Infekcje jelitowe są mnogością chorób zakaźnych dotykających głównie przewodu pokarmowego. Choroby często rozprzestrzeniają się poprzez żywność, napoje, artykuły gospodarstwa domowego. Czynniki chorobotwórcze mnożą się w żywności, w wodzie, na słabo umytych rękach. Patogeny tworzą truciznę enterotoksynową, trafiają do jelita, a ciało ludzkie zostaje zatrute.
Bakterie jako przyczyna chorób przewodu pokarmowego
Przyczyną choroby mogą być wirusy (rotawirusy, enterowirusy), a nawet bakterie (cholera, gronkowce, czerwonka, escherichioza, salmonella).
Bakterie mogą powodować wiele różnych chorób jelit.
Choroby wywołane przez bakterie obejmują:
Dyzenteria może być przenoszona przez niemyte ręce; kiedy bakterie dostaną się do żywności lub wody. Ponadto można uzyskać czerwonkę podczas pływania w zanieczyszczonej wodzie. Salmonella może być przenoszona przez jaja chorego drobiu, produktów mlecznych, mięsa zakażonych świń, krów, a nawet poprzez kontakty. Zatrucie pokarmowe gronkowcem. Dzieje się tak po zjedzeniu jedzenia skażonego gronkowcem. Źródłami są ludzie cierpiący na zapalenie gardła, zapalenie migdałków, zapalenie migdałków lub osoby z czyrakami, streptodermą. Zwykle zakażenie gronkowcem może wystąpić podczas jedzenia ryb, mięsa i mleka spożywczego oraz kefiru. Przy niewłaściwym przygotowaniu i przechowywaniu pokarmu może również wystąpić przeniesienie gronkowców. Główne objawy zatrucia gronkowcem: biegunka, ból brzucha, nudności, temperatura ciała 38. Cholera charakteryzuje się wymiotami, wodnistą biegunką, szybkim odwodnieniem organizmu, aż do wstrząsu hipowolemicznego i śmierci. Escherichioza jest chorobą wywoływaną przez pałeczki jelitowe. Objawy choroby: zapalenie błony śluzowej jelit, zatrucie ciała, gorączka, odwodnienie. Czynnikiem sprawczym choroby jest E. coli (Escherichia coli). Escherichiosis cierpi na dorosłych i dzieci. Patogen jest wydzielany wraz z odchodami chorych ludzi, a następnie wpada do wody, a następnie do rąk osoby.
Dowiedz się o rozwoju zakażeń jelitowych u dzieci z proponowanego wideo.
Wirusy jako przyczyna chorób jelit
Zakażenia enterowirusem i rotawirusem, ich nosiciele są z reguły dziećmi poniżej 7 roku życia. Zakażenie następuje poprzez kontakty, jak również przez kropelki unoszące się w powietrzu. Obie choroby zaczynają się bardzo ostro. Charakteryzuje się osłabieniem, sennością, bólami głowy, nudnościami, wymiotami, białym nalotem na języku, puchnięciem nóg i ramion, może pojawić się wysypka, zaczerwienione oczy i twarz, wzrost węzłów chłonnych, ból brzucha i mięśni, zimny pot.
W przypadku chorób temperatura gwałtownie wzrasta do 38-40, ale przy zakażeniu enterowirusem utrzymuje się przez 3-5 dni.
Temperatura wzrasta w falach, a następnie spada do normy, a następnie ponownie wzrasta. Są nudności i wymioty, znikają, gdy temperatura staje się normalna. Choroba jest kilku odmian, może wpływać na narządy wewnętrzne: serce, żołądek i jelita, oczy, wątrobę, układ nerwowy.
W przypadku zakażenia rotawirusem temperatura jest podwyższona przez 1-2 dni, wymioty zaczynają się natychmiast, biegunka pojawia się tego samego lub następnego dnia, biegunka może wynosić do 5-6 dni. Głównym miejscem dystrybucji jest przewód pokarmowy.
Zakażenia rotawirusem i enterowirusem są bardzo oporne. W związku z tym mogą zostać zainfekowane na prawie każdy ze sposobów, na przykład kontakt z domem.
Objawy choroby u dorosłych
Zakażenie jelitowe to grupa chorób, których głównymi objawami są wzrost temperatury ciała, zatrucie organizmu, zaburzenia przewodu pokarmowego.
Zakażenie jelitowe objawia się szeregiem objawów.
Objawem zatrucia jest ból głowy, bóle ciała, osłabienie, ciągłe zawroty głowy. Temperatura ciała wzrasta. Zapalenie błony śluzowej żołądka - ból żołądka, osoba choruje, po wypiciu lub jedzeniu wymiotów. Zapalenie jelit - prawie brak nudności, ale częste i luźne stolce. Zapalenie jelita grubego objawia się bólami w podbrzuszu, osoba chce iść do toalety, krzesła ze śluzem i krwią.
Każda choroba ma swoją własną kombinację objawów. Zdarza się, że przewodniczący może zrozumieć, co dana osoba jest chora. Jeśli osoba jest chora na salmonellozę, stolec jest wodnisty, osobenny, zielonkawy. W przypadku escherichiozy stolce są pomarańczowo-żółte i płynne.
Z cholerą i halofilią - płynne wodniste stolce z płatkami śluzu. W czerwonki, stolce z krwią i wydzieliną śluzową. Jeśli dana osoba jest chora na zakażenie rotawirusem, to ma: brązowawy, spieniony, wodnisty stolec, który ma nieprzyjemny zapach.
Im wcześniej dorośli zaczną odczuwać objawy zatrucia od momentu zjedzenia zakażonego pokarmu, tym cięższa będzie choroba.
Leczenie infekcji jelitowej u noworodka
W przypadku choroby należy przerwać karmienie noworodka na 12-18 godzin (w tym czasie dziecko otrzymuje herbatę lub przegotowaną wodę).
Sorbenty na toksyny podaje się dzieciom
Inne dziecko daje sorbenty do usuwania toksyn, leków przywracających równowagę wodno-elektrolitową.
Jeśli dziecko wymiotuje, lekarz może zalecić płukanie żołądka, jeśli po nim dziecko wymiotuje i zaczyna podawać składniki odżywcze przez zakraplacz. W przypadku poważnej choroby można przepisać leki przeciwbakteryjne.
Upewnij się, że dziecko ma przepisane leki, które przywrócą mikroflorę jelitową. Smecta, Enterosgel są uwalniane do noworodków, leki te absorbują toksyny, zmniejszają zatrucie organizmu, Regidron, który przywraca równowagę wodno-elektrolitową. Bifidum, Trilakt, Atsipol dają noworodkom przywrócenie mikroflory jelitowej.
Dla noworodka z czerwonką, dur brzuszny, antybiotyk Amoksycylina może być wydalony, jest dwa razy lepiej wchłaniany z jelita niż ampicylina, po jego podaniu powstaje mniej komplikacji. Najlepiej jest połączyć je z przyjmowaniem cyklacyliny i batampicyny, są one łatwiej wchłaniane z jelita niż amoksycylina.
Nie zaleca się podawania antybiotykom u małych dzieci, takim jak aminoglikozydy (kanamycyna, gentamycyna), lewometytyna, doksycyklina, tetracyklina, Unidox.
Należy zauważyć, że niemowlęta karmione piersią są bardziej narażone na choroby jelit niż dzieci karmione piersią, ponieważ mleko matki wzmacnia odporność niemowlęcia.
Cechy leczenia choroby u kobiet w ciąży
Kobiety w ciąży z chorobą powinny zdecydowanie pić enterosorbenty: Smektu, węgiel aktywny, Enterosgel. Są to leki, które wiążą szkodliwe substancje w żołądku i jelitach. Hamują reprodukcję niebezpiecznej mikroflory, usuwają toksyny i mikroby. Leki te można natychmiast wypić w ciąży, nie czekając na lekarza.
Gdy ciąża jest niebezpiecznym odwodnieniem
Ponadto musisz walczyć z odwodnieniem. Aby to zrobić, możesz pić kompot, herbatę, sok, roztwory glukozy i soli fizjologicznej. Pij w małych łykach w 15-20 minut. Jeśli wraz z biegunką odczuwasz ból brzucha, to pij bez shpu. Lekarz powinien przepisać inne leki.
Kobietom w ciąży przepisuje się środki antyseptyczne na bazie nifuroksazydu lub leki przeciwbakteryjne - na przykład Baktisubtil. Po przeanalizowaniu kultury bakteryjnej - badania kału, lekarz może przepisać lek przeciw konkretnemu patogenowi. Ponadto kobiety w ciąży mogą pić probiotyki: Bifiform, Linex, Hilak Forte i preparaty enzymatyczne.
Czasami na czerwonkę lub salmonellozę, przyszła mama ma przepisane antybiotyki. Do antybiotyków dozwolonych w czasie ciąży należą: cefalosporyny (Rocetyna, Cefuroksym, Claforan, Cefazolina, Lendacyna, Ceftizin, Forcef), Penicyliny (Amoksycylina). Antybiotyki, które są uwalniane w trudnej sytuacji, obejmują: kotrimaksazol, wankomycynę, metrynidazol, klindamycynę.
Na początku choroby nie można zmusić się do jedzenia, ważniejsze jest picie wody. Potem możesz zacząć jeść białe grzanki, płatki owsiane i pić słabą słodką herbatę, dodać trochę bulionu z kurczaka z suszonym chlebem do diety.
W czasie leczenia zrezygnuj z wędzonych, słonych, surowych owoców i warzyw, mleka pełnego, prażonego, słodkiego, pikantnego, tłustego. Przydatne jest użycie gotowanego chudego mięsa, owsianki, ryb i warzyw, pieczonych bananów i jabłek.
Stosowanie antybiotyków podczas leczenia
Te choroby u dzieci często zaczynają się z powodu wirusów (zakażenie rotawirusem atawirusa), więc nie zawsze jest właściwe przepisywanie antybiotyków. Leki stosowane w leczeniu choroby to enterospetiki i leki przeciwbakteryjne.
Dzieci mogą pić antybiotyki: Amoksycylina, Claforan, Cefuroksym, Tskftazidime, Cefaleksyna itp.
Niemowlęta do 3 miesięcy otrzymują antybiotyk Lekor. Dzieci w wieku 2-6 miesięcy można dozować z zawiesiną Lekor 1 łyżeczkę dwa razy dziennie, dzieci od 6 miesięcy do 5 lat - trzy razy. Po 5 latach przepisuje się tabletki Lekor, 200 mg cztery razy na dobę. Są pijani przez 5 dni. Nie będą szkodzić florze jelitowej.
Zalecają również przyjmowanie antybiotyku Cefiksym. Zrobiono z niego zawiesinę, przyjmowano ją w dawce 8 mg / kg na raz. Kapsułki 400 mg cefiksymu pije się 1 raz. Przebieg odbioru wynosi 5 dni.
Antybiotyki dla infekcji jelitowej u dorosłych
W ostrej fazie choroby należy regularnie pić wodę.
Najbardziej niezbędnym w ostrym okresie choroby jest zapobieganie odwodnieniu, dlatego należy stale pić wodę. Jedzenie można również zawiesić.
Weź również rozwiązania: Regidron, Hydrovit, Ringer-Locke, Glukosolan, Gastrolit, Trigidron, są sprzedawane w workach, które wlewa się do wody. Przy małej biegunce piją 50 ml na 1 kg masy ciała, średnio 80 ml na 1 kg. Warto pić 1–1,2 l słodzonej czarnej herbaty dziennie. Możesz także wypić wywar z suszonych owoców dzikiej róży lub jagód. Obierz jabłka i nalegaj, a następnie pij. Dobrze jest wypić wodę z ryżu, aby ją spuścić.
Często myj ręce mydłem. Dobrze smaż i gotuj mięso i ryby; Nie jedz potraw, gdzie produkty te są słabo przetwarzane termicznie (kamień nazębny, sushi).
Zagotuj mleko. Dokładnie umyć warzywa i owoce sodą lub namoczyć w 10% roztworze soli. Zieloni i jagody, umieścić na 15 minut w misce z wodą, a następnie spłukać pod kranem.
Istnieje wiele bakterii, które powodują rozstrój jelit.
Istnieje ponad 40 rodzajów bakterii powodujących rozstrój jelit. Dlatego antybiotyki, które mają szerokie spektrum działania, są przepisywane w leczeniu choroby. Lekarze przepisują antybiotyki, jeśli choroba jest umiarkowana iw ciężkich przypadkach, z ciężką czerwonką, eschiczycą, cholerą, durem brzusznym, salmonellozą, jeśli wykryją zakrzepy krwi w kale, z septycznymi zmianami chorobowymi.
Gdy antybiotyki E. coli nie są natychmiast uwalniane, jak na początku choroby, próbują leczyć je innymi lekami. W ostrych infekcjach jelitowych przepisuje się antybiotyki, jeśli po leczeniu innymi lekami, po 3 dniach, pacjent się nie poprawia. Antybiotyki muszą pić ludziom, którzy cierpią na niedobór odporności, niedokrwistość hemolityczną, mają różne typy nowotworów.
Bardzo często, gdy stosuje się chorobę, stosuje się substancje z grupy cefalosporyn, na przykład Claforan lub Cefabol w zastrzykach, Rocesim, Cefotaxime, a także grupy fluorochinolonowe (Ciprolet, Norfloksacyna, Normax, Ofloksacyna, Cyprofloksacyna).
Cyprofloksacyna bardzo aktywnie wpływa na dużą liczbę mikroorganizmów, jest dobrze wchłaniana, dlatego rzadko powoduje dysbakteriozę.
Rzadziej, jeśli zostanie ustalona dokładna diagnoza, stosowane są aminoglikozydy (amikacyna, kanamycyna, streptomycyna, neomycyna, tobramycyna, gentamycyna, netilmycyna) i tetracykliny (Doksal, Vibramitsin, Tetradox) i penicylina Monomitsin, Ampicillin. Uważa się, że niektóre leki, w zależności od regionu zamieszkania pacjenta, nie mogą wpływać na mikroorganizmy.
Na przykład w Federacji Rosyjskiej są odporne na leki z grupy tetracyklin i ampicyliny. Ampicylina może być spożywana nawet dla kobiet w ciąży i niemowląt.
Przyjmuj antybiotyki przez 3-7 dni. Ponieważ choroba często może być dysbakteriozą, a leki tylko ją wzmacniają, po leczeniu trzeba pić leki, które normalizują mikroflorę jelitową.
Antybiotyk Rifaksymina prawie nie ulega wchłanianiu, jest także bezpieczna dla osób starszych, dla dzieci, kobiet w ciąży. Nie pozwala na komplikacje. Możesz także użyć antybiotyków Bacytracyna, Ramoplanina, Bankomitsin, Neomycyna.
W przypadku salmonellozy przepisano fluorochonolony (norfloksacyna, cyprofloksacyna) na dur brzuszny i paratyfus - cyprofloksacynę. Z cholery - cyprofloksacyna, doksycyklina. Gdy antybiotyki E. coli nie są potrzebne. Kiedy giardioza jest niezbędna do przyjmowania metronidazolu.
Antybiotyki są przepisywane, jeśli zapalenie kału występuje w kale: śluz, podwyższone leukocyty, krew i wysoki ESR w badaniu krwi, jeśli pacjent jest gorączkowy. W innych przypadkach antybiotyki nie są przepisywane. W przypadku cholery wymagana jest antybiotykoterapia.
Na zdolność organizmu do zakażenia infekcją jelitową wpływa obniżona odporność i zły styl życia, przyjmowanie antybiotyków, stres i nieprzestrzeganie zasad higieny osobistej.
18 marca 2016 Doktor Violetta
Ciprolet to lek przeciwbakteryjny stosowany w leczeniu chorób zakaźnych, rzeżączki, a także zaburzeń układu pokarmowego, zakażeń dróg moczowych itp.
Działanie farmakologiczne Tsiprolet
Aktywnym składnikiem Tsiprolet jest cyprofloksacyna (antybiotyk). Wnikając w ciało ludzkie, cyprofloksacyna niszczy infekcje, bakterie i enzymy bakteryjne. Ciprolet różni się od innych leków wieloma antybiotykami ze względu na jego uniwersalność (zwalcza ogromny zakres patogennych mikroorganizmów), a także ze względu na zwiększoną wydajność. Tam, gdzie zawodzą inne antybiotyki, Ciprolet ma działanie lecznicze.
Lek został przetestowany na takich grupach bakterii jak: Salmonella, Shigella, Pseudomonas aeruginosa, Campylobacter, a także w zakaźnych zmianach w klatce piersiowej, przewodzie pokarmowym, układzie moczowym, rzeżączce, zakażeniach narządów miednicy, zmianach błony śluzowej oka; skóra, nerki, górne drogi oddechowe.
Wskazania do stosowania Tsiprolet
Główne wskazania do stosowania Tsiprolet to:
Zakażenia górnych dróg oddechowych, powodujące występowanie chorób - zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli w postaci ostrej i przewlekłej, zakażenia płuc, rozstrzenie oskrzeli, zakażenia laryngologiczne - zapalenie zatok, zapalenie ucha, procesy zapalne; Bakteryjne zapalenie spojówek; Zakaźne uszkodzenie nerek - odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie cewki moczowej; Zakaźne zmiany zapalne tkanek miękkich - oparzenia, owrzodzenia troficzne, rzeżączka, ropnie, zapalenie kości i szpiku, zapalenie stawów; Choroby przewodu pokarmowego z przenikaniem zakażenia (dur brzuszny); arusheniya charakteryzuje infekcji macicy, jajników i jajowodów; zatrucie krwi, zapobiegania procesów zakaźnych w organizmie.
Dozowanie Tsiprolet
Zadanie Tsiprolet jest wykonywane wyłącznie przez lekarza prowadzącego. Wcześniej pacjent powinien otrzymać skierowanie na badanie nerki, aby uniknąć wystąpienia działań niepożądanych. Dawkowanie leku zależy wyłącznie od rodzaju zakażenia, a także od samopoczucia pacjenta.
Tsiprolet należy przyjmować 2 razy dziennie (dawkę można zwiększyć w zależności od ciężkości choroby). Tsiprolet nie żuć, zmyć dużą ilością wody po spożyciu. Uwalnianie tworzy Tsiprolet - roztwór do wstrzykiwań domięśniowych i dożylnych, a także zawiesina.
Lek można przyjmować zarówno z jedzeniem, jak i przed / po. W okresie leczenia zabronione jest używanie produktów mlecznych, ponieważ może to prowadzić do pogorszenia wchłaniania antybiotyku w jelicie i żołądku. Zaleca się przyjmowanie wyłącznie czystej, niegazowanej wody mineralnej z napojów w celu zwiększenia wchłanialności leku.
W postaci roztworu do wstrzykiwań Tsiprolet wziął 100 ml 2 razy dziennie (trzeba kroplówki w ciągu 30 minut). W ciężkich procesach zakaźnych 200 ml leku podaje się 2 razy dziennie; z rzeżączką - 100 ml 1 raz dziennie.
Przebieg leczenia wynosi średnio od 7 dni do 2 miesięcy, w zależności od recepty lekarza.
Ciprolet (krople do oczu) wstrzykuje się z 2 kroplami do każdego oka co 4 godziny. Jeśli na błonę śluzową oczu wpływa proces zakaźny, do każdej oka wstrzykuje się 2 krople co godzinę, aż do poprawy stanu zdrowia. Przebieg leczenia wynosi 14 dni.
Możliwe skutki uboczne Tsiprolet
Ciprolet ma wiele skutków ubocznych, które są wyrażone w
Możliwa indywidualna reakcja alergiczna spowodowana nietolerancją jednej z substancji czynnych leku; Zakłócenie centralnego układu nerwowego, objawiające się uczuciem niewytłumaczalnego strachu, bólu głowy, bezsenności; Zaburzenia krzepnięcia krwi; Problemy dermatologiczne; Odruch wymiotny, nudności, biegunka; Zakłócenie reakcji. - układ naczyniowy, uszkodzenie pęcherza moczowego, nietolerancja światła słonecznego.
Ponieważ Tsiprolet wpływa na pracę ośrodkowego układu nerwowego i układu sercowo-naczyniowego, oznacza to zakaz zarządzania pojazdami i wyposażeniem technicznym, a także wykonywanie pracy wymagającej zwiększonej koncentracji i koncentracji uwagi.
Podczas przyjmowania leku Tsiprolet konieczne jest picie co najmniej 2 litrów wody dziennie, aby ułatwić organizmowi walkę z procesem zakaźnym, a także stymulować skuteczną eliminację antybiotyku z organizmu.
Zalecenia dotyczące użytkowania Tsiprolet
Tsiprolet jest skutecznym lekiem zalecanym do stosowania w procesach zakaźnych zachodzących w organizmie. W szczególności po leczeniu Tsiproletem nie ma uzależnienia. Przy przestrzeganiu zalecanej dawki leku nie występują działania niepożądane.
Zabrania się przyjmowania leku Tsiprolet podczas karmienia piersią i podczas ciąży. Nie zaleca się łączenia Tsiprolet z innymi antybiotykami, ponieważ może to prowadzić do obniżenia ciśnienia krwi, pogorszenia stanu zdrowia, wystąpienia senności, osłabienia organizmu.
Zabrania się zabrania Tsiproletu dzieciom poniżej 16 lat! Jedynymi wyjątkami są pilne pilne przypadki, gdy istnieje realne zagrożenie dla ciała.
Dla osób starszych Tsiprolet należy podawać pod nadzorem lekarza prowadzącego, ponieważ mogą wystąpić powikłania i działania niepożądane. Pacjenci z niewydolnością nerek uciekają się do najniższej możliwej dawki.
Interakcja z innymi lekami
Przy jednoczesnej interakcji Tsiprolet i Theofillin obserwuje się wzrost osocza krwi. Lek Probenecid opóźnia eliminację z organizmu substancji czynnych Tsiprolet.
Przypadki przedawkowania Ciprolet nie są znane.
Ciprolet jest unikalnym lekiem, ponieważ patogeny rzadko rozwijają na niego odporność. Pozwala to na zastosowanie w leczeniu ostrych chorób zakaźnych i zapalnych, które powodują te mikroorganizmy. Rozważmy bardziej szczegółowo cechy jego działania.
Jak działa Tsiprolet
Ciprolet to lek przeciwbakteryjny o syntetycznym pochodzeniu fluorochinolonów, które mają następujące właściwości:
Skutecznie działają przeciwko dużej liczbie drobnoustrojów. Łatwo przenika do różnych komórek i tkanek. Patogeny, nawet przy długotrwałym stosowaniu leku, nie przyzwyczajają się do tego. Obojętny na pożyteczne bakterie, które wspomagają organizm ludzki w walce ze szkodliwą mikroflorą.
Tsiprolet ma te cechy. Dostając się do komórki bakteryjnej, lek ten zapobiega tworzeniu się enzymów, które biorą udział w reprodukcji czynników zakaźnych, eliminując je. Obecnie lekarze aktywnie przepisują go do leczenia różnych chorób, ponieważ jest bardzo mało bakterii, które mają na niego odporność.
Ogólnie rzecz biorąc, lekarze przepisują ten antybiotyk na samym początku choroby lub gdy inne leki były nieskuteczne.
Do tej pory wydano cztery pokolenia fluorochinolonów. Tsiprolet należy do drugiej generacji. Doskonale niszczy szkodliwe mikroorganizmy, takie jak gronkowce, paciorkowce, E. coli.
Ten lek jest najpierw wchłaniany w jelicie, a następnie wchodzi do krwi i tkanek, gdzie skupia się stan zapalny. Z ciała wydalane jest z moczem.
Ze względu na niską cenę i powodzenie leczenia wielu chorób wiele osób przepisuje ten lek samodzielnie. Warto jednak pamiętać, że czynnik wywołujący chorobę może być niewrażliwy na ten lek. Ponadto istnieją choroby, w których stosowanie antybiotyku Tsiprolet jest zabronione lub wymaga ostrożności.
Wskazania do użycia
Antybiotyk Tsiprolet przepisywany na różne choroby o charakterze zakaźnym i zapalnym. Stosuje się go głównie w przypadku powikłań po ostrych infekcjach wirusowych układu oddechowego. Jednocześnie wirusy rozpalają błonę śluzową dróg oddechowych, a to ułatwia penetrację szkodliwej mikroflory. Tsiprolet pomaga zwalczać zapalenie oskrzeli i ogniskowe zapalenie płuc. Często antybiotyk Tsiprolet jest stosowany w leczeniu chorób zapalnych nerek i pęcherza moczowego. Mały cykl przyjmowania tego leku przeciwbakteryjnego może całkowicie wyleczyć zapalenie pęcherza i złagodzić stan zapalny nerek. Jest często przepisywany w leczeniu chorób ginekologicznych i urologicznych, w tym chorób przenoszonych drogą płciową. Lek ten jest bardzo skuteczny w chirurgii w leczeniu ropni, wrzodów, ropowicy, karłowatości, zapalenia sutka i wielu innych chorób, którym towarzyszy ropienie różnych części ciała. W procesach zakaźnych występujących w nosie, gardle, uchu. Z zapaleniem w jamie brzusznej (ropień, zapalenie otrzewnej). W chorobach zakaźnych stawów i kości. W chorobach zakaźnych oka. W takim przypadku wymagane są krople Tsiprolet. W szpitalu Tsiprolet jest przepisywany po operacji zapalenia pęcherzyka żółciowego, zapalenia trzustki jako zapobieganie ropnym powikłaniom.
Przeciwwskazania
Antybiotyk Tsiprolet nie może być przyjmowany w następujących przypadkach:
Jeśli istnieje dziedziczna patologia - brak dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej. Podczas ciąży i podczas karmienia piersią. Z rzekomobłoniastym zapaleniem jelita grubego. Bardzo dokładnie, tylko po badaniu, lek może być przyjmowany przez pacjentów, u których zidentyfikowano zmiany miażdżycowe naczyń mózgowych, ze słabym krążeniem mózgowym, z drgawkami, zaburzeniami psychicznymi. Leku nie można przyjmować dzieciom poniżej 18 lat, podczas gdy aktywnie tworzą układ kostny. Jeśli jest to bardzo konieczne, antybiotyk przepisywany jest dzieciom w wieku powyżej 15 lat, ale tylko pod stałym nadzorem lekarza prowadzącego. Ci, którzy mają chorobę wątroby i nerek, nie zaleca się przyjmowania tego leku.
Skutki uboczne stosowania Tsiprolet
Ten lek przeciwbakteryjny bardzo rzadko daje efekt uboczny, ale mimo to instrukcje zawierają listę wszystkich możliwych problemów.
Może mieć negatywny wpływ na komórki krwi. Poprzez zmniejszenie liczby czerwonych krwinek uzyskuje się niedokrwistość. Jeśli nastąpi spadek poziomu leukocytów ziarnistych, odporność osłabnie, a jeśli płytki krwi będą, mogą tworzyć się skrzepy krwi. Z kolei eozynofile mogą się zwiększać, co może wywoływać alergie. Zwiększa drgawkowe działanie organizmu, więc dla osób podatnych na drgawki lub padaczkę nie zaleca się przyjmowania tego leku. Również u pacjentów z ciężkimi chorobami ośrodkowego układu nerwowego może dojść do zakłócenia koordynacji ruchów, zmniejszenia reakcji psychomotorycznych i zmian nastroju. Tsiprolet nie jest zalecany do przyjmowania w przypadkach, w których musisz wykonać pracę, która wymaga wyraźnej koordynacji ruchów, a także kierowców. Może wystąpić podrażnienie przewodu pokarmowego, któremu towarzyszy biegunka, wymioty, nudności, zmniejszenie apetytu i ból brzucha. Aby zapobiec osadzaniu się soli w układzie moczowym, podczas przyjmowania leku należy pić dużo płynów. Mogą wystąpić reakcje alergiczne, takie jak wysypka, obrzęk naczynioruchowy i wstrząs anafilaktyczny. Mogą wystąpić zaburzenia rytmu serca.
Formularz wydania
Przemysł farmakologiczny produkuje antybiotyk Tsiprolet w następujących postaciach:
W postaci roztworu do wstrzykiwań dożylnych i domięśniowych. Pigułki Sterylne krople do oczu.
W jakich przypadkach pokazane są zastrzyki:
Sepsa Zapalenie przydatków. Ciężkie choroby górnych dróg oddechowych. Terapia antybakteryjna po zabiegu. Uszkodzenia błon pajęczynowych i surowiczych mózgu przez mikroflorę patogenną. Ropnie jamy brzusznej. Ciężkie przebieganie zapalenia nerek i kłębuszkowego zapalenia nerek.
Jeśli stan zapalny ma łagodną lub umiarkowaną postać ciężkości, należy przepisać Tsiprolet w postaci tabletek. Mogą to być:
Ostre zapalenie oskrzeli. Zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie cewki moczowej, zapalenie pęcherza moczowego. Ostre zapalenie tchawicy. Salmonella, czerwonka, dur brzuszny. Zapalenie zatok i zmiany krtaniowe. Ostre reumatoidalne zapalenie stawów i choroba zwyrodnieniowa stawów. Zmiany narządów płciowych i krtani w wyniku rzeżączki. Skomplikowana próchnica i zapalenie przyzębia. Zaostrzenie przewlekłego zapalenia pęcherzyka żółciowego, bulbitu, zapalenia dróg żółciowych i dwunastnicy.
Ciprolet w formie pigułki najlepiej przyjmować po posiłkach, aby uzyskać większy efekt.
Krople do oczu przepisywane w przypadku zmian na błonach śluzowych powiek i oczu. Mogą to być choroby, takie jak zapalenie powiek i zapalenie spojówek. Ponadto krople te stosuje się po zabiegu na oczy, aby zapobiec wystąpieniu powikłań. Również krople Tsiprolet przepisane na urazy tkanek miękkich oka i błon śluzowych.
Zastosowanie tsiproletu w niektórych rodzajach chorób
Choroby układu oddechowego
Patogeny powodujące choroby górnych dróg oddechowych są podatne na Tsiprolet. Mogą to być gronkowce, paciorkowce i inne szkodliwe mikroorganizmy. Przyczyniają się do występowania dusznicy bolesnej, różnych postaci zapalenia gardła, zapalenia krtani, zapalenia zatok, zaostrzenia przewlekłego zapalenia migdałków.
Przed przepisaniem Tsiprolet, sprawdź wrażliwość materiału biologicznego na ten lek. Aby wyleczyć te choroby, wystarczy przyjmować antybiotyk w postaci tabletek w ciągu tygodnia.
W przypadku ostrego i przewlekłego zapalenia oskrzeli, występującego w łagodnej postaci, należy również stosować Tsiprolet w postaci tabletek, ale dawka w tym przypadku powinna być wyższa.
Aby efekt terapeutyczny był lepszy, konieczne jest przyjęcie antybiotyku na pusty żołądek bez żucia. Niepożądane jest przyjmowanie ze sobą leku obniżającego kwasowość soku żołądkowego. Musisz wziąć pigułkę z dużą ilością wody.
W ciężkich chorobach, takich jak zapalenie opłucnej, zapalenie płuc, rozstrzenie oskrzeli, ropień płuc, Tsiprolet stosuje się jako zastrzyk, powoli podawany dożylnie dwa razy dziennie. Jak długo potrwa leczenie i dawka leku zależy od ciężkości choroby i stanu pacjenta.
Choroby układu moczowo-płciowego
Ciprolet doskonale leczy choroby narządów moczowych, które są zaraźliwe i zapalne, a także ich zaostrzenie. Choroby takie obejmują zapalenie nerek i dróg moczowych, macicę i jej przydatki, gruczoł krokowy, jądra, ropnie narządów miednicy. Zakażenie, które je wywołuje, jest wrażliwe na ten antybiotyk.
Chociaż ten antybakteryjny lek jest w tym przypadku bardzo skuteczny, lekarze nadal przeprowadzają badania materiału biologicznego pod kątem wrażliwości na nie, a dopiero potem przepisują ten lek. W tych chorobach Tsiprolet przyjmuje się w postaci tabletek, jednak w ciężkich warunkach podaje się go dożylnie.
Zakażenia żeńskich narządów płciowych powodują gonokoki, Pseudomonas aeruginosa i inne bakterie, które są bardzo wrażliwe na ten antybiotyk, dlatego przepisuje się je w leczeniu tych chorób.
Choroby przenoszone drogą płciową i choroby przenoszone drogą płciową są niezwykle wyleczone przez Tsiprolet. Nie jest skuteczny tylko w kiły i rzęsistkowicy.
Analogi
Analogi Tsiprolet to: alzipro, kwintor, microflox, offtocipro, cyprobay, ciprinol i inne leki. Produkowane są przez krajowe i zagraniczne firmy farmaceutyczne. W tych analogach składnikiem aktywnym jest cyprofloksacyna - antybiotyk z grupy fluorochinolonów. Różnią się one od kosztów Tsiprolet, które mają dość szeroki zakres.
Wniosek
Analizując liczne opinie na temat tego leku, można dojść do wniosku, że jest to bardzo skuteczny i niezawodny antybiotyk, który pomaga nawet w przypadku poważnych chorób. Praktyka medyczna pokazuje, że duża liczba mikroorganizmów jest wrażliwa na ten lek przeciwbakteryjny, podczas gdy oporność rozwija się bardzo powoli ze zbyt długim leczeniem i naruszeniem zaleceń. Ciprolet jest skuteczny, gdy inne antybiotyki są bezsilne.
Ale nie zapominaj, że jest to dość poważny lek, który ma wiele przeciwwskazań. Nie warto robić samoleczenia. Konieczne jest skonsultowanie się z lekarzem, aby uniknąć smutnych konsekwencji.
Traktujemy wątrobę
Leczenie, objawy, leki
Cyprofloksacyna dla Escherichia coli
Opublikowano w magazynie „Farmateka”
I.I. Derevianko
Instytut Urologii Ministerstwa Zdrowia Federacji Rosyjskiej, Moskwa
Synteza związków z grupy fluorochinolonów, prowadzona na dużą skalę w celu poszukiwania nowych leków przeciwdrobnoustrojowych, jest prowadzona od ponad 15 lat. W tym okresie opracowano bardzo skuteczne leki z tej serii chemikaliów, które z powodzeniem stosuje się w leczeniu różnych chorób bakteryjnych, chlamydii i zakażeń mykoplazmą.
Obecnie fluorochinolony są uważane za ważną niezależną grupę leków chemioterapeutycznych w klasie chinolonów inhibitorów gyrazy DNA, które charakteryzują się wysoką skutecznością kliniczną (w tym doustnym), szerokimi wskazaniami do stosowania i stanowią poważną alternatywę dla szerokich antybiotyków b-laktamowych spektrum działania.
Szczególnie obszerne doświadczenie kliniczne uzyskano w odniesieniu do stosowania cyprofloksacyny, jednego z pierwszych i najbardziej aktywnych leków w tej grupie, obecnie stosowanych w klinice. Cyprofloksacyna jest bardzo szeroko stosowana w praktyce klinicznej w różnych regionach świata, przewyższając wszystkie inne fluorochinolony o podobnym mechanizmie działania. Ogólnie, cyprofloksacyna była stosowana u 340 milionów, ofloksacyny - w 170 milionach, lewofloksacyny - w 150 milionach, lomefloksacyny - w 15 milionach, moksyfloksacyny - w 10 milionach i sparfloksacyny - u około 5 milionów pacjentów (Bayer, 2002).
Do chwili obecnej opracowano ponad 15 fluorochinolonów. Kilka nowych aktywnych związków tej klasy przechodzi intensywne badania kliniczne, dlatego wskazane jest podanie ogólnych informacji charakteryzujących leki z tej grupy.
Główne cechy działania fluorochinolonu są następujące (V.P. Yakovlev i in., 2000):
Do powyższych właściwości możesz dodać następujące elementy:
Ograniczenie stosowania fluorochinolonów w pediatrii wiąże się z ich szkodliwym wpływem na rosnącą chrząstkę, dlatego ta grupa leków nie jest zalecana dla kobiet w ciąży i dzieci poniżej 16 roku życia.
Dane dotyczące aktywności cyprofloksacyny przeciwko uropatogenom in vitro przedstawiono w tabeli 1.
Tabela 1. Aktywność cyprofloksacyny przeciwko uropatogenom in vitro (VP Yakovlev i in., 2000)
Jak stosować cyprofloksacynę w zapaleniu pęcherza moczowego
Terapia zapalenia pęcherza (zakaźne zapalenie tkanek pęcherza moczowego) jest przeprowadzana kompleksowo, obejmuje przyjmowanie wielu leków, z których głównym jest antybiotyk. Z szerokiej listy istniejących środków przeciwbakteryjnych, cyprofloksacyna jest często przepisywana w leczeniu tej choroby.
Działanie Cyprofloksacyna
Cyprofloksacyna jest środkiem przeciwbakteryjnym drugiej generacji grupy fluorochinolonów. Pokazuje szeroki zakres aktywności przeciwbakteryjnej. Szkodliwy wpływ leku na komórki bakteryjne wynika z tłumienia w nich syntezy DNA. Zatem antybiotyk zapobiega wzrostowi i rozmnażaniu się patogennych mikroorganizmów, powodując ich szybką śmierć.
Skuteczność cyprofloksacyny jest 3–8 razy wyższa niż leku z tej samej grupy - norfloksacyny.
Gram-ujemne patogenne mikroorganizmy - Pseudomonas ropne i hemofilne pałeczki, Salmonella, Shigella, Escherichia coli, meningokoki i gonokoki charakteryzują się wysoką wrażliwością na lek.
Antybiotyk działa również na Gram-dodatnią florę bakteryjną - paciorkowce (w tym gatunki wytwarzające penicylinazę i oporną na metycylinę), Campylobacterium, enterokoki, mykoplazmy, Legionella, mykobakterie, chlamydie.
Zatem antybiotyk tłumi wszystkie rodzaje patogenów, które powodują zapalenie pęcherza moczowego. Wynika to z wysokiej skuteczności leku w leczeniu procesów zakaźnych pęcherza moczowego.
Cyprofloksacyna jest szybko wchłaniana z przewodu pokarmowego, rozprowadzana do tkanek i płynów ustrojowych (biodostępność wynosi 70%). W dużych ilościach znajduje się w moczu, żółci i płynie mózgowo-rdzeniowym (z zapaleniem opon mózgowych). Obecny w mleku matki, przenika przez łożysko.
Reżim
Schemat leczenia zapalenia pęcherza z antybiotykiem określa się na podstawie ciężkości zapalenia. Lek podaje się w pojedynczej dawce 250 mg z łagodnym stanem zapalnym i dawce 500 mg - z ciężką infekcją i rozwojem powikłań. Zaleca się dwukrotny odbiór z interwałem dwunastogodzinnym. Tabletki pije się na pusty żołądek, popijając wystarczającą ilością wody.
Jeśli zapalenie pęcherza moczowego łączy się z zakażeniami narządów płciowych (chlamydia, gonococcus, mykoplazma), antybiotyk pije się 0,75 g dwa razy dziennie. Konieczne jest zażywanie antybiotyku co najmniej tydzień lub 10 dni. Maksymalny kurs terapeutyczny wynosi 30 dni. W tym drugim przypadku tabletki są przyjmowane raz na dobę w dawce 250 mg.
Możliwe skutki uboczne
Leczenie zapalenia pęcherza moczowego i innych bakteryjnych stanów zapalnych cyprofloksacyną może wywołać bardzo poważne reakcje uboczne organizmu.
- Mogą wystąpić zaburzenia trawienia, objawiające się biegunką, nudnościami i wymiotami. Wzrasta aktywność enzymów wątrobowych, rozwija się rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego.
- Działanie antybiotyku na układ nerwowy objawia się bólami głowy, zwiększonym zmęczeniem, zwiększoną potliwością, zawrotami głowy, omdleniem. Pacjenci skarżą się na zaburzenia snu, koszmary senne i halucynacje.
- Dla niektórych ich wzrok pogarsza się, postrzeganie kolorów jest zaburzone. Pojawia się szum w uszach, pogarsza się słuch. Postrzeganie smaku może się zmienić.
- Ze strony układu krwiotwórczego następuje zmiana zawartości płytek krwi, leukocytów, eozynofili i neutrofili.
- Na części dróg moczowych, działania niepożądane są wyrażone przez wzrost zawartości kryształów soli w moczu, zaburzenia oddawania moczu, wzrost powstawania moczu, wydalanie białka w moczu i pojawienie się zanieczyszczeń krwi w moczu.
- Występują zaburzenia czynności serca: bicie serca staje się częstsze, staje się nierówne, ciśnienie krwi spada. Być może rozwój zapalenia naczyń - zmiany zapalne naczyń krwionośnych.
- U kobiet kandydoza może być konsekwencją leczenia zapalenia pęcherza moczowego antybiotykiem.
- Reakcje alergiczne na lek objawiają się swędzącą skórą, wysypkami, pokrzywką, zwiększoną wrażliwością na światło. Być może pojawienie się duszności, rozwój obrzęku naczynioruchowego.
Badania kliniczne wykazały, że cyprofloksacyna może powodować dystroficzne uszkodzenie stawów.
Kiedy można pomóc antybiotykiem?
Cyprofloksacyna może być stosowana w leczeniu bakteryjnego zapalenia wywołanego przez chorobotwórczą florę, która jest wrażliwa na antybiotyk. To jest:
- Zapalenie pęcherza moczowego i inne patologie układu moczowego.
- Infekcje narządów płciowych.
- Choroby dróg oddechowych.
- Ciężkie stany zapalne górnych dróg oddechowych.
- Patologia układu mięśniowo-szkieletowego.
Wykazano, że cyprofloksacyna jest wysoce skuteczna w leczeniu posocznicy (zatrucie krwi spowodowane zakażeniem z ropnego ogniska), zapalenia otrzewnej i ropnych stanów zapalnych. Aktywnie powoływany po zabiegach chirurgicznych w celu zapobiegania powikłaniom pooperacyjnym.
Antybiotyk może być stosowany w leczeniu pacjentów z rakiem lub osób o niskiej odporności (na przykład pacjentów poddawanych terapii lekami immunosupresyjnymi).
Kto nie może używać leku
Stosowanie cyprofloksacyny jest surowo zabronione:
- Dzieci i młodzież w wieku poniżej 18 lat.
- W ciąży i karmiących piersią.
- Osoby z nadwrażliwością na leki chinolonowe.
- Pacjenci z rzekomobłoniastym zapaleniem jelita grubego.
- Pacjenci cierpiący na padaczkę.
Pacjenci z padaczką mogą być przepisani, ale tylko ze względów zdrowotnych.
Wymagany jest lek pod nadzorem lekarza:
- Z zaburzonym krążeniem mózgowym.
- Pacjenci z rozpoznaniem miażdżycy.
- Pacjenci z zespołem drgawkowym.
- Ludzie z zaburzeniami psychicznymi.
- Ludzie z niewydolnością nerek w ciężkiej postaci.
- Pacjenci z niewydolnością wątroby w ciężkiej postaci.
Niuanse do rozważenia
- W przypadku zaburzeń czynności nerek dawkę antybiotyku należy zmniejszyć o połowę.
- Osoby starsze powinny przyjmować antybiotyk pod stałym nadzorem lekarza.
- Podczas leczenia zapalenia pęcherza moczowego antybiotykiem należy pić dużo płynów.
- Jeśli lekowi towarzyszy utrzymująca się biegunka, konieczne jest usunięcie cyprofloksacyny.
Podczas przyjmowania cyprofloksacyny wchodzi w interakcje z innymi lekami, co należy wziąć pod uwagę podczas leczenia. Tak więc kombinacja cyprofloksacyny z:
- Warfaryna - zwiększa ryzyko krwawienia.
- Teofilina - zwiększa toksyczne działanie teofiliny.
- Cyklosporyna - wzmacnia działanie toksyczne tego ostatniego na nerki.
- Środki zobojętniające kwas - zmniejszają wchłanianie i skuteczność antybiotyku (odstęp między przyjmowaniem leku powinien wynosić co najmniej 4 godziny).
Głównym zagrożeniem zapalenia pęcherza jest przeniesienie zakażenia na pobliskie narządy. Przy późnym leczeniu lub braku leczenia stan zapalny staje się przewlekły, rozwijają się powikłania - odmiedniczkowe zapalenie nerek, krwiomocz, zapalenie przydatków. Ponadto zapalenie może być skomplikowane przez zakażenia przenoszone drogą płciową, takie jak chlamydia.
Lek pomaga nie tylko leczyć zapalenie pęcherza, ale także inne choroby współistniejące, zapobiega rozwojowi powikłań. Jednocześnie cyprofloksacyna jest poważnym antybiotykiem o szerokim zakresie możliwych działań niepożądanych. Przed jego użyciem wymagana jest obowiązkowa konsultacja lekarska. Po przejściu wszystkich testów i egzaminów lekarz wybierze optymalny schemat leczenia, przepisuje inne niezbędne leki wraz z antybiotykiem.
W poniższym filmie zostaną podane dodatkowe informacje o leku:
Choroby jamy ustnej
25.05.2018 Administrator Komentarze Brak komentarzy
Zakażenie jelitowe, oprócz objawów zatrucia (osłabienie, ból głowy, zawroty głowy) i odwodnienie, zwykle objawia się jako biegunka kilka razy dziennie. Eksperci identyfikują około 40 rodzajów patogenów biegunki, w tym pięć wirusów.
Ponieważ artykuł koncentruje się na stosowaniu antybiotyków w zakażeniach jelitowych, natychmiast stwierdzamy, że nie będziemy wspominać o infekcji wirusowej (na przykład zmianach rotawirusowych, jelitowej formie grypy), leki przeciwbakteryjne nie wpływają na te mikroorganizmy.
Ponadto nie każda biegunka jest zwykle spowodowana infekcją. Istnieje wiele chorób przewodu pokarmowego, którym towarzyszy zwiększona perystaltyka i częste stolce (dyskinezy, zapalenie trzustki, zapalenie żołądka, zapalenie wątroby, robak i infekcje pasożytnicze). W przypadku zatrucia pokarmowego leki przeciwbakteryjne są bezużyteczne.
Antybiotyki stosowane w zakażeniach jelitowych u dorosłych i dzieci są stosowane tylko wtedy, gdy istnieją dowody na badania bakteriologiczne potwierdzające główną rolę niektórych drobnoustrojów chorobotwórczych w przebiegu klinicznym choroby.
Na jakie patogeny jelitowe powinny działać antybiotyki?
Eksperci szacują, że stosowanie antybiotyków przeciwko infekcjom jelitowym jest uzasadnione tylko w 20% przypadków. Badanie patogenów wykazało, że warunkowo patogenna (opcjonalna) flora jelitowa może się do nich przekształcić.
Są to mikroorganizmy, które żyją normalnie wraz z korzystnymi bifidobakteriami i laktobakteriami, stanowią zaledwie 0,6% wagowo, są zlokalizowane głównie w jelicie grubym. Grupa obejmuje gronkowce (złote i naskórkowe), Klebsiella, Proteus, Clostridia, enterobakterie, kilka rodzajów grzybów drożdżowych.
Są one aktywowane i stają się niebezpieczne dla organizmu tylko dzięki znacznemu zmniejszeniu odporności.
Funkcje opcjonalnej flory obejmują udział w rozkładzie białek zwierzęcych przed powstaniem indolu i skatolu. Substancje te w umiarkowanych ilościach mają stymulujący wpływ na perystaltykę jelit. W przypadku nadmiernej edukacji występuje biegunka, wzdęcia, zatrucie ciała.
E. coli różni badacze przypisują go do normalnej flory, a następnie warunkowo patogenny. Kolonizuje błonę śluzową jelit u noworodka od pierwszych dni po urodzeniu. Jego masa wynosi 1/100 procent w stosunku do zawartości bifidobakterii i pałeczek kwasu mlekowego, ale jego użyteczne właściwości stają się niezastąpione:
- uczestniczy w rozkładzie i absorpcji laktozy;
- potrzebne do syntezy witamin K i B;
- wydziela substancje podobne do antybiotyków (kolicy), które hamują wzrost ich własnych patogennych szczepów;
- związane z aktywacją odporności ogólnej i lokalnej.
Patogenne patogeny wywołujące chorobę zakaźną to: salmonella, shigella, clostridia, Vibrio cholerae, pojedyncze szczepy gronkowca. Raz w ludzkim ciele energicznie rozmnażają się w jelitach, wypierają zdrową florę, zakłócają proces trawienia. Niektóre mikroorganizmy są w stanie wytworzyć toksyny, które powodują dodatkowe zatrucie.
W leczeniu patologii na użytecznej liście antybiotyków należy uwzględnić leki, które mają niezaprzeczalny ukierunkowany wpływ na te patogeny. Należy zauważyć, że w analizie kału najczęściej występowała flora mieszana.
Wymagania dotyczące antybiotyków w zakażeniach jelitowych
Aby zapewnić najbardziej skuteczne działanie wybranego leku, należy:
- po przyjęciu przez usta tabletek, kapsułek, zawiesin nie neutralizują soku żołądkowego i przechodzą do jelit;
- mają niską zdolność absorpcji w górnych sekcjach, aby odkażać wszystkie części okrężnicy;
- dobrze łączyć z innymi lekami przeciwbakteryjnymi z serii sulfanilamidów (Salazodimethoxin, Phtalazol) i środkami detoksykacyjnymi (Smecta);
- nie wpływają niekorzystnie na pacjenta.
Który antybiotyk jest uważany za najlepszy?
Najlepszy lek można uznać za ten, który ma szerokie spektrum działania (jednocześnie na kilka patogenów), oddziałuje na bakterie chorobotwórcze w jak największym stopniu i jest minimalnie niebezpieczny dla organizmu. Absolutnie bezpieczne antybiotyki nie istnieją. Mają bardziej lub mniej wyraźne działanie toksyczne na wątrobę, nerki, komórki mózgowe, tworzenie krwi.
Jako powikłania i przeciwwskazania w instrukcji użycia są:
- ograniczenia stosowania w dzieciństwie i podczas ciąży;
- niewydolność wątroby i nerek;
- wyraźna miażdżyca tętnic i udar mózgu;
- choroba psychiczna;
- niedokrwistość;
- zaburzenia krwawienia;
- nadwrażliwość objawiająca się reakcjami alergicznymi.
Te cechy antybiotykoterapii świadczą o poprawności wymogu, aby lekarze nie przyjmowali narkotyków samodzielnie lub za radą przyjaciół.
Niektórzy pacjenci piją leki w domu i nie chcą odwiedzać lekarza. Powodem jest obawa, że są hospitalizowani na oddziale chorób zakaźnych, zmuszą ich do podjęcia testów. Taka „taktyka” prowadzi do rozwoju wielorakiej oporności u ludzi, po której następuje brak wyników działania przeciwbakteryjnego.
Kiedy są wyświetlane?
Aby przeprowadzić analizę na potrzeby badania, należy sprawdzić, czy nie ma wyraźnych wskazań do stosowania antybiotyku, oznak zapalenia i zakaźnego patogenu (leukocyty, duże ilości śluzu, zanieczyszczenia krwi są wykrywane w kale, zwiększony ESR, leukocytoza, przesunięcie formuły).
Obowiązkowe leczenie antybiotykami:
- w dur brzuszny, salmonelloza, cholera, czerwonka, escherichiosis i inne poważne infekcje przewodu pokarmowego;
- ciężki stan pacjenta, wyrażone zaburzenie jelitowe z objawami odwodnienia oraz u dzieci, zwłaszcza niemowląt, jeśli przebieg choroby jest uważany za umiarkowany;
- objawy ogólnej sepsy i rozwój odległych ognisk zakażenia;
- zakażenie pacjentów z niedokrwistością hemolityczną, niedoborem odporności, na tle leczenia nowotworów;
- obecność skrzepów krwi w kale.
Antybiotyki w ostrej infekcji jelitowej
Duża grupa chorób, które są bardziej powszechne wśród dzieci w grupach zorganizowanych (przedszkola, obozy letnie, oddziały szpitalne) w okresie letnim nazywane są ostrymi infekcjami jelitowymi. Powodem jest naruszenie norm sanitarnych w instytucji, rażące nieprzestrzeganie zasad przechowywania, zakupów i gotowania żywności.
Biegunka i gorączka występują natychmiast u wielu dzieci. Po wykryciu objawów zakażenia dzieci są izolowane i przenoszone do leczenia i obserwacji do oddziału infekcji dzieci. W tym czasie pracownicy inspekcji sanitarnej sprawdzają przyczynę.
Dzieci ze stanem łagodnego zatrucia i umiarkowanym nasileniem nie muszą przyjmować antybiotyków. Zazwyczaj stan zdrowia i wskaźniki zdrowotne poprawiają się po wyznaczeniu obfitego picia, sorbentów, bakteriofagów, diety.
Antybiotyki są dodawane do leczenia, jeśli nie następuje poprawa po 2-3 dniach lub w przypadku dokładnego wykrycia zakażenia patogenami wymagającymi obowiązkowego leczenia środkami przeciwbakteryjnymi.
Opis najpopularniejszych grup
Identyfikacja konkretnego patogenu zajmuje kilka dni. Wraz ze wzrostem dotkliwości pacjentów, najbardziej odpowiednie zastosowanie antybiotyków o szerokim spektrum działania na mikroorganizmy. Zatrzymują dalsze rozmnażanie lub zabijają bakterie. Najczęściej stosowane są następujące grupy leków.
Cefalosporyny
Cefabol, Claforan, Rocesim, Cefotaxime - niszczą syntezę białkowego płaszcza bakterii, działają na aktywne mikroorganizmy podczas wzrostu i rozmnażania, od 3 do 10% pacjentów wywołuje reakcję alergiczną krzyżową z penicylinami, Ceftriakson działa dłużej niż inne leki.
Fluorochinolony
Norfloksacyna, Normaks, Tsiprolet - blokują enzymy zaangażowane w budowę DNA czynnika sprawczego, więc komórki umierają, leki nie są przepisywane pacjentom poniżej 18 roku życia, z niedoborem enzymu dehydrogenazy glukozo-6, ciąża i karmienie piersią, cyprofloksacyna i ofloksacyna mają największy wpływ.
Aminoglikozydy
Gentamycyna, Nethromitsin, Neomycyna - zakłócają sekwencję połączenia aminokwasów w budowie białek przez mikroorganizm, mogą zatrzymać reprodukcję. Leki z tej grupy są aktywne wobec wrażliwych na oksacylinę szczepów gronkowca, a gentamycyna działa na enterokoki.
Wady obejmują zbyt mały zakres dawek terapeutycznych i toksycznych. Mają negatywne konsekwencje w postaci upośledzenia słuchu do całkowitej głuchoty, zawrotów głowy, szumu w uszach, upośledzonej koordynacji ruchowej i efektów toksycznych na nerki. Dlatego przy zakażeniach jelitowych stosuje się tylko w ciężkich przypadkach sepsy.
Tetracykliny
Tetradox, Doksal, Vibramitsin - preparaty otrzymuje się z grzyba z rodzaju Streptomyces lub syntetycznie (Metatsiklin, Doxycycline). Mechanizm szerokiego działania opiera się na tłumieniu enzymów biorących udział w syntezie RNA, niszczeniu rybosomów komórek, pozbawiając je energii. Wśród Escherichia i Salmonella możliwe są oporne szczepy. W wysokich stężeniach leki zabijają bakterie.
Aminopenicyliny
Ampicylina, Monomitsin - półsyntetyczne penicyliny, mogą zakłócać syntezę komórkowych składników bakterii podczas wzrostu i rozmnażania. Wydalany z żółcią i moczem. Są bardziej podatne na reakcje alergiczne, dysbakteriozę.
Obecnie istnieje wystarczająca liczba rodzajów syntetycznych narkotyków z tych grup. Tylko specjalista może wybrać najbardziej wskazany antybiotyk. Brak wyników terapii jest wskaźnikiem odporności patogenu na stosowany lek.
Antybiotyki dla dorosłych
Oto najczęściej przepisywane leki przeciwbakteryjne.
Ceftriakson
Cefalosporyna, która może blokować reprodukcję shigelli, salmonelli, jelit Escherichia, Proteus. Jeśli gronkowce są oporne na metycylinę, utrzymuje się oporność na ceftriakson. W niezmienionej postaci wchodzi z żółcią do jelita do połowy dawki.
Przeciwwskazane u wcześniaków i przy zachowaniu żółtaczki, kobiet w okresie ciąży i laktacji, z zaburzeniami jelitowymi związanymi z ekspozycją na leki. Proszek w fiolkach rozcieńczony lidokainą, więc wstrzyknięcie jest bezbolesne.
Cyprofloksacyna
Wzmocniony przedstawiciel grupy fluorochinolonów, synonimy Tsiprobay, Quintor, Arfloks. 8 razy aktywność norfloksacyny. Ma szeroki zakres działań. Osiąga maksymalne stężenie po podaniu doustnym po 1,5-2 godzinach, z wprowadzeniem dożylnym - po 30 minutach.
Dobrze działa na infekcje jelitowe wywołane przez Salmonella, Shigella. Jest stosowany w zakażeniu pacjentów z rakiem. Dzienna dawka podzielona jest na 2 dawki w tabletkach lub w kroplówce dożylnej.
Doksycyklina
Reprezentatywna tetracyklina, dobrze wchłaniana z jelita, maksymalne stężenie powstaje w żółci. Mniej toksyczny w porównaniu z innymi lekami z grupy. Długo opóźnione w organizmie, do 80% jest wydalane z kałem.
Ampioks
Połączone przygotowanie grupy penicylinowej obejmuje Ampicylinę i Oksacylinę, jest aktywne przeciwko Escherichia coli, protea. Aby wesprzeć dawkowanie terapeutyczne we krwi, należy podawać domięśniowo 6 razy dziennie.
Lewomycetyna
Lub Chloramfenikol - ma szerokie spektrum działania, jest stosowany w leczeniu osób dorosłych z infekcjami jelitowymi, durem brzusznym, cholerą. Ze względu na właściwości toksyczne (nasilona niestrawność, wymioty, zahamowanie powstawania krwi, zapalenie nerwów, zaburzenia psychiczne) nie zaleca się leczenia dzieci w ciąży.
Co przepisano, aby wyeliminować infekcję jelitową w czasie ciąży?
W czasie ciąży biegunkę leczy się dietą, schematem picia, enterosorbentami. Antybiotyki są stosowane tylko w przypadku poważnego stanu matki oczekującej, jeśli ryzyko powikłań przekracza prawdopodobieństwo negatywnego wpływu na płód.
Lekarze stosują leki o najniższej toksyczności i niskiej wchłanialności z jelita. Należą do nich Alpha Normiks, Amoxicillin, Ceftizin. Mianowany salmonellą, cholerą, czerwonką, identyfikujący Proteus, Shigella, Clostridia.
Antybiotyki w leczeniu zakażeń jelitowych u dzieci
Ze względu na wysoką toksyczność i negatywny wpływ na organizm dzieci nie przepisują lewomycetyny, używają ograniczonej ilości penicylin i tetracyklin. Pokazywanie mniej niebezpiecznych narkotyków. Ich dawka jest obliczana na podstawie wieku i wagi dziecka.
- Rifaksymina (synonimy Alpha Normiks, Rifacol, Spiraxin) jest lekiem nisko toksycznym z grupy rifamycyny, dlatego jest szeroko stosowana w leczeniu zakażeń jelitowych u dzieci. Zabija shigella, enterobakterie, Klebsiella, Proteus, Staphylococcus, Enterococci, Clostridia. Przeciwwskazane w przypadkach wrzodu trawiennego i niedrożności jelit. Jest przepisywany w tabletkach lub zawiesinach.
- Azytromycyna jest preparatem makrolidowym, pochodną erytromycyny. Narusza syntezę białek w komórkach drobnoustrojów. Mianowany w kapsułkach lub tabletkach. Przeciwwskazane w zmianach w wątrobie i nerkach, w wieku poniżej 12 lat o masie poniżej 45 kg. Skutki uboczne w postaci utraty słuchu, agranulocytozy we krwi, drgawek, zaburzeń snu są rzadko obserwowane.
- Cefix - działa na wszelkie bakterie chorobotwórcze, przyjmowany w kapsułkach lub zawiesinach, maksymalna dawka powstaje po 2–6 godzinach. Daje reakcję alergiczną krzyżową z preparatami cefalosporynowymi. Negatywne objawy (nudności, ból głowy, eozynofilia we krwi) są rzadko obserwowane.
- Lekor, nowy lek przeciwdrobnoustrojowy z grupy Nitrofuran, działa poprzez hamowanie aktywności układów enzymatycznych syntetyzujących białka. Aktywny w identyfikacji większości patogenów w jelitach, nawet w ich zmutowanych szczepach. Tworzy wysokie lokalne stężenie na błonie śluzowej jelit. Ma niewielki wpływ na użyteczną florę. Łatwy w użyciu, ponieważ wymaga pojedynczej dawki dziennej.
Czas trwania leczenia jest ustalany przez lekarza, zależy to od stopnia zniszczenia flory patogennej i przywrócenia normalnych testów, ciężkości stanu pacjenta. Nie możesz zmienić miejsca przeznaczenia, dawki ani czasu trwania leczenia.
Przedawkowanie
Jeśli dawka nie jest prawidłowo określona, antybiotyki wykazują negatywne właściwości. Na przykład przyjmowanie cefotaksymu może być skomplikowane przez drgawki, zaburzenia świadomości. Ofloksacyna powoduje zawroty głowy, senność. Podczas leczenia azytromycyną utrata słuchu może zostać zmniejszona.
Prawie wszystkie leki mogą wywierać toksyczny wpływ na wątrobę, hamować tworzenie krwi. W badaniach krwi następuje zmiana zawartości komórek, zwiększając stężenie enzymów wątrobowych.
Leczenie antybiotykami wymaga badań kontrolnych. W przypadku jakichkolwiek nieprawidłowości należy przerwać przyjmowanie leku. Jeśli dawka jest dramatycznie zwiększona z powodu przypadkowego zatrucia, należy przepłukać żołądek i przyjąć enterosorbent.
Dodatkowe leczenie
W infekcjach jelitowych biegunka jest ochronna, więc nie bój się częstej biegunki. Z odchodami pochodzą resztki flory patogennej. Wzmocnić oczyszczanie jelit można uzyskać za pomocą sorbentów (węgiel aktywny, Enterosorbent, Smekta).
Zarówno dziecko, jak i dorosły muszą pić dużo płynów, aby przywrócić utracony płyn. Możesz pić przegotowaną wodę, wywar z rumianku, kory dębu, szałwii, zakwaszonej zielonej herbaty. Dieta pomaga oczyścić jelita i zmniejszyć podrażnienia. Nie możesz brać pikantnych, smażonych potraw.
Konieczne jest tymczasowe przejście na płynną owsiankę na wodzie, niegotowany bulion z kurczaka z grzankami, ryż i bulion owsiany. Aby przywrócić prawidłową florę jelitową po przebiegu antybiotyków, lekarze zalecają przyjmowanie probiotyków zawierających bifidobakterie i pałeczki kwasu mlekowego.
Leczenie antybiotykami jest najtrudniejsze dla osób z przewlekłymi chorobami wątroby i nerek. Po ukończeniu kursu należy sprawdzić biochemiczne badania krwi, możliwe jest przeprowadzenie nadzwyczajnego leczenia. Leki przeciwbakteryjne są stosowane tylko w pewnych wskazaniach. Ściśle zabronione dla zapobiegania.