loader

Główny

Zapalenie krtani

Dziecko Ampicylina

W przypadku infekcji bakteryjnych ważne jest, aby wybrać skuteczny zabieg, który zniszczy zarazki i pomoże w szybszym powrocie do zdrowia. Jeden z pierwszych leków przeciwbakteryjnych zaczął stosować antybiotyki penicylinowe. Ampicylina jest nadal popularna wśród nich. Kiedy jest przepisywany dzieciom i jak podawać ten lek w dzieciństwie?

Formularz wydania

  1. W tabletkach zawartość substancji czynnej wynosi 250 mg. Takie białe płaskie tabletki są sprzedawane w opakowaniach po 10 lub 20 sztuk.
  2. W proszku lub granulkach, z których przygotowuje się zawiesinę. Ta postać ampicyliny jest wlewana do szklanych fiolek. Jedno opakowanie zawiera 40 g białych lub żółtawych granulek, a po rozcieńczeniu wodą tworzy się 100 ml zawiesiny. Zawartość substancji czynnej w 5 ml przygotowanego syropu wynosi 250 mg. Również uwolnić lek o stężeniu ampicyliny 125 mg na 5 mililitrów zawiesiny.
  3. W proszku, który jest przeznaczony do domięśniowego lub dożylnego podawania leku. Jest pakowany w szklane butelki, które często są dołączane do ampułek z rozpuszczalnikiem. Jedno opakowanie takiego białego proszku do wstrzykiwań zawiera od 1 do 10 butelek, a substancja czynna w jednej butelce może być w ilości 250, 500, 1000 lub 2000 mg.

Skład

  • Aktywnym składnikiem tabletek ampicyliny jest trihydrat ampicyliny. Dodatkowo, stearynian magnezu lub wapnia, skrobia i talk są obecne w postaci tabletki leku.
  • Granulki, z których przygotowuje się zawiesinę ampicyliny, również zawierają składnik aktywny w postaci trihydratu. Z dodatkowych substancji w tej postaci antybiotyku mogą być obecne benzoesan sodu, PVP, guma guar, aromaty, sacharoza, simetikon, wanilina, sacharynian sodu i inne związki.
  • Proszek przeznaczony do wstrzykiwań, oprócz ampicyliny w postaci soli sodowej, nie zawiera innych składników.

Zasada działania

Lek należy do półsyntetycznych leków przeciwbakteryjnych z grupy penicylin. Nie zapada się po dostaniu się do żołądka, ale raczej bardzo dobrze się wchłania. Zakres działania leku jest szeroki, ponieważ ampicylina wykazuje działanie bakteriobójcze przeciwko takim patogenom:

  • Staphylococcus (z wyjątkiem gatunków opornych na penicylinę).
  • Salmonella.
  • Clostridium.
  • Gonococcus
  • Proteus.
  • Streptococcus
  • Kokluszowe kije.
  • Escherichia.
  • Pneumokoki
  • Enterococcus
  • Różdżka hemofiliczna.
  • Shigella.
  • Meningokok.
  • Wąglik Bacillus.
  • Listeria
  • Yersinia i inni.

Ampicylina: instrukcje użytkowania

Skład

Działanie farmakologiczne

Farmakokinetyka

Wskazania do użycia

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość (w tym na inne penicyliny, cefalosporyny, karbapenemy), mononukleoza zakaźna, białaczka limfocytowa, niewydolność wątroby, choroby przewodu pokarmowego w historii (zwłaszcza zapalenie jelita grubego związane ze stosowaniem antybiotyków), okres laktacji, dzieciństwo 1 miesiąc).

Z ostrożnością. Astma oskrzelowa, katar sienny i inne choroby alergiczne, niewydolność nerek, krwawienie w wywiadzie, ciąża.

Dawkowanie i podawanie

Wewnątrz, dorośli - 250 mg 4 razy dziennie przez 0,5-1 godziny przed posiłkami z małą ilością wody; w razie potrzeby zwiększyć dawkę do 3000 mg / dobę.

Zakażenia przewodu pokarmowego i narządów układu moczowo-płciowego: 500 mg 4 razy dziennie.

Gdy gonokokowe zapalenie cewki moczowej - wewnątrz 3500 mg raz lub i / m 500 mg 2 razy w ciągu jednego dnia.

Dzieci starsze niż 4 lata wyznaczają 1000-2000 mg / dzień; do 1 roku - w ilości 100 mg / kg; 1-4 lata - 100-150 mg / kg; noworodek od 1 miesiąca - 150 mg / kg.

Dzienna dawka jest podzielona na 4-6 przyjęć. Czas trwania leczenia zależy od ciężkości choroby (od 5-10 dni do 2-3 tygodni, a dla procesów przewlekłych - w ciągu kilku miesięcy).

Efekty uboczne

Reakcje alergiczne: możliwe - świąd i złuszczanie skóry, pokrzywka, nieżyt nosa, zapalenie spojówek, obrzęk naczynioruchowy, obrzęk, rzadko - gorączka, bóle stawów, eozynofilia, wysypka rumieniowa i plamkowo-grudkowa, złuszczające zapalenie skóry, wielopostaciowa wysiękowa rumień; reakcje, podobne do choroby posurowiczej, w rzadkich przypadkach - wstrząs anafilaktyczny, niealergiczna wysypka ampicyliny, mogą zniknąć bez odstawienia leku.

Ze strony układu pokarmowego: dysbakterioza, zapalenie jamy ustnej, zapalenie błony śluzowej żołądka, suchość w ustach, zmiana smaku, ból brzucha, wymioty, nudności, biegunka, zapalenie jamy ustnej, zapalenie języka, umiarkowane zwiększenie aktywności aminotransferaz wątrobowych, rzekomobłoniaste zapalenie jelit.

Od strony ośrodkowego układu nerwowego: ból głowy, drżenie, drgawki (przy terapii wysokodawkowej).

Wskaźniki laboratoryjne: leukopenia, neutropenia, małopłytkowość, agranulocytoza, niedokrwistość.

Inne: śródmiąższowe zapalenie nerek, nefropatia, nadkażenie (zwłaszcza u pacjentów z chorobami przewlekłymi lub zmniejszoną opornością organizmu), kandydoza pochwy.

Przedawkowanie

Objawy: toksyczny wpływ na ośrodkowy układ nerwowy (zwłaszcza u pacjentów z niewydolnością nerek), nudności, wymioty, biegunka, zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej (w wyniku wymiotów i biegunki).

Leczenie: płukanie żołądka, węgiel aktywny, środki przeczyszczające z solą fizjologiczną, leki na utrzymanie równowagi wodno-elektrolitowej i leczenie objawowe. Wydalany przez hemodializę.

Interakcja z innymi lekami

Środki ostrożności

W trakcie leczenia konieczne jest monitorowanie stanu funkcji narządów krwiotwórczych, wątroby i nerek. Rozwój superinfekcji jest możliwy dzięki wzrostowi niewrażliwej na nią mikroflory, co wymaga odpowiedniej zmiany w terapii przeciwbakteryjnej. W przypadku przepisania pacjentom z sepsą może wystąpić reakcja bakteriolizy (reakcja Jarisha-Herxheimera). U pacjentów z nadwrażliwością na penicyliny możliwe są krzyżowe reakcje alergiczne z innymi antybiotykami beta-laktamowymi. W leczeniu łagodnej biegunki na tle przebiegu leczenia należy unikać leków przeciwbiegunkowych zmniejszających motorykę jelit; można stosować leki przeciwbiegunkowe zawierające kaolin lub atapulgit, wskazane jest odstawienie leku. W przypadku ciężkiej biegunki należy skonsultować się z lekarzem. Leczenie należy kontynuować przez kolejne 48-72 godziny po ustąpieniu objawów klinicznych choroby.

Ampicylina: instrukcje użytkowania dla dzieci, wskazania i analogi leku

Jednym z antybiotyków z grupy penicylin jest Ampicylina. Lek jest stosowany w leczeniu chorób zakaźnych i bakteryjnych. Aktywnie przeciwstawia się patogennej mikroflorze, zakłócając syntezę ścian bakteryjnych. Lek przyjmuje się doustnie lub pozajelitowo (w postaci zastrzyku). Przed użyciem ważne jest przestudiowanie instrukcji dołączonej do preparatu.

Postać uwalniania i skład leku

Dla ułatwienia stosowania Ampicylina jest dostępna w różnych formach. Informacje są przedstawione w tabeli.

Głównym składnikiem aktywnym w każdej postaci dawkowania jest ampicylina. Lekarz przepisuje najbardziej odpowiedni rodzaj leku w oparciu o charakterystykę choroby i wiek małego pacjenta. Dla niektórych dzieci lepiej stosować zastrzyki dla innych - tabletki. W każdym przypadku potrzebne jest indywidualne podejście. Doświadczony pediatra będzie w stanie doradzić najlepszą opcję.

Wskazania do przyjmowania dzieci Ampicillin

Młodym pacjentom przepisuje się ten lek w następujących przypadkach:

  • zapalenie ucha środkowego;
  • ból gardła, zapalenie krtani i inne choroby zakaźne nosa i gardła;
  • choroby układu moczowego (zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie miedniczki, odmiedniczkowe zapalenie nerek);
  • zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, zapalenie płuc oskrzeli, zapalenie opłucnej;
  • zakażenie narządów trawiennych (salmonelloza, dur brzuszny);
  • zatrucie krwi;
  • uszkodzenie wsierdzia;
  • zapalenie opon mózgowych;
  • szkarłatna gorączka;
  • zakażenia ginekologiczne;
  • reumatyzm;
  • posocznica;
  • infekcje skóry;
  • różyczki;
  • rzeżączka.

Przeciwwskazania do otrzymania

Nie przepisuj tego leku dzieciom w wieku poniżej 30 dni iw obecności:

  • nietolerancja antybiotyków beta-laktamowych;
  • alergie na składniki leku;
  • choroba wątroby i nerek;
  • Choroby Filatova, białaczka, białaczka limfocytowa, HIV i zapalenie jelita grubego spowodowane przez stosowanie antybiotyków.

Dawkowanie i podawanie

Dawka ampicyliny i sposób jej stosowania zależą od stadium rozwoju choroby, rodzaju drobnoustrojów wywołujących chorobę i miejsca, w którym nastąpiło zakażenie. Ze względu na nietoksyczność leku i brak zdolności do gromadzenia się w organizmie, lek może być używany przez długi czas. Dzieci leczy się dzieląc dzienną dawkę na kilka dawek. Częstotliwość zależy od formy używanego leku.

Tabletki ampicyliny

Zgodnie z instrukcjami lek w tabletkach jest przeciwwskazany u dzieci do 6 lat. Pacjenci w wieku powyżej 6 lat otrzymują tabletkę pół godziny przed posiłkiem lub dwie godziny po posiłku. Dopuszczalna dawka dobowa wynosi 100 mg / kg. Ten wskaźnik jest podzielony na cztery do sześciu przyjęć.

Leczenie może trwać średnio od jednego do kilku tygodni. Maksymalny czas przyjęcia jest obliczany w miesiącach. Pacjentom w wieku 14 lat i starszym dziennie wolno stosować nie więcej niż 4 gramy leku (0,25 grama na raz).

Zastrzyki z ampicyliny

Ampicylina pozajelitowa jest stosowana w zastrzykach. Czasami lek podaje się w strumieniach i kroplach, ale najczęściej stosuje się podawanie domięśniowe i dożylne. Pacjentom od 14 lat przypisuje się pojedynczą dawkę 250-500 mg. Dawka dziennie wynosi 1-3 g. W przypadku poważnych infekcji wzrasta do 10 g.

Niemowlęta do jednego roku życia otrzymują 100 mg / kg / dzień od 1 roku życia - 50 mg na funt wagi dziecka. Częstotliwość podawania wynosi od czterech do sześciu razy dziennie. Pomiędzy wstrzyknięciami należy wytrzymać przerwę 4-6 godzin. Terapia trwa 1-2 tygodnie.

Dożylne podawanie leku trwa zwykle tydzień, domięśniowo - 1-2 tygodnie. W celu wstrzyknięcia domięśniowego proszku w fiolce, wlać 2 ml wody do wstrzykiwań. Aby przygotować roztwór, który będzie podawany dożylnie, 2 g leku należy rozpuścić w 5-10 ml wody lub soli fizjologicznej, a następnie ostrożnie i powoli wstrzyknąć pacjentowi.

Jeśli zalecana pojedyncza dawka jest większa niż 2 gramy, lek jest wstrzykiwany przez zakraplacz. Dawkę miesza się z 7,5-15 ml wody lub roztworu glukozy. Przygotowana mieszanina jest używana natychmiast po przygotowaniu.

Skutki uboczne leku

W praktyce medycznej zdarzały się przypadki, gdy Ampicylina powodowała skutki uboczne. To głównie różne reakcje alergiczne.

Najczęstsze działania niepożądane to:

  • obrzęk naczynioruchowy;
  • wysypka skórna z towarzyszącym świądem;
  • zapalenie oczu;
  • rumień wielopostaciowy;
  • nieżyt nosa;
  • gorączkowe zapalenie skóry;
  • pokrzywka.

Możliwe są również efekty uboczne:

  • ze strony układu pokarmowego (nudności, wymioty, biegunka, zwiększone tworzenie się gazu);
  • ból głowy;
  • bóle stawów;
  • anafilaksja;
  • gorączka;
  • zapalenie jamy ustnej;
  • niedokrwistość i inne problemy z układem krążenia;
  • zaburzenia wątroby;
  • zapalenie jelita grubego;
  • zapalenie języka;
  • zapalenie żyły (po podaniu dożylnym).

Jeśli organizm zareaguje na lek reakcją alergiczną, lekarz anuluje leczenie i przepisze środki zmniejszające wrażliwość, które zmniejszają wrażliwość organizmu dziecka na alergen i leki przeciwhistaminowe. Jeśli dziecko doznało wstrząsu anafilaktycznego, należy natychmiast wezwać karetkę.

W przypadku przedawkowania umyć brzuch dziecka i podać węgiel aktywny, w zależności od masy ciała. Możesz użyć soli przeczyszczających, leków do utrzymania równowagi wodno-elektrolitowej i terapii objawowej.

Analogi i cena

Leki podobne do ampicyliny:

  • Tabletki Amoxil DT;
  • Amoksycylina (ma różne formy uwalniania o różnej zawartości głównej substancji) (więcej szczegółów w artykule: instrukcje stosowania zawiesiny „Amoksycylina” dla dzieci);
  • Tabletki Ammophos;
  • Kapsułki B-Moks;
  • Graximol w granulkach lub kapsułkach.

Koszt ampicyliny zależy od postaci dawki, marży sprzedawcy firmy, a także od sposobu zakupu. Na stronach internetowych lek kosztuje nieco mniej niż w aptekach konwencjonalnych.

Ampicylina - instrukcja stosowania antybiotyku, postać uwalniania, skład, działania niepożądane, analogi i cena

Antybiotyk Ampicylina jest stosowany w leczeniu złożonych chorób zakaźnych i bakteryjnych. Jest członkiem grupy penicylin i skutecznie radzi sobie z objawami żywotnej aktywności patogennej mikroflory. Przeczytaj instrukcje dotyczące stosowania ampicyliny, dowiedz się o jej wskazaniach do stosowania, formach uwalniania, składzie i sposobie podawania.

Czym jest Ampicylina

Zgodnie z przyjętą klasyfikacją farmakologiczną, antybiotyk Ampicylina wchodzi w skład grupy penicylin, ma szerokie spektrum aktywności i jest niszczony przez penicylinazę. Aktywnym składnikiem kompozycji leku jest trihydrat ampicyliny, który zapobiega wzrostowi ściany komórkowej bakterii. Pozwala to na stosowanie leku w leczeniu chorób wywoływanych przez patogenne patogeny.

Skład i forma uwalniania

Ampicylina jest dostępna w czterech formatach: tabletki, kapsułki, granulki do sporządzania zawiesiny i proszek do wytwarzania roztworu do wstrzykiwań. Skład i opis leków:

Ampicylina w zawiesinie dla dzieci

Proszek do wytwarzania roztworu do wstrzykiwań

Biała płaska cylindryczna z fazowaniem, ryzykowna

Proszek biały z żółtym odcieniem

Biały higroskopijny proszek

Stężenie trihydratu ampicyliny, mg

250 lub 500 za sztukę

1000 lub 2000 za butelkę

Skrobia ziemniaczana, twin-80, stearynian magnezu, poliwinylopirolidon, talk

Skrobia, sacharoza, żelatyna

Poliwinylopirolidon, cukier, kwaśny glutaminian sodu, aromatyczna esencja malinowa, dekstroza, dipodstawiony fosforan sodu, Trilon B, wanilina

10 szt. w paczce

Butelki 60 gz łyżką dozującą

Butelki po 10 lub 20 ml, 1, 5 lub 10 butelek w opakowaniu

Działanie farmakologiczne

Lek przeciwbakteryjny jest aktywny przeciwko wielu bakteriom (Escherichia coli, Shigella, Salmonella, Proteus). Lek nie działa na szczepy drobnoustrojów, które tworzą enzym penicylinazę. Właściwości przeciwdrobnoustrojowe określa substancja czynna, która zaczyna działać natychmiast, penetrując tkanki i płyny ustrojowe.

Ampicylina - antybiotyk czy nie

Lek jest antybiotykiem, działa przeciwbakteryjnie na niektóre szczepy mikroorganizmów. Obejmują one: Staphylococcus spp., Streptococcus spp., Enterococcus spp., Listeria monocytogenes, Neisseria gonorrhoeae, Neisseria meningitidis, Escherichia coli, Shigella spp., Salmonella spp., Bordetella pertussis, haememil-demophilus, haiemilophilus, Spp.

Farmakodynamika i farmakokinetyka

Antybiotyk należy do grupy półsyntetycznych penicylin, nie pozwala na wzrost ściany komórkowej bakterii, dzięki czemu ma działanie bakteriobójcze. Lek jest niszczony przez penicylinazę, odporną na kwasy. W środku lek szybko się wchłania, nie rozpada się w środowisku kwaśnym, słabo przenika przez barierę krew-mózg mózgu, ale zdolność ta wzrasta wraz ze stanem zapalnym błon.

Metabolizm leku występuje w wątrobie. Lek jest wydalany przez nerki w ciągu 2-3 godzin, wysokie stężenia powstają w moczu, ale substancja czynna nie kumuluje się. Pomaga używać go przez długi czas w dużych dawkach. Lek jest częściowo wydalany przez żółć, znajduje się w płynach opłucnowych, otrzewnowych i maziowych, wielu tkankach ciała.

Wskazania do użycia

Główne wskazania do stosowania leku to choroby spowodowane przez drobnoustroje wrażliwe na substancję czynną. Obejmują one choroby:

  • zapalenie oskrzeli, ropień, zapalenie płuc;
  • zapalenie migdałków, choroby górnych dróg oddechowych;
  • zapalenie pęcherzyka żółciowego, zapalenie dróg żółciowych;
  • zapalenie miedniczki, zapalenie pęcherza moczowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek;
  • infekcje żołądkowo-jelitowe, salmonelloza;
  • zakażenia ginekologiczne jajników, uszkodzenie skóry i tkanek miękkich, rzeżączka;
  • zapalenie otrzewnej, posocznica, septyczne zapalenie wsierdzia;
  • zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie przydatków;
  • reumatyzm, róży;
  • gorączka szkarłatna, rzeżączka.

Jak przyjmować Ampicillin

Sposób podawania i dawkowanie leku określa lekarz indywidualnie, w zależności od stadium rozwoju choroby, lokalizacji zakażenia i rodzaju patogenu. Jak stosować Ampicillin na zapalenie oskrzeli lub choroby górnych dróg oddechowych: pojedyncza dawka wynosi 250-500 mg, a dawka dzienna wynosi 1-3 g dla dorosłych, ale nie więcej niż 4 g. Dla dzieci dawka dzienna wynosi 50-100 mg / kg masy ciała, z waga poniżej 20 kg - 12,5-25 mg / kg. Dzienna dawka jest podzielona na cztery dawki.

Aby przygotować zawiesinę, wymieszać fiolkę z proszkiem w 62 ml wody destylowanej. Dawkowanie mierzy się łyżką z zestawu etykiet - dno jest równe 2,5 ml (125 mg), góra - dwa razy więcej. Zawiesinę spłukuje się wodą. Dawka dla noworodków do miesiąca wynosi 150 mg / kg masy ciała, do roku - 100 mg / kg ciała, 1-4 lat - 100-150 mg / kg, starsza niż 4 lata - 1-2 g / dzień, podzielona na 4-6 przyjęcia. Przebieg leczenia zawiesiną wynosi 5-10 dni, dla procesów przewlekłych - od 2-3 tygodni do kilku miesięcy. Powstały płyn musi zostać zużyty w ciągu ośmiu dni.

W pigułkach

Zgodnie z instrukcją tabletki Ampicillin są przyjmowane doustnie, niezależnie od posiłku. Pojedyncza dawka dla dorosłych wynosi 0,5 g, dawka dobowa 2-3 g w 4-6 dawkach. Dzieci potrzebują 100 mg / kg masy ciała. Przebieg leczenia pigułkami zależy od ciężkości choroby i skuteczności terapii. Minimalny okres przyjmowania leku wynosi pięć dni, maksimum mierzy się przez kilka miesięcy.

Kapsułki

Kapsułki są podobne do tabletek - są spłukiwane wodą pół godziny przed posiłkiem, zabronione jest żucie lub uszkodzenie skorupy. Pojedyncza dawka dla dorosłych wynosi 250-500 mg cztery razy na dobę, a dawka dla dzieci o masie ciała do 20 kg wynosi 12,5-25 mg / kg masy ciała co sześć godzin. W razie potrzeby dawka dla dorosłych może wzrosnąć do 3 g / dobę. W przypadku zakażeń przewodu pokarmowego i układu moczowo-płciowego, należy przyjmować 500 mg 4 razy / dobę, dla gonokokowych cewek moczowych ginekologów i urologów przepisać 3,5 g raz.

Zastrzyki

Do stosowania pozajelitowego Ampicylina jest przeznaczona do wstrzykiwań. Jest podawany domięśniowo, dożylnie, w strumieniu lub kroplówce. Pojedyncza dawka dla dorosłych wynosi 250-500 mg, dawka dzienna wynosi do 1-3 g, w przypadku ciężkich zakażeń zwiększa się do 10 g. Dla noworodków przepisuje się 100 mg / kg / dobę, a druga 50 mg / kg masy ciała. Dzienna dawka podzielona jest na 4-6 wstrzyknięć w odstępie 4-6 godzin. Przebieg terapii trwa 7-14 dni. Lek dożylnie może być 5-7 dni, domięśniowo - 7-14 dni.

Aby otrzymać roztwór do wstrzyknięcia domięśniowego, proszek rozcieńcza się 2 ml wody do wstrzykiwań. Aby przygotować roztwór przeznaczony do podawania dożylnego, 2 g leku rozpuszcza się w 5-10 ml wody lub roztworu chlorku sodu i wstrzykuje powoli przez 3-5 minut. Jeśli pojedyncza dawka przekracza 2 g, lek podaje się kroplami w tempie 6-80 kropli / minutę. W tym celu dawkę miesza się z 7,5-15 ml wody lub podobną ilością roztworu glukozy. Powstały płyn jest zużywany natychmiast po przygotowaniu.

Specjalne instrukcje

Instrukcje dotyczące stosowania leku powinny być traktowane jako specjalne instrukcje. Niektóre punkty:

  • lek jest stosowany ostrożnie w astmie, katar sienny, przy wspólnym stosowaniu środków odczulających;
  • w procesie leczenia wymaga okresowego monitorowania czynności nerek, wątroby, krwi;
  • w przypadku zaburzeń nerek lub wątroby przeprowadza się dostosowanie dawki;
  • wysokie dawki leku mogą powodować skutki toksyczne;
  • podczas leczenia sepsy może rozwinąć się reakcja bakteriolizy;
  • w przypadku wystąpienia reakcji alergicznych leczenie zostaje anulowane;
  • osłabieni pacjenci mogą rozwinąć nadkażenie, co wymaga przerwania terapii lekowej;
  • w zapobieganiu kandydozy podczas leczenia ampicyliną pożądane jest przyjmowanie Nystatyny, Leworyny, kwasu askorbinowego i witamin z grupy B.

Podczas ciąży

Lekarze mogą przyjmować antybiotyk Ampicillin w czasie ciąży, ale tylko wtedy, gdy potencjalne korzyści dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla rozwoju i wzrostu płodu. Podczas przyjmowania leku podczas noszenia dziecka, wymagane jest specjalne uważne monitorowanie obrazu krwi obwodowej i funkcjonowania wszystkich systemów przyszłego dziecka.

Instrukcja użycia Ampicillin (AMPICILLIN)

Posiadacz certyfikatu rejestracyjnego:

Informacje kontaktowe:

Formy dawkowania

Uwolnij formę, opakowanie i skład Ampicillin-Akos

Tabletki w białym kolorze, forma płasko-cylindryczna z aspektem i ryzykowne.

Substancje pomocnicze: skrobia ziemniaczana, stearynian magnezu, talk, poliwinylopirolidon, tween-80.
10 szt. - Pakiety komórek konturowych (1) - opakowania kartonowe.
10 szt. - bezkontenerowe opakowanie konturowe (1) - opakowania kartonowe.

Proszek do przygotowania zawiesin do odbioru w kolorze białym o żółtawym odcieniu, o specyficznym zapachu; gotowana biała zawiesina o żółtawym odcieniu.

Substancje pomocnicze: poliwinylopirolidon, kwaśny glutaminian sodu 1-woda, fosforan sodu dipodstawiony lub fosforan disodowy bezwodny, trilon B, dekstroza, wanilina, aromatyczna esencja spożywcza (malina), cukier rafinowany lub cukier rafinowany.
60 g (5 g składnika aktywnego) - butelki (1) w komplecie z łyżką dozującą - pakuje tekturę.

Proszek do przygotowania roztworu do wstrzykiwań koloru białego, higroskopijny.

Fiolki po 10 ml (1) - pakuje karton.
Butelki 10 ml (10) - pakuje tekturę.
Butelki po 10 ml (50) - pudełka kartonowe.

Proszek do przygotowania roztworu do wstrzykiwań koloru białego, higroskopijny.

Butelki po 10 lub 20 ml (1) - opakowania kartonowe.
Butelki po 10 lub 20 ml (10) - opakowania kartonowe.
Butelki 10 lub 20 ml (50) - pudełka kartonowe.

Działanie farmakologiczne

Antybiotyk z grupy półsyntetycznych penicylin o szerokim spektrum działania. Ma działanie bakteriobójcze dzięki tłumieniu syntezy ściany komórkowej bakterii.

Aktywny wobec Gram-dodatnich bakterii tlenowych: Staphylococcus spp. (z wyjątkiem szczepów produkujących penicylinazę), Streptococcus spp. (w tym Enterococcus spp.), Listeria monocytogenes; Gram-ujemne bakterie tlenowe: Neisseria gonorrhoeae, Neisseria meningitidis, Escherichia coli, Shigella spp., Salmonella spp., Bordetella pertussis, niektóre szczepy Haemophilus influenzae.

Zniszczony przez działanie penicylinazy. Odporny na kwas.

Farmakokinetyka

Po spożyciu jest dobrze wchłaniany z przewodu pokarmowego, nie rozkładając się w kwaśnym środowisku żołądka. Po podaniu pozajelitowym (w / m / in) znajduje się w osoczu w wysokich stężeniach.

Wnika dobrze do tkanek i płynów biologicznych organizmu, znajduje się w stężeniach terapeutycznych w płynach opłucnowych, otrzewnowych i maziowych. Wnika w barierę łożyskową. Wnika słabo w barierę krew-mózg, jednak z zapaleniem błon mózgowych przepuszczalność BBB dramatycznie wzrasta.

30% ampicyliny jest metabolizowane w wątrobie.

T1/2 - 1-1,5 h. Wydalane głównie z moczem, aw moczu są bardzo wysokie stężenia niezmienionego leku. Częściowo wydalony z żółcią.

Przy wielokrotnych wstrzyknięciach nie gromadzi się.

Wskazania lek Ampicillin-Akos

Choroby zakaźne i zapalne wywołane przez drobnoustroje wrażliwe na ampicylinę, w tym:

  • infekcje dróg oddechowych (w tym zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, ropień płuc);
  • zakażenia górnych dróg oddechowych (w tym zapalenie migdałków);
  • zakażenia dróg żółciowych (w tym zapalenie pęcherzyka żółciowego, zapalenie dróg żółciowych);
  • zakażenia dróg moczowych (w tym zapalenie miedniczki, odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie pęcherza moczowego);
  • infekcje żołądkowo-jelitowe (w tym salmonelloza);
  • zakażenia ginekologiczne;
  • infekcje skóry i tkanek miękkich;
  • zapalenie otrzewnej;
  • posocznica, septyczne zapalenie wsierdzia;
  • zapalenie opon mózgowych;
  • reumatyzm;
  • różyczki;
  • szkarłatna gorączka;
  • rzeżączka.

Schemat dawkowania

Ustaw indywidualnie w zależności od ciężkości, lokalizacji zakażenia i wrażliwości patogenu.

Po podaniu doustnym pojedyncza dawka dla dorosłych wynosi 250-500 mg, dawka dzienna 1-3 g. Maksymalna dawka dzienna wynosi 4 g.

Dla dzieci lek jest przepisywany w dziennej dawce 50-100 mg / kg, dla dzieci o masie ciała do 20 kg - 12,5-25 mg / kg.

Dzienna dawka jest podzielona na 4 dawki. Czas trwania leczenia zależy od ciężkości zakażenia i skuteczności leczenia.

Tabletki są przyjmowane doustnie, niezależnie od posiłku.

Aby przygotować zawiesinę w butelce z proszkiem, dodaj 62 ml wody destylowanej. Gotową zawiesinę dozuje się specjalną łyżką, mającą 2 etykiety: dolna odpowiada 2,5 ml (125 mg), górna - 5 ml (250 mg). Zawiesinę należy spłukać wodą.

W przypadku podawania pozajelitowego (w / m, w / w strumieniu lub w / w kroplówce) pojedyncza dawka dla dorosłych wynosi 250-500 mg, dawka dzienna - 1-3 g; w ciężkich zakażeniach dawkę dobową można zwiększyć do 10 g lub więcej.

Noworodki stosują lek w dawce dziennej 100 mg / kg, dzieci w innych grupach wiekowych - 50 mg / kg. W ciężkich zakażeniach wskazane dawki można podwoić.

Dzienna dawka podzielona jest na 4-6 wstrzyknięć w odstępie 4-6 godzin Czas trwania wstrzyknięcia / m - 7-14 dni. Czas trwania w / w aplikacji 5-7 dni, po którym następuje przejście (jeśli to konieczne) do wprowadzenia / m.

Roztwór do iniekcji i / m przygotowuje się przez dodanie do zawartości fiolki 2 ml wody do iniekcji.

W przypadku iniekcji dożylnej pojedynczą dawkę leku (nie więcej niż 2 g) rozpuszcza się w 5-10 ml wody do wstrzykiwań lub izotonicznym roztworze chlorku sodu i wstrzykuje powoli przez 3-5 minut (1-2 g przez 10-15 minut). W przypadku pojedynczej dawki większej niż 2 g lek podaje się w / w kroplówce. W tym celu pojedynczą dawkę leku (2-4 g) rozpuszcza się w 7,5-15 ml wody do iniekcji, a następnie otrzymany roztwór dodaje się do 125-250 ml izotonicznego roztworu chlorku sodu lub 5-10% roztworu glukozy i wstrzykuje z prędkością 60-80 kropli. / min Gdy kroplówka IV jest podawana dzieciom, 5-10% roztwór glukozy jest stosowany jako rozpuszczalnik (30-50 ml w zależności od wieku).

Roztwory stosuje się natychmiast po przygotowaniu.

Efekty uboczne

Reakcje alergiczne: wysypka skórna, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, świąd, złuszczające zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy; w rzadkich przypadkach wstrząs anafilaktyczny.

Ze strony układu pokarmowego: nudności, wymioty, biegunka, zapalenie języka, zapalenie jamy ustnej, rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy, dysbioza jelit, zwiększona aktywność aminotransferaz wątrobowych.

Z układu krwiotwórczego: niedokrwistość, leukopenia, małopłytkowość, agranulocytoza.

Skutki działania chemioterapeutycznego: kandydoza jamy ustnej, kandydoza pochwy.

Przeciwwskazania

  • nadwrażliwość na antybiotyki penicylinowe i inne antybiotyki beta-laktamowe;
  • ciężkie zaburzenia czynności wątroby (do stosowania pozajelitowego).

Stosować w czasie ciąży i laktacji

Możliwe jest stosowanie leku w okresie ciąży, jeśli jest to wskazane w przypadkach, w których korzyść dla matki przewyższa potencjalne ryzyko dla płodu.

Ampicylina przenika do mleka kobiecego w niskich stężeniach. Jeśli to konieczne, stosowanie leku w okresie laktacji powinno decydować o zakończeniu karmienia piersią.

Wniosek o naruszenie wątroby

Wniosek o naruszenie funkcji nerek

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek wymagają schematu dawkowania korekcyjnego, w zależności od CC.

Podczas stosowania leku w dużych dawkach u pacjentów z niewydolnością nerek możliwy jest toksyczny wpływ na OUN.

Stosuj u dzieci

Lek podaje się dzieciom w dawce dziennej 50-100 mg / kg, dla dzieci o masie ciała do 20 kg - 12,5-25 mg / kg. Pozajelitowo dla noworodków, lek jest przepisywany w dawce dziennej 100 mg / kg, dla dzieci z innych grup wiekowych - 50 mg / kg. W ciężkich zakażeniach wskazane dawki można podwoić.

Specjalne instrukcje

Z ostrożnością i na tle jednoczesnego stosowania środków odczulających, lek powinien być przepisywany na astmę oskrzelową, katar sienny i inne choroby alergiczne.

W procesie stosowania Ampicillin-AKOS konieczne jest systematyczne monitorowanie czynności nerek, wątroby i obrazu krwi obwodowej.

Gdy lek niewydolności wątroby należy stosować tylko pod kontrolą wątroby.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek wymagają schematu dawkowania korekcyjnego, w zależności od CC.

Podczas stosowania leku w dużych dawkach u pacjentów z niewydolnością nerek możliwy jest toksyczny wpływ na OUN.

Podczas stosowania leku do leczenia posocznicy możliwa jest reakcja bakteriolizy (reakcja Jarisha-Herxheimera).

Jeśli wystąpią reakcje alergiczne podczas stosowania Ampicillin-AKOS, lek należy odstawić i zalecić leczenie odczulające.

U osłabionych pacjentów, przy długotrwałym stosowaniu leku, może wystąpić nadkażenie wywołane przez mikroorganizmy oporne na ampicylinę.

W celu zapobiegania rozwojowi kandydozy jednocześnie z Ampicillin-AKOS należy wyznaczyć nystatynę lub leworynę, a także witaminy B i C.

Przedawkowanie

Interakcja z narkotykami

Probenecyd z jednoczesnym stosowaniem z Ampicillin-AKOS zmniejsza wydzielanie kanalikowe ampicyliny, w wyniku czego wzrasta jej stężenie w osoczu krwi i wzrasta ryzyko działania toksycznego.

Przy jednoczesnym stosowaniu Ampicillin-AKOS z allopurinolem zwiększa prawdopodobieństwo wysypki skórnej.

Przy jednoczesnym stosowaniu z ampicyliną-AKOS zmniejsza skuteczność doustnych środków antykoncepcyjnych zawierających estrogeny.

Przy jednoczesnym stosowaniu z Ampicillin-AKOS zwiększa skuteczność antykoagulantów i antybiotyków aminoglikozydowych.

Warunki przechowywania Ampicillin-Akos

Lista B. Lek należy przechowywać w suchym, ciemnym miejscu; tabletki i proszek do sporządzania zawiesiny - w temperaturze od 15 ° do 25 ° C, proszek do przygotowania roztworu do wstrzykiwań - w temperaturze nie wyższej niż 20 ° C

Przygotowaną zawiesinę należy przechowywać w lodówce lub w temperaturze pokojowej nie dłużej niż 8 dni. Przygotowane rozwiązania dla / m i / we wprowadzeniu pamięci nie mogą być.

Instrukcja stosowania Ampicillin dla dorosłych i dzieci, dawkowanie i analogi

Pomimo regularnego pojawiania się nowych leków przeciwbakteryjnych, wiele leków jest wciąż poszukiwanych i popularnych. Ampicylina należy do grupy penicylin, zsyntetyzowana już w połowie ubiegłego wieku, ale nadal jest stosowana w praktyce laryngologicznej. Ma wiele zalet, które czynią lek popularnym wśród lekarzy i pacjentów. Rozważ zakres działania ampicyliny, właściwości i instrukcje stosowania.

Skład i forma uwalniania Ampicillin

Składnik terapeutyczny ma taką samą nazwę jak lek - ampicylina. Trihydrat ampicyliny jest zawarty we wszystkich postaciach dawkowania:

  1. Tabletki - 250, 500 mg. Może być w komórkach lub plastikowych butelkach. W kartonowym pudełku z instrukcjami.
  2. Kapsułki 250 mg, 500 mg. Plastikowa butelka lub blistry w opakowaniu kartonowym z instrukcją.
  3. Butelki szklane z proszkiem do wstrzykiwań. 0,25, 0,5,0.75, 1, 2 gramy. Pakowane w pudełka z instrukcjami. Zestaw może zawierać ampułki z wodą.
  4. Proszek do zawieszenia. 125, 250 miligramów. Na 5 mililitrów gotowego produktu. Gotowa do użycia zawiesina produkowana jest również w ciemnych butelkach o pojemności 60 ml.

Lek jest również dostępny do stosowania pozajelitowego o nazwie Ampicillin + Sulbactam. W tym leku działanie antybiotykowe jest wzmocnione przez inhibitor beta-laktamazy, który zwiększa skuteczność ampicyliny przeciwko opornym szczepom bakterii. Produkowany jest w butelkach po 5-10 mililitrów, pakowanych w różnych ilościach w pudełkach z instrukcjami.

Farmakologiczne działanie leku

Lek jest antybiotykiem, odnosi się do serii penicylin. Ma wyraźne działanie bakteriobójcze na dużą grupę patogenów, co sprawia, że ​​Ampicylina jest lekiem o szerokim spektrum działania.

Substancja czynna zapobiega syntezie błon w mikrobiologicznych wzbudnikach, komórki bakteryjne tracą swoje właściwości ochronne i giną. Zgodnie z instrukcją zakres działania leku jest następujący:

  • gram-dodatni, w tym paciorkowce, gronkowce;
  • gram-ujemny - salmonella, shigella, rzeżączka, meningokoki, inne.

Praktycznie nie jest zniszczony i nie traci swoich właściwości w kwaśnym środowisku przewodu pokarmowego, co jest dużym plusem, ponieważ większość pacjentów woli tabletki niż zastrzyki.

Należy pamiętać, że substancja czynna jest wrażliwa na penicylinazę.

Farmakodynamika i farmakokinetyka leku

W przypadku każdej metody podawania lek jest szybko i skutecznie rozprowadzany do wszystkich narządów i płynów. Występuje we wszystkich tkankach w ilości terapeutycznej, to znaczy wystarczającej do zapewnienia efektu terapeutycznego.

Ampicylina przenika również do mleka matki, co uniemożliwia wyleczenie w okresie laktacji.

Instrukcja informuje, że po 2 godzinach stężenie leku we krwi osiąga maksimum. Wadą leku jest niska biodostępność - poniżej 40%. Oznacza to, że większość ampicyliny jest po prostu wydalana z organizmu, bez efektu terapeutycznego.

Uwaga: w leczeniu chorób górnych dróg oddechowych ważne jest, aby wysokie dawki ampicyliny były obecne w ślinie, tajemnicy zatok nosowych i ucha środkowego.

Metabolizm występuje w wątrobie. Prawie 70% leku opuszcza organizm przez mocz, a pewien procent pochodzi z mleka matki, co oznacza, że ​​nie należy przyjmować leku podczas karmienia piersią.

W jakim celu stosuje się lek?

Zastanów się, co pomaga lekowi. Ze względu na to, że ampicylina jest bardzo równomiernie rozprowadzana w płynach biologicznych i narządach, zakres jej skuteczności jest bardzo duży. Lek stosuje się w leczeniu następujących patologii narządów laryngologicznych:

Ampicylina

Ampicylina: instrukcje użytkowania i recenzje

Nazwa łacińska: Ampicillin

Kod ATX: J01CA01

Składnik aktywny: ampicylina (ampicylina)

Producent: Sanavita Gesundheitsmittel (Niemcy), BELUPO d.d. (Republika Chorwacji), Sintez, JSC (Rosja), Kraspharma (Rosja), ABOLMED, LLC (Rosja), Dalkharmharm (Rosja), Aktualizacja PFC (Rosja), Borisov Medical Preparations Plant (Republika Białorusi)

Aktualizacja opisu i zdjęcia: 01/06/2018

Ceny w aptekach: od 17 rubli.

Ampicylina jest antybiotykiem, który hamuje syntezę ściany komórkowej mikroorganizmów, których aktywność przejawia się przeciwko wielu bakteriom Gram-ujemnym i Gram-dodatnim.

Uwolnij formę i kompozycję

Postacie dawkowania: tabletki, kapsułki, proszek do sporządzania zawiesiny lub roztwór do podawania dożylnego i domięśniowego.

250 mg tabletki i kapsułki leku, w opakowaniu komórkowym 10 lub 20 sztuk. Proszek jest sprzedawany w pomarańczowych puszkach szklanych o wadze 60 g. Ma specyficzny zapach, biały w kolorze z żółtawym odcieniem, ma słodkawy posmak.

Aktywnym składnikiem kompozycji wszystkich postaci dawkowania jest ampicylina. Proszek zawiera również wanilinę, cukier i inne wypełniacze.

Właściwości farmakologiczne

Farmakodynamika

Ampicylina jest antybiotykiem bakteriobójczym o szerokim spektrum działania. Substancja czynna nieodwracalnie wiąże się z bakteryjnymi transpeptydazami, które biorą udział w biosyntezie peptydoglikanów (składników ściany komórkowej bakterii), co powoduje przeciwbakteryjne działanie leku.

Ampicylina charakteryzuje się aktywnością wobec Gram-dodatnich bakterii tlenowych - Enterococcus spp. (w tym Enterococcus faecalis), Staphylococcus spp. (z wyjątkiem szczepów produkujących penicylinazę), Streptococcus pyogenes, Streptococcus pneumoniae (z wyjątkiem szczepów produkujących penicylinazę), Streptococcus spp. (grg.), Bacillus anthracis., do niektórych beztlenowców - Peptococcus spp., Clostridium spp., Prevotella melaninogenica, Peptostreptococcus spp.

Ampicylina jest niszczona przez działanie penicylinaz wytwarzanych przez mikroorganizmy.

Nieaktywny wobec następujących szczepów produkujących penicylinę: Streptococcus pneumoniae, Staphylococcus spp., Większość szczepów Enterobacter spp., Klebsiella spp. i Bacteroides spp. (w tym Bacteroides fragilis), jak również wszystkie szczepy Clostridium difficile i Pseudomonas aeruginosa.

Farmakokinetyka

Absorpcja doustna jest szybka, wysoka. Maksymalne stężenie podczas przyjmowania ampicyliny w dawce 500 mg wynosi od 3 do 4 ng / ml. Czas dotrzećmax - 2 godziny. Około 20% wiąże się z białkami osocza. Biodostępność - 40%.

Maksymalne stężenia po dożylnym podaniu ampicyliny w dawce 1000 mg i 2000 mg wynoszą odpowiednio 0,04–0,071 mg / ml i 0,109–0,15 mg / ml. Przy domięśniowym podaniu 1000 mg substancji maksymalne stężenie ampicyliny zmienia się w zakresie 0,008–0,037 mg / ml. Około 28% wiąże się z białkami osocza.

Substancja czynna jest równomiernie rozprowadzana w tkankach i narządach ciała, w stężeniach terapeutycznych występujących w otrzewnej, opłucnej, mazi stawowej, płynach owodniowych, płynie mózgowo-rdzeniowym, skórze, tkance podskórnej, błonie śluzowej jelit, moczu (wysokie stężenia), woreczku żółciowym, kościach, płucach, żółci, tkanki żeńskich narządów płciowych, śliny, zatok, wydzieliny oskrzelowej, płynu ucha środkowego (w przypadku zapalenia). Prawie nie przenika przez barierę krew-mózg, jednak w przypadku zapalenia opon mózgowych zwiększa się przepuszczalność.

Okres półtrwania wynosi około 60 minut. Ampicylina jest wydalana w postaci niezmienionej przez nerki i częściowo przez jelita oraz u kobiet karmiących piersią - z mlekiem matki. W ciągu pierwszych 8 godzin 75–85% substancji czynnej jest wydalane przez nerki, a bardzo wysokie stężenia niezmienionej ampicyliny są rozpoznawane w moczu. Nie kumuluje się z wielokrotnymi wstrzyknięciami. Usunięto przez hemodializę.

Wskazania do użycia

Choroby spowodowane mieszanymi infekcjami:

  • Zapalenie płuc;
  • Zapalenie oskrzeli;
  • Ropnie płucne;
  • Angina;
  • Zapalenie otrzewnej;
  • Zapalenie cholewki;
  • Sepsa;
  • Rzeżączka;
  • Infekcje jelitowe;
  • Pooperacyjne infekcje tkanek miękkich;
  • Zakażenia dróg moczowych wywołane przez E. coli, enterokoki, Proteus;
  • Inne infekcje spowodowane przez drobnoustroje wrażliwe na ampicylinę.

Przeciwwskazania

Zgodnie z instrukcją, Ampicillin nie jest przepisywany na nadwrażliwość na substancję czynną, mononukleozę zakaźną i nieprawidłową czynność wątroby.

Instrukcja użytkowania Ampicylina: metoda i dawkowanie

Lek zaleca się wyznaczyć po określeniu wrażliwości mikroflory.

Tabletki ampicyliny są przyjmowane doustnie, niezależnie od posiłku.

Po spożyciu dla dorosłych pojedyncza dawka wynosi 250-500 mg, wielość recepcji - 4 razy / dobę. Dzieci o wadze do 20 kg - 12,5-25 mg / kg co 6 godzin.

W przypadku podawania domięśniowego, dożylnego pojedyncza dawka dla dorosłych wynosi 250-500 mg co 4-6 godzin. Dla dzieci pojedyncza dawka wynosi 25-50 mg / kg.

Maksymalne dzienne spożycie dla dorosłych przy podawaniu doustnym - 4 g, przy podawaniu domięśniowym i dożylnym - 14 g.

Czas trwania leczenia uzależniony jest od skuteczności terapii i ciężkości choroby.

Efekty uboczne

Możliwe negatywne reakcje organizmu: pokrzywka, wysypka skórna, wstrząs anafilaktyczny, obrzęk naczynioruchowy, zapalenie spojówek, nieżyt nosa, gorączka, złuszczające zapalenie skóry, bóle stawów, zapalenie jamy ustnej, dysbakterioza, zapalenie błony śluzowej żołądka, bóle brzucha, biegunka, nudności, wymioty, rstroma, ostromy, rstroma, ostromie, biegunka, ostromy, rstroma, ostromie, biegunka, ostromy, rstroma, ostromie, biegunka, bóle brzucha, biegunka

Przedawkowanie

Objawy: objawy działania toksycznego na ośrodkowy układ nerwowy (zwłaszcza u pacjentów z niewydolnością nerek), biegunka, nudności, wymioty, zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej (z powodu biegunki i wymiotów).

Leczenie: wskazane jest płukanie żołądka, przepisany węgiel aktywny, leki utrzymujące prawidłową równowagę wodno-elektrolitową, środki przeczyszczające z solą fizjologiczną, leczenie objawowe. Wydalany przez hemodializę.

Specjalne instrukcje

W okresie stosowania ampicyliny konieczne jest regularne monitorowanie krwi obwodowej, czynności wątroby i nerek.

Przy stosowaniu wyższych dawek leku u pacjentów z niewydolnością nerek można zaobserwować toksyczne działanie na ośrodkowy układ nerwowy.

W leczeniu posocznicy w niektórych przypadkach mogą wystąpić reakcje bakteriolizy.

Stosować w czasie ciąży i laktacji

W ciąży lek należy stosować ostrożnie w przypadkach, gdy potencjalne korzyści dla matki przewyższają postrzegane ryzyko dla płodu.

Podczas laktacji lek jest przeciwwskazany. Jeśli to konieczne, terapia powinna przerwać karmienie piersią.

Użyj w dzieciństwie

Tabletki ampicyliny są przeciwwskazane u dzieci poniżej 4 lat.

Należy zachować ostrożność podczas podawania ampicyliny domięśniowo i dożylnie dzieciom w wieku poniżej 1 miesiąca.

W przypadku zaburzeń czynności nerek

W niewydolności nerek (ciężko upośledzona czynność nerek) lek należy stosować ostrożnie.

Z nieprawidłową czynnością wątroby

Gdy lek na niewydolność wątroby jest przeciwwskazany.

Interakcja z narkotykami

W roztworze ampicylina i aminoglikozydy są niezgodne farmaceutycznie. Jeśli to konieczne, jednoczesne stosowanie jest niedopuszczalne do mieszania tych leków w jednym medium infuzyjnym lub w pojedynczej strzykawce. Po podaniu dożylnym należy je podawać oddzielnie, obserwując określoną sekwencję i maksymalny możliwy odstęp czasu między infuzjami (wstrzyknięcia) lub przy użyciu oddzielnych cewników dożylnych. Do podawania domięśniowego leki należy podawać w różnych częściach ciała.

Wchłanianie spowalnia i zmniejsza się wraz ze wspólnym przyjmowaniem pokarmu, leków zobojętniających sok żołądkowy, środków przeczyszczających i glukozaminy, w połączeniu z kwasem askorbinowym.

Przy jednoczesnym podawaniu ampicyliny i antybiotyków bakteriobójczych (w tym cefalosporyn, aminoglikozydów, wankomycyny, ryfampicyny, cykloseryny) obserwuje się efekt synergistyczny, ampicylinę i leki bakteriostatyczne (chloramfenikol, makrolidy, tetracykliny, sulfanilamidy, linkosamidy) - antagonista, antagonista, leki znieczulające, chloramfenikol, makrolidy, tetracykliny, chloramfenikol, makrolidy, tetracykliny, chloramfenikol, makrolidy, tetracykliny, sulfonamidy, makrolidy, tetracykliny, sulfonamidy, makrolidy, tetracykliny, sulfonamidy, makrolidy, tetracykliny, sulfonamidy, linkazy

Wzmacnia działanie pośrednich leków przeciwzakrzepowych (tłumi mikroflorę jelitową, obniża syntezę witaminy K, wskaźnik protrombiny). Zmniejsza efekt przyjmowania doustnych środków antykoncepcyjnych zawierających estrogeny (należy stosować dodatkowe metody antykoncepcji), etynyloestradiol (zwiększa prawdopodobieństwo „przebicia” krwawienia), leki powodujące powstawanie kwasu para-aminobenzoesowego.

Allopurinol, diuretyki, fenylobutazon, oksyfenbutazon, niesteroidowe leki przeciwzapalne, środki blokujące wydzielanie kanalikowe, powodują wzrost stężenia ampicyliny z powodu zmniejszenia wydzielania kanalikowego.

Wzmacnia wchłanianie digoksyny.

Podczas stosowania ampicyliny w połączeniu z allopurynolem zwiększa prawdopodobieństwo wysypki skórnej.

Ampicylina zwiększa toksyczność i zmniejsza klirens metotreksatu.

Analogi

Analog ampicyliny to trihydrat ampicyliny.

Warunki przechowywania

Przechowywać w temperaturze nieprzekraczającej 25 ° C w suchym miejscu niedostępnym dla dzieci.

Okres ważności - 2 lata.

Warunki sprzedaży aptek

Recepta.

Recenzje Ampicillin

Przeglądy ampicyliny w większości zawierają informacje o stosowaniu leku w zatokach i bólach gardła. W ciężkich przypadkach tych chorób przepisywane są zastrzyki „czystej” ampicyliny lub jej połączenia z sulbaktamem. Ponadto narzędzie jest stosowane w leczeniu odmiedniczkowego zapalenia nerek, zapalenia pęcherza moczowego, chorób zakaźnych ucha, gardła, zatok przynosowych.

Referencje pacjentów sugerują, że ampicylina rzadko powoduje działania niepożądane - tylko nieliczni pacjenci zgłaszają nudności, wymioty, rozstrój stolca, wysypkę i świąd.

Cena ampicyliny w aptekach

Przybliżona cena ampicyliny wynosi 20 rubli. na 10 tabletek po 250 mg.

Stosowanie ampicyliny dla dzieci

Lek ampicylina jest półsyntetycznym antybiotykiem o szerokim spektrum działania.

Aktywny składnik - ampicylina, należy do farmakologicznej grupy penicylin.

Ampicylina ma działanie bakteriobójcze i przeciwbakteryjne.

Aplikacja Ampicillin

Ampicylina jest stosowana w leczeniu chorób zapalnych i zakaźnych:

  • Infekcje ucha (zapalenie ucha)
  • Zakażenia gardła (ból gardła, zapalenie gardła, zapalenie zatok, zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc)
  • Infekcje nosa
  • Zakażenia oskrzeli i płuc
  • Infekcje dróg moczowych (ostre i przewlekłe)
  • Zakażenia ginekologiczne (chlamydia, zapalenie przydatków)
  • Zakażenia układu pokarmowego (salmonella, czerwonka, koklusz, dur brzuszny)
  • Zapalenie opon mózgowych
  • Reumatyzm
  • Sepsa
  • Posocznica
  • Szkarłatna gorączka
  • Zakażenia skóry
  • Erysipelas
  • Kiła i rzeżączka (jako część złożonego leczenia)
  • Zapobieganie powikłaniom po operacji w klatce piersiowej i jamach brzusznych

Przeciwwskazania

  • Białaczka limfocytowa
  • Nadwrażliwość na składniki leku
  • Niewydolność wątroby
  • Zakaźna monocukleoza

Instrukcja Ampicyliny dla dzieci

Ampicylina jest przepisywana dzieciom i dorosłym. Dla dzieci stosowanie leku jest możliwe po czterech tygodniach życia. Ale nie wcześniej, ponieważ ampicylina może negatywnie wpływać na rozwój narządów słuchu. Lepiej jest, aby dzieci stosowały ampicylinę do podawania domięśniowego, po sześciu miesiącach można podawać dzieciom ampicylinę w postaci zawiesiny i proszku.

Prawidłowo obliczona dawka leku może być tylko lekarzem, w oparciu o nasilenie choroby dziecka, wagę dziecka i przyczynę choroby. Podczas leczenia bardzo ważne jest, aby dać dziecku dużo płynów Zwykle dzieciom z ciężkimi zakażeniami przepisuje się od 50 do 100 mg na kg masy ciała na dobę w kilku dawkach. Jeśli waga dziecka przekracza 20 kg, dawka jest równoważna dawce dorosłej, tj. Od 250 do 500 mg w 4 dawkach na dobę. Z reguły czas trwania leczenia wynosi 1-2 tygodnie.

Ampicylina

Ampicylina jest półsyntetycznym antybiotykiem o szerokim spektrum działania, który ma działanie przeciwbakteryjne i jest stosowany w leczeniu wielu zakażeń bakteryjnych.

Uwolnij formę i kompozycję

Ampicylina jest dostępna w postaci tabletek, kapsułek i proszku do sporządzania zawiesin. Tabletki i kapsułki są produkowane w 0,25 g. Jedno opakowanie zawiera 10 lub 20 tabletek o białym płaskim kształcie cylindrycznym. Lek w postaci proszku jest biały z żółtym odcieniem. Ma słodki smak i specyficzny zapach. Proszek jest dostępny w 60 ml pomarańczowych szklanych słoikach.

We wszystkich postaciach dawkowania ampicyliny aktywny składnik aktywny jest trihydrat ampicyliny. Skład jednej tabletki zawiera 0,25 g składnika aktywnego, a także substancje pomocnicze w postaci skrobi, talku, stearynianu wapnia i stearynianu magnezu.

5 ml zawiesiny przygotowanej z proszkiem Ampicyliny zawiera 125 mg trihydratu ampicyliny i następujące substancje pomocnicze:

  • Koloidalny dwutlenek krzemu;
  • Karboksymetyloceluloza sodowa;
  • Cytrynian sodu bezwodny;
  • Ponso 4R (E124);
  • Benzoesan sodu (E211);
  • Sacharoza;
  • Aromat wiśniowy.

Wskazania do stosowania Ampicillin

Zgodnie z instrukcjami dotyczącymi ampicyliny lek ten jest przeznaczony do leczenia różnych zakażeń bakteryjnych wywołanych przez wrażliwą mikroflorę. Wśród nich są następujące choroby zakaźne dróg oddechowych:

Zgodnie z instrukcjami dotyczącymi ampicyliny lek jest skuteczny w ostrych i przewlekłych chorobach zakaźnych układu pokarmowego, moczowego i przewodu pokarmowego, w tym w zapaleniu pęcherza, zapaleniu pęcherzyka żółciowego, zapaleniu miednicy, salmonelli i innych.

Zgodnie z instrukcjami dotyczącymi ampicyliny lek ten jest również stosowany w leczeniu następujących chorób:

  • Zakażenia ucha, nosa i gardła;
  • Zapalenie opon mózgowych;
  • Szkarłatna gorączka;
  • Zapalenie wsierdzia;
  • Zakażenia skóry i tkanek miękkich;
  • Posocznica;
  • Reumatyzm;
  • Infekcje odontogenne;
  • Sepsa;
  • Erysipelas;
  • Rzeżączka

Przeciwwskazania

Stosowanie ampicyliny jest przeciwwskazane w przypadkach:

  • Wiek do 1 miesiąca;
  • Okres karmienia piersią;
  • Historia przewodu pokarmowego;
  • Białaczka limfocytowa;
  • Nadwrażliwość na lek;
  • Mononukleoza zakaźna;
  • Niewydolność wątroby.

Zgodnie z instrukcjami dotyczącymi ampicyliny, lek ten należy stosować z dużą ostrożnością w przypadku kataru siennego, krwawień w wywiadzie, niewydolności nerek, astmy i alergii. Konieczne są również konsultacje z lekarzem w sprawie stosowności stosowania ampicyliny w czasie ciąży.

Dawkowanie i podawanie Ampicylina

Ampicylinę we wszystkich postaciach należy przyjmować na pół godziny przed posiłkiem. Dawka leku jest ustalana indywidualnie dla każdego pacjenta, w zależności od ciężkości i postaci choroby, a także z uwzględnieniem lokalizacji zakażenia i wieku pacjenta.

Pojedyncza dawka leku w postaci tabletek dla dorosłych wynosi 250-500 mg. Dzienna dawka wynosi 1-3 g. Dla dzieci o masie ciała poniżej 20 kg dzienna dawka ampicyliny wynosi 12,5-25 mg / kg, a dla dzieci o masie powyżej 20 kg wynosi 50-100 mg / kg. Z reguły dzienna dawka leku jest podzielona na 4 dawki.

Aby przygotować zawiesinę, 62 ml przegotowanej wody wlewa się do butelki z lekiem i dokładnie wstrząsa. Dla dorosłych pacjentów zwykła dawka ampicyliny w postaci proszku wynosi 500 mg co 6 godzin.

W większości przypadków, w tym zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli i różne infekcje dróg moczowych i przewodu pokarmowego, dawkę 500 mg stosuje się 4 razy dziennie. Z rzeżączką zwykle przyjmuje się 2 g leku 1 raz dziennie.

W niektórych chorobach zakaźnych może być konieczne zwiększenie dawki ampicyliny w postaci zawiesin. Jeśli są ciężkie, dawka dla dorosłych może wynosić 3 g dziennie.

Dzienna dawka ampicyliny w proszku dla dzieci poniżej 3 lat wynosi 100-200 mg / kg masy ciała. Jest podzielony na 4 dawki. Dla dzieci w wieku powyżej 3 lat dawka jest następująca: 50-100 mg / kg masy ciała, podzielone przez 4 razy.

Skutki uboczne ampicyliny

Stosowanie ampicyliny w niektórych przypadkach może wywołać działania niepożądane w postaci reakcji alergicznych. Wśród nich należy zaznaczyć:

  • Obrzęk Quincke;
  • Wysypka i świąd skóry;
  • Zapalenie spojówek;
  • Rumień wielopostaciowy;
  • Nieżyt nosa;
  • Złuszczające zapalenie skóry;
  • Pokrzywka

W rzadkich przypadkach ampicylina może powodować bóle stawów, wstrząs anafilaktyczny, eozynofilię i gorączkę. Czasami lek powoduje takie działania niepożądane ze strony układu pokarmowego, jak nudności, wymioty, zwiększone wzdęcia w jelitach i biegunka.

Stosowanie ampicyliny może również prowokować:

  • Zapalenie jamy ustnej;
  • Niedokrwistość;
  • Agranulocytoza;
  • Leukopenia;
  • Zwiększona aktywność aminotransferaz wątrobowych;
  • Małopłytkowość;
  • Rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego;
  • Glossitis.

Długi przebieg leczenia ampicyliną może powodować rozwój nadkażenia u wyniszczonych pacjentów. W takich przypadkach musisz skorzystać z witamin.

Specjalne instrukcje

W leczeniu ampicyliny konieczne jest ciągłe monitorowanie funkcji wątroby i nerek. W przypadku ich naruszenia należy dostosować schemat dawkowania.

Wysokie dawki leku u pacjentów z niewydolnością nerek mogą mieć toksyczny wpływ na ośrodkowy układ nerwowy.

Analogi ampicyliny

Wśród analogów ampicyliny można wyróżnić następujące leki:

  • Ampicillin-AKOS;
  • Ampicylina Sodu;
  • Ampicillin-Ferein;
  • Purycylina;
  • Zetsil;
  • Standacillin;
  • Penodil.

Warunki przechowywania

Ampicylinę należy przechowywać w ciemnym i suchym miejscu, niedostępnym dla dzieci, w temperaturze pokojowej. Okres ważności kapsułek i proszku wynosi 3, a dla tabletek - 2 lata.

Znalazłeś błąd w tekście? Wybierz go i naciśnij Ctrl + Enter.