loader

Główny

Zapobieganie

Tabletki Vilprafen

Vilprafen jest szeroko stosowany w leczeniu chorób bakteryjnych i grzybiczych.

Lek należy do grupy makrolidów - antybiotyków, podobnych w działaniu do penicylin. Ma działanie bakteriostatyczne, aw dużych dawkach działanie bakteriobójcze. Prawie całkowicie metabolizowany w organizmie, a jego pozostałości i metabolity są wydalane z moczem.

Na tej stronie znajdziesz wszystkie informacje o Vilprafen: kompletne instrukcje użycia tego leku, średnie ceny w aptekach, kompletne i niepełne analogi leku, a także opinie osób, które już używały Vilprafen. Chcesz zostawić swoją opinię? Napisz w komentarzach.

Grupa kliniczno-farmakologiczna

Grupa antybiotyków makrolidowych.

Warunki sprzedaży aptek

Jest wydawany na receptę.

Ile kosztuje Vilprafen? Średnia cena w aptekach wynosi 600 rubli.

Uwolnij formę i kompozycję

Lek Vilprafen jest dostępny w postaci tabletek do podawania doustnego w kartoniku w blistrach po 10 sztuk. Każda tabletka jest pokryta warstwą białego koloru i ma poziome nacięcie po jednej stronie.

  • składnik aktywny: josamycyna - 500 mg,
  • substancje pomocnicze: celuloza mikrokrystaliczna, polisorbat 80, koloidalny tlenek krzemu, karboksymetyloceluloza sodowa, stearynian magnezu, hydroksypropylometyloceluloza, Macrogol 6000, talk, dwutlenek tytanu, wodorotlenek glinu, kopolimer kwasu metakrylowego i jego estry.

Efekt farmakologiczny

Działanie bakteriobójcze substancji czynnej leku wynika z faktu, że jozamycyna jest zdolna do wiązania się z dużą podjednostką błony rybosomalnej (50S), nie pozwala na utrwalenie transportującego RNA, a także blokuje translokację peptydów centrum A (rodzaj mutacji, której towarzyszy przegrupowanie chromosomalne wpływające na właściwości komórki) i hamuje wewnątrzkomórkową produkcję białek z aminokwasów.

Spektrum działania jozamycyny zawarte w Vilprafen jest dość szerokie.

Substancja wykazuje aktywność przeciwko Gram-dodatnim mikroorganizmom tlenowym, w tym:

  1. Wydalany przez organizm podczas procesów zapalnych peptokoków;
  2. Peptostreptokokk, które wywołują rozwój mieszanych infekcji;
  3. Gronkowiec;
  4. Czynnik powodujący wąglika - laseczki wąglika;
  5. Bakterie z rodzaju Corynebacterium, które są czynnikami sprawczymi błonicy;
  6. Clostridium perfringens - czynniki powodujące gangrenę gazową i toksykoinfekcje ludzkie;
  7. Streptococcus.

Wilprafen jest także aktywny przeciwko drobnoustrojom gram-ujemnym, w tym:

  1. Hemophilus, przyczyna zakażeń hemofilnych, w tym ropne zapalenie opon mózgowych, ostre zapalenie płuc, zapalenie osierdzia, posocznica itp.;
  2. Neusseria, które są czynnikami wywołującymi choroby takie jak rzeżączka i zapalenie opon mózgowych;
  3. Niektóre odmiany shigelli, prowokujące rozwój czerwonki;
  4. Bakteryjne fragilis, które są czynnikami sprawczymi chorób ropno-zakaźnych, rozwijających się po urazach, interwencjach chirurgicznych, niedoborach odporności itp.;

Ponadto jozamycyna wykazuje aktywność przeciwko różnym pasożytom wewnątrzkomórkowym: chlamydiom, legionelli, mykoplazmom, ureaplazmom.

Wskazania do użycia

Zgodnie z instrukcjami Vilprafen jest przepisywany w leczeniu następujących chorób zakaźnych i zapalnych wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na jozamycynę:

  1. Psittacosis;
  2. Krztusiec;
  3. Zakażenia w okulistyce (zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie powiek);
  4. Zakażenia w stomatologii (zapalenie osierdzia, zapalenie pęcherzyków płucnych, zapalenie dziąseł, zapalenie przyzębia i ropień pęcherzykowy);
  5. Oparzenia i rany (w tym pooperacyjne);
  6. Rzeżączka, ziarniniak chłonny weneryczny, kiła (w przypadku nadwrażliwości na penicylinę);
  7. Zakażenia górnych dróg oddechowych i górnych dróg oddechowych, w tym zapalenie gardła, zapalenie zatok, zapalenie migdałków, zapalenie krtani, paratonsillitis i zapalenie ucha środkowego;
  8. Zakażenia dolnych dróg oddechowych, w tym pozaszpitalne zapalenie płuc, ostre i przewlekłe zapalenie oskrzeli (zaostrzenia);
  9. Szkarłatna gorączka (Vilprafen jest przepisywany w przypadku nadwrażliwości na antybiotyki penicylinowe);
  10. Błonica (w terapii skojarzonej z antytoksyną błonicy);
  11. Zakażenia narządów płciowych i dróg moczowych (zapalenie szyjki macicy, zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie cewki moczowej i zapalenie najądrza spowodowane przez mykoplazmy i / lub chlamydię);
  12. Zakażenia tkanek miękkich i skóry (furunculosis, furuncle, wąglik, trądzik, ropień, zapalenie mieszków włosowych, róży, zapalenie węzłów chłonnych, przestępca, zapalenie naczyń chłonnych i ropowica);
  13. Zaburzenia żołądkowo-jelitowe wywołane przez Helicobacter pylori, w tym przewlekłe zapalenie żołądka i wrzód trawienny oraz 12 wrzodów dwunastnicy.

Przeciwwskazania

Lek jest przeciwwskazany w ciężkich naruszeń wątroby lub w obecności nadwrażliwości na lek.

Stosować w czasie ciąży i laktacji

Lek nie jest przepisywany kobietom w ciąży, jeśli występują poważne naruszenia wątroby, wrażliwość na składniki.

Instrukcje użytkowania

Instrukcje użytkowania wskazują, że zalecana dawka dla dorosłych i młodzieży powyżej 14 lat wynosi 1-2 g w 2-3 dawkach. Zalecana początkowa dawka wynosi 1 g.

  1. W leczeniu trądziku różowatego - 500 mg 2 razy / dobę przez 10-15 dni.
  2. W leczeniu ropnego zapalenia skóry - 500 mg 2 razy / dobę przez 10 dni.
  3. W leczeniu chlamydii układu moczowo-płciowego - 500 mg 2 razy / dobę przez 12-14 dni.
  4. W leczeniu przewlekłego zapalenia przyzębia, z tworzeniem się ropnia kości przyzębia - 500 mg 2 razy / dobę przez 12-14 dni.
  5. W przypadku trądziku zwykłego i kulistego (konglobatowego), 500 mg 2 razy / dobę jest przepisywane przez pierwsze 2-4 tygodnie, następnie 500 mg 1 raz / dzień jako leczenie podtrzymujące przez 8 tygodni.

Tabletki należy połykać bez żucia, z niewielką ilością płynu, między posiłkami. Zwykle czas trwania leczenia określa lekarz. Zgodnie z zaleceniami WHO dotyczącymi stosowania antybiotyków czas trwania leczenia zakażeń paciorkowcami powinien wynosić co najmniej 10 dni.

Niemowlęta i dzieci w wieku poniżej 14 lat zaleca się przepisywanie leku w zawiesinie. Dawka dobowa wynosi 30-50 mg / kg masy ciała, podzielona na 3 dawki. U noworodków i dzieci w wieku poniżej 3 miesięcy dawkę należy dobrać zgodnie z dokładną masą ciała dziecka.

Przed użyciem wstrząsnąć fiolką z zawiesiną.

Efekty uboczne

Przy prawidłowym stosowaniu leku i dokładnym przestrzeganiu dawki wskazanej w instrukcji Vilprafen jest dobrze tolerowany przez pacjentów, ale w niektórych przypadkach mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

  1. Alergiczne reakcje skórne: pokrzywka, wysypka, obrzęk naczynioruchowy, w bardzo rzadkich przypadkach wstrząs anafilaktyczny.
  2. Przewód pokarmowy: nudności, bóle brzucha, nadmierne ślinienie, zgaga, wymioty, nieposkromiona biegunka, rzadkie występowanie stanu zapalnego w jelitach.
  3. Ze strony wątroby i dróg żółciowych: zwiększenie aktywności aminotransferaz wątrobowych, rzadko naruszenie wypływu żółci i funkcjonowanie pęcherzyka żółciowego, z powodu którego u pacjentów rozwinęła się żółtaczka.

Przedawkowanie

W odniesieniu do funduszy do tej pory nie zgłoszono żadnych przypadków przedawkowania. W przypadku przedawkowania po zażyciu leku należy założyć, że działania niepożądane są nasilone, należy zastosować leczenie objawowe.

Specjalne instrukcje

  1. U pacjentów z niewydolnością nerek wymagana jest korekta schematu dawkowania zgodnie z wartościami CC.
  2. Josamycyna nie jest przepisywana wcześniakom. W przypadku stosowania u noworodków należy monitorować czynność wątroby.
  3. Jeśli rozwija się rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego, należy wycofać josamycynę i przepisać odpowiednie leczenie. Leki, które zmniejszają ruchliwość jelit, są przeciwwskazane.

Należy rozważyć możliwość krzyżowej oporności na różne antybiotyki makrolidowe (na przykład mikroorganizmy oporne na leczenie chemicznymi antybiotykami związanymi ze strukturą chemiczną mogą być również odporne na jozamycynę).

Interakcja z narkotykami

  1. Vilprafen hamuje eliminację ksantyn, które mogą wywołać rozwój zatrucia.
  2. Zaleca się unikanie jednoczesnego stosowania wilczarza z innymi antybiotykami. Może to zmniejszyć ich skuteczność.
  3. Jednoczesne stosowanie antybiotyku z cyklosporyną może prowadzić do zwiększenia stężenia tego ostatniego, dlatego jego poziom należy monitorować w trakcie leczenia.
  4. Przyjęcie vilprafena może zmniejszyć skuteczność hormonalnych środków antykoncepcyjnych, dlatego w celu uniknięcia niechcianej ciąży zaleca się dodatkowo stosowanie niehormonalnych środków antykoncepcyjnych.
  5. Skojarzone stosowanie wilprafenu z lekami przeciwhistaminowymi, w tym astemizolem i terfenadyną, zwiększa stężenie tego ostatniego, co może prowadzić do rozwoju poważnych zaburzeń rytmu serca, zagrażających życiu.

Recenzje

Zebraliśmy kilka opinii o leku Vilprafen:

  1. Masza. Zdał egzamin w czasie ciąży, zdał testy i okazało się, że mam ureaplazmozę. Lekarz przepisał mi „Vilprafen” + leki na dysbiozę. Bardzo się martwiłem, czy mogą być w czasie ciąży, ale przekonała mnie, że są dość łagodne, ale jednocześnie skuteczne. Przeszedł pełny kurs, nie zaobserwowano żadnych skutków ubocznych. Ale najważniejsza rzecz, która pomogła! Zanotowałem te tabletki, ponieważ przeczytałem, że mają dość szerokie spektrum działania i za przystępną cenę.
  2. Artem. Użył tego antybiotyku po raz pierwszy w tym roku, kiedy zachorował. Bolało mnie gardło i bolała mnie głowa. Moja mama poleciła ten lek. Lekarz przepisał ten lek przez rok, kiedy miała silne bóle gardła i leczyła ją przez ponad dwa miesiące. Co mogę powiedzieć o leku? Tak, nie wiem, to pomogło mi lub innym zestawem leków, których użyłem. Lecz wyleczyłem moją chorobę przez dziesięć dni, ponieważ zacząłem brać ten antybiotyk. Brak alergii i zaburzeń w jelitach, nie miałem wysypki. Urządzenie jest dobrze przeniesione. Niezadowolony z ceny leku, w naszym mieście kosztuje około czterysta rubli!

Według opinii Vilprafen jest dość skutecznym lekiem, ale ryzyko działań niepożądanych podczas leczenia jest dość wysokie. Pacjenci ze zdiagnozowaną chlamydią i ureaplazmozą informują, że w ciągu kilku dni po rozpoczęciu stosowania leku objawy choroby znikają bez śladu. Istnieją doniesienia o takich skutkach ubocznych Vilprafen, jak zaburzenia przewodu pokarmowego i wysypki alergiczne, które są stosunkowo częste.

Analogi

Analogiem Vilprafen jest Vilprafen Solutab.

Przed użyciem analogów skonsultuj się z lekarzem.

Warunki przechowywania i trwałość

Tabletki należy przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci, unikając ekspozycji na światło słoneczne na opakowaniu. Optymalna temperatura przechowywania nie przekracza 25 stopni.

Okres trwałości tabletek wynosi 3 lata od daty produkcji, pod koniec tego okresu niewykorzystany lek należy wyrzucić.

Schemat leczenia Ureaplasma Vilprafen - skład, instrukcje stosowania, działania niepożądane i przeciwwskazania

Powszechna infekcja ureaplazmozą przenoszona jest drogą płciową i jest wywoływana przez najmniejsze ureaplazmy bakterii. W większości przypadków patogen jest po prostu umieszczony w ciele, ale w niektórych okolicznościach zaczyna się rozmnażać i przejawia się w postaci zapalenia cewki moczowej u mężczyzn, kamicy moczowej i zapalenia macicy u kobiet. Aby leczenie tej choroby było produktywne, przepisano silny antybiotyk - Vilprafen jest szczególnie skuteczny w ureaplazmie.

Co to jest ureaplazmoza

We współczesnej literaturze specjalistycznej choroba ta jest dosłownie nazywana „zakażeniem ureaplazmą”. Obejmuje on układ moczowo-płciowy, może wystąpić zarówno u mężczyzn, jak iu kobiet, często diagnozowanych u dzieci. Ureaplazmy często żyją w organizmie z innymi szkodliwymi drobnoustrojami, takimi jak chlamydia. Są leczone tymi samymi lekami. Leczenie ureaplazmozy antybiotykami nie-tetracyklinowymi jest szczególnie produktywne.

Niektóre czynniki wewnętrzne i zewnętrzne mogą przyczyniać się do rozwoju choroby. Obejmują one niską odporność u kobiet, obecność innych chorób lub zakażeń układu moczowo-płciowego lub zakażeń. Kobiety, które zmieniają swoich partnerów seksualnych, często są szczególnie narażone na zakażenie mikroorganizmami. Dzieci są zwykle zakażane podczas porodu od matki. Ureaplazmy u młodych dziewcząt, które nie są aktywne seksualnie, są niezwykle rzadkie.

Jak działa Vilprafen, gdy ureaplazmoza

Cel tego leku przeciwbakteryjnego z grupy makrolidów (lub jego analogów) jest ważny w obecności wielu zakażeń, ale maksymalny efekt można zaobserwować w leczeniu ureaplazmy. Efekt Vilprafen jest taki, że jego składniki aktywnie hamują wzrost bakterii. Stężenie substancji czynnej wymagane do uzyskania pożądanego efektu osiąga się szybko. Już po godzinie od przyjęcia substancja pojawia się we krwi i zaczyna aktywnie działać.

Aktywny składnik

Ponad 50 lat temu odkryto ten lek. Ze względu na naturalne, naturalne pochodzenie, sprzedaż leku rośnie. Jest niedrogi, a głównym aktywnym składnikiem leku jest substancja jozamycyna, która ma szerokie spektrum działania, w tym przeciwko bakteriom powodującym infekcje układu moczowego. Jozamycyna z ureaplazmą jest uważana za najskuteczniejszy składnik, jest przechowywana w organizmie przez długi czas i nadal zwalcza szkodliwe bakterie.

Schemat leczenia Wilprafen

Lek bakteriostatyczny blokuje produkcję cząsteczek białka przez komórki bakteryjne, które niszczą szkodliwe organizmy. Pasożyt nie rozwija odporności na wilkołaki, ponadto lek nie wpływa na mikroflorę błony śluzowej żeńskich narządów płciowych, nie wywołuje pojawienia się pleśniawki. Schemat leczenia ureaplazmozy Vilprafenom obejmuje przyjmowanie 1-2 tabletek dwa razy dziennie po posiłkach. Lek będzie wydalany z moczem i żółcią.

Vilprafen Solyutab - instrukcje użytkowania

Dorosłych pacjentów zachęca się, aby nie kruszyli pigułki, nie żuli, ale połykali ją w całości, myjąc ją wodą na godzinę przed posiłkiem lub trzy godziny po jedzeniu. Konieczne jest przestrzeganie odstępu 12 godzin (plus lub minus jedna godzina) między przyjęciem tabletek, w przeciwnym razie skuteczność leczenia zmniejszy się. Instrukcje użytkowania Dzieci Vilprafen oferują lek do rozpuszczenia w szklance wody, dobrze wymieszać i wypić.

Wilprafen podczas ciąży

Medycyna domowa nie zabrania stosowania tego środka bakteriobójczego podczas noszenia dziecka, ale tylko wtedy, gdy korzyści z leku przewyższają jego szkodliwe skutki dla dziecka. W ureaplazmie ginekolodzy często przepisują leczenie Vilprafenem, ponieważ zakażenie może bardziej zaszkodzić matce i dziecku niż przyjmowanie antybiotyków. Cena leku jest niska i dostępna dla wszystkich.

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Vilprafen w ciąży lub młodym matkom w okresie laktacji, należy dokładnie przestudiować instrukcje, zapoznać się z działaniami niepożądanymi leku. Może być mianowany od pierwszego trymestru ciąży (od dziesiątego tygodnia), ale wielu ekspertów uważa, że ​​lek powinien zostać włączony do schematu leczenia nie wcześniej niż u płodu (od dwudziestego tygodnia ciąży). Jeśli pacjent po zażyciu leku zaczyna odczuwać mdłości, wymioty, należy przerwać przyjmowanie leku.

Vilprafen mężczyzn z ureaplasmą

Jeśli mężczyzna odczuwa ciągły ból w okolicy narządów płciowych, a każda podróż do toalety powoduje dyskomfort, podczas oddawania moczu obserwuje się wyładowanie, można zdiagnozować infekcję ureaplazmy. Musi być natychmiast leczony, aby nie wywołać rozwoju zapalenia gruczołu krokowego i niepłodności. Aby zwalczyć ostrą postać choroby, stosuje się terapię antybiotykową, w przewlekłej ureaplazmozie wymagane jest kompleksowe leczenie. Vilprafen dla mężczyzn jest stosowany w leczeniu tej infekcji zgodnie z ogólnym schematem.

Jak wziąć Vilprafen z ureaplasmą

Konieczne jest przyjmowanie leku trzy razy dziennie między posiłkami i tylko zgodnie z zaleceniami specjalisty. Jeśli z jakiegoś powodu pacjent nie bierze jednej pigułki, musisz to zrobić jak najszybciej. Następnie pacjent powraca do tego samego schematu. Vilprafen z ureaplasmy nie może być stosowany do samoleczenia z tego powodu, że jest - antybiotykiem z wieloma przeciwwskazaniami. Zakup leku powinien odbywać się wyłącznie na receptę.

Dawkowanie Vilprafen Solyub

Dzienna dawka dla osób w wieku powyżej 15 lat nie powinna przekraczać dwóch gramów w trzech dawkach. Lekarz może, jeśli to konieczne, zwiększyć dawkę do trzech gramów. Dawka leku Vilprafen z ureaplazmą u dzieci o masie ciała 10-20 kg powinna wynosić 250-500 mg leku (jedna czwarta lub jedna druga tabletka rozpuszczona w wodzie) dwa razy na dobę. Dla pacjentów o masie ciała 20-40 kg, 500-1000 mg leku jest przyjmowane (jedna sekunda tabletki lub cała tabletka) dwa razy na dobę. Dzieciom o masie ciała powyżej 40 kg zaleca się przyjmowanie leku w dawce 1000 mg (jedna tabletka) dwa razy na dobę.

Ile dni pić Vilprafen z ureaplasmą

Okres leczenia lekiem i jego dawkowanie w każdym przypadku powinien być wybrany przez lekarza zgodnie z wynikami badania. Z reguły przebieg leczenia trwa od pięciu dni do trzech tygodni. Odbiór Vilprafen z ureaplazmą odbywa się według tego samego schematu u mężczyzn i kobiet, tylko kobiety są przepisywane dodatkowe leki w celu przywrócenia mikroflory pochwy.

Efekty uboczne

Ze strony przewodu pokarmowego pacjent może odczuwać dyskomfort, możliwe nudności, wymioty, zgagę. Z powodu zaburzeń trawiennych osoba zaczyna cierpieć na zaparcia lub biegunkę, rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego. Rzadko, ale zachodzi rozwój żółtaczki i niewłaściwy wypływ żółci. U pacjentów mogą wystąpić alergie, takie jak zapalenie skóry, reakcja anafilaktoidalna i obrzęk naczynioruchowy.

U kobiet pleśniawki są często postrzegane jako efekt uboczny, możliwe jest tworzenie się małych krwotoków włośniczkowych (purpurowych) i tymczasowe uszkodzenie słuchu. Skutkami ubocznymi Vilprafen podczas ciąży są nudności, biegunka i wymioty. Znacznie rzadziej kobiety mają problemy z wątrobą, zapalenie jamy ustnej, alergie, pleśniawki.

Przeciwwskazania

Lek ma małą, ale poważną listę przeciwwskazań: indywidualna nietolerancja leku, która objawia się w postaci obrzęku, wysypki, zaczerwienienia skóry. Ponadto przeciwwskazania Vilprafen obejmują problemy w wątrobie i proces żółciowy. Nie należy przyjmować leku wcześniakom, dzieciom o masie ciała poniżej 10 kilogramów.

Cena Wilprafen

Lek jest oferowany w postaci tabletek i zawiesin. Lek jest uwalniany zgodnie z zaleceniem lekarza. Po nabyciu tabletki przechowuje się w ciemnym miejscu, w temperaturze nie wyższej niż 26 ° C. Okres ważności leku wynosi cztery lata, po tym czasie lek nie może zostać przyjęty. Po otwarciu leku należy go spożyć w ciągu miesiąca.

Lek. Formularz wydania

Cena w Moskwie i Petersburgu (w rublach)

Vilprafen - oficjalne instrukcje użytkowania

Międzynarodowa nazwa ogólna: Josamycyna

Postać dawkowania: tabletki powlekane

Kompozycja 1 tabletki
Składniki aktywne
Josamycyna - 500 mg
Składniki pomocnicze do masy tabletki 640 mg
celuloza mikrokrystaliczna - 101,0 mg, polisorbat 80 - 5,0 mg, koloidalny dwutlenek krzemu - 14,0 mg, karmeloza sodowa - 10,0 mg, stearynian magnezu - 5,0 mg, metyloceluloza - 0,12825 mg, glikol polietylenowy 6000 - 0,3846 mg, talk - 2,0513 mg, dwutlenek tytanu - 0,641 mg, wodorotlenek glinu - 0,641 mg, kopolimer kwasu metakrylowego i jego estrów - 1,15385 mg

Opis
Tabletki powlekane białymi lub prawie białymi, podłużne, dwuwypukłe, stwarzające ryzyko po obu stronach.

Grupa farmakoterapeutyczna: antybiotyk, makrolid.

Kod ATX: J01FA07

Właściwości farmakologiczne

Farmakodynamika.
Lek antybakteryjny z grupy makrolidów. Mechanizm działania jest związany z upośledzoną syntezą białek w komórce drobnoustroju ze względu na odwracalne wiązanie z podjednostką 50S rybosomu. W stężeniach terapeutycznych z reguły ma działanie bakteriostatyczne, spowalniające wzrost i rozmnażanie się bakterii. Podczas tworzenia wysokiej koncentracji stanu zapalnego ognisko ma działanie bakteriobójcze.

Josamycyna jest aktywna przeciwko bakteriom Gram-dodatnim (Staphylococcus spp., W tym szczepom Staphylococcus aureus wrażliwym na metycylinę), Streptococcus spp., W tym Streptococcus pyogenes i Streptococcus pneumoniae, Corynebacterium diphtheriae, Listeria monocytogenes, Propionibacterium acnes, Bacillus anthracis, Clostridium spp. Pieprzony a zmienna), Chlamydia spp., w tym C. trachomatis, Chlamydophila spp., Incl. Chlamydophila pneumoniae (wcześniej nazywany Chlamydia pneumoniae), Mycoplasma spp., Incl. Mycoplasma pneumoniae, Mycoplasma hominis, Mycoplasma genitalium, Ureaplasma spp. Treponema pallidum, Borrelia burgdorferi.

Z reguły nie jest aktywny przeciwko enterobakteriom, dlatego ma niewielki wpływ na mikroflorę przewodu pokarmowego. Pozostaje aktywny w oporności na erytromycynę i inne 14- i 15-członowe makrolidy. Odporność na josamycynę jest mniej powszechna niż 14 i 15-członowych makrolidów.

Farmakokinetyka.
Po podaniu doustnym jozamycyna jest szybko wchłaniana z przewodu pokarmowego, przyjmowanie pokarmu nie wpływa na biodostępność. Maksymalne stężenie jozamycyny w osoczu osiąga się 1 godzinę po podaniu. Przy przyjmowaniu w dawce 1 g maksymalne stężenie w osoczu wynosi 2-3 μg / ml. Około 15% josamycyny wiąże się z białkami osocza. Josamycyna jest dobrze rozpowszechniona w narządach i tkankach (z wyjątkiem mózgu), tworząc stężenia przekraczające osocze i pozostające na poziomie terapeutycznym przez długi czas. Jozamycyna wytwarza szczególnie wysokie stężenia w płucach, migdałkach, ślinie, potem i łzach. Stężenie w plwocinie przekracza stężenie w osoczu 8-9 razy. Przechodzi przez barierę łożyskową, jest wydzielany do mleka matki. Jozamycyna jest metabolizowana w wątrobie do mniej aktywnych metabolitów i jest wydalana głównie z żółcią. Okres półtrwania leku wynosi 1-2 godziny, ale może być wydłużony u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Wydalanie leku przez nerki nie przekracza 10%.

Wskazania do użycia

Zakażenia górnych dróg oddechowych i narządów laryngologicznych:
zapalenie migdałków, zapalenie gardła, zapalenie otrzewnej, zapalenie krtani, zapalenie ucha środkowego, zapalenie zatok, błonica (oprócz leczenia toksoidem błoniczym), szkarłatna gorączka (w przypadku nadwrażliwości na penicylinę).

Infekcje dolnych dróg oddechowych:
ostre zapalenie oskrzeli, zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli, pozaszpitalne zapalenie płuc, w tym wywołane przez atypowe patogeny, krztusiec, papuzicę.

Zakażenia w stomatologii:
zapalenie dziąseł, zapalenie osierdzia, zapalenie przyzębia, zapalenie pęcherzyków płucnych, ropień pęcherzykowy.

Infekcje w okulistyce:
zapalenie powiek, zapalenie pęcherza moczowego

Zakażenia skóry i tkanek miękkich:
zapalenie mieszków włosowych, czyraki, furunculosis, ropień, wąglik, róży, trądzik, zapalenie naczyń chłonnych, zapalenie węzłów chłonnych, ropowica, przestępca, rana (w tym pooperacyjna) i infekcje oparzeniowe.

Zakażenia układu moczowo-płciowego:
zapalenie cewki moczowej, zapalenie szyjki macicy, zapalenie najądrza, zapalenie gruczołu krokowego wywołane przez chlamydię i / lub mykoplazmy, rzeżączkę, kiłę (w przypadku nadwrażliwości na penicylinę), ziarniniak chłonny weneryczny.

Choroby przewodu pokarmowego związane z H. pylori
Wrzód trawienny i wrzód dwunastnicy, przewlekłe zapalenie żołądka itp.

Przeciwwskazania

  • nadwrażliwość na josamycynę i inne składniki leku
  • nadwrażliwość na inne makrolidy;
  • ciężkie zaburzenia czynności wątroby:
  • dzieci o wadze poniżej 10 kg.

Ciąża i laktacja
Stosować w czasie ciąży i podczas karmienia piersią po przeprowadzeniu oceny medycznej korzyści / ryzyka. Europejskie Biuro WHO zaleca jozamycynę jako lek z wyboru w leczeniu zakażeń chlamydiami u kobiet w ciąży.

Dawkowanie i podawanie

Zazwyczaj czas trwania leczenia jest ustalany przez lekarza, w zakresie od 5 do 21 dni w zależności od rodzaju i ciężkości zakażenia. Zgodnie z zaleceniami WHO czas trwania leczenia paciorkowcowego zapalenia migdałków powinien wynosić co najmniej 10 dni.

W schematach leczenia antybakteryjnego jozamycyna jest przepisywana w dawce 1 g 2 razy dziennie przez 7-14 dni w połączeniu z innymi lekami w standardowych dawkach (famotydyna 40 mg / dzień lub ranitydyna 150 mg 2 p / dzień + jozamycyna 1 g 2 p / dzień + metronidazol 500 mg 2 p / dzień, omeprazol 20 mg (lub lanzoprazol 30 mg lub pantoprazol 40 mg lub esomeprazol 20 mg lub rabeprazol 20 mg) 2 p / dobę + amoksycylina 1 g 2 p / dobę + josamycyna 1 g 2 p / dobę, omeprazol 20 mg (lub lanzoprazol 30 mg lub pantoprazol 40 mg lub esomeprazol 20 mg lub rabeprazol 20 mg) 2 p / dobę + amoksycylina 1 g 2 p / dzień + josamycyna 1 g 2 p / dzień + bizmut tri-potasowy dicitrate 240 mg 2 p / dzień; famotydyna 40 mg / dzień + furazolidon 100 mg 2 p / dzień + josamycyna 1 g 2 p / dzień + tri-potas bizmutu 240 mg 2 p / dzień).

W obecności zaniku błony śluzowej żołądka z achlorhydrią, potwierdzoną pH-metryką: Amoksycylina 1 g 2 p / dzień + josamycyna 1 g 2 p / dzień + cytrynian bizmutu trikaliye 240 mg 2 p / dzień.

W przypadku trądziku pospolitego i sferycznego zaleca się przepisywanie jozamycyny w dawce 500 mg dwa razy na dobę przez pierwsze 2-4 tygodnie, a następnie 500 mg josamycyny raz dziennie jako leczenie wspomagające przez 8 tygodni.

Vilprafen

Vilprafen: instrukcje użytkowania i recenzje

Nazwa łacińska: Wilprafen

Kod ATX: J01FA07

Składnik aktywny: josamycyna (josamycyna)

Producent: Yamanouchi Pharma dla Heinrich Mack Nachf. (Niemcy)

Aktualizacja opisu i zdjęcia: 26.07.2018

Ceny w aptekach: od 402 rubli.

Vilprafen to antybiotyk z grupy makrolidów o działaniu bakteriobójczym.

Uwolnij formę i kompozycję

Vilprafen produkowany w postaci tabletek powlekanych - dwuwypukłe, podłużne, prawie białe lub białe, z ryzykiem po obu stronach (10 sztuk w blistrach, 1 blister w kartonowym pudełku).

Skład 1 tabletki zawiera substancję czynną jozamycynę w ilości 500 mg.

Składniki pomocnicze w 1 tabletce: polisorbat 80 - 5 mg; stearynian magnezu - 5 mg; celuloza mikrokrystaliczna - 101 mg; koloidalny dwutlenek krzemu - 14 mg; Karmeloza sodowa - 10 mg.

Skład powłoki: glikol polietylenowy 6000 - 0,3846 mg; metyloceluloza - 0,12825 mg; dwutlenek tytanu - 0,641 mg; talk - 2,0513 mg; kopolimer kwasu metakrylowego i jego estrów - 1,155385 mg; wodorotlenek glinu - 0,641 mg.

Właściwości farmakologiczne

Farmakodynamika

Mechanizm działania josamycyny polega na zapobieganiu produkcji białka w komórce drobnoustroju, co tłumaczy się odwracalnym wiązaniem z podjednostką 50S rybosomu. Zazwyczaj w stężeniach terapeutycznych dla aktywnego składnika leku charakteryzuje się działaniem bakteriostatycznym, co prowadzi do zahamowania wzrostu i rozmnażania się bakterii. Jeśli powstają wysokie stężenia jozamycyny w ognisku zapalnym, obserwuje się objawy działania bakteriobójczego.

Josamycyna działa przeciwko następującym mikroorganizmom:

  • Bakterie Gram-dodatnie: Staphylococcus spp. (w tym wrażliwe na metycylinę szczepy Staphylococcus aureus), Peptostreptococcus spp., Streptococcus spp. (w tym Streptococcus pneumonia i Streptococcus pyogenes), Peptococcus spp., Corynebacterium diphtheriae, Clostridium spp., Listeria monocytogenes, Bacillus anthracis, Propionibacterium acnes;
  • Bakterie Gram-ujemne :. Campylobacter jejuni, Neisseria gonorrhoeae, Neisseria meningitidis, Helicobacter pylori, Moraxella catarrhalis, Haemophilus influenzae, Haemophilus ducreyi, Legionella spp Brucella spp Bordetella spp.,.
  • inne: Borrelia burgdorferi, Bacteroides fragilis (wrażliwość josamycyny może być zmienna), Treponema pallidum, Chlamydia spp. (w tym Chlamydia trachomatis), Ureaplasma spp., Mycoplasma spp. (w tym Mycoplasma genitalium, Mycoplasma hominis, Mycoplasma pneumoniae), Chlamydophila spp. (w tym Chlamydophila pneumoniae).

Enterobakterie są zwykle odporne na jozamycynę, więc jej stosowanie ma niewielki wpływ na mikroflorę przewodu pokarmowego (GIT). Składnik aktywny wykazuje również aktywność w zdiagnozowanej oporności na erytromycynę i pozostałe 14- i 15-członowe makrolidy. Przypadki oporności na jozamycynę są rzadsze niż w 14- i 15-członowych makrolidach.

Farmakokinetyka

Po podaniu doustnym, jozamycyna jest wchłaniana z przewodu pokarmowego z dużą prędkością, przyjmowanie pokarmu nie zmienia jej biodostępności. Maksymalne stężenie substancji w osoczu osiąga się w ciągu 1 godziny po podaniu. Podczas przyjmowania leku Vilprafen w dawce 1 g, maksymalny poziom substancji czynnej w osoczu wynosi 2-3 μg / ml. Stopień wiązania josamycyny z białkami osocza wynosi około 15%. Związek jest dobrze rozproszony w tkankach i narządach (z wyłączeniem mózgu), a jego stężenia często przekraczają osocze i zachowują skuteczność terapeutyczną przez długi czas. Szczególnie wysokie stężenia jozamycyny są wykrywane w płynie łzowym, ślinie, potem, migdałkach i płucach. Jego zawartość w plwocinie przekracza zawartość w osoczu 8-9 razy.

Josamycyna pokonuje barierę łożyskową i przenika do mleka matki. Związek jest metabolizowany w wątrobie, tworząc metabolity o mniejszej aktywności farmakologicznej. Josamycyna jest wydalana głównie z żółcią. Okres półtrwania wynosi 1-2 godziny, ale wskaźnik ten może być wydłużony u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Stopień wydalania leku z moczem nie przekracza 10%.

Wskazania do użycia

Tabletki Vilprafen 500 mg są przepisywane w leczeniu chorób zakaźnych i zapalnych wywołanych przez mikroorganizmy wrażliwe na działanie substancji czynnej (josamycyna):

  • Zakażenia dolnych dróg oddechowych - ostre zapalenie oskrzeli, koklusz, zapalenie oskrzeli i płuc, papuzica, zapalenie płuc, w tym postać nietypowa;
  • Zakażenia górnych dróg oddechowych i górnych dróg oddechowych - zapalenie zatok, zapalenie migdałków, zapalenie przyusznic, zapalenie gardła, zapalenie ucha środkowego, zapalenie krtani;
  • Zakażenia jamy ustnej - choroba przyzębia i zapalenie dziąseł;
  • Szkarłatna gorączka (w przypadku nadwrażliwości na penicylinę);
  • Błonica (oprócz terapii antytoksyną błonicy);
  • Zakażenia narządów płciowych i dróg moczowych - zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie cewki moczowej, rzeżączka; z nadwrażliwością na penicylinę - ziarniniak chłonny weneryczny, kiła;
  • Mykoplazma (w tym ureaplazma), zakażenia chlamydiowe i mieszane narządów płciowych i dróg moczowych;
  • Zakażenia tkanek miękkich i skóry - zapalenie węzłów chłonnych, zapalenie naczyń chłonnych, czyraki, ropne zapalenie skóry, trądzik, wąglik, róży (z nadwrażliwością na penicylinę).

Przeciwwskazania

  • Ciężkie zaburzenia czynności wątroby;
  • Nadwrażliwość na składniki leku i inne antybiotyki makrolidowe.

Pielęgniarki i kobiety w ciąży mogą przyjmować wilkrafen tylko w przypadkach, gdy spodziewane korzyści dla zdrowia matki przeważają nad możliwym ryzykiem dla płodu lub dziecka.

Instrukcja użytkowania Vilprafen: metoda i dawkowanie

Vilprafen przyjmuje się doustnie między posiłkami. Tabletkę należy połykać w całości i popić niewielką ilością wody.

Dla młodzieży w wieku 14 lat i dorosłych zalecana dawka dobowa wynosi 1-2 g wilczarza, który należy podzielić na 2-3 dawki. Początkowa zalecana dawka wynosi 1 g.

W przypadku węgorzy sferycznych i pospolitych, w ciągu pierwszych 2-4 tygodni, przepisuje się 0,5 g jozamycyny 2 razy dziennie, a następnie przez 2 miesiące częstotliwość stosowania zmniejsza się do 0,5 g jozamycyny 1 raz dziennie (jako leczenie podtrzymujące).

Czas trwania leczenia jest zwykle ustalany przez lekarza. Zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia w sprawie stosowania leków antybiotykowych, czas trwania leczenia zakażeń paciorkowcami powinien wynosić co najmniej 10 dni.

Jeśli pominięto jedną dawkę wilprafenu, dawkę należy natychmiast przyjąć. W przypadku, gdy nadszedł czas na następną dawkę, nie należy zwiększać dawki.

Przerwa w terapii lub przedwczesne odstawienie leku zmniejsza prawdopodobieństwo powodzenia leczenia.

Efekty uboczne

Podczas odbioru Vilprafen mogą rozwinąć się zaburzenia różnych systemów organizmu:

  • Przewód pokarmowy: rzadko - zgaga, nudności, utrata apetytu, biegunka i wymioty. W ciężkiej uporczywej biegunce należy pamiętać o możliwości wystąpienia rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego (zagrażającego życiu) z powodu antybiotyku;
  • Aparaty słuchowe: w rzadkich przypadkach - zależne od dawki przejściowe uszkodzenie słuchu;
  • Drogi żółciowe i wątroba: w niektórych przypadkach - przemijające zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych w osoczu krwi, czasami połączone z żółtaczką i naruszeniem wypływu żółci;
  • Reakcje nadwrażliwości: w niektórych przypadkach - reakcje alergiczne skóry (na przykład pokrzywka).

Przedawkowanie

Dzisiaj informacje o specyficznych objawach przedawkowania Vilprafen są praktycznie nieobecne. W tym przypadku warto założyć wzrost nasilenia działań niepożądanych leków, głównie z przewodu pokarmowego.

Specjalne instrukcje

Wraz z rozwojem rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego Vilprafen należy odwołać i przepisać odpowiednie leczenie. Stosowanie leków zmniejszających ruchliwość jelit jest przeciwwskazane.

Pacjenci z niewydolnością nerek muszą dostosować schemat dawkowania zgodnie z wartościami klirensu kreatyniny (CK).

Zgodnie z instrukcjami Vilprafen nie jest przepisywany wcześniakom. W przypadku stosowania u noworodków należy monitorować czynność wątroby.

Konieczne jest rozważenie możliwości krzyżowej oporności na różne antybiotyki z grupy makrolidów.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów silnikowych i złożone mechanizmy

Ustalono, że korzystanie z Vilprafen nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i wykonywania potencjalnie niebezpiecznych rodzajów pracy związanych ze zwiększoną koncentracją i szybkością reakcji.

Stosować w czasie ciąży i laktacji

Podczas ciąży i podczas karmienia piersią lek można przepisać, jeśli korzyści z jego stosowania dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu lub dziecka. Lekarz powinien ocenić możliwe konsekwencje zażywania tego leku i dopiero po tym przepisać przebieg leczenia.

Biuro WHO Europe zaleca Vilprafen jako lek do leczenia zakażeń chlamydiami u kobiet w ciąży.

Podczas leczenia jozamycyną, w połączeniu z zastosowaniem hormonalnych metod antykoncepcji, należy stosować dodatkową ochronę w postaci niehormonalnych środków antykoncepcyjnych.

Interakcja z narkotykami

Należy unikać jednoczesnego stosowania wilczarza z cefalosporynami i penicylinami.

W połączeniu z linkomycyną może zmniejszyć skuteczność obu leków.

Vilprafen spowalnia eliminację teofiliny w mniejszym stopniu niż inne antybiotyki makrolidowe.

Przy jednoczesnym stosowaniu z cyklosporyną możliwe jest zwiększenie jej stężenia w osoczu krwi do poziomu nefrotoksycznego.

Istnieją doniesienia o zwiększonym działaniu zwężającym naczynia w połączeniu z połączonym stosowaniem alkaloidów sporyszu antybiotyków i leków makrolidowych.

Vilprafen spowalnia eliminację astemizolu lub terfenadyny, co zwiększa ryzyko wystąpienia arytmii zagrażających życiu.

Przy jednoczesnym stosowaniu z digoksyną możliwe jest zwiększenie poziomu tego ostatniego w osoczu.

Przy jednoczesnym stosowaniu leku z hormonalnymi środkami antykoncepcyjnymi konieczne jest dodatkowo stosowanie niehormonalnych środków antykoncepcyjnych.

Analogi

Analogiem Vilprafen jest Vilprafen Solutab.

Warunki przechowywania

Przechowywać w ciemnym miejscu, niedostępnym dla dzieci w temperaturze do 25 ° C

Okres ważności - 4 lata.

Warunki sprzedaży aptek

Recepta.

Vilprafen Recenzje

Według opinii Vilprafen jest dość skutecznym lekiem, ale ryzyko działań niepożądanych podczas leczenia jest dość wysokie. Pacjenci ze zdiagnozowaną chlamydią i ureaplazmozą informują, że w ciągu kilku dni po rozpoczęciu stosowania leku objawy choroby znikają bez śladu. Istnieją doniesienia o takich skutkach ubocznych Vilprafen, jak zaburzenia przewodu pokarmowego i wysypki alergiczne, które są stosunkowo częste.

Wielu pacjentów poleca lek jako skuteczne narzędzie do leczenia zatok i innych chorób zakaźnych. Często jest przepisywany dzieciom, których leczenie daje dobre wyniki, ale czasami rodzice skarżą się na objawy dysbiozy.

Cena Vilprafen w aptekach

Średnio cena 500 mg wilprafenu w aptekach wynosi 515–596 rubli (10 tabletek w opakowaniu).

Tabletki 500 i 1000 mg Vilprafen (solutab): instrukcje użytkowania dla dorosłych i dzieci

W tym artykule medycznym można znaleźć lek Vilprafen. Instrukcje użycia wyjaśniają, w jakich przypadkach można przyjmować zastrzyki lub tabletki, które pomagają lekowi, jakie są wskazania do stosowania, przeciwwskazania i działania niepożądane. Adnotacja przedstawia formę uwalniania leku i jego skład.

W artykule lekarze i konsumenci mogą zostawić tylko prawdziwe opinie na temat Vilprafen, z których można dowiedzieć się, czy lek pomógł w leczeniu ureaplazmozy, chlamydii, zapalenia oskrzeli, zapalenia płuc i innych zakażeń u dorosłych i dzieci, dla których jest przepisany. Podręcznik wymienia analogi Vilprafen, ceny leku w aptekach, a także jego stosowanie w czasie ciąży.

Antybiotykiem makrolidowym jest Vilprafen. Instrukcje użytkowania wskazują, że tabletki 500 mg i 1000 mg solutubu mają właściwości bakteriobójcze i bakteriostatyczne.

Uwolnij formę i kompozycję

Lek jest wytwarzany w postaci tabletek powlekanych. Blister zawiera 10 takich tabletek. Pakowanie pakowane jest w kartonowe opakowanie.

Ponadto lek jest dostępny w postaci zawiesiny. Zawarte w butelkach z ciemnego szkła, 100 ml w butelce. Zestaw zawiera kubek miarowy.

Skład Wilprafena jest następujący:

  • jedna tabletka zawiera 500 mg josamycyny lub 1000 mg (Vilprafen Solutab);
  • zawiesina (10 ml) zawiera 300 mg josamycyny.

Działanie farmakologiczne

Lek jest antybiotykiem należącym do grupy makrolitów. Działanie bakteriostatyczne leku jest spowodowane hamowaniem syntezy białek przez bakterie. Jeśli występują ogniska zapalenia, lek ma działanie bakteriobójcze.

Vilprafen jest wysoce skutecznym środkiem dla mikroorganizmów wewnątrzkomórkowych, takich jak Mycoplasma pneumoniae, Ureaplasma urealyticum, Chlamydia trachomatis, Legionella pneumophila, Chlamydia pneumonuae, Mycoplasma hominis.

Wysoka aktywność jest również obserwowana w odniesieniu do Gram-ujemnych bakterii tlenowych:

  • Haemophilus influenzae, Neisseria meningitidis, Neisseria gonorrhoeae, Bordetella pertussis;
  • Gram-dodatnie bakterie tlenowe: Streptococcus pyogenes, Staphylococcus aureus, Corynebacterium diphtheriae, Streptococcus pneumoniae;
  • bakterie beztlenowe: Peptostreptococcus, Peptococcus, Clostridium perfringens.

Lek jest skuteczny przeciwko Treponema pallidum. Aktywnym składnikiem leku jest josamycyna, która jest całkowicie i szybko wchłaniana z przewodu pokarmowego.

Wskazania do użycia

Co pomaga Vilprafen (Solyutab)? Zalecane tabletki:

  • Osoby z nadwrażliwością na penicylinę na szkarlatynę.
  • Choroby zakaźne, prowokujące procesy zapalne spowodowane drobnoustrojami o wysokiej wrażliwości na lek.
  • Zakażenia skóry i tkanek miękkich (z czyrakami, ropne zapalenie skóry, zapalenie węzłów chłonnych itp.)
  • Jest on stosowany w leczeniu błonicy oprócz terapii antytoksyną błonicy.
  • Zakażenia jamy ustnej (z chorobą przyzębia, zapaleniem dziąseł).
  • Choroby zakaźne górnych dróg oddechowych i górnych dróg oddechowych (stosowane w dusznicy bolesnej, zapaleniu gardła, zapaleniu migdałków, zapaleniu zatok, zapaleniu krtani, zapaleniu ucha środkowego).
  • Zakażenia dolnych dróg oddechowych (zapalenie płuc, ostre zapalenie oskrzeli, koklusz, zapalenie oskrzeli).
  • Zakażenia narządów moczowych (z chlamydiami, ureaplazmą, rzeżączką, zapaleniem cewki moczowej, zapaleniem gruczołu krokowego itp.)

Instrukcje użytkowania

Vilprafen przyjmuje się w zalecanej dziennej dawce dla dorosłych i młodzieży w wieku powyżej 14 lat, czyli 1-2 g, w 2-3 dawkach. W razie potrzeby dawkę można zwiększyć do 3 g dziennie. Dzieci w wieku 1 roku mają średnią masę ciała 10 kg.

Dzienna dawka dla dzieci o masie ciała nie mniejszej niż 10 kg jest przepisywana na podstawie obliczeń 40-50 mg / kg masy ciała dziennie, podzielonych na 2-3 dawki:

  • dzieciom o masie ciała 10-20 kg należy przepisać po 250-500 mg (1 / 4-1 / 2 tabletki rozpuszczone w wodzie) 2 razy dziennie;
  • dla dzieci o masie ciała 20–40 kg, 500–1000 mg (1–2–1 tabletek rozpuszczonych w wodzie) przepisuje się 2 razy dziennie;
  • dzieci o masie ciała powyżej 40 kg - 1000 mg (1 tabletka) 2 razy dziennie.

Zazwyczaj czas trwania leczenia jest ustalany przez lekarza i wynosi od 5 do 21 dni w zależności od rodzaju i ciężkości zakażenia. Zgodnie z zaleceniami WHO czas trwania leczenia paciorkowcowego zapalenia migdałków powinien wynosić co najmniej 10 dni.

W schematach terapii przeciwbakteryjnej Vilprafen jest przepisywany w dawce 1 g 2 razy dziennie przez 7-14 dni w połączeniu z innymi lekami w standardowych dawkach:

  • famotydyna 40 mg dziennie lub ranitydyna 150 mg 2 razy dziennie + jozamycyna 1 g 2 razy dziennie + metronidazol 500 mg 2 razy dziennie;
  • omeprazol 20 mg (lub lanzoprazol 30 mg lub pantoprazol 40 mg lub esomeprazol 20 mg lub rabeprazol 20 mg) 2 razy dziennie + amoksycylina 1 g 2 razy dziennie + jozamycyna 1 g 2 razy dziennie;
  • omeprazol 20 mg (lub lanzoprazol 30 mg lub pantoprazol 40 mg lub esomeprazol 20 mg lub rabeprazol 20 mg) 2 razy dziennie + amoksycylina 1 g 2 razy dziennie + jozamycyna 1 g 2 razy dziennie + bizmut tri-potasowy 240 mg 2 razy dziennie;
  • famotydyna 40 mg na dobę + furazolidon 100 mg 2 razy dziennie + jozamycyna 1 g 2 razy dziennie + bizmut tri-potasowy 240 mg 2 razy dziennie).

W obecności zaniku błony śluzowej żołądka z achlorhydrią, potwierdzoną pH-metryką: amoksycylina 1 g 2 razy dziennie + jozamycyna 1 g 2 razy dziennie + bizmut trikaliye ditsitrat 240 mg 2 razy dziennie.

W przypadku trądziku pospolitego i sferycznego zaleca się przepisywanie wilczarza w dawce 500 mg 2 razy dziennie przez pierwsze 2-4 tygodnie, a następnie - 500 mg jozamycyny 1 raz dziennie jako leczenie podtrzymujące przez 8 tygodni.

Instrukcja dla Vilprafen Solutab przewiduje, że lek można przyjmować na różne sposoby: można wziąć pigułkę ze szklanką wody lub rozpuścić ją w 20 ml wody wcześniej. Zawiesinę, która powstała po rozpuszczeniu tabletki, należy dokładnie wymieszać.

Tabletki Vilprafen należy połykać w całości. Często pacjenci są zainteresowani tym, jak przyjmować, przed lub po posiłku. Instrukcje wskazują, że tabletki należy połykać między posiłkami.

Podczas leczenia należy pamiętać, że w przypadku pominięcia jednego przyjęcia konieczne jest natychmiastowe przyjęcie dawki leku. Jeśli jednak należy przyjąć kolejną dawkę, nie należy przyjmować pominiętej dawki, należy powrócić do normalnego schematu leczenia. Nie należy przyjmować podwójnej dawki. Przerwa w leczeniu lub przedwczesne odstawienie leku zmniejsza szansę powodzenia terapii.

Przeciwwskazania

Lek Vilprafen jest przeciwwskazany u pacjentów z następującymi warunkami:

  • Niewydolność wątroby.
  • Indywidualna nietolerancja na składniki leku.
  • Obecne w przeszłości poważne reakcje alergiczne na leki z grupy makrolidów.
  • Okres ciąży i karmienia piersią.

Efekty uboczne

Podczas odbioru Vilprafen mogą rozwinąć się zaburzenia różnych systemów organizmu:

  • W ciężkiej uporczywej biegunce należy pamiętać o możliwości rozwoju rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego (zagrażającego życiu) spowodowanego działaniem antybiotyku.
  • Reakcje nadwrażliwości: w niektórych przypadkach - reakcje alergiczne skóry (na przykład pokrzywka).
  • Przewód pokarmowy: rzadko - zgaga, nudności, utrata apetytu, biegunka i wymioty.
  • Aparaty słuchowe: w rzadkich przypadkach - zależne od dawki przejściowe uszkodzenie słuchu.
  • Drogi żółciowe i wątroba: w niektórych przypadkach - przejściowy wzrost aktywności enzymów wątrobowych w osoczu krwi, czasami towarzyszy żółtaczka i naruszenie odpływu żółci.

Dzieci, ciąża i karmienie piersią

Lek nie jest przepisywany kobietom w ciąży, jeśli występują poważne naruszenia wątroby, wrażliwość na składniki.

W dzieciństwie

Lek nie jest przepisywany wcześniakom. Pacjenci noworodkowi z leczeniem zaburzeń czynności wątroby przeprowadzani są pod ścisłą kontrolą.

Vilprafen dla dzieci poniżej 14 roku życia jest używany jako zawieszenie.

Wilgotność 1000 mg Solutab można rozpuścić w wodzie w celu przygotowania zawiesiny. Jeśli leczenie farmakologiczne jest przepisywane dzieciom, dawka jest następująca: 30-50 mg na 1 kg masy ciała dzieli się na trzy dawki.

Zawieszenie dla dzieci w wieku do trzech miesięcy jest dawkowane zgodnie z dokładną wagą dziecka. Dlaczego tabletki są używane i czy powinny być stosowane do leczenia, należy sprawdzić u lekarza.

Specjalne instrukcje

Wraz z jednoczesnym powołaniem Vilprafena z alkaloidami sporyszu można zwiększyć zwężenie naczyń. Dlatego w takim przypadku konieczna jest staranna kontrola stanu pacjenta.

Jednoczesne przyjmowanie jozamycyny i cyklosporyny powoduje wzrost poziomu cyklosporyny w osoczu krwi. We krwi obserwuje się także stężenie cyklosporyny w nefrotoksyce. Przy takim leczeniu konieczne jest zapewnienie ciągłego monitorowania stężenia cyklosporyny w osoczu.

Interakcja z narkotykami

Jeśli Vilprafen jest podawany jednocześnie z lekami przeciwhistaminowymi zawierającymi terfenadynę lub astemizol, czasami proces wydalania tych substancji spowalnia, co ostatecznie prowadzi do manifestacji zagrażających życiu zaburzeń rytmu serca.

W przypadku jednoczesnego przyjmowania leku Vilprafen i digoksyny, poziom digoksyny w osoczu krwi może wzrosnąć.

Mówiąc o interakcji z innymi lekami, należy pamiętać, że Vilprafen jest antybiotykiem. Przed użyciem jakiegokolwiek leku konieczne jest ustalenie, czy jest to antybiotyk, czy nie.

Przy przyjmowaniu z hormonalnymi środkami antykoncepcyjnymi może zmniejszyć efekt tego ostatniego. W takiej sytuacji zaleca się stosowanie dodatkowych niehormonalnych środków antykoncepcyjnych.

Wraz z rozwojem rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego Vilprafen należy odwołać i przepisać odpowiednie leczenie. Stosowanie leków zmniejszających ruchliwość jelit jest przeciwwskazane. Pacjenci z niewydolnością nerek muszą dostosować schemat dawkowania zgodnie z wartościami klirensu kreatyniny (CK).

Zgodnie z instrukcjami Vilprafen nie jest przepisywany wcześniakom. W przypadku stosowania u noworodków należy monitorować czynność wątroby. Konieczne jest rozważenie możliwości krzyżowej oporności na różne antybiotyki z grupy makrolidów.

Analogi leku Wilprafen

Struktura określa analogi:

Podobne działanie ma analogi należące do grupy makrolidów:

Często pacjenci są zainteresowani tym, jak Vilprafen różni się od Solyub Vilprafen. Jaka jest różnica tych leków ze względu na ich formę uwalniania.

Vilprafen to konwencjonalna tabletka powlekana. Solutab to rozpuszczalne tabletki o słodkim smaku i owocowym aromacie. Można je przyjmować w postaci tabletek lub w zawiesinie.

Warunki urlopowe i cena

Średni koszt Vilprafen (tabletki 500 mg numer 10) w Moskwie wynosi 620 rubli. Cena tabletek solutyabu 1000 mg - 760 rubli za 10 sztuk. Lek Vilprafen wydawany w aptekach bez recepty od lekarza.

Tabletki należy przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci, unikając ekspozycji na światło słoneczne na opakowaniu. Optymalna temperatura przechowywania nie przekracza 25 stopni. Okres trwałości tabletek wynosi 3 lata od daty produkcji, pod koniec tego okresu niewykorzystany lek należy wyrzucić.