Cefazolina

Cefazolina jest półsyntetycznym antybiotykiem z dużej grupy cefalosporyn pierwszej generacji.

Ten preparat beta-laktamowy jest uważany za najmniej toksyczny w zestawie antybakteryjnym cefalosporyn. Głównym składnikiem leku jest sól sodowa cefazoliny, w postaci białych lub żółtawo-białych kryształów, łatwo rozpuszczalnych w wodzie. Efekt terapeutyczny leku przeciwbakteryjnego opiera się na silnym działaniu bakteriobójczym na wiele patogennych mikroorganizmów.

Grupa kliniczno-farmakologiczna

Cefalosporyna I generacji.

Warunki sprzedaży z aptek

Możesz kupić na receptę.

Ile kosztuje Cefazolina w aptekach? Średnia cena wynosi 27 rubli.

Skład i forma uwalniania

Lek jest dostępny w postaci żółtobiałego lub białego proszku, który rozpuszcza się do wstrzyknięcia domięśniowego lub dożylnego. Lek jest pakowany w fiolki. Taka forma uwalniania jako tabletek Cefazolin nie jest na sprzedaż.

• Każda fiolka zawiera 250 mg, 500 mg lub 1 g aktywnego składnika czynnego - cefazolin w postaci soli sodowej.

Proszek jest biały lub prawie biały, po rozpuszczeniu zamienia się w przezroczystą, bezbarwną ciecz o lekkim specyficznym zapachu.

Efekt farmakologiczny

Cefazolina jest najmniej toksycznym antybiotykiem cefalosporynowym o szerokim spektrum działania bakteriobójczego.

Pokazuje aktywność przeciwko bakteriom Gram-dodatnim (Staphylococcus spp., Syntezowanie i nie syntetyzowanie penicylinazy, Streptococcus spp., W tym ischech, ischechnech, która jest firmą, która została znaleziona przez kopalnie spp., klebsiella spp., haemopnylus influenzae, neisseria gonorrhoeae). Grzyby, riketsje, pierwotniaki, wirusy, indole-dodatnie szczepy Proteus są odporne na lek (P.rettgeri, P.vulgaris, P. morgani).

Maksymalne stężenie leku osiąga się jedną godzinę po wstrzyknięciu domięśniowym i natychmiast po podaniu dożylnym. Zgodnie z instrukcją cefazolina w stężeniu terapeutycznym (90% podanej dawki) jest przechowywana we krwi przez 8-12 godzin, 90% leku jest wydalane przez nerki w stanie niezmienionym.

Wskazania do użycia

Co pomaga Zgodnie z instrukcjami Cefazolina jest przepisywana w leczeniu zakażeń spowodowanych obecnością drobnoustrojów wrażliwych na lek, a mianowicie:

• infekcje aparatu kostno-stawowego;
• zapalenie kości i szpiku;
• infekcje narządów miednicy;
• zapalenie sutka;
• ropień płuc, zapalenie płuc, ropniak;
• posocznica;
• infekcje dróg żółciowych i dróg moczowych;
• zapalenie otrzewnej;
• oparzenia, infekcje ran;
• zapalenie wsierdzia;
• infekcje tkanek miękkich, skóry;
• zapalenie ucha środkowego;
• kiła;
• rzeżączka.

Przeciwwskazania

Lek ma specyficzną listę przeciwwskazań, więc przed rozpoczęciem terapii należy dokładnie przestudiować załączone instrukcje. Zastrzyki cefazoliny nie powinny być podawane pacjentom, jeśli mają jeden lub więcej stanów:

• ciąża;
• indywidualna nietolerancja na składniki;
• przypadki ciężkich reakcji alergicznych na cefalosporyny;
• ciężka niewydolność nerek;
• ciężka choroba wątroby, której towarzyszy dysfunkcja ciała;
• wiek pacjentów do 6 miesięcy (dla tej postaci dawkowania).

Przeciwwskazaniami względnymi są okres laktacji i obecność rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego u pacjenta, w tym historia choroby.

Spotkanie w czasie ciąży i laktacji

Cefazolina przenika przez łożysko i wpływa na płód, więc antybiotyk w czasie ciąży można stosować tylko wtedy, gdy istnieją absolutne dowody, gdy istnieje zagrożenie dla życia matki. Do tej pory nie jest jasne, jaki dokładnie wpływ cefazolina ma na płód, dlatego podejmując decyzję o stosowaniu antybiotyków przez kobiety w ciąży, należy ostrożnie zważyć stosunek możliwego ryzyka / zamierzonej korzyści.

Do tej pory Cefazolina była testowana tylko u ciężarnych szczurów. Ponadto lek w dużych dawkach nie powodował działania teratogennego, to znaczy nie prowadził do powstawania wrodzonych deformacji płodu. Jednak takie kontrolowane badania na kobietach w ciąży, z oczywistych powodów, nie zostały przeprowadzone.

Cefazolina przenika również do mleka matki, chociaż tam jest wykrywana w małych stężeniach. Jednakże, jeśli to konieczne, jego stosowanie w okresie laktacji powinno przenieść dziecko na sztuczną mieszankę w czasie leczenia.

Dawkowanie i sposób użycia

Jak wskazano w instrukcji stosowania Cefazolina przepisana w / m, in / in (jet and drip). Średnie dzienne spożycie dla dorosłych wynosi 0,25-1 g; częstotliwość podawania wynosi 3-4 razy / dobę. Maksymalna dawka dobowa - 6 g (w rzadkich przypadkach - 12 g). Średni czas trwania leczenia wynosi 7-10 dni.

Zapobieganie zakażeniu pooperacyjnemu - w / w 1 g przez 0,5–1 h przed zabiegiem, 0,5–1 g - w trakcie zabiegu i 0,5–1 g - co 8 h w pierwszych dniach po zabiegu.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek wymagają zmiany schematu dawkowania zgodnie z wartościami CC: przy CC 55 ml / min lub więcej lub przy stężeniu kreatyniny w osoczu 1,5 mg% lub mniej, można podać pełną dawkę; przy CC wynoszącym 54-35 ml / min lub stężeniu kreatyniny w osoczu 1,6-3,0 mg%, można podać pełną dawkę, ale odstępy między wstrzyknięciami należy zwiększyć do 8 godzin; przy CC 34–11 ml / min lub stężeniu kreatyniny w osoczu 3,1–4,5 mg% - 1/2 dawki w odstępach 12 h; jeśli QC wynosi 10 ml / min lub mniej, lub gdy stężenie kreatyniny w osoczu wynosi 4,6 mg% lub więcej, 1/2 zwykłej dawki co 18-24 godzin Wszystkie zalecane dawki podaje się po początkowej dawce nasycającej 500 mg.

Dzieci w wieku 1 miesiąca i starsze - 25-50 mg / kg / dzień; w przypadku ciężkiego zakażenia dawkę można zwiększyć do 100 mg / kg / dobę. Częstotliwość podawania - 3-4 razy / dobę.

U dzieci z zaburzeniami czynności nerek dostosowanie schematu dawkowania przeprowadza się w zależności od wartości CC: przy CC 40–70 ml / min - 60% średniej dawki dziennej i podawanej co 12 godzin; z CC 20-40 ml / min - 25% średniej dziennej dawki w odstępie 12 godzin; przy CC 5–20 ml / min - 10% średniej dziennej dawki co 24 godziny Wszystkie zalecane dawki podaje się po początkowej dawce nasycającej.

Jak mieszać proszek do wstrzykiwań?

Instrukcje przygotowania roztworów do wstrzykiwań i infuzji: 0,5 g leku rozpuszcza się w 2 ml wody do wstrzykiwań, 1 g w 4 ml wody do wstrzykiwań. W przypadku podawania bolusa dożylnego otrzymany roztwór rozcieńcza się 5 ml wody do wstrzykiwań, a następnie wstrzykuje powoli w ciągu 3-5 minut. Do podawania iv lek rozcieńcza się 50-100 ml 5% lub 10% roztworu dekstrozy, 0,9% roztworem chlorku sodu, roztworem Ringera, 5% roztworem wodorowęglanu sodu.

Podczas hodowli fiolki należy energicznie wstrząsać aż do całkowitego rozpuszczenia.

Ile kutasa Cefazolin?

Czas trwania stosowania cefazoliny zależy od ciężkości zakażenia i szybkości powrotu do zdrowia. Przebieg leczenia trwa od 7 do 14 dni. Nie należy stosować zastrzyków cefazoliny krócej niż 5 dni lub dłużej niż 15 dni, ponieważ w tym przypadku istnieje duże ryzyko rozwoju opornych na antybiotyki rodzajów mikroorganizmów. Te oporne mikroorganizmy mogą ponownie wywołać infekcję, która będzie musiała być ponownie leczona, tylko przy użyciu innego, jeszcze silniejszego antybiotyku. Niestety istnieje duże ryzyko, że dla innego antybiotyku mikroorganizm może być odporny. W tym przypadku rokowanie jest niekorzystne, ponieważ na świecie jest bardzo mało antybiotyków, które radzą sobie z opornymi drobnoustrojami. A jeśli nie pomogą, możesz polegać tylko na odporności chorych.

Dlatego stosowanie antybiotyków, w tym cefazoliny, należy traktować w sposób odpowiedzialny. Nie można rzucać zastrzyków, gdy tylko osoba stanie się lepsza, biorąc pod uwagę, że leczenie dobiegło końca. Należy wykonać co najmniej 5 dni iniekcji Cefazoliny, przezwyciężając ból i niechęć. Dotyczy to zwłaszcza dzieci. W końcu dziecko jest szybsze i łatwiejsze niż dorosły człowiek może „nabyć” odporne rodzaje drobnoustrojów, które będą stale powodować infekcje, które są trudne do leczenia.

Działania niepożądane

Stosowanie antybiotyków, zwłaszcza długoterminowych, może powodować działania niepożądane z różnych układów organizmu:

• świąd;
• wysypka w postaci pokrzywki;
• gwałtowny spadek poziomu płytek krwi;
• objawy białaczki;
• występowanie niedokrwistości hemolitycznej;
• wrzody w ustach i wargach;
• szybko postępujące zapalenie jamy ustnej;
• objawy zapalenia trzustki w ostrej postaci;
• wymioty i nudności;
• biegunka;
• zaburzenia czynności wątroby;
• rozwój skurczu oskrzeli;
• wyraźny obrzęk dróg oddechowych;
• pojawienie się toksycznej martwicy skóry;
• rozwój objawów granulocytopenii;
• pojawienie się objawów podobnych do śródmiąższowego zapalenia nerek;
• wypadanie włosów i silny świąd w okolicy narządów płciowych.

Ponadto, podczas wstrzyknięcia sam może zacząć się pocić, towarzyszyć dreszcze i przejście do skurczów mięśni, atak tachykardii, trudności w oddychaniu, aż do zatrzymania. Jeśli pojawi się co najmniej jeden z tych objawów, podawanie leku natychmiast się zatrzymuje, lek zostaje zastąpiony innym lekiem o tym samym działaniu terapeutycznym. Ponadto domięśniowe podanie antybiotyku może być bolesne, a konsolidacja tkanki często występuje w obszarze wstrzyknięcia.

Objawy przedawkowania

Przedawkowanie po niewłaściwym zastosowaniu antybiotyku Cefazolin (Cefazolin-AKOS) jest dopuszczalne i objawia się szeregiem objawów, takich jak:

1. Parestezje;
2. Nagłe zaburzenia rytmu serca;
3. Mimowolne skurcze mięśni;
4. Zespół drgawkowy;
5. Bóle głowy;
6. Zawroty głowy;
7. Wymioty

Leczenie tych objawów jest następujące: po pierwsze, należy natychmiast zaprzestać przyjmowania zastrzyków z lekiem, a po drugie, jeśli objawy zbytnio przeszkadzają pacjentowi, powinien rozpocząć przyjmowanie leków, które mogą je wyeliminować. Zauważa się, że samo ciało przyczynia się do odstawienia antybiotyku - po przedawkowaniu hemodializa jest przyspieszana, co przyczynia się do wczesnego zakończenia całego procesu. Cóż, jeśli sprawa jest bardzo trudna, następuje hospitalizacja i stosuje się mechaniczne oczyszczanie krwi - dializę.

Specjalne instrukcje

Przed rozpoczęciem używania leku przeczytaj specjalne instrukcje:

1. Ostrożnie lek jest przepisywany pacjentom z chorobami przewodu pokarmowego (zwłaszcza z zapaleniem jelita grubego).
2. W przypadku cefazoliny mogą pojawić się dodatnie bezpośrednie i pośrednie próbki Coombsa.
3. Podczas stosowania cefazoliny możliwe jest uzyskanie fałszywie dodatniej reakcji na glukozę w moczu.
4. Bezpieczeństwo leku u wcześniaków i dzieci w pierwszym miesiącu życia nie zostało ustalone.
5. Pacjenci z historią reakcji alergicznych na penicyliny mogą mieć zwiększoną wrażliwość na antybiotyki cefalosporynowe.

Kompatybilność z innymi lekami

Podczas używania leku należy wziąć pod uwagę interakcje z innymi lekami:

1. Aminoglikozydy zwiększają ryzyko uszkodzenia nerek.
2. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania z lekami przeciwzakrzepowymi i moczopędnymi.
3. Diuretyki pętlowe i leki blokujące wydzielanie kanalikowe zwiększają stężenie cefazoliny w osoczu.
4. Farmaceutycznie niezgodne z aminoglikozydami (wzajemna inaktywacja). Do przygotowania roztworu na / we wprowadzeniu (jet lub drip) nie można stosować lidokainy.

Opinie pacjentów

Oferujemy Ci opinie o ludziach, którzy używali Cefazolin:

1. Tosh. Dobry tani lek. Zostałem pchnięty nożem w szpitalu za zapalenie płuc. Dlatego bardzo bolesne zastrzyki do rozcieńczania nie wymagają wody, ale Lidokaina lub Novocain będą naprawdę łatwiejsze. Zapalenie płuc w tym zabiegu było również szybkie, chociaż wcale nie przerażały ich nietypowi pacjenci, ale okazało się to najbardziej typowe, a poza tym maluch nie mógł się oprzeć antybiotykowi Cefazolin.
2. Alexandra Dobry lek! Nie mówię, że bardzo boli, ale zawsze robię to z Novocaine. Leczył je i zaostrzył odmiedniczkowe zapalenie nerek 2 razy i orvi. Ponadto, z butelką w słoiku, po zażyciu leku, nalałem 1 ml przegotowanej wody i kapałem do nosa, ponieważ nos był tak duszny, że zaczął kłaść moje uszy. Ponadto, gdy wypełnienie wypadło, a pod nim było straszne zapalenie, że połowa twarzy była już spuchnięta, wzięła Cefazolin i lekko zwilżyła gałkę oczną śliną, zebrała proszek i włożyła go do dziury i pozostała cicho w nocy przed pójściem do dentysty. (To wszystko jest rada mojej babci-doktora szkoły radzieckiej).
3. Marina Przepisano mi zastrzyki cefazoliny na skomplikowane bóle gardła. Już po pierwszym zastrzyku stan zdrowia pogorszył się, stał się drżący, rzucił w ciepło, a następnie w zimno. Kolejne wstrzyknięcia spowodowały ciężkie zawroty głowy, bóle głowy, a następnie wysypki i silny świąd, który spowodował swędzenie całego ciała. Ponadto zastrzyki były bardzo bolesne, okazało się, że należy je rozcieńczyć lidokainą lub nowokainą, a ja wstrzyknięto mi zwykły roztwór w wodzie do wstrzykiwań. Lekarz powiedział, że jest to zdecydowanie reakcja alergiczna, więc lek musiał zostać zastąpiony innym antybiotykiem. Tak więc wiele zależy od profesjonalizmu lekarzy.

Analogi

Analogi strukturalne substancji czynnej:

• Antsef;
• Zolin;
• Intrazolin;
• Ifizol;
• Kefzol;
• Lizolin;
• Natsef;
• Orisolin;
• Orpin;
• Totacef;
• Cesolin;
• Cefazolina sodowa;
• Cefazolin Sandoz;
• Cefazolin Elf;
• Cefazolina „Biohemi”;
• Cefazolin-AKOS;
• Cefazolin-Ferein;
• Sól sodowa cefazoliny;
• Cefamezin;
• Cefaprim;
• Cefesol;
• Cefopride

Przed zakupem analogu skonsultuj się z lekarzem.

Okres ważności i warunki przechowywania

Przechowywać fiolki z proszkiem zalecane w chłodnym miejscu, niedostępnym dla dzieci. Unikaj bezpośredniego działania promieni słonecznych na lek.

Trwałość proszku wynosi 3 lata od daty produkcji. Nie używaj przeterminowanego leku.

Roztwór należy przygotować bezpośrednio przed wprowadzeniem, niedopuszczalne jest przechowywanie przygotowanego roztworu do następnego wstrzyknięcia.

Instrukcja stosowania zastrzyków Cefazolin

Cefazolina jest antybiotykiem cefalosporynowym pierwszej generacji.

Postać uwalniania i skład leku

Lek Cefazolin jest dostępny w postaci proszku do przygotowania roztworu i następnie wstrzyknięcia przez wstrzyknięcie domięśniowe lub podanie dożylne. Proszek w fiolkach z przezroczystego kartonu szklanego, szczegółowe podsumowanie z opisem właściwości antybiotyku jest dołączone do preparatu.

Proszek jest biały lub prawie biały, po rozpuszczeniu zamienia się w przezroczystą, bezbarwną ciecz o lekkim specyficznym zapachu. Każda fiolka zawiera 250 mg, 500 mg lub 1 g aktywnego składnika czynnego - cefazolin w postaci soli sodowej.

Wskazania do użycia

Antybiotyk Cefazolin jest przepisywany pacjentom w postaci zastrzyków w leczeniu chorób zakaźnych i zapalnych wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na cefazolin:

• infekcje układu moczowo-płciowego - powikłane zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie cewki moczowej, odmiedniczkowe zapalenie nerek, rzeżączka, kiła;
• sepsa;
• zapalenie wsierdzia;
• zapalenie otrzewnej;
• powikłania pooperacyjne;
• zakaźne i zapalne choroby układu oddechowego - zapalenie oskrzeli, zapalenie oskrzelików, zapalenie płuc, rozedma płuc, ropień płuc;
• choroby zakaźne kości i stawów, w tym polio;

Zastrzyki cefazoliny są również przepisywane kobietom, które przeszły cesarskie cięcie w celu zapobiegania powikłaniom pooperacyjnym.

Przeciwwskazania

Lek ma długą listę przeciwwskazań, dlatego przed rozpoczęciem terapii należy dokładnie przestudiować załączone instrukcje. Zastrzyki cefazoliny nie powinny być podawane pacjentom, jeśli mają jeden lub więcej stanów:

• ciąża;
• indywidualna nietolerancja na składniki;
• przypadki ciężkich reakcji alergicznych na cefalosporyny;
• ciężka niewydolność nerek;
• ciężka choroba wątroby, której towarzyszy dysfunkcja ciała;
• wiek pacjentów do 6 miesięcy (dla tej postaci dawkowania).

Przeciwwskazaniami względnymi są okres laktacji i obecność rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego u pacjenta, w tym historia choroby.

Dawkowanie i administracja

Cefazolina jest przepisywana pacjentom w postaci zastrzyków. Zawartość 1 butelki rozpuszczono w lidokainie, nowokainie do całkowitego zniknięcia płatków i grudek i wstrzyknięto otrzymany roztwór dożylnie lub domięśniowo. Dawka antybiotyku jest ustalana przez lekarza indywidualnie i waha się od 250 mg do 1 g. Dawka dobowa podzielona jest na 3-4 wstrzyknięcia. Maksymalna dzienna dawka leku dla osoby dorosłej wynosi 3 g, czas trwania leczenia wynosi 5-7 dni. W niektórych przypadkach, przy skomplikowanym przebiegu choroby, leczenie może trwać do 14 dni.

Przepisując lek jako środek profilaktyczny po zabiegach, 1 g antybiotyku podaje się dożylnie na godzinę przed operacją i 500 mg 3 razy dziennie przez pierwsze dwa dni po operacji.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek i wątroby wymagają indywidualnego doboru dawki, w zależności od wartości QC.

W przypadku dzieci w wieku powyżej 1 miesiąca dawka leku jest obliczana na podstawie masy ciała i wynosi 20 mg / kg masy ciała na dobę, w ciężkich przypadkach, jeśli to konieczne, dawkę dobową można zwiększyć do 100 mg / kg masy ciała.

Aby przygotować roztwór do wstrzykiwań, zawartość 1 butelki rozpuszcza się w 2-4 ml lidokainy lub nowokainy. W tym przypadku lepiej nie używać wody do wstrzykiwań, ponieważ wstrzyknięcie cefazoliny jest bardzo bolesne. Butelkę wstrząsa się energicznie, aż proszek całkowicie się rozpuści.

Stosować w czasie ciąży i podczas karmienia piersią

Cefazolina nie jest przepisywana kobietom w czasie ciąży. Wynika to z faktu, że cefazolina łatwo przenika przez barierę łożyskową i może powodować toksyczne uszkodzenia narządów wewnętrznych i układu nerwowego płodu.

Podczas karmienia piersią przepisanie zastrzyków cefazoliny jest możliwe tylko wtedy, gdy spodziewana korzyść dla matki przewyższa możliwe ryzyko dla niemowlęcia. Jeśli to możliwe, najlepszym rozwiązaniem dla kobiet jest powstrzymanie się od karmienia piersią w okresie leczenia farmakologicznego.

Efekty uboczne

Podczas leczenia zastrzykami cefazoliny u pacjentów z nadwrażliwością na cefalosporyny występują działania niepożądane:

• ze strony układu pokarmowego - powstawanie bolesnych wrzodów w jamie ustnej, pleśniawki, suchość w ustach, zgaga, odbijanie, nudności, brak apetytu, wymioty, biegunka, rozwój zapalenia jelita grubego, nieprawidłowa czynność wątroby, rozwój ostrego zapalenia trzustki;
• ze strony układu oddechowego - duszność, skurcz oskrzeli, obrzęk błon śluzowych dróg oddechowych;
• reakcje alergiczne - pokrzywka, swędzenie skóry, zapalenie skóry, toksyczna martwica naskórka, rozwój obrzęku naczynioruchowego, wstrząs anafilaktyczny;
• ze strony narządów krwiotwórczych - leukopenia, zmniejszenie poziomu płytek krwi, granulocytopenia, niedokrwistość hemolityczna, wzrost czasu protrombinowego;
• ze strony układu moczowo-płciowego - zaburzenia czynności nerek, rozwój śródmiąższowego zapalenia nerek, swędzenie narządów płciowych w wyniku dysbiozy, pleśniawki u kobiet;
• reakcje miejscowe - ból wzdłuż żyły, nakłucie żyły, tworzenie krwiaka, tworzenie bolesnego nacieku w miejscu wstrzyknięcia, zaczerwienienie i obrzęk skóry w miejscu wstrzyknięcia.

Jeśli pojawią się jakiekolwiek działania niepożądane po wstrzyknięciu leku, należy poinformować o tym lekarza. Jeśli podczas wprowadzania leku pacjent odczuwa brak powietrza, gorączkę na twarzy, duszność, tachykardię, dreszcze, należy natychmiast powiadomić lekarza i zatrzymać leczenie.

Przedawkowanie

Jeśli zalecana dawka zostanie przekroczona lub pacjent źle obliczy dawkę, mogą wystąpić objawy przedawkowania, które klinicznie objawiają się zwiększonymi działaniami niepożądanymi, zaburzeniami czynności wątroby i nerek oraz stanem śpiączki.

Leczenie przedawkowania to natychmiastowe zaprzestanie terapii, hemodializa, wprowadzenie enterosorbentów. Jeśli to konieczne, pacjent jest leczony objawowo.

Interakcja leku z innymi lekami

Iniekcje Cefazolina nie jest przepisywana jednocześnie z lekami przeciwzakrzepowymi i diuretykami. Ta interakcja z lekiem zwiększa ryzyko działań niepożądanych ze strony nerek i układu krzepnięcia krwi.

Przy jednoczesnym podawaniu leku z diuretykami pętlowymi i lekami blokującymi wydzielanie kanalikowe, stężenie cefazoliny w osoczu krwi wzrasta, co powoduje zwiększone ryzyko działań niepożądanych i przedawkowania. Należy to rozważyć i nie przepisywać leków w tym samym czasie.

Z jednoczesnym powołaniem zastrzyków Cefazolin z aminoglikozydami zwiększa ryzyko toksycznego uszkodzenia tkanki nerek.

Przy przepisywaniu leku dożylnie kategorycznie nie można go stosować jako rozpuszczalnika lidokainy lub nowokainy. Lek rozcieńcza się solą fizjologiczną lub wodą do wstrzykiwań.

Specjalne instrukcje

Pacjenci z historią reakcji alergicznych na leki penicylinowe powinni skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem leczenia cefazoliną. Zazwyczaj pacjenci ci mają zwiększoną wrażliwość na cefalosporyny.

Pacjenci z przewlekłymi chorobami przewodu pokarmowego, zwłaszcza z zapaleniem jelita grubego, w tym z historią, powinni zawsze skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem leczenia. Podczas leczenia zastrzykami należy uważnie monitorować stan pacjenta, zaleca się natychmiastowe przerwanie leczenia w przypadku wystąpienia objawów zapalenia jelita grubego.

Przy prawidłowo obliczonej dawce lek nie hamuje pracy ośrodkowego układu nerwowego i nie hamuje szybkości reakcji psychomotorycznych.

Analogi do iniekcji Cefazolina

Analogi leku Cefazolin to:

• Lizyna w proszku do przygotowania roztworu dla kutasów;
• Cezolin w proszku do sporządzania roztworu do wstrzykiwań;
• Proszek cefazolinowy.

Jeśli konieczne jest zastąpienie przepisanego leku jednym z analogów, zaleca się, aby pacjent skonsultował się z lekarzem.

Warunki uwalniania i przechowywania leku

Cefazolina jest sprzedawana w aptekach na receptę. Przechowywać fiolki z proszkiem zalecane w chłodnym miejscu, niedostępnym dla dzieci. Unikaj bezpośredniego działania promieni słonecznych na lek.

Trwałość proszku wynosi 3 lata od daty produkcji. Nie używaj przeterminowanego leku.

Roztwór należy przygotować bezpośrednio przed wprowadzeniem, niedopuszczalne jest przechowywanie przygotowanego roztworu do następnego wstrzyknięcia.

Cena cefazoliny

W moskiewskich aptekach koszt cefazoliny wynosi średnio 30 rubli za butelkę.

Zastrzyki cefazolinowe

Cefazolina jest antybiotykiem z grupy cefalosporyn pierwszej generacji, który jest półsyntetycznym lekiem przeciwbakteryjnym.

Ten lek ma negatywny wpływ na wiele patogenów. Cefazolina jest dostępna w postaci proszku do wstrzykiwań. Po wejściu do przewodu pokarmowego substancja czynna rozpada się i nie ma czasu na wchłanianie się do krwi, więc lek nie jest produkowany w postaci tabletek.

W tym artykule rozważymy, dlaczego lekarze przepisują zastrzyki cefazoliny, w tym instrukcje użycia, analogi i ceny tego leku w aptekach. Prawdziwe recenzje osób, które już skorzystały z Cefazoliny, można przeczytać w komentarzach.

Skład i forma uwalniania

Cefazolina jest dostępna w postaci higroskopijnego białego proszku w szklanych fiolkach do przygotowania roztworu do iniekcji dożylnych i domięśniowych.

• Przepis w języku łacińskim informuje, że jedna fiolka produktu zawiera cefazolinę bez domieszki dodatkowych składników.

Grupa kliniczno-farmakologiczna: cefalosporyna I generacji.

Co pomaga cefazolina?

Zgodnie z instrukcjami stosowanie cefazoliny jest wskazane w następujących chorobach zakaźnych:

• infekcje tkanek miękkich;
• infekcje skóry;
• infekcje aparatu kostno-stawowego;
• zapalenie płuc, ropień płuc, ropniak;
• zapalenie otrzewnej, zapalenie wsierdzia, zapalenie kości i szpiku oparzeń, infekcje ran;
• zakaźne procesy zapalne w drogach moczowych.

Przedłożony lek jest często przepisywany w okresie pooperacyjnym iw tym przypadku jest to lek profilaktyczny zapobiegający powikłaniom.

Działanie farmakologiczne

Cefazolina ma szerokie spektrum działania przeciwbakteryjnego (bakteriobójczego).

Jest aktywny przeciwko drobnoustrojom Gram-dodatnim (Staphylococcus spp., Tworzący i nie tworzą penicylinaz, większość Streptococcus spp. Szczepy, w tym pneumokoki, Corinebacterium dlphtheriae), Gram-ujemne mikroorganizmy (Escherichia coli, Salmonella, Ich. Ich, aint-a-year, kilku z nas, I, I i I, kilka gram-ujemnych mikroorganizmów (Escherichia coli, Salmonella spp, Ich. spp., Haemopnylus influenzae, Enterobacter aerogenes, Neisseria gonorrhoeae).

Indywidualne szczepy Proteus spp., Mycobacterium tuberculosis, Pseudomonas aeruginosa, bakterie beztlenowe są oporne na cefazolinę.

Instrukcje użytkowania

Gdy przepisywane są strzały cefazolinowe, instrukcje stosowania wskazują, że dawki i czas trwania kursu mogą się różnić w zależności od choroby i indywidualnej wrażliwości pacjentów. Zwykle leczenie trwa od 7 do 14 dni. Nie należy stosować zastrzyków cefazoliny krócej niż 5 dni lub dłużej niż 15 dni, ponieważ w tym przypadku istnieje duże ryzyko rozwoju opornych na antybiotyki rodzajów mikroorganizmów.

• Przygotowanie roztworów do wstrzykiwań i infuzji: 0,5 g leku rozpuszcza się w 2 ml wody do wstrzykiwań (można stosować w przypadku domięśniowego podawania leku Novocain w celu zmniejszenia bólu w miejscu wstrzyknięcia), 1 g w 4 ml wody do wstrzykiwań.
• W przypadku podawania dożylnego bolusa powstały roztwór rozcieńcza się 5 ml wody do wstrzykiwań, a następnie wstrzykuje powoli w ciągu 3-5 minut. Do podawania iv lek rozcieńcza się 50-100 ml 5% lub 10% roztworu dekstrozy, 0,9% roztworem chlorku sodu, roztworem Ringera, 5% roztworem wodorowęglanu sodu.

Dzienna dawka antybiotyku dla dorosłych - od 1000 mg do 4000 mg. Dzienna dawka zależy od wrażliwości patogenu na lek, a także od ciężkości zakażenia. Pojedyncza dawka leku dla dorosłych z procesami zakaźnymi i zapalnymi wywołanymi przez drobnoustroje Gram-dodatnie wynosi 250-500 mg co osiem godzin.

Znaleziony gwóźdź zaprzysiężony MUSHROOM! Gwoździe będą czyszczone w 3 dni! Weź to.

Cefazolina

Opis na dzień 30 listopada 2015 r

• Nazwa łacińska: Cefazolin
• Kod ATC: J01DB04
• Składnik aktywny: cefazolina (cefazolina)
• Producent: CSPC Zhongnuo Pharmaceutical (Shijiazhuang) Co., Ltd. (Chiny), Serena Pharma Pvt. Ltd., M.J.Biopharm, Jodas Expoim Pvt. (Indie), LEKKO CJSC, DECO Company, Biosintez, Ruzfarma, Kraspharma, Pharmaceutical Synthesis OJSC (Rosja), Belmedpreparaty RUP (Białoruś)

Skład

Przepis w języku łacińskim informuje, że jedna fiolka produktu zawiera cefazolinę bez domieszki dodatkowych składników.

Formularz wydania

Lek jest dostępny w postaci żółtobiałego lub białego proszku, który rozpuszcza się do wstrzyknięcia domięśniowego lub dożylnego. Lek jest pakowany w fiolki. Taka forma uwalniania jako tabletek Cefazolin nie jest na sprzedaż.

Działanie farmakologiczne

Lek ten jest półsyntetycznym antybiotykiem o szerokim spektrum działania przeciwbakteryjnego.

Farmakodynamika i farmakokinetyka

Działanie farmakologiczne leku opiera się na blokowaniu biosyntezy ścian komórek drobnoustrojów. Antybiotyk Cefazolin jest aktywny wobec Gram-dodatnich (Streptococcus spp., Staphylococcus spp.) I bakterii Gram-ujemnych (Klebsiella spp., Escherichia coli, Treponema spp., Haemophilus influenzae, Proteus mirabilis, Neisseria gonorhe chae chae).

Lek jest słabo wchłaniany z przewodu pokarmowego, gdy jest stosowany wewnętrznie, i dlatego jest stosowany do wstrzyknięć dożylnych i domięśniowych. Po wstrzyknięciach domięśniowych w dawce 0,5 g maksymalne stężenie obserwuje się po 1-2 godzinach. Komunikacja z białkami osocza wynosi około 85%.

Substancja czynna leku przenika do tkanki kostnej, jak również płynów opłucnowych, puchlinowych i maziowych, ale nie jest wykrywana w układzie nerwowym.

Okres półtrwania leku wynosi około 1,8 godziny. Lek jest wydalany z moczem w postaci niezmienionej.

W przypadku wstrzyknięć domięśniowych około 80% dawki jest eliminowane po jednym dniu. W przypadku zaburzeń czynności nerek okres półtrwania w fazie eliminacji z osocza wzrasta.

Wskazania do stosowania Cefazolin

Wskazania do stosowania Cefazolin ma następujące właściwości:

• infekcje dróg żółciowych i dróg moczowych;
• choroby zakaźne dróg oddechowych;
• zapalenie jamy brzusznej i narządów miednicy;
• zatrucie krwi;
• zapalenie otrzewnej i posocznica;
• zakażenia skóry po oparzeniach, operacjach i ranach;
• zapalenie błony śluzowej serca;
• infekcje kości i stawów;
• choroby przenoszone drogą płciową;
• zakaźne choroby skóry;
• zapalenie sutka

Od czego lek będzie skuteczny w każdym przypadku, musisz skonsultować się ze specjalistą. Dokładne wskazania do stosowania Cefazolin zna tylko lekarz. Na przykład może zalecić lek na ból gardła, infekcje skóry lub zakażenia krwi.

Lek jest również stosowany w praktyce weterynaryjnej dla kotów. Zastrzyki pomagają w infekcjach krwi, zapaleniu otrzewnej, zapaleniu opon mózgowych, a także wielu chorobach zakaźnych.

Przeciwwskazania

Główne przeciwwskazania do stosowania leków: indywidualna nietolerancja i wiek do 1 miesiąca.

Efekty uboczne

Stosowanie leków może powodować następujące działania niepożądane:

• narządy układu pokarmowego: biegunka, nudności, wymioty;
• działanie chemioterapeutyczne: kandydoza, rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego;
• alergie: pokrzywka, eozynofilia, świąd, gorączka;
• reakcje miejscowe: ból w miejscu wstrzyknięcia domięśniowego.

W rzadkich przypadkach występuje przemijające zwiększenie aktywności aminotransferaz wątrobowych, wstrząs anafilaktyczny, ból stawów, obrzęk naczynioruchowy, leukopenia (w postaci odwracalnej), małopłytkowość, neutropenia, zaburzenia czynności nerek.

Instrukcje dotyczące stosowania zastrzyków cefazoliny (metoda i dawkowanie)

Gdy przepisywane są strzały cefazolinowe, instrukcje stosowania wskazują, że dawki i czas trwania kursu mogą się różnić w zależności od choroby i indywidualnej wrażliwości pacjentów. Dzienna dawka dla dorosłych od 1 do 6 g. Zastrzyki zrobić 2-3 razy dziennie. Terapia trwa maksymalnie 7-10 dni.

Lek podaje się w / m lub / in. W zależności od tego zdecyduj, jak rozcieńczyć cefazolinę. Po podaniu domięśniowym lek rozcieńcza się wodą lub roztworem chlorku sodu. Do iniekcji dożylnych stosuje się głównie chlorek sodu. W tym przypadku lek jest wprowadzany powoli. Czas podawania wynosi około 5 minut.

Jeśli pacjent otrzymuje kroplówkę, antybiotyk jest zwykle rozcieńczany glukozą, a chlorek sodu jest stosowany tylko w rzadkich przypadkach.

W leczeniu zapalenia błony serca, stawów, ropnego zapalenia opłucnej, kości, jamy brzusznej, zatrucia krwi, 1 g leku podaje się 3 razy dziennie. W przypadku zaburzeń czynności nerek dawkę należy zmniejszyć o połowę.

Leku nie można łączyć w tej samej strzykawce z innymi antybiotykami.

Oprócz wody i chlorku sodu lek jest czasem rozcieńczany preparatem Novocain. Jest to środek znieczulający do stosowania miejscowego, dzięki któremu można zmniejszyć bolesne efekty po podaniu. W praktyce medycznej lek ten jest stosowany przez długi czas, dlatego istnieje ustalony schemat hodowania nowokainy Cefazolin. Ten ostatni jest przyjmowany w stężeniu 0,25%. Przed rozcieńczeniem tego leku za pomocą Novocaine nie są wymagane żadne dodatkowe manipulacje. Wystarczy wprowadzić 2-3 ml do antybiotyku, a następnie dobrze wstrząsnąć. Rezultatem jest gotowe rozwiązanie do jednorazowego użytku.

Według niektórych wskazań lek jest również stosowany w praktyce weterynaryjnej zamiast używania tabletek. W tym przypadku jest hodowany w Lidokainie lub Novocaine. Dawka dla kotów zależy od wagi zwierzęcia, jest obliczana tak, że 10 mg na 1 kg. Terapia trwa 5-10 dni. Przed użyciem leku należy skonsultować się z lekarzem weterynarii.

Często Cefazolina Akos jest stosowana jako analog leku dla ludzi. Jest on również podawany przez wstrzyknięcia domięśniowe i dożylne (jet i kroplówka). Instrukcja użytkowania Cefazolin Akos informuje, że średnia dzienna dawka dla dorosłych wynosi 1 g. Muszą być podawane 2 razy dziennie. Maksymalna dawka na dzień nie powinna przekraczać 6 g. Jeśli to konieczne, częstotliwość stosowania można zwiększyć do 3-4 razy dziennie. Średni czas trwania terapii wynosi 7-10 dni.

Średnia dzienna dawka dla dzieci wynosi 25-30 mg / kg, aw przypadku ciężkich zakażeń - 100 mg / kg.

W przypadku zaburzeń czynności nerek dawki są dostosowywane.

W przypadku iniekcji domięśniowych antybiotyk w dawce 500 mg miesza się z 2 ml wody, 1 g rozcieńcza się w 2,5 ml wody. Do podawania dożylnego lek miesza się z 5 ml wody i wstrzykuje przez 3-5 minut.

Przedawkowanie

Wprowadzenie leku w dużych dawkach może powodować zawroty głowy, bóle głowy i parestezje. U osób z niewydolnością nerek w postaci przewlekłej mogą wystąpić efekty neurotoksyczne. Występują drgawki, tachykardia i wymioty.

W przypadku reakcji toksycznych i objawów przedawkowania, usunięcie leku można przyspieszyć dzięki hemodializie.

Interakcja

Gdy lek jest łączony z aminoglikozydami, ryfampicyna, wankomycyna, odnotowuje się synergizm działania przeciwbakteryjnego. Aminoglikozydy zwiększają prawdopodobieństwo uszkodzenia nerek. Lek jest z nimi niezgodny.

Lek jest niepożądany w połączeniu z lekami przeciwzakrzepowymi i moczopędnymi.

Interakcja ze środkami hamującymi wydzielanie kanalikowe, zwiększa poziom substancji czynnej leku we krwi, zwiększa prawdopodobieństwo reakcji toksycznych i spowalnia czas wydalania.

Warunki sprzedaży

Lek sprzedawany jest wyłącznie na receptę.

Warunki przechowywania

Optymalne warunki przechowywania - suche i ciemne miejsce. Temperatura nie przekracza 5 ° C

Cefazolin: instrukcje użytkowania

Skład

Opis

Działanie farmakologiczne

Półsyntetyczny antybiotyk cefalosporyn z grupy I do stosowania pozajelitowego.

Mechanizm działania cefazoliny opiera się na tłumieniu syntezy ścian komórkowych bakterii w fazie wzrostu dzięki blokowaniu białek wiążących penicylinę (PSB), takich jak transpeptydazy. Prowadzi to do działania bakteriobójczego.

Związek między farmakokinetyką a farmakodynamiką

Skuteczność cefazoliny zależy zasadniczo od długości czasu potrzebnego do utrzymania stężenia leku powyżej minimalnego stężenia hamującego (MIC) dla danego patogenu.

Zwykle wrażliwe mikroorganizmy:

Aerobowe drobnoustroje gram-dodatnie:

Staphylococcus aureus (Methicillin-sensibel)

Aerobowe drobnoustroje gram-ujemne:

Mikroorganizmy, które mogą pojawić się nabyte odporności:

Aerobowe drobnoustroje gram-dodatnie:

Streptococcus pneumoniae (Penicillin-intermediate)

Aerobowe drobnoustroje gram-ujemne:

Mikroorganizmy o naturalnej odporności:

Aerobowe drobnoustroje gram-dodatnie:

Staphylococcus aureus (oporny na metycylinę)

Streptococcus pneumoniae (odporny na penicylinę)

Aerobowe drobnoustroje gram-ujemne:

Farmakokinetyka

Po połknięciu lek ulega zniszczeniu w przewodzie pokarmowym, dlatego Cefazolin podaje się tylko pozajelitowo. Po wstrzyknięciu i / m jest szybko wchłaniany; około 90% podanej dawki wiąże się z białkami krwi. Maksymalne stężenie cefazoliny we krwi po wstrzyknięciu / m obserwuje się po 1 godzinie po wstrzyknięciu. Przy podawaniu i / mw dawkach 0,5 g lub 1 g, Cmax wynosi 37 i 64 µg / ml, po 8 godzinach stężenia w surowicy wynoszą odpowiednio 3 i 7 µg / ml. Wraz z wprowadzeniem dawki 1 g C max - 185 µg / ml, stężenie w surowicy po 8 h - 4 µg / ml. T_1/2 od krwi - około 1,8 godziny z zastrzykiem / w i 2 godziny po wstrzyknięciu / m. Stężenia terapeutyczne są przechowywane w osoczu krwi przez 8-12 godzin, penetrują stawy, tkanki układu sercowo-naczyniowego, jamy brzusznej, nerek i dróg moczowych, łożysko, ucho środkowe, drogi oddechowe, skórę i tkanki miękkie. Stężenie w tkance pęcherzyka żółciowego i żółci jest znacznie wyższe niż w surowicy. W płynie maziowym poziom cefazoliny staje się porównywalny z poziomami w surowicy około 4 godziny po podaniu. Źle przechodzi przez BBB. Przechodzi przez barierę łożyskową, znajduje się w płynie owodniowym. Wydzielane (w małych ilościach) do mleka matki. Objętość dystrybucji - 0,12 l / kg.

Nie biotransformowany. Jest wydalany głównie przez nerki w postaci niezmienionej: w ciągu pierwszych 6 godzin - około 60%, po 24 godzinach - 70-80%. Po podaniu i / mw dawkach 0,5 g i 1,0 g maksymalne stężenie w moczu wynosi odpowiednio 2400 μg / ml i 4000 μg / ml. Mała ilość leku jest wydalana z żółcią.

Wskazania do użycia

Cefazolina do wstrzykiwań jest wskazana w leczeniu następujących zakażeń wywołanych przez wrażliwe drobnoustroje:

Zakażenia dróg oddechowych: wywołane przez S. pneumoniae, S. aureus (w tym szczepy produkujące beta-laktamazę) i S. pyogenes.

Wstrzykiwalna penicylina benzatynowa jest uważana za lek z wyboru w leczeniu i zapobieganiu zakażeniom paciorkowcowym, w tym zapobieganiu reumatyzmowi.

Cefazolina jest skuteczna w usuwaniu paciorkowców z nosogardzieli, ale nie ma danych dotyczących skuteczności cefazoliny w późniejszym zapobieganiu reumatyzmowi.

Zakażenia układu moczowego: wywołane przez E. coli, P. mirabilis.

Zakażenia skóry i jej struktur: spowodowane przez S. aureus (w tym szczepy wytwarzające beta-laktamazę), S. pyogenes i inne szczepy paciorkowcowe.

Zakażenia dróg żółciowych: wywołane przez E. coli, różne szczepy Streptococcus, P. mirabilis i S. aureus.

Zakażenia kości i stawów: spowodowane przez S. aureus.

Zakażenia narządów płciowych (w tym zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie najądrza): wywołane przez E. coli, P. mirabilis.

Posocznica: spowodowana przez S. pneumoniae, S. aureus (w tym szczepy produkujące beta-laktamazę), P. mirabilis, E. coli.

Zapalenie wsierdzia: spowodowane przez S. pyogenes (w tym szczepy wytwarzające beta-laktamazę). W celu określenia wrażliwości patogenu na cefazolinę należy przeprowadzić odpowiednie badania dotyczące kultury i wrażliwości.

Profilaktyka okołooperacyjna: profilaktyczne podawanie cefazoliny przed zabiegiem chirurgicznym, podczas operacji i po zabiegu chirurgicznym może zmniejszyć częstość występowania niektórych zakażeń pooperacyjnych u pacjentów poddawanych zabiegom operacyjnym, które są sklasyfikowane jako zakażone lub potencjalnie skażone (na przykład histerektomia pochwy i cholecystektomia u pacjentów z grup wysokiego ryzyka : wiek powyżej 70 lat, współistniejące ostre zapalenie pęcherzyka żółciowego, żółtaczka obturacyjna lub obecność kamieni żółciowych).

Okołooperacyjne stosowanie cefazoliny może być również skuteczne u pacjentów chirurgicznych, u których zakażenie w miejscu zabiegu będzie stanowić poważne ryzyko (na przykład podczas operacji na otwartym sercu i stawów protetycznych).

Profilaktyczne podawanie cefazoliny należy zwykle przerwać w ciągu 24 godzin po zabiegu chirurgicznym. W chirurgii, gdzie wystąpienie infekcji może być szczególnie niszczące (na przykład podczas operacji na otwartym sercu i stawów protetycznych), profilaktyczne podawanie cefazoliny może trwać od 3 do 5 dni po zakończeniu operacji.

Aby ograniczyć rozwój opornych na leki bakterii i utrzymać skuteczność cefazoliny i innych leków przeciwbakteryjnych, cefazolinę należy stosować wyłącznie w leczeniu lub zapobieganiu infekcjom sprawdzonym lub podatnym drobnoustrojem wrażliwym. Gdy dostępne są informacje o kulturze i podatności, należy rozważyć warunki wyboru lub zmiany antybiotykoterapii. W przypadku braku takich danych lokalna epidemiologia i podatność mogą przyczynić się do empirycznego wyboru terapii.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na antybiotyki cefalosporynowe; ciąża Lek nie jest przepisywany wcześniakom i dzieciom w pierwszym miesiącu życia.

Z troską: niewydolność nerek, choroby jelit (w tym historia zapalenia jelita grubego).

Ciąża i laktacja

W okresie karmienia piersią lek stosuje się ostrożnie, przerywając karmienie piersią na okres leczenia. Stosowanie w ciąży jest dozwolone tylko ze względów zdrowotnych.

Dawkowanie i podawanie

Lek podaje się domięśniowo i dożylnie (strumieniem lub kroplówką). Schemat dawkowania jest ustalany indywidualnie, biorąc pod uwagę nasilenie choroby, rodzaj patogenu i jego wrażliwość na cefazolinę.

Przygotowanie roztworów do wstrzykiwań i infuzji

Do podawania domięśniowego zawartość fiolki 0,5 g leku rozpuszcza się w 2 ml, 1 g w 4 ml izotonicznego roztworu chlorku sodu lub sterylnej wody do wstrzykiwań, dokładnie wstrząsając, aż do całkowitego rozpuszczenia. Powstały roztwór wstrzykuje się głęboko w mięsień.

Do wstrzyknięcia dożylnego strumienia pojedynczą dawkę leku rozcieńcza się w 10 ml izotonicznego roztworu chlorku sodu lub jałowej wody do wstrzykiwań i wstrzykuje powoli przez 3-5 minut. W przypadku kroplówki dożylnej 0,5 g lub 1 g leku rozcieńcza się w 50-100 ml wody do wstrzykiwań lub izotonicznym roztworze chlorku sodu lub 5% dekstrozy i wstrzykuje przez 20-30 minut (szybkość wstrzykiwania wynosi 60-80 kropli na 1 minutę ).

Tylko przezroczyste, świeżo przygotowane roztwory leku są odpowiednie do użycia.

Dla dorosłych pojedyncza dawka cefazoliny w zakażeniach wywołanych przez drobnoustroje Gram-dodatnie wynosi 0,25-0,5 g co 8 godzin W przypadku zakażeń dróg oddechowych o umiarkowanym nasileniu spowodowanych przez pneumokoki lub zakażeń dróg moczowych u dorosłych, lek jest przepisywany w dawce 0,5-1 g co 12 h. W przypadku chorób wywoływanych przez drobnoustroje gram-ujemne lek jest przepisywany w dawce 0,5-1 g co 6-8 godzin.

W ciężkich zakażeniach (posocznica, zapalenie wsierdzia, zapalenie otrzewnej, destrukcyjne zapalenie płuc, ostre zapalenie kości i szpiku, powikłane zakażenia urologiczne) dzienną dawkę leku u dorosłych można zwiększyć do maksymalnie 6 g / dobę, z przerwą między wstrzyknięciami wynoszącą 6-8 godzin.

Zapobieganie zakażeniu pooperacyjnemu - in / in, 1 g przez 0,5-1 godziny przed zabiegiem, 0,5-1 g - podczas zabiegu i 0,5-1 g - co 8 godzin w pierwszych dniach po zabiegu.

Dzieci starsze niż 1 miesiąc, lek jest przepisywany w dziennej dawce 20-50 mg / kg masy ciała (w 3-4 dawkach); z ciężkimi zakażeniami - 90-100 mg / kg. Maksymalna dawka dobowa dla dzieci wynosi 100 mg / kg.

Średni czas trwania leczenia wynosi 7-10 dni.

Przepisując cefazolinę pacjentom z zaburzeniami czynności nerek, konieczna jest korekta schematu dawkowania. U osób dorosłych dawka leku jest zmniejszona, a przerwa między jego wstrzyknięciami jest zwiększona. Dawka początkowa, niezależnie od stopnia zaburzeń czynności nerek, wynosi 0,5 g. Ponadto zaleca się następujące schematy dawkowania cefazoliny u dorosłych pacjentów z zaburzeniami czynności nerek:

- z klirensem kreatyniny 55 ml / min. i więcej możesz wprowadzić pełną dawkę;

- z klirensem kreatyniny 35-54 ml / min. można wprowadzić pełną dawkę, ale odstępy między wstrzyknięciami należy zwiększyć do 8 godzin;

- z klirensem kreatyniny mniejszym niż 11-34 ml / min. ½ dawki podaje się w odstępie 12 godzin pomiędzy wstrzyknięciami;

- z klirensem kreatyniny 10 ml / min. i mniejszą dawkę ½ podaje się z przerwą między wstrzyknięciami 18-24 godz.

W przypadku zaburzeń czynności nerek u dzieci, po raz pierwszy podaje się zwykłą pojedynczą dawkę leku, kolejne dawki koryguje się biorąc pod uwagę stopień niewydolności nerek:

- z klirensem kreatyniny 70-40 ml / min. lek podaje się w dawce dziennej 12-30 mg / kg, podzielonej na 2 dawki w odstępie 12 godzin;

- z klirensem kreatyniny 40-20 ml / min. lek podaje się w dawce dziennej 5-12,5 mg / kg, podzielonej na 2 dawki w odstępie 12 godzin;

- z klirensem kreatyniny mniejszym niż 5-20 ml / min. lek podaje się w dawce dziennej 2-5 mg / kg, podzielonej na 2 dawki w odstępie 24 godzin.

Efekty uboczne

Układ odpornościowy: wysypka, swędzenie, zaczerwienienie skóry, pokrzywka, hipertermię, obrzęk naczynioruchowy, wstrząs anafilaktyczny, wysiękowe, rumień wielopostaciowy, zespół Stevens-Johnsona, toksyczna nekroliza naskórka (zespół Lyella), eozynofilia, bóle stawów, chorobę posurowiczą, skurcz oskrzeli.

Ze strony układu krwionośnego i układu limfatycznego: zgłaszano przypadki leukopenii, agranulocytozy, neutropenii; limfopenia, niedokrwistość hemolityczna, niedokrwistość aplastyczna, małopłytkowość / trombocytoza, hipoprotrombinemia, zmniejszenie hematokrytu, zwiększenie czasu protrombinowego, pancytopenia.

Ze strony przewodu pokarmowego: jadłowstręt, nudności, wymioty, ból brzucha, biegunka, wzdęcia, objawy rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego, które mogą wystąpić podczas lub po leczeniu, przy długotrwałym stosowaniu może rozwinąć się dysbakterioza, Candidiacosis przewodu pokarmowego (w tym drożdżakowe zapalenie jamy ustnej). W pojedynczych przypadkach wystąpił wzrost poziomu AlAT i AspAT oraz fosfatazy alkalicznej, niezwykle rzadko - przemijające zapalenie wątroby i żółtaczka cholestatyczna, hiperbilirubinemia.

Ze strony układu moczowego: upośledzona czynność nerek (zwiększony poziom azotu mocznikowego we krwi, hiperkreatynina); w takich przypadkach dawkę leku zmniejsza się, a leczenie przeprowadza się pod kontrolą dynamiki tych wskaźników. Rzadko zgłaszane śródmiąższowe zapalenie nerek i inne zaburzenia czynności nerek (nefropatia, martwica brodawek nerkowych, niewydolność nerek).

Zaburzenia neurologiczne: ból głowy, zawroty głowy, parestezje, lęk, pobudzenie, nadpobudliwość, drgawki.

Reakcje w miejscu wstrzyknięcia: ból, stwardnienie, obrzęk w miejscu wstrzyknięcia, przypadki zapalenia żył rozwinięte po podaniu dożylnym.

Inne działania niepożądane: ogólne osłabienie, blada skóra, tachykardia, krwotoki. W rzadkich przypadkach może wystąpić świąd odbytowo-płciowy, kandydoza narządów płciowych i zapalenie pochwy. Pozytywny test Coombsa. Przy długotrwałym stosowaniu może rozwinąć się nadkażenie wywołane lekoopornymi patogenami.

Przedawkowanie

Podawanie pozajelitowe nadmiernie wysokich dawek leku może powodować zawroty głowy, parestezje i ból głowy. Po przedawkowaniu cefazoliny lub jej kumulacji u pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek mogą wystąpić efekty neurotoksyczne, ze zwiększoną gotowością drgawkową, uogólnionymi drgawkami kloniczno-tonicznymi, wymiotami i tachykardią.

Leczenie: przerwać stosowanie leku, jeśli to konieczne - do prowadzenia terapii przeciwdrgawkowej, odczulającej. W przypadku ciężkiego przedawkowania zaleca się leczenie podtrzymujące i monitorowanie funkcji hematologicznych, nerek, wątroby i układu krzepnięcia krwi do czasu ustabilizowania się stanu pacjenta. Lek jest wydalany z hemodializy; dializa otrzewnowa jest mniej skuteczna.

Interakcja z innymi lekami

Nie zaleca się jednoczesnego stosowania z lekami przeciwzakrzepowymi i moczopędnymi, w tym furosemid, kwas etakrynowy (przy jednoczesnym stosowaniu z diuretykami pętlowymi, kanaliczne wydzielanie cefazoliny jest zablokowane).

Synergizm działania przeciwbakteryjnego obserwuje się w połączeniu z antybiotykami aminoglikozydowymi. Aminoglikozydy zwiększają ryzyko uszkodzenia nerek. Farmaceutycznie niezgodne z aminoglikozydami (wzajemna inaktywacja). Leku nie należy mieszać w tej samej fiolce infuzyjnej z innymi antybiotykami (niezgodność chemiczna).

Wydalanie leku jest zmniejszone, a spotkanie z probenitsidem. Leki, które blokują wydzielanie kanalikowe, spowalniają wydalanie, zwiększają stężenie we krwi i zwiększają ryzyko reakcji toksycznych.

Cefazolina jest niezgodna z leków zawierających amikacyna, amobarbital sodu, siarczan bleomycyny, glukoheptonian wapnia, glukonian wapnia, chlorowodorek cymetydyna kolistimetat sodu erytromycyny, glukoheptonian, siarczan kanamycyny, chlorowodorek oksytetracykliny, pentobarbital sodu, siarczan polimyksyny B i chlorowodorek tetracykliny.

Przy jednoczesnym stosowaniu z etanolem możliwe są reakcje podobne do disulfiramu.

Może wystąpić reakcja krzyżowa między preparatami cefazoliny i penicyliny.

Cefazolina może zmniejszać efekt terapeutyczny szczepionki BCG, szczepionki przeciw durowi brzusznemu, więc ta kombinacja nie jest zalecana.

Środki ostrożności

Pacjenci, u których w przeszłości wystąpiły reakcje alergiczne na penicyliny, karbapenemy, mogą mieć zwiększoną wrażliwość na antybiotyki cefalosporynowe, dlatego należy zdawać sobie sprawę z możliwości rozwoju reakcji alergicznych krzyżowych.

Podczas leczenia cefazoliną możliwe jest uzyskanie dodatnich (bezpośrednich i pośrednich) próbek Coombsa i fałszywie dodatniej reakcji moczu na glukozę. Lek nie wpływa na wyniki testów glikozurycznych przeprowadzonych metodami enzymatycznymi. W powołaniu leku może pogorszyć choroby przewodu pokarmowego, zwłaszcza zapalenie jelita grubego.

Leczenie lekami przeciwbakteryjnymi, zwłaszcza w przypadku ciężkich chorób u osób starszych, a także u osłabionych pacjentów, dzieci, może prowadzić do pojawienia się biegunki związanej z antybiotykami, zapalenia jelita grubego, w tym rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego. Dlatego, jeśli biegunka wystąpi podczas lub po leczeniu cefazoliną, konieczne jest wykluczenie tych rozpoznań, w tym rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego. Stosowanie cefazoliny należy przerwać w przypadku ciężkiej i / lub zmieszanej z biegunką krwi i przeprowadzić odpowiednie leczenie. W przypadku braku niezbędnego leczenia może rozwinąć się toksyczny megakolon, zapalenie otrzewnej i wstrząs.

Dostosowanie dawki u pacjentów w podeszłym wieku z prawidłową czynnością nerek nie jest wymagane.

Cefazoliny nie można podawać dokanałowo ze względu na możliwość wystąpienia ciężkich reakcji toksycznych z ośrodkowego układu nerwowego, w tym drgawek.

Pacjenci z upośledzoną syntezą lub niedoborem witaminy K (na przykład przewlekła choroba wątroby, choroba nerek, podeszły wiek, niedożywienie, długotrwała terapia antybiotykowa), z przedłużonym leczeniem lekami przeciwzakrzepowymi poprzedzającymi podawanie cefazoliny, powinni kontrolować czas protrombinowy.

Po podaniu dożylnie roztworów hipotonicznych przy użyciu wody do wstrzykiwań jako rozpuszczalnika może rozwinąć się hemoliza.

Jedna fiolka Cefazolin-Belmed 500 mg zawiera 1,05 mmol (24,1 mg) sodu. Jedna fiolka Cefazolin-Belmed 1000 mg zawiera 2,1 mmol (48,2 mg) sodu. Należy to wziąć pod uwagę u osób kontrolujących spożycie sodu (w diecie niskosodowej).

Stosuj u dzieci. Lek nie jest przepisywany wcześniakom i dzieciom w wieku poniżej 1 miesiąca.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów silnikowych i innych potencjalnie niebezpiecznych maszyn. Należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i innych potencjalnie niebezpiecznych maszyn ze względu na możliwość wystąpienia napadów.

Formularz wydania

Warunki przechowywania

W miejscu chronionym przed wilgocią i światłem w temperaturze nie wyższej niż 25 ° C