loader

Główny

Pytania

Zastoinowe lub hipostatyczne zapalenie płuc

Hipostatyczne lub zastoinowe zapalenie płuc odnosi się do wtórnych procesów, które rozwijają się z powodu upośledzonych procesów hemodynamicznych i wentylacji płuc. Stałe procesy katalizują rozwój stanu zapalnego w tkankach płuc, co prowadzi do znacznego pogorszenia stanu pacjenta. Choroba należy do ciężkich postaci patologii, prowadzących do rozwoju poważnych zaburzeń czynnościowych organizmu pracującego i śmierci przy braku niezbędnych środków leczenia.

Przyczyny zastoinowego zapalenia płuc i czynników ryzyka

Hipostatyczne zapalenie płuc rozwija się na tle pierwotnego procesu zapalnego z powodu zaburzeń układu oddechowego i ogólnego osłabienia ludzkiego ciała.

Czynniki ryzyka, które zwiększają szanse na rozwój hipostatycznego zapalenia płuc, obejmują:

  • cukrzyca;
  • skłonność do rozwoju zastoju w małym kręgu krążenia krwi;
  • wiek powyżej 60-65 lat;
  • długi okres pooperacyjny;
  • skrzywienie kręgosłupa;
  • zmiana kształtu mostka;
  • astma oskrzelowa;
  • choroba niedokrwienna serca (CHD);
  • choroba serca;
  • miażdżyca;
  • miażdżyca tętnic i miażdżyca;
  • dusznica bolesna;
  • nadciśnienie;
  • extrasystole;
  • migotanie przedsionków;
  • rozedma płuc;
  • rozstrzenie oskrzeli;
  • przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek;
  • udar mózgu;
  • urazy kości czaszki, kości miednicy lub kości kończyn;
  • rak w stadium końcowym.

Uwaga! Zmniejszona aktywność w okresie zaostrzenia chorób lub przedłużające się stosowanie się do leżenia w łóżku prowadzi do szeregu zaburzeń związanych z wentylacją i dopływem krwi do tkanki płucnej.

Bezpośrednie przyczyny powstawania zastoinowego zapalenia płuc obejmują:

  • Niewystarczająca wentylacja układu oddechowego.
  • Wzrost liczby organizmów chorobotwórczych.
  • Naruszenie pracy drenażu oskrzeli.

Najczęściej hipostatyczne zapalenie płuc objawia się jako proces jednokierunkowy. Jeśli podczas diagnozy ujawnił się obustronny proces zapalny, leczenie jest znacznie bardziej skomplikowane.

Ze względu na niewystarczającą wydajność plwociny, która się tworzy, następuje gwałtowny wzrost liczby patogennych i warunkowo patogennych organizmów, do których należą:

  • pneumokoki;
  • paciorkowce;
  • gronkowiec;
  • hemofiliczna różdżka.

Z reguły rozwój stagnacji obserwuje się w dolnej części prawego płuca.

Etapy rozwoju choroby

Rozwój hipostatycznego zapalenia płuc dzieli się na trzy etapy:

  1. Pierwsza faza: rozwój przekrwienia żylnego tkanki płucnej, wydłużenie i rozszerzenie naczyń włosowatych, ucisk pęcherzyków płucnych. Podczas diagnostyki można wykryć niewystarczającą przezroczystość tkanki płucnej i zwiększone nasilenie wzorca płucnego.
  2. Druga faza: obserwuje się przenikanie ciekłego składnika krwi do tkanek i pęcherzyków śródmiąższowych (łącznych). Wyniki diagnostyczne z użyciem radiogramów mają podobne cechy z rozwojem zapalenia oskrzeli i płuc lub miąższowego zapalenia płuc.
  3. Trzecia faza: występuje wyraźny obrzęk śródmiąższowy, proliferacja tkanki włóknistej, rozwój pneumosklerozy, jak również rozlana proliferacja zrębu tkanki łącznej z odkładaniem się hemoglobinogennych pigmentów hemosyderyny i ferrytyny (szybka indukcja płuc).

Wczesne rozpoznanie choroby przyczynia się do szybkiej poprawy stanu i zapobiegania powikłaniom.

Objawy zapalenia płuc u obłożnie chorych pacjentów

Nasilenie objawów podczas hipostatycznego zapalenia płuc zależy od stopnia upośledzenia układu oddechowego i skali procesu zapalnego.

Objawy hipostatycznego zapalenia płuc:

  • temperatura wzrasta do 37-38 stopni (nie występuje we wszystkich przypadkach, częściej obserwuje się normalną temperaturę ciała);
  • gorączka (rzadko);
  • mokry kaszel;
  • śluzowa lub ropna struktura plwociny;
  • krwioplucie;
  • słabość;
  • duszność;
  • świszczący oddech podczas słuchania;
  • nadmierne pocenie się;
  • zmniejszony apetyt;
  • ciężki transfer aktywności fizycznej.

To ważne! Na obraz kliniczny choroby wpływa rodzaj rozwijającej się patologii. Tak więc wczesna forma, której występowanie obserwuje się podczas pierwszych 3 dni odpoczynku w łóżku, charakteryzuje się ukrytymi objawami, oznaki zastoju procesów są maskowane jako przejawy pierwotnego procesu zapalnego. Późny typ hipostatycznego zapalenia płuc obserwuje się znacznie później - w okresie od 2 do 6 tygodni odpoczynku w łóżku.

W przypadku występowania chorób układu sercowo-naczyniowego, patologii może towarzyszyć rozwój niewydolności serca.

Diagnostyka

Główną trudnością w rozpoznawaniu hipostatycznego zapalenia płuc jest obecność wyraźnych objawów pierwotnej choroby.

Następujący specjaliści zajmują się diagnostyką:

Wielu specjalistów zaangażowanych w ten problem jest zdeterminowanych przez wiele czynników, które są przyczyną rozwoju stagnacji w okresie pierwotnych patologii.

Podczas długotrwałego leżenia w łóżku w leczeniu pierwotnej choroby lub innych czynników wpływających na naruszenie wentylacji stosuje się metody:

  1. Osłuchiwanie (słuchanie).
  2. RTG.
  3. Badanie ultrasonograficzne jamy opłucnej i osierdzia (USG).
  4. Elektrokardiogram (EKG).
  5. Echokardiografia (EchoCG).
  6. Badania szybkości sedymentacji erytrocytów (ESR) i formuły leukocytów.
  7. Analiza biochemiczna krwi i moczu.

Diagnoza pozwala zidentyfikować rozwój procesu zapalnego i jego lokalizację.

Komplikacje

Możliwe powikłania podczas hipostatycznego zapalenia płuc obejmują:

  • pneumoskleroza;
  • niewydolność oddechowa;
  • niewydolność serca;
  • tachykardia;
  • szybki oddech.

Powikłania choroby związane są ze stanem zastoju i naturą pierwotnej choroby.

Cechy leczenia

Stan pacjenta podczas leżenia lub po poważnych chorobach musi być pod ścisłym nadzorem lekarza.

Metody są stosowane w celu złagodzenia stanu i zwalczania patogennej flory:

  • terapia antybakteryjna (leki są przepisywane z uwzględnieniem wieku i stanu pacjenta);
  • stymulacja uwalniania plwociny;
  • stymulować przywracanie przepływu krwi w płucach;
  • odzyskanie napięcia mięśnia sercowego;
  • zmniejszyć nasilenie obrzęku;
  • odzyskiwanie wentylacji

Do zwalczania stagnacji stosowano metody medyczne i kompleks fizjoterapii. Za leki uważa się zmniejszenie nasilenia objawów, złagodzenie stanu pacjenta i wyeliminowanie przyczyny choroby (antybiotyki, środki mukolityczne, przeciwutleniacze, immunomodulatory, leki moczopędne).

Fizykoterapia pozwala przywrócić funkcję drenażu układu oddechowego, a także ma wiele właściwości niezbędnych do przywrócenia zdrowia, takich jak działanie przeciwbakteryjne i wykrztuśne.

Metody fizjoterapii podczas leczenia zastoinowego zapalenia płuc obejmują:

  • terapia tlenowa;
  • masaż leczniczy na plecach i klatce piersiowej;
  • inhalacja;
  • terapeutyczna kultura fizyczna (terapia ruchowa).

Kompleksowa fizjoterapia pozwala przywrócić pracę zaatakowanego narządu i zmniejszyć ryzyko powikłań.

W leczeniu osób starszych z ciężkim przekrwieniem w okolicy płuc stosuje się stacjonarne metody terapii:

  • bronchoskopia;
  • płukanie oskrzelowo-pęcherzykowe.

Leczenie szpitalne umożliwia oczyszczenie oskrzeli i tchawicy z masy plwociny, a także monitorowanie stanu pacjenta.

Ćwiczenia oddechowe

Istnieją różne techniki gimnastyki oddechowej. Różnice w procedurze zależą od ogólnego stanu pacjenta w momencie wykrycia patologii i dalszego przebiegu choroby.

W różnych stadiach choroby metoda może się różnić, dlatego przed rozpoczęciem należy skonsultować się z lekarzem w sprawie bezpieczeństwa ćwiczeń i możliwych przeciwwskazań.

Jedna z najprostszych metod ćwiczeń oddechowych:

  1. Podczas leżenia pacjent bierze oddech.
  2. Podnosi ręce.
  3. Opuszcza ręce, wydychając powietrze.

Zaleca się również wykonywanie ćwiczeń z pompowaniem balonu do 2 minut, odbywa się 2 razy dziennie (rano i wieczorem).

Pomieszczenie w okresie terapii powinno być regularnie wentylowane, aby otrzymać wymaganą ilość tlenu, ponieważ czynności gimnastyki oddechowej mają przede wszystkim na celu przywrócenie pracy płuc.

Medycyna alternatywna

Tradycyjna medycyna jest dodatkowym składnikiem terapii w leczeniu zastoinowego zapalenia płuc. Nietradycyjne metody mogą poprawić kondycję człowieka, ale nie mogą zastąpić leków przeciwbakteryjnych i innych.

Przepis 1 (aby poprawić wypływ plwociny):

  • 2 łyżki rozdrobnionego korzenia elekamanu;
  • 250 ml wrzącej wody;
  • mieszanina jest ogrzewana na małym ogniu przez pół godziny;
  • po ostygnięciu bulionu należy dodać miód i ostrożnie wymieszać mieszankę (dla smaku);
  • Środek zaradczy przyjmuje się wewnętrznie w 2 łyżkach stołowych przed posiłkami.

Dodanie miodu sprawia, że ​​produkt jest bardziej smaczny i zmniejsza gorycz z głównego składnika.

Przepis 2:

  • 1 kg zmielonych nasion lnu;
  • 1 kg zmielonego orzecha włoskiego;
  • mieszaninę miesza się aż do uzyskania jednorodności i umieszcza w zamkniętym zimnym miejscu;
  • Przed użyciem należy wymieszać 1 łyżkę mieszanki ze 100 g masła, a następnie założyć mały ogień i zagotować;
  • po ostygnięciu produktu dodać 1 łyżkę miodu i dobrze wymieszać;
  • lek jest stosowany zamiast masła do smarowania chleba, nie ma ograniczeń w stosowaniu.

Użyteczne właściwości tej techniki wynikają z właściwości multiwitaminowych składników.

Przed rozpoczęciem leczenia tradycyjnymi metodami warto skonsultować się z lekarzem.

Rokowanie i zapobieganie

Leczenie większości zabiegów odbywa się w szpitalu.

Po wyeliminowaniu nagromadzenia się płynu stan pacjenta znacznie się poprawia. Zauważa się, że w większości przypadków leczenie jest zakończone pomyślnie.

Główne metody zapobiegania zastoinowemu zapaleniu płuc u obłożnie chorych pacjentów obejmują:

  1. Przeprowadzanie ćwiczeń fizycznych.
  2. Przy całkowitym unieruchomieniu chorych konieczna jest zmiana pozycji ludzkiego ciała co 2 godziny. Zaleca się również, aby siedzieć pacjenta tak często, jak to możliwe.
  3. Prowadzenie masażu terapeutycznego.
  4. Dobre odżywianie, przyjmowanie pomocniczych kompleksów multiwitaminowych i mikroelementów.

Wdrożenie pełnej opieki nad pacjentem w okresie bezruchu nie tylko zapobiega rozwojowi zastoinowego zapalenia płuc, ale także chroni ludzi przed powstawaniem odleżyn i innych poważnych naruszeń.

Hipostatyczne zapalenie płuc

✓ Artykuł zweryfikowany przez lekarza

Układ oskrzelowo-płucny jest jednym z najważniejszych układów organizmu ludzkiego, pełniących funkcje życiowe i pełniących funkcje oddechowe. Płuca są sparowanym organem wnękowym wymieniającym tlen i dwutlenek węgla między krwią a powietrzem wchodzącym do nich. Wewnętrzne ściany płuc pokryte są błonami śluzowymi i pęcherzykami płucnymi - częściami oddechowymi płuc w postaci małych pęcherzyków. Gdy ściany płuc ulegają zapaleniu i pęcherzyki są wypełnione płynem wysiękowym, u pacjenta rozpoznaje się zapalenie płuc.

Główną przyczyną zapalenia płuc jest zakażenie dróg oddechowych wirusami i bakteriami. Niezakaźne zapalenie płuc może rozwinąć się w wyniku ekspozycji termicznej lub chemicznej (na przykład wdychania substancji trujących lub bardzo gorącego powietrza), proliferacji tkanki łącznej lub reakcji na kontakt z różnymi alergenami. U osób starszych, a także pacjentów obłożnie chorych, zapalenie płuc może być związane z upośledzonym krążeniem krwi w małym okręgu i słabą wentylacją płuc. Ten proces zapalny ma zwykle przewlekły przebieg, łagodne objawy i nazywa się „hipostatyczne zapalenie płuc”.

Dlaczego zapalenie typu hipostatycznego występuje głównie u osób starszych?

Główną przyczyną hipostatycznego zapalenia płuc (inna nazwa to zastoinowe zapalenie płuc) jest upośledzenie krążenia krwi w tętnicach płucnych, spowolnienie przepływu krwi w naczyniach i związany z tym brak wentylacji płuc. Zastój krwi żylnej obserwuje się głównie u osób z ograniczoną aktywnością ruchową. Ta kategoria obejmuje pacjentów „przykutych do łóżka”, którzy przeszli złożone zabiegi chirurgiczne na sercu lub stawach, pacjentów po ostrym udarze mózgu lub zmianach martwiczych wewnętrznej warstwy mięśnia sercowego (mięsień sercowy), a także pacjentów z amputowanymi kończynami.

Niski poziom mobilności jest również charakterystyczny dla osób z przewlekłymi chorobami stawów, które znajdują się w stadium progresji (zapalenie stawów, artroza) i innych patologii ogólnoustrojowych, które negatywnie wpływają na funkcjonowanie aparatu oskrzelowo-płucnego i ogólny stan pacjenta, który jest w stanie ograniczyć jego aktywność fizyczną.

Co to jest hipostatyczne zapalenie płuc

Choroby te obejmują:

  • astma oskrzelowa;
  • ciężkie postacie cukrzycy typu 1;
  • skolioza różnych stopni (skrzywienie kręgosłupa);
  • osteochondroza kręgosłupa piersiowego i szyjnego;
  • niedrożność naczyń krwionośnych i tętnic, przez które krew dostaje się do serca (miażdżyca);
  • nadciśnienie;
  • patologiczna ekspansja oskrzelików z objawami destrukcyjnych zmian w strukturach pęcherzykowych (rozedma paraseptalna i centrilobularna płuc).

Większość starszych pacjentów w wieku powyżej 60 lat ma w przeszłości ciężkie przewlekłe choroby serca i układu mięśniowo-szkieletowego, w których pacjenci są zmuszeni spędzać większość czasu w pozycji leżącej, dlatego hipostatyczne zapalenie płuc uważa się za „chorobę w podeszłym wieku”. Osoby niepełnosprawne, osoby z urazami kręgosłupa i inne patologie, w których przez długi czas konieczne jest utrzymywanie stałej pozycji, są również narażone na ryzyko zastoju w tkankach płuc.

Główne patogeny zapalenia płuc

To ważne! Osoby cierpiące na otyłość powyżej 3 stopnia są również podatne na hipostatyczne procesy zapalne. Pomimo tego, że nadmierna masa ciała nie jest przyczyną zastoinowego zapalenia płuc, znacznie ogranicza mobilność pacjenta i niekorzystnie wpływa na stan układu naczyniowego, zwiększając ryzyko zapalenia płuc.

Diagnoza i stadia choroby

Hipostatyczne zapalenie płuc jest niebezpieczną chorobą, która może powodować ostrą niewydolność oddechową i nagłą śmierć pacjenta, dlatego dokładna i terminowa diagnoza jest ważna dla korzystnego rokowania. Niemożliwe jest określenie choroby w początkowej fazie, jak u pacjentów w łóżku, typowe objawy pojawiają się zwykle tylko 2-3 tygodnie po rozpoczęciu procesu patologicznego. Hipostatyczne zapalenie płuc ma trzy etapy, charakteryzujące się różnym stopniem uszkodzenia tkanki płucnej i przebiegiem klinicznym.

Występowanie hipostatycznego zapalenia płuc

Etapy zapalenia płuc typu hipostatycznego

Najbardziej dokładną i pouczającą metodą diagnostyki zapalenia płuc jest radiografia płuc. Na zdjęciu widać oznaki procesu zapalnego, a także krwawienie charakterystycznego wzorca naczyniowego. Zapalenie jest również wskazane przez zaciemnienia i plamy, które normalnie nie powinny być, i spadek przezroczystości. Jeśli lekarz ma wątpliwości co do poprawności diagnozy, pacjentowi mogą zostać przydzielone dodatkowe badania, na przykład MRI w klatce piersiowej lub bronchoskopia (są one również niezbędne do diagnostyki różnicowej z procesami zapalnymi opłucnej).

Hipostatyczne zapalenie płuc na zdjęciu

Elektrokardiografia, badanie biochemiczne krwi i moczu służy do oceny ogólnego stanu pacjenta i określenia stopnia upośledzenia serca i naczyń krwionośnych. Kultura plwociny bakteryjnej jest niezbędna do określenia rodzaju zapalenia płuc i do identyfikacji patogenu z możliwym przystąpieniem do procesu zakaźnego.

Obraz kliniczny: objawy i objawy

Terminowe rozpoznanie hipostatycznego zapalenia płuc jest skomplikowane przez niewyraźny przebieg choroby i brak wyraźnych objawów typowych dla procesów zapalnych w tkance płucnej. W początkowej fazie jedynym objawem zapalenia płuc może być ciężki, ciężki oddech i szybki puls. Objawy te mogą utrzymywać się do 5-7 dni bez dodawania innych objawów. Jeśli pacjent jest regularnie badany przez lekarza lub opiekuna medycznego, może zauważyć wilgotne rzędy podczas słuchania fonendoskopu lub stetoskopu.

Około tygodnia później do obrazu klinicznego dołącza się kaszel. Początkowo przypomina bardziej kaszel, ale wraz ze wzrostem stagnacji w tętnicach płucnych i nagromadzeniem plwociny kaszel staje się bardziej wyraźny. Zwykle jest sucha, krótka, bez podkreślenia wydzieliny oskrzelowej. W przypadku uszkodzenia naczyń włosowatych w ścianach płuc lub tkankach miękkich krtani, w wydzielanej plwocinie można wykryć niewielką ilość krwi.

Objawy hipostatycznego zapalenia płuc

Inne objawy hipostatycznego zapalenia płuc u pacjentów w podeszłym wieku i obłożnie chorych obejmują:

  • duszność, pojawiająca się nawet po niewielkim obciążeniu (na przykład posiłku) lub w spoczynku;
  • nadmierne pocenie się;
  • dreszcze na tle normalnej lub lekko podwyższonej temperatury ciała (mogą zostać zastąpione stanem gorączkowym);
  • wahania temperatury ciała.

To ważne! Jeśli krew wykrztusi z płuc, ważne jest monitorowanie jej ilości. Krwioplucie jest charakterystyczne dla zapalenia płuc, dlatego w plwocinie mogą znajdować się tylko ślady krwi (żylaki krwi). Jeśli jego ilość przekracza pół łyżki, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem, ponieważ przyczyną może być krwotok płucny lub zakażenie gruźlicą.

Wideo - Zapobieganie zastojowemu zapaleniu płuc u pacjentów w łóżku

Leczenie i rokowanie

Hipostatyczne zapalenie płuc odnosi się do ciężkich, trudnych do zdiagnozowania patologii o nieprzewidywalnym przebiegu. Głównym powikłaniem choroby jest rozwój ostrej niewydolności oddechowej, w 70% przypadków prowadzących do śmierci pacjenta. Jeśli leczenie rozpocznie się w odpowiednim czasie, rokowanie będzie całkiem korzystne, ale pełny okres powrotu do zdrowia będzie wymagał długiego okresu regeneracji i przestrzegania łagodnego schematu w ciągu 4-6 tygodni po zakończeniu leczenia.

Leczenie stanu zapalnego typu hipostatycznego odbywa się ściśle w szpitalu pod stałym nadzorem specjalistów. Różnica w leczeniu hipostatycznego zapalenia płuc od innych form zapalenia płuc polega na włączeniu do schematu leczenia leków, które poprawiają procesy metaboliczne w mięśniu sercowym i normalizują krążenie krwi. Zwykle lekiem z wyboru jest Trental na bazie pentoksyfiliny. Lek poprawia przepływ krwi i pomaga szybko ustanowić mikrokrążenie, eliminując zastój w małym kręgu krążenia krwi. Tabletki należy przyjmować w dawce 100-200 mg 2-3 razy dziennie.

Gdy zapalenie jest powikłane nadciśnieniem, wskazane jest stosowanie leków moczopędnych. Najpopularniejszym środkiem tej grupy są tabletki „Hipotiazyd” i „Furosemid”. Stosowanie ich w podeszłym wieku może być przepisane tylko przez lekarza, ponieważ w niektórych przypadkach leczenie może wywołać ostrą niewydolność serca związaną ze zwiększonym wydalaniem potasu i sodu. Ziołowe spotkania, na przykład Brusniver, mają łagodniejszy efekt, ale są skuteczne tylko jako środek wspomagający po zatrzymaniu ostrego procesu.

Torebka do herbaty Brusniver

Dołączając do infekcji bakteryjnej, lekarz wybierze najbezpieczniejszy antybiotyk. Samo-leczenie nie jest dozwolone, ponieważ metabolity substancji czynnych większości środków przeciwbakteryjnych są wydalane przez nerki i wątrobę. Jeśli klirens kreatyniny zmniejszy się do 30 ml / min, a niższe, niekontrolowane antybiotyki mogą spowodować ostre zatrucie i zatrucie. W przypadku zmiany jednostronnej skuteczne mogą być leki penicylinowe i makrolidy:

Po porażce obu płuc cefalosporyny są przepisywane pacjentowi w postaci roztworu do wstrzykiwań („Cefazolin”). Można je wprowadzać dożylnie lub domięśniowo, dzienna dawka dla ciężkich postaci zapalenia płuc może dochodzić do 4 g dziennie (obliczana indywidualnie).

Środki mukolityczne i wykrztuśne oparte na acetylocysteinie lub ambroksolu są używane do rozcieńczania plwociny, zmniejszania jej lepkości i ułatwiania odkrztuszania. Mogą to być: Ambrogexal, Lasolvan, ACC, ACC-Long, Ambrobene. W niektórych przypadkach leki zawierające karbocysteinę, syrop karbocysteinowy i syrop fluditecowy są bardziej skuteczne. Preparaty ziołowe (Thermopsis, Mukaltin, Alteyka, Pertussin) są nieskuteczne w hipostatycznym zapaleniu płuc.

Zwróć uwagę! W zależności od charakterystyki kursu i ogólnego stanu pacjenta terapię można uzupełnić lekami przeciwnadciśnieniowymi i immunomodulującymi, a także przeciwutleniaczami (najbardziej znanym lekiem z grupy przeciwutleniaczy jest Polyoxidonium).

Hipostatyczne zapalenie płuc jest ciężką chorobą zapalną typową dla osób starszych o ograniczonej sprawności ruchowej i pacjentów w łóżku. W przypadku braku terminowego leczenia, choroba może prowadzić do upośledzenia funkcji oddechowych i śmierci pacjenta, dlatego ważne jest, aby zwracać uwagę na możliwe objawy (zwłaszcza charakter oddychania) i skonsultować się z lekarzem, jeśli wykryte zostaną jakiekolwiek znaki ostrzegawcze.

Podoba Ci się ten artykuł?
Oszczędzaj, aby nie stracić!

Metody leczenia zastoinowego zapalenia płuc

Zapalenie płuc jest najczęstszą chorobą w pulmonologii. Jednocześnie zastoinowe zapalenie płuc nie jest tak powszechnie znane zwykłemu człowiekowi na ulicy. Różne typy tych chorób są wynikiem zapalenia tkanki płuc z charakterystycznymi zaburzeniami hemodynamicznymi i wentylacyjnymi narządów oddechowych. Jeśli przyczyną pierwotnego zapalenia płuc jest przeziębienie, wówczas zastoinowe (hipostatyczne) zapalenie płuc przeważa głównie u obłożnie chorych pacjentów.

Przyczyny rozwoju

Awarie krążenia żylnego w małym okręgu prowadzą do pojawienia się i rozwoju hipostatycznego zapalenia płuc. Jednocześnie narządy oddechowe cierpią z powodu niewydolności wentylacji i funkcji drenażu. W rezultacie drogi oddechowe gromadzą gęstą plwocinę - odpowiednią pożywkę dla rozwoju patogennej mikroflory. Większość patogenów rozwija się i gromadzi w dolnych częściach prawego płuca.

Żyły płucne przepełniają się biernie, powodując spadek wypływu krwi, pęcherzyki są ściśnięte, płyn wypływa z krwiobiegu. Wynikiem takich zmian jest obrzęk, a następnie postępująca stwardnienie płuc z wysiękiem opłucnowym.

Prawdopodobieństwo wystąpienia choroby jest znacznie wyższe u pacjentów w podeszłym wieku. Czyj wiek przekroczył sześćdziesiąt lat. Ryzyko staje się jeszcze większe z następującymi patologiami:

  • cukrzyca;
  • nadciśnienie;
  • wady serca;
  • arytmia;
  • niedokrwienie;
  • astma oskrzelowa;
  • ekstrasystole;
  • odmiedniczkowe zapalenie nerek.

Hipostatyczne zapalenie płuc rozwija się nie tylko u osób starszych, ale także u pacjentów w różnym wieku, ze względu na długą bierną pozycję obłożnie chorych pacjentów. Ta kategoria obejmuje pacjentów z urazami kości, pooperacyjnych, udarowych, chorych na raka, z ciężkimi postaciami cukrzycy, z urazami czaszkowo-mózgowymi, z patologiami kręgosłupa i klatki piersiowej.

Zapalenie płuc pojawia się zarówno we wczesnych (wczesnych) dniach spoczynku w łóżku, jak i późnych stadiach (do sześciu tygodni).

Główne patogeny to:

  • pneumokoki;
  • paciorkowce;
  • gronkowiec i inne bakterie chorobotwórcze.

Obecność wielu patologii somatycznych u osób starszych prowadzi do unieruchomienia w łóżku, osoba znajduje się w stanie hipo-dynamicznym, co przyczynia się do rozwoju hipostatycznego zapalenia płuc.

Ten rodzaj choroby może również wystąpić na tle długotrwałego unieruchomienia pacjentów po zabiegu chirurgii pasmowej, ran z zaburzeniami krążenia. W takich sytuacjach płuca nie są dostatecznie wentylowane, krążenie krwi zmniejsza ich intensywność, mechanizmy obronne organizmu są zmniejszone z powodu choroby podstawowej.

Symptomatologia

Istnieje bezpośredni związek między chorobami somatycznymi a tym, jak pojawiają się objawy zastoinowego zapalenia płuc. Choroba podstawowa służy jako tło, na którym występuje przekrwienie płuc. Zastoinowe zapalenie płuc we wczesnych stadiach jest maskowane przez objawy choroby podstawowej.

Pacjent ma następujące objawy:

  • mokry kaszel z wydzieliną ropy, śluzu, mniej krwi;
  • przedłużony wzrost temperatury ciała w typie podgorączkowym;
  • nadmierne pocenie się;
  • stan załamania, ogólny letarg, osłabienie mięśni;
  • trudności w oddychaniu, osoba czuje, że nie może w pełni wydech.

Wykrycie charakterystycznych objawów początku stagnacji w płucach jest dość problematyczne.

Tak więc w przypadku patologii serca i naczyń krwionośnych objawy będą charakterystyczne, wskazując na niedobór tych narządów. Udar mózgu objawia się przede wszystkim nieprawidłowym funkcjonowaniem płuc i zmianami w świadomości.

Na tle objawów głównych chorób natury somatycznej, rozwój zapalenia opłucnej występuje wraz z uwolnieniem płynu w osierdzia tkankowym (wysięk). Oddychanie staje się słabe i płytkie, skóra nabiera żółtawego odcienia. Pojawia się tachykardia, tony serca są stłumione, ostrość przesuwa się do drugiego tonu (aorty).

Oddech traci normalny rytm i objawia się następującymi zjawiskami:

  • częsta duszność;
  • częstość oddechów gwałtownie wzrasta;
  • pojawia się tachykardia.

Osoby w podeszłym wieku z zastoinowym zapaleniem płuc wykazują oznaki zatrucia, któremu towarzyszy inna reakcja temperaturowa organizmu.

Może być oznaczony jako uciśniony kaszel. Pacjent czuje ból i ciężkość w klatce piersiowej, cierpi na duszność. Podczas słuchania dochodzi do odgłosu tarcia opłucnowego, mniej trzeszczenia. W płucach słychać dźwięk stępionego tonu.

Objawy pozapłucne charakteryzują się podwyższoną temperaturą. Osoba popada w stan apatii, utraty apetytu, ma tendencję do snu. Występuje ogólny stan letargu, pojawia się mimowolne oddawanie moczu.

Następujące choroby i stany patologiczne mogą stać się konsekwencjami zastoinowego zapalenia płuc:

  • obrzęk płuc;
  • niewydolność krążeniowo-oddechowa;
  • wstrząs toksyczny i zakaźny;
  • fatalny wynik.

Diagnoza choroby

Wykrycie choroby rozpoczyna się od badania lekarskiego. Diagnoza jest utrudniona przez obecność objawów somatycznych u pacjenta. Lekarze nie powinni pomijać prawdopodobieństwa rozwoju zastoinowego zapalenia płuc u pacjentów i monitorowania ogólnego stanu osoby.

Diagnostyka opiera się na kilku metodach:

  • osłuchiwanie;
  • Badanie rentgenowskie płuc.

Kiedy słuchanie zależy od sztywności oddechu, obecność świszczącego oddechu, zarówno suchego, jak i mokrego, drobno bulgocze.

Zdjęcie rentgenowskie wykazuje zmniejszenie przezroczystości tkanek, zwiększony wzorzec płuc. Można wykryć kontur paleniska lub linię z nieznacznie poszerzającym się korzeniem.

Następujące testy są również przypisywane jako pomiary diagnostyczne:

  • USG osierdzia i opłucnej;
  • EKG;
  • Echo-KG;
  • pobieranie próbek krwi do analizy do ogólnych badań;
  • biochemiczne badanie krwi;
  • mikroskopia plwocinowa do wykrywania komórek dotkniętych hemosyderyną.

Metody leczenia

Leczenie pacjentów jest zalecane w szpitalu pod nadzorem lekarza. W warunkach szpitalnych obowiązkowa wentylacja płuc, leczenie pacjenta zgodnie ze standardami sanitarnymi i higienicznymi. Leczenie ma na celu przede wszystkim eliminację zakaźnej mikroflory.

Kompleksowe leczenie stosuje się w połączeniu z następującymi lekami:

  • antybiotyki (Tsifran, Cefazolin, Augmentin);
  • leki rozszerzające oskrzela (ACC, Bronhikum, Lasolvan, Erespal);
  • immunomodulatory;
  • przeciwutleniacze;
  • leki moczopędne w połączeniu z preparatami potasu;
  • glikozydy nasercowe.

Ponadto zalecane są następujące procedury i manipulacje:

  • terapia tlenowa;
  • Terapia wysiłkowa;
  • masaż całego ciała lub używanie puszek (podczas rekonwalescencji);
  • stosowanie tynku musztardowego;
  • nakłucie opłucnej lub osierdzia;
  • bronchoskopia rehabilitacyjna, płukanie oskrzelowo-pęcherzykowe;
  • ciężkie picie;
  • przyjmowanie witamin;
  • fito i apiterapia (wywar ziołowy, miód, propolis z mlekiem);
  • poprawa zdrowia w ośrodkach i sanatoriach.

Leczenie zastoinowego zapalenia płuc powinno być kompleksowe w kilku kierunkach:

  • eliminacja źródła infekcji bakteryjnej;
  • przywrócenie wentylacji płuc;
  • usunięcie obrzęku płuc;
  • leczenie podstawowej choroby somatycznej;

Lekarze nie powinni zezwalać na powikłania w postaci niewydolności wątroby i nerek.

Pacjent potrzebuje różnorodnej diety wzbogaconej w celu normalizacji ruchliwości jelit.

Przy odpowiedniej opiece rokowanie w leczeniu pacjentów z zastoinowym zapaleniem płuc jest korzystne. Rozpoczęte na czas leczenie antybiotykami daje dobre wyniki.

Środki zapobiegawcze

Zapobieganie i wdrażanie obowiązkowych zaleceń jest następujące:

  • ostrożna opieka nad pacjentem łóżka;
  • w łóżku należy okresowo zmieniać pozycję pacjenta samodzielnie lub z pomocą zewnętrzną;
  • ćwiczenia oddechowe;
  • masaż ogólny, inscenizacja plastrów gorczycy, ćwiczenia terapeutyczne, przyjęcie przez pacjentów pozycji półsiadującej;
  • przestrzeganie trybu wilgotności powietrza w pomieszczeniu, wietrzenie;
  • jeśli to możliwe, nabycie i użycie specjalnych materacy ortopedycznych zmniejszy prawdopodobieństwo zatorów w płucach przykutego do łóżka pacjenta;
  • regularne monitorowanie przez krewnych (opiekunów) w domu stanu oddechowego pacjenta;
  • w przypadku świszczącego oddechu, bulgotanie podczas oddychania jest pilne

Zadzwoń po karetkę.

Stagnacja zapalenia płuc jest niebezpieczna i podstępna, wymaga wykrycia i leczenia w odpowiednim czasie. W przeciwnym razie konsekwencje mogą być tragiczne, a nawet śmiertelne. Jednocześnie możliwe jest leczenie tej choroby, ale wymagane jest ścisłe przestrzeganie zaleceń lekarza prowadzącego.

Hipostatyczne zapalenie płuc: co to jest

Hipostatyczne (zastoinowe) zapalenie płuc jest procesem zapalnym, który wpływa na tkankę płuc. Ta forma choroby jest wtórna, to znaczy zmiany w układzie oddechowym powstają z powodu patologii innych narządów u obłożnie chorych pacjentów. Choroba charakteryzuje się ciężkim przebiegiem i często prowadzi do rozwoju powikłań.

Przyczyny hipostatycznego zapalenia płuc

Hipostatyczne zapalenie płuc występuje z powodu krążącej stagnacji krwi w krążeniu płucnym, która zapewnia odżywianie tkanki płucnej. Naruszenie odpływu z miąższu narządu prowadzi do tego, że duża ilość lepkiej plwociny gromadzi się w płucach. Stanowi korzystne środowisko dla rozwoju mikroorganizmów. Najczęstszymi czynnikami sprawczymi choroby są gronkowce i pneumokoki.

Kiedy patogenne bakterie dostają się do płuc, patogeny zaczynają się aktywnie proliferować. W odpowiedzi na aktywność mikroorganizmów, odporność człowieka wywołuje ochronną odpowiedź immunologiczną, która jest zewnętrznie manifestowana przez objawy zapalenia.

Zastoinowe zapalenie płuc występuje u pacjentów cierpiących na ciężkie patologie somatyczne. Obejmują one:

  • zawały serca, miażdżyca i dusznica bolesna;
  • nadciśnienie;
  • arytmie różnych typów;
  • wady rozwojowe zastawki serca;
  • miażdżyca;
  • cukrzyca;
  • astma oskrzelowa;
  • przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek;
  • rozedma płuc i rozstrzenie oskrzeli.

Czynnikiem predysponującym do rozwoju choroby jest długi bierny pobyt pacjenta w łóżku. Pozycja pozioma zapobiega wypływowi krwi i nasila stagnację.

Objawy choroby

Wszystkie objawy zastoinowego zapalenia płuc można podzielić na lokalne i ogólne. Objawy miejscowe obejmują mokry kaszel z ropną lub śluzową plwociną, duszność. W rzadkich przypadkach występuje krwioplucie - uwalnianie krwi z dróg oddechowych. Typowe objawy choroby obejmują ogólne osłabienie i zmniejszoną tolerancję wysiłku. W większości przypadków występuje nieznaczny wzrost temperatury ciała. Rzadziej temperatura wzrasta do wysokich wartości (39-40 ° C).

Często choroba ma niewyraźny obraz, który nie jest zauważalny za objawami choroby podstawowej. Na przykład zapalenie płuc w udarze może objawiać się hałaśliwym, nieregularnym oddychaniem, na tle którego pojawia się zamieszanie.

W przypadku patologii serca chorobę można „zamaskować” na objawy niewydolności serca, która ma podobny obraz kliniczny. W takich przypadkach zapalenie płuc można zdiagnozować tylko poprzez dokładną analizę obrazu klinicznego i pełne badanie płuc (radiografia lub spiralna tomografia komputerowa klatki piersiowej).

Na tle hipostatycznego zapalenia płuc często rozwija się współistniejące wysiękowe zapalenie opłucnej. Choroba ta charakteryzuje się nagromadzeniem płynu w jamie opłucnowej pacjenta. Gdy pojawia się zapalenie opłucnej, objawy zapalenia płuc zmieniają się - pojawia się ból i ciężkość w klatce piersiowej, ciągła duszność pojawia się nawet w spoczynku, temperatura ciała gwałtownie wzrasta.

Leczenie choroby: które leki są potrzebne

Leczenie hipostatycznego zapalenia płuc składa się z kilku etapów. Początkowo leczenie choroby podstawowej powodującej zapalenie płuc. Konkretny zakres stosowanych leków zależy od przyczyny stagnacji w małym okręgu.

Jeśli pacjent ma problemy z sercem, przepisywany jest mu lek przeciwnadciśnieniowy, kardiotoniczny lub azotanowy. W przypadku cukrzycy koryguje się leczenie insuliną. W przypadku miażdżycy przepisywane są środki kontrolujące równowagę tłuszczową w organizmie i zapobiega się zawałom serca. Do przeprowadzenia terapii etiologicznej niezbędne są konsultacje wyspecjalizowanych specjalistów - kardiologów, endokrynologów, chirurgów.

Po szczególnym wpływie na przyczynę zapalenia płuc przeprowadza się drugi etap leczenia. Pacjentowi przepisuje się leczenie objawowe mające na celu wyeliminowanie objawów klinicznych. Obejmuje:

  • leki przeciwbakteryjne;
  • leki mukolityczne i wykrztuśne;
  • preparaty na zimno;
  • środki wzmacniające;
  • zgodnie ze wskazaniami - immunomodulatory i przeciwutleniacze.

Jeśli duża ilość plwociny gromadzi się w drogach oddechowych, możliwa jest bronchoskopia. Polega ona na wprowadzeniu cewnika do drzewa oskrzelowego i ekstrakcji patologicznego śluzu. Podczas zabiegu drogi oddechowe są przemywane środkami antyseptycznymi, które niszczą patogeny choroby.

Jeśli zapalenie opłucnej łączy się z zastoinowym zapaleniem płuc, wykonuje się torakocentezę - nakłucie jamy opłucnej, co pozwala usunąć patologiczny płyn. Zabieg eliminuje uczucie ciężkości i bólu odczuwane przez pacjenta z dużą akumulacją wysięku w jamie opłucnej.

Po zatrzymaniu ostrych objawów choroby przeprowadza się trzeci etap leczenia - rehabilitację pacjenta. Konieczne jest przywrócenie normalnego funkcjonowania układu oddechowego. Pacjentowi przepisuje się fizjoterapię i masaż, opracowywany jest specjalny kompleks ćwiczeń terapeutycznych. Zgodnie ze wskazaniami prowadzi się tlenoterapię.

Zapobieganie chorobom

Aby zapobiec zastojowemu zapaleniu płuc u obłożnie chorych pacjentów, konieczne jest zapobieganie chorobie. Jeśli to możliwe, pacjent powinien często zmieniać pozycję w łóżku. Jeśli nie może tego zrobić sam, personel (w szpitalu) lub opiekunowie (w domu) powinni zmienić pozycję swojego ciała w łóżku. Pacjent powinien być przewrócony do łóżka co najmniej raz na 3 godziny. Jeśli pacjent jest w stanie wykonywać ćwiczenia oddechowe, konieczne jest wybranie specjalnych ćwiczeń, które stymulują krążenie krwi w płucach. Dobra pomoc i inflacja zwykłych balonów.

Aby poprawić krążenie w klatce piersiowej, możesz wykonywać perkusję lub masować. Ważnym elementem profilaktyki jest prawidłowe odżywianie. Dieta powinna obejmować różnorodne produkty spożywcze, które zawierają wszystkie niezbędne mikroelementy i witaminy. Prawidłowo przeprowadzona profilaktyka znacznie zmniejsza ryzyko zastoinowego zapalenia płuc.

Zastoinowe zapalenie płuc - objawy, leczenie, zapobieganie

Hipostatyczne lub zastoinowe zapalenie płuc jest śmiertelną chorobą występującą u obłożnie chorych pacjentów. Jego główną przyczyną jest spowolnienie przepływu krwi z powodu unieruchomienia. Jeśli zauważysz oznaki choroby w odpowiednim czasie, możesz sobie z tym poradzić. Hipostatyczne zapalenie płuc najczęściej występuje u osób starszych, ponieważ większość z nich ma historię chorób przewlekłych, które również powodują powikłania w układzie oskrzelowo-płucnym.

Co to jest zastoinowe zapalenie płuc?

Zastoinowe zapalenie płuc należy do chorób wtórnych, to znaczy objawia się po zapaleniu płuc raz. Jego niebezpieczeństwo polega na tym, że zwykle rozwija się na tle innych chorób. Jednocześnie jest to hipostatyczne zapalenie płuc, które często prowadzi do zgonu.

Diagnozę wykonuje się przez słuchanie płuc i fluoroskopię. Leczenie zastoinowego zapalenia płuc jest podobne do leczenia innych rodzajów zapalenia płuc - lekarz wybiera odpowiedni lek przeciwbakteryjny, jeśli to możliwe, przepisuje inhalacje, masaż, fizjoterapię, terapię wysiłkową.

Przyczyny choroby

Najczęstszym zjawiskiem jest zastoinowe zapalenie płuc u osób starszych. Faktem jest, że w podeszłym wieku organizm zużywa się z powodu zaawansowanego wieku, dochodzi do nieodwracalnego i stale postępującego pogorszenia stanu narządów wewnętrznych, w tym płuc.

Zastoinowe zapalenie płuc zwykle występuje u pacjentów, którzy cierpieli na wiele chorób lub chorób przewlekłych.

  • Arytmia
  • Miażdżyca
  • Dusznica bolesna
  • Nadciśnienie
  • Kardioskleroza
  • Cukrzyca
  • Przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek
  • Wady serca
  • Astma oskrzelowa

Starsi ludzie mają wiele zmian w organizmie, które przyczyniają się do uszkodzenia płuc. Zanik błon śluzowych, ściany pęcherzykowe tracą niezbędną elastyczność, chrząstka oskrzeli i tchawicy ulega dystrofii. W starszym wieku zwiększa się objętość płuc, ale jednocześnie zmniejsza się ich objętość życiowa. To znaczy, gdy wdychane, płuca mogą utrzymywać mniej powietrza niż zdrowa osoba.

Wszystkie te zjawiska prowadzą do naruszenia wymiany gazowej. Ilość tlenu maleje, ale objętość dwutlenku węgla wzrasta. W ten sposób całe ciało doświadcza głodu tlenowego. Choroby, zwłaszcza serca, przyczyniają się do zastoju krwi w małym kręgu krążenia krwi. Jest to jeden z powodów, dla których patogeny mogą aktywnie i szybko namnażać się w płucach, ponieważ warunki stagnacji są dla nich korzystne.

Istnieje szereg czynników, które pośrednio przyczyniają się do rozwoju zastoinowego zapalenia płuc. Obejmują one:

  • Wiek pacjenta powyżej 60 lat
  • Urazowe uszkodzenie mózgu
  • Odroczona operacja onkologiczna, a mianowicie okres zdrowienia po niej
  • Udar
  • Zmiana kształtu klatki piersiowej z powodu obrażeń
  • Długi odpoczynek w łóżku na złamania i inne patologie

Inną pośrednią przyczyną może być otyłość. Samo nadwaga nie wpływa na stan układu oskrzelowo-płucnego, ale częściej osoby z nadwagą mają ograniczone ruchy, prowadzą pasywny tryb życia, co prowadzi do zastoju.

W przypadku zastoinowego zapalenia płuc dolne płaty płuc są dotknięte. Choroba zwykle występuje z powodu negatywnych skutków bakterii i innych mikroorganizmów.

Oznaki choroby

Zauważenie stagnacji zapalenia płuc jest dość problematyczne, ponieważ jego główne objawy są podobne do objawów innych chorób układu oddechowego. Pacjenci mają następujące zjawiska:

  1. Kaszel Suchy kaszel gorszy, plwocina zaczyna się rozdzielać. Często ten objaw przyjmuje się w celu zaostrzenia zapalenia oskrzeli, które ma przewlekły przebieg.
  2. Zadyszka. Jest to również objaw przewlekłego zapalenia oskrzeli, będącego konsekwencją zawału mięśnia sercowego. W przypadku zastoinowego zapalenia płuc, duszność wzrasta, pojawiają się oznaki uduszenia.
  3. Ból w klatce piersiowej, w okolicy serca. Ten objaw jest zwykle określany jako choroby układu sercowo-naczyniowego.
  4. Znaki neurologiczne. Zastoinowe zapalenie płuc u obłożnie chorych pacjentów może objawiać się zaburzeniami świadomości, bólami głowy i zawrotami głowy. Objawy te pokrywają się z objawami udaru, co utrudnia diagnozę.
  5. Zwiększona temperatura ciała.
  6. Zmiana koloru i zmniejszenie wrażliwości skóry. Często obwiniany za cukrzycę.

Zatem diagnoza jest trudna, zwłaszcza jeśli objawy są wyrażone pośrednio, a pacjent ma szereg innych chorób. Diagnostyka różnicowa obejmuje wykluczenie chorób takich jak gruźlica, rak płuc, niewydolność serca, kolagenoza.

Objawy obustronnego zapalenia płuc są bardziej wyraźne, gdy oba płaty płuc są dotknięte. W tym przypadku pojawiają się objawy intoksykacji. Są to dreszcze, bóle głowy, nudności, bóle mięśni i ogólne osłabienie.

  • Podczas diagnozowania zastoinowego zapalenia płuc lekarze stosują następujące techniki i metody:
  • Ogólne i biochemiczne badanie krwi, bakteriologiczna hodowla krwi
  • Ogólny mocz, kał
  • Kultura bakteriologiczna biomateriału pobranego z narządów oddechowych
  • Mikroskopia plwociny

Zakres i kolejność badań, a także potrzeba pewnych procedur określa lekarz prowadzący.

Rokowanie i leczenie

Zastoinowe zapalenie płuc jest niebezpieczną i podstępną chorobą, która charakteryzuje się nieprzewidywalnym przebiegiem. Podczas diagnozowania tej choroby pacjent może być śmiertelny. Faktem jest, że jednym z powikłań hipostatycznego zapalenia płuc jest ostra niewydolność oddechowa, która prowadzi do śmierci w 70% przypadków. Terminowa diagnoza i właściwe leczenie zastoinowego zapalenia płuc dają dobre rokowanie na wyzdrowienie.

Wybór leków

  • Najczęstszym czynnikiem sprawczym hipostatycznego zapalenia płuc są infekcje bakteryjne, więc lekarz przepisuje leki przeciwbakteryjne. Początkowo antybiotyk przepisywany jest empirycznie, ponieważ leczenie należy rozpocząć natychmiast. Wyniki wysiewu pojawiają się po około pięciu dniach, a następnie można dostosować leczenie. Najczęstszymi lekami są Amoxiclav, Ampicillin, Azithromycin, Clarithromycin, Ofloksacyna, Cyprofloksacyna, Ceftriakson, Cefuroksym. Jedną z nowoczesnych metod leczenia jest terapia stopniowa, gdy antybiotyki są początkowo przepisywane dożylnie i / lub domięśniowo, a następnie przenoszone na leki doustne.
  • Różnica w leczeniu zastoinowego zapalenia płuc polega na wyznaczeniu leków normalizujących krążenie krwi i regulujących pracę mięśnia sercowego. Jednym z tych leków jest Trental, który pomaga wyeliminować przekrwienie w krążeniu płucnym.
  • Przepisuj leki, które łagodzą objawy zapalenia płuc. Należą do nich leki przeciwgorączkowe, środki do lepszego wypuszczania plwociny, środki przeciwkaszlowe i przeciwbólowe, witaminy i leki immunostymulujące.

Oprócz leków pacjentowi może zostać przepisana tlenoterapia poprzez inhalację lub nawet sztuczną wentylację. Czasami stosuje się również nakłucie jamy opłucnej, jest to konieczne w celu wyjaśnienia diagnozy lub w celach terapeutycznych.

Rokowanie powrotu do zdrowia pacjenta zależy od wielu czynników: momentu wykrycia choroby, ogólnego stanu ciała, właściwego leczenia, ogromu procesu, obecności innych chorób.

Zastoinowe zapalenie płuc powinno być leczone tylko w warunkach szpitalnych, leczenie domowe często prowadzi do śmierci. Pytanie, jak długo może przebywać leżący pacjent ze stojącym zapaleniem płuc, to dokładnie czas diagnozy i leczenia.

Przy rozległym uszkodzeniu płuc prawdopodobieństwo śmierci u starszych pacjentów obłożnie chorych osiąga 70%.

Co to jest niebezpieczne stagnacyjne zapalenie płuc?

Niebezpieczeństwo stagnacji zapalenia płuc to powikłania, które może wywołać ta choroba. Powikłania hipostatycznego zapalenia płuc obejmują:

  • Obrzęk płuc
  • Zapalenie opłucnej
  • Niewydolność oddechowa
  • Ropień płuc

Każde z tych powikłań może być śmiertelne, ponieważ u osób starszych, zwłaszcza w przypadku istniejących chorób przewlekłych, mechanizmy obronne organizmu są już wyczerpane.

Działanie zapobiegawcze

Dla pacjentów z zapaleniem płuc w wywiadzie, jak również z przewlekłymi chorobami układu oskrzelowo-płucnego, ważne jest, aby zadbać o działania zapobiegawcze.

Zapobieganie zastoinowemu zapaleniu płuc jest następujące:

  1. Półpozycja pacjenta. W tej pozycji przepływ krwi jest lepszy niż przy stałym leżeniu.
  2. Zmiana pozycji ciała. Jeśli pacjent jest całkowicie unieruchomiony, należy zmienić jego postawę co najmniej trzy lub cztery razy dziennie, aby uniknąć zastoju we wszystkich systemach i narządach.
  3. Ćwiczenia terapeutyczne. Aktywni pacjenci i ćwiczenia są pokazywane dla chodzących pacjentów. Dla pacjentów łóżkowych istnieje bierny rodzaj terapii wysiłkowej.
  4. Gimnastyka oddechowa. Odpowiedni dla wszystkich pacjentów.
  5. Masaż Wykonywany jest przez ekspertów, masaż z użyciem puszek jest skuteczny.
  6. Procedury fizjoterapeutyczne.

Ponadto, w celu utrzymania ciała, zaleca się podawanie kompleksów multiwitaminowych, preparatów immunostymulujących. Nie zaleca się przepisywania ich niezależnie, lepiej skonsultować się z lekarzem.

Cechy diagnozy i leczenia hipostatycznego zapalenia płuc

Hipostatyczne zapalenie płuc jest jedną z najczęstszych diagnoz w pulmonologii, która może rozwinąć się jako osobna choroba i jako powikłanie obturacyjnego zapalenia oskrzeli. Najczęściej choroba występuje u pacjentów przykutych do łóżka w okresie pooperacyjnym z powodu amputacji jednej z kończyn lub po zawale serca.

Niebezpieczeństwo takiego patologicznego stanu polega na tym, że jego objawy mogą nie manifestować się przez długi czas. W celu całkowitego leczenia wymagane jest jednak wczesne wykrycie objawów i pełna diagnoza.

Przyczyny choroby

Hipostatyczne zapalenie płuc (bardziej znane jako zastoinowe zapalenie płuc) najczęściej występuje w przypadku pacjenta, który był zmuszony do pozostania w stanie leżącym przez długi czas, na przykład po operacji lub udarze. Czynniki wywołujące zapalenie płuc obejmują:

  • krytyczne wyczerpanie zasobów organizmu z powodu choroby podstawowej;
  • zmniejszona odporność;
  • obecność chorób immunologicznych;
  • brzeżne skurcze płuc;
  • nadciśnienie;
  • cukrzyca pierwszego stopnia w ciężkiej postaci;
  • deformacja (krzywizna, kompresja) kręgosłupa lub klatki piersiowej;
  • trudności w przemieszczaniu mas powietrza w płucach;
  • osłabione natężenie przepływu krwi w małym okręgu.

Hipostatyczne zapalenie płuc jest najbardziej podatne na pacjentów w okresie rehabilitacji i leczenia po ciężkich chorobach, u których występują złożone złamania kończyn dolnych i urazy zlokalizowane w rejonie miednicy. Podobnie jak pacjenci, którzy przez większość czasu są zmuszeni spędzać czas w ustalonej pozycji. Osoby w podeszłym wieku i pacjenci, którzy niedawno doznali urazu głowy, są narażeni na duże ryzyko.

Sama obecność nadwagi nie jest przyczyną niezależną, co prowadzi do wystąpienia zapalenia płuc typu hipostatycznego. Jednak otyłość bezpośrednio przyczynia się do zmniejszonej mobilności i negatywnie wpływa na układ sercowo-naczyniowy, znacznie zwiększając ryzyko hipostatycznego zapalenia płuc.

Objawy zapalenia płuc

Objawy zapalenia płuc typu hipostatycznego często pojawiają się drugiego lub trzeciego dnia, ale często mogą być całkowicie nieobecne przez kilka tygodni. Zwyczajowo rozróżnia się trzy etapy podobnego zapalenia płuc.

Pierwszy etap

W pierwszym etapie odpływ krwi w małym kole zwalnia, podczas gdy małe naczynia rozszerzają się i wydłużają, a żyły są poddawane dużym obciążeniom z powodu przeludnienia. Następnie naczynia włosowate ściskają tkankę płucną, co prowadzi do zapadnięcia się pęcherzyków. Ten etap jest ustalany przez promieniowanie rentgenowskie, które wyraźnie pokazuje właściwości wzoru naczyniowego i zmniejszoną przezroczystość tkanek.

Drugi etap

Na zdjęciu wykonanym w drugim etapie hipostatycznego zapalenia płuc wyraźnie widoczny jest proces zapalny w postaci aktywnej, zlokalizowany w oskrzelach. Surowica krwi wchodzi do zrębu i pęcherzyków, pozostawiając granice naczyń.

Trzeci etap

W trzecim stadium hipostatycznego zapalenia obserwuje się obrzęk tkanki śródmiąższowej i płucnej, jak również zastąpienie normalnej tkanki bliznowatej. Hipostatyczne zapalenie płuc ma następujące objawy, które ułatwiają jego identyfikację w celu późniejszego leczenia:

  • zaburzenia termoregulacji, przejawiające się w postaci dreszczy i nadmiernej potliwości;
  • lepka plwocina zmieszana z ropą;
  • obecność głośnego mokrego świszczącego oddechu obserwowanego podczas słuchania pacjenta;
  • przyspieszone bicie serca;
  • gorączka, ostre oddychanie i duszność.

Pacjenci cierpią na stale podwyższoną temperaturę ciała, a także natychmiastowe zmęczenie, które występuje nawet po niewielkim wysiłku fizycznym.

Hipostatyczne zapalenie płuc jest poważną chorobą, która może powodować ostrą niewydolność oddechową i prowadzić do nagłej śmierci. Do diagnozowania i późniejszego leczenia choroby metodą rentgenowską, która pozwala zobaczyć obecność plam, zaciemnień i różnych naruszeń przejrzystości.

W razie wątpliwości lekarz prowadzący może wysłać pacjenta na dodatkowe badanie diagnostyczne, w tym bronchoskopię i rezonans magnetyczny. Aby ocenić ogólny stan pacjenta, można wykorzystać wyniki analiz biochemicznych i elektrokardiograficznych.

Leczenie zapalenia płuc

Leczenie hipostatycznego zapalenia płuc należy przeprowadzać w szpitalu pod kierunkiem wykwalifikowanego personelu medycznego. Takie zapalenie płuc, w przeciwieństwie do innych form choroby, zapewnia przyjmowanie różnych leków mających na celu normalizację krążenia krwi i stabilizację procesów metabolicznych w organizmie.

W większości przypadków pacjenci są przepisanymi lekami, których głównym składnikiem aktywnym jest pentoksyfilina (Trental i szereg jego analogów strukturalnych). Lek jest stosowany w celu wyeliminowania stagnacji.

Jeśli proces zapalny komplikuje obecność nadciśnienia, lekarz przepisuje leki moczopędne, których najczęstszymi przedstawicielami są leki farmaceutyczne, takie jak furosemid i hipotiazyd.