loader

Główny

Zapalenie krtani

Ampicylina do wstrzykiwań

Ampicylina jest lekiem antybiotykowym typu penicyliny, który hamuje wzrost bakterii. Jest przepisywany tylko w leczeniu zakażeń bakteryjnych, działanie leku nie dotyczy infekcji wirusowych (przeziębienia).

Uwolnij formę i kompozycję

Lek jest dostępny w postaci proszku, z którego wytwarza się roztwór do wstrzykiwań. Dawki: 5 gi 1 g. Uzupełniono 10 butelkami w 1 opakowaniu do wstrzykiwań.
Działanie farmakologiczne.

Farmakodynamika

Jest aktywny wobec drobnoustrojów gram-dodatnich - gronkowca, który nie tworzy penicylinazy, paciorkowców, meningokoków, gonokoków, pneumokoków, enterokoków. Pokazuje aktywność bakterii Gram-ujemnych - pałeczek jelitowych, Salmonelli, zapalenia płuc Klebsiella i pałeczek hemofilnych.

Działanie: Lek niszczy połączenia ścian bakterii na poziomie komórkowym, co powoduje ich śmierć.

Farmakokinetyka

Wstrzyknięcie dożylne umożliwia krążenie leku z krwioobiegiem w wysokich stężeniach. Ampicylina jest maksymalnie skoncentrowana we krwi w ciągu 15 minut po wstrzyknięciu do żyły, po wstrzyknięciu mięśni, w ciągu pół godziny.

Lek jest wchłaniany przez płyny ustrojowe i tkanki (stężenie w żółci może być setki razy większe niż stężenie we krwi) i może przenikać do mleka matki.

Penetracji nie obserwuje się tylko przez barierę krew-mózg. Około 30 procent ampicyliny ma zdolność syntezy z kompozycją białkową osocza. Substancja nie jest faktycznie podzielona, ​​więc usunięcie z ciała zachodzi bez zmian.

Największa ilość przyjmowanego leku jest wydalana przez nerki, reszta - z żółcią. W ciągu pół dnia można usunąć z organizmu do 70% substancji. W przypadku dysfunkcji nerek poziom leku we krwi wzrasta, a zatem eliminacja jest wolniejsza.

Przy normalnym funkcjonowaniu wszystkich układów wydalniczych organizmu substancja jest całkowicie eliminowana w ciągu godziny lub dwóch. W chorobach nerek wydalanie można przeprowadzić w ciągu 12 godzin. Powtarzane podawanie nie przyczynia się do akumulacji ampicyliny w tkankach i płynach, dlatego możliwe jest długotrwałe leczenie.

Wskazania

Lek jest stosowany w leczeniu różnych chorób bakteryjnych, które są na niego wrażliwe:

  • Zakażenia zapalne górnych dróg oddechowych (zapalenie ucha, zapalenie gardła, zapalenie zatok, zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, ropień płucny);
  • Zakażenia nerek i dróg moczowych (zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie cewki moczowej, zapalenie miedniczki, odmiedniczkowe zapalenie nerek, rzeżączka);
  • Zapalenie dróg żółciowych (zapalenie pęcherzyka żółciowego, zapalenie dróg żółciowych);
  • Dur brzuszny;
  • Krztusiec;
  • Sepsa;
  • Zapalenie otrzewnej;
  • Zapalenie opon mózgowych;
  • Zapalenie wsierdzia;
  • Listerioza;
  • Zakaźne uszkodzenia narządów układu mięśniowo-szkieletowego;
  • Zapalenie dermatologiczne.

Specjalne instrukcje i przeciwwskazania

Ważne jest, aby przeczytać instrukcję przed użyciem.

Przed zastosowaniem leku należy poinformować lekarza o indywidualnej nietolerancji (alergie na penicylinę, cefalosporynę lub inne antybiotyki). Osoby starsze są zagrożone, zwłaszcza z powodu słabej pracy dróg wydzielniczych. Z troską w czasie ciąży (gdy jest to naprawdę konieczne). Przed przepisaniem ampicyliny lekarz musi upewnić się, że brakuje pacjenta (nieobecny):

  • Choroba nerek określonego typu infekcji wirusowej (mononukleoza);
  • Ciężkie zaburzenia czynności wątroby;
  • Naruszenia wątroby, przewodu pokarmowego;
  • Rak krwi;
  • HIV;
  • Okres laktacji.

Dawkowanie i podawanie

Instrukcja użycia: Roztwór przygotowuje się przez rozpuszczenie proszku w płynie, wstrzyknięcie podaje się dożylnie lub domięśniowo (metody strumieniowe lub kroplowe w zależności od wymaganej dawki).

Dożylnie: Przy tego rodzaju podawaniu wymagana jest pojedyncza dawka ampicyliny. Instrukcje dla dorosłych: 0,25 - 0,5 g (co 4-6 godzin), osoba dorosła może otrzymać maksimum dziennie - od 1 do 3 g. Jeśli pacjent ma ciężki stan, dawkę zwiększa się do 10 gramów dziennie.

Instrukcje dla noworodków: podaje się zastrzyk 100 mg na 1 kg masy ciała dziennie. Dzieci starsze niż 24 godziny otrzymują zastrzyki leku w dawce 50 miligramów na 1 kg masy ciała. W ciężkich przypadkach dawki są podwajane.

Aby przygotować roztwór do wstrzykiwań, należy rozcieńczyć 1 dawkę (około 2 gramy) w 5-10 mililitrach cieczy (woda lub chlorek sodu). Gotową substancję należy wstrzykiwać bardzo powoli (do 5 minut), aby uniknąć drgawek skurczowych. W przypadkach, w których jednorazowo wymagane jest wprowadzenie więcej niż 2 gramy, konieczne jest wprowadzenie do żyły metodą kroplówki.

Instrukcje dotyczące kroplówki dożylnej: dawkę rozpuszcza się w wodzie (7,5 ml na 2 g leku), miesza z izotonicznym roztworem chlorku sodu lub pięcioprocentowym roztworem glukozy (120-250 mililitrów). Szybkość iniekcji wynosi 60-80 kropli na minutę. Dla dzieci użyj roztworu glukozy o stężeniu pięciu lub dziesięciu procent.

Instrukcje przygotowania: Rozpuścić proszek w płynie powinien być tylko przed wprowadzeniem, dzień powinien być rozprowadzany do leku 3-4 razy. Przebieg terapii trwa około tygodnia. Czas trwania jest ustalany przez lekarza z indywidualnym podejściem, biorąc pod uwagę nasilenie procesu zapalnego, cechy związane z wiekiem, obecność chorób i wskazanie stosowności leczenia przeciwbakteryjnego. W razie potrzeby leczenie kontynuuje się stopniowo, wprowadzając metodę domięśniową.

Domięśniowo: Wprowadzono w dawce 0,25–0,5 g po 4–6 godzinach, dawka na dzień może wynosić od 1 do 3 gramów. W przypadkach ciężkich postaci dawkę zwiększa się do 10 gramów. Maksymalna wartość nie powinna przekraczać 14 gramów dziennie.

Noworodkom przepisuje się 100 miligramów na 1 kilogram masy, starsze dzieci przyjmują lek w ilości 50 gramów na 1 kilogram masy. W ciężkim zapaleniu dawka jest podwojona.

Przygotuj roztwór do wstrzyknięcia domięśniowego w następujący sposób: 2 mililitry do 4 mililitrów płynu.

Z pominiętą dawką powinieneś wprowadzić lek tak szybko, jak tylko sobie przypomnisz. Jeśli przed następną dawką pozostało niewiele czasu, pomiń poprzednią i wprowadź następną. Następnie wprowadź zgodnie z harmonogramem. Nie podwajaj dawki, aby nadrobić zaległości.

Efekty uboczne

Ampicylina rzadko powoduje działania niepożądane i jest ogólnie dobrze tolerowana przez pacjentów. Ale w rzadkich przypadkach możliwe pogorszenie. Mogą wystąpić nudności, wymioty lub biegunka. Jeśli którykolwiek z tych stanów utrzymuje się lub nasila się przez długi czas, należy natychmiast powiadomić lekarza.

Należy powiedzieć lekarzowi o tych rzadkich, ale poważnych działaniach niepożądanych: ciemnym moczu, uporczywej niestrawności / bólu brzucha, zażółceniu oczu lub skóry, krwawieniu, uporczywym bólem gardła lub gorączką.

Lek ten występuje rzadko, ale może powodować ostre zaburzenia jelitowe (śluz w stolcu, krew w stolcu, uporczywa biegunka) ze względu na rodzaj opornych bakterii. Może to nastąpić w trakcie leczenia lub w ciągu kilku tygodni, miesięcy po zaprzestaniu leczenia.

Przy stosowaniu tego leku przez długi okres czasu, jak również przy powtarzających się naruszeniach czasu podawania, może wystąpić zakażenie drożdżakami ustnymi lub pochwowymi (zakażenia grzybicze doustne lub pochwowe). Skontaktuj się z lekarzem, jeśli zauważysz białe plamy w jamie ustnej, zmianę wydzieliny z pochwy lub inne nowe objawy.

Objawy ciężkiej reakcji alergicznej mogą obejmować: wysypkę, świąd / obrzęk (zwłaszcza twarzy / języka / gardła), silne zawroty głowy, trudności w oddychaniu.

Ampicylina może powodować niewielką wysypkę, która z reguły nie jest poważna.

Pacjenci z osłabionym układem odpornościowym mogą cierpieć z powodu rozwoju nadkażenia, które jest spowodowane przez mikroorganizmy, które nie są wrażliwe na antybiotyk.

Wtórne zakażenie może być związane z zaburzeniami narządów krwiotwórczych.

Przedawkowanie

Przede wszystkim może cierpieć układ nerwowy (omamy, skurcze mięśni). Można również zaobserwować:

Przy takich objawach stosowanie leku jest niedopuszczalne, terapia jest anulowana, przepisywane jest płukanie, a objawy są leczone.

Ważne, aby wiedzieć

Ważne jest stosowanie ampicyliny:

  • Upewnij się, że nie ma alergii na substancję;
  • Wyeliminuj mieszanie przygotowanego roztworu z innymi lekami;
  • Leczenie powinno być prowadzone pod nadzorem lekarza z regularnymi analizami, badaniem funkcjonowania narządów wydalniczych;
  • Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek powinni stosować lek w indywidualnym celu z dostosowaniem dawki i czasu trwania leczenia;
  • Jeśli występują współistniejące choroby alergiczne (katar sienny, astma), ampicylinę podaje się ostrożnie, terapię przeprowadza się w połączeniu z lekami destabilizującymi;
  • Narzędzie jest w stanie zmniejszyć wpływ środków antykoncepcyjnych podawanych doustnie;
  • Ampicylina staje się toksyczna w przypadku stosowania w połączeniu z probenecydem;
  • Allopurinol w połączeniu z ampicyliną zwiększa ryzyko rozwoju alergii (wysypka);
  • Lewometsytina, tetracyklina, amfotercyna, erytromycyna, linkomycyna, polimyksyna B, metronidazol, acetylocysteina, metoklopramid, dopamina, heparyna nie są zgodne z antybiotykiem;
  • Ampicylina rozprzestrzenia się przez płyny ustrojowe (w tym mleko matki), dlatego nie jest przepisywana w okresie laktacji. Chociaż jest uważany za ważny w krajach zachodnich.

Warunki przechowywania

Lek należy przechowywać w suchym i ciemnym miejscu. Chronić przed dziećmi.

Analogi

Pod względem struktury podobne leki są brane pod uwagę:
Zetsil;
Penodil;
Standacillin;
Pentrexil.

Ampicylina: skuteczność i wskazania

Ampicillini to lek przeciwbakteryjny o szerokim zakresie działania. Należy do grupy półsyntetycznych penicylin odpornych na kwasy. Jego działanie ma na celu zniszczenie bakterii i eliminację infekcji spowodowanych przez nie. W chorobach wirusowych ten lek jest bezużyteczny.

Uwolnij formę i kompozycję

Ampicylina jest produkowana jako liofilizat do stosowania jako zastrzyk. Proszek jest pakowany w fiolki o wadze około 5 gi 1 g. W jednym opakowaniu znajduje się dziesięć takich butelek.

Substancją czynną jest sól sodowa ampicyliny.

Lek jest proszkową białą substancją. Posiada zdolność pochłaniania pary wodnej (higroskopijność), dlatego jest wytwarzana w szczelnych fiolkach.

Mechanizm działania

Aktywna antybiotyk-amicylina niszczy mikroorganizmy, takie jak gronkowce, paciorkowce, pneumokoki, meningokoki i inne bakterie Gram-dodatnie. Przeciwko mikroorganizmom Gram-ujemnym jest nie mniej skuteczna - Escherichia coli, Salmonella wrażliwa na ten lek.

Efektem ampicyliny jest destrukcyjny wpływ na ściany komórkowe, w wyniku którego zostaje naruszona integralność błony komórkowej, co prowadzi do jej śmierci.

Lek ten ma dobrą absorpcję i biodostępność (40%), podczas gdy jest równomiernie rozprowadzany w narządach, tkankach i całym ciele.

Wydalany z organizmu przez nerki (70-80%), ten antybiotyk znajduje się w moczu w niemal niezmienionej postaci. Maksymalny poziom stężenia substancji we krwi występuje około 2 godziny po wstrzyknięciu. W organizmie lek nie gromadzi się, nawet przy bardzo długotrwałym stosowaniu.

Reszta jest wydalana z żółcią oraz u kobiet karmiących dziecko mlekiem.

Wskazania do użycia

  • Choroby zakaźne górnych dróg oddechowych natury bakteryjnej i dróg oddechowych (zapalenie zatok, zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, zapalenie tchawicy i inne).
  • Zakażenia dróg moczowych i nerek (odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie cewki moczowej).
  • Zakażenie pęcherzyka żółciowego i przewodów.
  • W ciąży leczenie terapeutyczne zakażeń chlamydią.
  • Procesy zapalne szyjki macicy.
  • Uszkodzenia skóry, tkanek miękkich - róży, dermatozy i inne.
  • Zakażenia układu mięśniowo-szkieletowego.
  • Zmiany w przewodzie pokarmowym.
  • Zapalenie wewnętrznej wyściółki serca (zapalenie wsierdzia).
  • Zapalenie opon mózgowych
  • Zakażenia krwi o charakterze bakteryjnym.
  • Indywidualna nietolerancja na apicylinę i inne antybiotyki z grupy penicylin.
  • Ciężkie procesy patologiczne w wątrobie.
  • Ciężka niewydolność nerek.
  • Choroby przewodu pokarmowego, w szczególności układ trawienny.
  • Złośliwe choroby układu krążenia.
  • Mononukleoza zakaźna.
  • Ludzki wirus niedoboru odporności.
  • Okres karmienia dziecka mlekiem matki.
  • Zapalenie jelita grubego spowodowane leczeniem środkami przeciwbakteryjnymi.
  • Wiek niemowlęcia do 1 miesiąca.

Przeciwwskazania

  • Indywidualna nietolerancja na apicylinę i inne antybiotyki z grupy penicylin.
  • Ciężkie procesy patologiczne w wątrobie.
  • Ciężka niewydolność nerek.
  • Choroby przewodu pokarmowego, w szczególności układ trawienny.
  • Złośliwe choroby układu krążenia.
  • Mononukleoza zakaźna.
  • Ludzki wirus niedoboru odporności.
  • Okres karmienia dziecka mlekiem matki.
  • Zapalenie jelita grubego spowodowane leczeniem środkami przeciwbakteryjnymi.
  • Wiek niemowlęcia do 1 miesiąca.

Zastrzyki z ampicyliny

Jeśli jesteś uczulony na stosowanie leków przeciwbakteryjnych, musisz poinformować o tym lekarza. Szczególnie uważni powinni być ludzie w starszym wieku, którzy mają problemy ze ścieżkami wydalniczymi.

To ważne! Podczas ciąży Ampicillin jest stosowany wyłącznie wtedy, gdy potrzeba tego jest naprawdę uzasadniona, a korzyści z jej stosowania przekraczają potencjalne szkody.

Podawanie dożylne

Roztwór przygotowuje się zgodnie ze standardowym schematem: dawkę ampicyliny (2 g) rozpuszcza się w 10 ml wody do iniekcji lub w soli fizjologicznej (chlorek sodu). Płyn do uprawy nie powinien mieć żadnego cienia - aby był absolutnie przezroczysty, nie powinien zawierać zanieczyszczeń i osadów - taka ciecz jest uważana za nieodpowiednią do rozcieńczania liofilizatu.

Gotowy produkt podaje się dożylnie, bardzo powoli, powinien zająć od 3 do 5 minut. Takie wprowadzenie nie pozwoli na konwulsyjne cięcia. Wprowadzenie dawki przekraczającej 2 g odbywa się już za pomocą wkraplaczy.

  • Dawka dla osoby dorosłej wynosi: 0,2-0, 25 g po 4-6 godzinach. Maksymalna dzienna ilość leku dla dorosłych nie powinna przekraczać 3 g.
  • W przypadku poważnego stanu pacjenta, w skrajnych przypadkach, dzienna dawka może wzrosnąć do 10 g leku.
  • W przypadku noworodków w wieku powyżej 1 miesiąca obliczenia dokonuje się na podstawie masy ciała: 100 mg leku stosuje się na 1 kg masy ciała.
  • Starsze dzieci: 50 mg na 1 kg masy ciała. W skomplikowanych warunkach możliwe jest dwukrotne zwiększenie dawki ampicyliny.

Należy pamiętać, że całkowita dawka dzienna jest równomiernie podzielona na 3-4 wstrzyknięcia. Przebieg leczenia zwykle nie trwa dłużej niż 7-10 dni. Jest ustalany przez lekarza prowadzącego indywidualnie dla każdego pacjenta. Wpływ na to ma grupa wiekowa pacjenta i jego przewlekłe choroby, nasilenie zakażenia, ogólne samopoczucie, a także wskaźniki wydajności terapii.

Jeśli konieczne było kontynuowanie leczenia antybiotykiem ampicylinowym przez ponad tydzień, wstrzyknięcia dożylne są anulowane i przenoszone na domięśniowo.

Ampicylina bardzo szybko może przeniknąć do mleka kobiecego, dlatego jeśli konieczne jest pilne leczenie tym lekiem, konieczne jest anulowanie karmienia piersią przez ten czas.

Wstrzyknięcie domięśniowe

Rozcieńczenie 2 g proszku przeprowadza się w 4 ml wody do iniekcji lub soli fizjologicznej. Pozwolono na rozcieńczenie liofilizatu Novocain lub Lidocaine, ale tylko po wstrzyknięciu do mięśnia.

Dawkowanie dla tej infuzji ampicyliny:

  • Dorośli: 0,2-0,5 g po 4-6 godzinach przy całkowitej dawce 1-3 g dziennie.
  • W ciężkim przebiegu choroby dawka osiąga 10 g dziennie (podzielona na 3-4 wstrzyknięcia). Jednak ilość leku nie przekracza 14 g. Na przykład w przypadku zapalenia opon mózgowych 14 g leku dzieli się na 6-8 wstrzyknięć dziennie.
  • Dawkowanie leków dla dzieci i niemowląt odbywa się według tego samego schematu, jak w przypadku podawania dożylnego.

Uwaga! Rozpuszczanie proszku do iniekcji przeprowadza się wyłącznie przed zabiegiem.

Instrukcje dotyczące stosowania zastrzyków z ampicyliną są opisane następującymi zasadami dotyczącymi wstrzykiwania:

  • Przed użyciem Ampicillin przeprowadza się test alergiczny na ten lek.
  • Nie mieszać roztworu ampicyliny z innymi środkami.
  • Terapia prowadzona jest wyłącznie przez nadzór medyczny z obowiązkowym dostarczeniem niezbędnych testów.
  • U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek opracowuje się indywidualny schemat i dawkę.
  • Ampicylina znacznie zmniejsza działanie doustnych środków antykoncepcyjnych.
  • Jeśli pacjent cierpi na astmę lub katar sienny, leczenie ampicyliną przeprowadza się jednocześnie z lekami destabilizującymi.
  • Ampicylina, stosowana jednocześnie z probenicydem, staje się wysoce toksyczna.
  • Ten antybiotyk szybko rozprzestrzenia się na wszystkie płyny ustrojowe, dlatego karmienie piersią dziecka eliminuje stosowanie Ampicyliny.
  • Po 48-72 godzinach po ustąpieniu objawów klinicznych wyleczalnej choroby konieczne jest przerwanie leczenia tym lekiem.

Efekty uboczne

Ampicylina jest dobrze tolerowana przez pacjentów. Jednak najczęściej przy niewłaściwie dobranych lub zbyt dużych dawkach możliwe są następujące działania niepożądane:

  • Nudności, wymioty i biegunka. Jeśli takie objawy nie mają jednego charakteru, ale rozwijają się i nasilają, należy o tym powiadomić lekarza.
  • Ponadto uwaga specjalisty jest warta zmiany koloru moczu na ciemniejszą stronę, zażółcenia białek oczu i (lub) skóry, wszelkich krwawień, nieustannego bólu gardła i stanów gorączkowych.
  • Już po zaprzestaniu terapii lekowej, po kilku tygodniach, a nawet miesiącach, obserwuje się takie objawy, jak uporczywe zaburzenia jelitowe, śluz jest wykrywany w kale.
  • W przypadku długotrwałego leczenia ampicyliną, a zwłaszcza powtarzającym się naruszeniem schematu leczenia, w jamie ustnej lub drożdżakach pochwy rozwija się pleśniawka. Dlatego przy wykrywaniu białej płytki nazębnej w ustach lub kiepskiej wydzieliny z pochwy należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
  • Możliwe są przejawy natury alergicznej: pokrzywka, wysypki skórne, świąd i obrzęk twarzy i błon śluzowych jamy ustnej, zawroty głowy i trudności w oddychaniu.
  • Nadkażenie (tj. Wtórne zakażenie pacjenta) rozwija się najczęściej u pacjentów z chorobami przewlekłymi. Wraz z tym powikłaniem pojawiają się problemy z układem krwiotwórczym: małopłytkowość, niedokrwistość hemolityczna i inne.
  • Ze strony układu nerwowego, takie niepożądane komplikacje jak nadmierny niepokój, agresywność i drażliwość, prawdopodobne są zmiany w zachowaniu.

Przedawkowanie

W rzadkich przypadkach przedawkowania wpływa przede wszystkim na układ nerwowy. Pacjent zaczyna dostrzegać halucynacje i skurcze. W takich przypadkach możliwe są wysypki skórne w postaci wysypki, nudności i biegunki. W nieskomplikowanych przypadkach wskazane jest płukanie żołądka (przy użyciu tabletki w postaci leku), przyjmowanie sorbentów i leków przeczyszczających. Jeśli ustalono dokładnie przedawkowanie i zauważono którykolwiek z wymienionych objawów, należy odstawić lek, a także, jeśli to absolutnie konieczne, hemodializę (pozanerkowa procedura oczyszczania krwi). W przypadku wstrząsu anafilaktycznego wymagana będzie opieka w nagłych wypadkach. Po wyeliminowaniu przedawkowania ampicyliny szczególną uwagę zwraca się na przywrócenie normalnej równowagi wodno-elektrolitowej w organizmie.

Interakcja z innymi lekami

Podczas stosowania Ampicyliny obserwuje się następujące interakcje:

  • Ampicylina znacznie zwiększa działanie innych antybiotyków, antykoagulantów, benzoesanu sodu.
  • Zmniejsza skuteczność doustnych środków antykoncepcyjnych.
  • W przypadku leczenia ampicyliną i digoksyną wchłanianie tego ostatniego znacznie się pogarsza.
  • Allopurinol, stosowany w połączeniu z tym antybiotykiem, znacznie zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia wysypek skórnych.
  • Jeśli Ampicillin jest stosowany razem z blokerami adrenoreceptorów, rozwijają się poważne reakcje anafilaktyczne.

Analogi

  1. Oksacylina - ten antybiotyk, jak opisano powyżej, należy do grupy penicylin. Główną zaletą oksacyliny jest to, że stosuje się ją do leczenia niemowląt w wieku poniżej 1 miesiąca, a nawet do leczenia wcześniaków. Uwalnianie formy - proszek do przygotowania roztworu do wstrzykiwań.
  2. Sultasin jest połączonym lekiem przeciwbakteryjnym, składa się z ampicyliny i sulbaktamu. Jest wytwarzany wyłącznie w postaci leofilizatu do stosowania w postaci zastrzyków dożylnych lub domięśniowych. Dozwolone jest leczenie dzieci w każdym wieku.
  3. Standatsillin - ma prawie takie same wskazania do stosowania i skutki uboczne jak Apmicillin. Stosowany w postaci zastrzyków domięśniowych i dożylnych.
  4. Zetsil i Penodil - antybiotyki na bazie ampicyliny. Leki te są stosowane w taki sam sposób, jak opisano, mają te same wskazania i działania niepożądane - jest to absolutny analog Ampicillin.

Oprócz powyższego, nadal istnieje wiele analogów ampicyliny. Większość z nich jest dostępna wyłącznie w tabletkach i kapsułkach.

Dziecko Ampicylina

W przypadku infekcji bakteryjnych ważne jest, aby wybrać skuteczny zabieg, który zniszczy zarazki i pomoże w szybszym powrocie do zdrowia. Jeden z pierwszych leków przeciwbakteryjnych zaczął stosować antybiotyki penicylinowe. Ampicylina jest nadal popularna wśród nich. Kiedy jest przepisywany dzieciom i jak podawać ten lek w dzieciństwie?

Formularz wydania

  1. W tabletkach zawartość substancji czynnej wynosi 250 mg. Takie białe płaskie tabletki są sprzedawane w opakowaniach po 10 lub 20 sztuk.
  2. W proszku lub granulkach, z których przygotowuje się zawiesinę. Ta postać ampicyliny jest wlewana do szklanych fiolek. Jedno opakowanie zawiera 40 g białych lub żółtawych granulek, a po rozcieńczeniu wodą tworzy się 100 ml zawiesiny. Zawartość substancji czynnej w 5 ml przygotowanego syropu wynosi 250 mg. Również uwolnić lek o stężeniu ampicyliny 125 mg na 5 mililitrów zawiesiny.
  3. W proszku, który jest przeznaczony do domięśniowego lub dożylnego podawania leku. Jest pakowany w szklane butelki, które często są dołączane do ampułek z rozpuszczalnikiem. Jedno opakowanie takiego białego proszku do wstrzykiwań zawiera od 1 do 10 butelek, a substancja czynna w jednej butelce może być w ilości 250, 500, 1000 lub 2000 mg.

Skład

  • Aktywnym składnikiem tabletek ampicyliny jest trihydrat ampicyliny. Dodatkowo, stearynian magnezu lub wapnia, skrobia i talk są obecne w postaci tabletki leku.
  • Granulki, z których przygotowuje się zawiesinę ampicyliny, również zawierają składnik aktywny w postaci trihydratu. Z dodatkowych substancji w tej postaci antybiotyku mogą być obecne benzoesan sodu, PVP, guma guar, aromaty, sacharoza, simetikon, wanilina, sacharynian sodu i inne związki.
  • Proszek przeznaczony do wstrzykiwań, oprócz ampicyliny w postaci soli sodowej, nie zawiera innych składników.

Zasada działania

Lek należy do półsyntetycznych leków przeciwbakteryjnych z grupy penicylin. Nie zapada się po dostaniu się do żołądka, ale raczej bardzo dobrze się wchłania. Zakres działania leku jest szeroki, ponieważ ampicylina wykazuje działanie bakteriobójcze przeciwko takim patogenom:

  • Staphylococcus (z wyjątkiem gatunków opornych na penicylinę).
  • Salmonella.
  • Clostridium.
  • Gonococcus
  • Proteus.
  • Streptococcus
  • Kokluszowe kije.
  • Escherichia.
  • Pneumokoki
  • Enterococcus
  • Różdżka hemofiliczna.
  • Shigella.
  • Meningokok.
  • Wąglik Bacillus.
  • Listeria
  • Yersinia i inni.

Ampicylina - instrukcja stosowania antybiotyku, postać uwalniania, skład, działania niepożądane, analogi i cena

Antybiotyk Ampicylina jest stosowany w leczeniu złożonych chorób zakaźnych i bakteryjnych. Jest członkiem grupy penicylin i skutecznie radzi sobie z objawami żywotnej aktywności patogennej mikroflory. Przeczytaj instrukcje dotyczące stosowania ampicyliny, dowiedz się o jej wskazaniach do stosowania, formach uwalniania, składzie i sposobie podawania.

Czym jest Ampicylina

Zgodnie z przyjętą klasyfikacją farmakologiczną, antybiotyk Ampicylina wchodzi w skład grupy penicylin, ma szerokie spektrum aktywności i jest niszczony przez penicylinazę. Aktywnym składnikiem kompozycji leku jest trihydrat ampicyliny, który zapobiega wzrostowi ściany komórkowej bakterii. Pozwala to na stosowanie leku w leczeniu chorób wywoływanych przez patogenne patogeny.

Skład i forma uwalniania

Ampicylina jest dostępna w czterech formatach: tabletki, kapsułki, granulki do sporządzania zawiesiny i proszek do wytwarzania roztworu do wstrzykiwań. Skład i opis leków:

Ampicylina w zawiesinie dla dzieci

Proszek do wytwarzania roztworu do wstrzykiwań

Biała płaska cylindryczna z fazowaniem, ryzykowna

Proszek biały z żółtym odcieniem

Biały higroskopijny proszek

Stężenie trihydratu ampicyliny, mg

250 lub 500 za sztukę

1000 lub 2000 za butelkę

Skrobia ziemniaczana, twin-80, stearynian magnezu, poliwinylopirolidon, talk

Skrobia, sacharoza, żelatyna

Poliwinylopirolidon, cukier, kwaśny glutaminian sodu, aromatyczna esencja malinowa, dekstroza, dipodstawiony fosforan sodu, Trilon B, wanilina

10 szt. w paczce

Butelki 60 gz łyżką dozującą

Butelki po 10 lub 20 ml, 1, 5 lub 10 butelek w opakowaniu

Działanie farmakologiczne

Lek przeciwbakteryjny jest aktywny przeciwko wielu bakteriom (Escherichia coli, Shigella, Salmonella, Proteus). Lek nie działa na szczepy drobnoustrojów, które tworzą enzym penicylinazę. Właściwości przeciwdrobnoustrojowe określa substancja czynna, która zaczyna działać natychmiast, penetrując tkanki i płyny ustrojowe.

Ampicylina - antybiotyk czy nie

Lek jest antybiotykiem, działa przeciwbakteryjnie na niektóre szczepy mikroorganizmów. Obejmują one: Staphylococcus spp., Streptococcus spp., Enterococcus spp., Listeria monocytogenes, Neisseria gonorrhoeae, Neisseria meningitidis, Escherichia coli, Shigella spp., Salmonella spp., Bordetella pertussis, haememil-demophilus, haiemilophilus, Spp.

Farmakodynamika i farmakokinetyka

Antybiotyk należy do grupy półsyntetycznych penicylin, nie pozwala na wzrost ściany komórkowej bakterii, dzięki czemu ma działanie bakteriobójcze. Lek jest niszczony przez penicylinazę, odporną na kwasy. W środku lek szybko się wchłania, nie rozpada się w środowisku kwaśnym, słabo przenika przez barierę krew-mózg mózgu, ale zdolność ta wzrasta wraz ze stanem zapalnym błon.

Metabolizm leku występuje w wątrobie. Lek jest wydalany przez nerki w ciągu 2-3 godzin, wysokie stężenia powstają w moczu, ale substancja czynna nie kumuluje się. Pomaga używać go przez długi czas w dużych dawkach. Lek jest częściowo wydalany przez żółć, znajduje się w płynach opłucnowych, otrzewnowych i maziowych, wielu tkankach ciała.

Wskazania do użycia

Główne wskazania do stosowania leku to choroby spowodowane przez drobnoustroje wrażliwe na substancję czynną. Obejmują one choroby:

  • zapalenie oskrzeli, ropień, zapalenie płuc;
  • zapalenie migdałków, choroby górnych dróg oddechowych;
  • zapalenie pęcherzyka żółciowego, zapalenie dróg żółciowych;
  • zapalenie miedniczki, zapalenie pęcherza moczowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek;
  • infekcje żołądkowo-jelitowe, salmonelloza;
  • zakażenia ginekologiczne jajników, uszkodzenie skóry i tkanek miękkich, rzeżączka;
  • zapalenie otrzewnej, posocznica, septyczne zapalenie wsierdzia;
  • zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie przydatków;
  • reumatyzm, róży;
  • gorączka szkarłatna, rzeżączka.

Jak przyjmować Ampicillin

Sposób podawania i dawkowanie leku określa lekarz indywidualnie, w zależności od stadium rozwoju choroby, lokalizacji zakażenia i rodzaju patogenu. Jak stosować Ampicillin na zapalenie oskrzeli lub choroby górnych dróg oddechowych: pojedyncza dawka wynosi 250-500 mg, a dawka dzienna wynosi 1-3 g dla dorosłych, ale nie więcej niż 4 g. Dla dzieci dawka dzienna wynosi 50-100 mg / kg masy ciała, z waga poniżej 20 kg - 12,5-25 mg / kg. Dzienna dawka jest podzielona na cztery dawki.

Aby przygotować zawiesinę, wymieszać fiolkę z proszkiem w 62 ml wody destylowanej. Dawkowanie mierzy się łyżką z zestawu etykiet - dno jest równe 2,5 ml (125 mg), góra - dwa razy więcej. Zawiesinę spłukuje się wodą. Dawka dla noworodków do miesiąca wynosi 150 mg / kg masy ciała, do roku - 100 mg / kg ciała, 1-4 lat - 100-150 mg / kg, starsza niż 4 lata - 1-2 g / dzień, podzielona na 4-6 przyjęcia. Przebieg leczenia zawiesiną wynosi 5-10 dni, dla procesów przewlekłych - od 2-3 tygodni do kilku miesięcy. Powstały płyn musi zostać zużyty w ciągu ośmiu dni.

W pigułkach

Zgodnie z instrukcją tabletki Ampicillin są przyjmowane doustnie, niezależnie od posiłku. Pojedyncza dawka dla dorosłych wynosi 0,5 g, dawka dobowa 2-3 g w 4-6 dawkach. Dzieci potrzebują 100 mg / kg masy ciała. Przebieg leczenia pigułkami zależy od ciężkości choroby i skuteczności terapii. Minimalny okres przyjmowania leku wynosi pięć dni, maksimum mierzy się przez kilka miesięcy.

Kapsułki

Kapsułki są podobne do tabletek - są spłukiwane wodą pół godziny przed posiłkiem, zabronione jest żucie lub uszkodzenie skorupy. Pojedyncza dawka dla dorosłych wynosi 250-500 mg cztery razy na dobę, a dawka dla dzieci o masie ciała do 20 kg wynosi 12,5-25 mg / kg masy ciała co sześć godzin. W razie potrzeby dawka dla dorosłych może wzrosnąć do 3 g / dobę. W przypadku zakażeń przewodu pokarmowego i układu moczowo-płciowego, należy przyjmować 500 mg 4 razy / dobę, dla gonokokowych cewek moczowych ginekologów i urologów przepisać 3,5 g raz.

Zastrzyki

Do stosowania pozajelitowego Ampicylina jest przeznaczona do wstrzykiwań. Jest podawany domięśniowo, dożylnie, w strumieniu lub kroplówce. Pojedyncza dawka dla dorosłych wynosi 250-500 mg, dawka dzienna wynosi do 1-3 g, w przypadku ciężkich zakażeń zwiększa się do 10 g. Dla noworodków przepisuje się 100 mg / kg / dobę, a druga 50 mg / kg masy ciała. Dzienna dawka podzielona jest na 4-6 wstrzyknięć w odstępie 4-6 godzin. Przebieg terapii trwa 7-14 dni. Lek dożylnie może być 5-7 dni, domięśniowo - 7-14 dni.

Aby otrzymać roztwór do wstrzyknięcia domięśniowego, proszek rozcieńcza się 2 ml wody do wstrzykiwań. Aby przygotować roztwór przeznaczony do podawania dożylnego, 2 g leku rozpuszcza się w 5-10 ml wody lub roztworu chlorku sodu i wstrzykuje powoli przez 3-5 minut. Jeśli pojedyncza dawka przekracza 2 g, lek podaje się kroplami w tempie 6-80 kropli / minutę. W tym celu dawkę miesza się z 7,5-15 ml wody lub podobną ilością roztworu glukozy. Powstały płyn jest zużywany natychmiast po przygotowaniu.

Specjalne instrukcje

Instrukcje dotyczące stosowania leku powinny być traktowane jako specjalne instrukcje. Niektóre punkty:

  • lek jest stosowany ostrożnie w astmie, katar sienny, przy wspólnym stosowaniu środków odczulających;
  • w procesie leczenia wymaga okresowego monitorowania czynności nerek, wątroby, krwi;
  • w przypadku zaburzeń nerek lub wątroby przeprowadza się dostosowanie dawki;
  • wysokie dawki leku mogą powodować skutki toksyczne;
  • podczas leczenia sepsy może rozwinąć się reakcja bakteriolizy;
  • w przypadku wystąpienia reakcji alergicznych leczenie zostaje anulowane;
  • osłabieni pacjenci mogą rozwinąć nadkażenie, co wymaga przerwania terapii lekowej;
  • w zapobieganiu kandydozy podczas leczenia ampicyliną pożądane jest przyjmowanie Nystatyny, Leworyny, kwasu askorbinowego i witamin z grupy B.

Podczas ciąży

Lekarze mogą przyjmować antybiotyk Ampicillin w czasie ciąży, ale tylko wtedy, gdy potencjalne korzyści dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla rozwoju i wzrostu płodu. Podczas przyjmowania leku podczas noszenia dziecka, wymagane jest specjalne uważne monitorowanie obrazu krwi obwodowej i funkcjonowania wszystkich systemów przyszłego dziecka.

Ampicylina: instrukcje użytkowania dla dzieci, wskazania i analogi leku

Jednym z antybiotyków z grupy penicylin jest Ampicylina. Lek jest stosowany w leczeniu chorób zakaźnych i bakteryjnych. Aktywnie przeciwstawia się patogennej mikroflorze, zakłócając syntezę ścian bakteryjnych. Lek przyjmuje się doustnie lub pozajelitowo (w postaci zastrzyku). Przed użyciem ważne jest przestudiowanie instrukcji dołączonej do preparatu.

Postać uwalniania i skład leku

Dla ułatwienia stosowania Ampicylina jest dostępna w różnych formach. Informacje są przedstawione w tabeli.

Głównym składnikiem aktywnym w każdej postaci dawkowania jest ampicylina. Lekarz przepisuje najbardziej odpowiedni rodzaj leku w oparciu o charakterystykę choroby i wiek małego pacjenta. Dla niektórych dzieci lepiej stosować zastrzyki dla innych - tabletki. W każdym przypadku potrzebne jest indywidualne podejście. Doświadczony pediatra będzie w stanie doradzić najlepszą opcję.

Wskazania do przyjmowania dzieci Ampicillin

Młodym pacjentom przepisuje się ten lek w następujących przypadkach:

  • zapalenie ucha środkowego;
  • ból gardła, zapalenie krtani i inne choroby zakaźne nosa i gardła;
  • choroby układu moczowego (zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie miedniczki, odmiedniczkowe zapalenie nerek);
  • zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, zapalenie płuc oskrzeli, zapalenie opłucnej;
  • zakażenie narządów trawiennych (salmonelloza, dur brzuszny);
  • zatrucie krwi;
  • uszkodzenie wsierdzia;
  • zapalenie opon mózgowych;
  • szkarłatna gorączka;
  • zakażenia ginekologiczne;
  • reumatyzm;
  • posocznica;
  • infekcje skóry;
  • różyczki;
  • rzeżączka.

Przeciwwskazania do otrzymania

Nie przepisuj tego leku dzieciom w wieku poniżej 30 dni iw obecności:

  • nietolerancja antybiotyków beta-laktamowych;
  • alergie na składniki leku;
  • choroba wątroby i nerek;
  • Choroby Filatova, białaczka, białaczka limfocytowa, HIV i zapalenie jelita grubego spowodowane przez stosowanie antybiotyków.

Dawkowanie i podawanie

Dawka ampicyliny i sposób jej stosowania zależą od stadium rozwoju choroby, rodzaju drobnoustrojów wywołujących chorobę i miejsca, w którym nastąpiło zakażenie. Ze względu na nietoksyczność leku i brak zdolności do gromadzenia się w organizmie, lek może być używany przez długi czas. Dzieci leczy się dzieląc dzienną dawkę na kilka dawek. Częstotliwość zależy od formy używanego leku.

Tabletki ampicyliny

Zgodnie z instrukcjami lek w tabletkach jest przeciwwskazany u dzieci do 6 lat. Pacjenci w wieku powyżej 6 lat otrzymują tabletkę pół godziny przed posiłkiem lub dwie godziny po posiłku. Dopuszczalna dawka dobowa wynosi 100 mg / kg. Ten wskaźnik jest podzielony na cztery do sześciu przyjęć.

Leczenie może trwać średnio od jednego do kilku tygodni. Maksymalny czas przyjęcia jest obliczany w miesiącach. Pacjentom w wieku 14 lat i starszym dziennie wolno stosować nie więcej niż 4 gramy leku (0,25 grama na raz).

Zastrzyki z ampicyliny

Ampicylina pozajelitowa jest stosowana w zastrzykach. Czasami lek podaje się w strumieniach i kroplach, ale najczęściej stosuje się podawanie domięśniowe i dożylne. Pacjentom od 14 lat przypisuje się pojedynczą dawkę 250-500 mg. Dawka dziennie wynosi 1-3 g. W przypadku poważnych infekcji wzrasta do 10 g.

Niemowlęta do jednego roku życia otrzymują 100 mg / kg / dzień od 1 roku życia - 50 mg na funt wagi dziecka. Częstotliwość podawania wynosi od czterech do sześciu razy dziennie. Pomiędzy wstrzyknięciami należy wytrzymać przerwę 4-6 godzin. Terapia trwa 1-2 tygodnie.

Dożylne podawanie leku trwa zwykle tydzień, domięśniowo - 1-2 tygodnie. W celu wstrzyknięcia domięśniowego proszku w fiolce, wlać 2 ml wody do wstrzykiwań. Aby przygotować roztwór, który będzie podawany dożylnie, 2 g leku należy rozpuścić w 5-10 ml wody lub soli fizjologicznej, a następnie ostrożnie i powoli wstrzyknąć pacjentowi.

Jeśli zalecana pojedyncza dawka jest większa niż 2 gramy, lek jest wstrzykiwany przez zakraplacz. Dawkę miesza się z 7,5-15 ml wody lub roztworu glukozy. Przygotowana mieszanina jest używana natychmiast po przygotowaniu.

Skutki uboczne leku

W praktyce medycznej zdarzały się przypadki, gdy Ampicylina powodowała skutki uboczne. To głównie różne reakcje alergiczne.

Najczęstsze działania niepożądane to:

  • obrzęk naczynioruchowy;
  • wysypka skórna z towarzyszącym świądem;
  • zapalenie oczu;
  • rumień wielopostaciowy;
  • nieżyt nosa;
  • gorączkowe zapalenie skóry;
  • pokrzywka.

Możliwe są również efekty uboczne:

  • ze strony układu pokarmowego (nudności, wymioty, biegunka, zwiększone tworzenie się gazu);
  • ból głowy;
  • bóle stawów;
  • anafilaksja;
  • gorączka;
  • zapalenie jamy ustnej;
  • niedokrwistość i inne problemy z układem krążenia;
  • zaburzenia wątroby;
  • zapalenie jelita grubego;
  • zapalenie języka;
  • zapalenie żyły (po podaniu dożylnym).

Jeśli organizm zareaguje na lek reakcją alergiczną, lekarz anuluje leczenie i przepisze środki zmniejszające wrażliwość, które zmniejszają wrażliwość organizmu dziecka na alergen i leki przeciwhistaminowe. Jeśli dziecko doznało wstrząsu anafilaktycznego, należy natychmiast wezwać karetkę.

W przypadku przedawkowania umyć brzuch dziecka i podać węgiel aktywny, w zależności od masy ciała. Możesz użyć soli przeczyszczających, leków do utrzymania równowagi wodno-elektrolitowej i terapii objawowej.

Analogi i cena

Leki podobne do ampicyliny:

  • Tabletki Amoxil DT;
  • Amoksycylina (ma różne formy uwalniania o różnej zawartości głównej substancji) (więcej szczegółów w artykule: instrukcje stosowania zawiesiny „Amoksycylina” dla dzieci);
  • Tabletki Ammophos;
  • Kapsułki B-Moks;
  • Graximol w granulkach lub kapsułkach.

Koszt ampicyliny zależy od postaci dawki, marży sprzedawcy firmy, a także od sposobu zakupu. Na stronach internetowych lek kosztuje nieco mniej niż w aptekach konwencjonalnych.

Zastrzyki z ampicyliny: instrukcje użytkowania

Ampicylina jest półsyntetycznym antybiotykiem z grupy penicylin. Charakteryzuje się szerokim zakresem działania przeciwbakteryjnego przeciwko Gram-dodatniej i Gram-ujemnej patogennej florze.

Uwolnij formę i kompozycję

Ampicylina jest produkowana w postaci proszku do przygotowania roztworu do iniekcji w dawkach 0,5 gi 1 g. W opakowaniu po 10 butelek.

Działanie farmakologiczne

Farmakodynamika. Ampicylina jest aktywny w stosunku do bakterii Gram-dodatnich - Staphylococcus niestanowiącymi penicylinazy, paciorkowce, meningokoki, gonococcus, pneumokoki, paciorkowce i większości bakterii Gram-ujemnych - Escherichia coli, Salmonella, Klebsiella pneumoniae i Haemophilus influenzae. Lek nie jest odporny na działanie penicylinazy, dlatego nie jest skuteczny przeciwko szczepom tworzącym penicylinę. Ampicylina narusza syntezę ścian komórkowych bakterii, zmniejszając w ten sposób odporność komórki bakteryjnej i powodując jej śmierć.

Farmakokinetyka. Po wstrzyknięciu substancja czynna krąży w wysokich stężeniach we krwi. Maksymalne stężenie ampicyliny we krwi odnotowuje się już po 15 minutach po podaniu dożylnym i po 30–60 minutach po podaniu domięśniowym.

Ampicylina przenika do płynów ustrojowych i tkanek (w żółci stężenie substancji może być 4–100 razy wyższe niż ilość ampicyliny we krwi), w tym mleka matki. Nie przenika przez barierę krew-mózg. Do 30% leku może wiązać się z białkami osocza. Substancja praktycznie nie podlega rozszczepianiu i jest wydalana z organizmu w oryginalnej postaci.

Większość wstrzykniętej ampicyliny jest wydalana przez nerki, niewielkie ilości - z żółcią. W ciągu 12 godzin eliminuje się około 45–70% podanej dawki ampicyliny. Gdy zaburzenia czynności nerek zwiększają stężenie ampicyliny we krwi, wydalanie spowalnia. Zwykle okres półtrwania ampicyliny wynosi 60–120 minut, u pacjentów z chorobą nerek liczba ta może osiągnąć 12 godzin. Przy wielokrotnych wstrzyknięciach substancja czynna nie gromadzi się w organizmie, co pozwala na długotrwałe leczenie antybiotykiem.

Wskazania do użycia

Ampicylina może być stosowana w leczeniu różnych chorób wywoływanych przez bakterie wrażliwe na działanie ampicyliny. Mianowicie:

  • zakaźne zapalenia górnych dróg oddechowych i dróg oddechowych (zapalenie ucha środkowego, zapalenie gardła, zapalenie zatok, zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, ropień płuc);
  • infekcje układu moczowo-płciowego i nerek (zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie cewki moczowej, zapalenie miedniczki, odmiedniczkowe zapalenie nerek, rzeżączka);
  • zakaźne stany zapalne dróg żółciowych (zapalenie pęcherzyka żółciowego, zapalenie dróg żółciowych);
  • dur brzuszny i dur brzuszny;
  • krztusiec
  • sepsa;
  • zapalenie otrzewnej;
  • zapalenie opon mózgowych;
  • zapalenie wsierdzia;
  • listerioza;
  • choroby zakaźne układu mięśniowo-szkieletowego;
  • zakaźne zapalenie skóry i tkanek miękkich.

Przeciwwskazania

Przeciwwskazania do stosowania ampicyliny to:

  • indywidualna nietolerancja na leki z grupy penicylin i innych β-laktamowych środków przeciwbakteryjnych (karbapenemy i cefalosporyny);
  • ciężkie zaburzenia czynności wątroby;
  • ciężkie zaburzenia czynności nerek;
  • choroby układu pokarmowego, w tym zapalenie jelita grubego, które wystąpiły podczas przyjmowania środków przeciwbakteryjnych;
  • białaczka;
  • mononukleoza zakaźna;
  • Zakażenie HIV;
  • okres karmienia piersią.

Dawkowanie i administracja

Roztwór do wstrzykiwania ampicyliny podaje się domięśniowo lub dożylnie (metoda wstrzykiwania to jet lub kroplówka, w zależności od podanej dawki ampicyliny).

Dożylna ampicylina

Do podawania dożylnego zalecana pojedyncza dawka ampicyliny dla dorosłych wynosi 0,25 - 0,5 g (częstotliwość wstrzyknięć - co 4-6 godzin), maksymalna dawka dzienna - od 1 g do 3 g. W ciężkich warunkach dawkę można zmniejszyć do 10 g..

Dla noworodków dawka dobowa wynosi 100 mg na 1 kg masy ciała, dzieci w różnym wieku - 50 mg na 1 kg masy ciała. W razie potrzeby dawki można podwoić.

W celu przygotowania roztworu do wstrzykiwań (do podawania dożylnego) pojedynczą dawkę leku (nie więcej niż 2 g) rozcieńcza się w 5-10 ml wody do wstrzykiwań lub izotonicznego roztworu chlorku sodu. Lek podaje się powoli (3-5 minut). Jeśli przepisana pojedyncza dawka ampicyliny przekracza 2 g, lek podaje się dożylnie. Wymaganą dawkę ampicyliny rozpuszcza się w wodzie do wstrzykiwań (dla 2 g ampicyliny, 7,5 ml wody do wstrzykiwań). Przygotowany roztwór antybiotyku dodaje się do izotonicznego roztworu chlorku sodu lub 5% roztworu glukozy (125–250 ml). Mieszaninę podaje się kroplami z szybkością 60–80 kropli na minutę. Po podaniu dzieciom roztwór przygotowuje się z 5% lub 10% glukozy.

Roztwór ampicyliny przygotowuje się bezpośrednio przed podaniem, dzienną dawkę dzieli się na 3-4 wstrzyknięcia. Kurs terapeutyczny trwa zwykle 5-7 dni. Czas trwania leczenia jest ustalany przez lekarza indywidualnie, w zależności od ciężkości zakażenia, stanu ogólnego, wieku i powiązanych chorób pacjenta, skuteczności leczenia. W razie potrzeby kontynuuje się leczenie z przejściem do domięśniowego podawania leku.

Domięśniowe podawanie ampicyliny

Domięśniowo Ampicylinę podaje się w dawce 0,25–0,5 g co 4–6 godzin, dawka dzienna wynosi 1-3 g. W ciężkich stanach zapalnych dawkę można przecenić do 10 g dziennie. Maksymalna dawka dobowa nie powinna przekraczać 14 g ampicyliny.

Dawka dla noworodków wynosi 100 mg na 1 kg masy ciała, dla starszych dzieci - 50 mg na 1 kg masy ciała. W ciężkich zakażeniach dawka jest podwojona.

W celu przygotowania roztworu do wstrzykiwania proszek rozcieńcza się 2 ml lub 4 ml wody do wstrzykiwań.

Efekty uboczne

Ampicylina jest zwykle dobrze tolerowana. Czasami jednak pojawiają się efekty uboczne z różnych układów organizmu.

Z układu nerwowego (przy stosowaniu dużych dawek leku u pacjentów z niewydolnością nerek):

Z układu pokarmowego:

  • objawy dyspeptyczne (biegunka, nudności, wymioty);
  • ból brzucha;
  • dysbioza jelitowa;
  • zapalenie jelita grubego;
  • suchość w ustach i zmiana smaku;
  • zapalenie żołądka;
  • zapalenie jelit;
  • zapalenie jamy ustnej;
  • glossitis

Wątroba:

Reakcje alergiczne:

  • nieżyt nosa;
  • zapalenie spojówek;
  • wysypka skórna, której towarzyszy świąd;
  • pokrzywka;
  • gorączka;
  • bóle stawów;
  • eozynofilia;
  • plamica;
  • bardzo rzadko - obrzęk naczynioruchowy i wstrząs anafilaktyczny;

Lokalne reakcje:

  • swędzenie i obrzęk w miejscu wstrzyknięcia;
  • przekrwienie.

U pacjentów z osłabionym układem odpornościowym po długotrwałym leczeniu ampicyliną może rozwinąć się nadkażenie wywołane przez patogeny, które nie są wrażliwe na działanie leku (niektóre bakterie Gram-ujemne, grzyby). Wraz z pojawieniem się wtórnej infekcji mogą wystąpić odwracalne zaburzenia układu krwiotwórczego (małopłytkowość, leukopenia, agranulocytoza, niedokrwistość hemolityczna).

Przedawkowanie Ampicylina ma toksyczny wpływ na układ nerwowy (możliwe omamy, drgawki), powoduje niestrawność (wymioty lub nudności, biegunka), zapalenie alergiczne (wysypka skórna). Jeśli wystąpią objawy przedawkowania, lek zostanie anulowany, hemodializa zostanie przeprowadzona (jeśli to konieczne), leczenie objawowe. Wraz z rozwojem wstrząsu anafilaktycznego wymagana jest natychmiastowa pomoc medyczna.

Specjalne instrukcje

Podczas leczenia ampicyliną ważne jest uwzględnienie następujących punktów:

  • Przed rozpoczęciem leczenia konieczne jest wykluczenie reakcji alergicznej na ampicylinę;
  • surowo zabrania się mieszania przygotowanego roztworu do wstrzykiwań z innymi lekami;
  • w trakcie leczenia należy ściśle monitorować skład krwi obwodowej, czynności nerek i wątroby;
  • u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek dawkę dobową należy dostosować przez zmniejszenie dawki pojedynczej lub wydłużenie czasu między wstrzyknięciami;
  • w przypadku współistniejących patologii alergicznych (katar sienny, astmatyczna choroba oskrzeli i inne) Ampicylina jest przepisywana w połączeniu z lekami odczulającymi;
  • Ampicylina nie wpływa na szybkość reakcji motorycznych i umysłowych, zdolność do kontrolowania transportu i innych mechanizmów; Jednak niektórzy pacjenci mogą wywoływać działania niepożądane ampicyliny na ośrodkowy układ nerwowy, więc lek należy przyjmować z ostrożnością u osób, które wymagają koncentracji i uwagi podczas pracy z niebezpiecznymi mechanizmami;
  • w leczeniu ampicyliny z jednoczesnym podawaniem leków przeciwzakrzepowych i antybiotyków grupy aminoglikozydowej, ich działanie terapeutyczne jest zwiększone;
  • Ampicylina zmniejsza efekt terapeutyczny doustnych środków antykoncepcyjnych;
  • Działanie toksyczne ampicyliny wzrasta wraz z jednoczesnym stosowaniem probenicydu;
  • połączenie ampicyliny z allopurynolem zwiększa ryzyko reakcji alergicznej, objawiającej się wysypką skórną;
  • jednoczesne stosowanie ampicyliny z β-blokerami zwiększa ryzyko wstrząsu anafilaktycznego;
  • Ampicylina jest niekompatybilna z chloramfenikolem, klindamycyną, tetracykliną, amfoterciną, erytromycyną, linkomycyną, polimyksyną B, metronidazolem, acetylocysteiną, metoklopramidem, dopaminą, heparyną;
  • długotrwałe lub powtarzane leczenie ampicyliną może spowodować rozwój i wzrost odpornej flory odpornej na działanie środka przeciwbakteryjnego;
  • Ampicylina przenika do mleka kobiecego, dlatego podczas leczenia należy przerwać karmienie piersią;

Stosować w czasie ciąży

Leczenie ampicyliną kobiet w ciąży przeprowadza się tylko w sytuacjach, w których spodziewana korzyść dla matki przekracza potencjalne zagrożenie dla płodu.

Warunki przechowywania

Przechowywać lek w miejscu chronionym przed wilgocią i światłem słonecznym, trudnym dla dzieci, w temperaturze nie przekraczającej 25 ° C

Analogi

Strukturalne analogi ampicyliny to leki:

Ceny zastrzyków z ampicyliny

Ampicylina w proszku do sporządzania roztworu do dożylnego i domięśniowego podawania 1 g, 1 pc. - od 14 rubli.