Antigrippin - instrukcje użytkowania, recenzje, analogi i formy uwalniania (proszek do sporządzania roztworu, tabletki musujące, kapsułki Maximum i Anvi) leku do leczenia grypy i ARVI u dorosłych, dzieci i podczas ciąży. Alkohol

W tym artykule możesz przeczytać instrukcje dotyczące stosowania leku Antigrippin. Przedstawiono opinie odwiedzających witrynę - konsumentów tego leku, a także opinie lekarzy specjalistów na temat stosowania Antigrippin w ich praktyce. Duża prośba o bardziej aktywne dodawanie opinii na temat leku: lek pomógł lub nie pomógł pozbyć się choroby, jakie powikłania i skutki uboczne zaobserwowano, być może nie stwierdzone przez producenta w adnotacji. Antigrippin analogi z dostępnymi analogami strukturalnymi. Stosować w leczeniu grypy i SARS u dorosłych, dzieci, a także podczas ciąży i laktacji. Wspólne spożycie leku i alkoholu. Skład.

Antigrippin - połączony lek.

Paracetamol ma działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe; eliminuje ból głowy i inne rodzaje bólu, zmniejsza gorączkę.

Kwas askorbinowy (witamina C) bierze udział w regulacji procesów redoks, metabolizm węglowodanów, zwiększa odporność organizmu.

Chlorofenamina - bloker receptorów histaminowych H1, działa przeciwalergicznie, ułatwia oddychanie przez nos, zmniejsza uczucie przekrwienia nosa, kichania, łzawienia, świądu i zaczerwienienia oczu.

Rutozid (rutyna) jest angioprotektorem. Zmniejsza przepuszczalność naczyń włosowatych, zmniejsza obrzęki i stany zapalne, wzmacnia ścianę naczyń. Hamuje agregację i zwiększa stopień deformacji czerwonych krwinek.

Metamizol sodu ma przeciwbólowe, przeciwgorączkowe i słabe działanie przeciwzapalne, którego mechanizm jest związany z hamowaniem syntezy prostaglandyn.

Difenhydramina ma działanie przeciwalergiczne, przeciwobrzękowe. Zmniejsza przepuszczalność naczyń, eliminuje obrzęk i przekrwienie błony śluzowej nosa, zmniejsza łaskotanie w gardle i objawy reakcji alergicznych z górnych dróg oddechowych.

Glukonian wapnia jest regulatorem metabolizmu wapnia i fosforu, zmniejsza przepuszczalność naczyń. W chorobach lub stanach alergicznych zaleca się łączne stosowanie z lekami przeciwhistaminowymi.

Rimantadyna jest środkiem przeciwwirusowym, aktywnym przeciwko wirusowi grypy typu A. Blokowanie kanałów M2 wirusa grypy A, narusza jego zdolność do wchodzenia do komórek i uwalniania rybonukleoproteiny, tym samym hamując najważniejszy etap replikacji wirusa. Wywołuje produkcję interferonu alfa i gamma. W przypadku wirusa grypy B rymantadyna ma działanie przeciwtoksyczne.

Skład

Paracetamol + maleinian chlorofenaminy + kwas askorbinowy + substancje pomocnicze (produkt Antigrippin Natur).

Kwas askorbinowy + kwas acetylosalicylowy + substancje pomocnicze Rutozyd + (Antigrippin ORVI).

Difenhydramina + glukonian wapnia + metamizol sodu + substancje pomocnicze (Antigrippin ORVI).

Paracetamol + chlorowodorek rymantadyny + kwas askorbinowy + loratadyna + rutozyd (w postaci trihydratu) + monohydrat glukonianu wapnia + substancje pomocnicze (antigrippin maximum).

Kwas acetylosalicylowy + kwas askorbinowy + rutozyd + substancje pomocnicze (Anvi Antigrippin).

Metamizol sodu + chlorowodorek difenhydraminy + monohydrat glukonianu wapnia + substancje pomocnicze (Anvi Antigrippin).

Farmakokinetyka

Absorpcja jest wysoka. Wnika w barierę krew-mózg (BBB). Wydalane przez nerki w postaci metabolitów, głównie koniugatów, tylko 3% w niezmienionej postaci.

Po spożyciu jest prawie całkowicie wchłaniany z jelit. Wchłanianie jest powolne. Ponad 90% jest wydalane przez nerki w ciągu 72 godzin, głównie w postaci metabolitów, 15% - bez zmian.

Kwas askorbinowy jest wchłaniany z przewodu pokarmowego (głównie w jelicie czczym). Łatwo przenika do leukocytów, płytek krwi, a następnie do wszystkich tkanek; największe stężenie występuje w narządach gruczołowych, leukocytach, wątrobie i soczewce oka. Wnika w barierę łożyskową. Stężenie kwasu askorbinowego w leukocytach i płytkach krwi jest wyższe niż w erytrocytach i osoczu. W stanach niedoboru stężenie leukocytów zmniejsza się później i wolniej i jest uważane za lepsze kryterium oceny deficytu niż stężenie w osoczu. Wydalane przez nerki, przez jelita, a następnie niezmienione iw postaci metabolitów.

Palenie tytoniu i stosowanie etanolu (alkoholu) przyspieszają niszczenie kwasu askorbinowego (przekształcając się w nieaktywne metabolity), znacznie redukując rezerwy w organizmie.

Po spożyciu jest szybko i całkowicie wchłaniany z przewodu pokarmowego. Nie penetruje BBB. Wydalany przez nerki i żółć.

Jest wydalany głównie z żółcią iw mniejszym stopniu przez nerki.

Około 1 / 5-1 / 3 doustnie podawanego glukonianu wapnia jest wchłaniany w jelicie cienkim; Proces ten zależy od obecności ergokalcyferolu, pH, diety i obecności czynników zdolnych do wiązania jonów wapnia. Wchłanianie jonów wapnia wzrasta wraz z jego niedoborem i stosowaniem diety o zmniejszonej zawartości jonów wapnia. Około 20% jest wydalane przez nerki, reszta (80%) - przez jelita.

Wskazania

• choroby zakaźne i zapalne (ARVI, grypa), którym towarzyszy gorączka, dreszcze, ból głowy, bóle stawów i mięśni, przekrwienie błony śluzowej nosa i ból gardła i zatok.

Formy wydania

Proszek do przygotowania roztworu doustnego (Natur Product).

Tabletki musujące dla dorosłych i dzieci (Natur Produkt).

Kapsułki (Antivippin Anvi, Maximum i SARS).

Proszek do przygotowania roztworu doustnego (Antigrippin Maximum).

Instrukcje użytkowania i schemat

Produkt Natur Antigrippin

W środku Dorośli i dzieci powyżej 15 lat 1 torba 2-3 razy dziennie. Zawartość worka należy całkowicie rozpuścić w szklance (200 ml) ciepłej wody (50-60 ° C) i natychmiast wypić powstały roztwór. Lepiej jest przyjmować lek między posiłkami. Maksymalna dawka dobowa to 3 saszetki. Odstęp między dawkami leku powinien wynosić co najmniej 4 godziny.

U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek oraz u pacjentów w podeszłym wieku odstęp między dawkami leku powinien wynosić co najmniej 8 godzin.

Czas trwania leczenia bez konsultacji z lekarzem to nie więcej niż 5 dni, gdy przepisany jest jako środek znieczulający i 3 dni jako środek przeciwgorączkowy.

Lek należy przyjmować doustnie po posiłkach.

Dorośli Antigrippin-maksimum w kapsułkach przepisanych 1 kapsułka P niebieska i 1 kapsułka P czerwona 2-3 razy dziennie, aż objawy choroby znikną. Kapsułki spłukane wodą.

Dla dorosłych i dzieci w wieku powyżej 12 lat maksymalny antygrippin w postaci proszku jest stosowany do przygotowania roztworu do podawania doustnego przy użyciu 1 saszetki 2-3 razy dziennie, aż objawy choroby znikną. Przygotowanie roztworu: rozpuścić zawartość 1 saszetki w 1 szklance przegotowanej gorącej wody. Pij gorące, wstępnie wymieszane.

Czas trwania leczenia wynosi 3-5 dni (nie więcej niż 5 dni). Jeśli nie ma poprawy samopoczucia przez 3 dni po rozpoczęciu podawania leku, pacjent powinien zaprzestać przyjmowania leku i skonsultować się z lekarzem.

Lek podaje się doustnie dorosłym i młodzieży powyżej 15 lat w 2 kapsułkach na recepcję: 1 zieloną kapsułkę (z blistra A) i 1 białą kapsułkę (z blistra B).

Czas trwania leczenia wynosi 3-5 dni, aż objawy choroby znikną.

Kapsułki są przyjmowane doustnie 2-3 razy dziennie po posiłkach z wodą. Pacjent powinien zostać ostrzeżony, że w przypadku braku poprawy stanu zdrowia, należy przerwać przyjmowanie leku i skonsultować się z lekarzem.

Efekty uboczne

• anoreksja;
• nudności, wymioty;
• ból żołądka;
• biegunka;
• erozyjne i wrzodziejące zmiany w przewodzie pokarmowym;
• krwawienie z przewodu pokarmowego;
• niewydolność wątroby;
• zwiększone ciśnienie krwi;
• tachykardia;
• wysypka skórna;
• obrzęk naczynioruchowy;
• skurcz oskrzeli (z tendencją do skurczu oskrzeli może wywołać atak);
• niewydolność nerek;
• małopłytkowość, agranulocytoza, leukopenia;
• zawroty głowy;
• ból głowy;
• zaburzenia widzenia;
• szum w uszach;
• głuchota;
• zespół krwotoczny (w tym krwawienia z nosa, krwawiące dziąsła, plamica);
• wstrząs anafilaktyczny;
• Zespół Stevensa-Johnsona;
• toksyczna martwica naskórka (zespół Lyella);
• uszkodzenie nerek z martwicą brodawek;
• zaburzenia czynności nerek;
• oliguria;
• bezmocz;
• białkomocz;
• śródmiąższowe zapalenie nerek;
• czerwone barwienie moczu z powodu wydalania metabolitu;
• u dzieci - zespół Reye'a (hiperpyreksja, kwasica metaboliczna, zaburzenia układu nerwowego i psychiki, wymioty, zaburzenia czynności wątroby).

Przeciwwskazania

• erozyjne i wrzodziejące zmiany w przewodzie pokarmowym (w ostrej fazie);
• krwawienie z przewodu pokarmowego;
• zwiększona tendencja do krwawienia;
• astma oskrzelowa i choroby związane ze skurczem oskrzeli (w tym astma „aspirynowa”);
• supresja hematopoetyczna (agranulocytoza, neutropenia, leukopenia);
• skaza krwotoczna (hemofilia, choroba Willebranda, teleangiektazje, hipoprotrombinemia, małopłytkowość, plamica małopłytkowa);
• niedobór witaminy K;
• ciężka nieprawidłowa czynność wątroby;
• nadciśnienie wrotne;
• ciężkie zaburzenie czynności nerek;
• dziedziczna niedokrwistość hemolityczna (w tym te związane z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej);
• rozwarstwiający tętniak aorty;
• hiperkalcemia (stężenie jonów wapnia nie powinno przekraczać 12 mg% lub 6 meq / l);
• hiperkalciuria;
• kamica nerkowa (wapń);
• sarkoidoza;
• zatrucie glikozydami (ryzyko arytmii);
• niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej;
• ciąża;
• laktacja (karmienie piersią);
• dzieci i młodzież do 15 lat;
• nadwrażliwość na lek.

Stosować w czasie ciąży i laktacji

Lek jest przeciwwskazany do stosowania w ciąży. Jeśli to konieczne, spotkanie w okresie laktacji powinno zaprzestać karmienia piersią na okres stosowania leku.

Kwas acetylosalicylowy ma działanie teratogenne: po zastosowaniu w pierwszym trymestrze ciąży prowadzi do rozwoju rozszczepienia podniebienia górnego; w trymestrze 3 - przedwczesne zamknięcie przewodu tętniczego u płodu, co powoduje rozrost naczyń płucnych i nadciśnienie w naczyniach krążenia płucnego i zahamowanie aktywności porodowej (z powodu zahamowania syntezy prostaglandyn).

Kwas acetylosalicylowy przenika do mleka matki, co zwiększa ryzyko krwawienia u dziecka z powodu dysfunkcji płytek krwi.

Stosować u dzieci poniżej 12 lat

Przeciwwskazane: dzieci i młodzież do 15 lat. Lek nie jest przepisywany jako lek przeciwgorączkowy u dzieci w wieku poniżej 15 lat z ostrymi chorobami wirusowymi układu oddechowego ze względu na ryzyko zespołu Reye (Rayno) (encefalopatia i ostra stłuszczenie wątroby z ostrym rozwojem niewydolności wątroby).

Specjalne instrukcje

Przy długotrwałym stosowaniu leku konieczne jest kontrolowanie obrazu krwi obwodowej i parametrów laboratoryjnych stanu funkcjonalnego wątroby.

Ponieważ kwas acetylosalicylowy ma działanie przeciwpłytkowe, pacjent, jeśli ma zostać poddany operacji, musi wcześniej powiadomić lekarza o zażyciu leku.

Kwas acetylosalicylowy w niskich dawkach zmniejsza wydalanie kwasu moczowego, co w niektórych przypadkach może wywołać atak dny.

Podawanie kwasu askorbinowego pacjentom z szybko proliferującymi i intensywnie przerzutowymi guzami może pogorszyć proces.

U pacjentów z astmą i katarem siennym podczas przyjmowania leku mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości.

W związku ze stymulującym działaniem kwasu askorbinowego na syntezę hormonów kortykosteroidowych konieczne jest monitorowanie czynności nerek i ciśnienia krwi.

Nie zaleca się przepisywania leków zawierających leki przeciwzakrzepowe, glikokortykosteroidy, tiklopidynę, leki moczopędne i przeciwnadciśnieniowe.

Kwas askorbinowy może zniekształcić wyniki różnych badań laboratoryjnych (oznaczanie poziomu glukozy, bilirubiny i aminotransferaz wątrobowych, LDH w osoczu).

Podczas podawania metamizolu sodu nie należy stosować środków kontrastowych, koloidalnych substytutów krwi i penicyliny.

Na tle leku pacjenci powinni unikać alkoholu z powodu zwiększonego ryzyka krwawienia z przewodu pokarmowego.

Wpływ na zdolność kierowania transportem motorycznym i mechanizmy kontroli

W okresie stosowania leku należy powstrzymać się od angażowania w potencjalnie niebezpieczne czynności, które wymagają zwiększonej uwagi i szybkości reakcji psychomotorycznych.

Interakcja z narkotykami

Przy jednoczesnym stosowaniu Antigrippin zwiększa działanie heparyny, pośrednich antykoagulantów, rezerpiny, hormonów steroidowych i środków hipoglikemicznych.

Przy jednoczesnym stosowaniu antigrippin zmniejsza skuteczność spironolaktonu, furosemidu, leków przeciwnadciśnieniowych i urykozurycznych.

Antigrippin wzmacnia działania niepożądane glikokortykosteroidów, pochodnych sulfonylomocznika, metotreksatu, nie narkotycznych leków przeciwbólowych i niesteroidowych leków przeciwzapalnych.

Przy jednoczesnym stosowaniu leku Antigrippin z barbituranami, lekami przeciwpadaczkowymi, zydowudyną, ryfampicyną i lekami zawierającymi etanol zwiększa ryzyko działania hepatotoksycznego. Tych kombinacji należy unikać.

Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, doustne środki antykoncepcyjne i allopurynol naruszają metabolizm metamizolu w wątrobie i zwiększają jego toksyczność.

Jednoczesne stosowanie metamizolu sodu z cyklosporyną zmniejsza poziom tego ostatniego w osoczu krwi.

Środki uspokajające i uspokajające zwiększają działanie przeciwbólowe metamizolu sodu.

Przy jednoczesnym stosowaniu metamizolu sodu, tiamazol i melfalan zwiększają ryzyko leukopenii.

Sól metamizolowa wzmacnia działanie napojów zawierających alkohol.

• zwiększa stężenie we krwi benzylopenicyliny i tetracyklin;
• poprawia wchłanianie preparatów żelaza w jelicie (przekształca żelazo żelazowe w żelazo żelazne); może zwiększyć wydalanie żelaza podczas stosowania z deferoksaminą;
• zwiększa ryzyko wystąpienia krystalurii w leczeniu krótko działających salicylanów i sulfonamidów, spowalnia wydalanie kwasów przez nerki, zwiększa wydalanie leków o odczynie zasadowym (w tym alkaloidów), zmniejsza stężenie doustnych środków antykoncepcyjnych we krwi;
• zwiększa całkowity klirens etanolu (alkoholu);
• przy jednoczesnym stosowaniu zmniejsza chronotropowy efekt izoprenaliny.

Może zarówno zwiększać, jak i zmniejszać działanie leków przeciwzakrzepowych. Zmniejsza efekt terapeutyczny leków przeciwpsychotycznych (neuroleptyków) - pochodnych fenotiazyny, reabsorpcji kanalikowej amfetaminy i trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych.

Jednoczesny odbiór barbituranów zwiększa wydalanie kwasu askorbinowego w moczu.

Maleinian chlorofenaminy wzmacnia działanie leków nasennych.

Leki przeciwdepresyjne, leki przeciw parkinsonizmowi, leki przeciwpsychotyczne (pochodne fenotiazyny) zwiększają ryzyko działań niepożądanych (zatrzymanie moczu, suchość w ustach, zaparcia). Glukokortykosteroidy - zwiększają ryzyko rozwoju jaskry. Etanol (alkohol) wzmacnia uspokajające działanie maleinianu chlorofenaminy.

Interakcja paracetamolu i induktorów mikrosomalnego utleniania w wątrobie (fenytoina, etanol, barbiturany, ryfampicyna, fenylobutazon, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne) zwiększa produkcję hydroksylowanych aktywnych metabolitów, co umożliwia rozwój ciężkich zatruć z lekkim przedawkowaniem.

Podczas otrzymywania paracetamolu etanol (alkohol) przyczynia się do rozwoju ostrego zapalenia trzustki.

Inhibitory utleniania mikrosomalnego (w tym cymetydyny) zmniejszają ryzyko działania hepatotoksycznego.

Jednoczesne przyjmowanie diflunisalu i paracetamolu zwiększa stężenie tego ostatniego w osoczu krwi o 50%, zwiększając hepatotoksyczność. Jednoczesny odbiór barbituranów zmniejsza skuteczność paracetamolu.

Paracetamol zmniejsza skuteczność leków urykozurycznych.

Analogi leku Antigrippin

Analogi strukturalne substancji czynnej:

Analogi na grupie farmakologicznej i efekt terapeutyczny:

• Akamol-Teva;
• Aldolor;
• Antigrippin Maximum;
• Anigrippin Anvey;
• Apap;
• Acetaminofen;
• Grypa Grippo;
• Daleron;
• Panadol dla dzieci;
• Tylenol dla dzieci;
• Influnet;
• Ifimol;
• Calpol;
• Coldrex;
• Ksumapar;
• Lupocet;
• Mexalen;
• Pamol;
• Panadol;
• Paracetamol;
• Pentalgin;
• Perfalgan;
• Zimno;
• Pro-eferalgan;
• Przejście;
• Rinza;
• Sanidol;
• Strimol;
• Tylenol;
• Tylenol dla niemowląt;
• Theraflu;
• Zestaw febritset;
• Ferwex;
• Tsefekon D;
• Efferalgan.

Stosowany do leczenia chorób: grypy, orvi, orz, przeziębienia

Proszek farmaceutyczny Antigrippin - kompozycja, instrukcja użytkowania

Takie kłopoty, jak ostre choroby układu oddechowego, mogą przytrafić się każdemu z nas o każdej porze roku. Częściej niż nie, cierpimy nie z powodu ataku chorób nieżytowych, ale z porażki wirusów, które nie tylko pogarszają nasz ogólny stan, ale także są obarczone rozwojem różnych komplikacji. Oczywiście takich patologicznych stanów nie należy ignorować, najlepiej leczyć je pod nadzorem lekarza. Leczenie ostrych zakażeń układu oddechowego i ostrych zakażeń wirusowych układu oddechowego, w tym grypy, może obejmować stosowanie szerokiej gamy związków leczniczych, w tym środków przeciw grypie (proszek).

Co to jest akcja antypoślizgowa?

Antigrippin to złożona kompozycja lecznicza zdolna do usuwania gorączki i eliminowania procesów zapalnych. Ponadto narzędzie to dobrze eliminuje obrzęk błon śluzowych w jamie nosowej, radzi sobie z objawami alergii i innymi objawami przeziębienia.

Jaka jest kompozycja antygrippiny?

Proszek farmaceutyczny Antigrippin zawiera paracetamol, witaminę C lub innymi słowy kwas askorbinowy, jak również maleinian chlorofeniraminy. Paracetamol jest lekiem przeciwzapalnym, jest w stanie wyeliminować nieprzyjemne bolesne odczucia, a także zmniejszyć gorączkę. Taki składnik tego leku, jak maleinian chlorofeniraminy, jest z natury blokerem receptorów histaminowych H1, radzi sobie z objawami alergii i ma właściwości uspokajające. Ponadto jego spożycie prowadzi do zmniejszenia produkcji śluzu. Ponadto chlorofenamina pomaga złagodzić procesy oddychania przez nos o rząd wielkości, zmniejszyć uczucie przekrwienia błony śluzowej nosa i uratować pacjenta przed kichaniem, łzawieniem, świądem i zaczerwienieniem oczu.

Kwas askorbinowy jest silnym przeciwutleniaczem, stymuluje aktywność układu odpornościowego i dobrze zmniejsza przepuszczalność naczyń. Ponadto, witamina C jest aktywnie zaangażowana w regulację procesów redoks i jest ważna dla normalnego przebiegu metabolizmu węglowodanów.

Jedna paczka proszku Antigrippin zawiera pięćset miligramów paracetamolu, dziesięć miligramów maleinianu chlorofenaminy i dwieście miligramów kwasu askorbinowego.

Lek można kupić w dwóch różnych postaciach - o smaku miodowo-cytrynowym lub rumiankowym.

Jakie są wskazania do stosowania Antigrippin?

Antigrippin może być stosowany w leczeniu różnych chorób zakaźnych i zapalnych, na przykład różnych typów SARS i grypy, którym towarzyszy gorączka, dreszcze i bóle głowy, bóle stawów i mięśni oraz przekrwienie błony śluzowej nosa i bolesne odczucia w gardle i nosie zatoki

Jakie jest zastosowanie i dawkowanie antygrippiny?

Ten lek jest odpowiedni do leczenia dorosłych i dzieci w wieku powyżej piętnastu lat. W tym samym czasie dziennie można spożywać nie więcej niż dwie lub trzy torby leku. Lek w proszku powinien być całkowicie rozpuszczony w jednej szklance niewielkiej podgrzanej wody (nie więcej niż pięćdziesiąt sześć stopni). Przygotowaną kompozycję należy natychmiast wypić. Zaleca się spożywanie roztworu między posiłkami.

Między spożyciem kompozycji leczniczej powinno być co najmniej cztery godziny.

Jeśli pacjent ma upośledzoną czynność wątroby lub nerek lub jego wiek przekroczył pięćdziesiąt lat, przerwa między przyjmowaniem leku powinna wynosić co najmniej osiem godzin.

Czas spożycia bez konsultacji z lekarzem nie powinien przekraczać pięciu dni, jeśli lek jest stosowany w celu złagodzenia bólu. Z korektą temperatury okres ten ulega skróceniu do trzech dni.

Jakie są przeciwwskazania antigrippin?

Proszek Antyriprippinowe instrukcje użytkowania nie mogą być stosowane, jeśli pacjent jest nadmiernie wrażliwy na którykolwiek z jego składników. Ponadto lek ten nie jest stosowany w leczeniu pacjentów z erozyjnymi i wrzodziejącymi zmianami w przewodzie pokarmowym na etapie pogorszenia, ciężkiej postaci niewydolności nerek lub wątroby. Ten lek nie jest odpowiedni dla pacjentów z alkoholizmem, jaskrą z zamkniętym kątem przesączania, fenyloketonurią, przerostem prostaty. Antigrippin nie jest stosowany w leczeniu dzieci poniżej piętnastego roku życia, poza tym jego spożywanie jest przeciwwskazane u dziecka, jak również na etapie karmienia piersią.

Szczególną ostrożność należy zachować w przypadku niewydolności nerek lub wątroby, wrodzonej hiperbilirubinemii, niedoboru dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej, wirusowego zapalenia wątroby, alkoholowego zapalenia wątroby i podeszłego wieku.

Jakie są skutki uboczne Antigrippin?

Antigrippin niezwykle rzadko powoduje działania niepożądane, w większości przypadków jest dość dobrze tolerowany przez organizm. Jednak w niektórych przypadkach jego spożycie może powodować bóle głowy i uczucie zmęczenia, wywoływać nudności i ból w okolicy nadbrzusza. Rozwój hipoglikemii, niedokrwistości i niedokrwistości hemolitycznej jest niezwykle rzadki, a nawet rzadziej występuje małopłytkowość. W niektórych przypadkach antygrippin wywołuje różnego rodzaju reakcje alergiczne, w tym wysypki skórne, świąd, pokrzywkę, obrzęk naczynioruchowy itp. U niektórych pacjentów rozwinęła się hiperwitaminoza C, problemy z metabolizmem, uczucie gorąca i suchość w jamie ustnej. Czasami może występować niedowład zakwaterowania, nadmierna senność i zatrzymanie moczu.

Pojawienie się jakiegokolwiek działania niepożądanego należy uznać za powód natychmiastowej konsultacji z lekarzem.

Proszek przeciwpoślizgowy: instrukcje użytkowania

Skład

paracetamol - 500 mg

maleinian chlorofenaminy - 10 mg

kwas askorbinowy - 200 mg

wodorowęglan sodu, kwas cytrynowy, sorbitol, powidon, sacharoza, cyklaminian sodu, aspartam, acesulfam potasowy, aromat wapienny (aromatyczny dodatek owocowy „Wapno”), aromat karmelowy, smak miodu, sól sodowa dokuzatu.

wodorowęglan sodu, kwas cytrynowy, sorbitol, powidon, sacharoza, cyklaminian sodu, aspartam, acesulfam potasowy, ekstrakt z rumianku, sól sodowa.

Opis

Proszek cytrynowo-miodowy: proszek o różnych poziomach granulacji,

składający się z cząstek od koloru białego do szaro-beżowego, o specyficznym zapachu. Dopuszczalne są plamy koloru ciemnobrązowego. Proszek rumianku: proszek o różnym stopniu granulacji, składający się z cząstek od białego do beżowego i jasnobrązowego koloru, o specyficznym zapachu. Dozwolone są impregnacje koloru brązowego.

Działanie farmakologiczne

Preparat złożony składający się z trzech substancji czynnych.

Paracetamol ma działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe; eliminuje ból głowy i inne rodzaje bólu, zmniejsza gorączkę.

Maleinian chlorofenaminy jest środkiem przeciwhistaminowym, bloker receptora histaminowego H1, pochodna propyloaminy, ma działanie antycholinergiczne. Leki przeciwhistaminowe wykazujące właściwości histaminolityczne H1 mają zdolność odwracalnego konkurencyjnego antagonizmu z histaminą w tkankach skóry, płuc, jelit i naczyń krwionośnych. Uspokojenie maleinianu chlorofenaminy wynika z jego przenikania przez barierę krew-mózg. Właściwości adrenolityczne mogą zwiększać ryzyko hipotonii ortostatycznej.

Posiada działanie przeciwalergiczne, ułatwia oddychanie przez nos, zmniejsza uczucie przekrwienia nosa, kichania, łzawienia, swędzenia i zaczerwienienia oczu.

Kwas askorbinowy (witamina C) bierze udział w regulacji procesów redoks, metabolizm węglowodanów, zwiększa odporność organizmu.

Wskazania do użycia

Objawowe leczenie ARVI, grypy, nieżytu nosa, któremu towarzyszy gorączka, dreszcze, ból głowy, bóle stawów i mięśni, przekrwienie błony śluzowej nosa i ból gardła i zatok.

Przeciwwskazania

• Nadwrażliwość na paracetamol, kwas askorbinowy, chlorofenaminę lub jakikolwiek inny składnik leku;

• Erozyjne i wrzodziejące zmiany w przewodzie pokarmowym (w ostrej fazie);

• Ciężka niewydolność nerek i (lub) wątroby;

• rozrost gruczołu krokowego;

• Wiek dzieci (do 15 lat);

• Ciąża (I i III trymestr) i laktacja.

Środki ostrożności: niewydolność nerek i / lub wątroby, niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej, wrodzona hiperbilirubinemia (Gilbert, zespoły Dubina-Johnsona i Rotora), hiperoksalaturia, postępujące choroby złośliwe, wirusowe zapalenie wątroby, alkoholowe zapalenie wątroby, wiek podeszłym wieku.

Dawkowanie i podawanie

przyjmuj lek między posiłkami. Maksymalna dawka dobowa to 3 saszetki. Odstęp między dawkami leku powinien wynosić co najmniej 4 godziny.

U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek oraz u pacjentów w podeszłym wieku odstęp między dawkami leku powinien wynosić co najmniej 8 godzin.

Czas trwania leczenia bez konsultacji z lekarzem to nie więcej niż 5 dni, gdy przepisany jest jako środek znieczulający i 3 dni jako środek przeciwgorączkowy.

ory w szklance (200 ml) ciepłej wody (50-60 ° C)

Efekty uboczne

Lek jest dobrze tolerowany w zalecanych dawkach.

W rzadkich przypadkach występują efekty:

Związane z obecnością paracetamolu

Istnieją rzadkie przypadki reakcji nadwrażliwości typu natychmiastowego: wstrząs anafilaktyczny, obrzęk naczynioruchowy, rumień,

pokrzywka, wysypka skórna. Z tymi objawami należy natychmiast zaprzestać przyjmowania tego leku i powiązanych leków. W bardzo rzadkich przypadkach odnotowuje się małopłytkowość, leukopenię i neutropenię.

Związane z obecnością maleinianu chlorofenaminy

Właściwości farmakologiczne chlorofenaminy leżą u podstaw skutków ubocznych o różnym nasileniu, które są związane lub nie są związane z dawką leku.

Ze strony autonomicznego układu nerwowego:

• uspokojenie lub senność, bardziej wyraźne na początku leczenia;

• działanie antycholinergiczne: suche błony śluzowe, zaparcia, zaburzenia zakwaterowania, rozszerzone źrenice, kołatanie serca i zaburzenia układu moczowego (dyzuria, zatrzymanie moczu);

• brak równowagi, zawroty głowy, utrata pamięci lub koncentracja występują częściej u osób starszych;

• zaburzenia ruchowe, drżenie;

• dezorientacja, omamy.

• rumień, wyprysk, silny świąd, plamica;

• mniej powszechny obrzęk naczynioruchowy;

Od strony hematopoezy ”.

Wszystkie działania niepożądane leku należy zgłaszać lekarzowi.

Przedawkowanie

Objawy przedawkowania maleinianu chlorofenaminy: zawroty głowy, pobudzenie, zaburzenia snu, depresja, drgawki.

Objawy przedawkowania paracetamolu: nudności, wymioty, utrata apetytu, bladość, ból brzucha. Objawy te pojawiają się głównie w ciągu pierwszych 24 godzin.

Przedawkowanie, rozpoczynając od 10 g paracetamolu na raz dla osoby dorosłej i 150 mg na 1 kg masy ciała jednocześnie dla dziecka, prowadzi do cytolizy wątroby, która może prowadzić do całkowitej i nieodwracalnej martwicy wątroby, wyrażonej w niewydolności wątroby, kwasicy metabolicznej, encefalopatii aż do śpiączki i śmierci.

Jednocześnie obserwuje się wzrost poziomu aminotransferaz wątrobowych, dehydrogenaz mlekowych, bilirubiny i obniżenie poziomu protrombiny, które mogą pojawić się 12-48 godzin po zażyciu leku.

• Natychmiastowa dostawa pacjenta do szpitala;

• zbieranie krwi w probówce w celu określenia początkowego stężenia paracetamolu w osoczu;

• szybka eliminacja leku przez pranie

• leczenie przedawkowania paracetamolu zazwyczaj obejmuje podanie antidotum N-acetylocysteiny dożylnie lub doustnie tak szybko, jak to możliwe, jeśli to możliwe, w ciągu pierwszych dziesięciu godzin po zażyciu leku;

W literaturze opisano pojedyncze przypadki ostrego i przewlekłego przedawkowania kwasu askorbinowego u pacjentów z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej. W DIC przedawkowanie kwasu askorbinowego może prowadzić do znacznego zwiększenia poziomów szczawianów w surowicy i moczu. Zwiększone poziomy szczawianu we krwi u pacjentów poddawanych hemodializie mogą prowadzić do odkładania się złogów szczawianu wapnia.

Interakcja z innymi lekami

Interakcja paracetamolu i induktorów mikrosomalnego utleniania w wątrobie (fenytoina, etanol, barbiturany, ryfampicyna, fenylobutazon, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne) zwiększa produkcję hydroksylowanych aktywnych metabolitów, co umożliwia rozwój ciężkich zatruć z lekkim przedawkowaniem.

Na tle zapalenia trzustki paracetamolu.

Inhibitory utleniania mikrosomalnego (w tym cymetydyny) zmniejszają ryzyko działania hepatotoksycznego.

Jednoczesny odbiór diflunisalu i paracetamolu zwiększa stężenie tego ostatniego w osoczu krwi o 50%, zwiększając

hepatotoksyczność. Jednoczesny odbiór barbituranów zmniejsza skuteczność paracetamolu.

Paracetamol zmniejsza skuteczność leków urykozurycznych. Paracetamol w dużych dawkach (4 g / dobę) przez ponad 4 dni może nasilać działanie doustnych leków przeciwzakrzepowych iw konsekwencji zwiększać ryzyko krwawienia. Konieczne jest stałe monitorowanie MNO (postawa znormalizowana na poziomie międzynarodowym). Konieczne jest przyjmowanie paracetamolu, gdy jest on podawany razem z doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi i należy przerwać przyjmowanie paracetamolu. Maleinian chlorofenaminy

Maleinian chlorofenaminy może zwiększać działanie hamujące na centralny układ nerwowy wielu leków i substancji, spowalniając szybkość reakcji i zmniejszając stężenie. Są to pochodne morfiny (leki przeciwbólowe, przeciwkaszlowe), neuroleptyki, środki uspokajające, barbituty, benzodiazepiny (na przykład meprobamat, diazepam), leki nasenne, uspokajające leki przeciwdepresyjne (amitryptylina, doksepina, mianseryna, mirtazapina, timipramina, apt-morts, leki przeciwdepresyjne, leki przeciwdepresyjne, leki przeciwdepresyjne) działanie centralne, baklofen, talidomid.

Glukokortykosteroidy - zwiększają ryzyko rozwoju jaskry.

Etanol wzmacnia uspokajające działanie maleinianu chlorofenaminy.

- zwiększa stężenie we krwi benzylopenicyliny i tetracyklin;

- poprawia wchłanianie preparatów żelaza w jelicie (przekształca żelazo żelazowe w żelazo żelazne); może zwiększyć wydalanie żelaza podczas stosowania z deferoksaminą;

- zwiększa ryzyko wystąpienia krystalurii w leczeniu krótko działających salicylanów i sulfonamidów, spowalnia wydalanie kwasów przez nerki, zwiększa wydalanie leków o odczynie zasadowym (w tym alkaloidów), zmniejsza stężenie doustnych środków antykoncepcyjnych we krwi;

- zwiększa całkowity klirens etanolu;

- przy jednoczesnym stosowaniu zmniejsza chronotropowy efekt izoprenaliny.

Może zarówno zwiększać, jak i zmniejszać działanie leków przeciwzakrzepowych. Zmniejsza efekt terapeutyczny leków przeciwpsychotycznych (neuroleptyków) - pochodnych fenotiazyny, reabsorpcji kanalikowej amfetaminy i trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych.

Jednoczesny odbiór barbituranów zwiększa wydalanie kwasu askorbinowego w moczu.
Jednocześnie możliwe jest dożylne przyjmowanie deferoksaminy z kwasem askorbinowym w dużych dawkach, rozwój dysfunkcji serca lub ostra niewydolność serca (zwykle odwracalna po odstawieniu witaminy C). Stosowanie witaminy C w hemochromatozie jest możliwe dopiero po rozpoczęciu leczenia deferoksaminą pod kontrolą funkcji serca.

Funkcje aplikacji

W przypadku gorączki, objawów nadkażenia lub jeśli objawy nie ustąpią w ciągu pięciu dni, należy dokonać przeglądu leczenia.

Aby uniknąć ryzyka przedawkowania, należy upewnić się, że w składzie innych leków nie ma paracetamolu ani maleinianu chlorofenaminy.

Podczas przyjmowania metoklopramidu, domperidonu lub kolestiraminy należy również skonsultować się z lekarzem.

Przy długotrwałym stosowaniu w dawkach znacznie wyższych niż zalecane, zwiększa prawdopodobieństwo upośledzenia czynności wątroby i nerek, konieczna jest kontrola obrazu krwi obwodowej.

Paracetamol i kwas askorbinowy mogą zaburzać wyniki badań laboratoryjnych (ilościowe oznaczanie glukozy i kwasu moczowego w osoczu, bilirubina, aktywność transaminaz „wątrobowych” - AJIT, ACT, LDH).

Aby uniknąć toksycznego uszkodzenia wątroby, paracetamolu nie należy łączyć z przyjmowaniem napojów alkoholowych, a także przyjmować przez osoby podatne na przewlekłe spożywanie alkoholu. Ryzyko uszkodzenia wątroby wzrasta u pacjentów z hepatozą alkoholową.

Podawanie kwasu askorbinowego pacjentom z szybko proliferującymi i intensywnie przerzutowymi guzami może pogorszyć proces. U pacjentów z wysoką zawartością żelaza w organizmie należy stosować kwas askorbinowy w minimalnych dawkach.

Monitorowanie stosowania maleinianu chlorofenaminy należy zwiększyć w następujących przypadkach:

- U pacjentów w podeszłym wieku: większe prawdopodobieństwo hipotonii ortostatycznej, zawroty głowy, uspokojenie polekowe, przewlekłe zaparcia (ryzyko porażenia jelit), przerost prostaty.

- W przypadku niewydolności wątroby i / lub nerek z powodu możliwej kumulacji.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i pracy z mechanizmami.

Używanie tego leku może powodować senność, zwłaszcza na początku leczenia. Efekt ten jest wzmocniony przez stosowanie napojów alkoholowych lub leków zawierających alkohol.

Formularz wydania

Proszek do przygotowania roztworu do doustnego podawania miodu z cytryną i rumiankiem.

Przy 5,0 g proszku w worku z papierem / A1 / polietylen. Na 6, 10, 30 workach w kartonowym opakowaniu z instrukcją aplikacji.

Warunki przechowywania

W suchym miejscu w temperaturze od 10 do 30 ° C

Instrukcje i skład proszku Antigrippin

Osłabiona odporność, zła dieta i nieuwaga dla ich zdrowia mogą prowadzić do różnych chorób, w szczególności do grypy. Nasz artykuł wprowadzi cię w lek, który pomaga zwalczać objawy tej choroby, dowiesz się o jej składzie i metodach użycia.

Działanie farmakologiczne

Lek Antigrippin zawiera elementy, które wzmacniają i uzupełniają ich właściwości, zawarte w paracetamolu, maleinianu chlorofenaminy i kwasie askorbinowym (witamina C). Główne działanie składników leku jest następujące:

• Paracetamol ma działanie przeciwbólowe, obniża gorączkę, łagodzi bóle głowy, obniża gorączkę w organizmie, zmniejsza zwiększoną wrażliwość receptorów na bodźce chemiczne, zmniejsza intensywność bolesnych skurczów.
• Maleinian chlorofenaminy jest nie tylko środkiem przeciwzapalnym, ale także środkiem przeciwhistaminowym, atropinopodobnym, antycholinergicznym i uspokajającym. Substancja ta eliminuje działanie histaminy, łagodzi świąd, przyczynia się do normalizacji przepuszczalności naczyń i eliminuje skurcze tkanki mięśni gładkich naczyń, blokując receptory serotoninowe i m-cholinergiczne oraz tłumiąc funkcjonowanie gruczołów śluzówki nosa.
• Kwas askorbinowy lub witamina C ma charakter przeciwutleniający. Witamina C zapewnia ochronę komórek przed szkodliwym działaniem peroksydacji, wzmacnia odporność komórkową i humoralną, uczestniczy w uwalnianiu endogennego interferonu, zwiększa funkcjonalność fagocytów neutrofili, zmniejsza wysoką przepuszczalność naczyń.

Proszek antygrippinowy jest lekiem terapeutycznym, który charakteryzuje się następującymi funkcjami: eliminuje stany zapalne, obniża gorączkę, zwalcza reakcje alergiczne.

Leki pomagają zwalczać objawy grypy, eliminują obrzęk błony śluzowej nosa, przynoszą ulgę w oddychaniu przez nos.

Opis leku

Proszek Antigrippin ma smak miodu i cytryny, ma ziarnistą strukturę w postaci cząstek o charakterystycznym białym lub szaro-beżowym kolorze. Jednocześnie występuje specyficzny zapach, dopuszczalne są plamy ciemnobrązowego koloru.

Proszek rumiankowy ma takie same właściwości i opis, ale może być domieszka jasnobrązowego koloru.

Radziecki antygrippin został wyprodukowany jako lek o szerszym zakresie wpływu na mutujące typy wirusów grypy. Skutecznie walczy bezpośrednio z czynnikiem sprawczym choroby. Instytucja badawcza zakończyła prace, wydając nowy skuteczny przeciwwirusowy środek terapeutyczny o nazwie Antigrippin. Jego osobliwością jest zmniejszenie ryzyka niebezpiecznych komplikacji przeziębienia.

W czasach sowieckich lek został wydany w formie medycznej, z ograniczonym okresem przechowywania. Skład leku: aspiryna - 0,5, difenhydramina - 0,02, rutyna - 0,02, kwas askorbinowy - 0,3 mg, glukonian wapnia - 0,1 mg.

Proszek do produkcji mieszanki jest dostępny w opakowaniach papierowo-polietylenowych 5,0 g. Opakowanie z kartonu zawiera 6, 10 i 30 takich saszetek. Załączona jest lista instrukcji użytkowania. Sam proszek ma następujące skuteczne składniki:

• Paracetamol - 500 mg.
• Maleinian chlorofenaminy - 10 mg.
• Kwas askorbinowy - 200 mg.

Skład antygrippiny z wapnem składa się ze składników: sody kalcynowanej, kwasu trójzasadowego, sorbitolu, powidonu, sacharozy, cyklaminianu sodu, aspartamu, acesulfamu potasu, wapna, karmelu i miodu, soli sodowej dokuzaty.

Lek rumiankowy obejmuje sodę kalcynowaną, kwas trójzasadowy, sorbitol, powidon, cukier trzcinowy, cyklaminian sodu, środek słodzący, sól sodową acesulfamu, ekstrakt z macicy rocznej trawy, sól sodową dokuzatu.

Funkcje przeznaczenia dla dzieci

Wiek dzieci ma wiele funkcji. Jednym z nich jest to, że układ odpornościowy nie jest jeszcze w pełni ukształtowany i wzmocniony, więc do wyboru leków dla niemowląt należy podchodzić z najwyższą ostrożnością.

Antigrippin №10 w postaci proszku może być przepisany przez lekarza dzieciom już od 3 lat pomiędzy posiłkami w odstępie 4 godzin, ale nie więcej niż 3 razy dziennie. Jeśli objawy nie ustępują, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem, aby podnieść kolejną terapię.

W przypadku wirusa grypy Antigrippin podaje się dzieciom w wieku od 3 lat w postaci tabletek musujących. Dawkowanie powinno być skoordynowane z terapeutą, zwłaszcza, że ​​możliwa jest nietolerancja leku przez organizm lub w przypadku jednoczesnego stosowania różnych leków. Po przygotowaniu roztworu należy go natychmiast wypić, przechowywanie gotowego produktu jest zabronione.

Ale nie zapominaj, że za każdym razem przed zakupem tego lub innego leku należy uzyskać wizytę u lekarza prowadzącego, ponieważ oprócz korzyści (jeśli jest niewłaściwie stosowany), może to zaszkodzić ciału.

Antigrippin dla dzieci, dostępny w postaci proszku, zawiera następujące składniki aktywne:

• Paracetamol - 250 mg.
• Kwas askorbinowy - 50 mg.
• Maleinian chlorofenaminy - 3 mg.

Dodatkowe składniki składają się z sody kalcynowanej, trójzasadowego kwasu karboksylowego, sorbtolu, powidonu, sacharynianu sodu, węglanu, makropiworu, dwutlenku krzemu, różnych substancji smakowych.

Instrukcje użytkowania

Instrukcje użytkowania wskazują, że lek jest stosowany w obecności następujących objawów:

• Choroba grypy.
• Nieżyt nosa, któremu towarzyszy wysoka gorączka, drżenie.
• Ból głowy.
• Ból mięśni i stawów.
• Przekrwienie nosa.
• Ból gardła i zatok.

Lek jest przeciwwskazany w przypadku negatywnej reakcji organizmu na paracetamol, witaminę C lub inne składniki leku, erozyjne i wrzodziejące choroby jelitowego narządu trawiennego, manifestację niewydolności nerek, uzależnienie od alkoholu, jaskrę z zamkniętym kątem przesączania, dzieci poniżej 15 lat, zaawansowane choroby nowotworowe, u kobiet na stanowisku i karmiących piersią.

Zasady pobierania proszku

Dla dorosłych i dzieci, lekarstwo jest przyjmowane 2-3 razy dziennie, zalecane jest między posiłkami. Proszek musi być całkowicie rozpuszczony w wodzie w temperaturze 30–35 ° C, po czym jest gotowy do użycia. Maksymalna liczba worków - nie więcej niż 3 dziennie. Dawkowanie musi wskazać lekarz prowadzący.

Staraj się, aby czas między przyjęciem leku - 4 godziny. Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek i wątroby, chorzy w podeszłym wieku, powinni przyjąć następujący proszek nie mniej niż 8 godzin po poprzedniej dawce. Jako środek znieczulający lek można stosować nie dłużej niż 5 dni, a jako składnik przeciwgorączkowy stosuje się go przez 3 dni.

Sposób przygotowania roztworu, przepis: w pojemniku z ciepłą wodą (55 ° C) o objętości 200 ml rozpuścić 1 saszetkę Antigrippin i natychmiast wziąć. Przechowywanie przygotowanego leku jest niedozwolone, ponieważ składniki tracą aktywność i mogą uszkodzić ciało pacjenta.

Skutki uboczne Antigrippin

W leczeniu objawów przeziębienia przez Antigrippina możliwe są również negatywne konsekwencje w postaci:

• Migrena
• Zawroty głowy.
• Spuchnięta twarz.
• Ogólny upadek.
• Odruchy mdłości i knebla.
• Ból żołądka.
• Alergie (wysypka lub świąd).

Jeśli zauważysz jeden z tych objawów reakcji organizmu na stosowanie leku, natychmiast przerwij przyjmowanie leku i skontaktuj się z lekarzem w celu uzyskania pomocy.

Zanim zaczniesz stosować Antigrippin, skonsultuj się z lekarzem, który zaleci dawkowanie i zaleci dodatkowe leki, które podczas interakcji dają pozytywny wynik i wkrótce pożądaną ulgę i powrót do zdrowia. Błogosławię cię!

ANTIGRIPPIN

Der Proszek do przygotowania roztworu do doustnego podawania miodu cytrynowego o różnych stopniach granulacji, składający się z cząstek o barwie od białej do szaro-beżowej, o specyficznym zapachu; dozwolone są ciemnobrązowe plamy.

Substancje pomocnicze: wodorowęglan sodu - 644 mg, kwas cytrynowy - 1328 mg; sorbitol - 317 mg; Powidon - 16 mg; sacharoza - 1793 mg; cyklaminian sodu - 42 mg; aspartam - 20 mg; acesulfam potasu - 15 mg; aromat cytrynowy - 55 mg, barwnik karmelowy - 15 mg, smak miodu - 45 mg.

5 g - torby (3) - pakuje karton.
5 g - torby (10) - pakuje tekturę.

Der Proszek do przygotowania roztworu do spożycia rumianku o różnym stopniu granulacji, składający się z cząstek od białego do beżowego i jasnobrązowego koloru, o specyficznym zapachu; dozwolone są plamy brązu.

Substancje pomocnicze: wodorowęglan sodu - 644 mg, kwas cytrynowy - 928 mg; sorbitol - 317 mg; Powidon - 16 mg; sacharoza - 2058 mg; cyklaminian sodu - 42 mg; aspartam - 20 mg; acesulfam potasu - 15 mg; ekstrakt z rumianku - 250 mg.

5 g - torby (10) - pakuje tekturę.

Paracetamol ma działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe; eliminuje ból głowy i inne rodzaje bólu, zmniejsza gorączkę.

Chlorofenamina - bloker histaminy H₁-receptor, działa antyalergicznie, ułatwia oddychanie przez nos, zmniejsza uczucie przekrwienia nosa, kichanie, łzawienie, swędzenie i zaczerwienienie oczu.

Kwas askorbinowy (witamina C) bierze udział w regulacji procesów redoks, metabolizm węglowodanów, zwiększa odporność organizmu.

- choroby zakaźne i zapalne (ARVI, grypa), którym towarzyszy gorączka, dreszcze, bóle głowy, bóle stawów i mięśni, przekrwienie błony śluzowej nosa i ból gardła i zatok.

- erozyjne i wrzodziejące zmiany w przewodzie pokarmowym (w ostrej fazie);

- ciężka niewydolność nerek i / lub wątroby;

- rozrost stercza;

- wiek dzieci do 15 lat;

- nadwrażliwość na paracetamol, kwas askorbinowy, chlorofenaminę lub jakikolwiek inny składnik leku.

Z troską: niewydolność nerek i / lub wątroby, niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej, wrodzona hiperbilirubinemia (Gilbert, zespoły Dubin-Johnsona i Rotora), wirusowe zapalenie wątroby, alkoholowe zapalenie wątroby, podeszły wiek.

Lek przyjmuje się doustnie. Zawartość worka należy całkowicie rozpuścić w szklance (200 ml) ciepłej wody (50-60 ° C) i natychmiast wypić powstały roztwór. Lepiej jest przyjmować lek między posiłkami.

Dorośli i dzieci powyżej 15 lat - 1 saszetka 2-3 razy / dobę. Odstęp między dawkami leku powinien wynosić co najmniej 4 h. Maksymalna dawka dobowa wynosi 3 saszetki.

U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek i pacjentów w podeszłym wieku odstęp między dawkami leku powinien wynosić co najmniej 8 godzin.

Czas trwania leku bez konsultacji z lekarzem to nie więcej niż 5 dni, gdy przepisany jest jako środek znieczulający i 3 dni jako środek przeciwgorączkowy.

Lek jest dobrze tolerowany w zalecanych dawkach.

Ze strony układu nerwowego: w pojedynczych przypadkach - ból głowy, uczucie zmęczenia.

Ze strony układu pokarmowego: w rzadkich przypadkach - nudności, ból w okolicy nadbrzusza.

Ze strony układu hormonalnego: w pojedynczych przypadkach - hipoglikemia (aż do rozwoju śpiączki).

Ze strony układu krwiotwórczego: w rzadkich przypadkach - niedokrwistość, niedokrwistość hemolityczna (zwłaszcza u pacjentów z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej); niezwykle rzadko - małopłytkowość.

Reakcje alergiczne: w pojedynczych przypadkach - wysypka skórna, świąd, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, reakcje rzekomoanafilaktyczne (w tym wstrząs anafilaktyczny), wysiękowy rumień wielopostaciowy (w tym zespół Stevensa-Johnsona), toksyczna martwica naskórka (zespół Layela) ).

Inne: w rzadkich przypadkach - hiperwitaminoza C, zaburzenia metaboliczne, uczucie gorąca, suchość w ustach, niedowład zakwaterowania, zatrzymanie moczu, senność.

Wszystkie działania niepożądane leku dla pacjenta należy zgłaszać lekarzowi.

Objawy przedawkowania leku z powodu jego substancji składowych. Obraz kliniczny ostrego zatrucia paracetamolem rozwija się w ciągu 6-14 godzin po jego podaniu. Objawy zatrucia przewlekłego pojawiają się 2-4 dni po przedawkowaniu.

Objawy ostrego zatrucia paracetamolem: biegunka, utrata apetytu, nudności i wymioty, dyskomfort w jamie brzusznej i (lub) ból brzucha, zwiększona potliwość.

Objawy zatrucia chlorfenaminą: zawroty głowy, pobudzenie, zaburzenia snu, depresja, drgawki.

Zwiększa stężenie benzylopenicyliny i tetracyklin.

Poprawia wchłanianie preparatów żelaza w jelicie (przekształca żelazo żelazowe w żelazo żelazne); może zwiększać wydalanie żelaza podczas stosowania z deferoksaminą.

Zwiększa ryzyko wystąpienia krystalurii w leczeniu krótko działających salicylanów i sulfonamidów, spowalnia wydalanie kwasów przez nerki, zwiększa wydalanie leków o odczynie zasadowym (w tym alkaloidów), zmniejsza stężenie doustnych środków antykoncepcyjnych we krwi.

Zwiększa całkowity klirens etanolu.

Przy jednoczesnym stosowaniu zmniejsza chronotropowy efekt izoprenaliny.

Może zarówno zwiększać, jak i zmniejszać działanie leków przeciwzakrzepowych.

Zmniejsza efekt terapeutyczny leków przeciwpsychotycznych (neuroleptyków) - pochodnych fenotiazyny, reabsorpcji kanalikowej amfetaminy i trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych.

Jednoczesny odbiór barbituranów zwiększa wydalanie kwasu askorbinowego w moczu.

Maleinian chlorofenaminy wzmacnia działanie leków nasennych.

Leki przeciwdepresyjne, leki przeciw parkinsonizmowi, leki przeciwpsychotyczne (pochodne fenotiazyny) zwiększają ryzyko działań niepożądanych (zatrzymanie moczu, suchość w ustach, zaparcia).

Glukokortykoidy zwiększają ryzyko rozwoju jaskry.

Etanol wzmacnia uspokajające działanie maleinianu chlorofenaminy.

Interakcja paracetamolu i induktorów mikrosomalnego utleniania w wątrobie (fenytoina, etanol, barbiturany, ryfampicyna, fenylobutazon, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne) zwiększa produkcję hydroksylowanych aktywnych metabolitów, co umożliwia rozwój ciężkich zatruć z lekkim przedawkowaniem.

Podczas otrzymywania paracetamolu etanol przyczynia się do rozwoju ostrego zapalenia trzustki.

Inhibitory utleniania mikrosomalnego (w tym cymetydyny) zmniejszają ryzyko działania hepatotoksycznego.

Jednoczesne przyjmowanie diflunisalu i paracetamolu zwiększa stężenie tego ostatniego w osoczu krwi o 50%, zwiększając hepatotoksyczność.

Jednoczesny odbiór barbituranów zmniejsza skuteczność paracetamolu.

Paracetamol zmniejsza skuteczność leków urykozurycznych.

Podczas przyjmowania metoklopramidu, domperidonu lub kolestiraminy należy również skonsultować się z lekarzem.

Przy długotrwałym stosowaniu w dawkach znacznie wyższych niż zalecane, zwiększa prawdopodobieństwo upośledzenia czynności wątroby i nerek, konieczna jest kontrola obrazu krwi obwodowej.

Paracetamol i kwas askorbinowy mogą zaburzać wyniki badań laboratoryjnych (ilościowe oznaczanie glukozy i kwasu moczowego w osoczu, bilirubina, aktywność aminotransferaz wątrobowych, LDH).

Aby uniknąć toksycznego uszkodzenia wątroby, paracetamolu nie należy łączyć z przyjmowaniem napojów alkoholowych, a także przyjmować przez osoby podatne na przewlekłe spożywanie alkoholu. Ryzyko uszkodzenia wątroby wzrasta u pacjentów z hepatozą alkoholową.

Podawanie kwasu askorbinowego pacjentom z szybko proliferującymi i intensywnie przerzutowymi guzami może pogorszyć proces.

U pacjentów z wysoką zawartością żelaza w organizmie należy stosować kwas askorbinowy w minimalnych dawkach.

1 worek proszku miodowo-cytrynowego zawiera 1,793 g cukru, co odpowiada 0,15 XE.

1 worek proszku rumianku zawiera 2,058 g cukru, co odpowiada 0,17 XE.