loader

Główny

Zapobieganie

Usuwanie migdałków w przewlekłym zapaleniu migdałków

Zapalenie migdałków jest chorobą, która atakuje organy nosogardzieli - migdałki (popularna nazwa - migdałki). Czynnikami wywołującymi chorobę są różne patogenne mikroorganizmy - bakterie, wirusy, grzyby. W większości przypadków infekcja jest spowodowana gronkowcem. W przewlekłym stadium choroby eksperci zalecają usunięcie migdałków.

Zapalenie migdałków może występować w dwóch postaciach. Ostra postać choroby jest powszechnie znana jako angina. W dławicy objawy są wyraźne, ale czas trwania choroby jest stosunkowo krótki - do 7 dni. Jeśli dana osoba często (ponad 3 razy w ciągu 12 miesięcy) ma ból gardła lub objawy choroby są łagodne, ale pojawiają się przez długi czas - mówimy o przewlekłym zapaleniu migdałków.

W przypadku dławicy piersiowej u dorosłych i dzieci wystarcza tradycyjne leczenie sprawdzonymi preparatami medycznymi i tradycyjnymi lekami. Jeśli ostre zapalenie migdałków stało się przewlekłe, może być konieczna poważniejsza terapia, w tym całkowite lub częściowe usunięcie migdałków.

Często pacjenci nie rozumieją, dlaczego usuwają migdałki, starają się unikać tej procedury. Niektórzy uważają, że jest to szkodliwe i traumatyczne dla ciała, szczególnie w przypadku, gdy dziecko ma zapalenie migdałków. W rzeczywistości usunięcie migdałków, jeśli istnieją ku temu uzasadnione wskazania, może nie tylko uratować pacjenta przed objawami choroby, ale także chronić je przed poważnymi komplikacjami, a nawet śmiercią.

Usunięcie migdałków, jeśli istnieją ku temu uzasadnione wskazania, może nie tylko uratować pacjenta przed objawami choroby, ale także chronić je przed poważnymi powikłaniami.

Wskazania do usuwania migdałków w przewlekłym zapaleniu migdałków

Zwykle lekarze starają się unikać kardynalnych metod leczenia - usuwania migdałków. Dzieje się tak dlatego, że gruczoły u dorosłych, a zwłaszcza u dzieci, są ważną częścią układu odpornościowego. Stanowią barierę lub filtr, który chroni ludzkie ciało przed zarazkami i innymi chorobotwórczymi mikroorganizmami, które mogą przenikać ze środowiska zewnętrznego - za pomocą żywności, napojów, żywności, powietrza. Działają również jako narządy do tworzenia krwi i są bezpośrednio zaangażowane w tworzenie odporności.

Ale jeśli w migdałkach występuje przewlekły proces zapalny, gruczoły przestają pełnić swoje funkcje ochronne i stają się pożywką dla czynników zakaźnych. Drobnoustroje namnażają się aktywnie i we krwi rozprzestrzeniają się poza migdałki - dochodzi do zakażenia innych narządów i układów ciała. Produkty odpadowe patogenów powodują zatrucie organizmu i inne poważne powikłania.

Najpoważniejsza konsekwencja przewlekłego zapalenia migdałków jest śmiertelna, na przykład w przypadku posocznicy migdałkowej. Dlatego w niektórych przypadkach usunięcie migdałków w przewlekłym zapaleniu migdałków jest po prostu konieczne. Ponadto niektórzy eksperci zgadzają się, że migdałki aktywnie pełnią swoje funkcje, dopóki osoba nie skończy 5 lat. Uważają, że usunięcie migdałków u dorosłych jest możliwe bez znaczących konsekwencji dla organizmu i odporności.

Wskazania do usuwania gruczołów:

  • Leczenie zachowawcze nie daje wymiernych rezultatów.
  • Powtarzane cykle terapii skojarzonej nie przyczyniają się do wystąpienia stabilnej remisji choroby.
  • Nawracające zapalenie migdałków.
  • Przewlekłe zdekompensowane zapalenie migdałków doprowadziło do powikłań narządów wewnętrznych.
  • zakłócenia autonomicznego układu nerwowego;
  • procesy zapalne w płucach, nerkach (odmiedniczkowe zapalenie nerek, przewlekła niewydolność nerek);
  • choroby układu sercowo-naczyniowego (zmiany zastawkowe, niewydolność serca);
  • reumatyzm;
  • problemy ze stawami, reaktywne zapalenie stawów;
  • zaostrzenie chorób przewlekłych, aktywacja procesów alergicznych.
  • Tkanki migdałków są poważnie uszkodzone, nastąpiły nieodwracalne zmiany i nie spełniają już swoich funkcji.
  • Znaczny przerost migdałków, utrudniający oddychanie i / lub połykanie.

Jeśli uszkodzenie migdałków nie jest całkowite, to znaczy część ich tkanki jest w stanie mniej lub bardziej normalnym, można uniknąć całkowitego usunięcia. W takim przypadku usuwana jest tylko górna warstwa lub wycinane są zainfekowane obszary. Tkanka limfatyczna gardła jest częściowo zachowana, zapewniając dalszą miejscową ochronę immunologiczną organizmu.

Przeciwwskazania do usunięcia migdałków

Jeśli masz przewlekłe zapalenie migdałków, nie zawsze jest możliwe rozwiązanie problemu przez usunięcie migdałków. Istnieją bezwzględne i względne przeciwwskazania do tej procedury.

Bezwzględne przeciwwskazania (operacja jest surowo zabroniona):

  • Procesy nowotworowe w organizmie, choroby onkologiczne.
  • Choroby szpiku kostnego i krwi, które zakłócają normalne krzepnięcie krwi, na przykład hemofilię.
  • Cukrzyca typu 1.
  • Cukrzyca typu 2 w dekompensacji.
  • Ciężkie patologie sercowo-naczyniowe na etapie dekompensacji.
  • Nadciśnienie tętnicze w 3 etapach.
  • Dekompensacja ciężkich chorób nerek, wątroby i płuc.
  • Aktywna forma gruźlicy.

Przeciwwskazania względne lub czasowe

sugerują możliwość operacji po usunięciu przeszkód:

  • Zakaźne i / lub zapalne procesy ostrego przebiegu.
  • Ciąża
  • Okres zaostrzenia chorób przewlekłych.

Pomimo faktu, że niektórzy lekarze są całkowicie pozytywnie nastawieni do wycięcia migdałków, należy wziąć pod uwagę możliwe konsekwencje usunięcia migdałków w przewlekłej postaci zapalenia migdałków:

  • Zmniejszenie odporności lokalnej i ogólnej.
  • Nawracające choroby zakaźne dróg oddechowych.
  • Astma oskrzelowa.

Biorąc pod uwagę, że wycięcie migdałków może prowadzić do takich konsekwencji, operacja jest możliwa tylko na zalecenie lekarza prowadzącego.

I tylko wtedy, gdy korzyści z usunięcia migdałków przeważają nad możliwymi szkodami wynikającymi z braku bariery limfatycznej na drodze patogennych mikroorganizmów.

Nowoczesne metody usuwania migdałków

Jeśli dana osoba martwi się przewlekłą postacią zapalenia migdałków, lekarze zalecają wycięcie migdałków lub migdałków. Istnieje wiele metod całkowitego lub częściowego usunięcia migdałków:

Klasyczna instrukcja obsługi. Wykonuje się go w znieczuleniu ogólnym lub miejscowym za pomocą skalpela, pętli lub nożyczek. Migdałki z reguły są całkowicie usuwane, krwawienie jest zatrzymywane przez elektrokoagulację.

Usuwanie migdałków za pomocą mikrodebrydu. Mniej traumatyczna, bardziej oszczędna tkanka pacjenta i mniej bolesna metoda. Czas operacji jest skrócony w porównaniu z pierwszą opcją, zespół bólu jest również mniej wyraźny.

Usuwanie migdałków laserem. Czas trwania zabiegu wynosi około 30 minut, wymagane jest znieczulenie miejscowe. Laser jednocześnie usuwa zaatakowane tkanki i spala naczynia krwionośne, zatrzymując krwawienie. Wysoce precyzyjny efekt lasera na niektórych częściach tkanki pozwala na operację oszczędzającą narządy - częściowe usunięcie migdałków. Stosowane są lasery:

  • Podczerwień;
  • Światłowód (gdy znaczna część migdałków jest usuwana);
  • Holmium (gdy chcesz usunąć głębokie ogniska infekcji);
    Węgiel (może znacznie zmniejszyć ilość tkanki limfatycznej).

Elektrokoagulacja. Umożliwia jednoczesne usuwanie tkanki limfoidalnej i palenie naczyń. Najmniej skuteczna metoda, istnieje duże ryzyko poparzenia błony śluzowej gardła.

Metoda ciekłej plazmy. Operacja odbywa się w znieczuleniu ogólnym. Jeśli chirurg ma wystarczające doświadczenie, migdałki usuwa się ostrożnie przy minimalnym krwawieniu. Ból po zabiegu jest niższy niż w przypadku metody klasycznej.

Usuwanie migdałków za pomocą ciekłego azotu - kriodestrukcja. Zaatakowana tkanka zamarza i umiera. Równolegle występuje efekt blokowania receptorów bólowych, dlatego znieczulenie ogólne nie ma zastosowania. Może trzeba powtórzyć procedurę. Okres powrotu do zdrowia jest bolesny.

Usuwanie migdałków za pomocą skalpela ultradźwiękowego. Skuteczny sposób na radykalną wycięcie migdałków. Jeśli operacja jest wykonywana przez niedoświadczonego lekarza, istnieje ryzyko poparzenia gardła śluzowego.

Wybór metody wycięcia migdałków zależy od indywidualnych cech fizjologicznych pacjenta, jego możliwości finansowych i zaleceń lekarza prowadzącego.

Okres pooperacyjny

Realizacja zaleceń lekarza w okresie pooperacyjnym pozwala przyspieszyć regenerację funkcji fizjologicznych organizmu i przynieść wyzdrowienie. A także, aby zapobiec rozwojowi zapalenia septycznego, występowaniu miejscowych i ogólnych powikłań, aby zmniejszyć ryzyko pojawienia się nieprzyjemnych efektów operacji.

Ogólne zalecenia, których należy przestrzegać podczas okresu rehabilitacji:

  • Zgodność z najdelikatniejszą dietą. Miękki lub płynny, łagodny, umiarkowanie ciepły pokarm dietetyczny nie spowoduje mechanicznego uszkodzenia operowanej tkanki. Dieta musi być przestrzegana w ciągu miesiąca po operacji.
  • Należy unikać wysiłku fizycznego. Sport, aktywny tryb życia lub praca fizyczna mogą powodować wzrost ciśnienia u pacjenta. To z kolei może powodować krwawienie w niezagojonych do końca tkankach gardła.
  • Musisz przestać używać alkoholu, palić i zażywać leki rozrzedzające krew, takie jak aspiryna.
  • Niedopuszczalne jest przyjmowanie gorących kąpieli, wizyta w saunie, łaźni, plaży, przebywanie w pomieszczeniach o wysokiej lokalnej temperaturze powietrza.
  • Konieczne jest przyjmowanie leków przepisanych przez lekarza. Przyczyni się to do wczesnej regeneracji tkanek i zapobiegnie rozwojowi procesów zapalnych. Przyjmowanie przepisanych leków przeciwbólowych znacznie ułatwi pierwsze godziny i dni po operacji. Lekarz może przepisać następujące grupy leków - antybiotyki, środki przeciwbólowe, witaminy, immunostymulanty, lokalne środki antyseptyczne, leki przeciwzapalne, koagulanty. Niezależne podawanie leków jest zabronione, ponieważ jest to jedna z głównych przyczyn powikłań pooperacyjnych.

W przypadku dokładnego przestrzegania wszystkich zaleceń specjalistów, pełne wyleczenie po wycięciu migdałków oraz u dorosłych i dzieci występuje 20-30 dni po zabiegu.

Usunięcie migdałków w przewlekłym zdekompensowanym zapaleniu migdałków często staje się jedyną metodą ostatecznego rozwiązania problemu. Nowoczesne metody przeprowadzania takiej operacji mogą sprawić, że tosilektomia będzie bezpieczną, bezbolesną procedurą z minimalnymi komplikacjami i skutkami ubocznymi.

Czy konieczne jest usunięcie migdałków w przewlekłym zapaleniu migdałków?

Przewlekłe zapalenie migdałków rozpoznaje się u 20% pacjentów z chorobami gardła. Najczęściej rozwój patologii jest spowodowany wieloma nawrotami dławicy piersiowej i brakiem jakości leczenia. Usuwanie migdałków w przewlekłym zapaleniu migdałków jest radykalnym środkiem i odbywa się z pewnymi wskazaniami.

Wskazania do usuwania migdałków

Operacja usunięcia migdałków u pacjentów z przewlekłym zapaleniem migdałków staje się obowiązkowa w następujących przypadkach:

  1. Przy częstych zaostrzeniach (ponad 4 epizody w ciągu jednego roku), niska skuteczność leczenia zachowawczego.
  2. W przypadku ciągłego gromadzenia się ropnych mas w szczelinach i tkankach gruczołów.
  3. Z osłabioną obroną immunologiczną spowodowaną niezdolnością migdałków do ochrony organizmu przed infekcją.
  4. Wraz z rozwojem powikłań zapalenia migdałków, rozprzestrzenia się na różne narządy i części ciała (nerki, układ sercowo-naczyniowy, układ mięśniowo-szkieletowy).
  5. W przypadkach znacznego wzrostu wielkości migdałków, prowadzącego do zwiększonego ryzyka niewydolności oddechowej, występowanie w gruczołach, krtani, nosogardzieli, ropniach górnych dróg oddechowych i ropnym zapaleniu.

Leczenie chirurgiczne jest zalecane u pacjentów, u których przewlekła postać zapalenia migdałków prowadzi do znacznego pogorszenia jakości życia, przewlekłego zmęczenia, zmniejszenia wydajności i szybkiego zmęczenia.

Podczas operacji stosuje się jedną z dwóch metod - tonsilotomię lub wycięcie migdałków. W pierwszym przypadku usuwane są tylko dotknięte obszary gruczołów. Wycięcie migdałków polega na całkowitym usunięciu migdałków, w tym torebki tkanki łącznej.

Czy konieczne jest usunięcie migdałków w przewlekłym zapaleniu migdałków - opinia eksperta

Istnieje powszechne przekonanie, że po usunięciu gruczołów bakterie chorobotwórcze bez trudu dostaną się do ludzkiego ciała. W takim stwierdzeniu jest trochę prawdy, ale często migdałek jest jedynym sposobem na uniknięcie poważnych komplikacji.

Wielu ekspertów wyjaśnia, że ​​dorosłe ludzkie ciało ma inne mechanizmy odpornościowe, które mogą go chronić przed infekcjami. I stale zapalone migdałki nie są w stanie pełnić swojej głównej funkcji, stają się siedliskiem zapalenia i procesów patologicznych.

Operacja na odpowiednim poziomie i sumienny stosunek pacjenta do fazy zdrowienia stają się w większości przypadków gwarancją całkowitej ulgi w patologii i pełnym życiu bez ciągłych zaostrzeń choroby.

Jak przygotować się do operacji

Usunięcie gruczołów (resekcja) odnosi się do pełnoprawnej operacji, dlatego przed operacją przeprowadza się szczegółowe badanie pacjenta. W obowiązkowym pokazie:

  • oddawanie krwi dla RW, niezbędne do identyfikacji czynnika Rh i grupy;
  • analiza moczu;
  • wymaz w celu określenia mikroflory i wrażliwości na antybiotyki;
  • analiza biochemiczna krwi, która służy do wyjaśnienia poziomu cholesterolu, bilirubiny, mocznika itp.;
  • koagulogram;
  • kardiogram.

Dodatkowo można przepisać fluorografię płuc. Końcowym etapem przygotowania do resekcji jest badanie przez terapeutę wyników badań laboratoryjnych i szczegółowych konsultacji.

Miesiąc przed planowaną operacją pacjent powinien odmówić przyjęcia niektórych leków. W tygodniu poprzedzającym operację wymagane jest przyjmowanie leków poprawiających krzepliwość krwi.

W dniu wycięcia migdałków nie wolno jeść ani pić. Jeśli pacjent wymagający leczenia chirurgicznego, idzie co miesiąc, procedura zostaje anulowana do czasu ich zakończenia.

Jak usuwane są gruczoły - rodzaje operacji

Tradycyjną metodą usuwania migdałków jest użycie pętli drucianej i nożyczek chirurgicznych. Ta operacja jest bolesna i traumatyczna, może powodować krwawienie, wymaga stosowania znieczulenia ogólnego, a zatem jest stosowana dość rzadko.

We współczesnej medycynie tonsilotomia i wycięcie migdałków są poddawane następującym metodom:

  1. Kriodestrukcja polegająca na wykorzystaniu ciekłego azotu do zamrażania i obumierania uszkodzonych tkanek. Ta metoda jest mniej traumatyczna, pozwala na utrzymanie zdrowych części migdałków, które są odpowiedzialne za produkcję komórek odpornościowych, zapewniając miejscową odporność i ochronę przed przenikaniem patogennej mikroflory do organizmu. Aby całkowicie usunąć gruczoły, często wymaga powtarzania procedur.
  2. Leczenie laserowe w celu jednoczesnego usunięcia uszkodzonych obszarów migdałków i wypalenia naczyń, minimalizując ryzyko krwawienia. Metoda ta jest znana jako mało wpływowa i nie wymaga długotrwałej rehabilitacji.
  3. Elektrokoagulacja - zastosowanie prądu elektrycznego o wysokiej częstotliwości, który zapewnia usunięcie chorych gruczołów o niskim ryzyku krwotoku. Wielu ekspertów uważa tę metodę za niepożądaną ze względu na duże prawdopodobieństwo wystąpienia efektów pooperacyjnych spowodowanych wpływem elektryczności na zdrowe tkanki sąsiadujące z migdałkami.
  4. Ultradźwięki wykonujące operacje chirurgiczne z wykorzystaniem wibracji ultradźwiękowych i specjalnego skalpela. Podczas takiej operacji dochodzi do krzepnięcia krwi, więc nie ma ryzyka znacznej utraty krwi.
  5. Zastosowanie mikrodebridera - technologii polegającej na zastosowaniu specjalnych narzędzi z obracającymi się ostrzami. Ta technika jest uważana za delikatną, służy do niekompletnego usunięcia tkanek migdałków.

Niektóre kliniki zajmujące się usuwaniem gruczołów zastosowały ablację za pomocą częstotliwości radiowej i dwubiegunową ablację częstotliwości radiowej. Pierwszym sposobem jest użycie monopolarnej energii o częstotliwości radiowej. Zamieniając się w ciepło, powoduje zniszczenie chorych obszarów. W rezultacie tkanka migdałków stopniowo pęka i zmniejsza się. Podstawą dwubiegunowej ablacji częstotliwościami radiowymi jest konwersja ekspozycji na fale radiowe i tworzenie zjonizowanej warstwy, która niszczy wiązania molekularne bez ciepła.

W wyniku tego zabiegu migdałki nie są całkowicie usuwane, a jedynie zmniejszają ich rozmiar. Ablacja za pomocą fal radiowych jest preferowana, jeśli powiększone gruczoły zapobiegają połykaniu lub powodują bezdech senny.

Manipulacje wykonuje się w znieczuleniu miejscowym. Podczas zabiegu do tkanki migdałków wprowadza się sondę, przez którą stosuje się promieniowanie radiowe. Główną zaletą obu metod jest łatwość wykonania, minimalny dyskomfort dla pacjenta i brak konieczności pozostawania w szpitalu przez kilka dni. Leczenie za pomocą ablacji częstotliwościami radiowymi określa się jako metody ambulatoryjne - wkrótce po operacji pacjent może opuścić placówkę medyczną i powrócić do codziennej działalności.

Jak wykonywana jest operacja?

Operacja usuwania migdałków odbywa się w kilku etapach.

  • Znieczulenie - znieczulenie ogólne lub miejscowe, którego wybór ustala anestezjolog, biorąc pod uwagę indywidualne cechy pacjenta;
  • bezpośrednie usuwanie migdałków, trwające od 30 do 45 minut;
  • koniec znieczulenia.

Po operacji pacjent pozostaje w klinice przez pewien czas pod nadzorem personelu medycznego. Najczęściej pobyt w szpitalu trwa od 3 do 5 dni. W niektórych przypadkach może to potrwać do 7-10 dni.

Wśród powikłań zabiegu chirurgicznego należy wymienić prawdopodobieństwo krwawienia lub zakażenia, przejaw reakcji alergicznych na leki stosowane jako środki znieczulające (środki znieczulające). Przed operacją osoby skłonne do alergii wykazują przebieg leków przeciwhistaminowych.

Poważne konsekwencje znieczulenia po usunięciu migdałków są niezwykle rzadkie - u 1 pacjenta na 10 000. Prawdopodobieństwo zgonu wynosi 1 przypadek na 250 000 operacji.

Okres pooperacyjny

Po wycięciu migdałków lub ich części następuje naprawa tkanek w ciągu 1-3 tygodni. W tym okresie będziesz musiał przestrzegać następujących zaleceń medycznych:

  • pierwszego dnia po operacji nic nie jeść, pić tylko wodę bez gazu;
  • ponadto obejmują w diecie głównie płynne, nieagresywne pokarmy (zboża, tłuczone mięso i warzywa, niskotłuszczowe zupy, jogurty);
  • unikaj jedzenia gorących posiłków i napojów (warto wziąć jedzenie lekko ciepłe);
  • pij dużo czystej wody;
  • rzucić palenie, odwiedzić łaźnie, sauny, solaria;
  • zapewnić odpoczynek głosowy, minimalne aktywności fizyczne;
  • weź chłodny prysznic.

W przypadku silnego bólu dopuszczalne jest przyjmowanie Paracetamolu lub środków na jego podstawie. Zakazane leki obejmują aspirynę i ibuprofen - po operacji na migdałkach leki te mogą powodować krwawienie.

Wyleczenie rany pooperacyjnej zajmie co najmniej tydzień. Jeśli w tym okresie nie zostanie naprawiona tkanka, należy skontaktować się ze specjalistą.

Przeciwwskazania do wycięcia migdałków

Operacja usuwania gruczołów nie jest wykonywana w następujących przypadkach:

  • w chorobach sercowo-naczyniowych (nadciśnienie, tachykardia, dusznica bolesna);
  • u pacjentów z gruźlicą, cukrzycą, hemofilią, chorobami krwi, ciężką niedokrwistością;
  • podczas zaostrzenia przewlekłych chorób zapalnych narządów wewnętrznych, obecność raka;
  • w ostatnim trymestrze ciąży;
  • z pozytywnym statusem HIV.

Jeśli pacjent cierpi na chorobę psychiczną, operację można wykonać tylko w znieczuleniu ogólnym.

Czy może wystąpić ból gardła, jeśli migdałki zostaną usunięte

Wbrew wcześniej ustalonej opinii, usunięcie nie jest lekarstwem, które pomaga 100% bólu gardła. Jak wiadomo, zdrowe migdałki hamują przenikanie infekcji do organizmu, zapobiegają rozwojowi chorób laryngologicznych i innych patologii. Ich brak często prowadzi do rozwoju różnych form dusznicy bolesnej:

  1. Catarral.
  2. Pęcherzykowy.
  3. Lacunar.
  4. Herpetic
  5. Włóknisty itp.

W przypadku braku migdałków leczenie dławicy jest znacznie bardziej skomplikowane, a tradycyjna medycyna jest często bezsilna. W większości przypadków silne antybiotyki, środki antyseptyczne i leki przeciwzapalne są stosowane w leczeniu pacjentów po wycięciu migdałków.

Brak migdałków obniża również stopień ochrony dróg oddechowych. Może to prowadzić do częstego zapalenia oskrzeli, zapalenia płuc i innych chorób górnych i dolnych dróg oddechowych. Dlatego większość ekspertów twierdzi, że migdałki należy traktować jakościowo i starać się zachować je za pomocą wszystkich istniejących środków. W przeciwieństwie do praktyki medycznej ostatnich lat, współcześni lekarze próbują uciekać się do usuwania migdałków tylko w skrajnych przypadkach.

Przewlekłe usuwanie zapalenia migdałków

Zmniejszona odporność często prowadzi do chorób, takich jak ból gardła, co z kolei tworzy glebę dla powstawania i rozwoju przewlekłego zapalenia migdałków. Podczas diagnozy wielu pacjentów uważa, że ​​konieczne jest usunięcie migdałków w możliwie najkrótszym czasie.

Przewlekłe zapalenie migdałków jest chorobą zakaźną-alergiczną z obecnością długotrwałego zapalenia tkanek migdałków, które znajdują się w części ustnej gardła. Strukturalnie są reprezentowane przez miękką, porowatą tkankę limfatyczną z kanalikami. Zapytani, czy warto usuwać migdałki w przewlekłym zapaleniu migdałków, eksperci twierdzą, że w organizmie ludzkim nie ma dodatkowych narządów, dlatego wszystkie wskazania należy starannie zważyć i starannie zająć.

Występowanie ostrego zapalenia migdałków u dziecka przyczynia się do rozwoju stabilnej odporności organizmu. A jego spadek jest spowodowany częstymi chorobami zapalenia migdałków spowodowanymi przez bakterie chorobotwórcze.

Zapalenie migdałków przechodzi od ostrego do przewlekłego z powodu niewłaściwego stosowania antybiotyków i leków obniżających temperaturę. Przewlekłemu zapaleniu mogą towarzyszyć trudności w oddychaniu przez nos, infekcje w sąsiednich narządach.

Przewlekłe zapalenie migdałków u dziecka

W przewlekłym zapaleniu migdałków miękkie tkanki limfatyczne migdałków zastępują tkankę łączną bliznami, co w konsekwencji zwęża i zamyka kanaliki, tworząc ropne zatyczki. Różne składniki, takie jak drobnoustroje, cząstki żywności, itd. Gromadzą się w miejscach wykształconych.

W przypadku życia drobnoustrojów choroba postaci przewlekłej stwarza idealne warunki, podczas gdy zmniejsza się funkcja ochronna, za którą odpowiedzialne są gruczoły. Zamieniają się w dostawcę infekcji i zatrucia ciała, stopniowo zwiększając jego rozmiar. W rezultacie pojawiają się komplikacje i zaburzenia układu odpornościowego. Zakażony organizm uruchamia mechanizm reakcji alergicznych, pogarszając stan pacjenta.

We współczesnej medycynie kilka rodzajów przewlekłego zapalenia migdałków wyróżnia się klasyfikacją: kompensowaną, rekompensowaną, dekompensowaną. W pierwszym przypadku zapala się tkanka migdałowa, a gruczoły pełnią funkcje ochronne, a organizm jest w stanie poradzić sobie z infekcjami. Drugi typ zapalenia migdałków charakteryzuje się połączeniem lokalnych postaci z nawracającym bólem gardła bez oznak powikłań. Trzeci rodzaj patologii nieodłącznych przejawów objawów miejscowych i obecności różnych chorób.

Powikłania przewlekłego zapalenia migdałków obejmują pojawienie się reumatyzmu, choroby nerek i układu sercowo-naczyniowego w postaciach przewlekłych. Aby uniknąć różnego rodzaju komplikacji i poważnych chorób, należy go systematycznie leczyć. Zdekompensowany widok z nieskutecznością wielokrotnego leczenia jest eliminowany przez operację. Z reguły choroba występuje u pacjentów w dzieciństwie, ponieważ dzieci są bardziej podatne na przeziębienie.

Powiększone migdałki utrudniają oddychanie, wpływają na temperaturę i chrapią podczas snu u dorosłych

Dorosły cierpi na chorobę rzadziej, a jeśli nie jest odpowiednio leczony, powikłania mogą już powstać na podstawie istniejących chorób. Powiększone migdałki utrudniają oddychanie, wpływają na temperaturę, komplikują proces jedzenia, połykania, a u dorosłych chrapanie występuje podczas snu.

Musisz usunąć

Czy w chwili obecnej konieczne jest usunięcie migdałków w przewlekłym zapaleniu migdałków, jeśli przemysł farmaceutyczny jest gotowy zaoferować alternatywne opcje leczenia, to pytanie często dotyczy pacjentów do konsultacji. W niedawnej przeszłości migdałki były usuwane przez prawie wszystkie osoby bez wyjątku cierpiące na przewlekłe zapalenie migdałków, zwłaszcza podczas wzrostu gruczołów o 2–3 stopnie. Migdałki według wielu ekspertów wykonują pewne funkcje przez okres do 5 lat, a później ich działanie ustaje i dlatego można je usunąć bez problemów. Wcześniej operacje wykonywano od 3 roku życia, a teraz są wykonywane po dotarciu do pięciolatki.

Lekarze dzisiaj nie odnoszą się kategorycznie do diagnozy z obowiązkową operacją. Początkowo stosowane są opcje leczenia zachowawczego, dzięki szerokiej gamie leków. Wiele proponowanych leków jest w stanie zmniejszyć migdałki. Jeśli leczenie odbywa się w połączeniu z procedurami fizjoterapii, pozytywne wyniki można osiągnąć w krótkim czasie.

Laserowe usuwanie migdałków

Gruczoły usuwane tylko w niektórych przypadkach, takich jak:

  • dusznica boli pacjenta co najmniej 4 razy w roku;
  • występowanie procesów patologicznych, jako uszkodzenie narządów wewnętrznych w oparciu o chorobę postaci przewlekłej;
  • rozwój ropnia po bólie gardła;
  • brak pozytywnego efektu po leczeniu lekami i fizjoterapią.

Decyzja o usunięciu migdałków zabiera lekarza laryngologa, biorąc pod uwagę klinikę zapalenia gardła, a także siły odpornościowe organizmu.

Usuwanie migdałków odbywa się częściowo lub całkowicie w dwóch wariantach: tonsilotomii lub wycięcia migdałków. Oprócz standardowego działania, urządzenia są używane w celu zmniejszenia urazów i szybkiego powrotu do zdrowia. Częściowe usuwanie odbywa się na kilka sposobów, aby zachować podstawowe funkcje, ułatwić oddychanie lub jeśli niemożliwe jest całkowite usunięcie:

  • wykorzystanie ciekłego azotu;
  • użycie lasera z efektem kauteryzującym.

Migdałki są leczone miejscowymi preparatami znieczulającymi, a po wymarciu przez działanie sprzętu są usuwane. Techniki są bezbolesne i wolne od krwawienia, ale możliwy jest ból po zabiegu i gorączka przez krótki czas.

Ponadto, po operacji takimi metodami, konieczne jest poddanie się leczeniu zachowawczemu, aby zapobiec prawdopodobieństwu późniejszego wzrostu migdałków.

Całkowite usunięcie lub wycięcie migdałków wykonuje się również na kilka sposobów, które są najbardziej odpowiednie dla pacjentów:

Chirurgiczna metoda usuwania mandalin

Metoda chirurgiczna jest tradycyjnie wykonywana przy użyciu pętli drucianej i nożyczek ze znieczuleniem ogólnym. Wady tej procedury obejmują czas trwania okresu powrotu do zdrowia, możliwe krwawienie i pojawienie się poważnych powikłań związanych z zagrożeniem życia. Podczas operacji tkanka limfoidalna powinna być całkowicie usunięta, aby zapobiec późniejszym wzrostom.

Tylko doświadczony, sprawdzony chirurg musi powierzyć operację. Podobnie jak przy częściowym usuwaniu gruczołów, używa się pełnego urządzenia laserowego na węgiel lub podczerwieni. Delikatna procedura wykonywana jest w warunkach ambulatoryjnych, bezboleśnie, z brakiem krwi i szybkim gojeniem się ran. Po zabiegu mogą wystąpić oparzenia zdrowej tkanki w pobliżu dotkniętego obszaru.

Dla całkowitego usunięcia migdałków istnieją pewne przeciwwskazania:

  • choroby zakaźne w ostrej fazie;
  • słaba krzepliwość krwi;
  • cukrzyca;
  • choroby serca, takie jak tachykardia, ciężkie nadciśnienie, dusznica bolesna;
  • okres ciąży od 6 do 9 miesięcy;
  • choroba gruźlicy.

W przypadku pacjentów często cierpiących na choroby gardła pojawia się pytanie, czy usunąć migdałki w przewlekłym zapaleniu migdałków. Interwencja chirurgiczna na migdałkach charakteryzuje się pewnymi zaletami i wadami.

Lekarz prowadzący musi podjąć świadomą i obliczoną decyzję.

Zalety efektu operacji obejmują takie czynniki, jak:

  • eliminacja ryzyka różnych powikłań w zakresie chorób nerek, chorób układu krążenia i wielu innych;
  • nie ma wznowienia anginy;
  • przywrócenie procesu połykania;
  • brak źródła infekcji;
  • poprawa kondycji ciała.

10 dni po usunięciu migdałków

Należy jednak zauważyć, że konsekwencje po usunięciu gruczołów mają negatywny wpływ:

  • występowanie krwawienia podczas operacji;
  • niepełne usunięcie gruczołów, istnieje prawdopodobieństwo ponownego wzrostu tkanki limfatycznej;
  • W miejsce częstych chorób zapalenia migdałków występuje zapalenie oskrzeli i zapalenie gardła.

Usuwanie migdałków lub nie w przewlekłym zapaleniu migdałków jest poważną decyzją, podejmowaną w porozumieniu ze specjalistą, w oparciu o ogólny stan ciała. Określając potrzebę operacji, przeprowadza się kompleksowe badanie z dostarczeniem testów, wykonaniem kardiogramu i skierowaniem do innych specjalistów w celu konsultacji.

Po zabiegu chirurgicznym lub leczeniu zachowawczym ważne jest prowadzenie działań wzmacniających układ odpornościowy. Oprócz przyjmowania kompleksów witaminowych i leków przepisywanych przez specjalistę, powinieneś przestrzegać prostych zasad, ponieważ regularnie dbasz o wzmocnienie układu odpornościowego, rezygnujesz ze złych nawyków, takich jak palenie, alkohol, przeprowadzasz procedury hartowania, ustanawiasz pełnowartościową dietę, ćwiczysz.

Przewlekłe zapalenie migdałków jest chorobą, w której występuje zapalenie migdałków. Ma długą, powolną naturę z okresowymi zaostrzeniami. Może pojawić się zarówno u dzieci, jak i dorosłych. Migdałki są aktywnie zaangażowane w tworzenie układu odpornościowego. Dlatego pytanie brzmi, czy usunięcie migdałków w przewlekłym zapaleniu migdałków pozostaje otwarte. Choroba rozwija się niezauważona, bez widocznych objawów.

Istnieje szereg przesłanek, które mogą spowodować chorobę w postaci przewlekłej:

  • częste ból gardła;
  • naruszenie aparatu nosowego w wyniku deformacji przegrody;
  • infekcje nosogardzieli;
  • ropne zapalenie migdałków.

Wszystkie te choroby z późnym leczeniem mogą prowadzić do progresji zapalenia migdałków.

Ważne, aby wiedzieć! Słaba odporność może rozwinąć tę chorobę! Dlatego utrzymanie układu odpornościowego jest konieczne, zwłaszcza w dzieciństwie.

Narządy te, w połączeniu z gruczołami, zatrzymują bakterie, które pochodzą z otoczenia zewnętrznego wraz z powietrzem lub pożywieniem. Osłabiona odporność narusza tę funkcję ochronną, powodując, że migdałki stają się nieaktywne.

Jeśli dana osoba ma ból gardła i jest wyleczona produktywnie, migdałki nie są zagrożone. Ale z powtarzającymi się zapaleniami gardła zaczynają stopniowo zwiększać swój rozmiar i wykonywać swoje natychmiastowe zadanie ochronne. Prowadzi to do przewlekłego zapalenia migdałków.

Najczęściej choroba rozwija się u dzieci z powodu częstych przeziębień. Dorośli zwykle cierpią na zapalenie migdałków jako powikłanie w porównaniu z innymi chorobami. Powiększone migdałki w wielu przypadkach powodują ciągłe chrapanie.

Czy warto usuwać migdałki w przewlekłym zapaleniu migdałków? Ich usunięcie jest radykalnym środkiem eliminacji choroby. Taka operacja jest wymagana w rzadkich przypadkach. Powody, dla których musisz skorzystać z operacji, mogą być:

  1. Częste ataki na tle przewlekłego zapalenia migdałków. Jeśli zaostrzenie występuje 5 lub więcej razy w roku, funkcjonalność migdałków jest nieobecna.
  2. Stała obecność ropnych formacji.
  3. Częste przeziębienia. Wskazują, że ta część ciała nie radzi sobie z infekcją w gardle.
  4. Znaczące zmniejszenie układu odpornościowego. W tym przypadku powiększone migdałki nie są przydatne dla organizmu.
  5. Pojawienie się powikłań w stawach, nerkach i innych układach ciała.
  6. W sytuacjach, gdy leczenie nie daje żadnych rezultatów.
  7. Dynamiczne ropne zapalenie, które prowadzi do porażenia nosogardzieli i górnych dróg oddechowych.
  8. Patologiczne powiększenie migdałków, prowadzące do zakłócenia normalnego funkcjonowania układu oddechowego.
  9. Stałe zmęczenie, stres, słabość. Są to objawy zaburzeń układu odpornościowego.

Wielu wierzy, że po usunięciu migdałków infekcja przenika bezpośrednio do gardła, ponieważ obecnie brakuje bariery ochronnej. Jest to częściowo poprawna opinia, ale należy pamiętać, że osoba ma wiele innych narzędzi odporności, które mogą chronić przed wystąpieniem choroby. Również migdałki w przewlekłym zapaleniu migdałków mogą być źródłem zakażeń, które rozprzestrzeniają się bardzo szybko.

Ważne, aby wiedzieć! W takich przypadkach interwencja chirurgiczna jest nie tylko zalecana, ale konieczna dla pełnego życia!

Operacja może być przeprowadzona na kilka sposobów. Wybór zależy od ciężkości i przebiegu choroby. Istnieją takie rodzaje operacji:

  1. Tradycyjny sposób. Jest to praktykowane w dość rzadkich przypadkach. Najważniejsze jest wyciągnięcie migdałków za pomocą skalpela lub nożyczek chirurgicznych. Upewnij się, że wykonujesz znieczulenie ogólne z powodu bólu z możliwym krwawieniem.
  2. Kriodestrukcja Wpływ na migdałki następuje przy użyciu ciekłego azotu. Pod jego wpływem umierają. Ta metoda nie powoduje bólu. Ale procedura powinna być powtarzana kilka razy, aby zakończyć usuwanie.
  3. Usuwanie laserowe. Dzięki tej metodzie nie tylko usuwane są zaatakowane tkanki migdałków, ale krwawienie ustaje z powodu kauteryzacji naczyń.
  4. Elektrokoagulacja. Wpływ na tkankę występuje przy użyciu prądu elektrycznego. Przy wyborze takiej metody należy powtórzyć procedurę. Jeśli wybierzesz niewłaściwą częstotliwość, istnieje ryzyko poparzenia.
  5. Usuwanie ultradźwięków. Usuwanie uszkodzonej tkanki odbywa się za pomocą drgań ultradźwiękowych za pomocą skalpela.
  6. Usuwanie częstotliwości radiowych. Narażenie na energię o częstotliwości radiowej niszczy tkanki migdałków.

Wybierając konkretny rodzaj operacji, należy zważyć strony dodatnie i ujemne. To zadanie pomoże lekarzowi-specjalisty.

Ważne, aby wiedzieć! Przed operacją należy przejść poważne badanie! Pomoże to wykryć lub wyeliminować przeciwwskazania, a także skutki uboczne. Wszakże każda procedura wymaga zastosowania znieczulenia ogólnego.

Jak usunąć migdałki z zapaleniem migdałków? Procedura jest przeprowadzana w kilku etapach:

  • Znieczulenie - przeprowadzane jest z uwzględnieniem indywidualnych cech pacjenta;
  • bezpośrednie usunięcie migdałków trwa około 1 godziny;
  • pacjent ożywa po działaniu znieczulenia.

Operacja często nie powoduje nieprzyjemnych konsekwencji. W rzadkich przypadkach znieczulenie może niekorzystnie wpływać na ośrodkowy układ nerwowy.

Okres rehabilitacji odbywa się wyłącznie w szpitalu. Po operacji pacjenta należy obserwować pod ścisłą kontrolą lekarza. Czas pobytu zależy od metody zabiegu. Maksymalny czas to 3 tygodnie. Do ostatecznego odzyskania należy spożyć płynną, niesoloną żywność.

Pozbywanie się migdałków w przewlekłym zapaleniu migdałków nie jest odpowiednie dla każdego pacjenta. W tej procedurze jest grupa osób, które są przeciwwskazane:

  • pacjenci z zaburzeniami układu sercowo-naczyniowego;
  • kobiety w czasie ciąży, zwłaszcza w późniejszych okresach;
  • zakażenie infekcyjne;
  • ludzie z cukrzycą;
  • pacjenci z gruźlicą;
  • procesy patologiczne niektórych narządów wewnętrznych;
  • pacjenci z zaburzeniami psychicznymi - stosowanie znieczulenia ogólnego jest przeciwwskazane w takiej grupie osób.

Ważne jest, aby pamiętać! Aby usunąć migdałki - decyzja, którą musi podjąć lekarz - specjalista!

Aby uniknąć operacji, należy chronić się przed występowaniem przewlekłego zapalenia migdałków. Zdrowy styl życia jest kluczem do wykluczenia różnego rodzaju chorób. Wymagana jest praktyka hartowania od najmłodszych lat, wykonywanie regularnych ćwiczeń, właściwe jedzenie i pozbywanie się złych nawyków.

Usunięcie migdałków w przewlekłym zapaleniu migdałków dotyczy co najmniej wtedy, gdy nie jest możliwe wyleczenie choroby metodą zachowawczą. Pacjent ma kilka sposobów na zachowanie gruczołów, na przykład do prania, do przeprowadzenia kilku masaży. Jeśli leczenie jest bezskuteczne, możesz zgodzić się na operację.

W kilku przypadkach konieczne jest usunięcie migdałków:

  • jeśli przewlekłe zapalenie migdałków stale się nasila, ponad 5 razy w roku;
  • gdy duża ilość ropy gromadzi się w lukach i dotkniętych tkankach;
  • jeśli funkcje ochronne organizmu są zmniejszone, migdałki nie radzą sobie z ich zadaniem, pacjent cierpi na ciągłe przeziębienia i choroby zakaźne;
  • brak funkcji ochronnych prowadzi do pogorszenia układu odpornościowego, zaczyna działać w trybie wzmocnionym, co prowadzi do zaostrzenia chorób przewlekłych i wniknięcia patogennej mikroflory do organizmu;
  • zapalenie gruczołów dało powikłania układu sercowo-naczyniowego, stawów, nerek i innych narządów;
  • gruczoły pokryte są ropniami i ropniami, co prowadzi do przenikania ropy do gardła, zatok i innych narządów;
  • jeśli leczenie zachowawcze jest nieskuteczne lub nieskuteczne (w tym wykonane mycie gruczołów);
  • jeśli gruczoły są znacznie powiększone i utrudniają pacjentowi oddychanie;
  • przewlekłe zapalenie migdałków pogarsza jakość życia pacjenta, prowadzi do senności, szybkiego zmęczenia;
  • zatrucie organizmu występuje z ciężkimi objawami: gorączką, nudnościami, wymiotami, zawrotami głowy itp.

Aby zachować migdałki, musi zdecydować tylko lekarz. W tym celu bierze się pod uwagę dynamikę choroby, czy występuje pogorszenie, czy funkcjonalność gruczołu jest zachowana.

U dorosłych przewlekłe zapalenie migdałków często staje się przyczyną zatrucia. Gruczoły stworzone w celu ochrony ludzi przed wirusami i bakteriami stają się źródłem infekcji. Dlatego w niektórych przypadkach warto usunąć migdałki, aby zapobiec rozwojowi posocznicy i innym poważnym powikłaniom dla organizmu.

W zależności od stopnia uszkodzenia tkanki usunięcie gruczołów przeprowadza się w jeden z następujących sposobów:

  1. Tonsillotomy. Jest wykonywany w przypadkach, gdy dotyczy tylko części gruczołów. Usuwanie odbywa się tylko w tkance zapalnej. Zdrowe obszary pozostają nienaruszone, nadal działają, chroniąc organizm przed wirusami i bakteriami.
  2. Wycięcie migdałków. Całkowite usunięcie migdałków. Prowadzone w celu wyeliminowania źródła infekcji i zapobiegania infekcji sąsiednich narządów.

Współczesna medycyna zapewnia kilka sposobów usuwania migdałków u dorosłych.

  1. Tradycyjny Wykonuje się ją za pomocą ostrej pętli drutu chirurgicznego. Migdałki i sąsiadujące tkanki są usuwane. Metoda jest obecnie praktycznie nieużywana, ponieważ ma ogromną liczbę przeciwwskazań i może powodować poważne krwawienia. Wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym, usunięcie jest bolesne.
  2. Kriodestrukcja Prowadzony za pomocą ciekłego azotu. Jest nakładany na dotkniętą chorobą tkankę, po czym umiera i odpada. Aby całkowicie usunąć migdałki, będziesz musiał wykonać kilka takich manipulacji. Bez bólu, rehabilitacja nie zajmuje dużo czasu.
  3. Laserowe usuwanie. Za pomocą specjalnego aparatu usuwa się migdałki i kauteryzuje tkanki, aby zapobiec krwawieniu. Nie wymaga długotrwałej regeneracji, minimalne obrażenia.
  4. Elektrokoagulacja. U dorosłych migdałki są usuwane przez prąd elektryczny kierowany do chorej tkanki. Osiągnięcie oczekiwanego rezultatu będzie wymagało kilku takich procedur. Ważne jest, aby wybrać odpowiednią moc, aby nie spowodować oparzenia śluzem.
  5. Usuwanie ultradźwięków. Do operacji za pomocą ultradźwięków i skalpela. Z tradycyjnej metody jest mniej traumatyczne i nie ma krwawienia.

Po zabiegu konieczne będzie umycie migdałków w domu lub w szpitalu. Jest to konieczne, aby zapobiec zakażeniu rany.

Interwencja chirurgiczna nie jest wykonywana w kilku przypadkach:

  • podczas ciąży;
  • w obecności choroby serca o złożonym przebiegu;
  • z otwartym ogniskiem infekcji;
  • gruźlica;
  • zaostrzenie chorób przewlekłych, niezależnie od ich lokalizacji;
  • cukrzyca;
  • choroby układu krążenia;
  • różne choroby narządów wewnętrznych;
  • zaburzenia psychiczne.

Warto, czy przeprowadzać usunięcie w konkretnym przypadku, decyduje lekarz. Czasami potrzebna jest pilna operacja, aby wyeliminować ryzyko infekcji sąsiednich organów.

Lekarz prowadzący, który wydał skierowanie na usunięcie migdałków, powinien powiedzieć o konsekwencjach zabiegu. Z pozytywnych momentów zauważono:

  • zmniejszenie liczby nawrotów dławicy piersiowej, nie będzie już występować co 2 miesiące;
  • nieprzyjemne i bolesne uczucia w gardle są zredukowane, oddychanie staje się wolne, łatwiej będzie je przełknąć;
  • znika nieświeży oddech i smak;
  • znika ryzyko asfiksji związane z powiększeniem gruczołów.

Są też negatywne strony:

  • w miejscu gruczołów powstaje rana, która może krwawić i powodować silny dyskomfort;
  • konieczna jest rehabilitacja, która obejmuje mycie gruczołów, przestrzeganie ścisłej diety, przyjmowanie antybiotyków;
  • krwawienie nie jest wykluczone przy każdym rodzaju operacji;
  • możliwa zmiana w postrzeganiu smaku żywności.

Jednak znajomość negatywnych aspektów uniemożliwia rezygnację z operacji. Jeśli choroba się rozpocznie, konieczna jest operacja.

Jeśli gruczoły nie są całkowicie dotknięte, nie ma ropni i ropni, a szpary są częściowo wypełnione, lekarz może zasugerować alternatywę - mycie migdałków. Jest to manipulacja mająca na celu złagodzenie stanu zapalnego i przywrócenie funkcjonalności organu, który chroni całe ciało.

Mycie migdałków odbywa się w szpitalu za pomocą specjalnych narzędzi. Może to być strzykawka lub bardziej nowoczesne narzędzie - próżnia. Fonoforeza i ultradźwięki są również używane do dokładniejszego penetrowania dotkniętego obszaru.

Mycie usuwa ropne zatyczki z luk, które są prawdziwymi wylęgarniami infekcji.

Przewlekłe zapalenie migdałków prowadzi do uszkodzenia tkanek migdałków, w których funkcjonalność jest zaburzona. Gruczoły nie stają się rzecznikami, lecz przeciwnikami ludzkiego zdrowia. A jeśli takie złożone manipulacje, jak mycie, nie pomagają wyeliminować stanu zapalnego, jedynym wyjściem jest usunięcie migdałków.

Głęboko w gardle, na jego powierzchniach bocznych, występują dwie formacje, które nazywane są migdałkami (gruczołami). Nazwę zawdzięczają podobieństwu z tą samą nakrętką. Gruczoły należą do gruczołów układu odpornościowego organizmu i są częścią pierścienia gardłowego nabłonkowo-limfatycznego.

Nawet jeśli cierpisz na przewlekłe zapalenie migdałków, zanim zdecydujesz się usunąć migdałki, musisz dowiedzieć się, jakie są potrzebne w organizmie. Główną funkcją gruczołów jest zapewnienie ochrony. Formacje te zajmują się usuwaniem infekcji wirusowych i bakteryjnych, które dostają się do organizmu przez unoszące się w powietrzu krople. Po usunięciu migdałków ta bariera znika, więc mikroby nie są już nic warte na drodze. Ponadto w migdałkach wytwarzane są substancje ochronne. Tkanki tych formacji wytwarzają interferon, limfocyty i gamma globulinę.

Ale w niektórych przypadkach migdałki nie radzą sobie już ze swoimi funkcjami ochronnymi. W wyniku pogorszenia ogólnego stanu odporności może wystąpić przewlekła choroba znana jako „przewlekłe zapalenie migdałków”. Usunięcie migdałków w tym przypadku jest dalekie od jedynego sposobu rozwiązania problemu. Chociaż dla wielu wydaje się to najłatwiejsze.

Kwestia usuwania pojawia się w przypadkach, w których migdałki nie są w stanie wytrzymać mikrobów, które dostają się do ciała przez unoszące się w powietrzu krople. W tym przypadku pacjent cierpi na nawracające ból gardła, uporczywe zaostrzenia przewlekłego zapalenia migdałków. W migdałkach w tych przypadkach jest procesem infekcyjno-zapalnym. W lukach ropa gromadzi się i stagnuje. Te masy rozpalają i podrażniają tkanki migdałków. W przypadku braku leczenia gruczoły stają się stałym źródłem infekcji organizmu, ponieważ patogenne drobnoustroje zaczynają namnażać się w tych osłabionych formacjach. W przypadkach, gdy leczenie zachowawcze nie daje pozytywnych wyników lub występuje długotrwałe zatrucie całego ciała, lekarz może zalecić usunięcie migdałków. Opinie pacjentów w większości wskazują, że ludzie żałują, że szybko zgodzili się na operację. Dlatego nie spiesz się, jeśli nie wypróbowano wszystkich metod leczenia.

Aby nie doprowadzić migdałków do stanu krytycznego, trzeba wiedzieć, co dokładnie może przyczynić się do rozwoju takich chorób, jak przewlekłe zapalenie migdałków. Usuwanie migdałków, których opinie rzadko są pozytywne, z zaniedbanymi formami choroby jest często jedynym wyjściem. Jeśli nie chcesz doprowadzić migdałków do takiego stanu, ważne jest, aby wiedzieć, że zapalenie migdałków, które nie jest całkowicie wyleczone, prowadzi do przewlekłej postaci zapalenia migdałków. Do niekorzystnych czynników zewnętrznych należą słaba ekologia, zanieczyszczenie powietrza, woda pitna niskiej jakości. Ponadto silny stres, ogólne osłabienie obronności organizmu, różne choroby jamy ustnej lub nosa mogą prowadzić do rozwoju choroby. Regularna próchnica lub ropne zapalenie zatok może spowodować zakażenie pacjenta migdałkami podniebiennymi.

Oczywiście niewielki ból i ból gardła kilka razy w roku nie jest powodem, aby mówić o potrzebie operacji. Przewlekłe zapalenie migdałków ma nieco inne objawy. Należą do nich dręczący ból w stawach, mięśnie, serce, nerki, dolna część pleców, uczucie ciała obcego w gardle, osłabienie, zwiększone zmęczenie, zauważalny spadek wydajności. Objawy obejmują również niską gorączkę, uporczywą wysypkę skórną, a nawet zły nastrój.

Lekarz twierdzi, że konieczne jest usunięcie migdałków w przewlekłym zapaleniu migdałków, gdy choroba zagraża powikłaniom. Może prowadzić do chorób serca - zapalenia mięśnia sercowego, uszkodzenia nerek - kłębuszkowego zapalenia nerek, zapalenia stawów - reumatyzmu. Wynika to z faktu, że mikroby, które namnażają się w osłabionych tkankach migdałków, wytwarzają toksyny. Niektóre z nich wchodzą do ogólnego krwiobiegu organizmu i uszkadzają chrząstkę i tkanki więzadłowe. Inne mogą prowadzić do niskiej gorączki, zmienionych analiz i powodować bóle głowy. Jeśli paciorkowce należące do grupy A znajdują się w migdałkach, komórki obronne organizmu zaatakują ją. Białko tej bakterii jest podobne do białka znajdującego się w tkance łącznej mięśnia sercowego. Z tego powodu układ odpornościowy zaczyna ją atakować. Prowadzi to do naruszenia rytmu wypadania zastawki serca. W rezultacie może rozwinąć się bakteryjne zapalenie wsierdzia lub zapalenie mięśnia sercowego. Ponadto przewlekłe zapalenie migdałków może prowadzić do reakcji alergicznych. Świąd, wysypka, a nawet astma oskrzelowa mogą zacząć się rozwijać.

Pomimo faktu, że wielu lekarzy zaleca usunięcie migdałków w przewlekłym zapaleniu migdałków, opinie sugerują, że lepiej jest wypróbować najpierw różnego rodzaju konserwatywne metody leczenia, aby skonsultować się z kilkoma klinikami z różnymi lekarzami laryngologicznymi. Oczywiście, jeśli nie pomogą, musisz udać się na operację. W większości przypadków lekarze zalecają obustronną obustronną wycięcie migdałków. Usuwa to całą tkankę tych formacji ochronnych. Czasami jednak wystarczy częściowe usunięcie migdałków z przewlekłym zapaleniem migdałków. Taka operacja nazywa się obustronną tonsilotomią.

Tylko specjalista może wybrać najbardziej odpowiednią opcję chirurgiczną w twoim przypadku, w oparciu o historię i ogólny stan zdrowia. Nie nalegaj na operację samodzielnie, jeśli lekarz zaleci leczenie przewlekłego zapalenia migdałków. Usunięcie migdałków (zalecane jest przeprowadzenie w znieczuleniu ogólnym tej operacji) tylko wtedy, gdy istnieją bezwzględne wskazania do tego. Wcześniej taka operacja była przeprowadzana tylko w znieczuleniu miejscowym, ale dzięki pojawieniu się nowoczesnych leków znieczulających, są one teraz praktykowane i są w pełni znieczulone.

Główną metodą pozbywania się formacji podniebiennych w gardle jest zwykła interwencja chirurgiczna. Wykonuje się ją za pomocą nożyczek chirurgicznych i pętli z drutu. Metoda ta jest dość powszechna i dobrze rozwinięta przez chirurgów, dzięki czemu usuwanie migdałków najczęściej przeprowadza się w przewlekłym zapaleniu migdałków. Opinie pacjentów sugerują, że podczas operacji niepokojący jest tylko dyskomfort.

Jeśli lekarz zaleci częściowe wycięcie tkanki migdałków, stosuje się specjalne urządzenie - mikrodebryder. Dzięki temu chore obszary są wycinane. Usunięcie migdałków w przewlekłym zapaleniu migdałków dzięki tej metodzie pozwala pacjentowi szybko wyzdrowieć. Ale nie ma sensu, gdy tkanina jest poważnie uszkodzona.

Oprócz zwykłej operacji lekarz może teraz zalecić użycie ultradźwiękowego skalpela, prądu elektrycznego, fal radiowych lub lasera. Wszystkie te metody pozwalają na szybkie usunięcie migdałków w przewlekłym zapaleniu migdałków. Metody opracowane przez współczesną medycynę mogą skrócić czas zarówno operacji, jak i okresu pooperacyjnego.

Jeśli chcesz powrócić niemal natychmiast do normalnego życia po operacji, podczas której migdałki zostaną usunięte, informacje zwrotne na temat każdej z tych metod pozwolą ci dokonać właściwego wyboru. Na przykład leczenie laserem trwa nie dłużej niż 30 minut, a pełne wyzdrowienie trwa 4 dni. Kolejną zaletą tej metody pozbywania się migdałków jest to, że jest absolutnie bezkrwawa. Wiązka koaguluje wszystkie uszkodzone naczynia. Jeśli zdecydujesz się usunąć migdałki z przewlekłym laserowym zapaleniem migdałków, nie poczuj wszystkich „uroków” okresu pooperacyjnego. Rzeczywiście, ból po takiej interwencji będzie mniej wyraźny.

Ale podobnie jak w przypadku konwencjonalnej tonsilektomii konieczne jest przygotowanie się do interwencji laserowej. Po pierwsze, wszystkie potencjalne ogniska infekcji w jamie nosowej i jamie ustnej są eliminowane. Pożądane jest również przekazywanie analizy moczu i krwi, robienie zdjęć serca i płuc. Pomoże to ocenić ogólny stan ciała i zrozumieć, w jaki sposób przewlekłe zapalenie migdałków wpłynęło na to.

Laserowe usuwanie migdałków wykonuje się w znieczuleniu miejscowym. Jeśli pacjent jest nadmiernie podekscytowany, może otrzymać lek Atropina lub Pantopon pół godziny przed interwencją. Podczas zabiegu migdałki są napromieniowane kilka razy. Czas trwania każdej ekspozycji nie przekracza 15 sekund. W pierwszej kolejności wystawiony na tkanki tylnych i przednich łuków. Dopiero po tym specjalista zaczyna pracować nad otaczającą tkanką. Używa tylko znieczulenia miejscowego, a pacjent musi być przytomny w pozycji siedzącej.

Oprócz zniszczenia laserem, usuwanie migdałków w przewlekłym zapaleniu migdałków może być wykonywane przy użyciu prądu elektrycznego. Podczas stosowania tej metody chore tkanki ulegają elektrokoagulacji. Ta operacja nie powoduje bólu, po tym nie ma krwawienia. Ale ta procedura jest uważana za stosunkowo niebezpieczną, ponieważ prąd może uszkodzić zdrową tkankę.

Usuwanie migdałków w przewlekłym zapaleniu migdałków u dorosłych można również przeprowadzić przy użyciu dwubiegunowej ablacji częstotliwości radiowej. Przy stosowaniu tkanka gruczołowa jest rozcięta na poziomie molekularnym. Jednocześnie nie działa na nich laser, ani prąd, ani ciepło. Dlatego po takiej interwencji prawie nie ma komplikacji.

Pomimo różnorodności nowoczesnych metod, dość często usuwanie migdałków w przewlekłym zapaleniu migdałków odbywa się w standardowy sposób za pomocą zacisków i nożyczek. Operacja odbywa się przez otwarte usta bez żadnych zewnętrznych nacięć. Po jego zakończeniu podstawa gruczołów jest kauteryzowana. Cała procedura trwa do 1,5 godziny. Może być wykonywany zarówno w znieczuleniu miejscowym, jak i ogólnym.

Po usunięciu migdałków pacjent zostaje umieszczony po prawej stronie, a jego szyja jest pokryta lodem. Powoduje to skurcz naczyń i zapobiega występowaniu krwawień pooperacyjnych. Ponadto zalecany jest kurs antybiotykoterapii.

W dniu operacji pacjentowi wolno tylko kilka łyków wody. W ciągu następnych kilku dni racja żywnościowa obejmuje płynne, czyste jedzenie, które jest używane tylko w zimnej formie. Takie odżywianie przyczynia się do gojenia się ran, które powstały po usunięciu migdałków.

Opinie wielu pacjentów mówią, że okres powrotu do zdrowia po zwykłym zabiegu chirurgicznym jest raczej trudny. Wielu skarży się na coraz większy ból. Natychmiast po zabiegu nie są one zbyt wyraźne, ale po kilku dniach zwiększają się. Tydzień później ból może zacząć dawać się do ucha. Staje się to szczególnie widoczne podczas połykania. Ale wielu ludzi uważa, że ​​stan jest najgorszy ze wszystkich w dniu, w którym migdałki są usuwane z powodu przewlekłego zapalenia migdałków. Czy boli podczas samej operacji, interesuje się większością pacjentów. Ale jednocześnie zapominają, że operacja jest przeprowadzana w znieczuleniu ogólnym lub miejscowym. Dyskomfort występuje, gdy efekt znieczulenia ustępuje.

Kilkadziesiąt lat temu gruczoły uważano za wylęgarnię infekcji, więc wiele z nich usunęło. Ale teraz eksperci rozumieją, że jest to bariera dla infekcji, która zapobiega przenikaniu bakterii do wnętrza organizmu. Po usunięciu gruczołów ciało stanie się mniej chronione. Z 6 migdałków w ciele pozostają tylko 4. Między nimi rozłożony zostanie cały ładunek na ciele.

Nie zapominaj, że migdałki - to nie tylko bariera dla infekcji, ale także ważna część układu odpornościowego. Ponadto wytwarzają substancje, które biorą udział w procesie tworzenia krwi.

Jeśli mówimy o dzieciach, lekarze z reguły starają się utrzymać migdałki przynajmniej do wieku ośmiu lat. Usuwanie migdałków u dzieci z przewlekłym zapaleniem migdałków zaleca się tylko wtedy, gdy stan zaczyna zagrażać prawidłowemu funkcjonowaniu innych narządów i układów ciała.

Każdy pacjent, zanim zgodzi się na operację, chce poznać opinię nie tylko specjalistów, ale także innych osób, którym już usunięto migdałki. Przeglądy zależą z reguły od tego, jaki stan miał pacjent przed operacją. Ci, którzy byli dręczeni uporczywym przewlekłym zapaleniem w nosogardzieli i innych narządach, często wzdychają z ulgą po usunięciu gruczołów. Po wyeliminowaniu głównego źródła infekcji organizm zaczyna walczyć niezależnie.

Warto jednak jeszcze raz zauważyć, że takie działania są uzasadnione, jeśli wszystkie metody leczenia zachowawczego zostały już wypróbowane. Należą do nich terapia antybakteryjna, przeciwobrzękowa, antyseptyczna, immunostymulująca. W przypadku stosowania tego leczenia możliwe jest osiągnięcie remisji przez co najmniej kilka miesięcy, a następnie uważa się za skuteczne. W tym przypadku nie mówimy o operacji.

Jeśli leczenie zachowawcze nie daje pozytywnych wyników, przed podjęciem decyzji o usunięciu migdałków w przewlekłym zapaleniu migdałków zaleca się wypróbowanie leczenia sprzętowego. Najpierw lekarz płucze luki gruczołów. Proces ten można przeprowadzić za pomocą specjalnej strzykawki lub dyszy Tonsilora. Po oczyszczeniu powierzchni migdałków, są one narażone na ultradźwięki o niskiej częstotliwości, dostarczając roztwór leczniczy do tkanki gruczołu. Ale obróbka sprzętu nie kończy się na tym. Obszary problemowe są również leczone sprayem Lugola, a sesje terapii laserowej odbywają się w celu zmniejszenia stanu zapalnego i zmniejszenia obrzęku tkanek. Jednym z etapów jest także rehabilitacja mikroflory, która odbywa się za pomocą promieniowania ultrafioletowego.

Jeśli wszystkie wypróbowane i przetestowane metody leczenia lekami i sprzętem nie przyniosą pożądanego rezultatu, nie pozostaje nic innego, jak zgodzić się na usunięcie migdałków w przewlekłym zapaleniu migdałków. Zdjęcie zdrowych i chorych gruczołów pomaga wielu decydować o operacji.

Ważne jest również, aby wiedzieć, że dzieci i młodzież często zmagają się z tym problemem. Pytanie, czy usunięcie migdałków jest konieczne w przewlekłym zapaleniu migdałków po 50 latach, jest dość rzadkie. W tym wieku powinny istnieć bezwzględne wskazania do zabiegu. Jest to możliwe, jeśli istnieje ryzyko poważnych komplikacji. We wszystkich innych przypadkach wskazane jest tylko leczenie zachowawcze.