Leczenie polipów w nosie bez zabiegu chirurgicznego polega na zastosowaniu klasycznej terapii lekowej, połączonej z tradycyjnymi metodami leczenia i fizjoterapii w celu kompleksowej eliminacji objawów choroby podstawowej.
Z pomocą regularnych wkraplania roztworów soli, leków przeciwhistaminowych i ekstraktów ziołowych zmniejsza się obrzęk, eliminuje objawy zapalne i przywraca swobodny oddech nosa. Polipy w nosie są proliferacją błony śluzowej konchy nosa w wyniku rozrostowego zapalenia w obecności alergii lub przedłużonej inwazji bakteryjnej, oporności na antybiotyki. Hiperplazja warstwy nabłonkowej prowadzi do uszkodzenia górnych dróg oddechowych, akumulacji drobnoustrojów w fałdach błony śluzowej i trwałego przewlekłego uszkodzenia przewodów nosowych i zatok.
Przyczynami polipów w nosie są nieuleczone formy wirusowego i bakteryjnego zapalenia zatok przynosowych, uporczywe zapalenie alergiczne z naciekiem eozynofilowym, ekspozycja na czynniki drażniące (kurz, azbest, kłaczki itp.). Hiperplazja jest indywidualną odpowiedzią organizmu, gotową do proliferacji tkanki łącznej i naskórka.
Pojawiają się objawy polipów w nosie:
- stałe przekrwienie błony śluzowej nosa;
- brak temperatury bez zaostrzenia;
- ból nosa;
- dyskomfort podczas oddychania;
- niewydolność nosa;
- krwawienie;
- ból twarzy podczas pochylania się do przodu;
- częste zapalenie gruczołu krokowego z przekrwieniem ucha;
- ropne lepkie wydzieliny z nosa.
Tworzenie polipów jest ryzykiem łagodnej hiperplazji, a następnie nowotworu złośliwego. Nowotwory złośliwe w jamie nosowej są podatne na postępujące wzrosty, tworzenie torbieli i szybkie przerzuty. Możliwe jest zapobieganie chorobie przy pomocy pilnej interwencji chirurgicznej z całkowitym wycięciem i usunięciem patologicznych ognisk.
Polipy są niekorzystnym objawem w alergicznym nieżycie nosa, co wskazuje na proliferacyjne zapalenie innych narządów.
Wzrasta ryzyko rozwoju astmy, alergicznego zapalenia krtani i uszkodzenia zatok przynosowych. Leczenie domowe obejmuje leczenie zachowawcze za pomocą leków donosowych i ekstraktów roślinnych. Ta metoda, według opinii pacjentów na forach, może zapobiec rozwojowi polipów w nosie we wczesnych stadiach.
Leczenie polipów w nosie bez zabiegu chirurgicznego odbywa się przy użyciu wywaru z roślin:
- skrzyp;
- cykuta;
- glistnik;
- kora dębu;
- rumianek;
- pokrzywa.
Dieta obejmuje zdrową dietę z minimalną ilością szybkich węglowodanów, aby zapobiec skażeniu bakterii. Włókno, warzywa i owoce mają właściwości przeciwutleniające, stymulują trawienie i eliminują żużlowanie organizmu.
Leczenie laserem przeprowadzane jest dla dorosłych i dzieci w klinikach medycznych z ogromną proliferacją polipowatej tkanki, całkowitą niedrożnością światła. Po resekcji polipów konieczna jest higiena jam nosowych i stosowanie specjalnych środków, w tym preparatów hormonalnych, aby zapobiec nawrotom.
Zapobieganie polipom w nosie ma na celu wczesny dostęp do lekarza w przypadku ostrego nieżytu nosa, aby choroba nie przekształciła się w postać przewlekłą. Oprócz polipów, przewlekłym zapaleniom błony śluzowej nosa towarzyszy zazielenienie, przerzedzenie struktur kostnych i nieodwracalna deformacja szkieletu twarzy w zaawansowanych przypadkach. Zapobieganie obejmuje stosowanie środków nawilżających i myjących, roztworów antyseptycznych, kropli przeciwzapalnych.
Aby zapobiec stanom zapalnym, konieczne jest stosowanie kropli antybakteryjnych w przypadku ropnego nieżytu nosa, preparatów interferonu w okresie ostrych zakażeń układu oddechowego oraz nawilżania błony śluzowej. Po pojawieniu się pierwszych objawów zakażenia dodaje się krople przeciwhistaminowe w celu zmniejszenia obrzęku i przywrócenia oddychania przez nos.
Jak leczyć polipy w nosie bez operacji: mycie, środki ludowe i homeopatia
Każdy pacjent, pierwszy napotkał polipę, pyta, jak leczyć polipy w nosie bez operacji?
Zabieg ma na celu oczyszczenie błony śluzowej z patologicznych treści, śluzu, bakterii i martwych komórek. W tym celu po kompleksowym badaniu przez otolaryngologa stosuje się roztwory antyseptyczne i spraye solne.
Mycie solą fizjologiczną odbywa się przy użyciu gotowych narzędzi, prezentowanych w sieciach aptecznych w szerokim zakresie, lub z mieszaniną przygotowaną niezależnie. Wygoda gotowego produktu leży w dozowniku w postaci kropli lub sprayów, przy pomocy których mycie jest najbardziej skuteczne.
Dozownik sprayu zapewnia, że roztwór dociera do błony śluzowej pod ciśnieniem, co ma pozytywny wpływ na procesy zapalne, zatrzymując produkcję cytokin i blokując infiltrację elementów komórkowych. Działanie jest spowodowane usunięciem z powierzchni nabłonka patogennych mikroorganizmów i ich produktów metabolicznych.
Dozowniki kroplomierza są mniej aktywne, są zalecane do stosowania u dzieci poniżej 7 roku życia, aby zapobiec przedostawaniu się roztworu soli fizjologicznej do ujścia trąbki Eustachiusza. Współczesna medycyna zaleca mycie nosa dzieci polipami za pomocą standardowej miękkiej pipety.
Przepis na roztwór soli w warunkach domowych jest niezwykle prosty: 2 łyżki soli morskiej bez dodatków aromatycznych dodaje się do 200 ml schłodzonej, przegotowanej wody. Sól zapobiega postępowi procesu zakaźnego, wyciąga patologiczny wysięk z fałdów błony śluzowej, skutecznie oczyszcza zatoki.
Środki ludowe mają na celu łagodne łagodzenie procesu zapalnego (rumianek, pokrzywa) i zapobieganie wzrostowi błony śluzowej (skrzyp, glistnik). Pierwsza grupa ekstraktów roślinnych jest stosowana codziennie, może być rozcieńczana solą fizjologiczną.
Rumianek łagodzi śluzówkę po usunięciu bakterii, przywraca normalne ukrwienie i blokuje syntezę enzymów prozapalnych. Pokrzywa stymuluje funkcję oczyszczania śluzowo-rzęskowego, nawilżając przestrzenie między rzęskowe komórek kubkowych, poprawia wytwarzanie wydzielin.
Glistnika i skrzypu używa się tylko zgodnie z zaleceniami lekarza otolaryngologa do miejscowej kauteryzacji błony śluzowej, gdy pojawiają się pierwsze namnożone (wybitnie nad powierzchnią) węzły błony śluzowej. Procedura jest skuteczna w początkowych etapach, z masywnym wzrostem polipów prowadzi do krwawienia i erozji.
Nieoperacyjne leczenie polipów „Todicamp” nie ma klinicznie udowodnionej skuteczności. Donosowe wprowadzenie miękkich turund do kanałów nosowych zwilżonych ekstraktem z orzechów włoskich i biologicznie aktywnych składników, ma działanie nawilżające i łagodzące, ale nie jest w stanie powstrzymać narastających procesów rozrostowych.
Do leczenia polipów potrzebne są potężne narzędzia, proces proliferacyjny nie podlega konwencjonalnej terapii lekowej i wymaga podejścia łączonego. Recenzje wideo leku można przeglądać w domenie publicznej w Internecie.
Dzięki właściwemu podejściu homeopatia może wyeliminować postępy wzrostu polipów. Otolaryngolog przepisuje kurs tradycyjnych leków, które hamują proliferację komórek nabłonkowych i tkanki łącznej, łącząc je z lekami homeopatycznymi.
Wielu pacjentów pyta, jak leczyć polipy w nosie bez operacji z homeopatią.
Użyj następujących narzędzi:
- Teukrium;
- Gelomirtol;
- Calcarya Carbonica;
- Silicea;
- Kali bichromicum;
- Siarka.
Leki są stosowane do przywracania dróg nosowych, zmniejszania rozmiarów formacji polipowatych i eliminowania zmian zapalnych. W przeciwieństwie do tradycyjnych silnych leków, homeopatia nie powoduje reakcji alergicznych, palących się w jamie nosowej po miejscowym użyciu.
Środki homeopatyczne mają na celu zmniejszenie obrzęku błony śluzowej, poprawę odpływu ropy i śluzu z zatok, zmniejszenie pojawienia się stanu zapalnego, złagodzenie objawów ogólnego zatrucia. Eukaliptusowy olejek eteryczny, który jest częścią Gelomirtolu, jest bardzo skuteczny w zwalczaniu ostrego ropnego zapalenia i hamuje wzrost polipowatej tkanki.
Przeglądy pacjentów różnych metod leczenia polipów w nosie bez zabiegu operacyjnego wskazują na skuteczność ziół ziołowych, zwłaszcza glistnika, blokujących wzrost błony śluzowej i powstawanie fałd. Oddychanie zostaje przywrócone w ciągu kilku tygodni po regularnym stosowaniu.
Zastosowanie metod fizjoterapeutycznych w postaci efektu pola magnetycznego lub efektu rozgrzewającego korzystnie wpływa na stan błony śluzowej, zapobiega rozwojowi stanu zapalnego i zmniejsza ryzyko dalszej proliferacji tkanek polipowatych. Procedury rozgrzewania są przepisywane tylko po badaniu przez otolaryngologa ze względu na prawdopodobieństwo powikłań bakteryjnych.
Jak leczyć polipy w nosie, jakie są objawy polipowatości
Do powszechnych chorób narządów laryngologicznych należą polipy, których leczenie zależy od przyczyny powstawania i ciężkości choroby. Nie zawsze jest możliwe natychmiastowe ujawnienie przerośniętej tkanki w nosie, ponieważ objawy choroby przez długi czas „zamaskowane” pod zwykłym zimnem. „Dopiero gdy polipy osiągną znaczące rozmiary i zaczną wykazywać charakterystyczne objawy, pacjent zwraca na nie uwagę.
Dlatego ważne jest monitorowanie dobrego samopoczucia i udawanie się do lekarza przy pierwszych podejrzanych sygnałach.
Czym jest polipowatość nosa
Istnieje błędny pogląd, że polipy i migdałki (migdałki) są różnymi nazwami dla tego samego stanu. Jednak tak nie jest. Zewnętrznie mogą być naprawdę zdezorientowani, ale natura ich pochodzenia jest inna. Migdałki, tj. naturalne, fizjologiczne formacje, które odgrywają ważną rolę w pracy systemów obronnych organizmu. Natomiast polipy nazywane są nowotworami, które rosną w wyniku zaburzeń fizjologicznych w organizmie.
?Polipy są nieprawidłowymi, łagodnymi wzrostami o owalnym lub łezkowym kształcie. Tworzą się w górnej warstwie błony śluzowej wewnątrz nosa lub zatok (zatok). Dojrzałe formacje są okrągłe, mogą być w liczbie pojedynczej lub może być ich wiele.
Duża kumulacja polipów nazywana jest polipowatością nosa lub otaczających ją zatok przynosowych.
Choroba na początkowym etapie jest łatwo mylona ze zwykłymi alergiami, przeziębieniami lub astmą, nie ma żadnych objawów definiujących na tym etapie choroby. W przeciwieństwie do choroby polipowatej, która rozwija się w jelicie lub innym narządzie wewnętrznym, formacje te rzadko przekształcają się w postać złośliwą.
Ponadto polipy nie powodują bólu u osoby, a co z rakiem na formacji? które mogą pojawić się w nosie są bolesne.
Polipoza rozwija się na tle długotrwałych chorób zapalnych lub ze względu na podatność. Pęcherze mogą wystąpić u osób w każdym wieku, jeśli chodzi o dzieci, cierpią one na polipy rzadziej niż dorośli.
Polipy usunięte w polipowatości
?Choroba występuje u dzieci do 10 lat i częściej w wyniku mukowiscydozy.
Przyczyny
Dokładne przyczyny wzrostu nie są jeszcze znane medycynie, jednak naukowcy identyfikują następujące główne czynniki:
- astma, choroba zapalna układu oddechowego;
- reakcja alergiczna na niektóre rośliny, aspirynę, żywność, środki przeciwbólowe itp.;
- alergiczne grzybicze zapalenie zatok;
- alergiczny nieżyt nosa;
- przewlekłe ostre infekcje;
- mukowiscydoza, w której śluz w nosie staje się lepki, gęsty i lepki;
- rzadka choroba naczyń krwionośnych zwana zespołem Cerca-Straussa;
- predyspozycje genetyczne, które można określić analizując historię krewnych, przejawiają się w cechach układu odpornościowego, które wpływają na powstawanie polipów;
- fizjologiczne zmiany w wewnętrznej strukturze nosa i dróg oddechowych, na przykład krzywizna przegrody;
- mukowiscydoza lub rzadko obecność niektórych ciał obcych.
Naukowcy sugerują, że polipy mogą pojawić się po częstych i długotrwałych przeziębieniach, nieżytach nosa lub alergiach. Gdy w miejscu zatok rozwijają się formacje polipowe, może to prowadzić do zmian zapalnych narządów, w wyniku czego twarz w tej części będzie nadmiernie wrażliwa i bolesna.
Istnieją inne czynniki powodujące wzrost formacji polipowatych - nietolerancja kwasu salicylowego, nieprawidłowości w procesach metabolicznych zachodzących w kwasie arachidonowym, poważne zaburzenia funkcji zatok i całej jamy nosowej.
Objawy
Polipy objawiają się katarem, zatkaniem, kichaniem, niskim postrzeganiem aromatów, bolesnością twarzy, utratą percepcji smaku, rozwojem chorób o podłożu zakaźnym, uczuciem ciśnienia w pobliżu oczu. W dzieciństwie, z takimi wzrostami w nosie, pojawiają się objawy natury astmatycznej: wrażliwość na zapachy, opary, cząsteczki chemiczne w powietrzu, kurz i pojawienie się duszności. Alergia na leki u dzieci z polipami jest rzadko obserwowana. Gdy polipy nosa mogą rozwinąć przewlekłe zapalenie zatok. Zarośnięte formacje mogą mieć negatywny wpływ na rysy twarzy.
?Podstawowym przejawem wzrostu jest zator. Ważne jest, aby nie mylić tego stanu z zimnym katarem. Polipowate masy naciskają na naczynia krwionośne, zakłócają dopływ krwi do komórek śluzowych i innych tkanek, w wyniku czego stają się podatne na wszelkie infekcje. Stan ten wywołuje częste zapalenie migdałków nieba i gardła i mogą rozwinąć się choroby zakaźne ucha środkowego.
?Z powodu dużych polipów pacjent może cierpieć na bóle głowy, chrapanie we śnie, jego słuch może być znacznie zmniejszony, a jego mowa może być zaburzona. U dziecka obecność polipa może być określona przez stale otwarte usta, luźną szczękę, wygładzone fałdy pod nosem. Dziecko zaczyna oddychać z trudem, z czasem miękka tkanka kostna zmienia swój kształt, dzięki czemu zmienia się ugryzienie.
Chrapanie w polipowatości
?Polipy są nawet w wieku niemowlęcym, co jest bardzo niebezpieczne - dziecko nie może ssać prawidłowo, oddychanie i sen są zaburzone. Starsze dzieci mają bóle głowy, zaburzenia trawienia, pogarszają się apetyt, silne zmęczenie, wymioty, wydzielina z nosa, biegunka.
Diagnostyka
Otolaryngolog może dokonać podstawowej diagnozy polipowatości po prostu słysząc skargi pacjenta. Wykonuje badanie palpacyjne twarzy, bada bolesne obszary, bada nos i nosogardziel za pomocą rhinoscope lub endoskopu. Czasami przeprowadzają dodatkowe badania lub biopsję, co umożliwia uzyskanie danych o charakterze pochodzenia edukacji. Taka diagnoza polipów jest uzasadniona, jeśli znajdują się one w nosie w pobliżu nozdrzy.
Polip na endoskopii
W przypadku, gdy polipowate wzrosty znajdują się daleko w głębi nosa, badanie sprzętu jest przepisywane na kilka sposobów:
?Skany MRI lub CT określają położenie wzrostu w głębokich obszarach jamy nosowej, jego wielkość i prawdopodobieństwo procesu zapalnego, badanie pomaga odróżnić tę chorobę od guzów nowotworowych i innych zmian w nosie;
?radiografia pomaga zbadać tkankę nosową i zobaczyć, jak rosły polipy.
Ponadto lekarz wykonuje badania krwi, takie jak biochemiczne i ogólne; wykonuje próbki na alergeny; dziecko jest testowane na mukowiscydozę.
Leczenie zachowawcze
Leczenie polipowatości jest zredukowane do dwóch metod - leczenia zachowawczego, gdy stosowane są leki i różne procedury oraz interwencji chirurgicznej. Przede wszystkim każdy lekarz stara się leczyć wzrost bez użycia radykalnych działań. Leczenie farmakologiczne jest często skuteczne, pomaga zmniejszyć lub całkowicie wyeliminować guz. Z reguły polipowatość dobrze reaguje na metody leczenia terapeutycznego, w niektórych przypadkach nawroty choroby są możliwe, gdy przepisywane jest ponowne leczenie.
?Leczenie bez operacji rozpoczyna się od tego, że określają przyczynę pojawienia się polipowatych narośli i eliminują je. Konieczne jest wykluczenie kontaktu pacjenta z alergenami i różnymi czynnikami drażniącymi. Wyeliminuj niesteroidowe leki przeciwzapalne; produkty, które mogą zawierać salicylany, barwniki lub dodatki. Aby wiedzieć, jak pozbyć się polipów bez operacji, lekarz musi znać rzeczywistą przyczynę choroby. Nawroty występują właśnie dlatego, że pierwotna przyczyna polipowatości nie została rozwiązana.
?Terapia obejmuje stosowanie leków obkurczających naczynia i leków przeciwhistaminowych, które kontrolują choroby alergiczne. Leki do leczenia polipów mogą być antybiotykami, które pomagają zwalczać źródło infekcji; glikokortykosteroidy, które można podawać w postaci sprayu lub pigułki. Krople polipów są przepisywane na okres od 7 do 10 dni. Nowoczesne leczenie odbywa się za pomocą środków przeciwbakteryjnych, przeciwzapalnych i stabilizatorów błon komórkowych. Istotną częścią leczenia polipów jest lek immunokorekcyjny.
Leczenie chirurgiczne
Zdarza się, że wzrost błony śluzowej nosa osiąga takie rozmiary i skale, że leki i procedury nie pomagają. Następnie lekarze są zmuszeni do przeprowadzenia operacji.
Polipektomia jest metodą usuwania guzów wykonywanych przez nozdrza za pomocą narzędzi. W tym czasie pacjentowi podaje się znieczulenie miejscowe.
Endoskopowo, odetnij zaatakowaną tkankę, pozostawiając zdrowie nienaruszone. Z reguły stosuje się znieczulenie ogólne, operację przeprowadza się w poradni ambulatoryjnej. Ten typ operacji jest wykonywany z dużymi rozmiarami polipów lub gdy wzrosty znacząco nakładają się na ruchy.
Po każdym rodzaju leczenia chirurgicznego pacjentowi przepisuje się płukanie nosa, co jest konieczne w przypadku polipów - zapobiegając w ten sposób pojawieniu się nowych narośli.
?Leczenie ludowych środków polipowych
Oficjalna medycyna nie przyjmuje z zadowoleniem stosowania środków ludowych w leczeniu polipów - ich skuteczność w tym przypadku jest bardzo wątpliwa. Istnieją jednak pewne wskazówki, jak leczyć polipy w domu. Glistnik jest szeroko stosowany do pozbywania się polipów. Glistnik wytwarza wywar, który jest używany do mycia kanałów nosowych przez kilka tygodni. Jako alternatywne leczenie użyj maści balsamicznej z propolisu. Czy używają inhalacji? zioło nagrzewa się i uwalnia aktywne substancje lecznicze. Niektórzy używają soku z buraków ze świeżych warzyw, grzebiąc go w czystej lub rozcieńczonej formie.
?Czasami małe polipy są traktowane nadtlenkiem wodoru, zwilżane wacikami w roztworze i wkładane do nozdrzy na kilka minut.
?Zapobieganie
Aby zapobiec powstawaniu nowych polipów, należy regularnie odwiedzać otolaryngologa i przeprowadzić wszystkie zalecane procedury w domu. Ważne jest, aby dostosować pracę przewodu pokarmowego, aby wykluczyć z diety pokarmy, które powodują alergie lub inne podrażnienia, od czasu do czasu w celu kontynuowania procesu oczyszczania wątroby i jelit. Nadal istnieją pewne wskazówki, które mogą pomóc chronić przed nawrotem choroby - świadoma higiena rąk; kontrola reakcji astmatycznych lub alergicznych; bariera alergenowa; regularne mycie roztworu roztworem soli.
Jakie są niebezpieczne polipy w nosie? Objawy, leczenie i usuwanie
Polipy w nosie są łagodnymi zaokrąglonymi nowotworami, które są wynikiem wzrostu błony śluzowej wyścielającej jamę nosową. Z wyglądu mogą wyglądać jak grzyby, jak groszek lub winogrona.
Według statystyk polipy nosa są najczęstszym powikłaniem przewlekłego nieżytu nosa. Na świecie cierpi na nie od 1 do 4% ludzi, większość z nich to mężczyźni. Ich wzrost tworzy się 4 razy częściej niż kobiet. Jeśli odniesiesz się do struktury wyrostków, to dzieci są zdominowane przez polipy antrochoanaliczne (utworzone z błony śluzowej wyścielającej zatoki szczękowe), aw populacji dorosłej - etmoidalne (utworzone z błony śluzowej wyścielającej labirynt sitowy).
Głównym niebezpieczeństwem polipów w nosie jest to, że jeśli nie będą leczone, mogą skrócić życie pacjenta o około 6 lat. Faktem jest, że wszelkie krople obkurczające naczynia nie mogą złagodzić oddychania przez nos w przypadku polipów. Z tego powodu osoba zawsze musi oddychać przez usta, co znacznie zwiększa ryzyko różnych chorób układu oddechowego, jak również zwiększa prawdopodobieństwo rozwoju astmy.
Objawy polipów nosa
Objawy wskazujące na obecność polipów na błonie śluzowej nosa są następujące:
Oddychanie przez nos jest trudne lub niemożliwe. Osoba odczuwa ciągłe zatory. Takie trudności wynikają z faktu, że tkanki śluzówki wyrosły i zablokowały (całkowicie lub częściowo) światło oddechowe kanału nosowego;
Gdy łączy się wtórna infekcja, gruczoły śluzowe zaczynają ciężko pracować. Z tego powodu pacjent zwiększa produkcję śluzu, w zaawansowanych przypadkach może mieć ropne zanieczyszczenia;
Mężczyzna zaczyna częściej kichać. Ta ochronna reakcja organizmu wynika z faktu, że polip podrażnia rzęski pokrywające ściany błony śluzowej nosa. Biorą go za ciało obce i za pomocą kichania próbują oczyścić nos;
Bóle głowy. Są one spowodowane wieloma czynnikami. Po pierwsze, ciało, w tym mózg, zaczyna cierpieć na brak tlenu. Po drugie, znacznie przerośnięte formacje wywierają nacisk na zakończenia nerwowe, powodując naturalną reakcję bólową. Po trzecie, ból głowy może być spowodowany procesem zapalnym występującym w zatokach przynosowych (w kształcie klina, labiryncie szczęki, sitowia lub w zatoce czołowej);
Naruszenia funkcji węchowej. Przy znacznie zarośniętych polipach może wystąpić całkowita utrata wrażliwości na zapachy. Objaw ten wynika z faktu, że przerośnięta tkanka łączna zakłóca pracę receptorów odpowiedzialnych za percepcję aromatów;
Duże polipy nosa mogą wpływać na odczuwanie smaku pacjenta, a nawet powodować nieprzyjemny smak w ustach;
W edukacji dzieci może powodować powstawanie nieprawidłowego zgryzu. Jeśli polip pojawi się w pierwszym roku życia, utrudnia karmienie, ponieważ dziecko nie może ssać i normalnie połknąć pokarmu. W rezultacie dziecko cierpi na chroniczne niedożywienie, co prowadzi do utraty wagi i ogólnego niedożywienia;
Zmiana głosu, rozwój nosa. W wyniku zakłócenia przepływu powietrza przez kanały nosowe pacjent zaczyna mówić w nosie. Ponadto wiadomo, że nos jest organem bezpośrednio zaangażowanym w tworzenie dźwięków mowy.
Nasilenie objawów zależy od etapu, na którym następuje wzrost:
W pierwszym etapie wzrost jest niewielki, dlatego obejmuje tylko górną przegrodę nosową. Pacjent odczuwa lekkie przekrwienie błony śluzowej nosa, które często postrzegane jest jako normalne ARVI. Jednak w początkowych stadiach polip może wywołać rozwój zapalenia ucha, zapalenia migdałków lub zapalenia gruczołowego;
Drugi etap polipowatości nosa charakteryzuje się dalszą proliferacją tkanki łącznej. Pacjent zaczyna doświadczać trudności ze zmysłem węchu, jego głos się zmienia, nabiera nosowości. Kiedy edukacja dociera do rurki słuchowej, mowa zaczyna się zniekształcać, dochodzi do pogorszenia słuchu. Jeśli na tym etapie nie szukasz pomocy, zmiany patologiczne mogą pozostać na zawsze;
Trzeci etap charakteryzuje się całkowitym nakładaniem się kanału nosowego, objawy nabierają pełnej mocy. Przy dołączaniu do infekcji wzrasta temperatura ciała. Ponadto pacjenci cierpią na bóle głowy, zmęczenie. Jakość życia jest znacznie zmniejszona przez uporczywe wydzielanie z nosa.
Przyczyny polipów w nosie
Zanim przejdziemy do listy przyczyn prowadzących do pojawienia się polipów, konieczne jest zrozumienie mechanizmu ich występowania. Kiedy wirus lub bakteria dostają się do ludzkiego ciała, czynniki zakaźne mnożą się. To prowokuje odrywanie nosowych komórek śluzowych. Osoba zaczyna cierpieć na przekrwienie, trudności w oddychaniu, obfite wydzieliny z nosa. Jeśli układ odpornościowy funkcjonuje normalnie, a dana osoba otrzymuje odpowiednie leczenie, w ciągu tygodnia nastąpi pełne wyzdrowienie.
Podczas chronalizacji procesu miejscowa odporność się nie udaje, a błona śluzowa ma tendencję do zwiększania zajmowanej powierzchni w celu zwiększenia odporności choroby. Jedynym sposobem na uświadomienie sobie tego jest rozpoczęcie wzrostu i twardnienia. Najczęściej proces ten występuje w zatokach przynosowych. W pewnym momencie dzielące się komórki stają się nieco mniejsze i wchodzą do jamy nosowej, tworząc polip.
Dlatego szczególne powody prowadzące do wzrostu błony śluzowej nosa to:
Zakażenia i przeziębienia, którym towarzyszy katar i występują dość często;
Przewlekłe zapalenie występujące w zatokach przynosowych - zapalenie zatok czołowych, zapalenie sitowe, zapalenie stawów;
Katar pochodzenia alergicznego (katar sienny);
Choroby takie jak astma oskrzelowa, mukowiscydoza, zespół Younga, zespół Churga-Straussa, mastocytoza nosa, zespół Cartagenera, nietolerancja aspiryny;
Dziedziczna predyspozycja do polipowatości;
Zbyt wąskie kanały nosowe, zaburzenia struktury przegrody nosa;
Patologiczne niepowodzenia w obronie immunologicznej.
Oznacza to, że polipy nosa są chorobą polietiologiczną, na którą wpływa jednocześnie anatomia nosa, przewlekłe zapalenie zatok i alergia.
Jakie są niebezpieczne polipy w nosie?
Ryzyko proliferacji błony śluzowej nosa to przede wszystkim rozwój powikłań. Gdy naturalny oddech nosa nie jest niczym utrudniony, następuje nawilżenie i ocieplenie powietrza wpływającego do płuc. Ponadto usuwane są z niego cząsteczki kurzu, które pozostają na błonie śluzowej, a następnie są naturalnie wydalane. Polipy nie pozwalają na swobodny przepływ powietrza wzdłuż drogi nosowej, co zmusza osobę do oddychania przez usta.
W rezultacie powietrze nie ma czasu na właściwe rozgrzanie, co prowokuje takie choroby, jak:
W wyniku naruszenia naturalnej komunikacji między zatokami nosowymi pacjent cierpi na przewlekłe zapalenie zatok.
Im większy wzrost, tym bardziej wywiera on nacisk na naczynia krwionośne tkanki nosowo-gardłowej, powodując tym samym zapalenie migdałków i tworzenie migdałków, wzrost migdałków z objawami bólu gardła. Również upośledzone krążenie krwi może prowadzić do rozwoju przewlekłej kliniki zapalenia migdałków. W odniesieniu do naruszeń rurki słuchowej, zwiększone ciśnienie na niej prowadzi do rozwoju zapalenia ucha lub eustachitis.
Diagnoza polipa nosa
Podejrzewa się, że pacjent ma polip w nosie, lekarz może głos donosowy, nawet jeśli pacjent nie skarży się na trudności w oddychaniu przez nos. Jeśli w dzieciństwie powstanie polip, to sam wygląd dziecka poinformuje o tym lekarza. Takie dzieci ciągle mają otwarte usta, dolna szczęka zwisa, fałdy trójkąta nosowo-wargowego są wygładzone.
Aby wyjaśnić diagnozę, wykonuje się rinoskopię, podczas której lekarz bada jamy nosowe za pomocą specjalnego lustra. Zewnętrznie polipy są mięsiste, jednokomórkowe lub pojedyncze.
W celu oceny stadium ich rozwoju czasami przypisuje się CT zatok przynosowych. Ta procedura jest wymagana dla przejścia pacjentów, którzy są zaplanowani do operacji. To wyniki tomografii dadzą chirurgowi informacje o zakresie przyszłej interwencji. Jeśli CT nie jest możliwe z jakiegokolwiek powodu, pacjent powinien zostać poddany prześwietleniu.
Oprócz identyfikacji obecności polipów konieczne jest wykluczenie lub potwierdzenie koinfekcji. Aby to zrobić, bacposa jest pobierana z nosa i gardła, wykonuje się faryngoskopię, otoskopię i mikroparceloskopię. Wymaga również próbki krwi do analizy klinicznej. Jeśli istnieje podejrzenie alergicznego charakteru wzrostu, zaleca się przeprowadzenie testów alergicznych.
Wszystkie procedury diagnostyczne są przepisywane przez otolaryngologa.
Odpowiedzi na popularne pytania dotyczące polipów nosa
Czy muszę usuwać polipy w nosie? Polipy są straszne z powodu ich powikłań, takich jak bezdech senny, zaostrzenie astmy i przewlekłe zapalenie zatok. Chirurgia jest jedynym sposobem usunięcia polipów z nosa. Warto jednak zwrócić uwagę na takie nowoczesne metody usuwania, jak wypalanie laserowe i resekcja endoskopowa golarką. Jeśli chodzi o leczenie zachowawcze, ma to na celu przede wszystkim wyeliminowanie przyczyny wzrostu błony śluzowej nosa. Leczenie terapeutyczne działa jako etap przygotowawczy przed operacją;
Czy można ogrzać polipy w nosie? Ogrzewanie polipów jest niemożliwe. Jest to nie tylko całkowicie nieskuteczna procedura, ale także w pewnym stopniu nawet niebezpieczna, ponieważ ryzyko poparzenia błony śluzowej jest wysokie. Nie należy mylić rozgrzewania z termicznym usuwaniem polipa za pomocą włókna kwarcowego. Procedura ta jest wykonywana przez lekarza w warunkach szpitalnych;
Czy można leczyć polipowatość nosa bez operacji? Leczenie bez zabiegu chirurgicznego może mieć na celu zapobieganie nawrotom polipów lub, jeśli istnieją konkretne przeciwwskazania do zabiegu chirurgicznego. Ważne jest jednak, aby zrozumieć, że jeśli polip już uformował się w jamie nosowej, nie będzie w stanie odłączyć się bez operacji.
Leczenie polipów w nosie
Konserwatywna terapia polipowatości nosa ma na celu przede wszystkim wyeliminowanie czynników, które wpływają na zwiększony wzrost błony śluzowej. Może to być cała gama procedur oferowanych przez współczesną medycynę: terapia laserowa, leczenie zastrzykami, ogrzewanie terapeutyczne, leki.
Tylko chirurg otolaryngolog może wybrać optymalny schemat leczenia. Czasami wymagana jest dodatkowa konsultacja z alergologiem-immunologiem.
Leczenie zachowawcze sprowadza się do:
Wyklucz wpływ czynników prowokujących, które mają pozytywny wpływ na pogrubienie i wzrost warstwy śluzowej. Ważne jest, aby unikać kontaktu z wszelkiego rodzaju alergenami (domowymi, pyłkowymi, leczniczymi, profesjonalnymi);
Eliminacja wszystkich procesów zakaźnych i zapalnych w nosogardzieli;
Przestrzegaj diety z wyjątkiem produktów alergizujących, a także ostrej i słonej. Zakazana kawa i alkohol. Jest wysoce pożądane, aby odmówić przyjmowania NLPZ, a także żywności zawierającej konserwanty, barwniki, salicylany;
Regularne mycie jamy nosowej przy użyciu roztworów soli fizjologicznej, np. Delfin, Aqua-Maris, Marimer, Gudvada, Fiziomer, Alergol Dr Theiss, Otrivin-More;
Specjalna gimnastyka przywracająca oddychanie przez nos zgodnie ze Strelnikovą, zgodnie z metodą Butejki, niezależny masaż nerwu trójskładnikowego;
Korekcja leków antyalergicznych i immunologicznych.
Inną metodą leczenia polipów bez interwencji chirurgicznej jest ekspozycja termiczna, gdy formacje są ogrzewane za pomocą włókna kwarcowego wprowadzanego do nosa. Temperatura w tym samym czasie osiąga 70 stopni, co prowadzi do odrzucenia polipów po około trzech dniach. Jeśli pacjent nie jest w stanie wydmuchać własnego nosa, lekarz usunie odłączone polipy pęsetą.
Zabieg ten jest wskazany, jeśli osoba ma następujące przeciwwskazania:
Zaburzenia krzepnięcia krwi;
Ciężki przebieg astmy oskrzelowej.
Leczenie lekami hormonalnymi odbywa się w przypadku całkowitego wykluczenia operacji. W dużych dawkach pacjent otrzymuje kortykosteroidy wewnątrz przez 3 tygodnie. Albo są wstrzykiwane bezpośrednio do wzrostu. Jednak ta metoda leczenia polipów w nosie jest narażona na wysokie ryzyko nawrotu.
Ponadto terapia hormonalna jest niebezpieczna dla jej powikłań, w tym uzależnienia od organizmu, działania immunosupresyjnego, tłumienia nadnerczy. Wynik stosowania leków hormonalnych pojawia się bardzo szybko, ale po chwili pacjent znów poczuje się gorzej. Jeśli często ćwiczysz tę terapię, zdrowie ludzkie zostanie osłabione.
Polipotomia medyczna
Powinien skupiać się na leczeniu hormonów polipowatości nosa. Najczęściej lekarze stosują do tego prednizon. Jego działanie polega na zmniejszeniu szybkości podziału komórek, co nie pozwala na dalsze zwisanie błony śluzowej, a sam rozrost ostatecznie upada. Ta technika nazywana jest „polipotomią leku”. Jednakże, aby osiągnąć pozytywny efekt, pacjent będzie musiał przyjmować bardzo wysokie dawki prednizonu codziennie i przez długi czas. Uratuje cię przed polipami, ale doprowadzi do innych poważnych problemów zdrowotnych, na przykład wrzodu żołądka, otyłości, spadku siły odpornościowej itp.
Dlatego też istnieje inna wersja polipotomii za pomocą środków hormonalnych - to wprowadzenie ich bezpośrednio do samego wzrostu. W ten sposób możliwe jest zniszczenie polipa i uniknięcie poważnych powikłań po spożyciu hormonów. Wybór konkretnego leku i jego dawki przeprowadza się indywidualnie dla każdego pacjenta.
Pacjent otrzymuje do dwóch wstrzyknięć w odstępie dwóch tygodni. Przyczynia się to do śmierci przerośniętych tkanek śluzówki i jest usuwana z organizmu podczas wydmuchiwania. Jeśli technika prowadzenia polipotomii medycznej nie została naruszona, a dawkowanie i sam lek zostały dobrane prawidłowo, doprowadzi to do znacznej poprawy samopoczucia pacjenta po zaledwie 30-60 dniach.
Odpowiednio zaprojektowany program rehabilitacji opóźni kolejny nawrót choroby na kilka lat. Niestety, całkowite wyeliminowanie ryzyka ponownego wzrostu błony śluzowej za pomocą hormonów jest niemożliwe.
Laserowe usuwanie polipów w nosie
Wypalanie bezładnej wiązki laserowej jest jedną z nowoczesnych metod interwencji chirurgicznej. Wykonywany jest za pomocą sprzętu laserowego oraz endoskopu z kamerą.
Wśród zalet leczenia laserowego:
Szybkość operacji;
Brak wyraźnego bólu;
Brak ryzyka krwawienia podczas operacji;
Brak ryzyka infekcji;
Wizualna kontrola wykonywanych czynności;
Niskie prawdopodobieństwo nawrotu choroby;
Krótki okres powrotu do zdrowia (nie więcej niż 4 dni);
Możliwość zabiegu ambulatoryjnego.
Wśród wad leczenia polipów w nosie laserem:
Niezdolność do wyeliminowania wielu wzrostów;
Niemożność otwarcia zatok i usunięcia polipowatej tkanki wewnątrz nich, co może wywołać nawrót.
Wskazania i przeciwwskazania do laserowego usuwania polipów w nosie
Wśród przeciwwskazań do terapii laserowej:
Wielokrotne wzrosty polipów;
Okres noszenia dziecka;
Sezon roślin kwiatowych.
Wskazaniem do interwencji jest pojedynczy polip nosa z towarzyszącymi objawami. Ponadto niska inwazyjność umożliwia przeprowadzenie operacji u pacjentów cierpiących na astmę oskrzelową.
Jak idzie operacja?
W dniu wykonania zabiegu pacjent musi powstrzymać się od jedzenia. Istota operacji jest następująca: lekarz wstrzykuje miejscowy środek znieczulający, a następnie endoskop wyposażony w kamerę, jak również sprzęt laserowy, jest dostarczany na miejsce istniejącego wzrostu. Wiązka ogrzewa komórki polipa i zaczyna parować. Krwawienie nie występuje z powodu natychmiastowego uszczelnienia naczyń (koagulacja).
Po zakończeniu operacji osoba pozostaje pod kontrolą lekarską przez kolejny dzień, chociaż czasami może wrócić do domu już po kilku godzinach. W ciągu następnych 4 dni musi odwiedzić lekarza, aby mógł kontrolować proces gojenia błony śluzowej nosa. W okresie rekonwalescencji należy wykluczyć alkohol, wizyty w łaźniach parowych i łaźniach, a także powstrzymać się od dużego wysiłku fizycznego, aby zminimalizować ryzyko krwawienia pooperacyjnego.
Jaka jest procedura laserowego usuwania polipów w nosie?
W konkretnej klinice koszt laserowego usuwania polipów nosa będzie się różnił. Ale średnia cena wynosi 16 000 rubli, co czyni operację dość przystępną dla większości populacji.
Endoskopowe usuwanie polipów nosa za pomocą golarki
Chirurgia nosa zatok przy użyciu funkcjonalnego endoskopu (endoskopowej chirurgii zatok endoskopowych) to nowa technologia, która wykorzystuje najnowszy sprzęt endoskopowy. W ten sposób chirurdzy byli w stanie przeprowadzić interwencję o niewielkim wpływie na leczenie z niezwykle niskim ryzykiem wystąpienia powikłań. Dzięki tej procedurze formacja zostanie całkowicie usunięta z ciała, co zmniejsza prawdopodobieństwo ponownego wzrostu o 50%. Ponadto zdrowa tkanka nie jest w ogóle dotknięta.
Decydując się na podobną procedurę, pierwszeństwo należy przyznać endoskopowemu FESS. To właśnie ta operacja umożliwia sterowanie nawigacyjne pracą golarki (lub mikrodebrydu). Tylko to podejście umożliwia całkowite oczyszczenie wnęk labiryntu kratowego. Znaczenie globalnego rozliczenia ma na celu zminimalizowanie ryzyka ponownego wystąpienia. Wszakże jeśli pozostaną obszary polipowatej tkanki, to po krótkim czasie (od 3 miesięcy do sześciu miesięcy) ponownie się rozrosną. W rezultacie nowe interwencje i straty finansowe. Ponadto należy zwrócić uwagę na doświadczenie lekarza z nowoczesnym sprzętem.
Istnieje kilka opcji interwencji przy użyciu sprzętu endoskopowego:
Endoskop + narzędzia (nie pozwala na oczyszczenie najmniejszych komórek, jak również tych, które są głęboko zlokalizowane);
Endoskop + golarka + nawigacja (optymalna metoda).
Jednak pomimo wszystkich zalet takiej interwencji, niemożliwe jest wdrożenie, jeśli zostanie znalezione:
Poważne naruszenia narządów wewnętrznych;
Zakażenie w ostrej fazie;
Zaostrzenie alergii, astmy oskrzelowej lub obturacyjnego zapalenia oskrzeli;
CHD lub niewydolność serca;
Nadciśnienie, poważne złe samopoczucie wymagają pewnego opóźnienia w interwencji.
Zalety i wady tej metody
Wśród zalet endoskopowego leczenia polipów nosa golarką:
Nie ma potrzeby nacięć, zabieg wykonywany jest endonasowo;
Pełna kontrola przez lekarza własnych działań;
Uzyskiwanie dostępu do trudno dostępnych obszarów nosa;
Brak uszkodzenia zdrowej tkanki;
Szybki początek ulgi, jak twierdzi nawet 80% pacjentów;
Operacja w szpitalu, krótki pobyt na oddziale szpitalnym (od 3 dni do tygodnia).
Wśród wad procedury:
Niemożność wyeliminowania prawdziwej przyczyny wzrostu, co prowadzi do ryzyka jego ponownego pojawienia się (w 50% przypadków).
Jak idzie operacja?
Pole, w którym odbędzie się interwencja, jest sprawdzane przez lekarza na monitorze. Aby wdrożyć procedurę, lekarz będzie potrzebował:
Sama golarka (debrader lub mikrodebryder), która wciąga wzrost i odcina go u samej podstawy;
Endoskop optyczny o różnych poziomach nachylenia;
Podczas zabiegu konieczne będzie wprowadzenie pacjenta w stan znieczulenia ogólnego, ponieważ pozwala to na pełne otwarcie przetoki, a także poprawę drenażu. Chociaż czas powrotu do zdrowia po operacji jest nieco dłuższy w porównaniu z innymi metodami usuwania polipów, ryzyko nawrotu w tym przypadku jest znacznie niższe. Jeśli się pojawi, jest znacznie opóźniony w czasie.
Gdy znieczulenie zacznie działać, do ust pacjenta zostanie włożona specjalna plastikowa rurka, umożliwiająca mu oddychanie. Zatoki nosowe są ujawniane za pomocą specjalnych narzędzi, a następnie usuwane są z nich wszystkie polipy i zmodyfikowane tkanki. Podczas prowadzenia FESS jest świetna okazja do poprawienia przegrody nosowej, jeśli jest zakrzywiona, a także do wykonania biopsji tkanki. Po zakończeniu interwencji jama nosowa jest pokryta wacikami bawełnianymi. Można je usunąć po 12 godzinach.
Przygotowanie przedoperacyjne
Zbliżająca się interwencja wymaga pewnego programu przygotowawczego. Konieczne jest zaliczenie wszystkich testów wymaganych przez lekarza i poddanie się tomografii komputerowej zatok, ponadto można przepisać koagulogram, badania krwi na potrzeby biochemii i klinikę. Ważne jest, aby określić potrzebę wstępnego badania endoskopowego, co pozwoli chirurgowi na udzielenie informacji o nadchodzącej operacji i jej optymalizację.
Tydzień przed interwencją. W ciężkiej polipowatości pacjentowi przepisuje się prednizon przez 7 dni. Dawka dobowa wynosi 40 mg. W przypadku wykrycia aktywnej infekcji należy ją wyeliminować. Ważne jest, aby całkowicie wyeliminować stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych, aspiryny i witaminy E. Wynika to z faktu, że mają one negatywny wpływ na szybkość krzepnięcia krwi.
Dzień przed zabiegiem. Pacjent może zjeść obiad, ale jedzenie nie powinno być ciężkie. Kiedy jest 6 godzin do interwencji, wszelkie jedzenie i picie są zakazane. Jeśli jesteś spragniony, możesz spłukać usta.
Okres pooperacyjny
W tym czasie na pierwszy plan wysuwa się właściwa higiena jamy nosowej. Faktem jest, że po interwencji aktywność nabłonka rzęskowego jest zmniejszona, błona śluzowa jest uszkodzona i nie jest w stanie w pełni wytworzyć tajemnicy ochronnej. Staje się to sprzyjającą pożywką dla bakterii. Po usunięciu bawełny w nosie tworzą się skorupy krwi i płytka fibrynowa.
Możesz usunąć tylko skorupy, które znajdują się na progu nosa, surowo zabrania się dmuchać nosem lub jeść gorące jedzenie. Sukces operacji wskazuje ból głowy i bolesność w niektórych obszarach twarzy. Zmysł węchu może odzyskać w ciągu 30 dni.
W okresie pooperacyjnym możliwy jest rozwój powikłań: krwawienie, nawrót polipa, tworzenie zrostów i zakażenie.
Aby zapobiec ponownemu wzrostowi tkanek, należy wypłukać nos roztworem soli fizjologicznej wymienionym powyżej, a także stosować leki przeciwhistaminowe, w tym Loratadin, Claritin, Cetrin, Zodak, Erius itp.
Ponadto konieczne jest stosowanie aerozoli opartych na hormonach:
Polipy w nosie: jak z nimi żyć i co robić?
Jednym z najczęstszych czynników obciążających, które prowadzą do ciężkiego przewlekłego zapalenia zatok, jest polipowatość nosa lub po prostu polipy w nosie. Wśród dorosłych choroba ta nie jest tak rzadka: średnio 1-3% mieszkańców świata pewnego dnia dowiaduje się, że te niezrozumiałe polipy, już przerażające ich imieniem, wyrosły w nosie. Jaki rodzaj edukacji, jakie są niebezpieczne i jak sobie z nimi radzić - powiemy o tym w naszym artykule.
>> Witryna zawiera szeroki wybór leków do leczenia zapalenia zatok i innych chorób nosa. Użyj na zdrowie!
około 30% pacjentów cierpiących na polipy nosa ma pozytywny wynik testu na alergie.
Częstość występowania polipów w nosie wzrasta u dzieci z mukowiscydozą, ciężką chorobą dziedziczną. Osoby wrażliwe na aspirynę są również predysponowane do nich.
Jednak większość badań pokazuje, że polipy są związane raczej z chorobami niealergicznymi niż alergiami. Co ciekawe, kobiety nie mają więcej szczęścia niż mężczyźni - cierpią na polipę nosa dwukrotnie częściej niż przedstawiciele silniejszej płci. Te same nieprzejednane statystyki mówią, że u dziecka poniżej 10 roku życia polipy w nosie są bardzo rzadkie, ale w wieku kwitnienia po 20 roku prawdopodobieństwo wzrostu tych formacji wzrasta. Jednak polipowatość nosa występuje częściej u osób, które skończyły 40 lat.
Czym są polipy i jak powstają?
Polipy w nosie są nieprawidłowymi łagodnymi wzrostami, które pochodzą z dowolnej części błony śluzowej nosa lub zatok przynosowych. Stanowią one końcowy wynik różnych chorób jamy lub zatok. Najczęściej polipy wyglądają jak przezroczyste zmiany powstające z błony śluzowej jamy nosowej lub jednej lub nawet kilku zatok przynosowych, w tym zatok szczękowych. Często polipy powstają bezpośrednio na drodze odpływu z zatok, blokując je i tworząc korzystne środowisko dla zastoju procesu zapalnego, w tym zapalenia zatok.
Sam proces formowania takiego patologicznego piękna wciąż jest pokryty grubą zasłoną tajemnicy. Polipoza jest związana z przewlekłym zapaleniem, dysfunkcją autonomicznego układu nerwowego i predyspozycjami genetycznymi. Większość ekspertów zgadza się, że łagodne guzy powstają w wyniku przewlekłych procesów zapalnych w jamie nosowej. Zatem polipy zaczynają i zamykają błędne koło zapalenia: są zarówno przyczyną, jak i konsekwencją długotrwałego zapalenia w jamie nosowej i zatokach przynosowych.
Polipy w nosie na tle innych chorób
Lekarze sporządzili smutną listę chorób, w których z dużym prawdopodobieństwem powstają polipy w nosie:
- astma oskrzelowa - w 20–50% przypadków;
- mukowiscydoza - u 6–48% pacjentów;
- alergiczny nieżyt nosa (dokładne dane nie są znane);
- alergiczne grzybicze zapalenie zatok. Przy tej patologii prawdopodobieństwo polipowatości nosa jest bardzo wysokie i sięga 85%. Rozmawialiśmy o alergicznej zatoce grzybowej w oddzielnym artykule opisującym objawy i metody leczenia rzadkiej, ale raczej poważnej choroby;
- przewlekłe zapalenie zatok przynosowych, w tym przewlekłe zapalenie zatok w połączeniu z nieżytem nosa;
- Pierwotna dyskineza rzęskowa jest chorobą genetyczną, w której zaburzona jest funkcja nabłonka rzęskowego i funkcjonowanie aparatu śluzowo-rzęskowego;
- nietolerancja aspiryny (u 8-26% pacjentów z polipami nosa);
- nietolerancja alkoholu (u 50% pacjentów z polipami);
- Zespół Churga-Straussa (w 50% przypadków polipy rozwijają się w nosie);
- Zespół Yang - patologia charakteryzująca się przewlekłym zapaleniem zatok, polipowatością nosa i azoospermią;
- niealergiczny nieżyt nosa z zespołem eozynofilowym.
Jeśli nagle znajdziesz na tej liście chorobę, z którą musiałeś się zmierzyć, nie wahaj się skontaktować z laryngologiem i poddać badaniu - w końcu polipowatość nosa, która została wykryta na czas, jest znacznie łatwiejsza do wyleczenia niż daleko posunięty proces.
Objawy choroby
Objawy kliniczne polipów nosa zależą w dużej mierze od wielkości polipa. Małe formacje mogą równie dobrze istnieć, nie powodując żadnych podejrzanych objawów. W praktyce otorynolaryngologów zdarzają się przypadki wykrycia polipów na przednim brzegu środkowej małżowiny nosowej podczas rutynowego badania. Trudniej jest zdiagnozować polipy zlokalizowane w głębokich obszarach jamy nosowej lub zatok.
Małe polipy w okolicy środkowej małżowiny, blokujące wypływ wydzieliny z zatok przynosowych, mogą powodować rozwój ostrego lub przewlekłego zapalenia zatok ze wszystkimi konsekwencjami i objawami, które z tego wynikają. Jeśli formacje rosną w okolicy zatok szczękowych, prawie gwarantowane jest ostre i czasami przewlekłe zapalenie zatok, a objawów tej choroby nie można pominąć.
Duże polipy prawie zawsze prowadzą do niedrożności dróg oddechowych i powodują przedłużające się bóle głowy, chrapanie, wyciek z nosa (ciężkie wydzielanie z jamy nosowej).
Jeśli objawy te na tle przewlekłego lub ostrego zapalenia zatok są nagle łączone z naruszeniem lub całkowitym brakiem zapachu, należy podejrzewać aktywny proces powstawania polipów nosa. Dodajemy, że krwawienie z nosa, nie związane z podrażnieniem przegrody nosowej, jest bardzo alarmującym sygnałem, który jest związany z jeszcze poważniejszą chorobą niż polipowatość.
I wreszcie, masywne wielokrotne formacje w nosie lub nawet jednym, ale duży guz utrudnia zatokom i jamie nosowej przejście tak bardzo, że mogą powodować objawy obturacyjnego bezdechu sennego. Stan ten charakteryzuje się nie tylko chrapaniem, ale także okresowym, częściowym, a czasem całkowitym zaprzestaniem oddychania we śnie. U pacjentów z zaawansowaną polipowatością nosa, oddychanie przez nos jest prawie zawsze całkowicie zaburzone i powstaje nawyk oddychania przez usta.
Jak leczyć polipy w nosie?
Idealnie, leczenie polipowatości nosa powinno zależeć od czynników, które spowodowały początek choroby. Niestety, w większości przypadków przyczyna powstawania polipów w nosie jest nieznana. Nawet jeśli polipowatość rozwinęła się na tle alergicznego nieżytu nosa, nie ma pewności i dowodów klinicznych, że leczenie alergii doprowadzi do zmniejszenia, a tym bardziej do zaniku polipów.
Ogólne zasady leczenia polipowatości wynikają z teorii zapalenia, na której opiera się mechanizm choroby, to znaczy przede wszystkim polipy rozpoczynają leczenie przeciwzapalne.
Schemat leczenia polipów obejmuje:
- doustne i miejscowe kortykosteroidy donosowe;
- środki przeciwhistaminowe (przeciwalergiczne);
- leki zmniejszające przekrwienie;
- kromoglikany (cromogline sodium).
Ponadto immunoterapia jest stosowana jako kompleksowe leczenie, a także, jeśli to konieczne, antybiotyki.
Z nieskutecznością leczenia lekiem zaczynają podejmować drastyczne środki - operację, która pozwala pozbyć się wszystkich polipów w nosie i zatokach przynosowych za jednym zamachem. Jednak żadna operacja nie może zagwarantować, że po krótkim czasie choroba nie będzie ponownie odczuwalna. Aby zwiększyć skuteczność leczenia farmakologicznego i zapobiec nawrotom, należy zastosować tradycyjne metody leczenia polipów w nosie. Przyjrzyjmy się bliżej każdej metodzie i spróbujmy zrozumieć, jaki jest algorytm działań lekarza próbującego poradzić sobie z polipowatością nosa.
Farmakoterapia polipowatości
Doustne kortykosteroidy
Bez względu na to, jak godne ubolewania, ale glikokortykosteroidy, hormony, których pacjenci tak się boją, były i pozostają lekami z wyboru polipów w nosach. Podawanie doustne jest uważane za najskuteczniejszą drogę podawania, ale miejscowe podawanie donosowych kortykosteroidów jest również dopuszczalne. W większości przypadków prednizon stosuje się w dawce 30–60 mg przez 4–7 dni. Następnie, w ciągu 1-3 tygodni, lek jest stopniowo wycofywany.
Dawka pediatryczna zależy od masy ciała dziecka i jest obliczana na podstawie stosunku 1 mg na kilogram masy ciała na dzień. Należy pamiętać, że długotrwałe leczenie glikokortykosteroidami w postaci tabletek nie jest zalecane ze względu na ciężkie działania niepożądane, w szczególności cukrzycę, nadciśnienie, efekty psychotropowe, zaćmę lub jaskrę, osteoporozę, opóźnienie wzrostu u dzieci. Aby uniknąć tych wszystkich objawów, hormony w tabletkach nie są przepisywane dłużej niż tydzień. Pacjenci z alergicznym nieżytem nosa lub astmą najlepiej reagują na leczenie kortykosteroidami w postaci tabletek.
Pacjenci, u których polipowatość nie jest związana z reakcją alergiczną, mogą nie odpowiadać na leczenie prednizonem.
Lokalne (donosowe) kortykosteroidy
Lokalne steroidy mogą zmniejszać lub spowalniać wzrost małych polipów nosa, ale są one stosunkowo nieskuteczne w przypadku masywnych formacji. Donosowe spraye hormonalne były najskuteczniejsze po zabiegu chirurgicznym w celu usunięcia polipów nosa jako leków zapobiegających lub spowalniających nawrót choroby. Najbardziej popularne są trzy główne leki:
- Flutikazon, produkowany pod nazwami handlowymi Nazarel (Czechy) i Fliksonaze (Glaxo Wellcome, Hiszpania);
- Mometazon, znany pod nazwą handlową Nasonex. Ma bardzo wysoką aktywność przeciwzapalną. Lek praktycznie nie jest wchłaniany do krwiobiegu, dzięki czemu jest dopuszczony do stosowania u dzieci w wieku powyżej dwóch lat;
- Budezonid, produkowany w postaci aerozoli donosowych o nazwie Tafen nosowy (Słowenia, firma Lek).
- Beconaze, Aldetsin, Nasobek i inni.
Leki przeciwhistaminowe
Środki tej grupy są stosowane w złożonych schematach leczenia polipowatości nosa z powodu alergii. Z reguły używają leków drugiej generacji, które nie mają działania uspokajającego i kardiotoksycznego. Najczęściej przepisywane są loratadyna, cetyryzyna, desloratadyna (Erius), a także lewoskrętny izomer cetyryzyny Lewocetyryzyna.
Kromoglikany w aerozolach są rzadko stosowane ze względu na ich stosunkowo niską skuteczność.
Środki zmniejszające przekrwienie są stosowane w celu zmniejszenia opuchlizny i przywrócenia lub złagodzenia oddychania przez nos. Przy wyznaczaniu środków zwężających naczynia należy wziąć pod uwagę ograniczenia w ich stosowaniu (nie dłużej niż siedem dni).
Operacja polipowa: kiedy cel uświęca środki
Jeśli leczenie farmakologiczne nie przyniosło pożądanego rezultatu, a polipy w nosie nadal rosną, pomimo aktywnego sprzeciwu lekarza i pacjenta, należy przejść do drugiego, radykalnego środka walki - chirurgii.
Jak żyć przed operacją?
Przede wszystkim przed operacją nie ma powodu do paniki na temat zbliżającego się spotkania z chirurgiem. Wcześniej, przed erą chirurgii endoskopowej, operacja jamy nosowej była naprawdę poważną interwencją otwartą z dość ciężkim okresem powrotu do zdrowia. Dziś sytuacja się zmieniła, a operacja usunięcia polipów w nosie nie obciąża już pacjenta mieczem Damoklesa. Operacja endoskopowa może być wykonywana w znieczuleniu miejscowym, a nawet w warunkach ambulatoryjnych, przynosząc pacjentowi minimalny dyskomfort. Czasami polipy są usuwane golarką, urządzeniem zdolnym do niszczenia formacji, a następnie ssania. W każdym przypadku, jak usunąć polipy w nosie lub zatokach, decyduje lekarz prowadzący. Wynik leczenia zależy w dużej mierze od jakości diagnozy przedoperacyjnej, dlatego przed operacją konieczne jest wykonanie tomografii komputerowej.
Jak żyć po zabiegu?
Po operacji konieczne jest zrozumienie i zaakceptowanie najważniejszego zalecenia, od którego zależy wynik końcowy: nawet po usunięciu polipów i usunięciu szwów leczenie nie jest zakończone. Pacjent ma uparty sposób radzenia sobie z możliwym nawrotem. Przez długi czas kortykosteroidy donosowe są często stosowane jako terapia przeciw nawrotom.
Ważną częścią okresu pooperacyjnego są badania okresowe. Eksperci zalecają przeprowadzanie kontroli 2-3 tygodnie po zabiegu, następnie 5-6 tygodni i trzy miesiące później.
W perspektywie długoterminowej były pacjent chirurgicznego oddziału laryngologicznego „ma lekkie” spotkanie z lekarzem co 4–6 miesięcy.
Jak pokazuje praktyka, takie podejście do leczenia daje szansę zapomnienia o chorobie na zawsze lub, w każdym razie, bardzo długo.
Usuwanie polipów w nosie za pomocą lasera
Obecnie popularna technologia laserowego usuwania formacji w nosie lub zatokach przynosowych jest wariantem interwencji endoskopowej, w której zniszczenie polipów uzyskuje się dzięki działaniu wiązki laserowej. Laserowe usuwanie jest uważane za mniej traumatyczne w porównaniu z tradycyjną chirurgią endoskopową. Jednak technika ta ma istotne wady, w szczególności niemożność usunięcia wielu polipów, a także tkanki polipowatej. Endoskopowa chirurgia laserowa jest powszechnie stosowana w przypadku małych jednostek.
Tradycyjna medycyna w walce z polipowatością
Skuteczność tradycyjnej medycyny w wielu przypadkach nie może być kwestionowana. Ziołolecznictwo - leczenie ziołami leczniczymi - często dosłownie czyni cuda. Jednak z polipowatością nosa skuteczność środków ludowych jest ograniczona. Większość otorynolaryngologów jest bardzo sceptyczna co do możliwości tradycyjnej medycyny, nadając jej pozycję zastępczego gracza. I rzeczywiście, aby poradzić sobie z nowotworami, nawet jeśli są łagodne, czasami może to zrobić tylko skalpel chirurga.
Niemniej jednak nie jest konieczne kategoryczne odrzucanie możliwości popularnych metod. Uzupełnienie głównego leczenia jest całkiem rozsądne, spłukując nos naparami lub wywary. Nie boli i nie ma maści ani kropli z roślin lub produktów pszczelich. A dzięki najpopularniejszym przepisom przyjrzyjmy się bliżej.
Glistnika - czyste i leczyć!
Jednym z najskuteczniejszych środków tradycyjnej medycyny, stosowanych do leczenia polipów w nosie, są krople z glistnikiem. Glistnik jest chyba wszystkim znany - chwast rośnie w ogrodach, parkach, a nawet udaje mu się „udekorować” łóżka miejskie. Ale nie wszyscy wiedzą, że roślina jest trująca. Zawiera silne alkaloidy o strukturze podobnej do morfiny. Dzięki chelidoninie i innym substancjom aktywnym glistnik doskonale radzi sobie z różnorodnymi łagodnymi formacjami na skórze, a nawet na błonach śluzowych. Zastosowanie rośliny do kontroli polipowatości nosa opiera się na tych właściwościach.
Krople z glistnikiem
Przede wszystkim, gdy używa się polipów nosa w medycynie ludowej, stosuje się krople z glistnikiem. Są wykonane ze świeżego soku z trawy glistnika i zakopane 1-2 krople 3 razy dziennie. Leczenie trwa 2–4 tygodnie.
Napar z glistnika
Alternatywą dla kropli jest infuzja zielnego glistnika. Przygotowuje się go zarówno ze świeżych, jak i suszonych materiałów roślinnych, gotując jedną łyżkę ziół w łaźni wodnej w jednej szklance wody przez 15 minut. Uzyskane leki nalegają 40-50 minut i ściskają. Lepiej jest myć nos ciepłą infuzją raz dziennie przez 4–5 tygodni.
Podczas leczenia lekami glistnika ważne jest obserwowanie wielości procedur i dawek i pamiętaj, że roślina nie jest tak bezpieczna jak kwiaty rumianku.
Propolis w polipowatości
Jako znany środek ludowy wspominamy maść z propolisem. Skład maści obejmuje:
- propolis 15g;
- Wazelina 10g;
- masło 25g.
Aby uzyskać maść, wszystkie składniki topi się w łaźni wodnej i miesza do jednorodnego stanu. Turundas z maścią wprowadza się do każdego kanału nosowego przez 30–50 minut. Nie zapomnij umieścić butelki z lekiem w lodówce.
Inhalacje propolisu z propolisem są dość popularne, które po podgrzaniu na małym ogniu uwalniają opary zawierające substancje czynne.
Techniki ludowe można łączyć z własnym smakiem i kolorem - nie ma i nie może być jednej receptury na polipy nosa. Co pomogło pacjentowi uzyskać efekt placebo w drugim. I dlatego eksperymentuj, ale nie zapomnij o medycynie oficjalnej. Najprawdopodobniej bez jej pomocy nie można tego zrobić.