Choroby dotykają wszystkich ludzi. W celu wytworzenia odporności, a także neutralizacji formacji wirusowych w organizmie, zaleca się wstrzyknięcie skutecznego leku - Cycloferon. Ma szeroki zakres efektów, oddziałując na najdalsze kąty narządów wewnętrznych. Jego stosowanie odbywa się zgodnie z instrukcjami i pod nadzorem lekarza.
Jak działa cykloferon
Substancja lecznicza Cycloferon działa jako induktor interferonu o niskiej masie cząsteczkowej. Taki wpływ określa duży zakres wpływu człowieka na aktywność biologiczną. Lek wywołuje działanie immunomodulujące, wywołuje działanie przeciwzapalne, a także działanie przeciwwirusowe, pozwalając organizmowi opierać się różnym patogennym bakteriom i mikroorganizmom.
Cykloferon jest aktywnie stosowany przeciwko różnym chorobom wirusowym, takim jak opryszczka lub grypa. Niektórzy lekarze zalecają podawanie leku jako środka immunostymulującego w leczeniu zakażeń bakteryjnych.
Tabletki Cycloferon
Lek jest zalecany w przypadku niedoborów odporności organizmu o różnym nasileniu, w tym u osób zakażonych HIV. Ponadto lek pomaga zneutralizować powstawanie reakcji autoimmunologicznych. Wykrywa działanie rakotwórcze, które dodatkowo zwiększa efekt terapeutyczny substancji leczniczej.
Największy wpływ leku występuje w pierwszych godzinach choroby. Jeśli wprowadzisz lek na pierwsze objawy choroby, poprawa zdrowia jest znacznie szybsza niż w innych sytuacjach. Sugeruje to, że podczas wstępnego wejścia wirusa do organizmu działanie głównego składnika leku hamuje tworzenie się wirusowej natury.
Jeśli Tsikloferon zostanie wprowadzony do organizmu w ciągu 2 lub 3 dni choroby, wynik działania substancji czynnej znacznie się zmniejsza. W tym przypadku lek neutralizuje nowe komórki DNA wirusa, ale stare nadal pozostają w ciele chorego.
Dlatego w późniejszych okresach podawania Cykloferonu leczenie należy prowadzić dłużej niż podczas przyjmowania leku w pierwszych godzinach pierwszych objawów.
Po wprowadzeniu leku do organizmu maksymalne stężenie w osoczu jest wykrywane w ciągu pierwszych 2-3 godzin. Działanie składnika czynnego zaczyna spadać po 8 godzinie od podania do środka. W pełni wyświetlany w ciągu najbliższych 24 godzin. Okres półtrwania pozostałości jest regulowany przez 4-5 godzin.
Lek jest produkowany przez rosyjskie firmy farmaceutyczne. Główną substancją czynną Cycloferon jest octan akrylonu megluminy. Ponadto skład leku obejmuje środki pomocnicze, takie jak glikol propylenowy, hypromeloza. Odnotowano obecność kopolimeru kwasu metakrylowego i akrylanu etylu, a także rejestrowano polisorbat i stearynian wapnia.
Choroby, przeciwko którym Cycloferon jest skuteczny
Aktywny składnik rozszerza swój wpływ na szeroki zakres chorób. Cykloferon wpływa nie tylko na choroby o etiologii wirusowej, ale także ma pozytywny wpływ na neutralizację rozwoju nowotworów, różnych nowotworów i procesów zapalnych.
Istnieją choroby, które po ekspozycji na Cycloferon zmniejszają ich aktywność:
- Choroby wirusowe dowolnego typu - SARS, grypa, rodzaje zakażenia opryszczką, takie jak półpasiec, brodawczakowatość, wirus cytomegalii, typ prosty, wirusowe zapalenie wątroby, enterowirus, HIV. Dzięki właściwościom immunomodulującym substancji czynnej wzrasta odporność organizmu ludzkiego na czynniki chorobotwórcze i różne choroby.
- Zakaźna infekcja typu bakteryjnego - pozytywny wpływ na organizm, neutralizujący proliferację chlamydii w chlamydiach, wzrost E. coli w narządach trawiennych i moczu. Przyczynia się do blokowania powstawania zapalenia oskrzeli, zapalenia cewki moczowej, zapalenia opłucnej, gruźlicy i zapalenia pochwy.
- Skuteczny w przypadku reumatoidalnego zapalenia stawów i choroby zwyrodnieniowej stawów - w leczeniu tych chorób lek wywołuje działanie przeciwzapalne.
- Neuroinfekcje - zapalenie mózgu, zapalenie opon mózgowych. Po wystawieniu na działanie substancji czynnej ujawnia się zwiększona aktywność głównego składnika Cycloferon o niskiej masie cząsteczkowej, octanu megluminy i akrydonu.
Forma uwalniania tabletki jest zalecana do przyjmowania dorosłych i dzieci. Leczenie Cykloferonem jest prowadzone w ramach kompleksowej terapii przy użyciu innych skutecznych leków.
Maść Cycloferon i opryszczka
Wiele osób często cierpi na opryszczkę na twarzy, wargach lub narządach płciowych. Cykloferon może być stosowany do neutralizowania bolesnych wysypek zarówno jako zewnętrzny produkt leczniczy (maść), jak i jako preparat doustny (tabletki).
Stosowanie leku musi być połączone ze specjalnie opracowanymi środkami do eliminacji opryszczki - acyklowiru. Cykloferon ma zdolność zwiększania działania leków przeciwpasożytniczych, stymulując najszybszy powrót do zdrowia.
Maść na opryszczkę
Dodatkowo musisz użyć zewnętrznych środków ekspozycji. Zamiast maści mającej na celu wyeliminowanie objawów opryszczki na dotkniętych obszarach, która opiera się na acyklowirie (Zovirax, Acyclovir-Pencivir, Gerpevir, Acic), wielu lekarzy zaleca stosowanie maści cykloferonowej.
Taka zmiana maści leczniczej powinna być przeprowadzona, gdy organizm przyzwyczai się do stałego wpływu maści na bazie acyklowiru. Poddany tradycyjnym środkom pozytywny wynik nie jest długim okresem. Dlatego warto zastąpić lek substancją czynną w postaci maści cykloferonowej.
Aby szybko wyeliminować widoczne oznaki różnego rodzaju opryszczki, maść Cycloferon nakłada się kilka razy dziennie (4-5) na grudki wypełnione płynem.
Leczenie przeprowadza się po konsultacji z lekarzem prowadzącym przez 5 dni. Jeśli nie ma pozytywnego efektu, a ból wzrasta, konieczne jest przeprowadzenie dodatkowego badania, zidentyfikowanie dokładnej diagnozy i, jeśli to konieczne, zastąpienie substancji czynnej innym lekiem.
Cykloferon: schemat stosowania i dawkowania
Cykloferon w postaci tabletek zaleca się wchodzić do organizmu 1 raz na 24 godziny przed posiłkami przez 30 minut. Jednocześnie nie zaleca się łamania drażetki przez połknięcie pigułki w całości i spłukanie jej 100 g płynu - wody lub herbaty.
Dawkowanie jest przepisywane indywidualnie przez lekarza prowadzącego, w zależności od choroby rozpoznanej po diagnozie. Dawka jest podawana na podstawie ciężkości choroby i kategorii wiekowej pacjenta.
Podczas wykrywania chorób górnych dróg oddechowych za pomocą tabletek Cycloferon. Są one podawane doustnie (przez usta), rozpuszczone w przewodzie pokarmowym, stamtąd do krwiobiegu. Osocze przenosi substancję czynną w całym ciele, osiągając proces zapalny.
Punktem ujemnym jest to, że po wchłonięciu efekt terapeutyczny osiąga się dopiero po 30 minutach.
W przypadku różnych chorób dla dorosłych i dzieci wyróżnia się następujące dawki:
- Zakażenie opryszczką - pacjenci dorośli, 4 tabletki na 1-2, 4-6, 8 i co 3 dni. Razem powinny zająć 40 tabletek podczas kursu. W przypadku dzieci wkład jest również przepisywany jako dorosły pacjent, ale przez pierwsze 7 dni, 1 tabletka.
- Infekcje jelitowe w ostrej postaci - codzienne podawanie leku odpowiada leczeniu zakażenia wirusem opryszczki, ale dawka dla dorosłych jest zmniejszona o 2 razy. Przebieg terapii - 20 tabletek. Dla dzieci 6 tabletek należy przyjmować identycznie.
Dawkowanie przepisuje się zgodnie z kategorią wiekową:
- Dzieci od 4 do 6 lat - 1 tabletka, ważąca 150 mg na 1 przyjęcie
- Dzieci w wieku 6-11 lat - 2-3 tabletki, objętość 300-450 mg
- Młodzież od 12 lat i dorośli - od 3 do 4 tabletek 450-600 mg na dawkę
Oprócz tabletek Cycloferon jest dostępny w postaci zastrzyków i maści. Iniekcje wykonuje się zgodnie ze standardowym schematem, ale dawka jest dostosowywana, aby dostać się do ludzkiego ciała. Zwykle podaje się domięśniowo w dawce 250 mg na 10 wstrzyknięć. W większości przypadków zaleca się powtórzenie przebiegu leczenia.
Do użytku na zewnątrz konieczne jest zdezynfekowanie zaatakowanego obszaru. Nałóż gładką warstwę maści bawełnianym wacikiem, delikatnie wcierając ją w stan zapalny. Częstotliwość stosowania - do 2 razy dziennie. Czas ekspozycji jest regulowany przez 5 dni.
W przypadku chorób ginekologicznych kobietom zaleca się nawilżanie gazowego tamponu maścią leczniczą i wstrzykiwanie do jamy pochwy na okres do 2-3 godzin. U mężczyzn z zakażeniami narządów płciowych narząd płciowy jest smarowany zewnętrznie maścią. Ponadto konieczne jest umycie cewki moczowej i wykonanie rozwiązań cewkowo-cewkowych i instalacyjnych przez 30 minut. Przebieg stosowania reguluje się w ciągu 14 dni od pierwszego użycia.
W przypadku zakażenia jamy ustnej lub rozwoju długoterminowego zapalenia przyzębia dentystycznego, najpierw należy użyć roztworu antyseptycznego do płukania.
Dopiero po tym stosuje się lek wacikiem lub specjalnym aplikatorem. Substancję czynną nanosi się na dotknięty obszar w odstępach 12-godzinnych. Czas stosowania waha się od 12-14 dni. Nawet jeśli widoczne objawy zostaną wyeliminowane, terapię należy przeprowadzić do końca.
Wdychanie cykloferonu
Oprócz postaci tabletki Cycloferon, maści, zastrzyk do wstrzykiwań może być stosowany jako inhalacja w chorobach górnych dróg oddechowych, takich jak zapalenie opłucnej lub zapalenie oskrzeli. Metoda ta jest niekonwencjonalną metodą wpływania na proces zapalny, ale dość skuteczną.
Wdychanie leku
Aktywny składnik Cycloferon ma działanie przeciwzapalne i przeciwwirusowe. Z tego powodu lek wziewnie rozpyla cząsteczki lecznicze. Te ostatnie osiadają na powierzchni błon śluzowych, łagodząc w ten sposób skurcz oskrzeli i stan zapalny.
Zwiększony wpływ ekspozycji jest wykrywany w czasie inhalacji podczas leczenia powikłań podczas grypy, takich jak zapalenie płuc i nieżytowe zapalenie oskrzeli.
Do inhalacji roztworem cykloferonu należy zakupić nebulizator. Stymuluje podział leku na najmniejsze cząsteczki, co zapewnia ich wysoką zdolność do penetracji błony śluzowej i tkanek miękkich narządów wewnętrznych.
W momencie stosowania leku przez urządzenie cząsteczki substancji wnikają do najdalszych i najwęższych pęcherzyków płucnych pacjenta.
W sprzedaży nie ma specjalnego rozwiązania do inhalacji. Iniekcje do wstrzykiwań należy kupować oddzielnie i rozcieńczać roztworem soli lub innymi skutecznymi składnikami.
Skutki uboczne i przeciwwskazania
Cykloferon, podobnie jak niektóre stymulanty odpornościowe, jest czynnikiem toksycznym. Jednak dawka toksyny zawartej w preparacie jest znacznie mniejsza w porównaniu z innymi substancjami przeciwwirusowymi. Dlatego najczęściej po wprowadzeniu leku nie obserwuje się działań niepożądanych.
W większości przypadków jedyną możliwą negatywną manifestacją jest reakcja alergiczna w postaci świądu lub wysypki. Zjawisko to jest znacznie mniejsze niż skutki uboczne Viferon, objawiające się biegunką, sennością, apatią lub stanami depresyjnymi.
Przed wejściem należy dokładnie określić możliwość występowania przeciwwskazań. Nie stosować u pacjentów, którzy zidentyfikowali następujące patologie:
- Poważne choroby nerek i wątroby
- Okres ciąży w dowolnym momencie rozwoju
- Stany patologiczne tarczycy
- Dzieci do 4 lat
- Indywidualna nietolerancja na główny składnik Cycloferon lub jego części składowych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek reakcje alergiczne lub inne działania niepożądane, należy przerwać stosowanie i skonsultować się z lekarzem. Ścisłe wprowadzenie leku nie pozwala na wystąpienie negatywnych sytuacji lub alergii. Niezależne użytkowanie jest zabronione ze względu na fakt, że niewłaściwy wkład nie stymuluje uzdrowienia, ale pogarsza sytuację, pozbawiając osobę własnej odporności.
W związku z tym stosowanie Cycloferon należy przeprowadzać zgodnie z zaleceniem lekarza prowadzącego, zgodnie ze ściśle określonym schematem. Lek umożliwia pozbycie się wielu chorób, działając jako terapia skojarzona z innymi lekami.
OBLICZANIE TABLETEK CYCLOFERON NA ODBIÓR
Jakie są wskazania do przyjmowania cykloferonu (tabletek)?
Określ wiek pacjenta (liczba pełnych lat)
Określ wagę pacjenta
Obliczanie schematu leku Cycloferon:
Instrukcje użytkowania
CYCLOFERON tabletki 150 mg (CYCLOFERON)
Numer rejestracyjny: N N001049 / 02-12.12.2007
Nazwa handlowa: CYCLOFERON ® (CYCLOFERON ®)
Postać dawkowania: tabletki powlekane dojelitowo.
Składniki: jedna tabletka zawiera:
substancja czynna - octan akrylonu megluminy w odniesieniu do kwasu octowego akrydonowego - 150 mg; substancje pomocnicze: powidon - 7,93 mg, stearynian wapnia - 3,07 mg, hypromeloza - 2,73 mg, polisorbat 80 - 0,27 mg, kopolimer kwasu metakrylowego i akrylanu etylu - 23,21 mg, glikol propylenowy - 1,79 mg.
Opis: tabletki dwuwypukłe żółte, pokryte powłoką jelitową.
Grupa farmakoterapeutyczna:
środek immunostymulujący.
Kod ATH - L03AH
Właściwości farmakologiczne
Farmakodynamika.
Cykloferon jest induktorem interferonu o niskiej masie cząsteczkowej, który określa szeroki zakres jego aktywności biologicznej (przeciwwirusowej, immunomodulacyjnej, przeciwzapalnej itp.).
Cykloferon jest skuteczny przeciwko wirusom opryszczki, grypie i innym czynnikom wywołującym ostre choroby układu oddechowego. Ma bezpośrednie działanie przeciwwirusowe, hamując reprodukcję wirusa we wczesnych stadiach (1-5 dni) procesu zakaźnego, zmniejszając zakaźność potomstwa wirusa, prowadząc do powstawania wadliwych cząstek wirusowych. Zwiększa nieswoistą odporność organizmu na infekcje wirusowe i bakteryjne.
Farmakokinetyka.
Kiedy przyjmuje się dawkę dobową, maksymalne stężenie w osoczu osiąga się w ciągu 2-3 godzin, stopniowo zmniejsza się do 8 godziny, a po 24 godzinach wykrywa się cyklofoferon w śladowych ilościach. Okres półtrwania leku wynosi 4-5 godzin, więc stosowanie leku Cycloferon w zalecanych dawkach nie stwarza warunków do kumulacji w organizmie.
Wskazania do użycia
U dorosłych w złożonej terapii:
- grypa i ostre choroby układu oddechowego;
- zakażenie opryszczką.
U dzieci od czwartego roku życia w złożonej terapii:
- grypa i ostre choroby układu oddechowego;
- Infekcja herpetyczna.
Przeciwwskazania
Ciąża, okres karmienia piersią, wiek dzieci do 4 lat (ze względu na niedoskonały akt połykania), indywidualna nietolerancja na składniki leku, zdekompensowana marskość wątroby.
Z ostrożnością
W chorobach układu pokarmowego w ostrej fazie (erozja, wrzody żołądka i / lub dwunastnicy, zapalenie błony śluzowej żołądka i dwunastnicy) i reakcjach alergicznych w historii przed zażyciem leku, należy skonsultować się z lekarzem.
Stosować w czasie ciąży i podczas karmienia piersią
Przeciwwskazane stosowanie podczas ciąży i podczas karmienia piersią.
Dawkowanie i podawanie
Wewnątrz, raz dziennie, 30 minut przed posiłkiem, bez żucia, pijąc 1/2 szklanki wody, w dawkach wiekowych:
Dzieci 4-6 lat: 150 mg (1 tabletka) w recepcji;
Dzieci 7-11 lat: 300-450 mg (2-3 tabletki) w recepcji;
dorośli i dzieci powyżej 12 lat: 450-600 mg (3-4 tabletki) w recepcji.
Zaleca się powtórzenie kursu w ciągu 2-3 tygodni po zakończeniu pierwszego kursu.
Cycloferon - instrukcja, zastosowanie dla dorosłych i dzieci
Cykloferon jest analogiem leków przeciwwirusowych o właściwościach immunomodulujących. Instrukcja reguluje stosowanie leków w różnych zakażeniach, zakażeniach wirusowych i bakteryjnych. Jest to jeden z najpopularniejszych induktorów interferonu, który ma potrójny efekt. Ogranicza rozprzestrzenianie się wirusa, stymuluje układ odpornościowy i leczy stany zapalne. Kiedy trzeba stosować cykloferon i jaki jest schemat leczenia?
Cycloferon - modulator odporności
Cykloferon jest induktorem interferonu. Oznacza to, że stymuluje produkcję substancji przeciwwirusowych (interferonów) w komórkach ludzkich. Własne interferony przeciwdziałają infekcji wirusowej i zapewniają odpowiedź immunologiczną na organizm.
Substancja czynna cykloferonu stymuluje syntezę trzech typów komórek odpornościowych - alfa, betta i ludzkich interferonów gamma. Komórki alfa i beta działają przeciwko różnym wirusom. Ciała gamma normalizują pracę własnej odporności. Ponadto interferon gamma zwalcza infekcje bakteryjne w oskrzelach i płucach.
Cykloferon jest przepisywany, gdy jego własna odporność nie jest w stanie kontrolować reprodukcji infekcji wirusowej. Może być również przepisywany jako dodatek do antybiotyków w przypadku każdej infekcji bakteryjnej. Jednak należy rozumieć, że cykloferon nie jest antybiotykiem i nie może w pełni zastąpić antybiotykoterapii.
Największa aktywność odporności jest niezbędna w przypadku zainfekowania wirusami. Przeciw wirusom medycyna nie może zaoferować żadnych konkretnych leków (wyjątkiem od ogólnej zasady jest opryszczka, lek, którego leczenie zostało już zsyntetyzowane i zwany acyklowirem). Wszystkie inne wirusy, patogeny nie „boją się” leczenia i nie mają konkretnego leku, z wyjątkiem ludzkich ciał odpornościowych.
Modulatory odporności i stymulanty: wybór i różnice
Jaka jest różnica induktorów odporności od stymulujących leków? Induktory - model, wzmocnienie, tworzenie własnej odporności. Wyzwalają syntezę komórek odpornościowych w ludzkich komórkach. Sprawiają, że ciało jest odporne na infekcje.
Środki pobudzające - dostarczają ciałom odpornościowym innych ludzi do ciała i tym samym unieruchamiają ich własną odporność. Środki pobudzające to „kule”, które hamują aktywną produkcję własnego interferonu.
Zatem główną zaletą modulatorów do stymulantów - nie wpływają niekorzystnie na układ odpornościowy człowieka. Nie stłumiaj pracy własnej odporności, nie twórz uzależnienia.
Jak działa cykloferon
Lek zawiera kwas akrydon-octowy (inna nazwa to octan megluminy-kriononu), zapewnia główny efekt terapeutyczny (stymuluje produkcję interferonów). Ponadto, zgodnie z adnotacją, tabletki i maści cykloferonu zawierają dodatkowe składniki - stearynian wapnia, polisorbat, kopolimer, glikol etylenowy. Zapewniają one postać leku (maść, proszek lub roztwór), obecność powłoki (w tabletkach), bezpieczeństwo substancji leczniczej (jej zachowanie).
Specyficzność cykloferonu polega na jego podwójnym działaniu. Nie tylko stymuluje syntezę komórek odpornościowych, ale także tłumi młode wirusy (w medycznej terminologii mówią, że zmniejsza infekcyjność potomstwa, tworzy wadliwe cząstki wirusa, które nie są zdolne do dalszej reprodukcji). Zatem cykloferon jest jednocześnie lekiem przeciwwirusowym i immunomodulującym.
Maksymalny efekt przyjmowania cykloferonu powstaje przy wczesnym leczeniu. Jeśli lek jest przyjmowany w pierwszych godzinach choroby, poprawa następuje szybciej (we wczesnych stadiach choroby reprodukcja wirusowego DNA jest prawie całkowicie stłumiona).
Jeśli leczenie rozpoczyna się drugiego lub trzeciego dnia wystąpienia bolesnych objawów, działanie leku jest powolne. Cykloferon neutralizuje nowe wirusowe DNA, ale stare wirusy nadal utrzymują się w organizmie człowieka. Dlatego, z późnym rozpoczęciem leczenia, czas powrotu do zdrowia jest opóźniony.
Choroby, przeciwko którym cykloferon jest skuteczny
Aktywny składnik leku zapewnia szeroki zakres jego działania biologicznego. Cykloferon działa przeciwko różnym wirusom i bakteriom, przeciwko stanom zapalnym i nowotworom. Wzmacnia odporność i hamuje rozwój czynników rakotwórczych, ogranicza rozprzestrzenianie się przerzutów i zatrzymuje wzrost guzów. Cykloferon zmniejsza rozmnażanie komórek nowotworowych, dopóki nie tłumią ich wzrostu.
Ponadto cykloferon może zmniejszać reakcje autoimmunologiczne (alergiczne). Pomaga to zmniejszyć ból i zmniejszyć stan zapalny.
W przypadku leczenia miejscowego (maści) zwiększa się miejscowa odporność (właściwości ochronne komórek skóry). Błony komórkowe stają się gęstsze, przywracają zdolność do nie przekazywania wirusowego DNA do komórki. Tym samym rozwój infekcji i infekcji nowych komórek zatrzymuje się.
Interesujące: cykloferon nie działa bezpośrednio na mikroorganizmy bakteryjne. Ogranicza wirusy i podnosi własną odporność, która skutecznie radzi sobie z każdą infekcją.
Wskazania do powołania leku to szeroka lista różnych chorób. Cykloferon jest stosowany w pediatrii i terapii, neurologii i ginekologii, niedoborze odporności i chorobach autoimmunologicznych. Podajemy infekcje i choroby, w których stosowany jest lek:
- Każda choroba wirusowa (grypa, ARVI, wszystkie rodzaje opryszczki - prosta, półpasiec, cytomegalowirus, wirusowe zapalenie wątroby, brodawczakowatość, enterowirus, HIV) - dzięki swoim właściwościom immunomodulacyjnym cykloferon zwiększa odporność organizmu na infekcje.
- Zakażenia bakteryjne - cykloferon wzmacnia odpowiedź immunologiczną w chlamydiach, Escherichia coli, zapaleniu oskrzeli, zapaleniu opłucnej, zapaleniu pochwy, zapaleniu cewki moczowej i gruźlicy.
- Neuroinfekcje (zapalenie opon mózgowych, zapalenie mózgu) - skuteczność ich leczenia determinuje wysoką zdolność przenikania cykloferonu o niskiej masie cząsteczkowej.
- Reumatoidalne zapalenie stawów i choroba zwyrodnieniowa stawów - w leczeniu tych chorób wymagane jest przeciwzapalne działanie leku.
Cykloferon w zapobieganiu chorobom wirusowym jest stosowany, gdy istnieje zagrożenie infekcją - jeśli był bliski kontakt z nosicielem wirusa i istnieje realna szansa na zakażenie, aby uzyskać chorobę. Przy zwykłym przeziębieniu cykloferon nie jest konieczny. Stosowanie immunomodulatorów jest uzasadnione jedynie poważną infekcją i własną niską odpornością. Jeśli organizm radzi sobie z chorobą samodzielnie, nie ma potrzeby przyspieszania powrotu do zdrowia.
Maść cyklopoferonowa i opryszczka
Często lek jest przepisywany na różne formy zakażeń opryszczką. Cykloferon na opryszczkę jest stosowany do leczenia zewnętrznego i wewnętrznego. Jego technika jest połączona ze specyficznym środkiem przeciwpasożytniczym - acyklowirem. Cycloferon poprawia swoje działanie i przyspiesza regenerację.
Poprawia również stan zewnętrzny pacjenta. Zamiast specjalnego kremu z acyklowirem (Zovirax, Acic) można stosować maść cykloferonową. Ten środek jest konieczny, gdy przyzwyczajenie do acyklowiru następuje, gdy przestaje pojawiać się efekt terapeutyczny użycia Zovraków lub Atika. W takim przypadku konieczne jest zastąpienie leku nowym składnikiem aktywnym.
Kiedy opryszczka do celów zewnętrznych, użyj mazidła - cykloferon maści. Stosuje się go do miejsc wybuchów bańki kilka razy dziennie.
Co jeszcze można leczyć maścią?
- Opryszczka twarzy i narządów płciowych (smarowanie zewnętrznych wysypek w celu zmniejszenia świądu, bólu i ograniczenia ich rozprzestrzeniania się).
- Zakażenia bakteryjne narządów płciowych (rzęsistki, rzeżączka, chlamydia), ich konsekwencjami są zapalenie cewki moczowej i zapalenie pochwy.
- Infekcje zębów i stany zapalne to przewlekłe zapalenie przyzębia.
Formy uwalniania preparatu: cykloferon dla dorosłych i dzieci
Cycloferon jest dostępny w trzech typach:
- pigułki;
- roztwory do iniekcji;
- mazidło (maść z cykloferonem do użytku zewnętrznego).
Nie ma i nie są dostępne świece cykloferon lub krople leku.
Roztwór cykloferonu w ampułkach - do inhalacji i iniekcji
Roztwór leku do wstrzykiwań domięśniowych i dożylnych jest dostępny w ampułkach. Stosowanie zastrzyków cykloferonu jest wysoce skutecznym leczeniem. Zastrzyki dostarczają substancje lecznicze bezpośrednio do krwi, omijając narządy trawienne.
Każda ampułka substancji zawiera 2 ml roztworu roboczego (gotowego do podania). Każdy mililitr roztworu zawiera 125 mg kwasu, aw ampułce 250 mg aktywnego środka terapeutycznego.
Zastrzyki są przepisywane na poważne choroby - rozległą opryszczkę, zapalenie wątroby, wirus cytomegalii, zapalenie opon mózgowych. W przypadku przeziębienia lub zapalenia płuc przyjmuj tabletki.
Tabletki Cycloferon
W leczeniu narządów oddechowych częściej stosuje się tabletki cykloferonowe. Mają mniejszą skuteczność terapeutyczną. W celu wchłonięcia przechodzą cały przewód pokarmowy osoby i wchodzą do krwi zaledwie pół godziny po spożyciu. W tym przypadku niektóre użyteczne składniki zostaną utracone.
Aby poprawić działanie tabletek, instrukcja zaleca przyjmowanie ich na pusty żołądek, niezależnie od jedzenia, co najmniej pół godziny przed posiłkiem.
Tabletki Cykloferon są powlekane powłoką, która rozpuszcza się tylko w jelitach. Powłoka ta chroni lek przed rozszczepieniem żołądka kwasem solnym. Dlatego tabletki cykloferon należy połykać w całości, bez żucia lub dzielenia na części. Recenzje tabletek cykloferonu można znaleźć na końcu artykułu.
Jedna tabletka cykloferonu zawiera 150 mg substancji czynnej (kwas acridoneoctowy). Ilość składnika leku, który dostaje się do krwiobiegu z jelita, jest określona przez stan błony śluzowej jelita grubego. W obecności wrzodów, blizn, złogów kału zmniejsza się wchłanianie kwasu, co automatycznie zmniejsza skuteczność leczenia.
Jak przyjmować cykloferon - instrukcje stosowania i dawkowania
Lek jest wysoce rozpuszczalny w dowolnych płynach biologicznych. Maksymalna ilość substancji czynnej gromadzi się w tkance limfoidalnej (zwiększa się produkcja interferonów w ciągu 72 godzin po przyjęciu leku). W krwi ludzkiej substancja czynna działa znacznie mniej - do 48 godzin po podaniu leku. Okresy te określają schemat leczenia (lub częstotliwość przyjmowania cykloferonu) - raz na dwa dni.
Ważne: Cykloferon należy podawać lub połykać w tym samym czasie. Powinien być zgodny z wybranym schematem leczenia. Ścisła kontrola schematu i dawkowania zapewnia stałą obecność we krwi wymaganej ilości interferonu, a tym samym sukces i skuteczność terapii.
Czytamy, że mówi instrukcja użytkowania cykloferonu. Pierwszą ważną informacją jest to, że zaleca się wykonanie immunogramu i skonsultowanie się z immunologiem przed przyjęciem leku. W przeciwnym razie narzędzie może być nieskuteczne (w najlepszym przypadku pieniądze zostaną zmarnowane). A co gorsza, może być szkodliwe. Jeśli nie masz możliwości skontaktowania się z kompetentnym lekarzem, uważnie przeczytaj instrukcje i postępuj zgodnie z jego zaleceniami.
Dawki leku zależą od wieku i złożoności choroby, stopnia zakażenia.
Jak pić tabletki cykloferonu dla dzieci?
- Starsze niż 4 lata, ale młodsze niż 7, należy przyjmować po 1 tabletce.
- Po 7 i do 12 lat - 2 tabletki w recepcji.
- Po 12 - 3 tabletkach leku na raz.
Ważne: cykloferon dla dzieci jest ważny po 4 roku życia, schemat leczenia (codziennie lub co drugi dzień) zależy od rodzaju wirusa patogenu i czasu trwania choroby.
Jak przyjmować cykloferon u dorosłych? Leczenie dorosłych uwzględnia rodzaj choroby i jej patogen.
- Wirusowe zapalenie wątroby - dwa razy dziennie po 125 mg substancji.
- Opryszczka, grypa, zakażenia układu moczowo-płciowego - pierwsze dwa dni po 125 mg, po - dzień 125 mg (czyli przyjmowanie leku w 1,2, a następnie - 4, 6, 8 dni choroby).
- Zakażenia neurowirusem - w pierwszych dwóch dniach - 250 mg, po - 125 mg co drugi dzień.
Cykloferon osiąga stężenie wymagane do leczenia w ciągu 2 godzin po podaniu doustnym (przez usta). Dzięki iniekcjom substancja cykloferonalna wchodzi natychmiast do krwi. W ludzkim krwioobiegu cykloferon działa przez 8 godzin. Po - wydalane przez drogi moczowe i nerki.
Wdychanie cykloferonu
Niekonwencjonalna metoda leczenia zapalenia oskrzeli i zapalenia opłucnej - inhalacja roztworem cykloferonu. Ponieważ aktywny składnik leku łączy działanie przeciwwirusowe i przeciwzapalne, hamuje procesy zapalne w drogach oddechowych człowieka. Leczenie powikłań grypy, zapalenia oskrzeli i stanów zapalnych płuc jest wysoce skuteczne.
Do inhalacji za pomocą nebulizatora. Zapewnia najmniejszy rozmiar cząstek leczniczych i ich wysoką zdolność penetracji. Wdychany nebulizatorem aerozol leku przenika do najwęższych pęcherzyków płucnych człowieka.
W aptekach nie ma specjalnego roztworu zawierającego cykloferon do inhalacji. Konieczne jest zakupienie ampułek leku i użycie ich zawartości do inhalacji w nebulizatorze.
Skutki uboczne i przeciwwskazania
Podobnie jak wiele stymulatorów odporności, cykloferon jest substancją toksyczną. Jednak jego toksyczność jest minimalna w porównaniu z innymi lekami przeciwwirusowymi. Dlatego lista działań niepożądanych, które mogą pojawić się po zastosowaniu cykloferonu, jest niewielka. Jest znacznie mniejsza niż lista komplikacji w leczeniu Viferon (lek z syntetycznym obcym białkiem). W przeciwieństwie do Viferon, cykloferon nie powoduje biegunki, depresji, apatii ani senności.
Jakie są przeciwwskazania do stosowania cykloferonu?
- Poważne choroby nerek i wątroby (marskość). Aktywny składnik aktywny (kwas) jest wydalany z moczem, a nie tylko nerki, ale także wątroba intensywnie działa.
- Ciąża - lek nie jest przepisywany kobietom w czasie ciąży i karmienia piersią z powodu toksyczności.
- Dzieci w wieku do 4 lat.
- Reakcje alergiczne i choroby tarczycy - w tych warunkach cykloferon jest stosowany w leczeniu, ale z ostrożnością.
Alergiczne działania niepożądane mogą mieć postać wysypki, świądu, obrzęku w miejscu wstrzyknięcia leku. Nie tylko sam lek, ale także dodatkowe składniki mogą powodować podobną reakcję. Często przyczyną reakcji alergicznej jest metyloglukamina, substancja kształtująca w tabletkach cykloferonu. W mazidle (maści) tego składnika nie ma zatem cyklofonu maści nie wywołuje alergii.
Ważne: Nie zaleca się dawania młodym dzieciom żadnych stymulantów odporności. Cykloferon i interferony mogą zakłócać tworzenie własnej odporności dziecka. Dlatego specyficzne leczenie stosuje się tylko w przypadku ostrej potrzeby (wysoka temperatura, przedłużony przebieg choroby, osłabiona odporność).
Cykloferon: analogi leków
Czasami ceny cykloferonu są zmuszone do szukania tańszych analogów leku. Co może zastąpić immunomodulator?
Lista leków przeciwwirusowych oferowanych przez przemysł farmaceutyczny jest dość duża. Jednak niewielu z nich ma szeroką złożoną akcję i jednocześnie ma niewielką cenę. Wśród tanich analogów cykloferonu można nazwać tylko nalewką z echinacei purpurową. Cena wszystkich innych leków przeciwwirusowych jest porównywalna z kosztem cykloferonu, ale gorsza pod względem skuteczności leczenia.
Co może zastąpić cykloferon przy jego braku w aptece:
Anaferon jest homeopatycznym immunomodulatorem. Szeroko stosowany w chorobach układu oddechowego, upojeniu temperaturowym, grypie.
Amiksin - immunomodulator o szerokim działaniu przeciwwirusowym, z substancją czynną - tiloronem. Stosuje się go w przypadku grypy, opryszczki, cytomegalii, gruźlicy, chlamydii. U dzieci zatwierdzonych do użytku po 7 latach.
Arbidol jest środkiem przeciwwirusowym, induktorem interferonu, zawiera przeciwciała przeciwko interferonowi gamma, jest skuteczny przeciwko wirusom grypy A i B.
Galavit - zawiera substancję chemiczną o złożonej nazwie - aminodihydroftalazalindion sodu. Wpływa na makrofagi i tym samym modeluje układ odpornościowy.
Lavomax - lek zawierający aktywny składnik tiloron. Substancja ta indukuje również interferon (stymuluje jego syntezę w komórkach ludzkich). Jest stosowany w leczeniu zakażeń opryszczką - wirus prosty, Zoster, wirus cytomegalii. Oznacza to również przeciwko wirusowemu zapaleniu mózgu i rdzenia, chlamydii, grypie. Użyj dla dorosłych i dzieci powyżej 12 lat.
Oscillococcinum to kolejny lek homeopatyczny, który jest szeroko stosowany w przypadku epidemii grypy i innych ostrych zakażeń wirusowych układu oddechowego.
Timogen jest immunomodulatorem o właściwościach radioprotekcyjnych.
Tak więc przy podejmowaniu decyzji, co wybrać - cykloferon lub arbidol, anaferon, inne analogi antywirusowe - konieczne jest uwzględnienie wpływu leków. Cycloferon zapewnia kompleksowe leczenie i jest stosowany do różnych wirusów, bakterii, stanów zapalnych. Inne podobne leki mają węższe granice stosowania (na przykład tylko przeziębienia i infekcje przewlekłe) i tę samą cenę.
Cycloferon Recenzje
Rita P., Chertovitsy: Podczas epidemii grypy moja córka miała gorączkę przez tydzień. Dla nas jest to nonsens - zwykle chorujemy nie dłużej niż trzy dni z temperaturą i kilkoma dniami - zdrowiejemy bez temperatury. Młody lekarz przepisał zarówno lek przeciwwirusowy, jak i antybiotyk. Powiedziała, że można użyć dowolnego leku przeciwwirusowego, a cykloferon jest najbardziej optymalną kombinacją ceny i działania.
Alexander D., Adler: Był leczony cykloferonem, nie było skutków ubocznych, ale nie zauważyłem żadnego specjalnego leczenia. To prawda, że zaczął robić zastrzyki trzeciego dnia choroby, ale tutaj piszą, że jest późno, więc nie tak skuteczne.
Wszystkie informacje mają charakter wyłącznie informacyjny. I nie jest instrukcją do samodzielnego leczenia. Jeśli źle się poczujesz, skontaktuj się z lekarzem.
Cycloferon
Cykloferon należy do induktorów interferonu o niskiej masie cząsteczkowej. Ma bardzo szeroką bioaktywność widmową. Jest przepisywany w celu uzyskania przeciwzapalnych, przeciwwirusowych, przeciwnowotworowych, immunostymulujących, antyproliferacyjnych efektów terapeutycznych.
Instrukcje dla Cycloferon wskazywały, że przyjmowane równolegle ze środkami przeciwbakteryjnymi, zwiększają ich działanie (stosowane w leczeniu infekcji jelitowych). Poprzez aktywację odpowiedzi immunologicznej organizmu zapobiega powstawaniu nowotworów w organizmie, co prowadzi do jego działania przeciwprzerzutowego i przeciwnowotworowego. Na układ odpornościowy oddziałuje poprzez aktywację limfocytów T, proces fagocytozy, komórki zabójcy itp.
Skład i forma uwalniania
Występuje w kilku postaciach farmakologicznych.
Maść cyklofoferonowa (mazidło)
Ma 5% zawartości substancji czynnej, żółty przezroczysty odcień, specyficzny zapach, ledwo wyczuwalny. Maść w łańcuchu aptecznym można kupić w dawce 5 i 30 ml. Maseczka składa się z takich składników: octan megluminy, akrydon, glikol propylenowy, chlorek benzalkoniowy.
Mają specjalną zewnętrzną powłokę i dawkę 150 mg. Każda tabletka zawiera octan metyloglukaminy akridonu i dodatkowe substancje.
Jest wytwarzany w ampułkach o stężeniu 12,5%. Jest to roztwór wodny stosowany do wstrzykiwań. Każda ampułka o pojemności 2 ml zawiera octan metyloglukaminy i akrydon w dawce 250 mg i wodę.
Pod względem składu i działania istnieją takie analogi Cycloferon w łańcuchu aptecznym - Otsilokotsinium, Inflamafertin, Galavit, Anaferon, Imunin, Protphenoloside itp.
Wskazania do użycia
Narzędzie to jest stosowane w terapii u dorosłych w przypadku takich patologii:
- stan wtórnego niedoboru odporności (z jednoczesnym przewlekłym zakażeniem grzybiczym lub bakteryjnym);
- surowicze zapalenie opon mózgowych;
- zapalenie wątroby typu C;
- opryszczka,
- wirus cytomegalii;
- grypa;
- neuroinfekcja;
- wirus kleszczowego zapalenia mózgu;
- Pomoce;
- infekcje jelitowe w ostrej fazie;
- wirus brodawczaka;
- Zakażenie HIV;
- Borelioza;
- ARI;
- zapalenie wątroby typu B.
Cykloferon dla dzieci jest pokazywany od 4 roku życia jako część złożonej terapii dla:
Instrukcje użytkowania
Dawkowanie i charakterystyka tego leku zależy od wieku pacjenta.
Zastrzyki z Tsikloferon zrobić domięśniowo i dożylnie (w razie potrzeby). Wstrzyknięcie wykonuje się 1 raz na 24 godziny przez pierwsze dwa dni, następnie raz na 48 godzin (4, 6 i 8 dni), następnie 1 wstrzyknięcie w trzy dni (11, 14, 17, 20, 23). Jest to podstawowy schemat, kurs zależy od rodzaju patologii i czasu trwania wybranej terapii.
- Wirus opryszczki cytomegalii. 10 zastrzyków 0,25 g według schematu, maksymalny efekt osiąga się podczas terapii w ostrym stadium.
- Zapalenie wątroby. Pojedyncza dawka 0,25–0,5 g, czas trwania leczenia wynosi 10 wstrzyknięć, przerwa 2 tygodnie i ponownie 10 wstrzyknięć.
- HIV, AIDS. Standardowy schemat - 10 wstrzyknięć po 0,5 g, a następnie 1 wstrzyknięcie w ciągu 5 dni przez 2,5 miesiąca. Kurs jest powtarzany po 30 dniach.
- Patologia stawów o charakterze dystroficzno-degeneracyjnym. 5 strzałów w dawce 0,25 g, przerwa 14 dni i powtórz schemat.
- Neuroinfekcja. Leczenie zgodnie z podstawowym schematem (12 wstrzyknięć).
- Chlamydia. Terapia w formie podstawowego schematu + antybiotyki.
- Reumatyzm, inne choroby ogólnoustrojowe. 5 strzałów 0,25 g według schematu. Kurs powtarzany jest 4 razy z przerwami 2 tygodni.
- Przyjmują 450-600 mg dziennie, przed posiłkami.
- Tablet nie wymaga żucia.
- Popija się 100 ml wody.
- Pojedyncza dawka to 3 lub 4 tabletki.
- Leczenie grypą obejmuje kurs w postaci 20 tabletek według schematu: 1 tabletka w 2 dni.
Stosuj u dzieci
Cykloferon dla dzieci w ampułkach przepisywany jest w postaci wstrzyknięcia IM lub IV raz dziennie przez 24 godziny. Dzienna dawka jest obliczana na podstawie faktu, że 6–10 mg na 1 kg masy ciała dziecka. Podstawowy schemat leczenia to zastrzyk co drugi dzień.
- Zapalenie wątroby. 15 zastrzyków według schematu.
- Hiv 10 zastrzyków na kurs podstawowy, po 1 raz na 36 godzin przez 90 dni (koniecznie w ramach kompleksowego leczenia).
- Opryszczka 10 zastrzyków (schemat).
Dozwolone jest używanie dzieci od 4 roku życia.
W przypadku grypy i wirusowych patologii układu oddechowego, spożycie zgodnie ze standardowym schematem wynosi 5-10 tabletek, przerwa 14 dni i powtórzenie.
- po 12 latach - 3-4 tabletki raz.
- 7-11 lat - 2-3 karty. dzienna dawka.
- 4-6 lat - 1 tabletka.
Przeciwwskazania
Nie wolno stosować tego leku, jeśli pacjent ma takie towarzyszące patologie i stany:
- ostrożność w przypadku zaostrzenia wrzodziejących procesów erozyjnych w przewodzie pokarmowym;
- okres rodzenia dziecka;
- marskość wątroby;
- dzieci poniżej 4 lat;
- indywidualna nadwrażliwość na składniki leków;
- laktacja.
Specjalne instrukcje użytkowania i przestrogi
- Narzędzie nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów.
- W obecności choroby tarczycy, przed zażyciem Cycloferon, konieczna jest dodatkowa konsultacja z endokrynologiem.
- Kiedy pomijasz planowaną dawkę leku, ważne jest, aby wprowadzić go lub wypić pigułkę natychmiast, bez uwzględniania czasu, a także podwoić dawkę.
- Jeśli po ukończonym kursie nie nastąpi złagodzenie stanu, należy skonsultować się z lekarzem i zmienić lek.
- Zabrania się układania w oczach mazi Cycloferon.
- Nie zaleca się intensywnego wcierania maści w dziąsło.
- Terapii cykloferonem powinno towarzyszyć włączenie innych leków przeciwwirusowych do schematu.
Jak działa cykloferon
Po wejściu do organizmu ten lek ma następujące działanie lecznicze:
- w ostrej fazie patologii zapobiega jej przejściu do postaci przewlekłej;
- indukuje wzrost miana interferonu w tych częściach ciała, w których znajduje się tkanka limfatyczna (jelito, śledziona, wątroba).
- jest wysoce skutecznym lekiem do leczenia chorób bakteryjnych jako przedstawiciel środków immunoterapeutycznych;
- w ciele nie gromadzi się, nawet przy długotrwałym użyciu;
- normalizuje równowagę subpopulacji supresorów T i komórek T pomocniczych;
- aktywuje produkcję interferonu przez makrofagi i limfocyty;
- podczas wstępnej diagnozy HIV prowadzi do normalnych wskaźników odporności;
- powoduje aktywację limfocytów T;
- we krwi jego maksymalne stężenie określa się po 2 godzinach.
Efekty uboczne
Podczas przyjmowania pacjenta mogą wystąpić następujące dolegliwości:
Interakcja z innymi lekami
Biorąc pod uwagę fakt, że w przypadku patologii wirusowych, wiele schematów leczenia jest zwykle włączonych do schematu leczenia, zgodność Cycloferon z nimi jest udowodniona. Należy pamiętać, że zwiększa to efekt terapeutyczny innych interferonów i nukleozydów, a także minimalizuje skutki uboczne chemioterapii.
Interakcja z alkoholem *
Cykloferon i alkohol razem mogą powodować szereg komplikacji w pracy narządów i układów ciała. Jeśli weźmiesz ten lek i napoje alkoholowe razem, wpłynie to niekorzystnie na pracę ośrodkowego układu nerwowego, wątroby, nerek.
Przedawkowanie
Stosowanie Cycloferon w czasie ciąży i laktacji
W tych okresach życia kobiety przyjmowanie leku jest zabronione.
Cykloferon dla noworodków i dzieci
Zanim dziecko osiągnie wiek 4 lat, przyjmowanie tego leku jest przeciwwskazane. Po 4 latach obliczam dawkę indywidualnie (6–10 mg / kg) i przyjmuję lek zgodnie z podstawowym schematem.
Warunki przechowywania i trwałość
Lek należy przechowywać razem, gdy jest suchy i ciemny, w trybie średniej temperatury pokojowej. Tabletki i maść można zaoszczędzić nie dłużej niż 24 miesiące, a roztwór w ampułkach - 36 miesięcy.
Przegląd literatury cykloferon: mechanizm działania, funkcja i zastosowanie w klinice
Opublikowano w czasopiśmie:
„Farmakologia eksperymentalna i kliniczna” 2012, tom 75, nr 7 E. D. Bazhanova
Laboratorium Somnologii Porównawczej i Neuroendokrynologii. Instytut Fizjologii Ewolucyjnej i Biochemii. Sechenov RAN, Petersburg
Obecnie nie tylko interferony, ale także induktory endogennego interferonu znajdują coraz szersze zastosowanie w klinice. Ich rozprzestrzenianie się jest spowodowane wysoką aktywnością przeciwwirusową, brakiem poważnych skutków ubocznych, a zatem, jeśli to konieczne, mogą być przepisywane przez długie kursy. Jednym z najczęściej używanych induktorów jest cykloferon. Jego różne działania na kaskady biochemiczne komórki (w tym indukcja interferonu alfa i beta, hamowanie czynników proapoptotycznych - czynnik martwicy nowotworów, interleukina 1 beta) sugerują, że cykloferon jest zaangażowany w regulację apoptozy, jednego z najważniejszych procesów życiowych komórek, które otwiera nowe perspektywy dla jego terapeutycznego zastosowania.
Słowa kluczowe: interferony, immunomodulator, induktory interferonu, cykloferon
WPROWADZENIE
Cytokiny są niskocząsteczkowymi cząsteczkami peptydów podobnych do hormonów. Ich główną funkcją jest regulacja interakcji międzykomórkowych i międzysystemowych. Ponadto biorą udział w regulacji przeżycia komórek, wzrostu komórek, różnicowania, aktywności funkcjonalnej i apoptozy.
Cytokiny są aktywne w bardzo niskich stężeniach. Ich działanie biologiczne na komórki jest realizowane poprzez interakcję ze specyficznym receptorem zlokalizowanym na komórkowej błonie cytoplazmatycznej [10]. Tworzenie i wydzielanie cytokin następuje krótko i jest ściśle regulowane.
Cytokiny kontrolują rozwój i homeostazę układu odpornościowego, monitorują układ krwiotwórczy, biorą udział w niespecyficznych reakcjach obronnych organizmu, wpływając na procesy zapalne, krzepnięcie krwi i ciśnienie krwi. Grupa cytokin obejmuje interleukiny, limfokiny, monokiny, chemokiny, ingerferony, czynniki wzrostu, czynniki stymulujące kolonie. Łącznie cytokiny tworzą siatkę regulacyjną (kaskadę cytokin) o działaniu wielofunkcyjnym.
Nakładanie się cytokin prowadzi do tego, że w działaniu wielu z nich obserwuje się synergizm, a niektóre cytokiny są antagonistami.
Jak wspomniano powyżej, cytokiny obejmują interferony, które wykazują aktywność przeciwwirusową, immunomodulacyjną i przeciwnowotworową. Obecnie najbardziej badane trzy klasy interferonów: interferon-alfa, beta i gamma. Pierwsze dwa są sklasyfikowane jako interferony typu I, wytwarzane są we wszystkich infekcjach wirusowych jako pierwszy etap „wczesnej odpowiedzi cytokinowej” na infekcję wirusową. W rezultacie wewnątrzkomórkowe hamowanie reprodukcji wirusów i eliminacja zainfekowanych komórek zainfekowanych wirusami występuje w miejscu infekcji wirusowej. Jednak w klinice nie zawsze możliwe jest stosowanie egzogennych interferonów, a zatem w celu zapobiegania i leczenia infekcji wirusowych zaproponowano indukcję interferonów natywnych.
Szereg egzogennych związków wstrzykiwanych do organizmu ma stymulujący wpływ na tworzenie endogennych interferonów.
Cewki interferonowe
Obecnie, oprócz interferonów, induktory interferonu, zarówno już zbadane, jak i nowo odkryte, są stosowane w praktyce klinicznej [58-60, 65].
Induktory interferonu są znane od dawna wraz z rekombinowanym interferonem, jednak pierwsze induktory mają wiele skutków ubocznych, a zatem nie są szeroko stosowane w klinikach. Po wykryciu poważnych skutków ubocznych interferonu, z jednej strony, i zalet induktorów, z drugiej strony zainteresowanie nimi znacznie wzrosło. W literaturze opisano negatywne skutki interferonu na układ nerwowy, hormonalny i inne układy organizmu [44, 53, 61].
W przypadku długotrwałego leczenia interferonem alfa u pacjentów z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby typu C (toksyczność neuropsychiatryczna, zmęczenie zależne od interferonu) odnotowano zależny od dawki i zależny od czasu efekt uboczny [44]. Przyczyną zmęczenia zależnego od interferonu jest rozwój zaburzeń endokrynologicznych, zaburzeń neuropsychiatrycznych i autoimmunologicznych. Niektórzy pacjenci, którzy otrzymywali interferon alfa, mieli zaburzenia czynności tarczycy związane z rozwojem autoprzeciwciał. Wykazano, że interferon alfa hamuje układ podwzgórze-przysadka-nadnercza. Ponadto interferon alfa powoduje rozwój depresji i osłabienie procesów poznawczych u pacjentów [53].
Główne zalety induktorów interferonu
Nie posiadają one antygenowości (jak wiadomo, przy długotrwałym stosowaniu rekombinowanych interferonów powstają przeciwciała anty-interferonowe, co znacznie zmniejsza efekt terapeutyczny).
Synteza interferonu z wprowadzeniem induktorów jest zrównoważona i kontrolowana przez organizm, co zapobiega skutkom ubocznym obserwowanym podczas przedawkowania interferonu
Pojedyncze wstrzyknięcie induktorów prowadzi do długotrwałej produkcji interferonu w dawkach terapeutycznych, podczas gdy w celu osiągnięcia takich stężeń przy stosowaniu egzogennego interferonu, wymagane jest ich wielokrotne podawanie, ponieważ okres półtrwania tych leków jest mały i mierzony w minutach, co znacznie zwiększa koszt terapii interferonem (zwłaszcza przez miesiące) wirusowe zapalenie wątroby itp.).
Niektóre induktory interferonu mają wyjątkową zdolność do „włączania” syntezy interferonu w pewnych populacjach komórek i narządach, co w niektórych przypadkach ma przewagę nad poliklonalną stymulacją immunocytów interferonu.
Dobra rozpuszczalność induktorów w płynach biologicznych i wysoka biodostępność [4].
Induktory interferonu są substancjami pochodzenia naturalnego lub syntetycznego zdolnymi do indukowania produkcji interferonu w organizmie. Syntetyczne induktory interferonu mogą być tak niskie (0,2 - 1 kb). i wysoka masa cząsteczkowa (1,5-8 kb). Najsilniejsze induktory interferonu to dwuniciowe PIIK różnych typów (na przykład dsRNA faga i drożdży, wirusy DNA i RNA, syntetyczne dsRNA, bakterie, endotoksyny). Tak więc, Poly I-C (kwas poliinozyno-policytydylowy) jest syntetycznym analogiem dsRNA, który jest stosowany głównie w zakażeniach wirusowych. Poly I-C stymuluje syntezę interferonów I (α, β) i typu II (γ) [45, 52, 54-57, 64]. Ponadto ten immunomodulator chroni wewnętrzne ściany naczyń krwionośnych przed różnymi uszkodzeniami [43].
Syntetyczny interferon o niskim ciężarze cząsteczkowym Amixin (tiloron), który stymuluje tworzenie interferonów typu I i II w organizmie, jest szeroko stosowany [32,40],
Głównymi producentami interferonu w odpowiedzi na wprowadzenie tiloronu są komórki nabłonkowe jelit, hepatocyty, limfocyty T, nekrofile i granulocyty. Po spożyciu maksymalna produkcja interferonu jest określana w sekwencji wątroba-krew-wątroba po 4 do 24 godzinach Tiloron indukuje syntezę interferonu w ludzkich leukocytach, stymuluje komórki macierzyste szpiku kostnego i, w zależności od dawki, zwiększa wytwarzanie przeciwciał, zmniejsza poziom supresorów T i pomocnicy T. Mechanizm działania przeciwwirusowego jest związany z hamowaniem translacji białek specyficznych dla wirusa w zakażonych komórkach, w wyniku czego następuje zahamowanie reprodukcji wirusów, co jest skuteczne przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby i patogenom opryszczki (w tym wirusom tsigomegalii).
Stosowanie lavomax (substancja czynna tiloron) prowadzi do aktywacji lokalnych (wydzielniczych IgA) i ogólnoustrojowych (interferony alfa i gamma w osoczu) czynników w przeciwzakaźnej ochronie pacjentów [11].
Imikwimod leku, stosowany za granicą i w Rosji, ma stymulujący i normalizujący wpływ na układ odpornościowy. Imikwimod wspomaga regenerację skóry w postaci rogowacenia słonecznego (starczego) i innych chorób skóry [46]. Imikwimod, o działaniu immunomodulującym, indukuje syntezę interferonów i zastosowanie martwicy nowotworów (TNF-α) [42, 62, 64].
W związku z tym może być stosowany w różnych chorobach związanych z nowotworami - mięsak Kaposiego [50], naczyniak dziecięcy [51].
Najpowszechniej stosowany w klinice obecnie otrzymał cykloferon - domowy syntetyczny lek niskocząsteczkowy, który stymuluje syntezę interferonu alfa i beta [32]. Oprócz immunomodulowania ma działanie przeciwwirusowe i przeciwzapalne. Cykloferon jest solą kwasu akrydonowo-octowego (sól N-metyloglukaminy). Kwas octowy akridonu otrzymano w 1923 r., Aktywność przeciwwirusową po raz pierwszy wykazano w 1972 r. Później, aktywność przeciwwirusową ustalono wobec szerokiego spektrum wirusów, ze względu na indukcję wysokich mian endogennego interferonu.
Cykloferon działa głównie na komórki immunokompetentne [47]. W ciągu 3 dni w tkankach zawierających elementy limfoidalne utrzymuje się wysoki poziom interferonu. Po stymulacji cykloferonem interferon w organizmie jest syntetyzowany przez makrofagi, limfocyty B i neutrofile [17]. Wszystkie induktory interferonu powodują jego powstawanie w wątrobie; w odpowiedzi na indukcję amiksyną, cykloferonem, larifanem, interferon jest również syntetyzowany w tkance mózgowej [4].
Pod wpływem soli kwasu acridoneoctowego tylko komórki immunokompetentne (monocyty, limfocyty, makrofagi, komórki Kupffera wątroby) są zdolne do indukowania interferonu. Ponadto kwas acrndonecetic powoduje zależne od dawki specyficzne hamowanie wewnątrzkomórkowego enzymu cAMP-fosfodiesterazy, co zwiększa wrażliwość komórki na działanie antygenowe i mitogenne [9].
Funkcja immunomodulacyjna induktorów interferonu
Induktory interferonu są często stosowane jako korektory zaburzeń stanu immunologicznego, na przykład w różnych stanach niedoboru odporności, alergiach i tak dalej. Zaburzone funkcje immunologiczne mogą być związane z defektem genetycznym lub nabytym. Jak dobrze wiadomo, niedobory odporności są zaburzeniami reaktywności immunologicznej spowodowanymi utratą jednego lub kilku składników aparatu immunologicznego lub niespecyficznymi czynnikami blisko z nim oddziałującymi.
Inne przypadki upośledzonej odporności są związane ze złośliwością komórek immunokompetentnych i ich niekontrolowaną proliferacją, nadmiernym gromadzeniem się ich produktów. Niedobory odporności dzielą się na wrodzone (uwarunkowane genetycznie) i nabyte podczas życia osobnika w wyniku infekcji lub innych szkodliwych i niepożądanych skutków. Istnieją również pierwotne niedobory odporności, w których wada immunologiczna jest przyczyną choroby i wtórnego niedoboru odporności, gdy defekt immunologiczny jest wynikiem innych chorób lub efektów terapeutycznych. Choroby alergiczne są często konsekwencją upośledzonej odporności [38].
Liczba pacjentów ze zdiagnozowanym wtórnym niedoborem odporności rośnie. Jednocześnie najczęściej wyrażana jest frustracja wynikająca ze statusu interferonu. Należy zauważyć, że stosowanie egzogennych interferonów w takich przypadkach jest nieskuteczne, podczas gdy zastosowanie induktorów interferonu ma wyraźny efekt terapeutyczny.
Jak wiadomo, główne mechanizmy patologiczne leżą u podstaw rozwoju wtórnego niedoboru odporności: śmierci komórek (martwica, apoptoza); funkcjonalna blokada komórkowa (poprzez blokowanie receptorów i mechanizmy transmisji sygnału); nierównowaga subpopulacji komórek - pomocnicy Thl / Th2, supresory / limfocyty cytotoksyczne, pomocnicy efektorów itp. [11].
Istnieje wiele prac dotyczących stosowania cykloferonu jako immunomodulatora, ich obecność pozwoliła na włączenie cykloferonu do standardu leczenia w warunkach, którym towarzyszy rozwój wtórnego niedoboru odporności [39]. Cykloferon ma bezpośrednie i pośredniczone właściwości immunotropowe. Wprowadzenie cykloferonu we wtórne niedobory odporności prowadzi do znaczących zmian w składzie subpopulacji limfocytów: względna i bezwzględna liczba początkowo zmniejszonych całkowitych limfocytów T (CD3 +), komórek T pomocniczych (CD4 +), wskaźnika immunoregulacyjnego i komórek NK (CD16 +) wzrasta; spadek limfocytów CD8 + i CD72 +. Ponadto występuje wzrost poziomu immunoglobuliny A (IgA) przy jednoczesnej redukcji immunoglobuliny E (IgE). Synteza funkcjonalnie wysokiej jakości przeciwciał jest wzmocniona, odpowiednio spontaniczne hamowanie cytokin prozapalnych, normalizowana jest stymulowana odpowiedź immunologiczna [2]. Cykloferon zwiększa potencjał prozapalny neutrofili we krwi obwodowej, a także komórek fagocytujących, wytwarzając reaktywne formy tlenu, zapewniając komórki bakteriobójcze [17].
Co ciekawe, zastosowanie cykloferonu u dzieci w leczeniu astmy oskrzelowej zwiększa zdolność leukocytów krwi obwodowej do syntezy interferonu-alfa i -gammy u pacjentów z początkowo niską odpowiedzią interferonu, ale ma niewielki wpływ na zdolność syntezy tych typów interferonu u dzieci z początkową normalną odpowiedzią [ 17].
Działanie przeciwwirusowe induktorów interferonu
Wiadomo, że interferony mają działanie przeciwwirusowe i mogą mieć działanie przeciwbakteryjne. Tak więc rekombinowane interferony in vitro i in vivo aktywują mechanizmy wychwytu i „trawienia” Staphylococcus aureus, chlamydii, tochosoplazmy, Candid [8], a induktory interferonu mają podobne właściwości.
Cykloferon ma bezpośrednie działanie przeciwwirusowe, jak również pośredniczy w hamowaniu funkcji głównych enzymów mitochondrialnego łańcucha oddechowego komórek ubichinonu lub hamowaniu wiązania ATP z mitochondrialnym białkiem transportowym zależnym od ADP / ATP poprzez specyficzne kowalencyjne przyłączenie kwasu akrydonowo-octowego do lizynowo-cysteinowego - łączącego cysteinę wiązania peptydowego lizyna-cysteina-cysteina-cysteina łącząca peptydowe wiązanie lizyna-cysteina-cysteina-cysteina-wiązanie peptydowe lizyna-cysteina-cysteina-cysteina-wiązanie peptydowe lizyna-cysteina-cysteina-cysteina-cysteina-cysteina-cysteina-cysteina-cysteina.
Kwas acridoneoctowy indukuje produkcję endogennego wczesnego interferonu-alfa, który stanowi pierwszą „linię obrony” przed wirusami, która działa zanim mechanizmy odpornościowe zostaną w pełni uruchomione.
Zastosowanie cykloferonu na tle terapii podstawowej prowadzi do znacznego wzrostu poziomu interferonu-alfa i beta, w mniejszym stopniu - interferonu-gamma. Ponadto przywracana jest zdolność leukocytów krwi do syntezy interferonu, a bezwzględna zawartość leukocytów krwi obwodowej wzrasta w porównaniu z wartościami wyjściowymi [7].
Aktywność przeciwwirusowa cykloferonu jest najbardziej badana na modelu wirusa opryszczki zwykłej typu 1 w hodowli komórek Vero [48]. Wiadomo, że cykloferon hamuje przenikanie cząstek wirusowych do komórki poprzez hamowanie syntezy mRNA białek wirusowych, jak również blokowanie składania cząstki wirusa i jej uwalnianie z zainfekowanej komórki, w wyniku czego cząsteczka interferonu wiąże się z receptorami interferonu na powierzchni komórki i aktywuje grupę zlokalizowanych genów w ludzkim chromosomie 21 procesowi temu towarzyszy tworzenie ponad 20 nowych białek wewnątrzkomórkowych, które przyczyniają się do powstania odporności na Irus. Białka te są nieobecne w komórkach nie wystawionych na działanie interferonu, które obejmują enzym A-syntetazę, która rozszczepia mRNA przez hamowanie wydłużania łańcuchów polipeptydowych. Pod działaniem tego enzymu wytwarzane są również oligomery kwasu adenylowego, które blokują syntezę białek wirusowych, co prowadzi do zakłócenia translacji z wirusowego RNA. Istnieją jednak wirusy, które mogą oprzeć się działaniu interferonu, blokując lub zmniejszając syntezę białek indukowanych przez interferon [48].
Wpływ cykloferonu na indukcję cytokin i mRNA cytokin
Naturalne i syntetyczne induktory interferonu, w tym cykloferon, są zdolne do indukowania produkcji innych cytokin: TNF-α, interleukin (IL-1, 6, 8, 10), czynników stymulujących kolonie [40]. Znane są cytokiny prozapalne IL-1β, TNF -α, interferon-gamma in vivo stymuluje produkcję tlenku azotu (NO) w komórkach kolca. Z kolei wzrost ekspresji NO prowadzi do uruchomienia mechanizmu apoggozy [49, 63] Obecnie praktycznie nie ma badań nad udziałem cykloferonu w regulacji zaprogramowanej śmierci komórki. Niektórzy autorzy podają brak bezpośredniego wpływu cykloferonu na ekspresję genów apoptozy (Fas-Ag, Bcl-2) [32].
Inne badania wykazały, że cykloferon ma zależny od dawki wpływ hamujący na spontaniczne wytwarzanie IL-1β i TNF-α, jak również na syntezę IL-8, indukowaną przez inkubację komórek z fitohemamppotininą, Cycloferon indukuje produkcję przeciwzapalnej cytokiny IL-I0 przez komórki jednojądrzaste, co hamuje produkcję prowokaginy cytokiny. Ujawnione hamujące działanie cykloferonu na wytwarzanie prozapalnych cytokin otwiera nowe perspektywy jego zastosowania jako środka przeciwzapalnego.
Zakłada się, że lek ten jest induktorem mieszanej odpowiedzi immunologicznej typu Th1 i Th2. Interferon-alfa i jego induktory, w szczególności cykloferon, zwiększają różnicowanie komórek w kierunku komórkowej odpowiedzi immunologicznej typu Th1. Tak więc w eksperymentach cykloferon indukuje syntezę interferonu-gamma mRIC i IL-2 w linii komórkowej pochodzenia immunologicznego K562, jednak cykloferon jest także zdolny do indukcji IL-1 i IL-6 o cytokinach zapalnych (przedstawiciele humoralnej odporności Th-2) [2], Należy zauważyć, że cykloferon nie jest zdolny do indukowania mRNA cytokin w liniach komórkowych pochodzenia nieimmunologicznego (MG-63), co wskazuje na wysoką tropiczność cykloferonu do komórek układu odpornościowego [17].
Zastosowanie cykloferonu w praktyce klinicznej
Obecnie cykloferon jest jednym z najczęstszych leków immunomodulujących. Wykazano, że jest on przepisywany na różne choroby zakaźne, głównie wirusowe [18]. Wyznaczenie cykloferonu pacjentom z brucelozą prowadzi do znacznej poprawy jakości życia i stanu psycho-funkcjonalnego pacjentów, zmniejsza zatrucie i stan zapalny [13,27,28]. Zastosowanie tego immunomodulatora w kleszczowym zapaleniu mózgu zwiększa poziom interferonu gamma i zmniejsza objawy manifestacji klinicznej [16]. Zastosowanie cykloferonu w złożonej terapii chorób przewlekłych, takich jak wirusowe zapalenie wątroby, gruźlica [5, 6, 37], jest uzasadnione.
Tak więc w przewlekłym wirusowym zapaleniu wątroby typu C i B cykloferon ma działanie przeciwwirusowe i immunomodulacyjne [22-24, 34]. Połączenie cykloferonu z interferonem alfa wywołuje komórkową odpowiedź immunologiczną Th1, minimalizuje efekty uboczne interferonu i chemioterapii, poprawia jakość życia pacjentów [I, 19, 23, 35]. Cykloferon jest lekiem z wyboru w przewlekłym wirusowym zapaleniu wątroby typu C, powikłanym uzależnieniem od narkotyków [24].
Wykazano zastosowanie cykloferonu w ostrych chorobach układu oddechowego i grypie [33]. Wprowadzenie cykloferonu prowadzi do zmniejszenia zatrucia i objawów nieżytowych, szybkiej normalizacji temperatury ciała bez stosowania leków przeciwbakteryjnych [25]. Ponadto cykloferon może również mieć działanie zapobiegawcze (działanie cytoprotekcyjne) w wirusowych chorobach układu oddechowego [20].
Obecnie cykloferon jest aktywnie stosowany w urologii i ginekologii w leczeniu chorób wirusowych i ukrytych zakażeń (chlamydia itp.) [3, 12, 15.40]. Wykazano również jego zastosowanie w połączeniu z innymi lekami na dysbakteriozę, infekcje jelitowe, choroby ropne [26, 36].
Cykloferon jest również stosowany zewnętrznie w dermatologii i stomatologii. W leczeniu pacjentów z powierzchownym i głębokim zapaleniem naczyń skóry stosuje się go w ramach kompleksowej terapii aktywacji odporności humoralnej i komórkowej.
Wprowadzenie cykloferonu prowadzi do wyraźnego efektu immunomodulacyjnego, zmniejszenia czasu hospitalizacji, przedłużenia okresu remisji [14]. W stomatologii cykloferon jest przepisywany najczęściej w leczeniu paradontozy, zwłaszcza u pacjentów z przewlekłymi chorobami zakaźnymi (przewlekłe zapalenie wątroby, bruceloza) [29] lub w stanach niedoboru odporności [21]. Należy zauważyć, że w tym przypadku intensywność zapalenia maleje, proces gojenia jest znacznie przyspieszany [29, 30].
Oprócz chorób zakaźnych cykloferon jest stosowany jako immunomodulator w stanach niedoboru odporności [5, 6]. Wykazano, że zastosowanie tego induktora nterferonu w zakażeniu HIV prowadzi do normalizacji parametrów peroksydacji lipidów, statusu antyoksydacyjnego krwi, zmniejszenia zachorowalności na choroby zakaźne (związane z zakażeniami wirusowymi i bakteryjnymi), zmniejszenia miejscowego stanu zapalnego przez zmniejszenie aktywności TNF-α i IL-1β [31].
Cykloferon jest zatem skutecznym immunomodulatorem, szeroko stosowanym w praktyce klinicznej. Według danych literackich ma ono wyraźne działanie immunokorektyczne, przeciwwirusowe i przeciwzapalne. Jego różne skutki na kaskady biochemiczne komórek (w tym indukcja interferonu-alfa, hamowanie czynników proapoptotycznych TNF-α, IL-1β) sugerują, że cykloferon jest również zaangażowany w regulację apoptozy, jednego z najważniejszych procesów aktywności komórek, co otwiera nowe perspektywy jego zastosowanie terapeutyczne.