynnych itp.)
• Nadużywanie alkoholu i palenie
• Niewłaściwe odżywianie, obfitość węglowodanów i białek, ograniczone spożycie zbóż, warzyw, owoców.

Gdy proces zaczyna nabierać przewlekłej postaci w migdałkach, tkanka limfatyczna z przetargu stopniowo staje się coraz gęstsza, zastępując łącznik, pojawiają się blizny, które pokrywają luki. Prowadzi to do pojawienia się zatyczek lakunarnych - zamkniętych ognisk ropnych, w których gromadzą się cząsteczki żywności, smoła tytoniowa, ropa, mikroby, zarówno żywe, jak i martwe, martwe komórki skóry błony śluzowej.

W zamkniętych lukach, mówiąc w przenośni, w kieszeniach, w których gromadzi się ropa, powstają bardzo korzystne warunki dla zachowania i rozmnażania patogennych mikroorganizmów, których toksyczne produkty odpadowe z przepływem krwi rozprzestrzeniają się po całym ciele, dotykając prawie wszystkich narządów wewnętrznych, prowadząc do chronicznego zatrucia organizmu. Proces ten jest powolny, ogólne mechanizmy mechanizmów odpornościowych wysuwają się i organizm może zacząć reagować nieodpowiednio na trwałą infekcję, powodując alergie. A same bakterie (paciorkowce) powodują poważne powikłania.

Objawy i powikłania zapalenia migdałków

Przewlekłe zapalenie migdałków w naturze i nasilenie stanu zapalnego dzieli się na kilka typów:

• Prosta forma powtarzająca się, gdy często występuje zapalenie migdałków
• Prosta, przewlekła postać to przedłużające się powolne zapalenie migdałków podniebiennych.
• Prosta forma wyrównana, to znaczy rzuty zapalenia migdałków i epizody bólu gardła występują rzadko.
• Forma toksyczno-alergiczna, która ma 2 rodzaje

Z prostą formą przewlekłego zapalenia migdałków, objawy są rzadkie, ograniczone jedynie przez miejscowe oznaki - ropa w kieszonkach, ropne zatyczki, obrzęk krawędzi łuków, powiększone węzły chłonne, uczucie obcego ciała, dyskomfort podczas połykania, suchość w ustach i zapach ust. W okresach remisji objawy są nieobecne, a podczas zaostrzeń do 3 razy w roku występuje dławica piersiowa, której towarzyszy gorączka, ból głowy, ogólne złe samopoczucie, osłabienie, długi okres rekonwalescencji.

1 postać toksyczno-alergiczna - oprócz miejscowych reakcji zapalnych do objawów zapalenia migdałków dodaje się ogólne objawy zatrucia i alergii organizmu - wzrost temperatury ciała, ból serca z normalnym EKG, ból stawów i zwiększone zmęczenie. Pacjent cierpi bardziej niż grypa, orvi, powrót do zdrowia po opóźnieniu choroby.

2 postać toksyczno-alergiczna - dzięki tej formie choroby migdałki stają się stałym źródłem infekcji, a ryzyko rozprzestrzenienia się w całym organizmie jest wysokie. Dlatego oprócz powyższych objawów występują zaburzenia stawów, wątroby, nerek, zaburzenia czynności serca, wykrywane przez EKG, zaburzenia rytmu serca, mogą wystąpić nabyte wady serca, reumatyzm, zapalenie stawów i choroby układu moczowo-płciowego. Osoba nieustannie doświadcza słabości, zmęczenia, niskiej gorączki.

Konserwatywne miejscowe leczenie przewlekłego zapalenia migdałków

Leczenie przewlekłego zapalenia migdałków może być chirurgiczne i zachowawcze. Naturalnie operacja jest ekstremalnym środkiem, który może spowodować nieodwracalne uszkodzenie układu odpornościowego i funkcji ochronnych organizmu. Chirurgiczne usunięcie migdałków jest możliwe, gdy przy długotrwałym zapaleniu tkanka limfatyczna zostaje zastąpiona tkanką łączną. W przypadkach, gdy ropień paratonsillarowy występuje w przypadku postaci toksyczno-alergicznej 2, pokazano jego rozwarstwienie.

Wskazania do usuwania migdałków:

• Powiększony migdałek zapobiega prawidłowemu oddychaniu przez nos lub połykaniu.
• Ponad 4 chore tony rocznie
• Ropień otrzewnowy
• Leczenie zachowawcze bez efektu przez ponad rok
• Wystąpił epizod ostrej gorączki reumatycznej lub występuje przewlekła choroba reumatyczna, powikłania nerkowe

Migdałki podniebienne odgrywają ważną rolę w tworzeniu bariery zakaźnej i hamują proces zapalny, są jednym ze składników wsparcia i odporności lokalnej i ogólnej. Dlatego otolaryngolodzy starają się je zachować, bez uciekania się do operacji, starają się przywrócić funkcje migdałków podniebiennych różnymi metodami i procedurami.

Leczenie zachowawcze zaostrzenia przewlekłego procesu powinno być prowadzone w ośrodku laryngologicznym, z wykwalifikowanym specjalistą, który zaleci kompleksową odpowiednią terapię w zależności od formy i stadium choroby. Nowoczesne metody leczenia zapalenia migdałków są przeprowadzane w kilku etapach:

Istnieją 2 sposoby przepłukiwania migdałków migdałków - jedną za pomocą strzykawki, drugą za pomocą dyszy aparatu Tonsilora. Pierwsza metoda jest obecnie uważana za przestarzałą, ponieważ nie jest wystarczająco skuteczna, ciśnienie wytwarzane przez strzykawkę jest niewystarczające do dokładnego mycia, a procedura jest traumatyczna i kontaktowa, często powodując odruch wymiotny u pacjentów. Największy efekt uzyskuje się, gdy lekarz używa głowy Tonsilor. Jest stosowany zarówno do mycia, jak i do podawania roztworów leczniczych. Po pierwsze, lekarz umyje lakiery roztworem antyseptycznym, a on dobrze zobaczy, że jest wymywany z migdałków.

• Nawadnianie ultradźwiękami, leczenie Lugola

Po usunięciu patologicznego sekretu końcówkę należy zastąpić końcówką ultradźwiękową, która ze względu na efekt kawitacji ultradźwięków tworzy zawiesinę leku i z wysiłkiem dostarcza roztwór leku do warstwy podśluzówkowej migdałków. Jako lek zwykle używają 0,01% roztworu Miramistin, środek ten jest środkiem antyseptycznym, który pod działaniem ultradźwięków nie traci swoich właściwości. Następnie, po tej procedurze, lekarz może leczyć migdałki roztworem Lugola (patrz Lugol w przypadku zapalenia migdałków).

Sesja laseroterapii ma również dobry efekt, zmniejsza obrzęk i zapalenie tkanek i błony śluzowej migdałków. Aby uzyskać najlepsze wyniki, źródło promieniowania laserowego umieszcza się w jamie ustnej bliżej migdałków i tylnej ściany gardła.

• Sesje efekty wibroakustyczne, UV

Takie sesje są wykonywane w celu normalizacji mikrokrążenia, poprawy odżywiania w tkankach migdałków. Promieniowanie UV-UV przeprowadza się w celu reorganizacji mikroflory, ta stara, sprawdzona metoda nie straciła na znaczeniu i jest uważana za dość skuteczną.

Wszystkie opisane metody powinny być prowadzone kursy, których liczba i częstotliwość są ustalane indywidualnie w każdym konkretnym przypadku klinicznym. Aby osiągnąć maksymalny efekt, wymagane jest od 5 do 10 procedur mycia, aż pojawi się czysta woda do mycia. Zabieg ten jest w stanie przywrócić zdolność migdałków do samooczyszczania, a okres remisji jest znacznie wydłużony, nawroty stają się rzadsze.

Aby uniknąć usunięcia migdałków i leczenia doprowadziło do trwałego rezultatu, pożądane jest przeprowadzenie takiego skutecznego leczenia 2-4 razy w roku i przeprowadzenie wspomagającego leczenia profilaktycznego w domu samodzielnie, płukanie gardła (patrz wszystkie rozwiązania do płukania gardła z dławicą piersiową).

Niedawni naukowcy prowadzą do wniosku, że w przewlekłym zapaleniu zatok, zapaleniu zatok, zapaleniu migdałków ważną rolę odgrywa brak równowagi mikroflory błony śluzowej nosa i oportunistycznych mikroorganizmów, które zaczynają się rozmnażać, gdy występuje niewystarczająca ilość korzystnej flory, która hamuje wzrost bakterii chorobotwórczych. (patrz. Przyczyny zapalenia zatok to dysbakterioza zatokowa)

Jedną z możliwości profilaktycznego i wspomagającego leczenia zapalenia migdałków może być płukanie gardła preparatami zawierającymi żywe kultury acidofilnych bakterii kwasu mlekowego - Narine (płynny koncentrat 150 rubli), Trilakt (1000 rubli), Normoflorin (160-200 rubli). Normalizuje to równowagę mikroflory nosowo-gardłowej, przyczynia się do bardziej naturalnego gojenia i dłuższej remisji.

Skuteczne leczenie lekami

Dopiero po ustaleniu dokładnej diagnozy, obrazu klinicznego, stopnia i formy przewlekłego zapalenia migdałków lekarz określa taktykę postępowania z pacjentem, przepisuje przebieg terapii lekowej i lokalne procedury. Farmakoterapia to stosowanie następujących rodzajów leków:

• Antybiotyki na zapalenie migdałków

Lekarz przepisuje tę grupę leków tylko wtedy, gdy zaostrzenie przewlekłego zapalenia migdałków, leczenie antybiotykami najlepiej przeprowadzać na podstawie danych bakteryjnych. Blind recepty nie może prowadzić do pożądanego efektu, utraty czasu i pogorszenia. W zależności od ciężkości procesu zapalnego, antybiotyki na ból gardła mogą być przepisywane przez lekarza jako krótki kurs najprostszych i najbezpieczniejszych środków, a także dłuższy kurs z silniejszymi lekami wymagającymi probiotyków (patrz także Sumamed na ból gardła). Gdy ukryte zapalenie migdałków jest leczone lekami przeciwdrobnoustrojowymi nie jest pokazane, ponieważ dodatkowo narusza mikroflorę i przewód pokarmowy i jamę ustną, jak również tłumi układ odpornościowy (patrz 11 zasad prawidłowego przyjmowania antybiotyków).

Podczas przepisywania agresywnych antybiotyków o szerokim spektrum działania, a także współistniejących chorób przewodu pokarmowego (zapalenie błony śluzowej żołądka, zapalenie jelita grubego, refluks itp.), Probiotyczne leki oporne na antybiotyki - Acipol, Rela Life, Narine, Primadofilus, Gastropharm, Normoflorin należy przyjmować jednocześnie z rozpoczęciem leczenia. (Zobacz całą listę probiotyków - analogi BAD i Linex)

W zespole silnego bólu Ibuprofen lub Nurofen jest najbardziej optymalny, są stosowane jako leczenie objawowe i przy niewielkim bólu ich stosowanie nie jest wskazane (zobacz pełną listę i ceny niesteroidowych leków przeciwzapalnych w artykule Urazy pleców).

Aby zmniejszyć obrzęk błony śluzowej, obrzęk migdałków, tylną ścianę gardła, konieczne jest przyjmowanie leków odczulających, a także bardziej efektywne wchłanianie innych leków. Wśród tej grupy lepiej jest stosować leki ostatniej generacji, mają dłuższe, przedłużone działanie, nie mają działania uspokajającego, są silniejsze i bezpieczniejsze. Wśród antyhistamin można wyróżnić najlepsze - Tsetrin, Parlazin, Zyrtek, Letizen, Zodak, a także Telfast, Feksadin, Feksofast (patrz Lista wszystkich leków na alergie). W przypadku, gdy pacjentowi długotrwale stosowanemu pomaga jeden z tych leków, nie należy go zmieniać na inny.

• Antyseptyczne leczenie miejscowe

Ważnym warunkiem skutecznego leczenia jest płukanie gardła, w tym celu można korzystać z różnych rozwiązań, takich jak gotowe spraye, i samodzielnie rozcieńczać specjalne roztwory. Najwygodniej jest stosować Miramistin (250 rubli), który jest sprzedawany z rozpylonym roztworem 0,01%, Octenisept (230-370 rubli), który rozcieńcza się wodą 1/5 i Dioxidin (1% roztwór 200 rubli 10 ampułek), 1 wzmacniacz rozcieńczony w 100 ml ciepłej wody (patrz lista wszystkich sprayów do gardła). Aromaterapia może mieć również pozytywny wpływ na płukanie gardła lub wdychanie olejków eterycznych - lawendy, drzewa herbacianego, eukaliptusa, cedru.

Spośród leków, które mogą być stosowane do stymulowania miejscowej odporności w jamie ustnej, być może tylko Imudon jest wskazany do stosowania, przebieg terapii wynosi 10 dni (rozwiązanie tab. 4 p / dzień). Wśród środków naturalnego pochodzenia dla podniesienia odporności można użyć Propolisu, Pantokrina, żeń-szenia, rumianku.

• Leczenie homeopatyczne i środki ludowe

Doświadczony homeopata może wybrać optymalne leczenie homeopatyczne i, zgodnie z jego zaleceniami, można maksymalnie przedłużyć remisję po usunięciu ostrego procesu zapalnego za pomocą tradycyjnych metod leczenia. Do płukania gardła można użyć następujących roślin leczniczych: serii, szałwii, rumianku, liści eukaliptusa, pąków wierzby, mchu islandzkiego, kory osiki, topoli, a także korzeni wypalania, devyasila, imbiru.

Z procesu zapalnego i przyjmowania niektórych leków pojawiają się suche usta, łaskotanie, ból gardła, w którym to przypadku bardzo skuteczne i bezpieczne jest stosowanie oleju z moreli, brzoskwini, rokitnika, biorąc pod uwagę indywidualną tolerancję tych środków (brak reakcji alergicznych). Aby dokładnie zmiękczyć nosogardziel, powinieneś zakopać każdy z tych olejków w nosie kilka kropli rano i wieczorem, kiedy zakopiesz głowę należy odrzucić. Innym sposobem zmiękczenia gardła jest 3% nadtlenek wodoru, czyli 9% i 6% roztwór należy rozcieńczyć i wypłukać gardła tak długo, jak to możliwe, a następnie opłukać gardło ciepłą wodą.

Terapia dietetyczna jest integralną częścią skutecznego leczenia, każde twarde, twarde, pikantne, smażone, kwaśne, słone, wędzone, bardzo zimne lub gorące jedzenie, bogate w wzmacniacze smaku i sztuczne dodatki, alkohol - znacznie pogarsza stan pacjenta.

Przewlekłe zapalenie migdałków jest chorobą, w której zachodzi przewlekły proces zapalny w tkankach migdałków. W tej chorobie infekcja bakteryjna jest stale obecna w grubości tkanki limfatycznej migdałków, co powoduje, że zwiększają one swoją wielkość i upośledzają ich funkcję. Choroba charakteryzuje się okresowymi zaostrzeniami (zwłaszcza w okresie jesienno-zimowym), którym towarzyszą pewne objawy, a zaostrzenie przewlekłego zapalenia migdałków jest niczym więcej niż bólem gardła. Choroba najczęściej manifestuje się w dzieciństwie, ale przewlekłe zapalenie migdałków jest często diagnozowane u dorosłych.

Przyczyną rozwoju przewlekłego zapalenia migdałków jest najczęściej nieleczona dławica piersiowa (ostre zapalenie migdałków). Czasami występowanie przewlekłego zapalenia migdałków jest ułatwione przez obecność przewlekłego ogniska zakażenia w jamie ustnej (próchnica zębów) lub w górnych drogach oddechowych (zapalenie zatok, zapalenie gardła).

Objawy przewlekłego zapalenia migdałków

Objawy mogą być nieobecne podczas remisji. Czasami pacjenci obawiają się dyskomfortu lub lekkiego bólu gardła rano, nieświeży oddech. Temperatura w przewlekłym zapaleniu migdałków zwykle pozostaje normalna, ale u niektórych pacjentów przez długi czas (przez kilka miesięcy) następuje wzrost temperatury ciała do liczby podgorączkowej, co nie wpływa na samopoczucie i wydajność pacjentów.

Patrząc na otolaryngologa, zauważa się, że migdałki podniebienne są powiększone, tkanka migdałków jest krucha, obrzękła, nieco hiperemiczna. W lukach migdałków, nawet w okresie remisji przewlekłego zapalenia migdałków, dochodzi do nagromadzenia białawej serowej masy zwanej „korkami”. Można również wykryć niewielki wzrost węzłów chłonnych szyjki macicy.

Typowy obraz kliniczny bólu gardła jest typowy dla zaostrzenia choroby:

Leczenie przewlekłego zapalenia migdałków

Leczenie zachowawcze

Leczenie zachowawcze przewlekłego zapalenia migdałków bez zaostrzeń polega na myciu luk w migdałkach w celu usunięcia zainfekowanych treści („korków”). Zabieg wykonywany jest przez lekarza w trybie ambulatoryjnym. Aby uzyskać najlepsze wyniki, zaleca się odwiedzanie 8-10 procedur co drugi dzień lub codziennie. Ten środek pomoże wyeliminować centrum przewlekłego zakażenia migdałków i zmniejszyć częstość zaostrzeń przewlekłego zapalenia migdałków.

Leczenie chirurgiczne

W niektórych przypadkach nie da się zrobić bez interwencji chirurgicznej w objętości usuwania migdałków - wycięcie migdałków.

Przy nieskuteczności leczenia zachowawczego, częstych zaostrzeniach choroby i występowaniu powikłań lekarz może zalecić leczenie chirurgiczne. Wskazania do wycięcia migdałków należy wyraźnie uzasadnić. Wielu pacjentów uważa, że ​​po usunięciu migdałków, które są jednym z narządów zapewniających ochronę przed wirusami i infekcjami, może wystąpić osłabienie ogólnego stanu odporności organizmu. To pytanie jest nadal kontrowersyjne wśród lekarzy, ponieważ w przewlekłym zapaleniu migdałków migdałki nie są w stanie pełnić funkcji ochronnej, ale stają się źródłem infekcji. Dlatego ostateczną decyzję o usunięciu migdałków podejmuje wyłącznie pacjent. Z reguły po wycięciu migdałków częstość chorób układu oddechowego zmniejsza się u pacjentów.

Leczenie zaostrzeń przewlekłego zapalenia migdałków

Podczas zaostrzenia choroby przeprowadza się takie samo leczenie jak przy dławicy piersiowej.

Pacjenci potrzebują odpoczynku w łóżku i dobrego odżywiania. Jedzenie przed spożyciem, pożądane jest mielenie, aby zmniejszyć intensywność bólu podczas połykania. Pacjentom zaleca się pić dużo ciepłych napojów (herbata, napoje owocowe, mleko).

Antybiotykoterapia jest przepisywana wyłącznie przez lekarza. Najczęściej przepisywane są antybiotyki penicylinowe i makrolidy. Niezależne podawanie leków w tej grupie nie jest zalecane, nawet jeśli podczas poprzednich zaostrzeń przewlekłego zapalenia migdałków skuteczny był jakikolwiek antybiotyk.

Terapia miejscowa polega na stosowaniu leków zawierających w swoim składzie środki przeciwbakteryjne, przeciwzapalne i znieczulające (Grammidin Neo ze środkiem znieczulającym, Strepsils, Faringosept).

Częste płukanie gardła o roztworach przeciwzapalnych i antyseptycznych jest konieczne, aby usunąć patologiczne treści ze szczelin migdałków, złagodzić obrzęk i stan zapalny. Do płukania można stosować wywary z rumianku i szałwii, preparaty Hexoral, Givalex, roztwór furatsiliny, słaby roztwór soli.

W razie potrzeby możesz użyć środków przeciwbólowych i przeciwgorączkowych (Coldrex, Ferveks, Nurofen).

O leczeniu przewlekłego zapalenia migdałków w programie „O najważniejszym”: