Antybiotyki na zapalenie oskrzeli

Burza z piorunami w okresie jesienno-wiosennym - zapalenie oskrzeli. Często zaczyna się od zwykłego przeziębienia i innych chorób układu oddechowego - ból gardła lub zapalenie zatok. Jak prawidłowo leczyć zapalenie oskrzeli, powie tylko lekarz. Wiele osób unika stosowania silnych leków i jest leczonych środkami ludowymi. Często staje się to powodem przejścia objawów zapalenia oskrzeli w przewlekłym przebiegu choroby. Antybiotyki przeciwko zapaleniu oskrzeli nie powinny być przyjmowane niezależnie - należy skonsultować się z lekarzem.

Schemat leczenia zapalenia oskrzeli i zapalenia płuc z antybiotykami

Leczenie zapalenia dróg oddechowych odbywa się w szpitalu lub ambulatorium. Łagodne zapalenie oskrzeli jest skutecznie eliminowane w domu, przewlekłe lub ostre objawy wymagają hospitalizacji. Zapalenie oskrzeli i zapalenie płuc są podstępnymi chorobami, więc nie należy samoleczyć. Dla dorosłych i dzieci lekarze przepisują różne antybiotyki i stosują różne procedury odnowy biologicznej. Zatem antybiotyki na zapalenie oskrzeli i schemat leczenia zależą od:

• wiek;
• skłonność do alergii;
• charakter choroby (ostra, przewlekła);
• rodzaj patogenu;
• parametry stosowanych leków (szybkość i spektrum działania, toksyczność).

Antybiotyki wywierają silny wpływ na ludzkie ciało, a ich bezmyślne użycie może zaszkodzić i nie pomóc. Na przykład stosowanie silnych leków w zapobieganiu zapaleniu oskrzeli może mieć odwrotny skutek. Stałe przyjmowanie antybiotyków hamuje odporność, przyczynia się do pojawienia się dysbakteriozy, adaptacji szczepów chorobowych do stosowanych leków. Dlatego nie można powiedzieć, że antybiotyki są najlepszym lekarstwem na zapalenie oskrzeli. Leczenie obturacyjnego zapalenia oskrzeli za pomocą antybiotyków jest zalecane w przypadku:

• jeśli występuje wysoka temperatura (ponad 38 stopni), która trwa dłużej niż 3 dni;
• ropna plwocina;
• przewlekły charakter choroby - leczenie przez ponad miesiąc nie przynosi poprawy.
• objawiające się ciężkimi objawami podczas zaostrzenia.
• Jeśli analiza plwociny zidentyfikowała patogeny o charakterze bakteryjnym lub nietypowym.

U dorosłych

Jakie antybiotyki pić u dorosłych z zapaleniem oskrzeli? Stosuje się specyficzny schemat leczenia w zależności od ciężkości choroby, jej przebiegu i wieku pacjenta. W przypadku ostrego zapalenia oskrzeli przepisywane są leki z grupy penicylin - Amoksycylina, Erytromycyna. W przewlekłym można stosować Amoxiclav, Augmentin. Jeśli ta grupa leków nie pomoże, przejdź do stosowania Rovamycin, Sumamed itp.

W przypadku osób starszych przepisywane są Flemoxin, Azithromycin, Suprax, Ceftriaxone. Jeśli analiza plwociny nie została przeprowadzona, preferowane są antybiotyki o szerokim spektrum działania: Ampicylina, Streptotsillin, Tetratsikin itp. Po analizie lekarz zalecił działanie skierowane na leki. Decyzję o tym, które antybiotyki należy przyjmować w przypadku zapalenia oskrzeli u dorosłych, podejmuje lekarz prowadzący. W każdym przypadku należy przestrzegać następujących wytycznych dotyczących leczenia:

1. Leki przyjmowane są ściśle według instrukcji (dawkowanie, harmonogram) w regularnych odstępach czasu.
2. Niedopuszczalne jest pominięcie przyjmowania tabletek.
3. Jeśli objawy zapalenia oskrzeli zniknęły - nie można samowolnie przerwać leczenia.

Dowiedz się więcej o przyjmowaniu antybiotyków na zapalenie płuc.

U dzieci

W przeciwieństwie do dorosłych leczenie zapalenia oskrzeli u dzieci z antybiotykami jest niezwykle niepożądane i niebezpieczne. Używanie narkotyków jest dozwolone tylko w przypadku podejrzenia choroby zakaźnej. Dzieci powinny zażywać leki penicylinowe. Dla dzieci z astmą, azytromycyną, dozwolona jest erytromycyna. Reszta schematu leczenia dziecka jest standardem i ma na celu wyeliminowanie objawów. Przypisz:

• odpoczynek w łóżku, opieka nad dziećmi;
• leki zmniejszające temperaturę;
• środki na kaszel i ból gardła;
• wykorzystanie tradycyjnej medycyny.

Antybakteryjne grupy leków nowej generacji

Penicyliny (oksacylina, ampicylina, tikarcylina, piperacylina). Grupa leków obejmuje takie jak „Amoxiclav”, „Augmentin”, „Panklav” itp. Mają one działanie bakteriobójcze, wpływają na powstawanie ściany białka szkodliwej bakterii, w wyniku czego umierają. Leki z nim są uważane za najbezpieczniejsze. Jedyny minus - właściwość inicjowania reakcji alergicznych. Jeśli choroba się rozpocznie i leki z penicyliną nie przyniosą pożądanego efektu, przejdź do silnych leków.

Makrolidy. Rozległa grupa leków, w tym erytromycyna, oleandomycyna, midekamityna, dirytromycyna, telitromycyna, roksytromycyna, klarytromycyna. Żywymi przedstawicielami makrolidów na rynku farmakologicznym są leki „Erytromycyna”, „Claritsin”, „Sumamed”. Mechanizm działania ma na celu zakłócenie życia komórki mikrobiologicznej. Pod względem bezpieczeństwa makrolidy są mniej szkodliwe niż tetracykliny, fluorochinole, bardziej niebezpieczne niż penicyliny, ale są dobrze dostosowane do osób cierpiących na alergie. W połączeniu z penicylinami zmniejszają ich skuteczność.

Fluorochinolony (pefloksacyna, lomefloksacyna, sparfloksacyna, hemifloksacyna, moksyfloksacyna). Leki na rynku to Afelox, Afenoxin i leki o tej samej nazwie jako główny składnik aktywny, taki jak Moxifloxacin. Ta grupa jest specjalnie stosowana jako lek na zapalenie oskrzeli. Jest mianowana tylko wtedy, gdy poprzednie dwie grupy antybiotyków nie działały na czynnik sprawczy.

Cefalosporyny (substancje czynne - cefaleksyna, cefaklor, cefoperazon, cefepim). Zgodnie z rodzajem patogenu, Cefalexin, Cefuroxime Axetil i Cefotaxime są przepisywane pacjentowi. Ograniczone do niektórych patogenów. Na przykład takie antybiotyki nie mają żadnego wpływu na pneumokoki, chlamydię, mikroplazmę, Listerię. Leki pierwszej generacji praktycznie nie są wchłaniane do krwi i dlatego są przepisywane w postaci zastrzyków.

Skuteczne antybiotyki w zapaleniu oskrzeli i zapaleniu płuc

Antybiotyki na zapalenie oskrzeli

Burza z piorunami w okresie jesienno-wiosennym - zapalenie oskrzeli. Często zaczyna się od zwykłego przeziębienia i innych chorób układu oddechowego - ból gardła lub zapalenie zatok. Jak prawidłowo leczyć zapalenie oskrzeli, powie tylko lekarz. Wiele osób unika stosowania silnych leków i jest leczonych środkami ludowymi. Często staje się to powodem przejścia objawów zapalenia oskrzeli w przewlekłym przebiegu choroby. Antybiotyki przeciwko zapaleniu oskrzeli nie powinny być przyjmowane niezależnie - należy skonsultować się z lekarzem.

Schemat leczenia zapalenia oskrzeli i zapalenia płuc z antybiotykami

Leczenie zapalenia dróg oddechowych odbywa się w szpitalu lub ambulatorium. Łagodne zapalenie oskrzeli jest skutecznie eliminowane w domu, przewlekłe lub ostre objawy wymagają hospitalizacji. Zapalenie oskrzeli i zapalenie płuc są podstępnymi chorobami, więc nie należy samoleczyć. Dla dorosłych i dzieci lekarze przepisują różne antybiotyki i stosują różne procedury odnowy biologicznej. Zatem antybiotyki na zapalenie oskrzeli i schemat leczenia zależą od:

• wiek;
• skłonność do alergii;
• charakter choroby (ostra, przewlekła);
• rodzaj patogenu;
• parametry stosowanych leków (szybkość i spektrum działania, toksyczność).

Antybiotyki wywierają silny wpływ na ludzkie ciało, a ich bezmyślne użycie może zaszkodzić i nie pomóc. Na przykład stosowanie silnych leków w zapobieganiu zapaleniu oskrzeli może mieć odwrotny skutek. Stałe przyjmowanie antybiotyków hamuje odporność, przyczynia się do pojawienia się dysbakteriozy, adaptacji szczepów chorobowych do stosowanych leków. Dlatego nie można powiedzieć, że antybiotyki są najlepszym lekarstwem na zapalenie oskrzeli. Leczenie obturacyjnego zapalenia oskrzeli za pomocą antybiotyków jest zalecane w przypadku:

• jeśli występuje wysoka temperatura (ponad 38 stopni), która trwa dłużej niż 3 dni;
• ropna plwocina;
• przewlekły charakter choroby - leczenie przez ponad miesiąc nie przynosi poprawy.
• objawiające się ciężkimi objawami podczas zaostrzenia.
• Jeśli analiza plwociny zidentyfikowała patogeny o charakterze bakteryjnym lub nietypowym.

U dorosłych

Jakie antybiotyki pić u dorosłych z zapaleniem oskrzeli? Stosuje się specyficzny schemat leczenia w zależności od ciężkości choroby, jej przebiegu i wieku pacjenta. W przypadku ostrego zapalenia oskrzeli przepisywane są leki z grupy penicylin - Amoksycylina, Erytromycyna. W przewlekłym można stosować Amoxiclav, Augmentin. Jeśli ta grupa leków nie pomoże, przejdź do stosowania Rovamycin, Sumamed itp.

W przypadku osób starszych przepisywane są Flemoxin, Azithromycin, Suprax, Ceftriaxone. Jeśli analiza plwociny nie została przeprowadzona, preferowane są antybiotyki o szerokim spektrum działania: Ampicylina, Streptotsillin, Tetratsikin itp. Po analizie lekarz zalecił działanie skierowane na leki. Decyzję o tym, które antybiotyki należy przyjmować w przypadku zapalenia oskrzeli u dorosłych, podejmuje lekarz prowadzący. W każdym przypadku należy przestrzegać następujących wytycznych dotyczących leczenia:

1. Leki przyjmowane są ściśle według instrukcji (dawkowanie, harmonogram) w regularnych odstępach czasu.
2. Niedopuszczalne jest pominięcie przyjmowania tabletek.
3. Jeśli objawy zapalenia oskrzeli zniknęły - nie można samowolnie przerwać leczenia.

U dzieci

W przeciwieństwie do dorosłych leczenie zapalenia oskrzeli u dzieci z antybiotykami jest niezwykle niepożądane i niebezpieczne. Używanie narkotyków jest dozwolone tylko w przypadku podejrzenia choroby zakaźnej. Dzieci powinny zażywać leki penicylinowe. Dla dzieci z astmą, azytromycyną, dozwolona jest erytromycyna. Reszta schematu leczenia dziecka jest standardem i ma na celu wyeliminowanie objawów. Przypisz:

• odpoczynek w łóżku, opieka nad dziećmi;
• leki zmniejszające temperaturę;
• środki na kaszel i ból gardła;
• wykorzystanie tradycyjnej medycyny.

Antybakteryjne grupy leków nowej generacji

Penicyliny (oksacylina, ampicylina, tikarcylina, piperacylina). Grupa leków obejmuje takie jak „Amoxiclav”, „Augmentin”, „Panklav” itp. Mają one działanie bakteriobójcze, wpływają na powstawanie ściany białka szkodliwej bakterii, w wyniku czego umierają. Leki z nim są uważane za najbezpieczniejsze. Jedyny minus - właściwość inicjowania reakcji alergicznych. Jeśli choroba się rozpocznie i leki z penicyliną nie przyniosą pożądanego efektu, przejdź do silnych leków.

Makrolidy. Rozległa grupa leków, w tym erytromycyna, oleandomycyna, midekamityna, dirytromycyna, telitromycyna, roksytromycyna, klarytromycyna. Żywymi przedstawicielami makrolidów na rynku farmakologicznym są leki „Erytromycyna”, „Claritsin”, „Sumamed”. Mechanizm działania ma na celu zakłócenie życia komórki mikrobiologicznej. Pod względem bezpieczeństwa makrolidy są mniej szkodliwe niż tetracykliny, fluorochinole, bardziej niebezpieczne niż penicyliny, ale są dobrze dostosowane do osób cierpiących na alergie. W połączeniu z penicylinami zmniejszają ich skuteczność.

Fluorochinolony (pefloksacyna, lomefloksacyna, sparfloksacyna, hemifloksacyna, moksyfloksacyna). Leki na rynku to Afelox, Afenoxin i leki o tej samej nazwie jako główny składnik aktywny, taki jak Moxifloxacin. Ta grupa jest specjalnie stosowana jako lek na zapalenie oskrzeli. Jest mianowana tylko wtedy, gdy poprzednie dwie grupy antybiotyków nie działały na czynnik sprawczy.

Cefalosporyny (substancje czynne - cefaleksyna, cefaklor, cefoperazon, cefepim). Zgodnie z rodzajem patogenu, Cefalexin, Cefuroxime Axetil i Cefotaxime są przepisywane pacjentowi. Ograniczone do niektórych patogenów. Na przykład takie antybiotyki nie mają żadnego wpływu na pneumokoki, chlamydię, mikroplazmę, Listerię. Leki pierwszej generacji praktycznie nie są wchłaniane do krwi i dlatego są przepisywane w postaci zastrzyków.

Jakie są najskuteczniejsze antybiotyki?

Amoksycylina. Forma uwalniania - kapsułki i granulki. Dorośli przyjmują 500 mg (1-2 kapsułki) 3 razy dziennie, jeśli ciężkie zapalenie oskrzeli jest podwojone do 1000 mg. Dziecko jest przepisywane od 100 do 250 mg dziennie, w zależności od wieku. Aby ułatwić dzieciom korzystanie z zawiesiny, przygotowuje się zawiesinę - antybiotyk rozcieńcza się w pół szklanki wody i wstrząsa. Sposób podawania jest tylko doustny, przez wstrzyknięcie lek nie jest podawany.

Sumamed. Jest stosowany w zapaleniu oskrzeli i zapaleniu płuc. Nieużywany przez pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby i nerek. Dostępne tabletki, kapsułki, proszek do sporządzania zawiesin. Dawkowanie dla dorosłych - 500 mg dziennie, kurs 3-5 dni. Dawkę dla dzieci określa się wagowo - 5-30 mg leku na 1 kg. Bardziej dokładne i prawidłowe dawkowanie powie tylko specjalista, nie lekceważ opinii lekarskiej.

Lewofloksacyna i moksyfloksacyna. Umieszczony jako antybiotyk w przewlekłym zapaleniu oskrzeli u dorosłych (powyżej 18 lat). Wysoce skuteczny w zapaleniu płuc, zapaleniu zatok, odmiedniczkowym zapaleniu nerek, zakażeniach o różnej etiologii. Stosowaniu tego antybiotyku towarzyszy obfite picie. Należy unikać bezpośredniego kontaktu ze światłem ultrafioletowym dowolnego pochodzenia. Wydanie formularza - pigułki. Dawkowanie - 1-2 razy dziennie, 500 mg.

Cefazolina. Dostępny w proszku do infuzji i iniekcji. Metody podawania - tylko dożylnie i domięśniowo. Dla dorosłych 3-4 wstrzyknięcia dziennie są wykonywane przez 0,25-1 g. Kurs leczenia trwa 7-10 dni. Dawka pediatryczna jest określana proporcjonalnie do masy dziecka - 25-50 mg na 1 kg. Ukłucie - 3-4 razy dziennie. Jeśli pacjenci mają zaburzenia czynności nerek, przeprowadza się dostosowanie dawki.

Efekty uboczne

Antybiotyki, ze względu na swój charakter, mają obszerną listę skutków ubocznych. Ze strony przewodu pokarmowego - biegunka, wymioty, dysbioza, zaparcia, ból brzucha, niestrawność, wzdęcia, suchość w ustach. Na części narządów moczowych - swędzenie, impotencja, niewydolność nerek, krew w moczu. Na części układu ruchu - zawroty głowy, zapalenie stawów, osłabienie mięśni, drętwienie kończyn, porażenie. Reakcje skórne to pokrzywka, świąd i reakcje alergiczne.

Jak leczyć zapalenie oskrzeli za pomocą antybiotyków: lista najlepszych leków

Zapalenie oskrzeli jest procesem zapalnym, który rozwija się w oskrzelach. Może być kilka typów, z których każdy ma charakterystyczne objawy i specyficzne leczenie, które lekarz musi przepisać. Pamiętaj, że samoleczenie tak poważnej choroby jak zapalenie oskrzeli w domu jest po prostu niebezpieczne!

Rodzaje i objawy

Proces zapalny może występować w następujących postaciach:

• ropny - plwocina wydzielana podczas kaszlu, zawiera domieszkę ropy; Bardziej szczegółowo, jak leczyć ropne zapalenie oskrzeli u dorosłych, można dowiedzieć się czytając ten artykuł.
• ropny surowiczy - charakteryzuje się uwalnianiem specyficznej plwociny, charakteryzującej się szarym kolorem i obecnością „włókien” / wkładów ropy;
• włóknisty - plwocina u pacjenta jest bardzo lepka i gęsta, słabo oddzielona, ​​co powoduje zwężenie światła oskrzeli, aw rezultacie ataki skurczów oskrzeli;
• krwotoczny - proces zapalny wpływa na naczynia krwionośne, przerzedzając ich ściany, a krew dostaje się do plwociny;
• Nieżyt nosa jest najczęstszą postacią zapalenia oskrzeli, charakteryzującą się gromadzeniem dużych ilości śluzu w górnych oskrzelach.

Jak leczy się nowoczesne środki przewlekłego obturacyjnego zapalenia oskrzeli, jest to wskazane w artykule.

Jak leczyć przewlekłe zapalenie oskrzeli antybiotykami, warto przeczytać informacje w tym artykule.

Czy można oddychać nad ziemniakami na zapalenie oskrzeli wskazano w artykule tutaj: http://prolor.ru/g/lechenie/stoit-dyshat-nad-kartoshkoj-pri-prostude-kashle.html

Ta choroba może mieć inny przebieg:

• ostre zapalenie oskrzeli - zawsze zaczyna się nagle, towarzyszy mu ból w klatce piersiowej (nawet przy głębokim oddychaniu), napadowy kaszel i gorączka;
• przewlekłe zapalenie oskrzeli - jest konsekwencją nieleczonej ostrej postaci, ma wszystkie powyższe główne objawy zapalenia oskrzeli, ale w mniej wyraźnej postaci, a hipertermia (gorączka) może być całkowicie nieobecna.

Podczas badania pacjenta i diagnozy lekarz niekoniecznie różnicuje zapalenie oskrzeli i zgodnie z podstawą funkcjonalną:

• nieobciążający - nie obserwuje się zwężenia oskrzeli, nagłych skurczów oskrzeli i uduszenia;
• obturacyjny - ze względu na dużą ilość lepkiej plwociny lub ze względu na cechy anatomiczne ciała pacjenta występuje znaczne zwężenie światła oskrzeli. W tym przypadku pacjent skarży się na duszność, ataki duszności, któremu towarzyszy napięty suchy kaszel. Ale jak leczyć obturacyjne zapalenie oskrzeli u dzieci, możesz dowiedzieć się czytając ten artykuł.

Antybiotyki na zapalenie oskrzeli

Tylko antybiotyki przyczyniają się do wyleczenia zapalenia oskrzeli, inne środki tylko ułatwiają stan pacjenta

Wielu, którzy zauważyli pierwsze objawy rozważanej choroby, rozpoczyna leczenie zapalenia oskrzeli za pomocą propolisu, sody, czosnku i innych środków ludowych oraz zwykłych tabletek na kaszel - jest to zasadniczo błędne! Tylko leki przeciwbakteryjne (antybiotyki) mogą uwolnić się bezpośrednio od zapalenia i drobnoustrojów chorobotwórczych (zapalenie oskrzeli ma zakaźną etiologię), a wszystkie inne metody leczenia i środki lecznicze tylko złagodzą stan pacjenta. Nie oznacza to, że trzeba natychmiast i bezwarunkowo poddać się kuracji antybiotykowej - nadal trzeba skonsultować się z lekarzem, ale jaki rodzaj antybiotyku jest najczęściej stosowany u dzieci z zapaleniem oskrzeli, podaje artykuł.

Ważne: w ostrym zapaleniu oskrzeli antybiotyki nie są wcale przepisywane - ta forma procesu zapalnego ma etiologię wirusową, a omawiane leki są absolutnie bezużyteczne w walce o zdrowie z wirusami.

Antybiotyki mogą być przepisywane w pigułkach i zastrzykach, ale najczęściej stosowana jest postać tabletek leków - pozwala na poddanie się całemu cyklowi leczenia w warunkach ambulatoryjnych, bez konieczności pozostawania w szpitalu. Lekarze mogą przepisać zastrzyki lekami przeciwbakteryjnymi w następujących przypadkach:

• temperatura ciała osiąga najwyższe granice i utrzymuje się na tym poziomie przez ponad dzień;
• w plwocinie jest ropa;
• obserwuje się skurcz oskrzeli i ciężką duszność.

Ponadto antybiotyki można również stosować podczas inhalacji za pomocą nebulizatora - jest to ogólnie uważane za najbardziej skuteczną metodę leczenia: lek dostaje się bezpośrednio na ściany oskrzeli dotknięte procesem zapalnym i działa miejscowo.

Antybiotyki starego pokolenia

Augmentin jest jednym z popularnych narzędzi starego pokolenia.

Najczęściej w leczeniu zapalenia oskrzeli różnych form i typów lekarze przepisują penicyliny - preparaty starego pokolenia, ale to nie czyni ich mniej skutecznymi. Zalecane leki:

Zalecane dawkowanie: 625 mg na dawkę. Powinno być 3 takie przyjęcia dziennie (co 8 godzin). Ważne: penicyliny dają bardzo dobry efekt, ale częściej wykrywa się oporność na te leki bakterii chorobotwórczych, które wywołały zapalenie oskrzeli. Dlatego lek jest przepisywany pacjentowi, następnie monitoruje się rozwój choroby (przez 3 dni), a przy braku pozytywnych zmian antybiotyk zastępuje się innym, bardziej skutecznym.

Makrolidy

Jeśli pacjent ma indywidualną nietolerancję i / lub nadwrażliwość na antybiotyki penicylinowe, przypisuje się mu makrolidy. Obejmują one:

Produkowane są najczęściej w postaci tabletek, więc dawkę oblicza się w następujący sposób: 1 tabletka na odbiór, stosowanie należy wykonywać co 6-8 godzin.

Nowoczesne antybiotyki

Przy obturacyjnym zapaleniu oskrzeli przepisywane są antybiotyki nowej generacji - cefalosporyny, które wstrzykuje się do organizmu tylko domięśniowo lub dożylnie (w ciężkich przypadkach). Obejmują one:

• Lewofloksacyna;
• Ceftriakson;
• Cyprofloksacyna;
• Cefuroksym.

Uwaga: dokładna dawka musi być przepisana przez lekarza prowadzącego - zależy to od ciężkości choroby, ogólnego stanu pacjenta, „zaniedbania” procesu zapalnego.

Fluorochinolony

Jeśli u pacjenta wcześniej rozpoznano przewlekłe zapalenie oskrzeli, przy pierwszych oznakach zaostrzenia należy przyjąć fluorochinolony - antybiotyki o szerokim spektrum działania, identyczne z cefalosporynami, ale bardziej miękkie / łagodniejsze. Najczęściej przepisywane:

• Moksyfloksacyna;
• Lefofloksacyna;
• Cyprofloksacyna.

Zaleca się przeprowadzenie leczenia krótkim kursem siedmiodniowym, podawanie któregokolwiek z powyższych leków domięśniowo dwa razy dziennie. Jaka ilość leku jest potrzebna na jeden zastrzyk może być ustalona tylko przez lekarza - w tym przypadku nierozsądne jest podejmowanie decyzji samodzielnie.

Przewlekła postać zapalenia oskrzeli jest zawsze i bezwarunkowo leczona antybiotykami - pomogą „doprowadzić” proces zapalny do etapu długotrwałej remisji.

Antybiotyki i nebulizator

Wdychanie nebulizatora jest szczególnie skuteczne w przypadku zapalenia oskrzeli.

Antybiotyki można również stosować do przeprowadzania inhalacji za pomocą nebulizatora - efekt będzie zapewniony niemal natychmiast, ponieważ w tym przypadku lek będzie działał kierunkowo / lokalnie i natychmiast po spożyciu. Najczęściej w przypadku tego typu leczenia przepisywany jest Fluimucil - lek zawierający zarówno środek przeciwbakteryjny, jak i specjalny do rozrzedzania plwociny. Antybiotyk jest produkowany w postaci proszku - trzeba wziąć jedno opakowanie i rozpuścić je w małej ilości chlorku sodu (maksymalnie 5 ml), a powstały płyn dzieli się na dwie inhalacje dziennie.

Inhalacje fluimucilem są najbardziej skuteczne w ropnym zapaleniu oskrzeli, ale mogą być również przepisywane w przypadku innych rodzajów chorób zapalnych, o których mowa.

Wskazania / Przeciwwskazania

Antybiotyki są dość silnymi lekami, które mają kategoryczne wskazania i przeciwwskazania. Nie możesz bezmyślnie przyjmować środków przeciwbakteryjnych - w większości przypadków są one całkowicie bezużyteczne, ale ich negatywny wpływ na pracę jelit, wątroby i nerek może już mieć (tzw. Efekty uboczne). Dla tych, którzy chcą wiedzieć bardziej szczegółowo, ile dni pić antybiotyki na zapalenie oskrzeli, można dowiedzieć się z artykułu. Dlatego należy znać jasne wskazania do przepisywania / stosowania antybiotyków w leczeniu różnych form / typów zapalenia oskrzeli:

• graniczna wysoka temperatura ciała, której nie można zmniejszyć za pomocą konwencjonalnego leku przeciwgorączkowego;
• zawartość ropnej plwociny;
• rozwijające się skurcze oskrzeli;
• uprzednio rozpoznane przewlekłe zapalenie oskrzeli.

Surowo zabrania się przepisywania lekarzy lub samodzielnego przyjmowania antybiotyków, gdy:

• choroby układu moczowego ciężki przebieg - niewydolność nerek / nefropatia;
• zaburzenia czynności wątroby - selektywnie, na przykład, w niektórych postaciach zapalenia wątroby;
• choroba wrzodowa przewodu pokarmowego (żołądek / dwunastnica).

Ważne: konieczne jest wyeliminowanie reakcji alergicznej na antybiotyki - może się szybko rozwijać, co prowadzi do wstrząsu anafilaktycznego i obrzęku naczynioruchowego.

Uwaga: jeśli na krótko przed rozwojem zapalenia oskrzeli, pacjent był już leczony lekami przeciwbakteryjnymi dowolnej grupy, to fundusze te będą całkowicie bezużyteczne w leczeniu jakiegokolwiek rodzaju zapalenia oskrzeli.

Możliwe komplikacje

Ignorując objawy zapalenia oskrzeli, samoleczenia, odmowy stosowania leków przeciwbakteryjnych mogą rozwinąć się całkiem poważne powikłania zapalenia oskrzeli:

• zapalenie płuc i odma opłucnowa;
• astma oskrzelowa - obturacyjne zapalenie oskrzeli jest szczególnie niebezpieczne w tym zakresie;
• nadciśnienie płucne;
• rozedma płuc;
• rozstrzenie oskrzeli.

Uwaga: ostre zapalenie oskrzeli z dobrze przeprowadzonym leczeniem można szybko wyleczyć, w przeciwnym razie forma choroby zostanie z pewnością zastąpiona przez postać przewlekłą.

Wideo

Z tego filmu dowiesz się o prawidłowym leczeniu przewlekłego zapalenia oskrzeli:

Częste nawroty przewlekłego zapalenia oskrzeli, przewlekła obturacyjna, ropna i / lub nieżytowa postać choroby mogą prowadzić do rozwoju stanu zapalnego w innych narządach i układach ciała - zapalenie ucha (ostre / przewlekłe), zapalenie migdałków (wyrównane / zdekompensowane) uważa się za powikłania.

Leczenie zapalenia oskrzeli antybiotykami

Zapalenie oskrzeli to zapalenie oskrzeli, które często jest powikłaniem przeziębienia, grypy lub ARVI. Jego leczenie rzadko przebiega bez środków przeciwbakteryjnych, na które podatne są bakterie wywołujące stan zapalny.

Jednak rynek farmaceutyczny jest obecnie duży i dostępnych jest wiele środków przeciwbakteryjnych, które mogą być nieskuteczne w przypadku zapalenia oskrzeli. Dlatego rozważymy antybiotyki nowej generacji dla zapalenia oskrzeli, a także zwrócimy uwagę na stare antybiotyki, które czasami są nie mniej skuteczne.

Lista antybiotyków na zapalenie oskrzeli

Zanim wybierzesz antybiotyk, musisz zdecydować, które grupy istnieją. W środkach farmaceutycznych wszystkie środki przeciwbakteryjne są podzielone na kilka kategorii:

• beta-laktam; obejmuje to penicyliny i cefalosporyny, monobaktamy i karbapenemy.
• makrolidy;
• aminoglikozydy;
• rifamycyny;
• glikopeptydy;
• ristomycyna;
• polimyksyna;
• gramicydyna;
• antybiotyki polienowe.

Wszystkie te kategorie antybiotyków zawierają podgrupy. Są one podzielone zgodnie z zasadą ekspozycji na bakterie, a także skuteczności zniszczenia każdego z ich gatunków.

Zasada działania antybiotyków:

1. Antybiotyki, które hamują rozwój bakterii, aby organizm mógł sobie poradzić z samą chorobą: karbapenemy, ristomycyna, penicylina, monobaktam, cefalosporyny, cykloseryna.
2. Antybiotyki, które niszczą strukturę błon bakterii: antybiotyki polienowe, glikopeptydy, aminoglikozydy, polimyksyny.
3. Antybiotyki hamujące syntezę RNA (na poziomie polimerazy RNA): grupa rifamycyn.
4. Antybiotyki hamujące syntezę RNA (na poziomie rybosomu): makrolidy, tetracykliny, linkomycyny, chloramfenikol.

Leczenie zapalenia tchawicy i zapalenia oskrzeli za pomocą antybiotyków

Jeśli zapalenie oskrzeli jest powikłane przez zapalenie tchawicy, które jest zawsze spowodowane przez gronkowce lub paciorkowce (w bardzo rzadkich przypadkach przez inne bakterie), stosuje się antybiotyk o szerokim spektrum działania. Na przykład flemoksyna solutub jest stosowana w leczeniu, jeśli próbki dla bakterii nie zostały pobrane, a lekarze nie mogą dokładnie określić, które z nich spowodowały chorobę. Ten antybiotyk należy do serii penicylin i niszczy bakterie Gram-dodatnie i Gram-ujemne.

Jeśli zapalenie tchawicy i zapalenie oskrzeli są spowodowane infekcją wirusową, nie stosuje się antybiotyków: w tym przypadku są one nie tylko nieskuteczne, ale także szkodliwe, ponieważ tłumią odporność, a to przedłuża czas choroby.

Antybiotyki na zapalenie płuc i zapalenie oskrzeli

Połączenie zapalenia oskrzeli z zapaleniem płuc jest skomplikowanym przypadkiem, a to wymaga odpowiedniego leczenia. Antybiotyki na bazie lewofloksacyny mogą być skuteczne tutaj. Ta nowa generacja, która przy małej dawce ma znaczący wpływ na walkę z umiarkowanymi chorobami zakaźnymi. W zapaleniu płuc stosuje się go przez 7-14 dni, 1 lub 2 tabletki (w zależności od ciężkości), biorąc pod uwagę fakt, że 1 tabletka zawiera 250 g substancji.

Leczenie przewlekłego zapalenia oskrzeli antybiotykami

Leczenie przewlekłego zapalenia oskrzeli zależy od tego, czy ma powikłania. Na przykład w nieskomplikowanym zapaleniu oskrzeli przepisywane są aminopenicyliny i tetracykliny. Tetracykliny nie są przypisane do dzieci.

W przewlekłym zapaleniu oskrzeli z powikłaniami przepisywane są makrolidy i cefalosporyny.

Makrolidy pierwszej generacji są reprezentowane przez erytromycynę i oleandomycynę, a trzecie przez azytromycynę.

Cefalosporyny pierwszej generacji obejmują cefalozynę, a do tej pory cefepim.

Zastrzyki antybiotyków w zapaleniu oskrzeli są przepisywane, jeśli leczenie odbywa się w szpitalu. Są bardziej skuteczne, ponieważ są szybko wchłaniane do krwi. Wybór zastrzyków z antybiotykami z reguły zależy od bakterii patogennych, ale jeśli jest nieznany, należy stosować antybiotyki o szerokim spektrum działania: ampicylinę lub ceftriakson. Zabieg trwa co najmniej 7 dni.

Antybiotyki na zapalenie oskrzeli

Nie wszyscy eksperci uważają, że leczenie zapalenia oskrzeli za pomocą antybiotyków jest konieczne. Lekarze uważają, że przyjmowanie tego rodzaju leków w celu pozbycia się tchawicy lub zapalenia oskrzeli jest możliwe tylko w wyjątkowych przypadkach.

Dlaczego antybiotyki są rzadko stosowane?

Najczęściej czynnikami wywołującymi ostre zapalenie oskrzeli są wirusy, przeciwko którym antybiotyki są nieskuteczne. Jeśli weźmiesz te leki samodzielnie, bez obiektywnych dowodów, zamiast korzyści, przyniosą tylko szkodę. Na przykład antybiotyki mogą powodować alergie, a także dysbiozę.

Mikroorganizmy chorobotwórcze stopniowo przyzwyczajają się do antybiotyku, który przyjmuje chory i przestają na niego reagować. Z tego powodu lekarze, jeśli pacjent w przyszłości potrzebuje terapii antybakteryjnej, trudno będzie znaleźć odpowiedni skuteczny lek.

Profilaktyczne stosowanie antybiotyków nie ma sensu, ponieważ nie wpływają one na proces gojenia, ale raczej hamują go, powodując skutki uboczne. Naukowcy są przekonani, że wiele leków przeciwbakteryjnych, w tym te znane jako tetracyklina i penicylina, nie ma podstawowego działania immunosupresyjnego na organizm ludzki, innymi słowy, zmniejsza odporność.

Aby prawidłowo wybrać antybiotyk, konieczne jest określenie czynnika wywołującego zapalenie oskrzeli, a także określenie, na które leki jest on wrażliwy. W tym celu wysiewa się plwocinę, ale wykonanie takiego badania zajmuje dużo czasu, ale nie zawsze jest to możliwe. Dlatego w większości przypadków leki dobierane są empirycznie, na podstawie wiedzy o tym, które patogeny powodują zapalenie oskrzeli w określonej grupie wiekowej.

W jakich przypadkach wskazana jest terapia antybiotykowa?

W niektórych przypadkach skuteczne leczenie zapalenia oskrzeli bez użycia antybiotyków jest po prostu niemożliwe. Na przykład u dzieci w wieku poniżej jednego roku zapalenie oskrzeli może wystąpić w postaci zapalenia małych oskrzeli. Przy tej postaci choroby plwocina jest słabo eliminowana, co zwiększa ryzyko zapalenia płuc. Dlatego dzieci, których wiek jest krótszy niż rok, najczęściej w pierwszych dniach choroby są leczone antybiotykami.

U dzieci starszych niż rok, jak również u dorosłych, antybiotyki są stosowane w leczeniu ostrego zapalenia oskrzeli, jeśli występuje jeden lub więcej z następujących objawów:

• temperatura powyżej 38 stopni, która trwa dłużej niż trzy dni;
• ciężkie zatrucie;
• duszność przy braku obturacji oskrzeli (u dzieci w wieku od 0 do 2 miesięcy - ponad 60 ruchów oddechowych na minutę, u dzieci od 3 do 12 miesięcy - od 50 lat i u dzieci od jednego roku do 3 lat - od 40 lat);
• chrząknięcie oddechu lub skurcz elastycznych obszarów klatki piersiowej przy braku obturacji oskrzeli;
• jeśli laboratoryjne badanie krwi wykazało leukocytozę (ponad 12 tysięcy leukocytów w 1 μl), przesunięcie leukocytów w lewo i ESR powyżej 20 mm / h.

W celu leczenia ostrego zapalenia oskrzeli antybiotyki są rzadko przepisywane tylko wtedy, gdy występują zmiany w hemogramie, co wskazuje na obecność zapalenia, ogniska zakażenia bakteryjnego lub choroba przebyła przedłużony przebieg. Najczęściej stosowane są azytromycyna lub niektóre preparaty makrolidowe.

Jeśli pacjent cierpi na obturacyjne zapalenie oskrzeli, leczenie antybiotykami przeprowadza się w obecności takich towarzyszących zakażeń bakteryjnych, jak ostre zapalenie ucha lub zapalenie płuc. Pacjentowi przepisuje się azytromycynę lub leki należące do grupy makrolidów (na przykład Rulid). Leczenie antybiotykami przeprowadza się również w przypadku zaostrzenia przewlekłego ropnego zapalenia oskrzeli. Przebieg leczenia może trwać od 7 do 14 dni, w zależności od ciężkości stanu pacjenta.

Nowoczesne antybiotyki przeciwko zapaleniu oskrzeli

Zwykle do leczenia zarówno ostrego, jak i przewlekłego zapalenia oskrzeli należy stosować leki przeciwbakteryjne o szerokim spektrum działania. Oczywiście działanie leku musi być skierowane bezpośrednio na czynnik wywołujący chorobę, ale aby go zidentyfikować, konieczne jest przeprowadzenie hodowli plwociny. Bakterie rosną na pożywce od 5 dni do dwóch tygodni, więc lekarze przepisują leki bez czekania na wyniki tego badania.

Często stosowane są penicyliny, które składają się nie tylko z samej penicyliny, ale także ze specjalnej substancji, która wzmacnia jej działanie. Ponieważ penicylina jest używana przez lekarzy od dawna, bakterie przyzwyczaiły się do niej i nauczyły się produkować konkretne enzymy, aby z nią walczyć. W tym przypadku substancje tworzące leki wchodzą w kontakt z destrukcyjnymi enzymami, podczas gdy antybiotyki niszczą bakterie.

Klawunian amoksycyliny, taki jak Amoxiclav, Augmentin i Panklav, najlepiej nadają się do leczenia zapalenia tchawicy i innych zakażeń układu oddechowego. Schemat tych leków określa lekarz w zależności od wieku pacjenta i jego stanu. Zazwyczaj zaleca się, aby środki te przyjmować co 8 godzin przy 625 mg. Penicyliny często powodują alergie, dzięki czemu muszą odwołać.

Jeśli pacjent nie toleruje penicylin, można przepisać makrolidy, na przykład klarytromycynę lub erytromycynę. Do obturacyjnego zapalenia oskrzeli stosuje się cefalosporyny: lewofloksacynę, cyprofloksacynę, cefuroksym, ceftriakson (podawany dożylnie lub domięśniowo).

Leczenie fluorochinolonem przeprowadza się, jeśli pacjent ma oznaki zaostrzenia przewlekłego zapalenia oskrzeli:

• zwiększona duszność;
• wzrost ilości plwociny i pojawienie się w niej ropy.

Pacjent powinien rozpocząć przyjmowanie fluorochinolonów od pierwszych dni zaostrzenia. Najczęściej przepisywane leki to Moksifloksacyna, Lewofloksacyna i Cyprofloksacyna.

Leczenie zapalenia oskrzeli rzadko obejmuje stosowanie antybiotyków, ponieważ jeśli przyczyną choroby był wirus, cofnie się on tydzień później. Terminowa i odpowiednia terapia środkami wykrztuśnymi, inhalacjami i fizjoterapią po prostu nie pozwoli na włączenie infekcji bakteryjnej. Dlatego, aby uniknąć leczenia antybiotykami, należy skonsultować się z wykwalifikowanym lekarzem po pojawieniu się pierwszych objawów choroby.

Antybiotyki na zapalenie płuc

Antybiotyki na zapalenie płuc - główny składnik procesu leczenia. Zapalenie płuc rozpoczyna się ostrą gorączką, silnym kaszlem z brązową lub żółtą plwociną, bólami w klatce piersiowej podczas kaszlu i oddychania.

Leczenie zapalenia płuc wymaga pilnej hospitalizacji pacjenta w oddziale terapeutycznym lub intensywnej terapii (w zależności od ciężkości choroby). Pokazuje odpoczynek w łóżku, odżywianie witaminowe, a także ważne jest spożywanie dużej ilości płynu - herbaty, soku, mleka, wody mineralnej.

Ponieważ zapalenie tkanki płuc jest najczęściej powodowane przez określone mikroorganizmy, najbardziej niezawodnym sposobem zwalczania patogenu jest podawanie antybiotyków domięśniowo i dożylnie. Ta metoda podawania umożliwia utrzymanie wysokiego stężenia antybiotyku we krwi, co przyczynia się do walki z bakteriami. Najczęściej zapalenie płuc jest przepisywane antybiotykami o szerokim spektrum działania, ponieważ niemożliwe jest natychmiastowe zidentyfikowanie patogenu, a najmniejsze opóźnienie może kosztować życie.

Zasadniczo makrolidy (azytromycyna, klarytromycyna, midekamycyna, spiramycyna) i antybiotyki fluorochinolonowe (moksyfloksacyna, lewofloksacyna, cyprofloksacyna) są szeroko stosowane w leczeniu zapalenia płuc. Aby poprawić skuteczność leczenia, antybiotyki są produkowane zgodnie ze specjalnym schematem. W pierwszym etapie antybiotyk podaje się pozajelitowo, domięśniowo lub dożylnie, a następnie przepisuje się antybiotyki w tabletkach.

Pomimo szerokiego wyboru antybiotyków w aptekach, nie należy samoleczyć, ale raczej szukać pomocy doświadczonego specjalisty, ponieważ antybiotyki są wybierane ściśle indywidualnie, na podstawie danych z analizy czynnika zapalenia płuc. Ponadto leczenie zapalenia płuc opiera się nie tylko na terapii antybiotykowej, ale obejmuje kilka etapów w schemacie leczenia ogólnego.

Które antybiotyki dla zapalenia płuc będą najbardziej skuteczne określa laboratorium. W tym celu hodowlę plwociny bakteryjnej przeprowadza się na specjalnym podłożu iw zależności od tego, które kolonie bakterii zaczną się rozwijać, tworzą patogen. Następnie wykonaj test na wrażliwość patogenu na antybiotyki i na podstawie tych wyników przepisano pacjentowi określoną grupę leków przeciwbakteryjnych. Ale ponieważ proces identyfikacji patogenu może trwać do 10 dni lub dłużej, w początkowym etapie leczenia zapalenia płuc pacjentowi przepisuje się antybiotyki o szerokim spektrum działania. Aby utrzymać stężenie leku we krwi, podaje się je zarówno dożylnie, jak i domięśniowo, w połączeniu ze środkami przeciwzapalnymi, wchłanialnymi, witaminami itp., Na przykład:

• Streptococcus pneumoniae. Podczas terapii przeciw pneumokokom przepisano benzylopenicylinę i aminopenicylinę, pochodne cefalosporyn trzeciej generacji, takie jak cefotaksym lub ceftriakson, makrolidy.
• Haemofilus influenzae. W przypadku wykrycia hemofilnego prątka przepisywane są aminopenicyliny lub amoksycylina.
• Staphylococcus aureus. Antybiotyki skuteczne przeciwko Staphylococcus aureus - oksacylina, chronione aminopenicyliny, cefalosporyny I i II generacji.
• Mycoplasma pneumoniae, Chlamydia pneumoniae. Antybiotykami do leczenia mykoplazmy i chlamydiowego zapalenia płuc są makrolidy i antybiotyki tetracyklinowe, a także fluorochinolony.
• Legionella pneumophila. Antybiotyk skuteczny przeciwko legionelli - erytromycyna, ryfampicyna, makrolidy, fluorochinolony.
• Enterobacteriaceae spp. Antybiotyki w leczeniu zapalenia płuc wywołanego przez cefalosporyny Klibsiella lub E. coli - III generacji.

Leczenie zapalenia płuc po antybiotykach

Leczenie zapalenia płuc po antybiotykach może być przyczyną wyboru nieskutecznych leków lub z naruszeniem odbioru środków przeciwbakteryjnych - niewłaściwego dawkowania, naruszenia schematu przyjmowania. W normalnych warunkach antybiotyki są przyjmowane aż do normalizacji temperatury, a następnie przez kolejne 3 dni. W ciężkich przypadkach zapalenia płuc leczenie może trwać do 4-6 tygodni. Jeśli w tym okresie nie odnotuje się dodatniej dynamiki choroby, przyczyną jest niewłaściwe leczenie przeciwbakteryjne. W tym przypadku przeprowadza się powtórną analizę bakterii, po czym przeprowadza się prawidłową terapię antybiotykową. Po pełnym wyzdrowieniu i pozytywnych wynikach badań rentgenowskich pokazano leczenie sanatoryjno-uzdrowiskowe, zaprzestanie palenia, ulepszone odżywianie witaminowe.

Pacjent może potrzebować dodatkowego leczenia antybiotykami po zapaleniu płuc z:

• Nieprawidłowo wybrany antybiotyk do leczenia.
• Częsta zmiana antybiotyków.

Również leczenie antybiotykami po zapaleniu płuc może być konieczne w przypadku nawrotu choroby. Powodem tego jest długotrwałe leczenie antybiotykami, które hamuje obronę organizmu. Podobny wynik wynika również z samoleczenia i niekontrolowanego przyjmowania antybiotyków w nieokreślonych dawkach.

Leczenie zapalenia płuc po antybiotykach powinno być przeprowadzane w szpitalu, a systematyczne monitorowanie rentgenowskie. Jeśli po 72 godzinach obraz kliniczny nie ulegnie zmianie lub jeśli pod koniec leczenia stan zapalny nie zmniejszy się na zdjęciu rentgenowskim, wskazany jest powtarzany cykl leczenia, ale przy innym antybiotyku konieczna jest również konsultacja ze specjalistą od gruźlicy.

Antybiotyki na zapalenie płuc u dorosłych

Antybiotyki na zapalenie płuc u dorosłych są przepisywane w zależności od wieku pacjenta i ciężkości choroby. Zapalenie płuc jest najczęściej spowodowane przez różne bakterie, rzadziej przez grzyby i pierwotniaki. W pierwszym etapie leczenia, przed końcowymi rezultatami, przepisywane są antybiotyki o szerokim spektrum działania, a pacjent pytany jest, czy wcześniej cierpiał na zapalenie płuc, gruźlicę, cukrzycę, przewlekłe zapalenie oskrzeli lub palacza. Ponadto u pacjentów w podeszłym wieku patogeny choroby różnią się od podobnych przypadków u młodszych pacjentów.

Przy nieskuteczności przepisanego leku i do czasu otrzymania analizy bakteriologicznej plwociny, nie zaleca się zmiany wybranego antybiotyku w ciągu 3 dni. Jest to minimalny czas, w którym stężenie antybiotyku we krwi osiąga maksimum, a on zaczął działać na zmianę.

• Zapalenie płuc u pacjentów do 60 lat z łagodnym przebiegiem przepisywania Avelox 400 mg na dobę (lub Tavanic 500 mg na dobę) - 5 dni, wraz z doksycykliną (2 tabletki dziennie - pierwszy dzień, inne dni - 1 tabletka) - 10 -14 dni. Możesz przyjmować Avelox 400 mg i Amoxiclav 625 mg * 2 razy dziennie - 10-14 dni.
• Pacjent ma do 60 lat, cierpi na chorobę przewlekłą, a z innymi chorobami w postaci przewlekłej przepisuje się również pacjentowi powyżej 60 lat Avelox 400 mg plus ceftriakson 1 gram 2 razy dziennie przez co najmniej 10 dni.
• Ciężkie zapalenie płuc w każdym wieku. Zalecana kombinacja Lewofloksacyny lub Tavanicu, dożylnie, plus Ceftriakson 2 gramy dwa razy dziennie lub Fortum, Cefepim w tych samych dawkach domięśniowo lub dożylnie. Możliwe jest wprowadzenie domięśniowo preparatu Sumamed dożylnie i Fortum.
• W przypadku bardzo ciężkiego zapalenia płuc, gdy pacjent jest hospitalizowany na oddziale intensywnej terapii, przepisywane są kombinacje Sumamed i Tavanic (Leflotsin), Fortum i Tavanic, Targocide i Meronem, Sumamed i Meronem.

Antybiotyki na zapalenie płuc u dzieci

Antybiotyki na zapalenie płuc u dzieci zaczynają wchodzić natychmiast po potwierdzeniu diagnozy. Obowiązkowa hospitalizacja w terapii lub w przypadku skomplikowanego kursu na oddziale intensywnej opieki medycznej jest dla dzieci, jeśli:

• Wiek dziecka jest krótszy niż dwa miesiące, niezależnie od ciężkości i lokalizacji procesu zapalnego w płucach.
• Dziecko w wieku poniżej trzech lat ze zdiagnozowanym zapaleniem płuc typu lobar.
• U dziecka poniżej piątego roku życia diagnozuje się więcej niż jeden płat płuca.
• Dzieci z historią encefalopatii.
• Dziecko do roku, w historii potwierdzonego faktu zakażenia wewnątrzmacicznego.
• Dzieci z wrodzonymi wadami mięśnia sercowego i układu krążenia.
• Dzieci z przewlekłymi chorobami układu oddechowego, układu sercowo-naczyniowego, nerek, cukrzycy i złośliwych chorób krwi.
• Dzieci z rodzin zarejestrowanych w usługach socjalnych.
• Dzieci z domów dziecka, z rodzin o nieodpowiednich warunkach społecznych.
• Hospitalizacja dzieci jest pokazana w przypadku nieprzestrzegania zaleceń lekarskich i leczenia w domu.
• Dzieci z ciężkim zapaleniem płuc.

W przypadku ciężkiego bakteryjnego zapalenia płuc wskazane jest podawanie antybiotyków z grupy penicylin, zarówno naturalnych, jak i syntetycznych. Naturalne antybiotyki: benzylofen

Opisany schemat leczenia zapalenia płuc u dzieci jest przepisywany przed uzyskaniem wyników analizy bakteryjnej i wykryciem patogenu. Po zidentyfikowaniu patogenu lekarz kontynuuje dalsze leczenie ściśle indywidualnie.

Nazwy antybiotyków na zapalenie płuc

Nazwy antybiotyków dla zapalenia płuc wskazują, do której grupy należy ten lub ten lek: ampicylina - oksacylina, ampioki, piperacylina, karbenicylina, tikarcylina, cefalosporyny - claforan, cefobid itd. W leczeniu zapalenia płuc we współczesnej medycynie stosuje się jako syntetyczne i półsyntetyczne, i naturalne antybiotyki. Niektóre rodzaje antybiotyków działają selektywnie, tylko na pewien typ bakterii, a niektóre na dość szeroki zakres patogenów. Za pomocą antybiotyków o szerokim spektrum akceptuje się leczenie przeciwbakteryjne zapalenia płuc.

Zasady mianowania antybiotyków na zapalenie płuc:

Przepisano lek przeciwbakteryjny o szerokim spektrum działania, oparty na przebiegu choroby, kolorze plwociny wykrztuśnej.

• Wykonaj analizę BAK plwociny, aby zidentyfikować patogen, umieść próbkę na wrażliwości patogenu na antybiotyki.
• Przepisz schemat antybiotykoterapii na podstawie wyników analizy. Jednocześnie należy wziąć pod uwagę nasilenie choroby, skuteczność, prawdopodobieństwo powikłań i alergii, możliwe przeciwwskazania, szybkość wchłaniania leku do krwi, czas wydalania z organizmu. Najczęściej przepisywane są dwa leki przeciwbakteryjne, na przykład antybiotyk z grupy cefalosporyn i fluorochinolony.

Szpitalne zapalenie płuc leczy się amoksycyliną, ceftazydymem, z nieskutecznością - tikarcyliną, cefotaksymem. Możliwe jest także połączenie antybiotyków, szczególnie w ciężkich stanach, mieszanych infekcjach, słabej odporności. W takich przypadkach należy:

• Cefuroksym i gentamycyna.
• Amoksycylina i gentamycyna.
• Linkomycyna i amoksycylina.
• Cefalosporyna i linkomycyna.
• Cefalosporyna i metronidazol.

W pozaszpitalnym zapaleniu płuc, azytromycyna, benzylopenicylina, fluorochinolon jest przepisywany w ciężkich warunkach, cefotaksym, klarytromycyna. Możliwe są kombinacje wymienionych antybiotyków.

Niezależnie zmienia linię leczenia antybiotykami nie jest tego warta, ponieważ może prowadzić do rozwoju oporności drobnoustrojów na pewne grupy leków, w wyniku czego - nieskuteczność antybiotykoterapii.

Antybiotyki na zapalenie płuc

Przebieg antybiotyków w zapaleniu płuc jest przepisywany przez lekarza prowadzącego, na podstawie wieku pacjenta, ciężkości choroby, charakteru patogenu i odpowiedzi organizmu na terapię antybiotykową.

W przypadku ciężkiego pozaszpitalnego zapalenia płuc zaleca się następujące leczenie:

1. Aminopenicyliny to amoksycylina / klawulanian. Dzieci w młodym wieku przepisane aminoglikozydy.
2. Możliwe opcje leczenia:
   • Antybiotyki Ticarcillin
   • Cefalosporyny II - IV pokolenia.
   • Fluorochinolony

Następujące antybiotyki są przepisywane do aspiracyjnego bakteryjnego zapalenia płuc:

1. Amoksycylina lub klawulanian (Augmentin) dożylnie + aminoglikozyd.
2. Możliwe opcje leczenia, wizyty:
   • Metronidazol + cefalosporyny III n-ty.
   • Metronidazol + cefalosporyny III, n-te + aminoglikozydy.
   • Linkozamidow + cefalosporyny III n-ty.
   • Karbapenem + wankomycyna.

W przypadku szpitalnego zapalenia płuc zaleca się następujące antybiotyki:

1. W łagodnym zapaleniu płuc cel chronionych aminopenicylin (Augmentin).
2. Możliwe opcje schematu leczenia - przepisanie cefalosporyn II - III p-th.
3. W ciężkiej postaci wymagane jest leczenie skojarzone:
   • hamujące chronione karboksypenicyliny (tikarcylina / klawulanian) i aminoglikozydy;
   • cefalosporyny III n, cefalosporyny IV n-ty z aminoglikozydami.

Leczenie zapalenia płuc jest długim i poważnym procesem, a próby samoleczenia antybiotykami mogą nie tylko prowadzić do powikłań, ale także powodować niemożliwość prawidłowej antybiotykoterapii z powodu niskiej wrażliwości patogenu na lek.

Leczenie zapalenia płuc za pomocą antybiotyków wywołanych przez Klebsiella

Po wykryciu klinicznego zapalenia płuc w plwocinie leczenie antybiotykami jest główną metodą terapii patogenem. Klebsiella jest patogennym mikroorganizmem, zwykle znajduje się w jelicie człowieka, a jeśli jest silnie skoncentrowany i obniża odporność, może powodować infekcje płuc. Około 1% przypadków bakteryjnego zapalenia płuc jest spowodowanych przez Klebsiella. Najczęściej takie przypadki odnotowuje się u mężczyzn powyżej 40 roku życia, pacjentów z alkoholizmem, cukrzycą, przewlekłymi chorobami oskrzelowo-płucnymi.

Kliniczny przebieg zapalenia płuc wywołany przez klibsiella podobny do pneumokokowego zapalenia płuc, często ognisko zapalenia jest zlokalizowane w prawym górnym płacie płuc, może rozprzestrzeniać się na inne płaty. Rozwija się sinica, duszność, żółtaczka, wymioty, biegunka. Często zapalenie płuc komplikuje ropień i ropniak płuc, dlatego Klibsiella jest przyczyną zniszczenia tkanek. W pozaszpitalnym zapaleniu płuc w plwocinie występują Klebsiella, Serratia i Enterobacter.

Klebsiella, Serratia i Enterobacter mają różne stopnie wrażliwości na antybiotyki, więc leczenie rozpoczyna się od podania aminoglikozydów i cefalosporyn trzeciej generacji, mezlocyliny, amikacyna jest skuteczna przeciwko szczepowi Serratia.

Dzięki prawidłowemu i terminowemu leczeniu zapalenie płuc wywołane przez Clivesiana, bez powikłań, można całkowicie wyleczyć w ciągu 2-3 tygodni.

Leczenie ciężkiego zapalenia płuc wywołanego przez clibsiella przepisano aminoglikozydy (tombramycyna, gentamycyna od 3 do 5 mg / kg dziennie) lub amikacyna 15 mg / kg na dobę z cefalotyną, cefapiryną, od 4 do 12 g na dobę. Leczenie ciężkiego zapalenia płuc wywołanego przez clibsiella przepisano aminoglikozydy (tombramycyna, gentamycyna od 3 do 5 mg / kg dziennie) lub amikacyna 15 mg / kg na dobę z cefalotyną, cefapiryną, od 4 do 12 g na dobę.

Leczenie antybiotykami zapalenia płuc wywołanego mykoplazmą

Po wykryciu mykoplazmozy w plwocinie leczenie ukierunkowane jest na walkę z określonym patogenem. Po wejściu do organizmu mykoplazma atakuje błonę śluzową górnych dróg oddechowych, gdzie uwolnienie specjalnej tajemnicy powoduje najpierw ciężkie zapalenie, a następnie rozpoczyna niszczenie błon międzykomórkowych, tkanek nabłonkowych, co kończy się nekrotyczną degeneracją tkanek.

W pęcherzykach płucnych mykoplazmy szybko się mnożą, pęcherzyki rosną, prawdopodobnie wpływając na przegrodę międzypęcherzykową. Zapalenie płuc wywołane mykoplazmą rozwija się powoli, początek choroby jest jak przeziębienie, potem temperatura wzrasta do 39-40 stopni i zaczyna się silny kaszel. Temperatura utrzymuje się przez około 5 dni, a następnie gwałtownie spada, ustalając się na poziomie 37–37,6 stopni i trwa długo. RTG wyraźnie pokazuje ciemne ogniska, degenerację w partycjach tkanki łącznej.

Trudność w leczeniu zapalenia płuc wywołanego mykoplazmą polega na tym, że patogen znajduje się w neutrofilach, co powoduje, że penicyliny, cefalosporyny i aminoglikozydy są nieskuteczne. Przede wszystkim przepisywane są makrolidy: azytromycyna (sumamed), spiromeschiny (rovamycin), klarytromycyna, podawane doustnie 2 razy dziennie, nie dłużej niż 2 tygodnie, przy niższych częstościach nawroty są możliwe.

Antybiotyki dla zastoinowego zapalenia płuc

Antybiotyki w przypadku zastoinowego zapalenia płuc wymagały co najmniej 2 tygodni. Zastoinowe zapalenie płuc rozwija się wraz z długotrwałym odpoczynkiem w łóżku, u osób starszych, które są słabe, a także powikłaniami po złożonych operacjach. Przebieg zastoinowego zapalenia płuc jest powolny, bezobjawowy, bez dreszczy, gorączki, kaszlu. Pacjent może być zaburzony tylko przez duszność i osłabienie, senność, później pojawia się kaszel.

Możliwe jest leczenie zastoinowego zapalenia płuc w domu, ale postępując zgodnie z instrukcjami i tylko pod nadzorem lekarza, najczęściej pacjent jest hospitalizowany w szpitalu. Jeśli infekcja bakteryjna jest również wykrywana w plwocinie (zastoinowe zapalenie płuc nie zawsze jest bakteryjne), przepisywane są antybiotyki - cefazolina, digitsran lub chroniona penicylina. Przebieg leczenia wynosi 2-3 tygodnie.

W przypadku zastoinowego zapalenia płuc, rozwijającego się na tle niewydolności serca, przepisywane są dodatkowe glikozydy i kompleksy leków moczopędnych, a także leki przeciwbakteryjne, rozszerzające oskrzela, leki wykrztuśne. Ponadto przedstawiono fizjoterapię, dietę bogatą w witaminy. Gdy aspiracyjne zapalenie płuc jest wymagane bronchoskopia.

Ogólnie rzecz biorąc, z terminową diagnozą i terapią antybakteryjną, wysokiej jakości profilaktyką i utrzymaniem ciała pacjenta, nie rozwijają się powikłania zastoinowego zapalenia płuc, a powrót do zdrowia następuje po 3-4 tygodniach.

Połączenie antybiotyków z zapaleniem płuc

Połączenie antybiotyków z zapaleniem płuc jest wprowadzane przez lekarza do schematu leczenia w pewnych warunkach, które pogarszają klinikę choroby. W klinice stosowanie dwóch lub więcej antybiotyków nie jest zatwierdzone z powodu dużego obciążenia organizmu - wątroba i nerki osłabionej osoby nie radzą sobie z tak wieloma toksynami. Dlatego w praktyce leczenie zapalenia płuc pojedynczym antybiotykiem jest bardziej akceptowalne, a jego wpływ na florę patogenną jest bardzo wysoki.

Kombinacje antybiotyków dla zapalenia płuc są dopuszczalne dla:

• Ciężkie zapalenie płuc z wtórnym zapaleniem płuc.
• Mieszana infekcja.
• Zakażenia o obniżonej odporności (na raka, limfogranulomatozę, stosowanie cytostatyków).
• Zagrożenie lub rozwój odporności na wybrany antybiotyk.

W takich przypadkach należy opracować schemat leczenia oparty na wprowadzeniu antybiotyków wpływających na drobnoustroje gram-dodatnie i gram-ujemne - penicyliny + aminoglikozydy lub cefalosporyny + aminoglikozydy.

Nie ma potrzeby samoleczenia, ponieważ tylko lekarz może przepisać niezbędną dawkę leku, a przy niewystarczających dawkach antybiotyku oporność drobnoustrojów na lek po prostu się rozwinie, a jeśli dawka jest zbyt wysoka, może rozwinąć się marskość wątroby, zaburzenia czynności nerek, dysbioza i ciężka niedokrwistość. Ponadto niektóre antybiotyki na zapalenie płuc, po połączeniu, po prostu zmniejszają skuteczność siebie nawzajem (na przykład antybiotyki + leki bakteriostatyczne).

Najlepszy antybiotyk na zapalenie płuc

Najlepszym antybiotykiem dla zapalenia płuc jest ten, na który bakterie są najbardziej wrażliwe. W tym celu należy przeprowadzić specjalne testy laboratoryjne - wykonać bakteriologiczną hodowlę plwociny w celu określenia patogenu, a następnie umieścić próbkę na wrażliwość na antybiotyki.

Głównym kierunkiem leczenia zapalenia płuc jest terapia antybakteryjna. Dopóki czynnik sprawczy nie zostanie zidentyfikowany, przepisywane są antybiotyki o szerokim spektrum działania. W pozaszpitalnym zapaleniu płuc przepisano penicylinę z kwasem klawulanowym (amoxiclav, itp.), Makrolidy (rulid, rovamycyna itp.), Cefalosporyny I generacji (kefzon, cefazolina, tsufalexin itp.).

Przy podawaniu szpitalne zapalenie płuc kwasu klawulanowego z penicyliny, cefalosporyny 3. generacji (klaforan, tsefobid Fortum et al.), Fluorochinolony (peflatsin, tsiprobay, taravid et al.), Aminoglikozydy (gentamycyna), karbapenemy (tienyl).

Pełny kompleks terapii składa się nie tylko z kombinacji antybiotyków (2-3 gatunki), ale ma również na celu przywrócenie drenażu oskrzeli (podawanie aminofiliny, berodualu) oraz rozcieńczenie i usunięcie plwociny z oskrzeli. Wstrzykują także leki przeciwzapalne, wchłanialne, witaminy i składniki, które stymulują układ odpornościowy - świeżo mrożone osocze dożylnie, immunoglobuliny antystafilokokowe i przeciw grypie, interferon itp.

Nowoczesne antybiotyki na zapalenie płuc

Współczesne antybiotyki na zapalenie płuc są przepisywane według specjalnego schematu:

• Przy częstości występowania Gram-dodatnich ziarniaków - dożylnie i domięśniowo przepisanych leków penicylina lub cefalosporyna 1-sza, 2-giej generacji - cefazolina, cefuroksym, cefoksyna.
• Z przewagą bakterii Gram-ujemnych przepisywane są cefalosporyny trzeciej generacji - cefotaksym, ceftriakson, ceftazydym.
• Przy nietypowym przebiegu zapalenia płuc przepisywane są makrolidy - azytromycyna, midekamycyna, a także cefalosporyny trzeciej generacji - ceftriakson, ceftazydym itp.
• Z przewagą ziarniaków Gram-dodatnich, oporne na metycylinę gronkowce lub enterokoki, cefalosporyny czwartej generacji - cephipine, carbapinems - do tien, meronemów itp.
• Przy częstości występowania wieloopornych bakterii Gram-ujemnych przepisywane są cefalosporyny trzeciej generacji - dodatkowo cefotaksym, ceftriakson, ceftazydym i aminoglikozydy.
• Z przewagą zakażeń grzybiczych przepisywane są cefalosporyny trzeciej generacji oraz flukonazol.
• Z przewagą organizmów wewnątrzkomórkowych - mykoplazmy, Legionelli i innych, przepisywane są makrolidy - azytromycyna, klarytromycyna, roksytromycyna itp.
• W zakażeniu beztlenowym przepisywane są penicyliny chronione inhibitorami - linkomycyna, klindamycyna, metronidazol itp.
• W przypadku PCP zaleca się stosowanie kotrimoksazolu i makrolidów.
• Kiedy zapalenie cytomegalowirusa przepisuje gancyklowir, acyklowir, cytotekt.