loader

Główny

Zapobieganie

Zapalenie jelita grubego: przyczyny, objawy, sposób leczenia, antybiotyki

Zapalenie sitowate - specjalna forma zapalenia zatok, charakteryzująca się rozwojem procesu patologicznego w labiryncie sitowym. Jest częścią kości sitowej, która oddziela czaszkę od jamy nosowej. Labirynt jest formacją pary składającą się z komórek pneumatycznych, których błona śluzowa jest zapalna po zakażeniu.

Zapalenie zatok sitowych często rozwija się na tle ostrych zakażeń układu oddechowego, nieżytu nosa, zapalenia zatok, zapalenia czołowego, zapalenia gruczołu krokowego, odry lub szkarłatnicy. Dzieci w wieku przedszkolnym i młodszym zazwyczaj chorują na tę chorobę. U noworodków i dorosłych rzadko rozpoznaje się patologię. Zmniejszenie ogólnej odporności organizmu i częste choroby wirusowe nosogardzieli przyczyniają się do rozwoju choroby.

Etiologia i patogeneza

Bakteryjne zapalenie jelita grubego wywołują mikroorganizmy warunkowo chorobotwórcze - przedstawiciele mikroflory kokosowej: gronkowce i paciorkowce. Czynnikami wywołującymi wirusowe zapalenie jelita grubego są wirusy grypy, paragrypy, rinowirusy, adenowirusy, koronowirusy. Przyczyną choroby są często grzyby chorobotwórcze.

Często w badanym materiale biologicznym pobranym od chorego jednocześnie wykrywanych jest kilka czynników chorobotwórczych. W tym przypadku mówimy o mieszanej infekcji.

Dysfunkcja układu odpornościowego i osłabienie mechanizmów obronnych organizmu przyczyniają się do szybkiego wzrostu i reprodukcji drobnoustrojów.

Zapalenie krtani u dorosłych jest powikłaniem zakaźnej patologii górnych dróg oddechowych: zapalenia zatok lub nieżytu nosa. U noworodków choroba rozwija się na tle uogólnionej infekcji bakteryjnej - posocznicy płodu.

migdałki i polipy - możliwa przyczyna zapalenia jelit

Główne przyczyny zapalenia sitowego:

  • Zakażenia wirusowe, bakteryjne i grzybicze;
  • Zapalenie błony śluzowej nosa i zatok przynosowych;
  • Choroby nosogardzieli;
  • Wrodzone nieprawidłowości nosa;
  • Alergiczny nieżyt nosa;
  • Polipy, adenoidy;
  • Wady przegrody nosowej;
  • Złamanie nosa;
  • Niedobór odporności.

Zapalenie stawów często staje się powikłaniem zaniedbanego zapalenia stawów, zapalenia klinowego lub zapalenia zatok czołowych. Rozprzestrzenianie się zapalenia do przednich odcinków kości sitowej prowadzi do powstawania zapalenia czołowo-czołowego i zapalenia gamemoremoidoidalnego. Jednoczesne pokonanie dwóch lub więcej zatok przynosowych nazywane jest zapaleniem brodawek lub zapaleniem błony śluzowej nosa.

Przyczynami polipowatego zapalenia sitowego są migdałki lub polipy - narośle obecne w jamie nosowej. Zakłócają one normalny wypływ śluzu z labiryntu sitowego i tworzą optymalne warunki dla funkcjonowania drobnoustrojów. Przewlekłe zapalenie sitowe polipów leczy się tylko chirurgicznie, co pozwala przywrócić normalne funkcjonowanie nosa.

Klasyfikacja zapalenia sitowego

  1. Z natury przebiegu zapalenia sitowo dzieli się na ostre i przewlekłe.
  2. W zależności od lokalizacji procesu patologicznego izoluje się lewostronne, prawostronne i obustronne zapalenie sitowe.
  3. Z natury wydzieliny zapalenie sitowe dzieli się na nieżytowe, ropne, obrzękłe, nieżytowe, polipowe.
  4. Choroba jest pierwotna i wtórna. Pierwotne zapalenie jelita grubego zaczyna się gwałtownie wraz z gwałtownym wzrostem temperatury do znacznej liczby, początkiem objawów niestrawności i zatrucia. Wtórne zapalenie sitowe jest powikłaniem patologii obecnej w organizmie.

Obraz kliniczny

Ostre zapalenie sitowe zaczyna się nagle, przebiega ciężko i ma charakterystyczne objawy.

  • Zespół bólowy objawia się nagłym bólem głowy, którego intensywność wzrasta, gdy głowa jest przechylona.
  • Zespół zatrucia - gorączka, osłabienie, zmęczenie, utrata apetytu i sen, obniżona wydajność.
  • Naruszenie oddychania przez nos, objawia się przekrwienie błony śluzowej nosa, zmniejszenie lub brak zapachu, wydzielina surowicza z nosa. Gdy infekcja bakteryjna łączy się, gęstość śluzu, wydzielina staje się żółto-zielona i powoduje nieprzyjemny zapach. Tak rozwija się ropne zapalenie sitowe.

Choroba, która pojawiła się po raz pierwszy, dobrze reaguje na terapię i przechodzi bez komplikacji. Każdy kolejny przypadek przebiega znacznie trudniej niż poprzedni, jest źle traktowany i przechodzi w etap przewlekły.

Objawy zapalenia sitowo u dzieci:

  1. Zwiększ temperaturę ciała do wartości gorączkowych
  2. Ogólne obawy
  3. Wymioty
  4. Regurgitacja

W przypadku braku terminowego i odpowiedniego leczenia, występuje odwodnienie i rozwija się neurotoksykoza. Chorobie często towarzyszą objawy uszkodzenia oczu: obrzęk i zaczerwienienie powiek, zwężenie szpary powiekowej, słaba ruchliwość gałki ocznej, wytrzeszcz oczu.

Ostre zapalenie sitowe często staje się przewlekłe. Obniżona odporność i nieskuteczne leczenie przyczyniają się do tego procesu. W przewlekłym zapaleniu jelita grubego nasilenie objawów zastępuje się remisjami.

Podczas zaostrzenia pacjentów martwiących się o:

  • Naciskając i wyginając ból wokół nosa;
  • Bolesność wewnętrznego kącika oka;
  • Poważne lub ropne wydzieliny z nosa;
  • Obrzęk powiek;
  • Zmniejszony węch;
  • Oznaki zatrucia - stan podgorączkowy i pogorszenie stanu ogólnego.

Podczas remisji nasila się zatrucie i ból, okresowo pojawia się ból głowy. Wydzielanie nosa staje się rzadkie, ropne. Pacjenci skarżą się na zastój w wydzielinie z nosogardzieli i zmniejszenie zapachu.

możliwe objawy oczne biegnącego zapalenia sitowego

Przewlekłe zapalenie jelit jest niebezpieczne, ponieważ osoba przez długi czas nie podejrzewa obecności poważnej choroby i traktuje banalne przeziębienie. Na tej podstawie stan zapalny nie zanika, a ryzyko wystąpienia powikłań stale topnieje każdego dnia.

Komplikacje

Zapalenie jelit jest ciężką patologią wymagającą pilnego leczenia. Ostra postać choroby szybko staje się przewlekła, co jest trudne do leczenia i prowadzi do rozwoju niebezpiecznych powikłań.

  1. Zniszczenie labiryntu sitowego i powstanie ropniaka często kończy się przebiciem ropy przez orbitę do jamy czaszki. Pacjenci mają gorączkę i oznaki uszkodzenia struktur wewnątrzczaszkowych.
  2. Ropień i ropień pozagałkowy powstają w wyniku przejścia zapalenia z błony śluzowej zatok sitowych na orbitę. Objawami tych patologii są ostry ból, obrzęk powiek, zmiana położenia gałki ocznej i zmniejszenie ostrości widzenia.
  3. Zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie pajęczynówki i ropień mózgu są wewnątrzczaszkowymi powikłaniami zapalenia sitowo-jelitowego związanego z ropnym zapaleniem opon mózgowych.

Cechy choroby u dzieci

U noworodków i niemowląt zapalenie jelit jest chorobą wyłącznie niezależną. Zatoka czołowa u dzieci w końcu tworzy się dopiero w wieku 3 lat. Przyczyną choroby u niemowląt jest sepsa. Rozprzestrzenianie się infekcji następuje przez krwiopochodne.

U dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym często diagnozuje się połączoną patologię - hemoroidy lub zapalenie czołowo-czołowe. Choroby te objawiają się katarem, gorączką, pogorszeniem stanu ogólnego, obrzękiem powiek, przemieszczeniem gałki ocznej, bolesnymi odczuciami w wewnętrznym kąciku oka, wymiotami i biegunką.

Diagnostyka

Otorynolaryngolog, po wysłuchaniu skarg pacjenta i badaniu historii życia i choroby, dokonuje wstępnej diagnozy i przystępuje do fizycznego badania pacjenta.

Objawami choroby, wykrytymi podczas badania pacjenta, są nacieki tkanek miękkich w dotkniętym obszarze i obrzęk powiek.

Obmacywanie przyśrodkowego rogu oka i podstawy nosa jest umiarkowanie bolesne.

Dodatkowe metody badawcze:

  • We krwi pacjenta określa się charakterystyczne objawy zapalne: leukocytozę neutrofilową z przesunięciem formuły w lewo, zwiększoną ESR. W przewlekłej postaci choroby analiza ta jest niedoinformowana.
  • Rynoskopia przednia umożliwia wykrycie przekrwienia, obrzęku błony śluzowej nosa, zwężenie przewodów nosowych.
  • RTG i tomografia komputerowa - główne metody diagnostyczne do wykrywania zaciemnienia zajętej zatoki.

zapalenie sitowe na zdjęciu rentgenowskim

Leczenie

Leczenie narkotyków

  1. Główną metodą leczenia zachowawczego zapalenia jelita grubego jest antybiotykoterapia. Aby przepisać skuteczny lek, konieczne jest określenie czynnika chorobotwórczego i jego wrażliwości na antybiotyki. W tym celu pacjent jest wysyłany do laboratorium mikrobiologicznego w celu dostarczenia analizy wypływu gardła i nosa do mikroflory. Dobre wyniki w leczeniu zapalenia jelita grubego dają antybiotyki o szerokim spektrum działania - Amoksycylina, Amoxiclav, Cefotaxime, Cefazolin.
  2. Pacjenci z zapaleniem jelit spędzają terapię przeciwzapalną w celu zmniejszenia bólu. W tym celu przepisywane są niesteroidowe leki przeciwzapalne - „Paracetamol”, „Cefecon”, „Ibuklin”.
  3. Aby wzmocnić układ odpornościowy i zwiększyć ogólną odporność organizmu, pacjentom zaleca się poddanie kursowi leczenia immunomodulatorami - Ismigen, Imunorix, Immunal.
  4. W celu zmniejszenia obrzęku błony śluzowej konieczne jest stosowanie zwężających naczynia krwionośnych kropli do nosa na bazie ksylometazoliny lub oksymetazoliny, leków złożonych - polimyksyny, rinofluimucylu. Pacjenci przepisywali środki hipouczulające do podawania doustnego - „Cetrin”, „Erius”, „Suprastin”.
  5. Mycie zatok przynosowych lekami daje dobre wyniki. Procedurę płukania wykonuje się za pomocą cewnika zatokowego YAMIK, który zasysa wysięk i wypłukuje zatoki substancjami leczniczymi. Procedura jest powtarzana do momentu pojawienia się czystej cieczy.

Fizjoterapia

Procedury fizjoterapii przeprowadzane są po zmniejszeniu objawów ostrego zapalenia. Pacjentom zaleca się następujące działania na zatoki zatokowe: UHF, fonoforeza, elektroforeza, ultradźwięki z antybiotykami lub hydrokortyzon.

Leczenie chirurgiczne

Operacja jest wskazana w przypadkach, gdy leczenie zachowawcze jest nieskuteczne, a pacjent ma poważne powikłania.

Operacja endoskopowa jest wykonywana w znieczuleniu miejscowym. Aby to zrobić, użyj elastycznej sondy, która jest wprowadzana do jamy kości sitowej. Wszystkie manipulacje wykonywane są pod kontrolą wizualną.

Przewlekłe zapalenie jelita grubego jest często leczone chirurgicznie. Pacjenci spędzają septoplasty lub usuwają polipowate wzrosty.

Medycyna ludowa

Środki ludowe uzupełniają się w leczeniu zapalenia sitowego.

  • W domu, w leczeniu choroby, krople cebuli, aloesu i miodu są pobierane w równych proporcjach. Narzędzie wkrapla się do nosa 3 razy dziennie przez tydzień.
  • Szare mydło zmieszane z pół łyżeczki miodu i 2 łyżkami mleka. Otrzymaną mieszaninę ogrzewa się w łaźni wodnej aż do uzyskania jednorodnej masy. Takie krople są przeznaczone do upłynniania i usuwania śluzu z zatok.
  • Sok z buraków, marchewki i stopiony miód są mieszane w równych proporcjach i wkraplane do nosa.
  • Mieszanka soku z glistnika i cyklamenu stymuluje odruch kichania, który oczyszcza nos i zatoki ze śluzu.

Zapobieganie

Nie ma specyficznej profilaktyki, ponieważ czynniki etomiditis są bardzo zróżnicowane. Aby zapobiec chorobie, konieczne jest:

  1. Utrzymuj układ odpornościowy na optymalnym poziomie
  2. Okresowo przyjmuj kompleksy witaminowo-mineralne i immunomodulatory,
  3. Unikaj przeciągów i hipotermii,
  4. Zaszczep się przeciwko grypie w odpowiednim czasie,
  5. Ostrożnie leczyć ostre zapalenie zatok,
  6. Odkaż istniejące ogniska infekcji w organizmie,
  7. Przy pierwszych oznakach zimnej głowy natychmiast skontaktuj się ze specjalistą.

Zapalenie jelit

Ostrym chorobom wirusowym układu oddechowego, przeziębieniom i nieżytowi nosa (katar) często towarzyszy zapalenie zatok przynosowych (zatok). Jest ich kilka. Powszechną nazwą ich zapalenia jest zapalenie zatok. Ale zapalenie każdego pojedynczego zatoki ma unikalną nazwę. W tym artykule na temat vospalenia.ru rozważmy ethmoidite.

Co to jest - zapalenie sitowe?

Co to jest - zapalenie sitowo-zatokowe? Jest to zapalenie jednego z zatok przynosowych (przynosowych), a raczej komórek kości sitowej. Często jest to choroba wtórna, która rozwija się na tle zapalenia górnych dróg oddechowych. Zajmuje 5 miejsce w częstości występowania chorób leczonych antybiotykami.

Kształt przepływu to:

  1. Ostry - jasny i nagły przejaw. Częściej u dzieci i młodzieży.
  2. Przewlekła - konsekwencja patologii anatomicznej lub nieleczonego ostrego zapalenia sitowego.

Istnieją następujące rodzaje zapalenia sitowo:

  1. Wraz z innymi działami:
    • Zapalenie macicy - zapalenie kości sitowej zatokami szczękowymi.
    • Zapalenie czołowo-móżdżkowe - porażenie zatoki czołowej wraz z kością sitową.
    • Zapalenie jelita grubego - zapalenie kości sitowej wraz z błoną śluzową jamy nosowej.
    • Sphenoetmoiditis - zapalenie labiryntu sitowego z zatoką klinową.
  2. Z natury stanu zapalnego:
  • Catarrhal
  • Polipous
  • Obrzękły-katar.
  • Ropny.
  1. Po stronie zapalenia:
  • Prawostronny
  • Po lewej stronie.
  • Dwustronne.
idź w górę

Powody

Przyczynami zapalenia sitowego są następujące czynniki:

  • Penetracja infekcji w zatoce nosowej.
  • Powikłania innych chorób: odra, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie czołowe, szkarlatyna, nieżyt nosa, grypa, zapalenie mózgu, zapalenie zatok.
  • Rozprzestrzenianie się infekcji z innych narządów przez krew, takich jak zapalenie migdałków.
  • Zmniejszona odporność.
  • Patologia anatomiczna.
  • Urazy przegrody nosowej i twarzy.
  • Predyspozycje alergiczne.
idź w górę

Objawy i oznaki komórek zapalenia sitowo kości sitowej

Występują takie objawy i oznaki komórek zapalenia sitowo kości sitowej:

  • Ból Zlokalizowany w nosie i okolicy czołowo-oczodołowej. Towarzyszą im bóle głowy, wysoka gorączka, światłowstręt, zaburzenia widzenia. W postaci przewlekłej obserwuje się bezsenność, zmęczenie oczu i opuchliznę.
  • Uczucie pęknięcia w jamie nosowej z powodu występowania ropy i obrzęku komórek. Przekrwienie nosa.
  • Trudne oddychanie przez nos z powodu obrzęku błony śluzowej. Dzieci mogą mieć całkowity brak oddychania przez nos.
  • Wyładowanie z nosa, które charakteryzuje wysięk nagromadzony w komórkach z zapaleniem. Są śluzowe, ropne lub krwawe. Na początku są rzadkie, a potem stają się obfite.
  • Częściowy lub całkowity brak zapachu.

Objawy te są charakterystyczne zarówno w postaci ostrej, jak i przewlekłej. Następujące objawy pojawiają się jasno tylko w ostrej postaci zapalenia sitowego, aw przypadku przewlekłego są słabe i nie wyrażone:

  • Zwiększona temperatura.
  • Regurgitacja (u dzieci) i wymioty.
  • Złe samopoczucie
  • Utrata apetytu
  • Neurotoksykoza.
  • Słabość
  • Zaburzenia jelitowe: podobnie jak w przypadku zapalenia jelita grubego lub odbytnicy, dochodzi do naruszenia krzesła.
  • Niewydolność nerek.
  • Łzawość.
  • Obrzęk powiek, które są lekko lub całkowicie zamknięte. Występuje w wyniku zniszczenia części kości sitowej i penetracji wysięku do tkanki orbity. Tutaj występuje odchylenie, wysunięcie gałki ocznej, zmniejszone widzenie i ból podczas poruszania okiem.
  • Skóra jest gorąca i wilgotna.

Podczas remisji w przewlekłym zapaleniu sitowym objawy nasilają się tylko w zatruciu (osłabienie, gorączka, obniżona sprawność, ból głowy).

Zapalenie sitowo u dzieci

Zapalenie krtani jest częste u dzieci (częściej niż u dorosłych). Wynika to z anatomicznej struktury i niskiej odporności na ciało. Często rozwija się na tle przeziębienia zimą, kiedy dzieci przenoszą infekcję na siebie. Może wystąpić zarówno u noworodków, jak iu dzieci w wieku szkolnym, a zwłaszcza u młodzieży.

Zapalenie sitowo u dorosłych

Zapalenie sitowate występuje u dorosłych często zimą, kiedy przeziębią się i nie leczą ich. Obecność chorób przewlekłych powoduje również przeniesienie zakażenia do komórek kości sitowej.

Diagnostyka

Rozpoznanie zapalenia sitowo-żołądkowego jest ogólnym badaniem na podstawie dolegliwości pacjenta, dla których widoczne są już pewne objawy choroby, a także w przeprowadzaniu procedur laboratoryjnych i instrumentalnych:

  • Rhinoscopy.
  • Badanie krwi
  • Radiogram zatok nosowych.
  • Badanie endoskopowe.
  • CT i MRI.
  • Wyłączenie zapalenia pęcherza moczowego, zapalenia okostnej kości nosowych, zapalenia szpiku kostnego górnej szczęki.
idź w górę

Leczenie

Leczenie zapalenia jelita grubego to przejście procedur medycznych i fizjoterapeutycznych. Jak leczyć stany zapalne komórek okolicy sitowej nosa? Lekarz laryngologiczny przepisuje następujący kurs leczenia:

  • Antybiotyki i leki przeciwwirusowe.
  • Leki immunostymulujące. Immunomodulatory.
  • Leki zwężające naczynia.
  • Leki przeciwgorączkowe.
  • Leki przeciwhistaminowe.
  • Niesteroidowe leki przeciwzapalne.
  • Środki przeciwbólowe.
    1. Galazolin.
    2. Xymelin.
    3. Oksymetazolina.
    4. Amoksycylina.
    5. Augmentin.
    6. Cefotaksym.
    7. Bioparox.
    8. Ceftriakson.
    9. Rinofluimucil.
    10. Paracetamol.
    11. Aqua Maris.
    12. Sinuforte.

W domu pacjent musi przestrzegać zasad:

      • Popraw odporność.
      • Przewietrzyć pomieszczenie i nawilżyć powietrze.
      • Postępuj zgodnie z dietą:
        1. Pij dużo płynów.
        2. Jedz warzywa, owoce, produkty mleczne, orzechy, mięso, zboża, rośliny strączkowe.
        3. Wyeliminuj produkty alkoholowe, tłuszczowe, smażone, alergiczne.
        4. Użyj wywary z ziół, jagód i owoców.

Ponieważ stosuje się fizjoterapię i chirurgię:

  • Cewnik zatokowy „YAMIK” myjący komórki antybiotykami.
  • Inne rodzaje prania.
  • Elektroforeza z antybiotykami.
  • UHF
  • Fonoforeza z hydrokortyzonem.
  • Laser helowo-neonowy.
  • Endoskopowe usunięcie wysięku.
  • Septoplastyka.
  • Resekcja
  • Polipotomia.
idź w górę

Długość życia

Zapalenie jelit jest łatwe i szybkie leczenie. Jeśli jednak pacjent ignoruje leczenie choroby, obniża to jakość życia. Jak długo żyją chorzy? Sama choroba nie wpływa na oczekiwaną długość życia, ale wywołuje kilka śmiertelnych komplikacji:

  • Empyema
  • Zapalenie opon mózgowych
  • Zniszczenie kości sitowej.
  • Zapalenie mózgu
  • Nasadki oczkowe Phlegmon.
  • Ropień z kręgosłupa.
  • Zapalenie pajęczynówki.
  • Ropień mózgu.

Zapalenie jelit - przyczyny, objawy, leczenie

Zapalenie jelit - zapalenie nabłonka śluzowego wyścielającego komórki kości sitowej.

Kość sitowa (z łac. Os ethmoidale) leży między jamą nosową a jamą czaszkową, składa się z komórek kostnych wyłożonych nabłonkiem rzęskowym - błoną śluzową.

Ze względu na swoje centralne położenie, bliskość przewodów wydalniczych innych zatok, zapalenie błony śluzowej błony śluzowej kości sitowej prowadzi do zapalenia zatoki czołowej. Luźna i cienka błona śluzowa komórek podczas zapalenia szybko pęcznieje, staje się galaretowata, służy jako podstawa do tworzenia polipów.

Przednie komórki kości sitowej zbliżają się do zatoki czołowej, powodując stan zapalny w zatoce czołowej. Inną cechą kości sitowej jest to, że przechodzą przez nią gałęzie nerwu trójdzielnego - nerw wzrokowy i szczęka.

Najczęściej zapaleniu zatok przynosowych towarzyszy zapalenie zatok lub zapalenie czołowe, objawy i podejścia do leczenia tych chorób są podobne.

Rodzaje zapalenia sitowo

W zależności od charakteru przepływu istnieją dwie formy zapalenia sitowego:

Rozróżnij lokalizację zapalenia:

  • prawa strona - zapalenie wpływa na komórki sitowe po prawej stronie;
  • lewa strona - dotknięte komórki znajdują się po lewej stronie;
  • obustronne - dotyczy to wszystkich komórek kości sitowej.

Powody

Przyczyną zapalenia sitowego może być zwykłe przeziębienie, częste choroby układu oddechowego. Powodują mikro grzybicze bakteryjne zapalenie jelit, infekcje wirusowe.

U dorosłych i dzieci objawy zapalenia sitowo występują na tle obniżonej odporności, zapalenia innych zatok przynosowych, leczenie w tym przypadku ma na celu eliminację chorób towarzyszących.

U dzieci częściej występuje zapalenie błon śluzowych. Choroba może powodować obrzęk błony śluzowej z powodu przeziębienia, choroby układu oddechowego, grypy, zapalenia zatok. Przyczyną zapalenia sitowo u noworodków jest najczęściej pępowinowa, skórna posocznica. Choroba jest bardzo trudna, z wysoką gorączką.

U dorosłych i starszych dzieci zapalenie sitowate łatwo przechodzi do innych zatok przynosowych, w połączeniu z zapaleniem zatok lub zapaleniem zatok czołowych. W tych przypadkach choroba jest diagnozowana jako frontoetmoidit, gaymoretmoidit.

Cechy zapalenia sitowo u dzieci

Liczba komórek kostnych u noworodka wynosi 2-3 lata, z wiekiem ich liczba wzrasta i sięga 10-15. Zapalenie krtani obserwuje się u dzieci od najmłodszych lat, co wynika z wąskiego zakresu przewodów wydalniczych z komórek labiryntu sitowego.

Niewielki obrzęk nabłonka śluzowego wyścielającego komórki i wyloty komórek jest wystarczający do zatrzymania wypływu z zatoki sitowej.

Zapalenie sitowe u małych dzieci łatwo rozprzestrzenia się do kości i okostnej, powodując powstawanie ropni i przetok. Bliskość kości sitowej na orbicie stanowi zagrożenie dla zdrowia oka, ropień wywołuje cellulitis na błonie śluzowej oczodołu, powikłania wewnątrzgałkowe.

Objawy ostrego zapalenia sitowego

Głównymi objawami zapalenia sitowego są ciężkość u nasady nosa, przekrwienie błony śluzowej nosa i wydzielanie śluzu z żółto-zieloną ropą, któremu towarzyszy częsty rozdzierający ból głowy.

Choroba charakteryzuje się ostrą gorączką, pogorszeniem stanu ogólnego, uczuciem osłabienia, zmęczeniem. Ból jest zlokalizowany u nasady nosa iw gniazdach. Intensywność bólu zależy od stopnia podrażnienia zakończeń nerwowych gałęzi nerwu trójdzielnego, przechodzących w kości sitowej.

Skóra wewnętrznej części orbity i podstawa nosa jest pogrubiona, wrażliwa na dotyk. Na czole, u nasady nosa, na orbicie pulsują bóle. Ból nasila się w nocy, w ciągu dnia następuje szybkie zmęczenie podczas pracy wzrokowej, światłowstręt.

U dzieci, osób starszych i osób z osłabioną odpornością część kościanych komórek zostaje zniszczona, a zapalenie wpływa również na tkanki miękkie wewnętrznego rogu orbity. Proces rozprzestrzenia się na otaczające tkanki, powodując powstawanie licznych ognisk, powodując komplikacje oczodołowe i wewnątrzczaszkowe, zapalenie szpiku górnego szczęki, wpływające na układ oskrzelowo-płucny.

Na orbicie - w okolicy oczodołu, tworzy się ropień, w którym powstają przetoki przetokowe i flegma orbitalna.

Ropień powoduje ból podczas poruszania oczami, przesuwa gałki oczne, osłabia wzrok. W okolicy oczodołu objawy objawiają się obrzękiem powiek, przesunięciem gałki ocznej na zewnątrz, nasileniem bólu na orbicie.

Wydzieliny śluzu z nosa zawierają wtrącenia ropy i krwi. Nawet po starannym dmuchaniu pacjent nadal ma uczucie przekrwienia głęboko w przewodach nosowych. Ciągłe podrażnienia prowadzą do napadowego kichania. Brakuje zapachu.

Powierzchnia worka łzowego pęcznieje, twardówka oczu czerwienieje, a palpacja kości łzowej zlokalizowanej u nasady nosa, osoba cierpiąca na zapalenie jamy ustnej odczuwa ból.

Objawami zapalenia sitowo u małych dzieci może być brak apetytu, wymioty.

Zapalenie sitowate występuje u dzieci jest znacznie ostrzejsze niż u dorosłych, zjawisko to wiąże się z niską odpornością organizmu dziecka na czynniki zakaźne.

Objawy przewlekłego zapalenia sitowo

Niezdiagnozowane, nieleczone zapalenie sitowe wchodzi w stadium przewlekłe. Choroba jest często powikłaniem zapalenia zatoki szczękowej, zapalenia zatok czołowych, przewlekłego nieżytu nosa.

Objawy przewlekłego zapalenia sitowego pojawiają się 2 miesiące po ostrej postaci.

Z pomocą przejścia choroby od ostrego do przewlekłego defektu struktury przegrody nosowej. Przyczynami przewlekłego zapalenia mogą być częste choroby układu oddechowego, obecność polipów, adenoidów.

Ogólny stan pogarsza się, pacjent szybko się męczy, staje się drażliwy, zmniejsza się jego zdolność do pracy.

Często przewlekłe zapalenie jelita grubego zajmuje dużo czasu w postaci ukrytej. Zdrowie pacjenta w okresach między nawrotami jest zadowalające.

Zaostrzenie przewlekłego zapalenia sitowego obserwuje się:

  • ropne wydzieliny z nosa;
  • odpływ ropy i śluzu na ścianie nosogardzieli, zwłaszcza rano dużo nagromadzeń, pacjent z trudem kaszle;
  • ciężkość w nosie, rosnąca wraz z przechyleniem głowy;
  • ból głowy;
  • obrzęk górnej powieki;
  • bolesność ruchów oczu.

Obrzęk powieki i ból w prawym oczodole wskazują na prawe zapalenie sitowe, z ciężkimi objawami po lewej stronie lewego zapalenia sitowego. Wszystkie komórki kości sitowej mogą być zaangażowane w proces zapalny, w tym przypadku mówią o obustronnym zapaleniu sitowym.

Badanie endoskopowe na etapie przewlekłego zapalenia sitowo ujawnia wyraźne pogrubienie śluzówki - hiperplastyczne zapalenie sitowe. W tej postaci choroby błona śluzowa środkowej skorupy nosa rośnie tak bardzo, że łączy się z przegrodą nosową.

Zmiany zwyrodnieniowe błony śluzowej prowadzą do pojawienia się polipów. Długotrwały obrzęk i stan zapalny powodują polipowatość - zjawisko wielokrotnego powstawania polipów.

Polipy tworzą tak wiele, że wypełniają całą jamę nosową i wychodzą na zewnątrz. Ta forma choroby jest definiowana jako polipowe zapalenie sitowe. Na tym etapie wyraźna deformacja przegrody nosowej spowodowana polipowatością.

Diagnoza zapalenia sitowo

Najlepszą metodą oceny stanu zatok sitowych z zapaleniem sitowo jest tomografia komputerowa. Szczegółowa inspekcja pozwala zidentyfikować pierwsze objawy choroby.

Terapia rezonansem magnetycznym (MRI) jest preferowanym narzędziem do wykrywania ostrego zapalenia sitowego. Ta metoda ma wysoką rozdzielczość, która pozwala zdiagnozować zapalenie zatok spowodowane zakażeniem grzybiczym.

Metoda MRI jest zalecana do badania dzieci, ponieważ ta metoda badań nie wykorzystuje jonizującej emisji radiowej.

Badania rentgenowskie są wykorzystywane w diagnostyce dorosłych. Na radiogramie zaznaczono komórki cieniujące kości sitowej.

Skuteczne metody to:

  • Rhinoskopia - badanie wykonuje się za pomocą rozszerzacza nosa i wziernika nosowo-gardłowego.
  • badanie endoskopowe za pomocą sondy wyposażonej w układ optyczny.

Leczenie ostrego zapalenia sitowego

Ostre zapalenie sitowe leczy się głównie lekami. Wszystkie środki terapeutyczne mają na celu zmniejszenie obrzęku błony śluzowej komórek kości kości sitowej, poprawiając funkcję drenażu.

W leczeniu zapalenia sitowego metoda cewnika zatokowego YAMIK jest szczególnie skuteczna. Za pomocą cewnika zatokowego komórki kości sitowej są oczyszczane z ropy przez nieinwazyjną metodę, przemywane substancjami leczniczymi, hamują aktywność bakterii chorobotwórczych i eliminują zapalenie śluzówki.

Skutecznie radzą sobie z infekcją bakteryjną szerokiej gamy antybiotyków - cipromed, amoksycylina, cefazolina, augmentyna, klazyt, roksytromycyna, cefaloridyna, sumamed.

Spośród leków przeciwzapalnych lekami z wyboru są chloropiramina, ebastyna, fenspiryd. Zatkanie nosa eliminuje dimetinden, nafazolinę, roztwór efedryny z preparatami zwężającymi naczynia.

Dobry efekt daje leczenie nowej generacji sinuforte. Narzędzie to odnosi się do leków homeopatycznych, przepisywanych dla indywidualnej nietolerancji na tradycyjne leki.

Alergiczne zapalenie sitowe

Choroba występuje dość często, czemu towarzyszy napadowe kichanie, naruszenie oddychania przez nos. Rhinoskopia ujawnia wypełnienie kanałów nosowych spienionym śluzem.

Analiza śluzu wykazuje wysoką zawartość eozynofili, co wskazuje na reakcję alergiczną. Kluczem do sukcesu w leczeniu alergicznego zapalenia sitowo jest identyfikacja i eliminacja alergenu.

Objawowe leczenie alergicznego zapalenia sitowego przeprowadza się za pomocą leków przeciwhistaminowych, kortykosteroidów, związków wapnia, kompleksów witaminowych.

Leczenie przewlekłego zapalenia sitowo

Skutecznie eliminuje objawy przewlekłego zapalenia jelit za pomocą złożonych środków izofry, rinofluimucylu, polideksu, bioparoksu.

Obejmują one:

  • lek zwężający naczynia;
  • antybiotyk;
  • lek przeciwbólowy.

Dobre wyniki przynoszą procedury fizjoterapeutyczne:

  • elektroforeza z chlorkiem wapnia, roztwory dimedrolu;
  • fonoforeza hydrokortyzonu;
  • UHF na zatokach sitowych;
  • Leczenie jamy nosowej laserem helowo-neonowym.

Dobry wynik w leczeniu przewlekłego zapalenia jelita grubego obserwuje się w metodzie leczenia YMIK.

Chirurgia

Interwencja operacyjna jest stosowana w przypadkach powikłań spowodowanych rozprzestrzenianiem się procesu zapalnego do okostnej i tkanki kostnej. Otwarcie komórek sitowych przeprowadza się w znieczuleniu z dostępu zewnętrznego.

Aby zapewnić zbliżenie do kości sitowej, środkowy kanał nosowy jest rozszerzony. Następnie otwórz komórki kości sitowej. Liczba komórek kości sitowej i ich położenie dla każdej osoby osobno, liczba zniszczonych komórek zależy od stadium choroby. Podczas operacji dotknięte komórki są usuwane.

Nowoczesne techniki endoskopowe umożliwiają operowanie pod kontrolą wideo za pomocą endoskopu i mikroskopu medycznego.

Leczenie środków ludowego zapalenia jelit

Dopuszcza się leczenie antybiotykami, środkami zwężającymi naczynia i lekami przeciwzapalnymi na zalecenie lekarza w celu uzupełnienia popularnych receptur. W domu zapalenie sitowe leczy się przez mycie zatok nosowych wywarem z rumianku, mocnych liści herbaty dobrze przefiltrowanej czarnej herbaty, szałwii.

Przeczytaj więcej o procedurze mycia zatok nosowych w naszym artykule Mycie nosa zatoką.

Popularne metody leczenia zapalenia sitowego obejmują mycie ogrzanym roztworem dzikiego rozmarynu, sukcesji, chwastów. Przydatne jest płukanie nosa roztworem soli, ta metoda jest stosowana w medycynie tradycyjnej.

Komplikacje

Główne powikłania obserwuje się z oczodołu, kości sitowej.

Oznaczone przez:

  • zapalenie nerwu wzrokowego;
  • ropniak - zniszczenie komórek kostnych kości sitowej;
  • cellulit celulozowy na orbicie.

Powikłania zapalenia sitowo mogą być zaburzenia widzenia - pojawienie się defektów w polu widzenia, zmniejszenie ostrości, zwężenie pola widzenia.

Przewlekłe zapalenie jelita grubego powoduje powikłania wewnątrzczaszkowe, takie jak ropne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie błony pajęczynówki mózgu (zapalenie pajęczynówki), ropień mózgu. Przy niekorzystnym przebiegu choroby możliwa jest sepsa.

W wirusowym zapaleniu sitowym następuje całkowity zanik węchu.

Zapobieganie zapaleniu jelit

Zapobieganie chorobie pomoże rzucić palenie, przywrócić odporność, terminowe leczenie chorób zakaźnych przeziębienia.

Prognoza

Przy odpowiednim leczeniu rokowanie jest korzystne.

U dorosłych z zapaleniem sitowo możliwe jest samoistne wyzdrowienie, ale w większości przypadków wymagane jest specjalne leczenie w celu całkowitego ustąpienia objawów. Prognozuj ostrożnie z komplikacjami.

Zapalenie jelit: objawy i leczenie

Zapalenie sitowe jest ostrym lub przewlekłym zapaleniem błony śluzowej komórek labiryntu sitowego. Ten labirynt jest jednym z zatok przynosowych i jest częścią kości sitowej, znajdującej się w głębi czaszki u podstawy nosa. Może wystąpić jako niezależna choroba, ale częściej towarzyszy jej inne zapalenie zatok - zapalenie zatok, zapalenie zatok czołowych, zapalenie klinowe. Dzieci w wieku przedszkolnym częściej chorują na zapalenie jelita grubego, ale można je zdiagnozować u noworodków i dorosłych pacjentów. Porozmawiamy o tym, czym jest ta choroba, dlaczego się pojawia i jak się manifestuje, a także o głównych metodach diagnostycznych i zasadach leczenia zapalenia sitowego. Więc...

Etiologia (przyczyny) i mechanizm rozwoju zapalenia sitowego

Głównymi czynnikami sprawczymi tej choroby są wirusy powodujące ARVI - grypę, paragrypy, adenowirusy i zakażenia rinowirusem, bakterie (głównie z grupy ziarniaków - gronkowce i paciorkowce), a także grzyby chorobotwórcze. Przypadki tak zwanej infekcji mieszanej nie są rzadkością: gdy kilka czynników zakaźnych jest jednocześnie identyfikowanych w materiale pobranym z dotkniętych komórek labiryntu etmoidalnego.

Zapalenie sitowate rzadko rozwija się głównie - u dzieci w wieku przedszkolnym, szkolnym i dorosłych jest to zwykle powikłanie innych chorób zakaźnych górnych dróg oddechowych: nieżytu nosa, zapalenia zatok i noworodków - na tle sepsy wewnątrzmacicznej, skórnej lub pępkowej.

Zakażenie zatoki sitowej często rozprzestrzenia się przez krwiopochodne (z przepływem krwi), rzadziej przez kontakt.

Czynnikami predysponującymi do rozwoju zapalenia sitowego są:

  • cechy strukturalne nosogardzieli (nadmiernie wąskie otwory odpływowe komórek labiryntu sitowego, wąski środkowy kanał nosowy);
  • roślinność adenoidowa;
  • urazy pourazowe twarzy (na przykład złamany nos lub skrzywienie przegrody nosowej);
  • choroby alergiczne nosogardzieli (alergiczny nieżyt nosa, zapalenie zatok);
  • przewlekłe procesy zakaźne w nosogardzieli (przewlekłe zapalenie gardła, nieżyt nosa, zapalenie zatok itp.);
  • wrodzone i nabyte niedobory odporności.

Proces zapalny z pobliskich narządów rozciąga się na komórki labiryntu sitowego: w przypadku zapalenia zatok szczękowych i czołowych przednie są przede wszystkim dotknięte, aw przypadku zapalenia błony śluzowej zatoki klinowej komórki tylne. Mikroorganizmy, uderzając w błonę śluzową komórek, namnażają się i uszkadzają komórki, penetrując w głąb tkanek - są oznaki zapalenia (błona śluzowa jest obrzęknięta, przekrwiona, światła komórek i ich kanały wydalnicze są znacznie zawężone). Zmiany te prowadzą do naruszenia wypływu płynu z labiryntu sitowego, a u dzieci przyczyniają się również do przejścia procesu patologicznego do kości, a następnie do jego zniszczenia, co powoduje ropne powikłania zapalenia sitowo - ropnie, przetoki, ropniak. Jeśli nie jest leczona, ropa może rozprzestrzenić się do tkanki orbity lub jamy czaszki, powodując również zagrażające życiu powikłania.

Klasyfikacja zapalenia sitowego

Jak wspomniano powyżej, ostre i przewlekłe zapalenie jelita grubego wyróżnia się charakterem kursu.

W zależności od cech morfologicznych choroby i charakteru wydzielin określają następujące typy:

  • katar;
  • ropny;
  • obrzęk-katar;
  • polipowaty.

Ostatnie 2 typy są charakterystyczne dla przewlekłej postaci choroby.

W zależności od strony zmiany, zapalenie błony śluzowej komórek labiryntu sitowego może być:

  • po lewej stronie;
  • prawostronny;
  • dwukierunkowy.

Kliniczne objawy zapalenia sitowo

Ostra postać choroby pojawia się nagle i charakteryzuje się wyraźnymi objawami.

Jednym z objawów zapalenia sitowego jest przekrwienie błony śluzowej nosa.

Dorośli pacjenci skarżą się na intensywne bóle głowy o naglącej naturze z dominującą lokalizacją w podstawie nosa i orbity, nasilone przez przechylanie głowy do przodu i do dołu. Ponadto pacjenci obawiają się trudności w oddychaniu przez nos, uczucie przekrwienia błony śluzowej nosa, błon śluzowych, śluzowo-ropnego lub ropnego wydzieliny z nosa, zmniejszenie zapachu lub jego całkowitą nieobecność. Oprócz objawów miejscowych pacjenci zauważają oznaki ogólnego zatrucia organizmu: wzrost temperatury ciała do stanu podgorączkowego, rzadko gorączkę, liczbę, ogólne osłabienie, zmniejszoną sprawność, słaby apetyt i sen.

U dorosłych pacjentów z obniżoną odpornością iu pacjentów pediatrycznych część kości może zostać zniszczona przez ropne masy i wniknąć w tkankę orbity. Przejawami tego są: przekrwienie i obrzęk wewnętrznego kącika oka, przyśrodkowa część górnych i dolnych powiek, odchylenie gałki ocznej na zewnątrz, jej wysunięcie (wytrzeszcz), ból podczas ruchu oka, zmniejszona ostrość widzenia.

U noworodków zapalenie sitowe jest znacznie bardziej nasilone niż u innych pacjentów. Choroba zaczyna się od gwałtownego wzrostu temperatury do liczby gorączkowej. Dziecko jest niespokojne, odmawia jedzenia, nie przyswaja jedzenia - pojawiają się wymioty i niedomykalność. W przypadku nieterminowej pomocy rozwijają się objawy odwodnienia i neurotoksykozy. Ponadto występują jasne objawy oka: powieki są przekrwione lub niebieskawe, ostro opuchnięte, nacieknięte; szczelina na oko szczelnie zamknięta; gałka oczna jest nieruchoma, wystająca.

Przewlekłe zapalenie sitowe rozwija się z przedwczesnym i nieodpowiednim leczeniem ostrej postaci choroby, z częstymi infekcjami górnych dróg oddechowych, a także na tle obniżenia stanu odporności organizmu.

Przewlekłe zapalenie jelita grubego z reguły przebiega z opóźnieniem, naprzemiennie z okresami zaostrzenia i remisji. W okresie zaostrzenia pacjent może narzekać:

  • uczucie ciężkości lub umiarkowanie intensywny ból w korzeniu nosa i mostu nosa, nasilone, gdy głowa jest pochylona do przodu i do dołu;
  • obfity śluzowy lub śluzoworurowy wydzielina z nosa;
  • zmniejszone poczucie węchu;
  • obrzęk górnej powieki i przemieszczenie gałki ocznej do przodu;
  • bolesność przy środkowym kącie oka iw obszarze korzenia nosa;
  • objawy zatrucia: gorączka do liczby podgorączkowej, letarg, osłabienie, zmęczenie.

Co kołysze objawy zatrucia, nie opuszczają pacjenta, nawet w okresie remisji choroby. Ponadto objawy te stopniowo się pogarszają, stają się wyraźniejsze, aw niektórych przypadkach znacznie obniżają jakość życia. Inna remisja charakteryzuje się niezbyt intensywnym bólem o niepewnej lokalizacji, skąpym wydzielaniem surowiczo-ropnego lub ropnego charakteru i osłabionym zmysłem węchu o różnym stopniu.

Powikłania zapalenia sitowo

Kiedy ropne masy rozprzestrzeniają się na pobliskie organy, mogą się rozwinąć następujące komplikacje:

  • jeśli oczodół jest uszkodzony, ropień pozagałkowy, ropniak lub zapalenie tkanki łącznej na orbicie;
  • z uszkodzeniem struktur wewnątrzczaszkowych - zapalenie pajęczynówki (zapalenie błony pajęczynowej mózgu), zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, ropień mózgu.

Diagnoza zapalenia sitowo

Specjalista otorynolaryngolog będzie w stanie zdiagnozować tę chorobę. Wstępną diagnozę ustala się na podstawie dolegliwości pacjenta, historii choroby (w jakich warunkach się ona pojawiła) i życia (obecność towarzyszących patologii wpływających na status immunologiczny organizmu), wyników badania fizykalnego.

Podczas badania zewnętrznego lekarz może wykryć naciek i obrzęk przyśrodkowego (wewnętrznego) rogu oka, górnej i dolnej powieki.

Podczas przeprowadzania przedniej rhinoskopii (badanie jamy nosowej) zauważalne jest przekrwienie i obrzęk błony śluzowej środkowej małżowiny nosowej i wypływ pod nią śluzowo-ropnej postaci.

Badanie dotykowe w okolicy korzenia nosa i przyśrodkowego kąta oka, pacjent zauważy umiarkowany ból.

Badanie jamy nosowej za pomocą endoskopu pozwala na niezawodne określenie stanu błony śluzowej obszaru wyjściowego komórek labiryntowych i określenie źródła ropnych mas - komórek przednich lub tylnych. W przewlekłym zapaleniu sitowym ta metoda badania może określić polipowate wzrosty o różnych rozmiarach wokół otworów odpływowych komórek labiryntu sitowego.

Kluczowe znaczenie w diagnostyce zapalenia sitowo-biodrowego należy do badań rentgenowskich zatok przynosowych - obraz określi zaciemnienie w obszarze komórek sitowych. Również w tym przypadku wysoce informacyjna będzie tomografia komputerowa.

Diagnostyka różnicowa zapalenia sitowego

Główne choroby, z którymi należy odróżnić zapalenie sitowe, to zapalenie okostnej kości nosowych, zapalenie kości i szpiku górnej szczęki i zapalenie pęcherza moczowego.

Zapalenie okostnej kości nosowych jest stanem zapalnym okostnej lub okostnej w wyniku urazu lub powikłania choroby zakaźnej. Objawami tej choroby są zniekształcenia zewnętrznego nosa, intensywny ból, ostro nasilony przez badanie palpacyjne.

Zapalenie kości i szpiku górnej szczęki jest chorobą często rozpoznawaną u małych dzieci. Objawia się obrzękiem i naciekiem tkanek miękkich twarzy w wyrostku zębodołowym górnej szczęki i obrzękiem dolnej powieki. Nie ma zaczerwienienia powieki i tkanek powyżej górnej szczęki.

Zapalenie pęcherza moczowego jest zapaleniem worka łzowego, znajdującym się między mostkiem nosa a wewnętrznym kącikiem powiek, wynikającym z naruszenia drożności przewodu nosowego. Choroba ta jest diagnozowana zarówno u dorosłych, jak i dzieci. Charakterystyczne dla niego objawy to palpacyjne bolesne wysunięcie o zaokrąglonym kształcie w obszarze wewnętrznej krawędzi dolnej powieki, niemożność wyrwania się po dotkniętej stronie, a także obrzęk i zaczerwienienie tkanek miękkich w środkowym kącie oka.

Leczenie zapalenia sitowo

Aby całkowicie pozbyć się zapalenia sitowego i uniknąć rozwoju powikłań choroby, konieczne jest rozpoczęcie kompleksowego leczenia natychmiast po rozpoznaniu.

Zasady leczenia ostrego i zaostrzenia przewlekłego zapalenia jelit są podobne.

Przede wszystkim konieczne jest przywrócenie wypływu płynu z labiryntu sieci i normalizacja wymiany powietrza w jego komórkach. W tym celu konieczne jest zmniejszenie obrzęku błony śluzowej, który uzyskuje się za pomocą zwężających naczynia kropli do nosa (ksylometazolina, oksymetazolina), specjalnych leków złożonych (polimyksyna z fenylefryną, rinofluimucyl), turund bawełnianych gazy nasączonych roztworem adrenaliny, zainstalowanych w jamie nosowej po dotkniętej stronie. Również w tym celu należy przepisywać leki przeciwhistaminowe - Tsetrin, Aleron, Erius itp.

Jeśli udowodniono bakteryjny charakter choroby, pokazano podawanie wstrzykniętych form antybiotyków. Wskazane jest, aby wybrać lek oparty na wrażliwości patogenu na niego, ale jeśli ten ostatni nie zostanie wiarygodnie określony, należy użyć antybiotyków o szerokim spektrum działania - Augmentin, Zinnat, Cefix itd.

Ponadto pacjentowi przedstawiono roztwory myjące substancji przeciwbakteryjnych zatok przynosowych. Tę procedurę najlepiej wykonać za pomocą specjalnego urządzenia - cewnika zatokowego YAMIK. Podczas zabiegu płyn zapalny jest zasysany z komórek i przetwarzany przez substancję leczniczą. Mycie prowadzi się, aż mętna ciecz z zatoki zostanie zastąpiona przezroczystą.

Jeśli chorobie towarzyszy silny ból, stosowane są niesteroidowe leki przeciwzapalne - oparte na paracetomolu (Panadol, Cefecon) i ibuprofenie (Brufen, Ibuprom, Nurofen). Normalizują również gorączkę i zmniejszają stan zapalny.

W celu polepszenia stanu odporności organizmu, na ogół pokazano podawanie kompleksów witaminowo-mineralnych (Duovit, Multitabs, Vitrum itp.) I leków immunomodulujących (Echinacea compositum, Immunal, Ribomunyl, itp.).

Gdy stan zapalny zaczyna ustępować, można dodać fizykoterapię do głównego leczenia. Można zastosować następujące metody:

  • elektroforeza antybiotykowa;
  • fonoforeza z hydrokortyzonem;
  • UHF na obszarze zatoki;
  • laser helowo-neonowy na błonie śluzowej jamy nosowej.

Przy braku efektu leczenia zachowawczego, jak również rozwoju różnych powikłań choroby, konieczna jest interwencja chirurgiczna. Najczęściej stosowane są metody endoskopowe: elastyczny endoskop przenika do jamy kości sitowej przez kanał nosowy i pod kontrolą wizualną wykonuje wszystkie niezbędne manipulacje. Po operacjach wykonanych tą techniką pacjenci szybko się regenerują, aw okresie pooperacyjnym mają mniej ropnych powikłań.

Rzadziej, w ciężkich przypadkach, korzystaj z otwartego dostępu do skręconego labiryntu.

W przewlekłym zapaleniu jelita grubego leczenie chirurgiczne jest znacznie częstsze. Wynika to z potrzeby wyeliminowania przyczyn, które doprowadziły do ​​chronizacji procesu lub pogorszenia przebiegu choroby. W tym przypadku można wykonać septoplastykę, polipotomię, częściową resekcję hiperplastycznych odcinków środkowej lub dolnej konchy nosowej itp. Operacje te są często wykonywane przy użyciu endoskopów poprzez dostęp endonasalny.

Zapobieganie zapaleniu jelit

Ponieważ zapalenie jelita grubego jest chorobą wywoływaną przez wiele różnych mikroorganizmów, nie ma środków do jego specyficznego zapobiegania. Aby zapobiec rozwojowi zapalenia jelita grubego, konieczne jest zapobieganie występowaniu chorób, które mogą go wywołać lub, jeśli choroba już się rozwinęła, rozpoczęcie odpowiedniego leczenia na czas.

Ponadto układ odpornościowy powinien być utrzymywany przez okresowe przyjmowanie kompleksów witaminowo-mineralnych i środków immunomodulujących, szczególnie w okresie jesienno-zimowym.

Prognoza zapalenia sitowego

W większości przypadków ostrego zapalenia sitowego, z zastrzeżeniem terminowej diagnozy i racjonalnego leczenia, choroba znika bez śladu - osoba w pełni wyzdrowieje.

Rokowanie w przypadku zapalenia sitowego jest mniej zachęcające. Pełne odzyskanie jest prawie niemożliwe; tylko wprowadzenie choroby do etapu stabilnej remisji jest możliwe, a następnie poddane kompleksowemu leczeniu i zapobieganiu chorobom powodującym pogorszenie procesu zapalnego w labiryncie sitowym.

Zapalenie jelit. Przyczyny, objawy, rodzaje i leczenie zapalenia sitowo

Czy masz ból brwi w czole, głowie, zatkanym nosie lub węchu? Może to wskazywać na obecność zapalenia zatok, z których jednym jest zapalenie sitowe. W tym artykule omówimy z wami, drodzy czytelnicy, czym jest zapalenie sitowe, jakie są jego objawy, przyczyny i jak leczyć zapalenie sitowe za pomocą tradycyjnych i ludowych środków. Więc...

Etmoiditis (łac. Ethmoiditis) - zapalenie błony śluzowej zatoki sitowej, która jest zatoką nosa (zatok).

Zapalenie zatok przynosowych zalicza się do grupy chorób zwanych zapaleniem zatok, a ze względu na swoje położenie czasami nazywane jest zapaleniem zatok przynosowych.

Główną przyczyną procesu zapalnego w zatokach sitowych, podobnie jak w innych typach zapalenia zatok, są głównie infekcje (wirusy, grzyby, bakterie) - paciorkowce, gronkowce i inne.

Głównym niebezpieczeństwem zapalenia sitowego jest położenie labiryntu sitowego - przedniej części podstawy czaszki, znajdującej się w pobliżu orbity, dlatego jednym z objawów tej choroby jest obrzęk / obrzęk oczu, górne powieki. Ponadto w tym miejscu znajdują się przednie dołu czaszki i tętnice sitowe, które odpowiadają za dopływ krwi do gniazd ze wszystkimi jej przydatkami.

W większości przypadków zapalenie sitowe nie rozwija się jako niezależna choroba, ale towarzyszy mu nieżyt nosa i zapalenie zatok. Nieleczona, rozprzestrzenia się dalej do części czołowej, powodując rozwój zapalenia zatok czołowych, co z kolei może prowadzić do zapalenia opon mózgowych i innych chorób, które są niebezpieczne dla ludzkiego zdrowia i życia.

Aby wyświetlić obraz wyraźniej, spójrz na zdjęcie poniżej, które pokazuje rodzaje zapalenia zatok, jak również lokalizację zatok nosowych i przynosowych:

Zapalenie sitowate u dorosłych i dzieci występuje w każdym wieku.

Zapalenie jelit. ICD

ICD-10: J01, J33.1, J33.8,
ICD-9: 461, 473

Przyczyny zapalenia sitowo

Przyczyny zapalenia jelit, jak również przyczyny innych typów zapalenia zatok są dość podobne. Rozważ je bardziej szczegółowo:

- infekcje (wirusy, grzyby, bakterie) - paciorkowce, gronkowce, adenowirusy, koronawirusy, pałeczki hemofilne i inne;
- urazy nosa, skrzywienie przegrody nosowej i inne naruszenia struktury zatok nosowych i przynosowych;
- elementy patologiczne, które utrudniają oddychanie przez nos - polipy, adenoidy;
- powikłania różnych chorób zakaźnych - zapalenie stawów, zapalenie błony śluzowej nosa, ARVI, grypa, odra, szkarlata i inne;
- hipotermia ciała;
- osłabienie układu odpornościowego;
- awitaminoza (niedobór witamin);
- skutki alergii;
- zanieczyszczone powietrze - gazy, pył;
- dostanie się do kanałów nosowych przedmiotów osób trzecich, co czasem zdarza się u dzieci - koraliki, różne części itp.

Objawy zapalenia sitowo

Wśród objawów zapalenia sitowego są:

- trudności z oddychaniem przez nos;
- ból w górnej części nosa, między brwiami, czołem, zwłaszcza przy naciskaniu tych miejsc;
- wydzielina z nosa, czasem z nieprzyjemnym zapachem, na pierwszych błonach śluzowych jest przezroczysta, ale w miarę postępu choroby stają się one lepkie i mają żółtawo-zielonkawy odcień;
- odkrztuszanie plwociny, zwłaszcza rano, po śnie.

Ponadto mogą wystąpić następujące symptomy:

- ból głowy;
- redukcja zapachu;
- ból oka, światłowstręt, zwiększone łzawienie;
- obrzęk górnych powiek;
- pewien nacisk w okolicach oczu i wokół nich;
- zawroty głowy;
- podwyższona i wysoka temperatura ciała.

Powikłania zapalenia sitowo

Jeśli leczenie zapalenia sitowo nie zostanie dostatecznie zwrócone, może rozprzestrzenić się na zatokę czołową, powodując czołowe, a do mózgu nie ma daleko. Skutkiem może być zapalenie opon mózgowych, posocznica, problemy z oczami i inne stany patologiczne niebezpieczne dla ludzkiego zdrowia i życia.

Rodzaje zapalenia sitowo

Zapalenie krtani klasyfikuje się następująco:

Według lokalizacji:

  • Lewa strona
  • Prawostronny
  • Dwustronne

Downstream:

  • Ostre zapalenie sitowe
  • Przewlekłe zapalenie sitowe

Zgodnie z formą:

  • Wysiękowe zapalenie sitowe:
    - Zapalenie sitowe zaćmy;
    - Ropne zapalenie sitowe
  • Produktywne zapalenie błon śluzowych:
    - Polipowate, torbielowate zapalenie żołądka i jelit
    - Zapalenie penteno-hiperplastyczne

Zgodnie z etiologią:

  • Wirusowe
  • Bakteryjne
  • Grzybicze
  • Traumatyczne
  • Alergiczny
  • Medicamentous
  • Mieszane

Diagnoza zapalenia sitowo

Diagnoza zapalenia sitowo obejmuje następujące metody badania:

  • Historia bierze
  • RTG zatok
  • USG zatok przynosowych
  • Rhinoscopy
  • Endoskopia nosa
  • Diafanoskopia (transiluminacja)
  • Tomografia komputerowa
  • Obrazowanie termiczne (termografia)
  • Badanie bakteriologiczne wydzieliny z nosa
  • Badanie cytologiczne zawartości jamy nosowej

Leczenie zapalenia sitowo

Leczenie zapalenia sitowo ma na celu:

- zniszczenie zatok i wydalanie patogennej mikroflory - wirusy, grzyby, bakterie;
- usunięcie ropnego wysięku z zatok;
- normalizacja błony śluzowej zatok sitowych;
- normalizacja oddychania przez nos.

Aby osiągnąć powyższe cele, użyj następujących metod, środków i procedur leczenia:

1. Jednym z objawów klinicznych zapalenia sitowego jest przekrwienie błony śluzowej nosa. Aby oczyścić zatokę z infekcji i ropy, potrzebujemy do niej darmowego dostępu, a wtedy będziemy mogli dostarczyć niezbędne leki na miejsce zakażenia.

Aby otworzyć zatokę sitową, użyj środków zwężających naczynia: Naftyzyn, Oksymetazolina, Farmazolin, Sanorin. Po użyciu tych narzędzi po krótkim czasie oddychanie poprawia się. Użyj tych środków na 2-3 krople, 3-4 razy dziennie.

2. Dostarczamy nawadniające środki przeciwbakteryjne do otwartych zatok, które przyczyniają się do poprawy błony śluzowej, zmniejszają obrzęk nosa: „Bioparox”, „Posposol”.

3. Jeśli ropa jest zbyt ciasna, leki są dostarczane do zatok, które mogą upłynnić ropę i szybko usunąć je z zatok: „ACC-Long” (600 mg). Zastosuj 1 tabletkę 1 raz dziennie.

4. Jeśli diagnoza potwierdzi obecność patogennej mikroflory w zatoce, lub choroba ma ostrą postać z silnymi objawami klinicznymi, stosuje się środki przeciwbakteryjne: Duracef, Augmentin, Sumamed, Ampioks, Cephalexin. Dodatkowo lekarz może wprowadzić domięśniowo - „Ceftriakson”. Bardzo ważne jest, aby wybrać antybiotyk, ponieważ jego typ jest stosowany w zależności od rodzaju patogenu. Przebieg leczenia wynosi 7-10 dni.

5. Utrzymanie mikroflory jelitowej. Równolegle z lekami przeciwbakteryjnymi przepisywane są leki, które pomagają zachować korzystną mikroflorę narządów trawiennych - probiotyki: „Bifikol”, „Probiovit”, „Linex”.

6. Do zapobiegania objawom alergicznym podczas stosowania środków przeciwbakteryjnych są również przepisywane leki przeciwalergiczne (leki przeciwhistaminowe) - „Diazolin”, „Suprastin”, „Tavegil”. Stosuje się je na 1 tabletkę, 2-3 razy dziennie, przez 7-10 dni.

Dodatkowe środki i metody leczenia zapalenia sitowo

Płukanie. Płukania są również użyteczne w leczeniu zapalenia sitowo. Przyczyniają się do ciągłej reorganizacji zatoki sitowej i normalizacji jej wydajności - wymiany powietrza. Aby to zrobić, możesz użyć roztworów leku „Furacilin”, które z powodzeniem stosuje się w tej procedurze mycia nosa, np. „Kukułka”. Po pierwszej takiej procedurze stan wszystkich zatok nosa i zatok przynosowych znacznie się poprawia.

W temperaturze. Jeśli martwisz się bólami głowy, wysoką temperaturą ciała i ogólnym złym samopoczuciem, możesz stosować leki przeciwzapalne - „kwas acetylosalicylowy”, „Ibuprofen”, „Paracetamol”.

Dodatkowo mogą przepisać ogrzewanie zatok, terapię UHF, terapię laserową itp.

Operacja Jeśli stan pacjenta jest dość poważny, ropa rozprzestrzeniła się nie tylko na sitko, ale do innych zatok lekarz może zalecić operację (nakłucie), która jest wykonywana w znieczuleniu miejscowym.

Leczenie środków ludowego zapalenia jelit

To ważne! Przed użyciem środków ludowych w leczeniu zapalenia sitowo należy skonsultować się z lekarzem!

Leczenie zapalenia sitowo w domu środkami ludowymi jest podobne do leczenia tradycyjnego. Na początku stosuje się środek zwężający naczynia, o którym pisaliśmy powyżej. Następnie środki, które mogą być w postaci mycia, inhalacji, kropli, są dostarczane do centrum procesu zapalnego w centrum zatoki zapalnej.

Płukanie z zapaleniem sitowo

Sól, soda, drzewo herbaciane. Rozpuścić 1 łyżeczkę soli w szklance ciepłej przegotowanej wody. Dodaj szczyptę sody i 2-3 krople olejku z drzewa herbacianego tutaj. Jeśli nie ma oleju z drzewa herbacianego, możesz go bez niego. Mycie kilka razy dziennie, do których można użyć strzykawki.

Rumianek. Zaparzyć w szklance wrzących kwiatów rumianku. Pozwól mu parzyć przez kilka godzin, aż ostygnie sam, odcedź i zrób to kilka razy dziennie.

Chlorofilizm. Alkoholowy roztwór chlorofilu, w ilości 1 łyżka. łyżka, rozcieńczyć 500 ml ciepłej przegotowanej wody. Zrób ten środek myjący kilka razy dziennie.

Wdychanie z zapaleniem sitowo

Inhalację najlepiej wykonywać pod przykryciem grubym ręcznikiem lub, jeśli to możliwe, użyć rozpylacza.

Liść laurowy. Napełnij wodą dziesięć tuzinów liści laurowych i podpal je. Gdy woda się zagotuje, zmniejsz ciepło i podczas minimalnego wrzenia rozpocznij inhalację. Czas trwania procedury oddychania przez nos wynosi 5 minut. Wykonuj takie inhalacje codziennie.

Ocet czosnkowy i jabłkowy. Pokrój 4 ząbki czosnku i zalej kleikiem czosnkowym 100 ml octu jabłkowego i 200 ml wrzącej wody. Wdychaj opary przez 15 minut, 3 razy dziennie.

Rumianek i drzewo herbaciane. Zaparz kwiaty rumianku, a następnie dodaj 5-6 kropli olejku z drzewa herbacianego do bulionu, zamiast którego można również użyć oleju eukaliptusowego. Wdychać przez 7-10 minut, 3 razy dziennie.

Krople z zapaleniem sitowo

Po zaszczepieniu nosa, masuj go dobrze, nie zapominając o jego przydatkach. Aby wyjaśnić, które obszary należy masować, spójrz na zielonkawe zdjęcie, które pokazuje lokalizacje tych lub innych zatok. Po masażu, połóż się na plecach i połóż się na chwilę. Jest to konieczne dla normalnego rozkładu kropelek. Rozładowanie po wydmuchaniu.

Cyklamen. Sok cyklamenowy jest jedną z najsilniejszych substancji stosowanych w leczeniu wszystkich rodzajów zapalenia zatok. Do jego przygotowania konieczne jest wyciśnięcie soku ze starannie przemytych bulw cyklamenu, dla których bulwy są najpierw drobno zmielone, na przykład na tarce. Odcedzić sok cyklamenowy i rozcieńczyć wodą w stosunku 1: 4 (sok: woda). Jeśli jest przygotowany, wlać 2 krople do każdego otworu nosowego. Procedurę najlepiej wykonywać wieczorem i w domu, ponieważ może rozpocząć się obfite wyładowanie.

Kalanchoe. Kalanchoe jest kolejnym olbrzymem do zwalczania różnych infekcji, które przeszkadzają w oddychaniu przez nos. Do przygotowania kropli Kalanchoe należy umieścić kilka dużych liści rośliny na 3 dni w lodówce. Następnie posiekaj je i wyciśnij sok. Dokładnie odcedzić otrzymaną ciecz, rozcieńczyć wodą i zaszczepić 2-3 krople do każdego otworu nosowego, 2-3 razy dziennie przygotowanymi kroplami.

Czarna rzodkiewka. Weź jedną czarną rzodkiewkę, umyj ją dokładnie, posiekaj ją i wyciśnij sok. Następnie odcedzić i zaszczepić 3-4 krople 3-4 razy dziennie.

Zapobieganie zapaleniu jelit

Aby zapobiec rozwojowi zapalenia sitowo, lekarze zalecają przestrzeganie następujących zaleceń:

- Nie pozwól, aby choroby zakaźne przeszły kurs, traktuj je do końca;
- wzmocnij swoją odporność;
- jedz jedzenie wzbogacone witaminami i mikroelementami, jeśli jest to trudne, spróbuj dodatkowo pić kompleks witamin od czasu do czasu;
- Unikaj hipotermii;
- prowadzić aktywny tryb życia;
- czyszczenie na mokro w domu co najmniej 2 razy w tygodniu;
- nie zapomnij oczyścić filtrów urządzeń gospodarstwa domowego: klimatyzacja, filtr powietrza, odkurzacz;
- podczas pracy w miejscach, w których powietrze jest zanieczyszczone pyłem, gazami lub oparami, należy używać sprzętu ochronnego.

Czytaj Więcej O Nieżytu Nosa

Ile żyje wirus grypy?

Zapobieganie

Antybiotyki dla SARS

Zapalenie oskrzeli

Lek na kaszel podczas ciąży

Zapalenie migdałków