Antybiotyki penicylinowe - lista leków z instrukcjami, wskazaniami i ceną

Penicyliny odkryto na początku XX wieku, ale nauki medyczne stale poprawiały swoje właściwości. W ten sposób nowoczesne leki stały się odporne na wcześniejszą dezaktywację penicylinazy i stały się odporne na kwaśne środowisko żołądkowe.

Klasyfikacja penicyliny

Grupa antybiotyków wytwarzanych przez pleśnie z rodzaju Penicillium nazywana jest penicylinami. Są aktywne wobec większości gram-dodatnich, niektórych gram-ujemnych drobnoustrojów, gonokoków, krętków, meningokoków. Penicyliny są dużą grupą antybiotyków beta-laktamowych. Są podzielone na naturalne i półsyntetyczne, mają ogólne właściwości niskiej toksyczności, szeroki zakres dawek.

1. Naturalne (benzylopenicyliny, bicyliny, fenoksymetylopenicylina).
2. Izoksazolpenicyliny (oksacylina, flukloksacylina).
3. Amidinopenitsillin (amdinocillin, acidocyllin).
4. Aminopenicyliny (ampicylina, amoksycylina, piwampicylina).
5. Karboksypenicyliny (karbenicylina, karindacylina, tikarcylina).
6. Ureidopenitsillin (azlotsillin, piperacillin, mezlotsillin).

Według źródła, spektrum i kombinacji z beta-laktamazami, antybiotyki dzielą się na:

1. Naturalny: penicylina benzylowa, fenoksymetylopenicylina.
2. Antistaphylococcus: oxacillin.
3. Extended Spectrum (aminopenicillins): ampicylina, amoksycylina.
4. Aktywny wobec Pseudomonas aeruginosa (Pseudomonas sutum): karboksypenicyliny (tikarcylina), ureidopenicyliny (azlocylina, piperacylina).
5. W połączeniu z inhibitorami beta-laktamazy (chronionymi przed inhibitorami): w połączeniu z klawatoatem amoksycyliną, tikarcyliną, ampicyliną / sulbaktamem.

Lista antybiotyków penicylinowych: opis i leczenie

Antybiotyki z grupy penicylin są pierwszymi lekami wytwarzanymi z odpadów niektórych rodzajów bakterii. W ogólnej klasyfikacji antybiotyki penicylinowe należą do klasy beta-laktamów. Oprócz nich zawarte są również antybiotyki nie penicylinowe: monobaktamy, cefalosporyny i karbapenemy.

Podobieństwo wynika z faktu, że preparaty te zawierają pierścień czteroczłonowy. Wszystkie antybiotyki z tej grupy są stosowane w chemioterapii i odgrywają ważną rolę w leczeniu chorób zakaźnych.

Właściwości penicyliny i jej odkrycie

Przed odkryciem antybiotyków wiele chorób wydawało się po prostu nieuleczalne, naukowcy i lekarze na całym świecie chcieli znaleźć substancję, która mogłaby pomóc w zwalczeniu patogennych mikroorganizmów, nie powodując szkód dla zdrowia ludzkiego. Ludzie umierali na posocznicę, rany zakażone bakteriami, rzeżączkę, gruźlicę, zapalenie płuc i inne niebezpieczne i poważne choroby.

Kluczowym punktem w historii medycyny jest rok 1928 - w tym roku odkryto penicylinę. Miliony ludzkich istnień za to odkrycie należą do Sir Alexandra Fleminga. Przypadkowa pleśń na podłożu odżywczym grupy Penicillium notatum w laboratorium Fleminga i obserwacja naukowca bezpośrednio dały szansę na zwalczenie chorób zakaźnych.

Przed odkryciem penicyliny naukowcy mieli tylko jedno zadanie - wyizolować tę substancję w czystej postaci. Sprawa okazała się dość trudna, ale pod koniec lat 30. XX wieku dwóm naukowcom Ernst Chene i Howard Flory udało się stworzyć lek o działaniu antybakteryjnym.

Właściwości antybiotyków penicylinowych

Antybiotyk penicylinowy hamuje powstawanie i rozwój patogenów, takich jak:

• meningokoki;
• gonokoki;
• paciorkowce;
• gronkowiec;
• pałeczka tężca;
• pneumokoki;
• wąglik Bacillus;
• kij do zatrucia jadem kiełbasianym;
• kij do błonicy itp.

To tylko niewielka lista bakterii chorobotwórczych, w których penicylina i wszystkie leki typu penicylinowego tłumią aktywność życiową.

Działanie antybiotykowe penicyliny może być bakteriobójcze lub bakteriostatyczne. W tym drugim przypadku mówimy o całkowitym zniszczeniu organizmów chorobotwórczych, które spowodowały chorobę, najczęściej ostrych i skrajnie ciężkich. W przypadku chorób o umiarkowanym nasileniu stosuje się antybiotyki o działaniu bakteriostatycznym - nie pozwalają one bakteriom na podział.

Penicylina jest antybiotykiem bakteriobójczym. Drobnoustroje w swojej strukturze mają ścianę komórkową, w której główną substancją jest peptydoglikan. Substancja ta zapewnia stabilność komórek bakteryjnych, nie pozwalając na ich śmierć, nawet w bardzo nieodpowiednich warunkach życia. Działając na ścianę komórkową, penicylina niszczy jej integralność i uniemożliwia jej działanie.

W ludzkim ciele błony komórkowe nie zawierają peptydoglikanu, dlatego antybiotyki z grupy penicylin nie mają negatywnego wpływu na nasz organizm. Możesz także mówić o niskiej toksyczności tych funduszy.

Penicyliny mają szeroki zakres stosowanych dawek, są bezpieczniejsze dla ludzkiego ciała, ponieważ pozwalają wybrać dawkę terapeutyczną dla konkretnego pacjenta przy minimalnych skutkach ubocznych.

Główna część penicyliny jest wydalana przez nerki z moczem (ponad 70%). Niektóre antybiotyki penicylinowe są wydzielane przez układ żółciowy, tj. Wychodzą z żółcią.

Lista leków i klasyfikacja penicylin

Podstawą związku chemicznego grupy penicyliny jest pierścień beta-laktamowy, ponieważ należą one do leków beta-laktamamowych.

Ponieważ w praktyce medycznej penicylina jest stosowana od ponad 80 lat, niektóre mikroorganizmy rozwinęły odporność na ten antybiotyk w postaci enzymu beta-laktamazy. Mechanizm enzymu polega na połączeniu enzymu hydrolitycznego patogennej bakterii z pierścieniem beta-laktamowym, co z kolei ułatwia ich wiązanie, aw rezultacie inaktywację leku.

Obecnie najczęściej stosuje się anty-antybiotyki półsyntetyczne: skład chemiczny naturalnego antybiotyku jest brany za podstawę i podlega użytecznym modyfikacjom. Dzięki temu ludzkość może nadal opierać się różnym bakteriom, które stale wytwarzają różne mechanizmy oporności na antybiotyki.

Do tej pory federalne wytyczne dotyczące stosowania leków zapewniają taką klasyfikację penicylin.

Naturalne antybiotyki krótkotrwałe

Naturalne antybiotyki nie mają w swoim składzie inhibitorów beta-laktamazy, dlatego nigdy nie są stosowane przeciwko chorobom wywołanym przez gronkowca złocistego.

Penicylina benzylowa jest aktywna podczas leczenia:

• lobarne zapalenie płuc;
• wąglik;
• zapalenie oskrzeli;
• zapalenie opłucnej;
• zapalenie otrzewnej;
• sepsa;
• choroby układu moczowo-płciowego;
• zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych (u dorosłych i dzieci od 2 lat);
• infekcje skóry;
• infekcje ran;
• Choroby laryngologiczne.

Skutki uboczne: w przypadku wszystkich antybiotyków penicylinowych głównym skutkiem ubocznym jest reakcja alergiczna organizmu w postaci pokrzywki, wstrząsu anafilaktycznego, hipertermii, obrzęku naczynioruchowego, wysypki skórnej, zapalenia nerek. Prawdopodobnie zawodzi w sercu. Podczas wprowadzania znaczących dawek - drgawki (u dzieci).

Ograniczenia dotyczące stosowania i przeciwwskazań: pyłkowica, alergia na penicylinę, zaburzenia czynności nerek, zaburzenia rytmu serca, astma oskrzelowa.

Naturalne antybiotyki o przedłużonym działaniu

Benzatyna, penicylina benzylowa, jest stosowana w przypadkach:

• zapalenie migdałków;
• kiła;
• infekcje ran;
• szkarłatna gorączka.

Jest również stosowany w celu zapobiegania powikłaniom po zabiegu.

Działania niepożądane: niedokrwistość, reakcja alergiczna, ropień w miejscu antybiotyku, ból głowy, małopłytkowość i leukopenia.

Przeciwwskazania: katar sienny, astma oskrzelowa, skłonność do alergii na penicylinę.

Penicylina benzylowa prokaina jest stosowana w leczeniu:

• septyczne zapalenie wsierdzia,
• ostre choroby zapalne narządów oddechowych;
• zapalenie kości i szpiku;
• zapalenie opon mózgowych;
• procesy zapalne dróg żółciowych i moczowych;
• zapalenie otrzewnej;
• choroby oczu;
• dermatoza;
• infekcje rany.

Jest stosowany do nawrotów róży i reumatyzmu.

Efekt uboczny: drgawki, nudności, reakcja alergiczna.

Przeciwwskazania: nadwrażliwość na prokainę i penicylinę.

Środki przeciwgrzybicze

Oksacylina jest głównym przedstawicielem tej grupy antybiotyków. Wynik leczenia jest podobny do penicyliny benzylowej, ale w przeciwieństwie do drugiego, lek ten może zniszczyć zakażenia gronkowcowe.

Efekty uboczne: wysypka skórna, pokrzywka. Rzadko - wstrząs anafilaktyczny, obrzęk, gorączka, niestrawność, wymioty, nudności, krwiomocz (u dzieci), żółtaczka.

Przeciwwskazania: reakcje alergiczne na penicylinę.

Leki o szerokim spektrum działania

Jako substancja czynna ampicylina jest stosowana w wielu antybiotykach. Jest stosowany w leczeniu ostrych zakażeń dróg moczowych i oddechowych, chorób zakaźnych układu pokarmowego, zakażeń chlamydiami, zapalenia wsierdzia, zapalenia opon mózgowych.

Lista antybiotyków zawierających ampicylinę: sól sodowa ampicyliny, trihydrat ampicyliny, Ampicillin-Inotec, Ampicillin AMP-Forte, Ampicillin-AKOS itp.

Amoksycylina jest zmodyfikowaną pochodną ampicyliny. Jest uważany za główny antybiotyk, który przyjmuje się tylko doustnie. Stosuje się go w zakażeniach meningokokowych, ostrych chorobach układu oddechowego, boreliozie i procesach zapalnych przewodu pokarmowego. Lek stosuje się w celu zapobiegania wąglikowi u kobiet w okresie ciąży i dzieci.

Lista antybiotyków zawierających amoksycylinę: Amoxicillin Sandoz, Amoksisar, Amoxicillin DS, Amoxicillin-ratiopharm itp.

Działania niepożądane: dysbakterioza, zaburzenia dyspeptyczne, alergie, kandydoza, nadkażenie, zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego.

Przeciwwskazania dla tej grupy penicylin: nadwrażliwość, mononukleoza, nieprawidłowa czynność wątroby. Ampicylina jest zabroniona dla noworodków do jednego miesiąca.

Antybiotyki przeciwgaszące

W swoim składzie karboksypenicyliny mają składnik aktywny - karbenicylinę. W tym przypadku nazwa antybiotyku pokrywa się z aktywnym składnikiem. Stosuje się go w leczeniu chorób spowodowanych przez pałeczki cyjanowe. Obecnie prawie nie stosuje się leku ze względu na obecność silniejszych leków.

Do ureidopenitsillinam należą: Azlocillin, Piperacillin, Meslocillin.

Efekt uboczny: nudności, zaburzenia jedzenia, pokrzywka, wymioty. Prawdopodobny ból głowy, gorączka lekowa, nadkażenie, zaburzenia czynności nerek.

Przeciwwskazania: ciąża, wysoka wrażliwość na penicylinę.

Cechy stosowania antybiotyków penicylinowych u dzieci

Stosowanie antybiotyków w leczeniu dzieci stale cieszy się dużą uwagą, ponieważ ciało dziecka nie zostało jeszcze w pełni ukształtowane, a większość narządów i układów nie jest w pełni funkcjonalna. Dlatego wybór antybiotyków dla niemowląt i małych dzieci, lekarze muszą być podejmowane z wielką odpowiedzialnością.

Penicylina u noworodków stosowana jest w chorobach toksycznych i posocznicy. W pierwszych latach życia u dzieci stosuje się go w leczeniu zapalenia ucha, zapalenia płuc, zapalenia opon mózgowych, zapalenia opłucnej.

W przypadku dusznicy bolesnej, ostrych infekcji wirusowych dróg oddechowych, zapalenia pęcherza moczowego, zapalenia oskrzeli, zapalenia zatok, z reguły dzieciom przepisuje się Flemoxin, Amoxicillin, Augmentin, Amoxiclav. Te antybiotyki w stosunku do ciała dziecka są najmniej toksyczne i najskuteczniejsze.

Dysbakterioza jest jednym z powikłań terapii antybiotykowej, ponieważ korzystna mikroflora u dzieci umiera w tym samym czasie co drobnoustroje chorobotwórcze. Dlatego leczenie antybiotykami musi być połączone z użyciem probiotyków. Rzadkim działaniem niepożądanym jest alergia na penicylinę w postaci wysypki skórnej.

U niemowląt praca wydalnicza nerek jest słabo rozwinięta i prawdopodobnie gromadzi penicylinę w organizmie. Rezultatem są skurcze.

Zalecenia dla pacjentów

Leczenie dowolnym antybiotykiem, nawet ostatniej generacji, zawsze ma znaczący wpływ na zdrowie. Oczywiście pozbywają się głównej choroby zakaźnej, ale ogólna odporność jest również znacznie zmniejszona. Ponieważ umierają nie tylko bakterie chorobotwórcze, ale także zdrowa mikroflora. Dlatego przywrócenie sił ochronnych zajmie trochę czasu. W przypadku wyraźnych skutków ubocznych, zwłaszcza związanych z przewodem pokarmowym, konieczna jest dieta oszczędzająca.

Zaleca się spożywanie wielu produktów mlecznych, które mają pozytywny wpływ na jelita i żołądek. Pikantne, słone, tłuste potrawy powinny być czasowo ograniczone do około 10-14 dni.

Należy stosować probiotyki i prebiotyki (Bifidumbacterin, Linex, Bifiform, Acipol itp.). Początek spożycia musi nastąpić równocześnie z rozpoczęciem stosowania środka przeciwbakteryjnego. Jednocześnie, po kursie antybiotyków, prebiotyki i probiotyki powinny być używane przez kolejne 14 dni, aby skolonizować żołądek korzystnymi bakteriami.

Gdy antybiotyki działają toksycznie na wątrobę, można zalecić stosowanie hepatoprotektorów. Leki te będą chronić zdrowe komórki wątroby i przywracać uszkodzone.

Ponieważ odporność jest zmniejszona, organizm jest szczególnie narażony na przeziębienie. Ponieważ musisz dbać o siebie, a nie o superkolę. Używaj immunomodulatorów, podczas gdy pożądane jest, aby były pochodzenia roślinnego (Echinacea purpurea, Immunal).

Jeśli choroba ma etiologię wirusową, w tym przypadku antybiotyki są bezsilne, nawet najnowszej generacji i szerokie spektrum działania. Mogą one służyć jedynie jako zapobieganie przyleganiu do bakteryjnej infekcji wirusowej. Środki przeciwwirusowe stosuje się w leczeniu wirusów.

Aby rzadziej uciekać się do stosowania antybiotyków i rzadziej chorować, konieczne jest prowadzenie zdrowego stylu życia. Najważniejsze jest, aby nie przesadzać z użyciem środków przeciwbakteryjnych, aby zapobiec rozwojowi oporności bakterii na nie. W przeciwnym razie nie będzie możliwe wyleczenie żadnej infekcji. Dlatego przed użyciem jakiegokolwiek antybiotyku należy zawsze skonsultować się z lekarzem.

Antybiotyki penicylinowe - opis, rodzaje, instrukcje stosowania, forma uwalniania i mechanizm działania

Preparaty penicylinowe stały się pierwszymi antybiotykami. Leki pomogły uratować miliony ludzi przed infekcjami. Narkotyki są skuteczne w naszych czasach - są stale modyfikowane, ulepszane. Opracowano wiele popularnych środków przeciwdrobnoustrojowych na bazie penicylin.

Zrozumienie antybiotyków z grupy penicylin

Pierwszymi lekami przeciwdrobnoustrojowymi opracowanymi na bazie produktów odpadowych mikroorganizmów są penicyliny (Penicillium). Ich przodkiem jest benzylopenicylina. Substancje należą do szerokiej gamy antybiotyków β-laktamowych. Wspólną cechą grupy beta-laktamowej jest obecność w strukturze czteroczłonowego pierścienia beta-laktamowego.

Antybiotyki penicylinowe hamują syntezę konkretnego polimeru - peptydoglikanu. Jest wytwarzany przez komórkę, aby zbudować błonę, a penicyliny zapobiegają tworzeniu biopolimeru, co prowadzi do niemożności tworzenia komórek, powoduje lizę odsłoniętej cytoplazmy i śmierć mikroorganizmu. Lek nie ma szkodliwego wpływu na strukturę komórkową ludzi i zwierząt, ponieważ w ich komórkach nie ma peptydoglikanu.

Penicyliny są dobrze połączone z innymi lekami. Ich skuteczność zmniejsza się wraz ze złożonym leczeniem wraz z bakteriostatykami. Seria antybiotyków penicylinowych jest skutecznie stosowana w nowoczesnej medycynie. Jest to możliwe dzięki następującym właściwościom:

• Niska toksyczność. Wśród wszystkich leków przeciwbakteryjnych penicyliny mają najmniejszą listę działań niepożądanych, pod warunkiem, że są przepisane prawidłowo i że przestrzegane są instrukcje. Leki są zatwierdzone do stosowania w leczeniu noworodków i kobiet w ciąży.
• Szerokie spektrum działania. Współczesne antybiotyki penicylinowe są aktywne wobec większości Gram-dodatnich, niektórych gram-ujemnych mikroorganizmów. Substancje odporne na alkaliczne środowisko żołądka i penicylinazę.
• Biodostępność. Wysoki poziom absorpcji zapewnia zdolność beta-laktamów do szybkiego rozprzestrzeniania się przez tkanki, penetrując nawet do płynu mózgowo-rdzeniowego.

Klasyfikacja antybiotyków penicylinowych

Środki przeciwdrobnoustrojowe oparte na penicylinie są klasyfikowane według wielu kryteriów - akcesoriów, zgodności, mechanizmu działania. Niezdolność naturalnych substancji penicylinowych do przeciwstawienia się penicylinazie wskazuje na potrzebę tworzenia syntetycznych i półsyntetycznych leków. Na tej podstawie klasyfikacja tego typu antybiotyków metodą wytwarzania jest informacyjna dla zrozumienia właściwości farmakologicznych penicylin.

Lista antybiotyków penicylinowych, wskazania do przyjmowania leków

Antybiotyki penicylinowe to kilka rodzajów leków podzielonych na grupy. W medycynie produkty stosuje się do leczenia różnych chorób pochodzenia zakaźnego i bakteryjnego. Leki mają minimalną liczbę przeciwwskazań i są nadal stosowane w leczeniu różnych pacjentów.

Historia odkrycia

Kiedyś Alexander Fleming w swoim laboratorium badał patogeny. Stworzył pożywkę i wyhodował gronkowca. Naukowiec nie miał specjalnej czystości, po prostu złożył zlewki, stożki i zapomniał je umyć.

Kiedy Fleming ponownie potrzebował naczyń, odkrył, że jest pokryty pleśnią. Naukowiec postanowił sprawdzić zgadywanie i zbadał jeden ze zbiorników pod mikroskopem. Zauważył, że tam, gdzie jest pleśń, nie ma gronkowca.

Alexander Fleming kontynuował badania, zaczął badać wpływ pleśni na patogenne mikroorganizmy i odkrył, że grzyb w sposób destrukcyjny wpływa na błony bakterii i prowadzi do ich śmierci. Opinia publiczna nie była sceptyczna wobec badań.

Odkrycie pomogło uratować wiele istnień ludzkich. Ludzkość uwolniła się od chorób, które wcześniej wywołały panikę wśród ludności. Oczywiście, nowoczesne leki mają względne podobieństwo do leków, które były używane pod koniec XIX wieku. Ale istota leków, ich działanie zmieniło się nie tak drastycznie.

Antybiotyki penicylinowe były w stanie dokonać rewolucji w medycynie. Ale radość odkrycia nie trwała długo. Okazało się, że mikroorganizmy chorobotwórcze, bakterie mogą się mutować. Są modyfikowane i stają się niewrażliwe na leki. Doprowadziło to do tego, że antybiotyki, takie jak penicylina, uległy znacznym zmianom.

Naukowcy niemal przez cały XX wiek „walczyli” z mikroorganizmami i bakteriami, próbując stworzyć idealny lek. Wysiłki nie poszły na marne, ale takie ulepszenia doprowadziły do ​​tego, że antybiotyki znacznie się zmieniły.

Nowa generacja leków jest droższa, szybsza, ma wiele przeciwwskazań. Jeśli mówimy o preparatach otrzymanych z formy, mają one kilka wad:

• Słabo strawiony. Sok żołądkowy wpływa w sposób szczególny na grzyba, zmniejsza jego skuteczność, co niewątpliwie wpływa na wynik leczenia.
• Antybiotyki penicylinowe są lekami pochodzenia naturalnego, dlatego nie mają szerokiego spektrum działania.
• Leki są szybko wydalane z organizmu, około 3-4 godziny po wstrzyknięciu.

Ważne: Leki te nie mają praktycznie żadnych przeciwwskazań. Nie zaleca się przyjmowania ich w obecności indywidualnej nietolerancji na antybiotyki, a także w przypadku reakcji alergicznej.

Nowoczesne środki przeciwbakteryjne znacznie różnią się od wielu penicylin. Oprócz tego, że dziś łatwo jest kupić leki tej klasy, w tabletkach ich odmian jest mnóstwo. Zrozumienie przygotowań pomoże w klasyfikacji, ogólnie przyjętym podziale na grupy.

Antybiotyki: klasyfikacja

Antybiotyki z grupy penicylin są warunkowo podzielone na:

Wszystkie leki na bazie pleśni są naturalnie występującymi antybiotykami. Obecnie takie leki praktycznie nie są stosowane w medycynie. Powodem jest to, że patogenne mikroorganizmy są na nie odporne. Oznacza to, że antybiotyk nie działa we właściwy sposób na bakterie, aby osiągnąć pożądany efekt w leczeniu, uzyskuje się tylko po wprowadzeniu wysokiej dawki leku. Do tej grupy należą: penicylina benzylowa i Bitsillin.

Leki są dostępne w postaci proszku do wstrzykiwań. Skutecznie wpływają na: mikroorganizmy beztlenowe, bakterie Gram-dodatnie, ziarniaki itd. Ponieważ leki mają naturalne pochodzenie, nie mogą pochwalić się długotrwałym działaniem, często otrzymują zastrzyki co 3-4 godziny. Pozwala to nie zmniejszać stężenia środka przeciwbakteryjnego we krwi.

Antybiotyki penicylinowe pochodzenia półsyntetycznego są wynikiem modyfikacji preparatów z grzybów pleśniowych. Leki należące do tej grupy były w stanie nadawać pewne właściwości, w pierwszej kolejności stały się niewrażliwe na medium kwaśne. Co pozwoliło produkować antybiotyki w tabletkach.

A także były leki, które wpływały na gronkowce. Ta klasa leków różni się od naturalnych antybiotyków. Ale poprawa znacząco wpłynęła na jakość leków. Są słabo wchłaniane, nie mają tak szerokiego zakresu działania, mają przeciwwskazania.

Leki półsyntetyczne można podzielić na:

• Izoksazolpenicyliny są grupą leków, które wpływają na gronkowce, na przykład nazwy następujących leków: Oxacillin, Nafcillin.
• Aminopenicyliny - ta grupa obejmuje kilka leków. Wyróżniają się szerokim zakresem działania, ale są znacznie słabsze w stosunku do naturalnych antybiotyków. Ale mogą walczyć z dużą liczbą infekcji. Fundusze z tej grupy pozostają dłużej we krwi. Takie antybiotyki są często stosowane w leczeniu różnych chorób, na przykład 2 bardzo dobrze znanych leków: Ampicylina i Amoksycylina.

Uwaga! Lista leków jest dość duża, mają szereg wskazań i przeciwwskazań. Z tego powodu przed rozpoczęciem przyjmowania antybiotyków należy skonsultować się z lekarzem.

Wskazania i przeciwwskazania do przyjmowania leków

Antybiotyki należące do grupy penicylin są przepisywane przez lekarza. Zaleca się przyjmowanie leków w obecności:

1. Choroby zakaźne lub bakteryjne (zapalenie płuc, zapalenie opon mózgowych itp.).
2. Infekcje dróg oddechowych.
3. Choroby zapalnej i bakteryjnej natury układu moczowo-płciowego (odmiedniczkowe zapalenie nerek).
4. Choroby skóry różnego pochodzenia (róży, spowodowane przez gronkowca).
5. Zakażenia jelitowe i wiele innych chorób o charakterze zakaźnym, bakteryjnym lub zapalnym.

Odniesienie: Antybiotyki są przepisywane na rozległe oparzenia i głębokie rany, postrzał lub rany noża.

W niektórych przypadkach przyjmowanie leków pomaga ratować życie danej osobie. Ale nie przepisujcie sobie takich leków, ponieważ może to prowadzić do rozwoju uzależnienia.

Jakie są przeciwwskazania do stosowania leków:

• Nie należy przyjmować leków w czasie ciąży lub laktacji. Leki mogą wpływać na wzrost i rozwój dziecka. Może zmienić jakość mleka i jego cechy smakowe. Istnieje szereg leków zatwierdzonych warunkowo do leczenia kobiet w ciąży, ale lekarz musi przepisać taki antybiotyk. Ponieważ tylko lekarz może określić dopuszczalną dawkę i czas trwania leczenia.
• Stosowanie w leczeniu antybiotyków z grup naturalnych i syntetycznych penicylin nie jest zalecane w leczeniu dzieci. Przygotowania tych klas mogą mieć toksyczny wpływ na ciało dziecka. Z tego powodu leki przepisywane z ostrożnością, określające optymalną dawkę.
• Nie używaj leków bez wskazań. Używaj narkotyków przez długi czas.

Przeciwwskazania te można uznać za względne. Ponieważ antybiotyki w tabletkach lub w postaci zastrzyków są nadal stosowane w leczeniu dzieci, kobiet w ciąży i karmiących piersią.

Bezpośrednie przeciwwskazania do stosowania antybiotyków:

1. Indywidualna nietolerancja na leki tej klasy.
2. Tendencja do różnego rodzaju reakcji alergicznych.

Uwaga! Głównym efektem ubocznym leczenia jest długotrwała biegunka i kandydoza. Są one związane z faktem, że leki mają wpływ nie tylko na patogeny, ale także na korzystną mikroflorę.

Zakres antybiotyków penicylinowych charakteryzuje się niewielką liczbą przeciwwskazań. Z tego powodu leki tej klasy są przepisywane bardzo często. Pomagają szybko poradzić sobie z chorobą i powrócić do normalnego rytmu życia.

Leki ostatniej generacji mają szeroki zakres działań. Takie antybiotyki nie muszą być przyjmowane przez długi czas, są dobrze wchłaniane i przy odpowiedniej terapii mogą „postawić osobę na nogi” w ciągu 3-5 dni.

Lista leków przepisywanych pacjentom przez lekarzy

Pytanie, które antybiotyki są lepsze? można uznać za retoryczne. Istnieje wiele leków, które lekarze przepisują częściej niż inni. W większości przypadków nazwy leków są dobrze znane ogółowi społeczeństwa. Ale wciąż warto poznać listę leków:

1. Sumamed to lek stosowany w leczeniu chorób zakaźnych górnych dróg oddechowych. Aktywnym składnikiem jest erytromycyna. Lek nie jest stosowany w leczeniu pacjentów z ostrą lub przewlekłą niewydolnością nerek, nie jest wskazany dla dzieci poniżej 6 miesięcy. Głównym przeciwwskazaniem do stosowania preparatu Sumamed jest nadal indywidualna nietolerancja na antybiotyk.
2. Oksacylina - jest dostępna w postaci proszku. Proszek jest rozcieńczany, a po zastosowaniu roztworu do wstrzyknięć domięśniowych. Główne wskazanie do stosowania leku należy uznać za zakażenie wrażliwe na ten lek. Przeciwwskazania do stosowania oksacyliny należy uznać za nadwrażliwość.
3. Amoksycylina należy do wielu syntetycznych antybiotyków. Lek jest dość dobrze znany, przepisywany jest na dusznicę bolesną, zapalenie oskrzeli i inne infekcje dróg oddechowych. Amoksycylinę można przyjmować na odmiedniczkowe zapalenie nerek (zapalenie nerek) i inne choroby układu moczowo-płciowego. Antybiotyk nie jest przepisywany dzieciom poniżej 3 lat. Bezpośrednie przeciwwskazanie jest również uważane za nietolerancję leku.
4. Ampicylina - pełna nazwa leku: trihydrat ampicyliny. Wskazania do stosowania leku należy uznać za choroby zakaźne dróg oddechowych (zapalenie migdałków, zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc). Antybiotyk jest wydalany z organizmu przez nerki i wątrobę, dlatego Ampicylina nie jest przepisywana osobom z ostrą niewydolnością wątroby. Może być stosowany do leczenia dzieci.
5. Amoxiclav - lek o złożonej kompozycji. Należy do najnowszej generacji antybiotyków. Amoxiclav stosuje się w leczeniu chorób zakaźnych układu oddechowego, układu moczowego. A także w ginekologii. Przeciwwskazania do stosowania leku należy uznać za nadwrażliwość, żółtaczkę, mononukleozę itp.

Lista lub lista antybiotyków penicylinowych dostępnych w postaci proszku:

1. Sól benzylopenicylowa Novocainic jest naturalnym antybiotykiem. Wskazania do stosowania leku można uznać za poważne choroby zakaźne, w tym kiła wrodzona, ropnie o różnej etiologii, tężec, wąglik i zapalenie płuc. Lek nie ma prawie żadnych przeciwwskazań, ale we współczesnej medycynie jest stosowany bardzo rzadko.
2. Ampicylina jest stosowana w leczeniu następujących chorób zakaźnych: posocznicy (zatrucie krwi), kokluszu, zapalenia wsierdzia, zapalenia opon mózgowych, zapalenia płuc, zapalenia oskrzeli. Ampicylina nie jest stosowana w leczeniu dzieci, osób z ciężką niewydolnością nerek. Ciążę można również uznać za bezpośrednie przeciwwskazanie do stosowania tego antybiotyku.
3. Ospamox jest przepisywany w leczeniu chorób układu moczowo-płciowego, ginekologicznych i innych infekcji. Mianowany w okresie pooperacyjnym, jeśli ryzyko zapalenia jest wysokie. Antybiotyk nie jest przewidziany do ciężkich chorób zakaźnych przewodu pokarmowego, w obecności indywidualnej nietolerancji na lek.

Ważne: lek, zwany antybiotykiem, powinien działać antybakteryjnie na organizm. Wszystkie leki działające na wirusy nie mają związku z antybiotykami.

Ceny leków

Sumamed - koszt waha się od 300 do 500 rubli.

Tabletki amoksycyliny - cena wynosi około 159 rubli. za opakowanie.

Trihydrat ampicyliny - koszt tabletek -20-20 rubli.

Ampicylina w postaci proszku, przeznaczona do iniekcji - 170 rubli.

Oksacylina - średnia cena leku waha się od 40 do 60 rubli.

Amoxiclav - koszt 120 rubli.

Ospamox - cena waha się od 65 do 100 rubli.

Sól benzylopenicylowa Nowokainowa - 50 rub.

Penicylina benzylowa - 30 rubli.

Antybiotyki dla dziecka

Preparaty na bazie penicyliny (pleśni) do leczenia dzieci są stosowane tylko wtedy, gdy są wskazane.

Najczęściej młodzi pacjenci są przepisywani przez lekarzy:

• Amoxiclav można przypisać noworodkowi, a także niemowlęciu w wieku poniżej 3 miesięcy. Dawkowanie oblicza się według schematu, w oparciu o stan dziecka, jego wagę i nasilenie objawów.
• Oksatsillin - odbiór środków finansowych odbywa się pod nadzorem lekarza, może zostać przydzielony noworodkowi, jeśli istnieją dowody. Terapia antybakteryjna prowadzona jest pod nadzorem lekarza.
• Ospamox - lekarz oblicza dawkę dla dzieci. Określa się ją według schematu (30–60 mg podzielone przez kg wagi i liczbę dawek na dzień).

Uwaga! Prowadzenie antybiotykoterapii u dzieci ma swoje własne niuanse. Z tego powodu nie ma potrzeby przepisywania takich leków dziecku. Istnieje ryzyko pomyłki z dawką i poważnego uszczerbku na zdrowiu dziecka.

Antybiotyki związane z penicyliną mają dobrą skuteczność. Zostały odkryte pod koniec XIX wieku, znalazły szerokie zastosowanie w medycynie. Pomimo faktu, że patogenne mikroorganizmy często mutują, leki z tej klasy są nadal poszukiwane.

Antybiotyki penicylinowe

Antybiotyki penicylinowe charakteryzują się niską toksycznością, rozszerzonym spektrum działania. Antybiotyki penicylinowe mają działanie bakteriobójcze na większość szczepów Gram-dodatnich bakterii Gram-ujemnych, pałeczek Pseudomonas.

Seria penicylin

Wpływ leków z listy antybiotyków penicylinowych zależy od ich zdolności do spowodowania śmierci patogennej mikroflory. Penicyliny działają bakteriobójczo, oddziałując z enzymami bakteryjnymi, zakłócając syntezę ściany bakteryjnej.

Cele dla penicylin to hodowla komórek bakteryjnych. Dla ludzi antybiotyki penicylinowe są bezpieczne, ponieważ błony komórek ludzkich nie zawierają peptydoglikanu bakteryjnego.

Klasyfikacja

Zgodnie z metodą produkcji i właściwościami istnieją dwie główne grupy antybiotyków penicylinowych:

• naturalny - odkryty w 1928 r. przez Fleminga;
• półsyntetyczny - stworzony po raz pierwszy w 1957 roku, kiedy wyizolowano aktywny rdzeń antybiotyku 6-AIC.

Szereg naturalnych penicylin pochodzących z mikrogrybu Penicillum nie jest oporny na bakteryjne enzymy penicylinazowe. Z tego powodu spektrum aktywności serii naturalnych penicylin jest zawężone w porównaniu z grupą leków półsyntetycznych.

Klasyfikacja penicyliny:

• naturalny;
  • fenoksymetylopenicylina - Osp i analogi;
  • benzatyna benzylopenicylina - Retarpen;
  • penicylina benzylowa - penicylina prokainowa;
• półsyntetyczny;
  • aminopenicyliny - amoksycyliny, ampicyliny;
  • antystaphylococcus;
  • anty-pseudomonas;
    • karboksypenicyliny;
    • ureidopenitsillin;
  • chroniony inhibitorem;
  • połączone.

Pod wpływem powszechnego stosowania antybiotyków bakterie nauczyły się wytwarzać enzymy beta-laktamazowe, które niszczą penicyliny w żołądku.

Aby przezwyciężyć zdolność bakterii wytwarzających beta-laktamazy do niszczenia antybiotyków, stworzyli kombinację środków chronionych przed inhibitorami.

Widmo działania

Naturalne penicyliny są aktywne przeciwko bakteriom:

• Gram-dodatnie - Staphylococcus, Streptococcus, Pneumococcus, Listeria, Bacillus;
• Gram-ujemne - meningokoki, gonokoki, Haemophilus ducreyi - powodujące miękką chancre, Pasteurella multocida - powodujące pasturelozę;
• beztlenowce - Clostridia, Fusobacteria, Actinomycetes;
• krętek - leptospira, borrelia, blade krętki.

Spektrum działania półsyntetycznych penicylin jest szersze niż w przypadku naturalnych.

Półsyntetyczne grupy antybiotyków z listy serii penicylin są klasyfikowane według spektrum działania, jak:

• nie jest aktywny dla pseudomonas aeruginosa;
• leki przeciw pestycydom.

Wskazania

Jako leki pierwszego rzutu w leczeniu zakażeń bakteryjnych stosuje się antybiotyki z serii penicylin w leczeniu:

• choroby układu oddechowego - zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli;
• Choroby laryngologiczne - zapalenie ucha, zapalenie migdałków, zapalenie migdałków gardłowych, szkarłatna;
• choroby układu moczowego - zapalenie pęcherza moczowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek
• rzeżączka, kiła;
• infekcje skóry;
• zapalenie kości i szpiku;
• noworodki noworodki;
• zmiany bakteryjne błon śluzowych, tkanki łącznej;
• leptospiroza, promienica;
• zapalenie opon mózgowych.

Naturalne penicyliny

Naturalne benzylopenicyliny są niszczone przez beta-laktamazy i sok żołądkowy. Preparaty z tej grupy są produkowane jako leki do wstrzykiwań:

• przedłużone działanie - analogi o nazwach Bicillins ponumerowanych 1 i 5, sól nowokainy benzylopenicyliny;
• krótko działające sole sodowe, potasowe benzylopenicyliny.

Przedłużone wydzielanie do krwi podczas podawania domięśniowo depot postaci penicylin, które są powoli uwalniane z mięśni do krwi po wstrzyknięciu:

• Bicelliny 1 i 5 - są wyznaczane 1 raz dziennie;
• Sól nowokainowa penicyliny benzylowej - 2 - 3 p. / Dzień.

Aminopenicyliny

Antybiotyki z listy aminopenicylin są skuteczne przeciwko większości zakażeń wywołanych przez bakterie Enterobacteriaceae, Helicobacter pylori, hemophilus bacillus i inne nazwy, głównie bakterie Gram-ujemne.

Lista antybiotyków aminopenicylin z serii penicylin obejmuje leki:

• seria ampicylin;
  • Trihydrat ampicyliny;
  • Ampicylina;
• amoksycylina;
  • Flemoxine Solutab;
  • Ospamox;
  • Amosin;
  • Ecobol.

Aktywność antybiotyków z listy ampicylin i amoksycylin, widma działania leków z tych grup penicylin są podobne.

Antybiotyki z ampicyliną mają słabszy wpływ na pneumokoki, jednak aktywność Ampicyliny i jej analogów o nazwach Ampicillin Akos, Ampicillin Trihydrate jest wyższa w stosunku do Shigella.

Antybiotyki grupy są przepisywane:

• ampicyliny - wewnątrz tabletek i zastrzyków w / m, in / in;
• Amoksycyliny - do podawania doustnego.

Amoksycylina jest skuteczna przeciwko Pseudomonas aeruginosa, ale niektórzy członkowie grupy są niszczeni przez penicylinazy bakteryjne. Penicyliny z grupy antybiotyków ampicylinowych są oporne na enzymy penicylinazowe.

Penicyliny antystaphylococcus

Grupa penicylin przeciw gronkowcom obejmuje antybiotyki o nazwach:

Leki są odporne na penicylinazy gronkowcowe, które niszczą inne antybiotyki penicylinowe. Najbardziej znanym z tej grupy jest antyacetylokokowy lek Oxacillin.

Penicyliny o działaniu przeciwzmarszczkowym

Antybiotyki z tej grupy mają duże spektrum działania niż aminopenicyliny, są skuteczne przeciwko Pseudomonas aeruginosa (Pseudomonas aeruginosa), co powoduje ciężkie zapalenie pęcherza, ropne zapalenie migdałków i infekcje skóry.

Grupa penicylin przeciw panicilli obejmuje:

• karboksypenicyliny - leki;
  • Carbecine;
  • Pyopen;
  • Disodowa karbenicylina;
  • Timentyna;
• grupa ureidopenicylin;
  • Securopen;
  • Azlin;
  • Baypen;
  • pikillina piperacyliny.

Karbenicylina jest dostępna tylko w postaci proszku dla / m, w / w zastrzyku. Antybiotyki z tej grupy są przepisywane dorosłym.

Timentyna jest przepisywana w ciężkich zakażeniach układu moczowo-płciowego, oddechowego. Azlotsylina i jej analogi są przepisywane w zastrzykach z ropnymi stanami septycznymi:

• zapalenie otrzewnej;
• septyczne zapalenie wsierdzia;
• sepsa;
• ropień płuc;
• ciężkie zakażenia dróg moczowych.

Piperacylina jest przepisywana głównie w zakażeniach Klebsiella.

Inhibitorowe, połączone środki

Penicyliny chronione przed inhibitorami to połączone leki, w tym antybiotyk i substancja blokująca aktywność bakteryjnej beta-laktamazy.

Jako inhibitory beta-laktamazy, których jest około 500 gatunków, należą:

• kwas klawulanowy;
• tazobaktam;
• sulbaktam.

Do leczenia infekcji dróg oddechowych, dróg moczowych stosuje się głównie antybiotyki zabezpieczone penicyliną o następujących nazwach:

• amoksycylina + klawunat;
  • Augmentin;
  • Amoxiclav;
  • Amoksyl;
• ampicylina + sulbaktam - Unazin.

Od infekcji występujących na tle osłabionej odporności, przepisz:

• tikarcylina + klawunian - timentyna;
• piperacylina + tazobaktam - Tazotsin.

Połączone leki o działaniu przeciwbakteryjnym obejmują środek przeciwbakteryjny Ampioks i jego analog Ampiox sodu, w tym ampicylinę + oksacylinę.

Ampioks jest dostępny w postaci tabletek i postaci proszku do wstrzykiwań. Ampioks jest stosowany w leczeniu dzieci i dorosłych z powodu ciężkiej sepsy, septycznego zapalenia wsierdzia, zakażenia poporodowego.

Penicyliny dla dorosłych

Lista półsyntetycznych penicylin, które są szeroko stosowane w bólach gardła, zapaleniu ucha, zapaleniu gardła, zapaleniu zatok, zapaleniu płuc, obejmuje leki w pigułkach i zastrzykach:

• Hikontsil;
• Ospamox;
• Amoxiclav;
• Amoxicar;
• Ampicylina;
• Augmentin;
• Flemoxine Solutab;
• Amoxiclav;
• Piperacylina;
• Ticarcillin;

W przypadku ropnego, przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek, bakteryjnego zapalenia pęcherza moczowego, zapalenia cewki moczowej, zapalenia błony śluzowej macicy, zapalenia jajowodu, przepisuje się penicyliny kobietom:

• Augmentin;
• Amoxiclav;
• Ampicylina + sulbaktam;
• Medoclav;
• Piperacylina + tazobaktam;
• Tikarcylina z klawulanianem.

Penicyliny nie są stosowane przeciwko zapaleniu gruczołu krokowego, ponieważ nie wnikają do tkanki gruczołu krokowego.

Jeśli pacjent jest uczulony na penicyliny, pokrzywka i wstrząs anafilaktyczny są możliwe w przypadku leczenia cefalosporynami.

Aby uniknąć reakcji alergicznej, na antybiotyki makrolidowe przepisywane są alergie na antybiotyki beta-laktamowe, którymi są penicyliny i cefalosporyny.

Zaostrzenie przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek u kobiet w ciąży leczyć:

• Ampicylina;
• Amoksycylina + klawulanian;
• Tikarcylina + klawulanian;
• Oksacylina - z zakażeniem gronkowcowym.

Lista antybiotyków nie penicylinowych, które lekarz może przepisać z powodu bólu gardła, zapalenia oskrzeli lub zapalenia płuc podczas ciąży, obejmuje leki:

Penicyliny do leczenia dzieci

Penicyliny są niskotoksycznymi antybiotykami, dlatego często są przepisywane dzieciom z chorobami zakaźnymi.

W leczeniu dzieci pierwszeństwo mają penicyliny chronione przed inhibitorami przeznaczone do spożycia.

Antybiotyki penicylinowe do leczenia dzieci obejmują amoksycylinę i jej analogi, Augmentin, Amoxiclav, Flemoxin i Flemoklav Solyutab.

Stosowana w leczeniu dzieci i form antybiotyku Solutab nie z serii penicylin, lista zawiera analogi o nazwach:

• Vilprafen Solutab;
• Unidox Solutab.

Leki w postaci dyspergowalnych tabletek solutab działają nie mniej skutecznie niż zastrzyki i powodują mniej dziecinny żal i łzy podczas procesu leczenia. Przeczytaj o antybiotykach w postaci dyspergowalnych tabletek musujących na stronie „Antybiotyk Solyutab”.

Od urodzenia lek Ospamox i szereg jego analogów, wytwarzanych w rozpuszczalnych tabletkach, granulkach i proszku do sporządzania zawiesiny, stosuje się w leczeniu dzieci. Wyznaczenie dawki powoduje, że lekarz opiera się na wieku i wadze dziecka.

U dzieci penicyliny mogą gromadzić się w organizmie z powodu niedojrzałości układu moczowego lub choroby nerek. Zwiększone stężenie antybiotyku we krwi działa toksycznie na komórki nerwowe, co objawia się drgawkami.

Gdy pojawią się te objawy, leczenie zostaje przerwane, a antybiotyk z serii penicylin jest zastępowany przez dziecko z innej grupy.

Przeciwwskazania, skutki uboczne penicylin

Przeciwwskazania do stosowania penicyliny obejmują alergie na penicyliny i cefalosporyny. Jeśli w trakcie leczenia pojawi się wysypka, świąd, należy przerwać przyjmowanie leków i skonsultować się z lekarzem.

Alergie na penicyliny mogą objawiać się obrzękiem naczynioruchowym, anafilaksją.

Lista działań niepożądanych w penicylinach jest niewielka. Główną negatywną manifestacją jest tłumienie korzystnej mikroflory jelitowej.

Biegunka, kandydoza, wysypka skórna - to główne skutki uboczne stosowania penicyliny. Rzadziej skutki uboczne tej serii leków objawiają się:

• nudności, wymioty;
• ból głowy;
• rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego;
• obrzęk.

Stosowanie niektórych grup penicylin - benzylopenicylin, karbenicylin, może powodować zaburzenia równowagi elektrolitowej z początkiem hiperkaliemii lub hipernatremii, co zwiększa ryzyko zawału serca, wysokiego ciśnienia krwi.

Szersza lista niepożądanych reakcji w oksacylinie i analogach:

• zaburzenie leukocytów - niska hemoglobina, zmniejszone neutrofile;
• z nerek u dzieci - pojawienie się krwi w moczu;
• gorączka, wymioty, nudności.

Aby zapobiec rozwojowi działań niepożądanych, należy postępować zgodnie z instrukcjami użycia, przyjmować lek w dawce zaleconej przez lekarza.

Więcej informacji na temat każdej grupy antybiotyków penicylinowych można znaleźć w rubryce „Preparaty”.

Antybiotyki, które nie zawierają penicyliny w swoim składzie

Dziś żadna instytucja medyczna nie może obejść się bez antybiotyków. Skuteczne leczenie różnych chorób jest możliwe tylko dzięki powołaniu skutecznej terapii antybiotykowej. Antybiotyk jest obecnie reprezentowany przez szeroką gamę różnych leków mających na celu śmierć patogennego środowiska bakteryjnego.

Pierwszym stworzonym antybiotykiem była penicylina, która w XX wieku pokonała niektóre epidemie i śmiertelne choroby. Obecnie antybiotyki z grupy penicylin są rzadko stosowane w praktyce medycznej ze względu na dużą wrażliwość pacjentów i ryzyko rozwoju alergii.

Grupy antybiotyków bez penicyliny

Terapia antybakteryjna bez użycia składników penicylinowych polega na wyznaczeniu alternatywnych leków innych grup farmakologicznych. Antybiotyki bez penicyliny w dużym asortymencie są dostępne w leczeniu różnych chorób w szpitalu i ambulatoryjnej praktyce u dzieci lub dorosłych.

Grupa cefalosporyn

Cefalosporyny są antybiotykami o szerokim spektrum działania, co jest spowodowane szkodliwym wpływem na wiele grup mikroorganizmów, szczepów i innych patogennych środowisk. Leki z grupy cefalosporyn są dostępne w postaci zastrzyków domięśniowych lub dożylnych. Antybiotyki z tej grupy są przepisywane w następujących warunkach:

• choroby nefrologiczne (odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie kłębuszków nerkowych);
• ogniskowe zapalenie płuc, zapalenie migdałków, ostre nieżyt nosa;
• ciężkie stany zapalne urologiczne i ginekologiczne (na przykład zapalenie pęcherza moczowego):
• jako terapia interwencji chirurgicznych.

Znane cefalosporyny obejmują Ceforal, Supraks, Pancef. Wszystkie antybiotyki z tej serii mają podobne działania niepożądane, na przykład niestrawność (zaburzenia stolca, wysypki skórne, nudności). Główną zaletą antybiotyków jest nie tylko szkodliwy wpływ na wiele szczepów, ale także możliwość leczenia dzieci (w tym okresu noworodkowego). Antybiotyki cefalosporynowe dzielą się na następujące grupy:

I pokolenie

Antybiotyki cefaloksoryny obejmują cefadroksyl i cefaleksynę, cefazolin, cefuroksym.

Stosuje się je w chorobach zapalnych wywołanych przez wiele bakterii beztlenowych, zakażenie gronkowcem, paciorkowce i inne.

Formy uwalniania leku są różnorodne: od tabletek do roztworów do podawania pozajelitowego.

2. generacji

Znane leki z tej grupy: Cefuroksym (wstrzyknięcie), Cefaclor, Cefuroksym Axetil. Leki są szczególnie aktywne przeciwko wielu bakteriom Gram-dodatnim i Gram-ujemnym. Preparaty są dostępne zarówno w postaci roztworów, jak iw postaci tabletek.

III generacja

Antybiotyki z tej serii są powiązane z szerokim spektrum działań. Leki wpływają na prawie wszystkie mikroorganizmy i są znane pod następującymi nazwami:

• Ceftriakson;
• Ceftazydym;
• Cefoperazon;
• Cefotaksym;
• Cefiksym i Ceftibuten.

Formy uwalniania - zastrzyki do podawania dożylnego lub domięśniowego. Wraz z wprowadzeniem leku często miesza się z roztworem soli lub lidokainy w celu zmniejszenia bólu. Lek i dodatkowe składniki miesza się w jednej strzykawce.

IV pokolenie

Grupę reprezentuje tylko jeden lek - Cefepim. Przemysł farmakologiczny wytwarza lek w postaci proszku, który rozcieńcza się tuż przed podaniem drogą pozajelitową lub domięśniową.

Niszczący wpływ antybiotyku jest naruszeniem syntezy ściany ciała jednostki mikrobiologicznej na poziomie komórkowym. Główne zalety to możliwość leczenia ambulatoryjnego, łatwość stosowania, stosowanie u małych dzieci, minimalne ryzyko działań niepożądanych i powikłań.

Grupa makrolidowa

Antybiotyki makrolidowe to nowa generacja leków, których struktura to pełny makrocykliczny pierścień laktonowy. Zgodnie z rodzajem struktury molekularno-atomowej grupa ta otrzymała taką nazwę. Kilka rodzajów makrolidów różni się od liczby atomów węgla w składzie molekularnym:

Makrolidy są szczególnie aktywne wobec wielu Gram-dodatnich bakterii kokosowych, a także dla patogenów działających na poziomie komórkowym (na przykład mykoplazmy, legionele, campylobacter). Makrolidy mają najmniejszą toksyczność, nadają się do leczenia chorób zapalnych górnych dróg oddechowych (zapalenie zatok, koklusz, zapalenie ucha środkowego różnych klasyfikacji). Lista leków makrolidowych jest następująca:

• Erytromycyna. Antybiotyk, jeśli to konieczne, jest dozwolony nawet podczas ciąży i laktacji, pomimo zapewnienia silnego działania przeciwbakteryjnego.
• Spiramycyna. Lek osiąga wysokie stężenia w tkance łącznej wielu narządów. Wysoce aktywny przeciwko bakteriom dostosowanym z wielu powodów do 14 i 15-członowych makrolidów.
• Klarytromycyna. Wskazane jest podawanie antybiotyków podczas aktywacji patogennej aktywności Helicobacter i atypowych mykobakterii.
• Roksytromycyna i azytromycyna. Leki są znacznie łatwiej tolerowane przez pacjentów niż inne gatunki z tej samej grupy, ale ich dzienna dawka powinna być wyjątkowo zminimalizowana.
• Josamycyna Skuteczny przeciwko szczególnie opornym bakteriom, takim jak gronkowce i paciorkowce.

Liczne badania medyczne potwierdziły niewielką szansę wystąpienia działań niepożądanych. Główną wadą jest szybki rozwój oporności różnych grup mikroorganizmów, co tłumaczy brak wyników terapeutycznych u niektórych pacjentów.

Grupa fluorochinolonowa

Antybiotyki fluorochinolowe nie zawierają penicyliny i jej składników, ale są stosowane w leczeniu najbardziej ostrych i ciężkich chorób zapalnych.

Należą do nich ropne obustronne zapalenie ucha środkowego, ciężkie obustronne zapalenie płuc, odmiedniczkowe zapalenie nerek (w tym postaci przewlekłe), salmonelloza, zapalenie pęcherza moczowego, czerwonka i inne.

Do fluorochinolu należą następujące leki:

Pierwszy rozwój tej grupy antybiotyków należy do XX wieku. Najbardziej znane fluorochinole mogą należeć do różnych pokoleń i rozwiązywać indywidualne problemy kliniczne.

I pokolenie

Znanymi lekami z tej grupy są Negram i Nevigremon. Podstawą antybiotyków jest kwas nalidyksowy. Preparaty szkodliwie wpływają na następujące rodzaje bakterii:

• Proteas i Klebsiella;
• shigella i salmonella.

Dla antybiotyków z tej grupy charakteryzuje się silną przepuszczalnością, wystarczającą ilością negatywnych skutków przyjęcia. Zgodnie z wynikami badań klinicznych i laboratoryjnych, antybiotyk potwierdził bezwzględną bezużyteczność w leczeniu ziarniaków Gram-dodatnich, niektórych mikroorganizmów beztlenowych, sygnalizacji ropy (w tym typu szpitalnego).

2. generacji

Antybiotyki drugiej generacji pochodzą z połączenia atomów chloru i cząsteczek chinoliny. Stąd nazwa - grupa fluorochinolonów. Lista antybiotyków z tej grupy jest reprezentowana przez następujące leki:

• Cyprofloksacyna (Ciprinol i Tsiprobay). Lek jest przeznaczony do leczenia chorób górnych i dolnych dróg oddechowych, układu moczowego, jelit i narządów w obszarze nadbrzusza. Antybiotyk jest również przepisywany w niektórych poważnych stanach zakaźnych (posocznica pospolita, gruźlica płuc, wrzód syberyjski, zapalenie gruczołu krokowego).
• Norfloksacyna (Nolitsin). Lek jest skuteczny w leczeniu chorób dróg moczowych, zmian zakaźnych w nerkach, żołądku i jelitach. Taki ukierunkowany efekt wynika z osiągnięcia maksymalnego stężenia substancji czynnej w tym konkretnym narządzie.
• Ofloksacyna (Tarivid, Ofloksin). Niszczą patogeny zakażeń chlamydiami, pneumokoki. Lek ma mniejszy wpływ na beztlenowe środowisko bakteryjne. Często staje się antybiotykiem przeciwko ciężkim zakaźnym ogniskom na skórze, tkance łącznej, aparaturze stawowej.
• Pefloksacyna (abaktalna). Jest stosowany w zakażeniach opon mózgowych i innych ciężkich patologiach. W badaniach leku ujawniono najgłębszą penetrację do powłoki jednostki bakteryjnej.
• Lomefloxacin (Maksakvin). Antybiotyk praktycznie nie jest stosowany w praktyce klinicznej ze względu na brak odpowiedniego działania na zakażenia beztlenowe, infekcje pneumokokowe. Jednak poziom biodostępności leku osiąga 99%.

Antybiotyki drugiej generacji są przepisywane w poważnych sytuacjach chirurgicznych i są stosowane u pacjentów w dowolnej grupie wiekowej. Tutaj głównym czynnikiem jest ryzyko śmierci, a nie pojawienie się jakichkolwiek skutków ubocznych.

III, IV pokolenie

Lewofloksacyna (inaczej Tavanic), stosowana w przewlekłym zapaleniu oskrzeli, ciężkiej obturacji oskrzeli w innych patologiach, wągliku i chorobach górnych dróg oddechowych, powinna być przypisana głównym lekom farmakologicznym trzeciej generacji.

Moxifloxacin (farmakol. Avelox), znany ze swojego działania hamującego na mikroorganizmy gronkowcowe, można przypisać czwartej generacji. Avelox jest jedynym lekiem, który jest skuteczny przeciwko mikroorganizmom beztlenowym, które nie tworzą zarodników.

Antybiotyki różnych grup mają specjalne wskazania, wskazania, a także przeciwwskazania do stosowania. W związku z niekontrolowanym stosowaniem antybiotyków bez penicyliny i innych, ustawa została wydana na leki na receptę z sieci aptecznych.

Takie wprowadzenie jest bardzo niezbędnym lekarstwem ze względu na odporność wielu środowisk patogennych na nowoczesne antybiotyki. Penicyliny nie są powszechnie stosowane w praktyce medycznej od ponad 25 lat, można więc założyć, że ta grupa leków będzie skutecznie oddziaływać na nowe rodzaje mikroflory bakteryjnej.

Wideo

Film opowiada, jak szybko leczyć przeziębienie, grypę lub ARVI. Opinia doświadczonego lekarza.