Antybiotyki na tchawicę - lista skutecznych leków dla dorosłych dzieci i kobiet w ciąży

Antybiotyki dla tchawicy pomagają uniknąć poważnych powikłań, zapobiegają zapaleniu płuc i innym nieprzyjemnym chorobom. Nowoczesne leki są bardzo skuteczne, delikatnie wpływają na organizm. Dzięki odpowiedniemu zastosowaniu i zgodności z niektórymi zaleceniami można uniknąć skutków ubocznych i objawów dysbiozy jelitowej.

Kiedy muszę przyjmować antybiotyki na tchawicę?

Gdy tchawica w gardle oddechowym osoby znajduje się ognisko zapalenia, które wpływa na błonę śluzową i ściany tchawicy. Choroba często objawia się na tle przeziębienia, grypy, nieżytu nosa.

Jakie antybiotyki przepisuje się na zapalenie tchawicy u dorosłych i dzieci?

Ale przyczyną są często patogenne i tlenowe bakterie, które dostają się do dróg oddechowych:

• gronkowiec;
• paciorkowce;
• Bacillus ropa niebieska;
• Moraxella catarrhalis;
• pneumokoki.

W większości przypadków zdiagnozowanych wirusy stają się przyczyną tchawicy. Ale kiedy zapalenie pojawia się na ścianach rozluźnionych obszarów tchawicy, spada ochrona immunologiczna. Ciało przestaje opierać się infekcji bakteryjnej, więc pojawia się wtórna infekcja.

Antybiotyki na tchawicę należy przyjmować, jeśli:

• pacjent ma zapalenie płuc, ropne zapalenie ucha lub zapalenie zatok;
• kaszel o nieznanej etiologii trwa ponad 10 dni;
• w ciągu tygodnia temperatura przekracza 37,5 °;
• wzrasta nieżyt nosa.

Przed użyciem antybiotyków lekarz musi przepisać serię testów. Najbardziej pouczające są wymazy z gardła lub błon śluzowych nosa, w których duża liczba bakterii tlenowych jest skoncentrowana podczas tchawicy. Dla każdego podgatunku leki są dobierane indywidualnie, co gwarantuje skuteczność i szybki powrót do zdrowia.

Wybór antybiotyku do leczenia zapalenia tchawicy u dziecka

Zapalenie tchawicy u dzieci jest uważane za niebezpieczną chorobę. Ze względu na niedoskonałą strukturę narządów oddechowych i tchawicy u dzieci, ryzyko zwężenia i bolesnych skurczów jest wyższe. Ropienie gardła komplikuje układ moczowy, serce dziecka.

W ostrej fazie choroby przed 3 rokiem życia wiele objawów jest bardziej wyraźnych:

• temperatura utrzymuje się na wskaźnikach 38–39 °;
• głośny i silny kaszel;
• obfity śluz o zielonym odcieniu;
• bladość skóry;
• senność

Antybiotyki na zapalenie tchawicy powinny być przepisywane małym dzieciom tylko przez lekarza. Koncentruje się na różnych objawach choroby, testach i ryzyku chorób towarzyszących: zapaleniu krtani, zapaleniu gardła, zapaleniu płuc.

W leczeniu i doborze leków przestrzega kilku zasad:

• gdy antybiotyk w tchawicy jest połączony z innymi technikami;
• podczas odbioru należy chronić jelita przed dysbiozą;
• Konieczne jest stosowanie antybiotyków o szerokim spektrum działania.

Takie środki w leczeniu zapalenia tchawicy u dzieci są przepisywane po ostrej fazie, gdy ich konieczność jest ustalona w sposób niezawodny.

Wśród najbardziej zalecanych i powszechnych antybiotyków w pediatrii:

Dzieci w wieku przedszkolnym mają trudności z używaniem tabletek, więc producenci oferują antybiotyki w postaci słodkiej zawiesiny. Lek jest przepisywany w dawce obliczonej na podstawie masy ciała dziecka, przyjmowanej co najmniej 2 razy dziennie. Zabieg trwa od 5 do 7 dni.

Jakie antybiotyki należy przyjmować u dorosłych z tchawicą?

Wybór skutecznego leczenia dorosłych pacjentów opiera się na rodzaju patogenu. Dlatego nie należy rezygnować z wstępnej diagnozy.

Lista leków zalecanych przez ekspertów:

1. Grupa penicylin - Amoxicillin, Amoxiclav, Augmentin.
2. Fluoroquinolol - Levofloxocin, Abaktal.
3. Makrolityczna - klarytromycyna, azytromycyna.
4. Cefalosporyna - Ceftriakson, Cefazolin.

Jeśli nie jest możliwe przeanalizowanie plwociny i dokładne wybranie antybiotyków, lekarze przepisują szerokie spektrum leków. Dobre wyniki są rejestrowane na tle stosowania ceftriaksonu, amoksycyliny. W przypadku powikłań zaleca się, aby pacjenci dorośli poddawani byli leczeniu zastrzykiem, który działa szybko i nie ma wpływu na błonę śluzową żołądka z zapaleniem żołądka lub wrzodem.

W leczeniu zapalenia tchawicy dawkę wybiera się w oparciu o masę pacjenta. Pamiętaj, aby wziąć pod uwagę przewlekłe choroby narządów wewnętrznych, obecność cukrzycy lub nadciśnienia. Leczenie rozpoczyna się od rozpoczęcia antybiotyków, które wyróżniają się minimalnymi skutkami ubocznymi. Dorośli częściej przepisują Amoklavin, Clavocin lub Augmentin. W przypadku braku efektu i pogorszenia, wybierany jest lek o bardziej wąskim ognisku: Ospexin, Keflex, Josamycin.

Antybiotyki podczas ciąży

W drugiej połowie ciąży u kobiet zaczyna się przesuwać przepona. Wznosi się, tworząc miejsce dla rosnącego płodu. Dlatego zwykłe przeziębienie z kaszlem staje się przyczyną tchawicy i ma nieprzyjemne konsekwencje. W tym przypadku konieczne są antybiotyki, ale ich wybór musi być skoordynowany z ginekologiem położnikiem: niektóre leki są surowo zabronione w 1-2 trymestrze, mają wiele ograniczeń.

Antybiotyki na zapalenie tchawicy w czasie ciąży są wybrane z grupy penicylin. Leki te zostały przetestowane, a liczne badania są stosunkowo bezpieczne dla zarodka. Nie upośledzają krążenia krwi i odżywiania łożyska, nie wywołują patologii rozwojowych.

Lista leków zatwierdzonych do leczenia przyszłych matek:

Jeśli trachit jest powikłany zapaleniem oskrzeli lub zapaleniem płuc, przepisywane są antybiotyki, które są makrolidami. Na przykład lek Azithromizin można przyjmować tylko 1 raz dziennie, a średni czas leczenia nie przekracza 5 dni.

Antybiotyki do inhalacji z tchawicą

Antybiotyki na zapalenie tchawicy mogą być stosowane jako inhalacje. Lek rozpyla się do krtani, jego mikrocząstki odkładają się na błonach śluzowych tchawicy. Pomaga to zapobiec atakowi zwężenia, łagodzi obrzęk i zaczerwienienie. Do leczenia wystarczająca jest minimalna dawka, która zmniejsza ryzyko reakcji alergicznej i skutków ubocznych. Metoda jest odpowiednia dla dorosłych pacjentów, jest zalecana dla dzieci powyżej 3 lat.

Uzyskaj antybiotyk do inhalacji w formie roztworu. Jedna ampułka wystarcza na 2-3 procedury.

Lista preparatów do nebulizatora pozwala wybrać narzędzie na podstawie powikłań zapalenia tchawicy:

Przed użyciem antybiotyki rozcieńcza się wodą do wstrzykiwań lub roztworem soli. Pojedyncza dawka dla tchawicy dla dziecka wynosi 100-125 mg, osoba dorosła potrzebuje od 250 do 500 mg.

Opis powszechnych antybiotyków

Najbardziej popularne antybiotyki przepisywane przez lekarzy w przypadku ostrego i przewlekłego zapalenia tchawicy:

1. Azytromycyna. Należy do grupy antybiotyków makrolidowych, wpływa na typowe bakterie (gronkowce, pneumokoki). Ze względu na niski stopień toksyczności, działania niepożądane rzadko występują. Po pobraniu gromadzi się w tkance śluzowej, nadal chroniąc je po zakończeniu leczenia.
2. Amoxiclav Są to antybiotyki z połączonego rodzaju grupy penicylin, które skutecznie leczą zapalenie tchawicy, zapalenie krtani, zapalenie oskrzeli i inne stany zapalne dróg oddechowych. Zalecany dla dorosłych i dzieci od 12 lat.
3. Ceftriakson. W przypadku takich antybiotyków konieczne jest leczenie ciężkich powikłań dotyczących płuc i drzewa oskrzelowego. Silny środek na bazie cefalosporyny szybko zabija bakterie na każdym etapie wzrostu i reprodukcji, dając pozytywny efekt po 1-2 dniach stosowania. Maksymalna dawka nie powinna przekraczać 1000 mg na dobę.
4. Amoksycylina. Sprawdzone antybiotyki są oferowane konsumentom w kapsułkach i tabletkach zawierających 500 mg substancji czynnej. Gdy tchawica pomaga radzić sobie z ostrym stanem zapalnym spowodowanym przez rozmnażanie się bakterii w plwocinie. Lek pochodzi z penicyliny, dlatego dozwolone jest leczenie kobiet w ciąży, dzieci, osób o złym stanie zdrowia.
5. Flemoxine Solutab. Podstawa leku - amoksycylina. Odnosi się do środków ostatniej generacji, łatwych w użyciu: tabletkę można rozpuścić w wodzie, dać pacjentowi wypić powstały syrop z przyjemnym posmakiem. Radzi sobie z patogenami tlenowymi w ciągu 4-6 dni.

O tym, które leki wybrać na kurację, decyduje lekarz. Zaczynając od leczenia tchawicy, należy pamiętać o możliwości wystąpienia alergii na substancje czynne, która przejawia się w postaci wysypki, zaczerwienienia, świądu.

Antybiotyki do leczenia zapalenia tchawicy i oskrzeli

Zapalenie tchawicy i oskrzeli jest ciężkim powikłaniem zapalenia tchawicy, które dotyka górnych dróg oddechowych. Zapalenie oskrzeli powoduje wydzielanie dużej ilości plwociny. Jeśli nie ma czasu na pojawienie się z kaszlem, zaczyna się bolesne zapalenie. Choroba charakteryzuje się wysoką gorączką, silnym bólem w klatce piersiowej, przedłużającymi się atakami kaszlu.

Antybiotyki na zapalenie tchawicy i tchawicy są przepisywane bez powodzenia. Wyboru należy dokonać z następującej listy:

• gdy nie jest skomplikowana forma i brak alergii na penicylinę pomaga Amoxiclav, Augmentin;
• w przypadku przewlekłego zapalenia tchawicy i oskrzeli zaleca się preparaty Sumamed lub Midecamycin;
• w przypadku złożonych patologii układu oddechowego stosuje się lewofloksacynę lub ofloksacynę.

Średni czas trwania leczenia wynosi od 7 do 12 dni. Leki należy łączyć z fizjoterapią, rozgrzewaniem i leczeniem inhalacyjnym.

Zasady antybiotyków

Wielu pacjentów nie chce stosować antybiotyków w leczeniu tchawicy ze względu na strach przed skutkami ubocznymi.

Ale dzięki przestrzeganiu pewnych zasad można uniknąć nieprzyjemnych sytuacji:

• Dawkowanie dobiera się w zależności od wagi pacjenta. Nie można go przekroczyć ani obniżyć bez zgody lekarza;
• Aby utrzymać mikroflorę jelitową, należy stosować leki na bazie bifidobakterii, pałeczek kwasu mlekowego, probiotyków (Linex, Hilak Forte, Lactofiltrum);
• kurs powinien zostać ukończony;
• Lek można pić tylko z czystą wodą bez gazu.

W przewlekłym zapaleniu żołądka stosuje się również środki osłonowe w celu ochrony błony śluzowej. Podczas leczenia dzieci zaleca się stosowanie leków przeciwhistaminowych w celu zmniejszenia ryzyka alergii.

Jak leczyć zapalenie tchawicy bez antybiotyków?

Jeśli leczenie rozpoczyna się pierwszego dnia po zapaleniu, można uniknąć powikłań i rozwoju zakażenia bakteryjnego. Aby to zrobić, musisz wybrać skuteczny lek na kaszel, stymulować wydalanie plwociny. Wspólne mukolityki dla dzieci i dorosłych: Lasolvan, Bromhexin, Bronkhostop.

Możliwe jest leczenie ostrego tchawicy poprzez inhalację z dodatkiem sody oczyszczonej, soli fizjologicznej lub wody mineralnej Borjomi. Nie mniej użyteczny dla podrażnionych błon śluzowych na ścianach tchawicy olejku z drzewa herbacianego, eukaliptusa lub rozmarynu, płukania gardła z wywaru z rumianku farmaceutycznego, tymianku i dziurawca. Jeśli temperatura nie przekracza 37 °, skrzynia jest ogrzewana tynkiem musztardowym, kompresuje się miodem lub gotowanymi ziemniakami.

Ale z całą różnorodnością metod i leków ludowych tylko ich kombinacja pomaga pozbyć się choroby. Aby zapobiec ponownemu zapaleniu, konieczne jest wzmocnienie układu odpornościowego, racjonalne i prawidłowe jedzenie, przeznaczenie czasu na sport.

Jakie antybiotyki są skuteczne w przypadku tchawicy?

Zapalenie tchawicy jest jedną z wiodących pozycji w strukturze procesów zapalnych układu oddechowego człowieka. Co roku miliony pacjentów przychodzą do lekarzy na opiekę medyczną z typowymi skargami na tę patologię.

Współczesne rozumienie leczenia zapalenia tchawicy opiera się na badaniu patogenu i danych empirycznych terapii. Musi też koniecznie być kompleksowy, aby nie tylko działać na patogenną mikroflorę, ale także aby poprawić ogólne samopoczucie pacjenta, eliminując główne objawy choroby.

Pod jakim względem tchawicy racjonalne jest przepisywanie antybiotyków

Jak wykazały liczne badania naukowe w różnych krajach świata, główną przyczyną zapalenia tchawicy jest ARVI (ostra infekcja wirusowa układu oddechowego), która w naszym klimacie najczęściej występuje w okresie jesienno-zimowym roku. Antybiotyki działają tylko na florę bakteryjną (z rzadkimi wyjątkami także na grzyby i najprostsze).

Stosowane w patologii wirusowej są nie tylko nieskuteczne, ale często wywołują różne powikłania i skutki uboczne. Dlatego powstało logiczne pytanie - w jaki sposób można odróżnić bakteryjne i wirusowe zapalenie tchawicy?

Badania bakteriologiczne pozostają najskuteczniejszym sposobem niezawodnego wykrywania infekcji bakteryjnej. Do jego przechowywania należy użyć specjalnych wymazów, plwociny lub śluzu, w których za pomocą metod immunologicznych i innych zidentyfikować patogen. Jedną z wad tej metody jest czas jej trwania, który często wynosi kilka dni, kiedy decyzja o taktyce terapii musi zostać podjęta natychmiast.

Jednak nadal jest stosowany w trudnych sytuacjach diagnostycznych lub gdy przepisane leczenie po trzech dniach okazało się nieskuteczne. Dodatkowo umożliwia badanie wrażliwości drobnoustrojów na różne środki przeciwbakteryjne. Umożliwia to lekarzowi prowadzącemu wybranie najbardziej optymalnego antybiotyku dla konkretnego pacjenta.

Jednak empiryczna metoda monitorowania stanu pacjenta i dolegliwości jest najczęściej stosowana w praktyce medycznej. Wiadomo, że na tle infekcji wirusowej w większości przypadków następuje osłabienie mechanizmów obrony immunologicznej organizmu. Prowadzi to do reprodukcji chorobotwórczej flory bakteryjnej przez 3-10 dni choroby.

Klinicznie objawia się to pogorszeniem ogólnego stanu pacjenta, pojawieniem się nowych objawów, zmianą charakteru plwociny i innymi objawami. W takich przypadkach możemy mówić o potrzebie antybiotyków. Ponadto doświadczony lekarz zbiera informacje o przypadkach tej choroby od krewnych, krewnych, przyjaciół i kolegów pacjenta. Pomaga także podjąć właściwą decyzję dotyczącą taktyki leczenia.

Znaczenie tego problemu wynika z faktu, że nieskuteczne i nieracjonalne stosowanie leków przeciwbakteryjnych zwiększa odporność flory bakteryjnej na nie. Problem ten stał się szczególnie istotny w ostatnich latach, kiedy wykryto kilka szczepów bakterii opornych na najnowsze generacje antybiotyków.

Leczenie antybiotykami w tchawicy

Pierwszą zasadą antybiotyków jest przepisywanie ich tylko przez wykwalifikowanego lekarza. Tylko on jest w stanie jakościowo ocenić potrzebę użycia konkretnego leku w konkretnej sytuacji. Samoleczenie antybiotykami często prowadzi do rozwoju różnych działań niepożądanych i powikłań. Często pacjenci nieprawidłowo wybierają dawkę leku, którego potrzebują, co czasami wywołuje przedawkowanie.

Ponadto należy przestrzegać prawidłowego sposobu odbioru środka przeciwbakteryjnego, który zależy od jego właściwości farmakologicznych. Niektóre leki (penicyliny) należy przyjmować wyłącznie na „pusty żołądek”, inne (klarytromycyna) można również przyjmować z jedzeniem. Niemożliwe jest samodzielne skorygowanie dawki leku lub anulowanie go, nawet jeśli stan zdrowia pacjenta znacznie się poprawił.

Najlepiej przyjmować antybiotyki o ustalonej porze dnia. Aby zmyć kapsułkę lub lekarstwo na tabletkę, zaleca się stosowanie zwykłej wody. Niedozwolona jest również woda niegazowana z herbaty lub stołu. Wynika to z faktu, że niektóre składniki zawarte w napojach mogą wpływać na wchłanianie antybiotyków i innych leków. Dlatego nie wolno pić alkoholu, kawy, soków, napojów gazowanych i produktów mlecznych ze środkami przeciwbakteryjnymi.

Kiedy pomijasz, antybiotyki nie wpadają w panikę. Wystarczy jak najszybciej przyjąć pominiętą dawkę leku i kontynuować terapię jak zwykle. Następnym razem, gdy spotkasz się z lekarzem, musisz zgłosić incydent.

Jeśli pacjent wykrył u siebie wystąpienie działań niepożądanych, powinien natychmiast skontaktować się z lekarzem prowadzącym.

Tylko on musi podjąć decyzję, czy konieczne jest anulowanie terapii, nieuzasadnione zastąpienie leku lub niepokój pacjenta i należy go uspokoić i zapewnić wsparcie psychologiczne.

Jakie antybiotyki są stosowane w leczeniu tchawicy?

Na wybór leku przeciwbakteryjnego wpływa kilka czynników. Pierwszym z nich jest rodzaj patogenu. Przeprowadzono wiele badań klinicznych, które wykazały, że bakteryjne zapalenie tchawicy najczęściej występuje z powodu gronkowców, pałeczek hemofilnych, paciorkowców i moraxells.

Drugim jest niebezpieczeństwo infekcji dla zdrowia i życia pacjenta. Wynika to z obecności chorób tła, ogólnego stanu i zdolności funkcjonalnych układów organizmu. Na przykład obecność niedoboru odporności, cukrzycy lub niewydolności nerek poważnie komplikuje leczenie pacjentów z patologiami bakteryjnymi. Należy również wziąć pod uwagę fakt, że niektórym antybiotykom (fluorochinolony, tetracykliny) nie wolno stosować u dzieci.

W większości przypadków zapalenie tchawicy odnosi się do patologii zakaźnych, które są leczone ambulatoryjnie. Dlatego pacjenci ci muszą przepisywać leki w postaci do podawania doustnego (tabletki, kapsułki, syrop). Jeśli w szpitalu leczy się zapalenie tchawicy, pierwszeństwo mają leki, które można stosować do podawania domięśniowego lub dożylnego. Zwykle wybierz jeden z leków:

• penicyliny (amoksycylina, apicylina, „Augmentin”);
• makrolidy (azytromycyna, klarytromycyna);
• cefalosporyny (cefoperazon, ceftriakson);
• fluorochinolony (lewofloksacyna, hemifloksacyna).

Charakterystyka antybiotyków na bakteryjne zapalenie tchawicy

Penicyliny

Penicyliny są powszechnie stosowane w leczeniu niepowikłanego zapalenia tchawicy u dzieci i dorosłych. Są najstarszymi lekami z grup antybiotyków i są stosowane do leczenia patologii bakteryjnych dróg oddechowych od lat 40. XX wieku.

Wśród pozytywnych aspektów penicylin jest niska toksyczność, która umożliwia przepisywanie leków kobietom w ciąży, osobom starszym i poważnym chorobom współistniejącym. Penicyliny są zdolne do zaburzania struktury błonowej bakterii, co prowadzi do ich lizy i śmierci. Ten rodzaj działania nazywany jest bakteriostatycznym.

Istnieją jednak wady. Po pierwsze, różne reakcje alergiczne (pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, wstrząs anafilaktyczny itp.) Są dość powszechne podczas stosowania leków z grupy penicylin. Dlatego przed pierwszym spożyciem penicylin konieczne jest przeprowadzenie badania nadwrażliwości.

Ponadto, ze względu na długotrwałe stosowanie tych leków, mikroorganizmy stały się na nie oporne, co doprowadziło do zmniejszenia skuteczności. Dodanie kwasu klawulanowego (inhibitora beta-laktamazy) do preparatu Augmentin częściowo rozwiązało ten problem.

Wśród działań niepożądanych odnotowano również występowanie zaburzeń dyspeptycznych, bólów głowy, zawrotów głowy, przejściowych zaburzeń układu krwiotwórczego. Podczas terapii zaleca się przeprowadzenie badań wskaźników czynności wątroby i nerek.

Wśród penicylin najczęściej przepisywana jest ampicylina i amoksycylina. Przyjmuje się je w ciągu 5-10 dni (w zależności od obrazu klinicznego choroby).

Makrolidy

Makrolidy są często nazywane najbezpieczniejszymi lekami antybiotykowymi. Wynika to z niskiej częstości występowania działań niepożądanych, braku reakcji alergicznych charakterystycznych dla penicylin i innych beta-laktamów. Te cechy umożliwiają stosowanie makrolidów przez pacjentów w niemal każdym wieku (w tym podczas ciąży i laktacji).

Drugą pozytywną cechą tych antybiotyków jest zdolność do gromadzenia się w tkankach organizmu. Badania wykazały, że stężenie makrolidów w obszarze zapalenia czasami przekracza ich zawartość we krwi o 5–20 razy.

Ta zdolność do nasilania efektu umożliwia utrzymanie dawki terapeutycznej w organizmie przez długi czas po ostatnim użyciu leku przeciwbakteryjnego. Połączenie wszystkich tych cech doprowadziło do tego, że ta klasa antybiotyków jest uważana za optymalną dla bakteryjnego zapalenia tchawicy.

Czasami przy stosowaniu makrolidów odnotowuje się zaburzenia dyspeptyczne, podwyższone stężenie enzymów wątrobowych we krwi i ból głowy. Ale wszystkie te objawy szybko znikają po zakończeniu kursu i nie wymagają przerwania leczenia.

Makrolidy zakłócają syntezę białek komórek drobnoustrojów, blokując w ten sposób ich dalszą reprodukcję. Ten mechanizm działania antybiotyku jest nazywany bakteriostatycznym. Azytromycyna, makropen, klarytromycyna, spiramycyna i jozamycyna są przepisywane najczęściej na zapalenie tchawicy. Wszystkie te leki są dostępne w postaci tabletek lub kapsułek. Przebieg leczenia wynosi zwykle 3-5 dni.

• Antybiotyki na zapalenie krtani - przegląd;
• Przeczytaj tutaj - Rovamycin: analogi leków i wskazania do stosowania;
• Antybiotyki na zapalenie zatok - przegląd: https://med-antibiotiks.com/lechenie/kakie-antibiotiki-naibolee-effektivny-pri-sinusite/.

Cefalosporyny

Cefalosporyny należą do grupy antybiotyków beta-laktamowych, takich jak penicyliny, ale w przeciwieństwie do tych drugich oporność drobnoustrojów na nie jest znacznie mniejsza (zwłaszcza jeśli chodzi o leki trzeciego i następnych pokoleń). Leki te mają również działanie bakteriobójcze.

Cefalosporyny stosuje się w przypadku skomplikowanego zapalenia tchawicy lub u pacjenta występują istotne czynniki ryzyka (choroby współistniejące, wiek, niewydolność poszczególnych narządów, przy planowaniu zabiegów chirurgicznych).

Wśród działań niepożądanych, reakcji alergicznych, nudności, biegunki, supresji hematopoetycznej, należy podkreślić zwiększenie liczby enzymów wątrobowych i bilirubiny.

Cefalosporyny są wytwarzane głównie w postaci proszków do przygotowania zastrzyków do podawania dożylnego lub domięśniowego. Dlatego są one używane prawie zawsze w warunkach stacjonarnych. Najczęściej przepisywane są ceftriakson, cefuroksym, cefotaksym, cefoksytyna i ceftazydyna.

Fluorochinolony

Fluorochinolony są rzadko stosowane w leczeniu tchawicy i są lekami rezerwowymi dla tej patologii. Są kwasem nalidyksowym i wykazują działanie bakteriobójcze na florę patogenną. Ograniczone stosowanie fluorochinolonów wynika z dość wysokiej toksyczności leków z tej grupy antybiotyków. Podczas korzystania z nich zaobserwowano:

• fotouczulenie;
• objawy zatrucia układu nerwowego (drżenie, parastezja, drgawki, senność, bezsenność);
• toksyczne działanie na wątrobę (możliwy jest rozwój toksycznego zapalenia wątroby);
• zaburzenia przewodzenia w mięśniu sercowym (arytmia);
• przejściowe zapalenie nerek;
• łączenie superinfekcji;
• kandydoza skóry lub błon śluzowych;
• niestrawność.

Nie zaleca się przepisywania fluorochinolonów w czasie ciąży, w okresie karmienia piersią, dzieciom poniżej 12. roku życia pacjentom z przewlekłymi patologiami nerek, wątroby i serca. Jednak są one przepisywane w przypadkach, gdy pozostałe leki są nieskuteczne lub pacjent ma tchawicę na tle innej, poważniejszej patologii.

Głównymi przedstawicielami fluorochinolonów są cyprofloksacyna, lewofloksacyna, hemifloksacyna, sparfloksacyna. Stosowane są głównie domięśniowo lub dożylnie.

Wideo

Film opowiada, jak szybko leczyć przeziębienie, grypę lub ARVI. Opinia doświadczonego lekarza.

Stosowanie antybiotyków w tchawicy

Samo zapalenie tchawicy nie wymaga stosowania antybiotyków, jeśli charakter choroby jest wirusowy. Jednak gronkowiec, który wymaga leczenia przeciwbakteryjnego, może być przyczyną choroby. Lub jest to konieczne w przypadku, gdy choroba zmienia się z ostrej na przewlekłą. Powikłania takie jak dusznica bolesna, zapalenie ucha i zapalenie płuc mogą się pojawić, dlatego lekarz, obserwując stan pacjenta, rodzi pytanie, czy antybiotyki są niezbędne do tchawicy.

Rodzaje tchawicy

Oprócz faz ostrych i przewlekłych wyróżnia się również pierwotne i wtórne formy choroby. A także podziel chorobę na pochodzenie patogenu:

• Zakaźny;
• Wirusowe;
• Alergiczny;
• Bakteryjne;
• Grzybicze;
• Mieszane

Przyczyną zapalenia tchawicy może być hipotermia, alergie na wiele substancji chemicznych i obecność infekcji. Ponadto choroba może wystąpić, gdy ciało obce dostanie się do tchawicy, nerki, choroby serca, z osłabioną odpornością.

W przypadku złych nawyków zapalenie tchawicy może stać się przewlekłe, co jest szczególnie odczuwalne przez palaczy.

Objawy

• Ból gardła;
• Ból kaszlu, który występuje częściej w nocy;
• Kłopotliwy ból za mostkiem;
• Słabość i senność;
• Zmęczenie i wysoka gorączka;
• Obrzęk węzłów chłonnych.
• Może także przeszkadzać kichanie, katar, ból gardła.

Jak rozpoznaje się zapalenie tchawicy

Diagnoza jest dokonywana na podstawie wywiadu, a także słuchania pacjenta. Wykonywane są również badania krwi, prześwietlenia i spirometria. Weź flegmę na bac. Grzechotki rozrzucone w płucach mówią o rozwoju tchawicy. Ale ogniska, które nie są podsłuchiwane, mogą powiedzieć, że zaczyna się powikłanie - zapalenie płuc. U dzieci rozwija się bardzo szybko i jest trudna, dlatego bardzo ważne jest natychmiastowe rozpoczęcie przyjmowania antybiotyków.

To objawy choroby wskazują, czy konieczne jest stosowanie leku i jakie leki są potrzebne. Dreszcze, wysoka gorączka, silny kaszel i ból w klatce piersiowej przez kilka dni wskazują na ciężką chorobę. Dlatego lekarz musi przepisać oprócz leczenia objawowego i środka przeciwbakteryjnego. Niektórzy pytają, czy zapalenie tchawicy jest zaraźliwe, oczywiście, ponieważ jest przenoszone przez kropelki powietrza. Ponadto każda osoba ma gronkowca, więc zaczynają aktywnie rozmnażać się na błonie śluzowej i infekować organizm. Zazwyczaj zapalenie tchawicy jest leczone kompleksowo, a antybiotyki są połączone tylko wtedy, gdy istnieją na to dowody.

Cel w zależności od patogenu

• Infekcja wirusowa jest leczona bez antybiotyków. Są połączone tylko wtedy, gdy zaczynają się komplikacje.
• Zakażenie bakteryjne można zahamować tylko za pomocą leków przeciwbakteryjnych.
• W przypadku etiologii grzybów lek Bioparox jest dość skuteczny. Jest uważany za lokalny antybiotyk i jest uwalniany w aerozolach. Szeroki zakres działania leku pozwala mu walczyć z gronkowcami, mykoplazmami, legionellą. Fusafungina - aktywny składnik leku radzi sobie z każdym stanem zapalnym układu oddechowego.

Leki często przepisywane przez lekarza

• Przeciwkaszlowy. Oczywiście aerozole działają najlepiej, ponieważ docierają do drzewa oskrzelowego. Popularne jest również leczenie inhalacyjne. Preparaty: Sumamed (lek z grupy makrolidów, może wyleczyć złożone zakażenie w ciągu zaledwie 3 dni),

- Erespal (lek przeciwkaszlowy, przeciwzapalny, przeciwhistaminowy),

- Berodual (stosowany do inhalacji),

- Sinekod (lek przeciwkaszlowy. Poprawia ukrwienie tlenem, środek jest przepisywany już od trzeciego miesiąca życia dziecka. Nie są one stosowane w ciąży i karmiących piersią),

- Lasolvan (poprawia funkcję wydzielniczą, puszka, w tym stosowany do inhalacji).

• Leki przeciwgorączkowe w temperaturze. Paracetamol, Ibuprofen;
• Środek przeciwwirusowy, jeśli patogen jest przez niego spowodowany. Może to być Kagocel, inne leki;
• Leki przeciwhistaminowe z zespołem alergicznym lub ogólnym zatruciem organizmu. Na przykład: Diazolin, Claritin, Suprastin.
• Leki immunomodulujące. Immudon, Immunal.

Wszystkie wizyty są wykonywane przez lekarza. Nie należy samodzielnie leczyć tchawicy. To dość poważna choroba, która może prowadzić do komplikacji.

Ogólne zalecenia

• Pamiętaj, aby pić dużo wody. Soki, herbata z cytryną, napoje owocowe, wywary, woda mineralna;
• Nawilżanie powietrza, wietrzenie, czyszczenie pomieszczenia, w którym znajduje się pacjent;
• Leczymy suchy kaszel Sinekod, Lasolvan, Libexin;
• Rozcieńczalniki: Ambroxol, Acetylcysteine;
• Wdychanie alkaliczne, możliwe przy użyciu wody mineralnej bez gazu.

Obowiązkowe stosowanie środków przeciwbakteryjnych

Kiedy przepisywane są antybiotyki

• Jeśli podejrzewa się zapalenie płuc;
• Z czasem trwania kaszlu wynoszącym 3 tygodnie lub dłużej;
• Z zapaleniem zatok, bólem gardła, zapaleniem ucha;
• Dzięki wysokiej temperaturze ciała, która stale się utrzymuje.

W spotkaniach bierze się pod uwagę nie tylko wiek pacjenta, objawy, ale także choroby współistniejące. Pytany o to, jakie antybiotyki są zalecane dla tej choroby, lekarz może przepisać różne typy. Penicyliny są najczęściej przepisywane.

• Augmentin lub Amoxicillin;
• Amoxiclav lub Amoklavin;
• Klawocyna i inne.

Formą uwolnienia tych środków są pigułki. Wyznaczony z tchawicą u dorosłych i dzieci powyżej 12 lat. Muszą być brane 1 szt. 2 razy dziennie lub według innego schematu, w każdym przypadku lekarz określa schemat i dawkę. W przypadku ostrej ciężkiej choroby pigułkę przepisuje się trzy razy dziennie.

Jeśli pacjent nie toleruje penicylin, przepisywane są cefalosporyny lub makrolidy. W ostrej i wirusowej infekcji skutecznym lekiem jest Cephalexin. Możesz Keflex lub Ospexin. Lek stosowany w dawce nie powinien przekraczać 4 gramów dla dorosłych dziennie.

Leki makrolidowe są mniej toksyczne i mają mniej skutków ubocznych. Najczęściej z tej grupy przepisywana jest azytromycyna. Postacią uwalniania tego leku jest proszek, tabletki i kapsułki. Dzienna dawka - pół grama przez 3 dni. Możesz także użyć leku Jozamycyna.

Dlaczego nie zawsze używać Bioparox

Często na początku choroby stosowano aerozol bioparox lub Berodual. Bioparox stosowany jako spray 4 razy dziennie przez tydzień. Dla dzieci ten lek zmienia się na 2-4 inhalacje do nosa i ust. Leczenie odbywa się ściśle według schematu i nie można go przerwać, nawet jeśli kaszel prawie ustąpił. To jest lokalny antybiotyk, muszą być leczone do końca.

Ostatnio jednak spray Bioparox, jako miejscowy antybiotyk, powoduje wiele dolegliwości z powodu zespołu alergicznego, więc jego stosowanie musi być ściśle kontrolowane przez lekarza. Jest to szczególnie ważne dla dziecka, które w przeszłości miało alergie pokarmowe, pyłki. W takim przypadku należy podać domięśniowo tabletki lub penicylinę Augmentin. Zastrzyki są przepisywane od 4 do 6 razy dziennie, więc dziecko może zostać umieszczone w szpitalu, jeśli matka nie może sama wstrzyknąć.

Jeśli jesteś uczulony na tę serię, makrolidy mogą być użyte jako zamiennik. Mogą być w zastrzykach lub w postaci tabletek lub syropu. Cefalosporyny i makrolidy są wygodne, ponieważ mogą być stosowane raz dziennie, co pozwala na leczenie w domu. Na przykład azytromycyna jest stosowana zarówno u dzieci, jak i kobiet w ciąży, i doskonale radzi sobie z mykoplazmą.

Aerozole i środki wziewne, takie jak Erespal i Pulmicort, są stosowane wyłącznie na receptę i są bardzo rzadkie u dzieci.

Często przepisywane leki

Co oznacza przepisany na tchawicę:

• Amoxiclav lub Biseptol;
• Flemoxin lub Summamed;
• Amoksycylina lub Augmentin;
• Azytromycyna.
• Do kaszlu: Ambrobene, Ascoril, ACC lub Lasolvan.

Ponieważ dzieci mają komplikacje szybciej niż dorośli, stosowanie antybiotyków można zastąpić sulfonamidami. Mogą jednak później prowadzić do komplikacji słuchu. Decyzja o pulmonologu powołanym jest u pediatry.

Antybiotyki w czasie ciąży, u dzieci i osób starszych

Jeśli kobieta w ciąży jest chora, lekarz przepisuje środki, które są najlżejsze, np. Berodual, Erespal, Bioparox, Pulmicort i Amoxicillin.

Gdy poród się powtarza, ciało jest lepiej przygotowane do działania leków, więc możesz użyć: Lasolvan, ACC, Summamed, Ascoril, Amoxicillin.

W chorobach przewlekłych stosuje się Ascoril, Biseptol, Ambrobene. Mogą wziąć, w tym dzieci. Dzieci mogą pić syrop antybiotykowy nie dłużej niż 5 dni, w przeciwnym razie organizm przyzwyczai się do składu i może nie dać pożądanego efektu. W takim przypadku należy przepisać silniejszy lek i skupić się na inhalacji.

Starsi ludzie w wieku powyżej 55 lat zdecydowanie nie zalecają leków: Lasolvan, Berodual, Ascoril i Biseptol.

Co decyduje o szybkości leczenia

Trudno powiedzieć, ile dni będzie trwać tchawica, kaszel może minąć w ciągu tygodnia, jeśli leczenie rozpocznie się na czas, a czasami rozciąga się na miesiąc. Zazwyczaj liczba dni spędzonych w szpitalu zależy od mocy leków przepisanych przez lekarza, dlatego bardzo ważne jest leczenie antybiotykami, jeśli istnieją dowody. Ponadto bardzo ważne jest, aby wyznaczyć specjalistę, pić środki przeciwbakteryjne zgodnie z planem, nie zapomnij zrobić inhalacji, obserwować odpoczynek w łóżku, jeśli jest temperatura. Zazwyczaj, jeśli przepisany lek nie przynosi efektu, lekarz może przepisać inny. Bardzo ważne jest, jak często pacjent wdycha. Czasami mogą robić do 4 razy dziennie.

Nie należy oszczędzać na sobie i kupować analogów funduszy bez porady lekarza, ponieważ można osłabić efekt leczenia. Po pierwsze, kaszel jest dotknięty, aby poprawić wydzielanie plwociny, a następnie usuwa się nocne ataki. Nie zapominaj, że po zażyciu antybiotyków lekarz powinien zalecić lek, który przywróci upośledzoną mikroflorę.

Aby ograniczyć stosowanie antybiotyków w chorobach, nie pozwól na przeziębienie, stwardnienie, przyjmuj witaminy, zwiększ odporność. Wtedy choroba minie.

Antybiotyki na tchawicę: lista skutecznych i czy możemy się bez nich obejść?

Zapalenie tchawicy - zapalenie błony śluzowej tchawicy spowodowane negatywnymi skutkami drobnoustrojów chorobotwórczych.

W zależności od natury patogenu, w leczeniu zapalenia tchawicy stosowane są różne leki, a jeśli choroba jest wywołana przez zakażenie bakteryjne, najlepiej jest stosować antybiotyki.

Zapalenie tchawicy i jego główne objawy

Zapalenie tchawicy zwykle nie rozwija się jako oddzielna niezależna choroba.

Najczęściej ta patologia łączy się z już istniejącym nieżytem nosa, zapaleniem krtani lub zapaleniem oskrzeli, tworząc złożone kombinacje.

Chorobę można rozpoznać po następujących głównych objawach, które w zależności od przebiegu choroby mogą objawiać się mniej lub bardziej intensywnie:

• suchy kaszel w nocy i wcześnie rano;
• ból gardła;
• dzieci - szybkie, płytkie oddychanie;
• głos staje się ochrypły, siada i może zniknąć przy skomplikowanym tchawicy;
• temperatura ciała dorosłego wzrasta nieznacznie, ale u dzieci może dochodzić do 39 stopni, chociaż ogólnie samopoczucie pacjenta nie cierpi zbytnio;
• przy kaszlu z gardła lepka plwocina śluzowa;
• bóle głowy;
• uczucie pieczenia w klatce piersiowej;
• odgłosy i świstaki podczas wdechu i wydechu;
• niewydolność oddechowa.

Leczenie antybiotykami

W przypadku zakaźnej etiologii choroby leczenie ma na celu przede wszystkim wyeliminowanie patogenu, a dopiero potem złagodzenie objawów.

W tym przypadku całkiem łatwo zniszczyć patogenną mikroflorę za pomocą antybiotyków. Gdy stosuje się zapalenie tchawicy, stosuje się leki antybiotykowe z następujących grup:

1. Penicyliny.
   Leki te zawsze rozpoczynają leczenie, ponieważ dotyczą środków o szerokim spektrum działania, ale mogą wykazywać niewystarczającą skuteczność (amoxiclav, amoxicillin, flamoklav, augmentin).
2. Makrolidy.
   Nieco silniejsze antybiotyki przepisywane, gdy pacjent jest uczulony na penicyliny (erytromycyna, azytromycyna, klarytromycyna).
3. Cefalosporyny (suprax, zinnat, cefazolina, ceftriakson).
4. Fluorochinolony.
   Najpotężniejsze leki, które przepisuje się przy całkowitym braku efektu leczenia farmakologicznego w poprzednich trzech grupach (tavanic, lewofloksacyna).

Podczas stosowania antybiotyków konieczne jest przestrzeganie pewnych standardowych zaleceń.

Takie środki stosuje się, gdy inne leki nie radzą sobie z chorobą.

Sytuacja wymaga użycia antybiotyków w następujących przypadkach:

• kaszel nie przechodzi do jednego miesiąca;
• istnieje podejrzenie procesów zapalnych w płucach pacjenta;
• temperatura wzrasta powyżej 39 stopni i nie jest mylona z lekiem przeciwgorączkowym;
• pacjent zaczyna rozwijać zapalenie ucha, zapalenie migdałków lub zapalenie zatok.

Ale nawet w takich przypadkach stosowanie antybiotyków wymaga dodatkowych środków diagnostycznych w celu zidentyfikowania możliwych przeciwwskazań i określenia czynnika wywołującego zapalenie tchawicy.

A określenie „właściwego” leku jest możliwe dopiero po pobraniu wymazu z gardła w celu wykonania hodowli bakteryjnych, co pozwala dokładnie określić patogen.

Leki dla dorosłych

Leki przepisywane dorosłym nie są odpowiednie dla dzieci.

Są to głównie silne leki, które specjaliści starają się przepisywać tylko wtedy, gdy pojawiają się powikłania lub gdy choroba przechodzi w stadium przewlekłe.

Dorośli pacjenci (powyżej 18 lat) najczęściej z tchawicą przepisują leki z tej listy:

1. Ceftriakson.
   Seria antybiotyków cefalosporynowych.
   Wpływa na bakterie na poziomie komórkowym, zaburzając strukturę ścian komórkowych, w wyniku czego patogeny tracą zdolność do reprodukcji.
   800 miligramów leku jest przepisywanych dziennie. Ze względu na obecność silnych skutków ubocznych jest przeciwwskazany u kobiet w ciąży i karmiących piersią.
2. Abaktal.
   Lek jest grupą fluorochinolonów, która zakłóca replikację DNG szkodliwych mikroorganizmów.
   Na dzień należy przyjmować dwie tabletki, z których każda zawiera 400 miligramów aktywnego składnika mesylanu pefloksacyny.
3. Klarytromycyna.
   Półsyntetyczny antybiotyk makrolidowy. Narusza syntezę białek w komórkach patogenów, co prowadzi do ich śmierci.
   Z tchawicą przyjmuj trzy tabletki dziennie w regularnych odstępach czasu.
   Narzędzie jest przeciwwskazane u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek.
4. Amoxiclav
   Narzędzie szerokiego spektrum grupy penicylin.
   Jest przyjmowany trzy razy dziennie, ale z objawami oznak indywidualnej nietolerancji na składniki leku (wyrażone naruszeniem czynności różnych układów ciała), amoksyclaw jest anulowany.

Antybiotyki do leczenia dzieci

Jednym z tych środków jest półsyntetyczna makrolidowa azytromycyna, która wywiera hamujący wpływ na system produkcji patogennego białka mikroflory.

Dzieciom podaje się jedną tabletkę po 125 miligramów dziennie od trzeciego roku życia Innym antybiotykiem stosowanym w leczeniu dzieci jest augmentina (grupa penicylin).

Zaleca się, aby dzieci podawały lek w zawiesinie.

Dawkowanie i częstość podawania oblicza się na podstawie masy i wieku dziecka i tylko przez lekarza prowadzącego, który może dostosować schemat leczenia w zależności od charakterystyki przebiegu choroby.

Możliwe komplikacje

1. Rozwój reakcji alergicznych na aktywne składniki leku (objawiające się swędzeniem, pieczeniem i wysypką na ciele).
2. Możliwe efekty toksyczne, które mogą zakłócać funkcje życiowych systemów.
3. Rozwój dysbakteriozy z powodu całkowitego zniszczenia podczas leczenia zarówno szkodliwej, jak i korzystnej mikroflory jelitowej.
   Tej komplikacji można łatwo uniknąć, stosując równolegle przebieg przyjmowania probiotyków, przywracając „przyjazną” mikroflorę.

Możliwość leczenia bez antybiotyków

Leczenie zapalenia tchawicy bez antybiotyków jest możliwe tylko wtedy, gdy przyczyną choroby są wirusy - w takich przypadkach przepisywane są leki przeciwwirusowe.

Jeśli chodzi o formę bakteryjną - wiele zależy od pracy ludzkiego układu odpornościowego.

Czasami antybiotyki nie są potrzebne i wystarcza jedynie leczenie objawowe lekami wykrztuśnymi, przeciwgorączkowymi i innymi lekami.

Ale tylko specjalista po badaniu może dokładnie powiedzieć o potrzebie leczenia antybiotykami.

Przydatne wideo

Z tego filmu dowiesz się, kiedy potrzebne są antybiotyki do leczenia:

Zapalenie tchawicy jest niebezpieczne dla jego powikłań, z których jednym jest rozprzestrzenianie się procesów patologicznych w dolnych drogach oddechowych.

W przypadku zakaźnej etiologii choroby leczenie ma na celu przede wszystkim wyeliminowanie patogenu, a dopiero potem złagodzenie objawów.

W tym przypadku całkiem łatwo zniszczyć patogenną mikroflorę za pomocą antybiotyków, które lekarz powinien zalecić po diagnozie.

Pierwszy lekarz

Antybiotyki na zapalenie tchawicy u dorosłych

Zapalenie tchawicy to zapalenie błon śluzowych gardła oddechowego - tchawicy, które może wystąpić z wielu powodów. Charakter tej choroby polietiologicznej jest wirusowy, bakteryjny i alergiczny.

W zależności od czynnika chorobotwórczego, który spowodował proces zapalny, zapalenie tchawicy może być:

• wirusowy;
• bakteryjny;
• bakteryjne wirusowe (mieszane);
• zakaźny;
• alergiczny;
• zakaźne alergiczne.

Sukces leczenia zapalenia tchawicy zależy od tego, jak prawidłowo ustalono przyczynę jego wystąpienia, dlatego wykwalifikowany specjalista powinien być zaangażowany w diagnozowanie i przepisywanie leków.

Czy zapalenie tchawicy jest leczone antybiotykami? Oczywiście. Stosuje się je, jeśli choroba ma podłoże bakteryjne lub bakteryjne i wirusowe. Aby określić jego etiologię, przeprowadza się serię badań laboratoryjnych.

Szczegółowe badanie krwi pomaga ustalić, czy zapalenie tchawicy jest zakaźne lub alergiczne, a testy bakteriologiczne (wysiew tchawicy i plwociny) ujawniają winowajców infekcji i ich wrażliwość na niektóre rodzaje leków przeciwbakteryjnych.

Niestety laboratoryjne metody diagnostyczne są dalekie od doskonałości.

Lekarz otrzyma pierwszą informację o obecności bakterii, którą może wymazywać tchawica, po 7-14 dniach, więc najpierw przepisze pacjentowi środek przeciwbakteryjny o szerokim spektrum działania.

Wyniki szczepienia bakteryjnego wymazu pobranego z gardła, chociaż wskazują na wzrost kultur bakteryjnych w pożywce, ale nie zawsze wskazują czynnik zakaźny, biorąc pod uwagę dużą liczbę mikroorganizmów oportunistycznych, które są stale obecne w ludzkiej nosogardzieli.

U pacjenta z dobrze funkcjonującym układem odpornościowym wzrost bakterii jest znacząco zahamowany, podczas gdy w organizmie z osłabionym układem odpornościowym tworzone są wszystkie warunki do rozmnażania zarówno bakterii, jak i wirusów. Czynnik ten jest brany pod uwagę przy przepisywaniu antybiotyków: osłabieni pacjenci potrzebują ich wyższej dawki.

Leczenie zapalenia tchawicy antybiotykami u dorosłych jest wskazane, jeśli:

• lekarz sugeruje, że postęp choroby doprowadził do rozwoju zapalenia płuc;
• kaszel trwa ponad trzy tygodnie;
• od początku choroby temperatura ciała niezmiennie utrzymuje się w wartościach podgorączkowych (37,2-38 stopni) i istnieje tendencja do jej wzrostu;
• Występowało ryzyko rozwoju ostrego zapalenia ucha środkowego, zapalenia zatok i zapalenia gardła.

Aby zapobiec przejściu ostrej postaci tchawicy na przewlekłą, jej leczenie przeprowadza się:

• antybiotyki różnych klas;
• leki sulfonamidy;
• środki wykrztuśne i wykrztuśne;
• leki przeznaczone do leczenia chorób towarzyszących.

Lista antybiotyków do tchawicy jest imponująca, składa się z 14 leków. Kategoria rozpoczęcia leczenia antybakteryjnego obejmuje antybiotyki z grupy penicylin, reprezentowane przez:

• augmentyna;
• flamoklavom;
• amoksycylina;
• amoxiclav.

Jeśli pacjent ma nietolerancję na penicylinę, przepisuje się mu antybiotyki bakteriobójcze należące do grupy makrolidów:

Jeśli leki z tych grup nie mogą być stosowane do leczenia pacjenta, skorzystaj z pomocy antybiotyków cefalosporynowych, reprezentowanych przez leki:

Grupa leków rezerwowych stosowanych w przypadku całkowitej niewydolności wszystkich innych leków obejmuje antybiotyki fluorochinolonowe:

Azytromycyna do tchawicy

Może być stosowany w jednej z trzech postaci dawkowania:

• kapsułki (0,25 g);
• tabletki (0,25 g i 0,5 g);
• w postaci granulek przeznaczonych do produkcji zawiesin.

Azytromycyna należąca do klasy makrolidów - antybiotyki o szerokim spektrum działania, słynące z najniższej toksyczności w rodzinie leków przeciwbakteryjnych, skutecznie zabija ziarniaki Gram-dodatnie, których najbardziej znanymi przedstawicielami są paciorkowce, gronkowce i pneumokoki. Efekt terapeutyczny azytromycyny zwiększa się dzięki jej zdolności do gromadzenia się w komórkach śluzówki wyściełającej tchawicę.

Schemat terapeutyczny stosowania azytromycyny w leczeniu zapalenia tchawicy u dorosłych pacjentów zapewnia dwie opcje:

• przyjmowanie 0,5 g leku dziennie (przez trzy dni);
• w pierwszym dniu - 0,5 g, a przez następne cztery - 0,25 g.

Cała dawka dzienna powinna być przyjmowana przez pacjenta na raz, co najmniej godzinę przed posiłkiem.

Przeczytaj dalej: Instrukcje dotyczące stosowania azytromycyny w prostym języku

Najczęściej stosowany doustnie, w postaci kapsułek i tabletek. Zalecana dawka dla dorosłych pacjentów i dzieci (których waga przekracza 40 kg) wynosi 0,5 g trzy razy dziennie. W przypadku ciężkiej choroby podwaja się (1 g trzy razy dziennie).

Przerwa między przyjmowaniem leku powinna wynosić co najmniej osiem godzin. Średni czas trwania leczenia waha się od pięciu do dwunastu dni. Jako antybiotyk penicylinowy lek ma najszersze spektrum działania.

Ze względu na niską toksyczność i niską częstość skutków ubocznych efektów terapeutycznych, amoksycylina jest czasami stosowana podczas ciąży (uważnie rozważając potencjalne ryzyko dla płodu) i karmienia piersią.

Stosowany do leczenia pacjentów dorosłych i dzieci powyżej dwunastego roku życia. Tabletki tego złożonego leku zawierają trihydrat amoksycyliny i kwas klawulanowy. Jeśli zapalenie tchawicy jest łagodne lub umiarkowane, pacjent
Zaleca się przyjęcie jednej tabletki:

• 250 mg / 125 mg co osiem godzin;
• 500 mg / 125 mg co dwanaście godzin.

W przypadku ciężkiej choroby zaleca się przyjmowanie trzy razy dziennie jednej tabletki (500 mg / 125 mg) lub jednej tabletki (875 mg / 125 mg) dwa razy na dobę. Czas trwania kursu terapeutycznego wynosi od pięciu dni do dwóch tygodni.

Przeczytaj dalej: Oryginalne instrukcje stosowania Amoxiclavu w tabletkach i zawiesinach

Wielu interesuje się pytaniem: „zapalenie tchawicy i oskrzeli: co to jest i jak leczyć antybiotykami?” Odpowiedź na to pytanie leży w samej nazwie choroby. U niektórych pacjentów proces zapalny rozwija się jednocześnie w strukturach tchawicy i dużych oskrzeli. Z reguły jest to obserwowane w wyniku rozprzestrzeniania się infekcji w dół: od tchawicy do oskrzeli.

Choroba, która łączy kliniczne objawy tchawicy i zapalenia oskrzeli, nazywa się zapaleniem tchawicy i oskrzeli.

Oprócz zapalenia oskrzeli towarzyszy mu mokry (lub produktywny) kaszel z łatwo wydzielaną plwociną, ale każdy atak kaszlu powoduje silny ból w klatce piersiowej charakterystyczny dla tchawicy. Jeśli kaszel był długi i wyniszczający, pacjent może odczuwać ból w okolicy przepony. Innym charakterystycznym objawem zapalenia tchawicy i oskrzeli są częste napady kaszlu, wywołane śmiechem, głębokim oddechem, krzykiem, płaczem i nagromadzeniem śluzu w tchawicy.

Wybierając antybiotyk do leczenia zapalenia tchawicy i oskrzeli, lekarz koncentruje się na wynikach badania bakteriologicznego plwociny, ujawniając wrażliwość patogenów na środki przeciwbakteryjne.

Nazwy antybiotyków dla zapalenia tchawicy i oskrzeli u dorosłych są wymienione na tej liście:

• Preparaty grupy aminopenicyliny (pierwszy rząd) stosowane w leczeniu niepowikłanych postaci przewlekłego zapalenia tchawicy i oskrzeli są reprezentowane przez amoxiclav, amoxicillin i augmentin. Główną wadą tych wysoce skutecznych leków jest częste występowanie reakcji alergicznych u pacjentów.
• Antybiotyki drugiej linii należące do klasy makrolidów i włączone do schematu leczenia pacjentów cierpiących na powikłane postacie przewlekłego zapalenia tchawicy i oskrzeli reprezentują leki Azytromycyna, Sumamed, Azitrus i Midekamycin.
• Leki przeciwbakteryjne klasy fluorochinolonowej (lewofloksacyna, Avelox, ofloksacyna) o szerokim spektrum działania są stosowane w leczeniu przewlekłego zapalenia tchawicy i oskrzeli oraz chorób pokrewnych.

Aby antybiotyki dawały maksymalny efekt, potrzebujesz:

Czytaj dalej: Leki wspomagające mikroflorę jelitową podczas przyjmowania antybiotyków

Czy zapalenie tchawicy można wyleczyć bez antybiotyków? Oczywiście jest to możliwe, jeśli choroba ma etiologię wirusową. Głównym zadaniem leczenia objawowego jest złagodzenie kaszlu i całkowita eliminacja.

Aby wykonać to zadanie, zastosuj:

• Leki wykrztuśne ułatwiające uwalnianie plwociny. Jednym z najpopularniejszych środków jest ambroxol. Optymalna dawka dla dorosłych pacjentów to jedna tabletka trzy razy dziennie.
• Bromheksyna ma dobry efekt kaszlu. Szeroki zakres postaci dawkowania (tabletki, krople, roztwory do wstrzykiwań i podawania doustnego, pigułki i syropy) pozwala na włączenie go do schematów leczenia dla pacjentów w każdym wieku. Efekt terapeutyczny stosowania bromheksyny zaczyna manifestować się w ciągu dwóch do czterech dni od rozpoczęcia leczenia. Dzienna dawka leku (dla dzieci powyżej czternastego roku życia i dorosłych) wynosi 16 mg, pod warunkiem, że jest przyjmowana cztery razy. Maksymalny czas trwania terapii wynosi pięć dni.
• Aby powstrzymać ataki suchego, nieproduktywnego kaszlu, pacjenci często przepisują leki, które zmniejszają wrażliwość błony śluzowej dróg oddechowych na działanie czynników drażniących. Jednym z takich środków jest libexin. Dorośli pacjenci powinni przyjmować jedną tabletkę 100 mg 3-4 razy na dobę. Wielkość dziennej dawki przeznaczonej do leczenia dziecka i dostosowanej do wieku waha się od 25 do 50 mg.
• Dobre wyniki w leczeniu ostrego zapalenia tchawicy o nie-bakteryjnej etiologii wynikają z zastosowania mieszanin, preparatów klatki piersiowej i wywarów z roślin leczniczych (do ich przygotowania używa się oregano, koniczyny słodkiej, tymianku, matki i macochy, tymianku, babki, dagilu). 100 ml ciepłego wywaru ziołowego należy przyjmować dwa razy dziennie. Przydatne jest także używanie go do płukania gardła.

Masz jakieś pytania? Uzyskaj teraz bezpłatną konsultację z lekarzem!

Naciśnięcie przycisku doprowadzi do specjalnej strony naszej witryny z formularzem zwrotnym ze specjalistą o profilu, który Cię interesuje.

Bezpłatna konsultacja lekarska

Zapalenie tchawicy jest chorobą tchawicy, która rozpala błonę śluzową. W większości przypadków różne wirusy wywołują rozwój tej choroby. Później jednak mogą dołączyć do szkodliwych bakterii. Należy zauważyć, że antybiotyki nie są stosowane w leczeniu ostrego zapalenia tchawicy. W końcu przeciwko wirusowi takie leki będą całkowicie bezsilne.

Antybiotyki na zapalenie tchawicy mogą być przepisywane tylko wtedy, gdy istnieje bardzo realne zagrożenie poważnym powikłaniem zakażenia bakteryjnego (na przykład zapalenie zatok, zapalenie ucha, zapalenie płuc lub zaostrzenie przewlekłego zapalenia migdałków). Rozważmy bardziej szczegółowo, w jakich przypadkach lekarze zalecają stosowanie leków przeciwbakteryjnych i jakie leki są stosowane.

W przypadku bakteryjnego zapalenia tchawicy zakażenie może rozprzestrzenić się na dolne drogi oddechowe. Wyraża się to oddzieleniem plwociny zmieszanej z ropą, dreszczami i wysoką temperaturą. Jeśli takie objawy są obserwowane, lekarz przepisuje odpowiednie antybiotyki. Oczywiście po przeprowadzeniu niezbędnych badań pacjenta. Leki te pomagają uniknąć rozwoju poważniejszych powikłań - na przykład zapalenia płuc.

Aby zapobiec zagrażającym życiu powikłaniom zapalenia tchawicy, stosuje się leki przeciwbakteryjne w celu:

• podejrzenie wystąpienia zapalenia płuc;
• długotrwałe zimno (objawy utrzymują się dłużej niż miesiąc);
• wyraźna gorączka, objawiająca się w pierwszych dniach (objaw ten może wskazywać na ciężkość choroby i zwiększone ryzyko wystąpienia niebezpiecznych powikłań);
• utrzymywanie umiarkowanie podwyższonej temperatury (w granicach 37,4 ° C-37,9 ° C) w 6-8 dni po wystąpieniu choroby;
• utrzymywanie wysokiej temperatury (powyżej 38-38,5 ° C) przez ponad 4 dni;
• pojawienie się zapalenia zatok z ropnymi wydzielinami;
• początek objawów zapalenia ucha środkowego w ostrej postaci z ropnym wydzieliną;
• zaostrzenie dusznicy bolesnej lub zapalenia zatok, występujące w postaci przewlekłej i któremu towarzyszy ropne wydzieliny.

Wykwalifikowani lekarze przepisują dziś antybiotyki ze szczególną ostrożnością. Stanowczo sprzeciwiają się bezmyślnemu i przedwczesnemu podawaniu tych leków. Argumentują swoje stanowisko faktem, że stosowanie leków przeciwbakteryjnych w normalnym przebiegu zapalenia tchawicy jest szkodliwe.

Leki te naruszają naturalny skład mikroflory, która zajmuje drogi oddechowe - zarówno dolną, jak i górną. W rezultacie mikroflora bakteryjna, niezwykła dla niej, zaczyna kolonizować układ oddechowy.

Ponadto leczenie prostego zapalenia tchawicy antybiotykami pomaga przystosować się do nich szkodliwe bakterie. Tak więc w przypadku wystąpienia jakichkolwiek złożonych chorób narządów układu oddechowego, większość leków może być całkowicie bezradna.

Wielu ekspertów uważa, że ​​najskuteczniejszymi antybiotykami na zapalenie tchawicy są leki należące do kategorii penicylin. Ale nie wszystkie, ale tylko te, które są podawane dożylnie. Jednak w tej kategorii funduszy istnieje dostatecznie duża liczba leków do podawania doustnego - tabletkowanych, kapsułkowanych, w proszkach zawiesinowych. Mają szerszy zakres efektów. Najpopularniejszą penicyliną przepisaną na zapalenie tchawicy jest Augmentin.

„Augmentin” (synonimiczne nazwy leków z tymi samymi aktywnymi składnikami - „Amoclavine”, „Amoxiclav”, „Amoxicillin” i „Clavocin”) składa się z 2 substancji czynnych. To jest amoksycylina i kwas klawulanowy. Lek ten jest wytwarzany w kilku formach jednocześnie - w tabletkach, proszku do wstrzykiwań i proszku w postaci zawiesiny.

„Augmentin” jest przepisywany dla dorosłych i dzieci w wieku powyżej 12 lat. Dawkowanie - 1 tabletka dwa razy dziennie. Picie pigułki nie powinno być przed posiłkami, ale na samym początku posiłku. Jeśli zapalenie tchawicy jest ciężkie, dopuszczalne jest zwiększenie dawki do 3 tabletek dziennie. Zaleca się, aby osoby cierpiące na przewlekłą niewydolność nerek, mononukleozę zakaźną i choroby przewodu pokarmowego były jak najbardziej ostrożne przy stosowaniu tego leku. „Augmentin” jest przeciwwskazany dla kobiet w ciąży i kobiet karmiących piersią.

Jeśli u pacjenta stwierdzono indywidualną nietolerancję na penicylinę, zwykle przepisuje się mu antybiotyki należące do grupy cefalosporyn.

Bakteryjne lub wirusowo-bakteryjne zapalenie tchawicy jest skutecznie leczone Cefaleksyną (synonimiczne nazwy leków z tym samym składnikiem aktywnym - Keflex, Ospeksin). Ten lek ma szeroki zakres skutków - jest szkodliwy dla wielu patogenów. Jest wytwarzany w kilku postaciach - w tabletkach, kapsułkach i proszku w postaci zawiesiny.

Dawka dla dorosłych tego leku wynosi 1 do 4 g dziennie. „Cefaleksyna” musi być przyjmowana ściśle co 6 godzin - 30 minut przed posiłkiem. Wziąć tabletkę lub kapsułkę ze szklanką wody. Czas trwania kursu terapeutycznego nie powinien przekraczać 14 dni. Występowanie takich działań niepożądanych, jak ogólne osłabienie, niestrawność, ból głowy, pokrzywka, jak również żółtaczka cholestatyczna i leukopenia nie są wykluczone. Antybiotyk jest przeciwwskazany w przypadku indywidualnej nietolerancji na leki tej kategorii i dzieci poniżej 12 lat.

Makrolidy są uważane za najmniej toksyczne leki przeciwbakteryjne. Są szkodliwe dla pneumokoków i ziarniaków Gram-dodatnich. Ponadto antybiotyki z tej kategorii skutecznie radzą sobie z bakteriami powodującymi krztusiec i błonicę, legionellę i krętki, a także chlamydie i mykoplazmy. Makrolidy mają zdolność gromadzenia się w tkankach narządów oddechowych - w tym w błonie śluzowej tchawicy. Z tego powodu ich efekt jest jeszcze większy.

• „Azytromycyna” jest wytwarzana w postaci tabletek, kapsułek i proszku zawiesinowego. Dorośli powinni przyjmować go w dawce 0,5 g dziennie (w tym przypadku pełny cykl leczenia wyniesie 3 dni) lub 0,5 g pić pierwszego dnia i przez kolejne 4 dni przyjmować 0,25 g leku dziennie. Całą dawkę jednego dnia należy przyjąć natychmiast - około godzinę przed posiłkiem.
• „Josamycyna” (synonimiczna nazwa leku z tym samym składnikiem aktywnym - „Vilprafen”) jest przepisywana w leczeniu zapalenia pochodzenia zakaźnego, wpływającego na dolne i górne drogi oddechowe, a także jamy ustnej. W przypadku bakteryjnego zapalenia tchawicy dawka „Josamycyny” dla dorosłych wynosi 1-2 g dziennie. Tom ten należy podzielić na 3 kroki. Ten antybiotyk jest zatwierdzony dla kobiet w ciąży i kobiet karmiących piersią, jeśli korzyść przekracza ryzyko. Dzieci w wieku poniżej 14 lat, ten lek jest przeciwwskazany.

Jakiekolwiek namacalne skutki uboczne są stosunkowo rzadkie w przypadku antybiotyków makrolidowych. W niektórych przypadkach mogą wystąpić nudności, wymioty i ból brzucha. Są przeciwwskazane w wyraźnych zaburzeniach czynności wątroby i indywidualnej nietolerancji na leki z tej grupy.

Metoda leczenia tchawicy za pomocą wziewnych antybiotyków jest jedną z najskuteczniejszych. Procedura umożliwia zapewnienie wysokiego stężenia leku bezpośrednio w centrum infekcji. Ponadto wdychanie leków przeciwbakteryjnych znacznie zmniejsza ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.

Obecnie bakteryjne zapalenie tchawicy jest leczone za pomocą specjalnych form antybiotyków. Produkowane są w roztworach i specjalnych proszkach przeznaczonych do inhalacji.

Fluimucil jest lekiem o szerokim spektrum działania. Lekarze przepisują go nie tylko w przypadku tchawicy pochodzenia bakteryjnego, ale także w leczeniu zapalenia migdałków, zapalenia gardła, zapalenia oskrzeli, zapalenia płuc i chorób płuc, którym towarzyszy ropienie. Aby przygotować roztwór do inhalacji, należy dodać roztwór soli fizjologicznej (łącznie 5 ml) do butelki z Fluimucilem. Podczas jednej sesji inhalacyjnej połowa przygotowanego roztworu jest zużywana - 2 ml. Wdychanie tego antybiotyku u dorosłych powinno odbywać się dwa razy dziennie. Jeśli dziecko nie osiągnęło wieku 6 lat, wystarczy jeden raz. Maksymalny czas trwania leczenia wynosi 10 dni.

Biorąc „Fluimucil”, należy wziąć pod uwagę, że nie można go łączyć z innymi lekami przeciwbakteryjnymi.

Aerozol „Bioparox” - lokalny lek przeciwbakteryjny. Nie ma efektu systemowego. Dorosłym z tchawicą o charakterze bakteryjnym należy podać po jednej inhalacji (sesja składa się z 4 wstrzyknięć) co 4 godziny. Dzieci muszą wykonywać takie inhalacje w odstępach 6-godzinnych. Czas trwania kursu terapeutycznego wynosi zazwyczaj od 5 do 7 dni.

Skuteczność leczenia zależy nie tylko od prawidłowo dobranego antybiotyku. Lek nadal musi być przyjmowany prawidłowo. Błędy w przyjęciu i ignorowaniu recept mogą znacznie zmniejszyć oczekiwany efekt i opóźnić powrót do zdrowia. Podajemy podstawowe zasady stosowania środków przeciwbakteryjnych do właściwego leczenia zapalenia tchawicy.

1. Czas trwania przyjmowania antybiotyków musi być koniecznie skoordynowany z lekarzem. W przypadku nieautoryzowanego przerwania leczenia znacznie zwiększa się ryzyko zaostrzenia tchawicy. Dzieje się tak, ponieważ patogenne mikroorganizmy, które osiadły w narządach oddechowych, nie zostały całkowicie zniszczone.
2. Jeśli pacjent szybko się regeneruje, jego stan uległ znacznej poprawie, temperatura wróciła do normy, a świszczący oddech nad tchawicą i oskrzelami zniknął, lekarz może anulować terapię antybiotykową. Aby zapobiec rozwojowi powikłań, wystarczy przyjmować antybiotyki od 3 do 7 dni.
3. Tak się składa, że ​​środek przeciwbakteryjny przepisany przez lekarza nie działa. Znajduje się z reguły w pierwszych 2-3 dniach przyjęcia. Jeśli nie ma poprawy, musisz ponownie skonsultować się z lekarzem - on odbierze inny lek. W niektórych przypadkach, jeśli leczenie ambulatoryjne nie powiedzie się, pacjent zostaje wysłany do szpitala.

Bakteryjne zapalenie tchawicy w częstościach jest znacznie gorsze niż wirusowe. Jednak to właśnie bakteryjna forma choroby jest najbardziej niebezpieczna, ponieważ może sprowokować rozwój poważnych powikłań. Aby temu zapobiec, należy ściśle przestrzegać zaleceń lekarza i przyjmować leki przeciwbakteryjne zgodnie z zalecanym przez lekarza schematem.

Pamiętaj: każda zmiana dawki lub czasu trwania kursu może niekorzystnie wpłynąć na leczenie.

Zapalenie tchawicy i antybiotyk, a każdy inny lek jest leczony głównie ambulatoryjnie, to jest w domu. Potrzeba terapii w szpitalu pojawia się w niezwykle rzadkich przypadkach. Jednocześnie możliwość leczenia w domu nie daje zwolnienia z kontroli lekarza nad jego procesem i wynikami. Przecież tylko lekarz będzie mógł podjąć obiektywną decyzję - anulować lek lub, przeciwnie, przedłużyć kurs terapeutyczny.

Tak więc, zgodnie z historią, wszystkimi objawami, a także zgodnie z analizą kliniczną krwi i badań bakteriologicznych plwociny i wymazów z gardła, lekarz ustalił, że zapalenie tchawicy jest spowodowane przez bakterie. Oznacza to, że leczenie zapalenia tchawicy antybiotykami jest nieuniknione.

Przepisując antybiotyki, aby pozbyć się tchawicy, należy wziąć pod uwagę wszystko: obraz kliniczny choroby, wiek pacjenta i obecność chorób współistniejących, spektrum działania konkretnego leku i jego przeciwwskazania. A dawka antybiotyku zalecana przez lekarzy zależy od ciężkości procesu zapalnego.

Według wielu ekspertów najskuteczniejszymi antybiotykami na zapalenie tchawicy są leki penicylinowe podawane pozajelitowo. Ale istnieje wiele leków z tej grupy, które są przyjmowane doustnie lub mają kilka postaci. Ponadto mają szerszy zakres aktywności antybakteryjnej. Na przykład lek Augmentin (synonimy - Amoksycylina wzmocniona klawulanianem, Amoxiclav, Amoklavin, Clavocin) zawiera amoksycylinę (półsyntetyczny antybiotyk penicylinowy) i kwas klawulanowy (który chroni amoksycylinę przed rozpadem i rozszerza jej spektrum antybakteryjne). Ten lek jest wytwarzany w postaci tabletek, proszku do przygotowania roztworu do wstrzykiwań i proszku do przygotowania zawiesiny.

Augmentin (tabletki 1 g) stosuje się w leczeniu osób dorosłych i dzieci w wieku powyżej 12 lat - jedna tabletka dwa razy na dobę (na początku posiłku). W przypadku ciężkich postaci ostrego zapalenia tchawicy i innych zakażeń bakteryjnych dróg oddechowych należy przyjmować pigułkę 3 razy dziennie. W przypadku chorób przewodu pokarmowego, mononukleozy zakaźnej i przewlekłej niewydolności nerek ten antybiotyk należy stosować ostrożnie. W czasie ciąży, zwłaszcza w pierwszym trymestrze ciąży i podczas laktacji nie zaleca się jej przyjmowania.

Kiedy pacjenci nie tolerują penicyliny i jej pochodnych, przepisuje się antybiotyki z grupy cefalosporyn lub makrolidów. W przypadku ostrego tchawicy bakteryjnej lub wirusowo-bakteryjnej lekarze zalecają przyjmowanie Cefaleksyny (synonimy - Ospexin, Keflex), która ma działanie bakteriobójcze na wiele różnych patogenów. Substancje czynne leku zaczynają działać, zakłócając syntezę ściany komórkowej mikroorganizmów, 1-1,5 godziny po spożyciu, a z organizmu są całkowicie eliminowane po 8 godzinach - z moczem. Ten antybiotyk jest dostępny w postaci kapsułek, tabletek i proszku do zawieszenia.

Dzienna dawka Cefaleksyny (w kapsułkach po 0,25 g) dla dorosłych wynosi 1-4 g, lek należy przyjmować co 6 godzin, pół godziny przed posiłkiem, wypijając 150-200 ml wody. Przebieg leczenia wynosi do dwóch tygodni. Lek ma skutki uboczne: od osłabienia, bólu głowy, pokrzywki i niestrawności do żółtaczki cholestatycznej i leukopenii. Przeciwwskazaniami są nietolerancja cefalosporyn i antybiotyków penicylinowych, a także dzieci poniżej 12 lat.

Kolejne na liście antybiotyków do tchawicy są makrolidy, które należą do najmniej toksycznych środków z rodziny antybiotyków. Makrolidy doskonale radzą sobie z ziarniakami Gram-dodatnimi i pneumokokami; działają na czynniki sprawcze kokluszu i błonicy, legionelli i krętków, chlamydii i mykoplazmy. Antybiotyki z tej grupy farmakologicznej gromadzą się w tkankach narządów oddechowych, w tym w błonie śluzowej tchawicy, dzięki czemu ich działanie terapeutyczne staje się silniejsze.

Makrolid antybiotyku Azytromycyna jest dostępny w postaci kapsułek (po 0,25 g każda), tabletek (0,125 g i 0,5 g każdy), a także w postaci proszku do przygotowania zawiesiny (w fiolkach 15 ml i 30 ml). Schemat stosowania tego leku przez dorosłych: 0,5 g na dobę przez trzy dni lub 0,5 g na pierwszy dzień i 0,25 g na kolejne cztery dni. Cała dawka jest przyjmowana jednorazowo - godzinę przed posiłkami.

Lek Dzhozamitsin (synonim - Vilprafen) również należy do grupy naturalnych antybiotyków-makrolidów, aw 2012 r. Został włączony do rosyjskiej „Listy podstawowych i niezbędnych leków”. Stosuje się go w leczeniu zakaźnego zapalenia dróg oddechowych i jamy ustnej, w leczeniu chlamydii, rzeżączki, kiły, szkarlatyny, czerwonki i innych chorób. Kiedy etiologia bakteryjna tchawicy Jozamycyna, dorośli i dzieci powyżej 14 roku życia przepisują 1-2 g dziennie - w trzech dawkach podzielonych. Lek ten można stosować w okresie ciąży i podczas karmienia piersią.

Poważne reakcje uboczne w leczeniu antybiotykowych grup makrolidów są rzadkie i objawiają się nudnościami, wymiotami i bólem brzucha. Wśród ich przeciwwskazań są znaczące zaburzenia czynności wątroby i indywidualna nadwrażliwość na leki z tej grupy.

W ostrym wirusowym zapaleniu tchawicy u dzieci leczenie jest głównie objawowe i kaszel przy pomocy plastrów musztardowych, maści, inhalacji i syropów na kaszel. W przypadku bakteryjnego zapalenia tchawicy stosuje się antybiotyki.

Pediatrzy zalecali stosowanie antybiotyków w leczeniu tchawicy u dzieci: Augmentin (grupa penicylinowa), Azithromycin i Sumamed (antybiotyki makrolidowe). W przypadku zakażeń o łagodnym i umiarkowanym nasileniu dzienna dawka preparatu Augmentin w zawiesinie wynosi:

dzieci do roku - 2 ml trzy razy dziennie (przed posiłkami), od 1 do 6 lat - 5 ml trzy razy dziennie, dzieci w wieku 7-12 lat - 10 ml w trzech dawkach.

Azytromycyna w postaci syropu (100 mg / 5 ml i 200 mg / 5 ml) może być podawana w dawce 10 mg na kilogram masy ciała w ciągu dnia - jednorazowo, godzinę przed posiłkami. Czas odbioru wynosi trzy dni. Zgodnie z drugim schematem zaleca się podawanie tej ilości syropu tylko pierwszego dnia leczenia, aw ciągu następnych czterech dni - 5 mg na kilogram masy ciała (także jednorazowo).

Wśród antybiotyków do tchawicy u dzieci, Sumamed i Sumamed forte są szeroko stosowane jako zawiesina. Jego dawkę oblicza się również na podstawie masy ciała dziecka - 10 mg / kg masy ciała raz dziennie przez 3 dni. Przebieg leczenia wynosi 30 mg na kilogram. Dzieciom powyżej 6 miesięcy o wadze do 10 kg należy podawać 5 ml zawiesiny dziennie.

Zawieszony antybiotyk Jozamycyna (dawka dla dorosłych została wskazana powyżej). Otolaryngolodzy dziecięcy przepisują ten lek noworodkom i niemowlętom w ilości 30-50 mg na kilogram masy ciała dziennie (w trzech dawkach).