Jak leczyć migdałki u dziecka: porady pediatry

Jedną z najczęstszych chorób górnych dróg oddechowych, które występują u dzieci, można nazwać adenoidami. Jak leczyć patologię migdałków nosowo-gardłowych w domu, jeśli gołym okiem ich nie zauważy? Rzeczywiście, bez konsultacji i regularnej obserwacji przez specjalistę, choroba nie może zostać pokonana.

Średni wiek pacjentów podatnych na tę chorobę wynosi od 1 do 15 lat. W tym przypadku najczęściej zapalenie migdałków prowadzi do lekarza dzieci w wieku przedszkolnym, aw ciągu ostatnich dziesięciu lat istnieje tendencja do diagnozowania choroby u dzieci poniżej trzeciego roku życia.

Adenoidy: choroba lub normalne?

Zanim zrozumiemy, jak leczyć migdałki u dziecka, należy zwrócić uwagę na wszystkie możliwe przyczyny tego stanu, których w rzeczywistości nie można nazwać chorobą. Wielu nie wie, ale migdałki i migdałki to te same narządy, które pełnią funkcje immunologiczne. Będąc „strażnikami”, stojącymi przy wejściu do dróg oddechowych, zapobiegają przedostawaniu się patogenów lub szkodliwych substancji do płuc. Powiększony migdałek jest lokalną odpowiedzią organizmu, broniącą się przed atakami patogennych wirusów, bakterii, gazów spalinowych, związków chemicznych w powietrzu itp. Nie jest to patologia, wręcz przeciwnie, rozwój adenoidów jest wskaźnikiem normalnej odporności. Ponadto w dzieciństwie (do około 7 lat) zwiększa się aktywność migdałków, co również nie powinno powodować poważnych przeżyć.

Przyczyny i objawy zapalenia gruczołowego

Jednak nie wszyscy rodzice muszą radzić sobie z tym zjawiskiem i uczyć się, jak leczyć migdałki u dzieci. Dzieci, które cierpią z powodu często powiększonych migdałków, w większości przypadków mają genetyczne predyspozycje do choroby lub konstytucyjne cechy nosogardzieli. A ponieważ choroba postępuje z minimalną dotkliwością lub nawet jej brakiem, apel do lekarza jest odkładany na czas nieokreślony. Powiększone migdałki nie powodują gorączki, kaszel i katar mogą być nieobecne. Wraz z rozwojem migdałków dziecko będzie odczuwać dyskomfort podczas połykania. Ale problem diagnozowania patologii polega na tym, że dzieci w wieku przedszkolnym, które należą do największej grupy ryzyka choroby, nie są w stanie rozpoznać objawów samych siebie i poinformować o nich rodziców. Konieczne jest pokazanie dziecka lekarzowi, który powie Ci, czy istnieje problem i jak prawidłowo leczyć migdałki z następującymi objawami:

• dziecko ma trudności z oddychaniem przez nos;
• najczęściej jego usta są otwarte, zwłaszcza podczas snu;
• brak kataru lub, przeciwnie, długi nieżyt nosa, którego nie można leczyć.

Operacja w celu usunięcia migdałków gardłowych: wskazania i przeciwwskazania

Jak leczyć migdałki u dziecka w wieku 3, 7 lub 15 lat? We wszystkich przypadkach tylko dwie opcje: chirurgiczna z trzecim stopniem choroby lub niechirurgiczna. W migdałkach wczesnego stadium stosuje się leki.

Usunięcie migdałków powoduje lęk nie tylko u dzieci, ale także u rodziców. W każdym przypadku decyzję o interwencji chirurga powinien podjąć lekarz prowadzący. Najczęściej stosuje się adenotomię, gdy aktywność życiowa dziecka z przerośniętymi formacjami jest problematyczna. W przewlekłej postaci choroby (zapalenie gruczołowe) przeciwnie, zaleca się leczenie migdałków bez operacji. Z reguły wskazaniami do usuwania powiększonych migdałków są częste ostre infekcje wirusowe dróg oddechowych, zapalenie ucha środkowego, nawroty procesu zapalnego w nosogardzieli (co najmniej raz na trzy miesiące). Operacja może być również jedyną opcją na niepowodzenie leczenia zachowawczego, poważne naruszenia oddychania przez nos, a nawet zatrzymanie go podczas snu.

Ponadto przed chirurgicznym leczeniem migdałków gardłowych ważne jest, aby nie było przeciwwskazań. Adenotomii nie wykonuje się w przypadku:

• obecność w historii dzieci krwi i chorób układu krążenia;
• choroba zimna lub układu oddechowego;
• epidemia grypy.

Ponadto usunięcie zapalonych migdałków nie może zapobiec ponownemu wzrostowi tkanki gruczołowej. Aby rozpocząć nawrót, wystarczająca jest najmniejsza nieznaczna część części gruczolaka pozostawiona przez chirurga. Po usunięciu tkanek z nosogardzieli prawdopodobieństwo krwawienia wzrasta, dlatego w ciągu kilku dni po zabiegu ważne jest ograniczenie aktywności fizycznej małego pacjenta, aby zminimalizować jego ekspozycję na słońce w dusznym pomieszczeniu.

Przed leczeniem adenoidów u dziecka w domu należy skonsultować się z lekarzem. Specjalista powinien systematycznie badać pacjenta w celu monitorowania wykonywania recept lekarskich. Istnieje wiele sposobów walki z zapaleniem gruczołu krokowego u dzieci bez operacji. Oto najbardziej popularne i skuteczne.

Lepiej umyć nos?

Niezależnie od stopnia choroby ważne jest regularne spłukiwanie i nawilżanie dróg nosowych. Wykonanie tej procedury ułatwia oddychanie, jednak może być przeprowadzane nie częściej niż 4-5 razy dziennie. Do mycia nosa dziecka za pomocą roztworów soli sprzedawanych w aptece lub przygotowywanych samodzielnie w domu. Schemat gotowania jest podstawowy: 1 łyżeczka soli morskiej lub stołowej na 1 szklankę ciepłej przegotowanej wody. Jednak w przypadku leczenia dziecka bardziej korzystne są leki donosowe. Ich zalety:

• stuprocentowa sterylność;
• prawidłowe stężenie (do leczenia migdałków nosowych u dziecka, z reguły stosuje się 0,67% roztwory soli - niemożliwe jest utrzymanie takiej proporcji w domu).

Wśród leków z powodzeniem stosowanych w leczeniu migdałków gardłowych u dzieci warto zauważyć:

Wskazówki dotyczące przepłukiwania przewodów nosowych strzykawką lub strzykawką są całkowicie błędne. Słuchanie ich, jeśli rodzice nie chcą zwiększać ryzyka rozwoju zapalenia ucha środkowego, jest niemożliwe. Dlatego nie zaleca się płukania nosa dzieciom do 7 lat za pomocą takich urządzeń.

Leki zwężające naczynia i antybiotyki

Przy powiększonych migdałkach drugiego stopnia dodaje się leki zwężające naczynia, aby zwilżyć błonę śluzową i umyć nos, co pozwoli przywrócić prawidłowe oddychanie i wyeliminować obrzęki. Wśród wielu leków z tej grupy farmakologicznej szczególnie często przepisywane są dzieci:

Warto zauważyć, że skurcz naczyń, krople do nosa i spraye nie mogą być stosowane dłużej niż 5-7 dni. Zasada ta dotyczy nie tylko leczenia migdałków gardłowych, ale także wszelkich innych chorób górnych dróg oddechowych u dzieci i dorosłych. Takie leki uzależniają, co może powodować rozwój przewlekłego nieżytu nosa.

Oprócz kropli zwężających naczynia krwionośne, inne preparaty do nosa stosuje się również do adenoidów drugiego stopnia (na przykład „Albucid”, który ma skuteczne działanie bakteriostatyczne na błonę śluzową nosa i gardła). W przypadku powikłań lub po operacji usunięcia migdałków pacjentom przepisuje się antybiotyki z grupy amoksycyliny:

Preparaty do leczenia migdałków gardłowych

Indywidualnie lekarze mogą przepisać dodatkowe leki i dać rodzicom osobne zalecenia dotyczące leczenia migdałków gardłowych u dzieci. Znany pediatra Komarovsky Ye.O. nie radzi rozpoczynać terapii lekami hormonalnymi od pierwszych dni.

Mając wystarczające doświadczenie i wiedzę na temat leczenia migdałków gardłowych u dzieci bez operacji, laryngolodzy czasami przepisują lekowi Protargol dziecku. To narzędzie jest popularne wśród lekarzy od kilkunastu lat. Zasada działania kropli do nosa „Protargol” polega na wysuszeniu powierzchni powiększonych migdałków i stopniowym zmniejszeniu ich wielkości. Ten lek zaleca się stosować w przypadku zakażenia bakteryjnego. W przeciwieństwie do kropli hormonalnych, czas trwania leczenia Protargolem nie jest ściśle ograniczony.

Innym lekiem stosowanym w leczeniu migdałków gardłowych u dziecka jest Limfomiozot. Jest on również wytwarzany w postaci kropli, jednakże, w przeciwieństwie do powyższych preparatów, jest on stosowany podjęzykowo (tj. Pod językiem) przez pewien czas przed posiłkiem. Nie zaleca się mieszania tego leku z dużą ilością płynu. Dawka zależy od wieku dziecka i wagi dziecka.

Stosowanie nadtlenku wodoru w migdałkach z zapaleniem

Istnieją inne sposoby leczenia migdałków gardłowych u młodszych pacjentów. W domu można korzystać z najprostszych, ale nie mniej skutecznych środków - nadtlenku wodoru. Ma działanie antyseptyczne, bakteriobójcze i dezynfekujące. Aby przygotować lek, potrzebne będą również inne składniki (soda oczyszczona i nalewka z nagietka).

Dodatkowe środki w leczeniu choroby

W połączeniu z zachowawczym leczeniem migdałków, fizjoterapia daje doskonały wynik, aby ułatwić dziecku oddychanie, zalecany jest przebieg procedur:

Uważa się, że u dzieci z zapaleniem gruczołu krokowego Krym i Kaukaz mają idealne warunki klimatyczne. Coroczny pobyt w tych regionach z czystym górskim powietrzem przyniesie korzyści tylko okruchom. Jednocześnie nie powinniśmy zapominać o ograniczeniach dietetycznych. W diecie dzieci powinny przeważać świeże warzywa, owoce, produkty mleczne. Zminimalizuj, a jeśli to możliwe, wyklucz, najlepiej ciastka i wyroby cukiernicze.

Aromaterapia to inny sposób, w jaki dzieci są leczone adenoidami. Opinie o nim są kontrowersyjne. Negatywny efekt zabiegu najczęściej wynika z nieznajomości rodziców co do skłonności ich dziecka do konkretnego produktu. Jeśli dziecko nie ma patologicznej reakcji na następujące oleje, możesz bezpiecznie zakopać je w kanałach nosowych. Możesz upewnić się, że leczenie jest bezpieczne za pomocą prostego testu alergicznego (test z tyłu dłoni). Jeśli reakcja nie zostanie zastosowana, wówczas takie olejki eteryczne będą odpowiednie do terapii:

• lawenda;
• drzewo herbaciane;
• mędrzec;
• bazylia.

Możesz kapać nos jednym z olejków lub ich mieszaniną. W tym drugim przypadku ważne jest, aby nie było alergii na którykolwiek ze składników.

Nauczyć się oddychać przez nos!

W leczeniu adenoidów u niemowląt uciekają się do masażu okolic szyi, co pozwala na poprawę przepływu krwi do naczyń i tkanek nosogardzieli. Ponadto zdolność dziecka do prawidłowego oddychania odgrywa równie ważną rolę. Aby nauczyć dziecko prawidłowego oddychania, przed snem nocnym lub dziennym, wiążą dolną szczękę elastycznym bandażem, który uniemożliwia mu otwieranie ust i zmuszanie go do wciągania powietrza przez nos. Należy to robić, dopóki dziecko nie zacznie spać z zamkniętymi ustami bez uchwytu.

Wiedząc, jak leczyć migdałki w domu za pomocą leków, wielu ludzi zapomina o ćwiczeniach oddechowych. Oczywiście nie wszystkie dzieci mogą wykonywać ćwiczenia. Ale w takich szkoleniach nie ma nic trudnego. Wystarczy zainteresować dziecko, nadać wydarzeniu medycznemu zabawną formę i wszystko na pewno się uda. Zanim zaczniesz, najważniejsze - oczyścić nos dziecka ze śluzu. Najprostsze ćwiczenia:

1. Zamknij jedno nozdrze, a w tej chwili konieczne jest wykonanie 10 głębokich oddechów i wydechów. Następnie powtórz procedurę, zmieniając połowę nosa. Wskazane jest, aby kontaktować się z dzieckiem na świeżym powietrzu.
2. Na przykład zamknij jedno nozdrze, w prawo. Swobodnie oddychaj i wstrzymaj oddech na kilka sekund. Następnie zamknij lewe nozdrze i prawo do uwolnienia i wydechu. Powtórz 10 razy.

Leczymy gruczolaki u dzieci ludowych środków

Medycyna alternatywna nie jest mniej skuteczna w walce z zapaleniem gruczołu krokowego. Środki ludowe są całkowicie bezpieczne dla dzieci, jeśli nie zawierają składników, których dziecko nie toleruje. Wśród narzędzi, które były aktywnie używane od czasów starożytnych, najbardziej skuteczne są:

• Olej z rokitnika. Łagodzi stany zapalne i nawilża błonę śluzową nosa. Przed aplikacją donosową zaleca się podgrzanie butelki oleju w dłoni lub w łaźni wodnej. Czas trwania kursu - 10-14 dni.
• Sok z buraków z miodem. Mieszanina ma działanie antyseptyczne i suszące. Aby przygotować krople, potrzebujesz soku z jednego surowego buraka i kilku łyżeczek miodu, po całkowitym rozpuszczeniu, którego produkt jest uważany za gotowy do użycia.
• Napar z eukaliptusa. Pomaga przywrócić funkcje oddechowe i zapobiega reprodukcji patogennej mikroflory. Napar przygotowuje się z liści eukaliptusa w stosunku: 2 łyżki. l surowce zużyły 300 ml wrzącej wody. Po godzinie infuzji i wysiłku płukać gardło kilka razy w ciągu dnia.

Adenoidy u dziecka w wieku 5 lat, jak leczyć

Adenoidy - dość powszechna choroba występująca z taką samą częstotliwością jak u dziewcząt i chłopców w wieku od 3 do 10 lat (mogą występować niewielkie odchylenia od normy wieku). Z reguły rodzice takich dzieci często muszą „siedzieć w szpitalu”, co zwykle staje się powodem do pójścia do lekarza na bardziej szczegółowe badanie. W ten sposób stwierdza się zapalenie gruczołu krokowego, ponieważ diagnozy może dokonać tylko otolaryngolog - w badaniu przez innych specjalistów (w tym pediatrę) problem nie jest widoczny.

Adenoidy - co to jest?

Adenoidy to migdałek gardłowy zlokalizowany w nosogardzieli. Ma ważną funkcję - chroni organizm przed infekcjami. Podczas walki jej tkanki rosną, a po wyzdrowieniu zwykle wracają do dawnych rozmiarów. Jednak ze względu na częste i przewlekłe choroby migdałki nosowo-gardłowe stają się patologicznie duże iw tym przypadku diagnozą jest „przerost gruczolaka”. Jeśli ponadto występuje stan zapalny, diagnoza brzmi już jak „zapalenie gruczołowe”.

Adenoidy to problem występujący rzadko u dorosłych. Ale dzieci cierpią na tę chorobę dość często. Chodzi o niedoskonałość układu odpornościowego młodych organizmów, która w okresie penetracji infekcji działa ze zwiększonym stresem.

Przyczyny migdałków gardłowych u dzieci

Najczęstsze przyczyny migdałków u dzieci:

• „Dziedziczenie” genetyczne - predyspozycje do adenoidów są przenoszone genetycznie iw tym przypadku są spowodowane przez patologie w urządzeniu układu hormonalnego i limfatycznego (dlatego dzieci z zapaleniem gruczołu krokowego często mają związane z tym problemy, takie jak zmniejszenie czynności tarczycy, nadwaga, letarg, apatia itp.) d.).
• Ciąża problemowa, trudne porody - choroby wirusowe przenoszone przez przyszłą matkę w pierwszym trymestrze ciąży, przyjmująca w tym okresie toksyczne leki i antybiotyki, niedotlenienie płodu, zamartwica dziecka i uraz podczas porodu - wszystko to, zdaniem lekarzy, zwiększa szanse że u dziecka zdiagnozuje się następnie migdałki.
• Cechy wczesnego wieku - zwłaszcza karmienie dziecka, zaburzenia żywieniowe, nadużywanie słodyczy i konserwantów oraz choroby dziecka - we wczesnym wieku wszystko to wpływa również na zwiększenie ryzyka zapalenia gruczołu krokowego w przyszłości.

Ponadto szanse wystąpienia choroby zwiększają niekorzystne warunki środowiskowe, alergie w historii dziecka i członków jego rodziny, osłabienie odporności, aw rezultacie częste wirusy i przeziębienia.

Objawy migdałków gardłowych u dzieci

Aby na czas skonsultować się z lekarzem, gdy leczenie jest nadal możliwe w konserwatywny sposób bez traumatycznej operacji psychicznej u dziecka, konieczne jest jasne zrozumienie objawów migdałków gardłowych. Mogą być następujące:

• Trudne oddychanie jest pierwszym i pewnym znakiem, gdy dziecko stale lub bardzo często oddycha przez usta;
• Katar, który nieustannie niepokoi dziecko, a wydzielina wyróżnia się surowym charakterem;
• Senowi towarzyszy chrapanie i świszczący oddech, ewentualnie zadławienie lub ataki bezdechu;
• Częsty nieżyt nosa i kaszel (z powodu przepływu wydzieliny na tylnej ścianie);
• Problemy ze słuchem - częste zapalenie ucha, pogorszenie słuchu (ponieważ rosnąca tkanka pokrywa otwory rur słuchowych);
• Zmiany głosu - staje się ochrypły i nosowy;
• Częste choroby zapalne układu oddechowego, zatoki - zapalenie zatok, zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli, zapalenie migdałków;
• Niedotlenienie, które występuje w wyniku głodu tlenowego z powodu uporczywego oddychania, a przede wszystkim cierpi mózg (dlatego adenoidy wśród uczniów powodują nawet spadek wyników w nauce);
• Patologie w rozwoju szkieletu twarzy - ze względu na stale otwarte usta tworzy się specyficzna twarz „adenoidowa”: obojętny wyraz twarzy, nieprawidłowy zgryz, wydłużenie i zwężenie dolnej szczęki;
• Deformacja klatki piersiowej - długi przebieg choroby prowadzi do spłaszczenia lub nawet depresji klatki piersiowej z powodu małej głębokości wdechu;
• Niedokrwistość - występuje w niektórych przypadkach;
• Sygnały z przewodu pokarmowego - utrata apetytu, biegunka lub zaparcie.

Wszystkie powyższe stany są objawami przerostowych migdałków gardłowych. Jeśli są one z jakiegoś powodu objęte stanem zapalnym, pojawia się zapalenie gruczołowe, a jego objawy mogą być następujące:

• wzrost temperatury;
• słabość;
• obrzęk węzłów chłonnych.

Diagnoza adenoidów

Do tej pory oprócz standardowego badania laryngologicznego istnieją inne metody rozpoznawania migdałków gardłowych:

• Endoskopia jest najbezpieczniejszą i najskuteczniejszą metodą obserwacji stanu nosogardzieli na ekranie komputera (stanem jest brak procesów zapalnych w ciele pacjenta, w przeciwnym razie obraz będzie niewiarygodny).
• Radiografia - pozwala na dokonanie dokładnych wniosków dotyczących wielkości migdałków, ale ma wady: obciążenie promieniowaniem ciała małego pacjenta i niską zawartość informacji w obecności zapalenia w nosogardzieli.

Poprzednio używana i tak zwana metoda badania palców, ale dziś to bardzo bolesne badanie nie jest praktykowane.

Stopnie adenoidów

Nasi lekarze wyróżniają trzy stopnie choroby, w zależności od wielkości wzrostu migdałków. W niektórych innych krajach występuje migdałki stopnia 4, charakteryzujące się całkowitym nakładaniem się dróg nosowych z tkanką łączną. Etap choroby ENT określa podczas kontroli. Ale najdokładniejsze wyniki to radiografia.

• 1 stopień adenoidów - na tym etapie rozwoju choroby tkanka zachodzi na około 1/3 tylnej części nosa. Dziecko z reguły nie ma żadnych problemów z oddychaniem w ciągu dnia. W nocy, gdy migdałki, z powodu płynącej do nich krwi, puchną trochę, pacjent może oddychać przez usta, pociągać nosem lub chrapać. Jednak na tym etapie kwestia usunięcia nie jest jeszcze w toku. Teraz szanse radzenia sobie z problemem w najbardziej konserwatywny sposób są jak największe
• 1-2 stopni adenoidów - taka diagnoza jest dokonywana, gdy tkanka limfoidalna pokrywa więcej niż 1/3, ale mniej niż połowę tyłu nosa.
• 2 stopnie migdałków gardłowych - migdałki przykrywają jednocześnie ponad 60% światła nosogardzieli. Dziecko nie może oddychać normalnie w ciągu dnia - jego usta są stale rozchylone. Problemy z mową zaczynają się - stają się nieczytelne i pojawia się nosowość. Jednak stopień 2 nie jest wskazaniem do operacji.
• Adenoidy stopnia 3 - na tym etapie światło nosogardzieli jest prawie całkowicie zablokowane przez przerośniętą tkankę łączną. Dziecko doświadcza prawdziwej męki, nie może oddychać przez nos, ani w dzień, ani w nocy.

Komplikacje

Adenoidy - choroba, którą musi kontrolować lekarz. Przecież przyjęcie przerośniętych wymiarów, tkanka limfatyczna, której początkowym celem jest ochrona ciała przed infekcją, może spowodować poważne komplikacje:

• Problemy ze słuchem - przerośnięta tkanka częściowo blokuje kanał słuchowy.
• Alergie - adenoidy są idealną pożywką dla bakterii i wirusów, co z kolei tworzy korzystne tło dla alergii.
• Spadek wydajności, upośledzenie pamięci - wszystko to dzieje się z powodu niedoboru tlenu w mózgu.
• Nieprawidłowy rozwój mowy - powikłanie to wiąże się z patologicznym rozwojem z powodu stale otwartych ust szkieletu twarzy, co zakłóca normalne tworzenie aparatu głosowego.
• Częste zapalenie ucha środkowego - migdałki blokują otwory w rurkach słuchowych, co przyczynia się do rozwoju procesu zapalnego, dodatkowo nasilonego przez trudność wypływu wydzieliny zapalnej.
• Uporczywe przeziębienia i choroby zapalne dróg oddechowych - odpływ śluzu w migdałkach jest trudny, stagnuje, aw rezultacie rozwija się infekcja, która ma tendencję do obniżania się.
• Moczenie nocne.

Dziecko z rozpoznaniem migdałków nie śpi dobrze. Budzi się w nocy z powodu zadławienia lub strachu przed uduszeniem. Tacy pacjenci częściej niż ich rówieśnicy nie są w nastroju. Są niespokojni, niespokojni i apatyczni. Dlatego, gdy pojawiają się pierwsze podejrzenia u migdałków, w żadnym przypadku nie należy odkładać wizyty u otolaryngologa.

Leczenie migdałków gardłowych u dzieci

Istnieją dwa rodzaje leczenia choroby - chirurgiczna i zachowawcza. W miarę możliwości lekarze starają się uniknąć operacji. Ale w niektórych przypadkach nie możesz się bez niego obejść.

Obecnie metodą priorytetową jest nadal leczenie zachowawcze, które może obejmować następujące środki w połączeniu lub oddzielnie:

• Farmakoterapia - stosowanie leków, przed użyciem których należy przygotować nos: dokładnie spłukać, oczyścić śluz.
• Laser - jest dość skuteczną metodą radzenia sobie z chorobą, która zwiększa odporność miejscową i zmniejsza obrzęk i zapalenie tkanki limfatycznej.
• Fizjoterapia - elektroforeza, UHF, UFO.
• Homeopatia jest najbezpieczniejszą ze znanych metod, dobrze połączoną z tradycyjnym leczeniem (chociaż skuteczność metody jest bardzo indywidualna - pomaga komuś dobrze, słabo komuś).
• Klimatoterapia - leczenie w wyspecjalizowanych sanatoriach nie tylko hamuje wzrost tkanki limfoidalnej, ale ma również pozytywny wpływ na całe ciało dziecka.
• Gimnastyka oddechowa, a także specjalny masaż twarzy i szyi.

Niestety nie zawsze możliwe jest ostrożne rozwiązanie problemu. Wskazania do operacji obejmują:

• Poważne naruszenie oddychania przez nos, gdy dziecko zawsze oddycha przez nos, aw nocy czasami ma bezdech (jest to typowe dla migdałków stopnia 3 i jest bardzo niebezpieczne, ponieważ wszystkie narządy cierpią na niedobór tlenu);
• Rozwój zapalenia ucha środkowego, pociągający za sobą spadek funkcji słuchowych;
• Patologie szczękowo-twarzowe spowodowane wzrostem adenoidów;
• Zwyrodnienie tkanki do postaci złośliwej;
• Ponad 4-krotne zapalenie gruczołu krokowego rocznie przy leczeniu zachowawczym.

Istnieje jednak wiele przeciwwskazań do operacji usuwania migdałków gardłowych. Obejmują one:

• Poważne choroby układu sercowo-naczyniowego;
• Zaburzenia krwi;
• Wszystkie choroby zakaźne (na przykład, jeśli dziecko chorowało na grypę, operację można wykonać nie wcześniej niż 2 miesiące po wyzdrowieniu);
• Astma oskrzelowa;
• Ciężkie reakcje alergiczne.

Tak więc operacja usunięcia adenoidów (adenoectomy) jest przeprowadzana tylko pod warunkiem pełnego zdrowia dziecka, po wyeliminowaniu najmniejszych objawów zapalenia. Znieczulenie jest wymagane - lokalne lub ogólne. Należy rozumieć, że operacja jest rodzajem osłabienia układu odpornościowego małego pacjenta. Dlatego przez długi czas po interwencji powinien być chroniony przed chorobami zapalnymi. Okresowi pooperacyjnemu koniecznie towarzyszy terapia lekowa - w przeciwnym razie istnieje ryzyko ponownego wzrostu tkanki.

Wielu rodziców, nawet z bezpośrednimi wskazaniami do adenoektomii, nie zgadza się na operację. Motywują ich decyzję faktem, że usunięcie migdałków nieodwracalnie osłabia odporność ich dziecka. Ale to nie do końca prawda. Tak, po raz pierwszy po interwencji siły ochronne zostaną znacznie osłabione. Ale po 2-3 miesiącach wszystko wróci do normy - pozostałe migdały przejmą funkcje odległych migdałków.

Życie dziecka z migdałkami ma swoje własne cechy. Musi od czasu do czasu odwiedzać lekarza laryngologicznego, częściej niż inne dzieci w celu wykonania toalety nosowej, unikania przeziębienia i chorób zapalnych, zwracając szczególną uwagę na wzmocnienie układu odpornościowego. Dobrą wiadomością jest to, że problem prawdopodobnie zniknie w wieku 13-14 lat. Z wiekiem tkanka limfatyczna jest stopniowo zastępowana przez tkankę łączną i przywracane jest oddychanie przez nos. Nie oznacza to jednak, że wszystko można pozostawić przypadkowi, ponieważ jeśli nie wyleczysz i nie kontrolujesz migdałków, nie będziesz zmuszony czekać na poważne i często nieodwracalne komplikacje.

Jak leczyć migdałki gardłowe u dzieci w domu: leczenie bez operacji

Jak leczyć migdałki u dzieci w domu to pytanie, które często zadają matki dzieci w wieku 3-6 lat. Roślinność gruczołowa często występuje w tym wieku i rozwija się szybko bez odpowiedniego leczenia, powodując dyskomfort i zaburzając zdrowie dziecka. Zarośnięte migdałki uniemożliwiają oddychanie przez nos, co prowadzi do niedotlenienia i rozwoju różnych powikłań - od wad wyglądu do opóźnień rozwojowych.

W międzyczasie, jeśli zdąży szukać pomocy medycznej, można wyleczyć chorobę bez uciekania się do operacji. Nowoczesne środki pozwalają na leczenie zachowawcze za pomocą leków, w tym środków ludowych i zabiegów fizjoterapeutycznych, całkiem skutecznie i w domu, ale tylko lekarz otolaryngolog (ENT) powinien przepisać leczenie i monitorować je.

Leczenie migdałków gardłowych u dzieci w domu

Leczenie ma na celu wyeliminowanie przyczyn choroby, a także pozbycie się objawów. W domu można użyć wielu różnorodnych środków ludowych, które muszą być łączone z klasycznymi lekami.

Leczenie rozpoczyna się od mycia jamy nosowej. Ta procedura ma na celu zmycie infekcji (sanacji), wysięku zapalnego, jak również zmniejszenie obrzęku i przywrócenie drożności dróg oddechowych. W tym celu stosuje się następujące środki:

1. Saline - najprostsze i najskuteczniejsze narzędzie. Przygotowanie roztworu hipertonicznego: rozcieńczyć łyżeczkę soli w szklance ciepłej przegotowanej wody i dokładnie wymieszać. Każde nozdrze przemywa się tym roztworem 3-4 razy dziennie, należy je myć, aż do wylania klarownego roztworu z jamy nosowej, bez wydzieliny śluzowo-ropnej.
2. Rumianek. Przygotowanie wywaru: 1 łyżeczka suszonej apteki z kwiatów rumianku zalać 100 ml wrzącej wody. Domagaj się od jednej do dwóch godzin, a następnie filtruj przez gazę (aby nie filtrować, możesz kupić herbatę z rumianku aptecznego, zapakowanego w worki filtracyjne; w tym przypadku jeden worek filtrujący jest pobierany na 100 ml wrzącej wody). Kanały nosowe są myte w taki sam sposób jak sól fizjologiczna.
3. Nagietek. Przygotuj napar: zalej łyżeczkę suszonych kwiatów nagietka szklanką wrzącej wody, zaparz przez godzinę (aż do całkowitego ochłodzenia), przefiltruj. Powstały wlew może spłukać nos i gardło, gdy migdałki (zapalenie migdałków) biorą udział w procesie zapalnym.

Tradycyjna medycyna jest skuteczna tylko w początkowej fazie choroby. Jeśli tradycyjna medycyna nie przyniesie pożądanego efektu lub choroba jest już na drugim etapie, potrzebna jest farmakoterapia.

Kolejnym etapem leczenia jest eliminacja stanu zapalnego - głównej przyczyny niedrożności dróg oddechowych. Aby to zrobić, możesz użyć następujących naturalnych środków:

1. Sok z aloesu - roślina ta ma cały arsenał fitoncydów o działaniu przeciwbakteryjnym i przeciwzapalnym. Mięsiste liście aloesu są odcinane, przechowywane w lodówce przez około 6 godzin, a następnie zawijane w gazę i wyciskany sok. Jeśli dziecko ma 3 lata i więcej, może pochować czysty świeży sok z aloesu w ilości 3-5 kropli do każdego otworu nosowego. Dzieci poniżej trzeciego roku życia są chowane z sokiem z aloesu, rozcieńczone przegotowaną wodą w stosunku 1: 1. Sok aloesowy szybko traci właściwości lecznicze, dlatego przed każdym zabiegiem zaleca się wyciskanie świeżego.
2. Olejek eukaliptusowy. Olejek eukaliptusowy ma silne działanie antyseptyczne, ale nie używa czystego oleju, ponieważ może powodować oparzenia błon śluzowych i reakcje alergiczne. Przed użyciem jest mieszany w neutralnym rozpuszczalniku, wazelina lub rafinowany olej roślinny mogą odgrywać swoją rolę. W łyżeczce rozpuszczalnika kapać 3 krople olejku eterycznego, wymieszać. Powstałą mieszaninę wkrapla się do nosa - 2-3 krople 2-3 razy dziennie.
3. Propolis. Jest to skuteczne narzędzie, ale może być stosowane tylko wtedy, gdy dziecko nie jest uczulone na produkty pszczele. Weź jedną łyżeczkę propolisu, dodaj 10 łyżeczek rafinowanego warzyw lub masła, rozpuść w łaźni wodnej, aż wszystkie składniki zostaną rozpuszczone. Po ochłodzeniu okazuje się, że maść, która smaruje każde nozdrze wacikiem. Możesz także zanurzyć bawełnianą turundę w jeszcze zamrożonej maści, a następnie schłodzić ją i ubić jamę nosową. Czas tamponady powinien przekraczać półtorej godziny.
4. Olej z tui. Jedna z najpopularniejszych metod leczenia migdałków gardłowych u dzieci. Jest stosowany w stężeniu 15%. Olej Thuja kapie 2-5 kropli do każdego otworu nosowego trzy razy dziennie. Zaleca się, aby dzieci poniżej 3 lat rozcieńczały olej wodą.
5. Glistnik Bulion przygotowuje się przez wylanie dwóch łyżek stołowych suchej mieszanki i dwóch szklanek wody i gotowanie przez 10-15 minut na małym ogniu. Powstały płyn jest chłodzony, filtrowany i używany do płukania nosa i gardła.
6. Olej z rokitnika. 2-3 krople oleju do każdego otworu nosowego dwa razy na dobę. Przebieg leczenia trwa dwa tygodnie.
7. Goździk Przygotowanie wywaru z dziesięciu pąków i pół szklanki wody. Gotować, nalegać 2 godziny, ostudzić i przefiltrować. Bulion goździkowy zaszczepił nos 3 krople do 4 razy dziennie. Leczenie migdałków u dzieci z goździkami zaleca dr Komarovsky.

Przebieg leczenia adenoidów w domu można uzupełnić preparatami ziołowymi stymulującymi układ odpornościowy, na przykład Echinacea. Ekstrakt z Echinacei można kupić w aptece, a sam możesz się przygotować. Aby to zrobić, 100 g surowca wlewa się 1 litr wrzącej wody, nalegać 2 godziny, a następnie filtrowane. Rosół jest przyjmowany doustnie, 50 ml trzy razy dziennie. Tego narzędzia nie można stosować w leczeniu dzieci poniżej 1 roku.

Wbrew powszechnemu przekonaniu nie należy podawać inhalacji gorącym powietrzem, parą z wrzących roztworów ziół leczniczych lub gotowanych ziemniaków.

Tradycyjna medycyna jest skuteczna tylko w początkowej fazie choroby. Jeśli tradycyjna medycyna nie przyniesie pożądanego efektu lub choroba jest już na drugim etapie, potrzebna jest farmakoterapia. Leczenie jest głównie lokalne. Według wskazań przepisywane są leki przeciwalergiczne (mogą zmniejszać obrzęk), leki przeciwzapalne i zwężające naczynia. Wraz z rozwojem zapalenia gruczołowego można przepisywać leki ogólnoustrojowe, w tym antybiotyki, leki przeciwgorączkowe.

Na etapie przewlekłego zapalenia leczenie domowe uzupełnia fizjoterapia. Zastosuj inhalację, terapię UHF, elektroforezę, promieniowanie UV. Wdychanie ciepłego powietrza lekami poprawia krążenie w tkankach i łagodzi obrzęk. UHF (prąd o ultrawysokiej częstotliwości) jest używany do ogrzania grubości tkanek i poprawy ich procesów metabolicznych. Za pomocą elektroforezy leki są dostarczane bezpośrednio do miejsca choroby. UFO promuje sanację błony śluzowej.

Oprócz terapii lekami domowymi i farmaceutycznymi, często przepisywane są ćwiczenia oddechowe, które bez skutków ubocznych pomagają przywrócić zdolność do nosa i wyeliminować niedotlenienie. Ćwiczenia oddechowe pozwalają na skuteczne leczenie dzieci w domu bez zabiegów chirurgicznych, ale muszą być wykonywane regularnie, codziennie, przez 3-4 tygodnie, a czasem dłużej. Gimnastyczny kompleks oddechowy jest zwykle zabierany przez lekarza, możesz użyć gotowego kompleksu ćwiczeń oddechowych Strelnikova, który został opracowany dla śpiewaków mających problemy z głosem, ale wykazał swoją skuteczność w przypadku innych chorób dróg oddechowych, w tym dzieci.

Na etapie przewlekłego zapalenia leczenie domowe uzupełnia fizjoterapia. Zastosuj inhalację, terapię UHF, elektroforezę, promieniowanie UV.

Ważne jest zwrócenie uwagi na mikroklimat w pomieszczeniu - temperatura powietrza powinna mieścić się w granicach 18-20 ° C, dbając o wilgotność w pomieszczeniu, która powinna osiągnąć 60-70% (suche powietrze przyczynia się do utrzymania procesów zapalnych). W niektórych przypadkach zaleca się stosowanie nawilżacza. Czyszczenie na mokro powinno być wykonywane regularnie. Morskie powietrze ma dobry efekt terapeutyczny.

Co nie jest zalecane w leczeniu adenoidów u dzieci?

Dzieci z migdałkami nie zaleca się przyjmowania gorących kąpieli, chodzenia do łaźni i generalnie przegrzewania ciała, zwłaszcza w przypadku zaostrzenia zapalenia gruczołu krokowego. Nie jest również konieczne używanie bardzo gorących i bardzo zimnych napojów, a także napojów i żywności, drażniących błonę śluzową (kwaśną, pikantną, pikantną). Hipotermia jest przeciwwskazana.

Wbrew powszechnemu przekonaniu nie należy podawać inhalacji gorącym powietrzem, parą z wrzących roztworów ziół leczniczych lub gotowanych ziemniaków. Pozwól tylko na ciepłą parę, do której używaj rozpylacza.

Miejscowe stosowanie roztworu alkoholu jodowego na błonę śluzową nosa i błony śluzowej nosa i gardła może być niebezpieczne.

Co powoduje rozwój migdałków gardłowych

Adenoidy są kompensacyjnym przerostem migdałka gardłowego, jego wzrostem w odpowiedzi na przewlekłe lub częste ostre zapalenie.

Ciało migdałowate to duża kumulacja tkanki limfatycznej w nosogardzieli, ubrana w kapsułę nabłonkową. Ta formacja chroni górne drogi oddechowe przed infekcją, więc pierwszy bierze cios. W warunkach niedostatecznie rozwiniętej odporności u dzieci migdałki nie zawsze radzą sobie z funkcją, często ulegają zapaleniu. Ciągła stymulacja (zapalenie zakaźne lub alergiczne) przyczynia się do zwiększenia objętości tkanki limfoidalnej. Ciało dzieci kompensuje więc niedobór czynnościowy migdałków, więc mówi o przerostie kompensacyjnym.

Możesz użyć gotowego kompleksu ćwiczeń oddechowych Strelnikova, który został opracowany dla śpiewaków mających problemy z głosem, ale wykazał się skutecznością w przypadku innych chorób dróg oddechowych, w tym dzieci.

Normalnie po odpowiedzi immunologicznej ciało migdałowate powraca do normalnej wielkości. Ale często w warunkach nadmiernej aktywności tkanina ulega wyczerpaniu i pozostaje przerośnięta.

Powinniśmy również podkreślić zapalenie zapalenia migdałków nosowo-gardłowych. Ten stan rozwija się szybciej niż migdałki, ale jest dobrze leczony lekami przeciwbakteryjnymi i przeciwzapalnymi. Lekarz różnicuje diagnozę różnicową, ale różnicę można także zaobserwować w postaci objawów ogólnoustrojowych - podwyższonej temperatury ciała, pogorszenia ogólnego stanu dziecka z zapaleniem gruczołu krokowego.

Jak rozpoznać migdałki u dziecka

Proces przerostu tkanek jest długi i trwa ponad miesiąc, więc trudno jest zauważyć adenoidy we wczesnych stadiach. Pierwsze objawy kliniczne pojawiają się, gdy migdałki zablokowały ponad jedną trzecią dróg oddechowych, czyli gdy hipertrofia osiągnęła drugi i trzeci stopień. Następnie występują następujące symptomy:

• głośne chrapanie podczas oddychania;
• chrapanie bez wyraźnego powodu (katar, przekrwienie błony śluzowej nosa, obrzęk);
• bezdech senny (krótkie ustanie oddychania) we śnie, po którym następuje kilka głębokich odruchów oddechowych, dziecko dosłownie chwyta powietrze ustami we śnie;
• zauważalne pogorszenie oddychania przez nos, dziecko oddycha przez usta, dlatego usta są stale rozchylone;
• zmiana tonu głosu, który staje się mniej rezonansowy;
• nos, dziecko mówi „w nosie”;
• pogorszenie snu - pacjent nie może długo spać, budzi się kilka razy w nocy;
• spadek aktywności fizycznej, szybka męczliwość, senność rano, pogorszenie wytrzymałości i właściwości fizyczne;
• zaburzenia poznawcze - upośledzenie pamięci, wydłużony czas odpowiedzi na informacje sensoryczne, spadek aktywności umysłowej;
• utrata słuchu, częste zapalenie ucha środkowego.

Dzieci z migdałkami nie zaleca się przyjmowania gorących kąpieli, chodzenia do łaźni i generalnie przegrzewania ciała, zwłaszcza w przypadku zaostrzenia zapalenia gruczołu krokowego.

Jeśli u dorosłych ta choroba powoduje głównie dyskomfort i tylko czasami występują komplikacje, u dzieci długo istniejące migdałki mogą prowadzić do nieodwracalnych konsekwencji. Przypadek jest w stanie niedotlenienia - niewystarczająca ilość tlenu z powodu braku oddychania przez nos. Ustalono, że w wyniku oddychania przez usta organizm traci około 20% tlenu. Najbardziej wrażliwy na hipoksję organ - mózg - cierpi z tego powodu. Aktywnie rozwija się u dzieci, więc zapotrzebowanie na tlen jest nawet większe niż u dorosłych. Najgroźniejsza długotrwała hipoksja u dzieci poniżej 5 lat może prowadzić do opóźnień rozwojowych, zarówno psychicznych, jak i fizycznych.

Ze względu na ciągłe oddychanie przez usta, zmienia się struktura czaszki twarzy, deformują się konchy nosowe, charakterystyczny „typ adenoidalny” twarzy jest uformowany z wydłużonym owalem i zmodyfikowaną formą ust. Dotyczy to również kształtu zębów i uzębienia, zgryzu i chrzęstnych elementów czaszki.

Ważne jest, aby zdiagnozować chorobę w odpowiednim czasie i aktywnie ją leczyć Im szybciej rozpocznie się leczenie, tym większe są szanse na powodzenie terapii zachowawczej i całkowite wyleczenie organizmu.

Wideo

Oferujemy do oglądania wideo na temat artykułu.

Adenoidy u dzieci: leczenie domowe

✓ Artykuł zweryfikowany przez lekarza

Zmiany patologiczne w migdałku gardłowym (wzrost wielkości) nazywane są migdałkami gardłowymi. Najczęstszą przyczyną adenoidów w dzieciństwie są choroby zakaźne: szkarlatyna, odra, koklusz. Patologia we wczesnych stadiach może być bezobjawowa, ale wraz z postępem dziecka zaczynają pojawiać się charakterystyczne objawy: ciągły katar, przekrwienie błony śluzowej nosa, trudności w oddychaniu. W przypadku migdałków stopnia 3 oddychanie przez drogi nosowe staje się prawie niemożliwe, dlatego w przypadku przewlekłego nieżytu nosa lub innych chorób górnych dróg oddechowych konieczne jest skontaktowanie się z otolaryngologiem.

Adenoidy u dzieci: leczenie domowe

Anatomia

Układ limfatyczny jest odpowiedzialny za tworzenie odpowiedzi immunologicznej. To limfocyty zapewniają odporność komórkową i wytwarzanie przeciwciał do zwalczania chorób zakaźnych. Tkanka limfatyczna znajduje się również w gardle dziecka, dzięki czemu organizm radzi sobie z infekcjami układu oddechowego i chorobami układu oddechowego. W niektórych obszarach można zobaczyć skupiska tej tkanki. Te gromady są nazywane migdałkami. Lekarze rozróżniają kilka rodzajów migdałków, które są klasyfikowane według lokalizacji.

Adenoidy to wzrost migdałków gardłowych, który uniemożliwia dziecku normalne oddychanie. Rozpoznanie ich na początkowych etapach jest prawie niemożliwe, więc należy zwrócić uwagę na wszelkie objawy, które mogą wskazywać na prawdopodobieństwo wystąpienia migdałków, w tym zmiany w zachowaniu dziecka.

Adenoidy to wzrost migdałków gardłowych

Czy można leczyć adenoidy w domu?

Odpowiednio odpowiedz na to pytanie może tylko specjalista po zbadaniu dziecka i środków diagnostycznych, jeśli to konieczne. Możliwość leczenia domowego zależy bezpośrednio od terminowości leczenia lekarza i stopnia rozwoju patologii. Łącznie rozróżnić 3 stopnie adenoidów.

1 stopień

Na tym etapie lekarze uważają za wystarczające mycie nosa solą fizjologiczną lub preparatami zawierającymi wodę morską. Stosowanie receptur ludowych daje dobry efekt, ale przed rozpoczęciem nietradycyjnego leczenia należy skonsultować się z lekarzem. Faktem jest, że małe dzieci są podatne na reakcje alergiczne, więc składniki pochodzenia roślinnego dla nich powinny być wybierane bardzo ostrożnie.

Stopień wzrostu migdałków gardłowych

2 stopnie

Adenoidy stopnia 2 leczy się najczęściej metodami medycznymi. Lekarz doda stosowanie kropli zwężających naczynia (w celu zmniejszenia obrzęku i przywrócenia oddychania przez nos), inhalacji i fizjoterapii zgodnie ze standardową procedurą mycia nosa. W niektórych przypadkach może być konieczne leczenie antybiotykami.

Chirurgia na tym etapie rzadko jest zalecana, ponieważ zgodnie z zaleceniami lekarza i brakiem powikłań patologia dobrze reaguje na leczenie zachowawcze.

3 stopnie

Gdy adenoidy 3 stopni, dziecko wymaga pilnej interwencji chirurgicznej, ponieważ proces oddychania jest bardzo trudny lub niemożliwy. Operacja jest wykonywana w znieczuleniu miejscowym, ale w niektórych przypadkach lekarz może zdecydować o zastosowaniu znieczulenia ogólnego. Środek ten jest wymuszony i jest stosowany tylko w wyjątkowych przypadkach, na przykład, gdy dziecko jest w stresie lub gdy pacjent jest młody.

Ilustracyjny obraz 3 stopni migdałków gardłowych

Przed operacją dziecko musi przejść odpowiednie szkolenie: zaliczyć testy (należy określić poziom krzepnięcia krwi) i przejść leczenie mające na celu zatrzymanie procesu zapalnego. Powikłania po usunięciu migdałków są rzadkie. Aby zmniejszyć możliwe ryzyko i skrócić okres rehabilitacji, dziecko otrzymuje odpoczynek w łóżku i oszczędną dietę (przetarte jedzenie i ciepły napój).

Domowe metody leczenia

Leczenie migdałków gardłowych 1-2 stopnie może być w domu, ale tylko pod stałym nadzorem lekarza i postępować zgodnie z zaleceniami lekarza prowadzącego. Istnieje wiele sposobów radzenia sobie z patologią, więc wybór właściwej terapii jest zazwyczaj dość prosty.

Mycie i nawilżanie kanałów nosowych

Jest to niezbędna procedura, która musi być wykonywana regularnie 3-5 razy dziennie. Roztwory soli na bazie wody morskiej są używane do mycia nosa u dzieci. Możesz samodzielnie przygotować takie rozwiązanie. Aby to zrobić, w szklance ciepłej wody rozpuść 1 łyżeczkę morza lub soli i sody.

Leczenie adenoidów 1 i 2 stopni

Pomimo łatwości przygotowania eksperci nie zalecają stosowania roztworu przygotowanego w domu. Preparaty farmaceutyczne mają wiele zalet, dlatego są bardziej korzystne dla dzieci poniżej 5-6 lat. Zalety gotowych kompozycji obejmują:

• absolutna sterylność (wyklucza się bakterie i mikroby);
• optymalne stężenie soli jak najbliżej fizjologicznych właściwości jamy nosowej dziecka (wszystkie roztwory sprzedawane w aptece mają stężenie soli 0,67%);
• wystarczające ciśnienie (roztwór dostaje się do nosa pod odpowiednim kątem i pod ciśnieniem, eliminuje możliwość nadmiernego ciśnienia, co może powodować komplikacje).

W aptece do mycia nosa adenoidami można kupić następujące leki (roztwory izotoniczne na bazie wody morskiej i morskiej):

• „Aqualore Baby”;
• Aqua Maris;
• Salin;
• sterylny roztwór soli.

Leczenie adenoidów 2-3 stopni

Jak prawidłowo umyć nos?

W niektórych źródłach można znaleźć wskazówki dotyczące spłukiwania nosa strzykawką lub strzykawką. W żadnym wypadku nie powinieneś tego robić, ponieważ istnieje ryzyko, że roztwór dostanie się do trąbki Eustachiusza i może rozwinąć się zapalenie ucha środkowego. Dzieci w wieku 4-6 lat w celu higieny jamy nosowej muszą stosować leki w postaci sprayu. Niemowlęta do jednego roku mogą myć drogi nosowe i nawilżać śluz przy pomocy leków w postaci kropli.

Zalecenia dotyczące mycia nosa dziecka

Jeśli dziecko jest już wystarczająco duże i może wydmuchać nos, możesz użyć specjalnych systemów do mycia nosa, na przykład Aquamaris lub Dolphin.

Jak umyć nos dzieciom młodszym i starszym niż 2 lata

Leczenie adenoidów 2 stopnie w domu

Gdy adenoidy 2 stopnie przemywania nosa są uzupełniane przez zastosowanie środków zwężających naczynia. Jest to konieczne, aby przywrócić normalne oddychanie i wyeliminować obrzęk. Dzieci mogą pochować następujące narkotyki:

To ważne! Leki zwężające naczynia stosowane w leczeniu dzieci nie mogą być stosowane dłużej niż 3-5 dni, ponieważ może dojść do uzależnienia. Terapia w tym przypadku będzie nieskuteczna, więc leki z tej grupy są stosowane w krótkich kursach i ściśle według zaleceń lekarza. Nadużywanie leków zwężających naczynia może powodować przewlekły nieżyt nosa.

Jakie są wyniki adenoidów

Zakopywanie preparatów do zwężania naczyń krwionośnych wymaga maksymalnie 3 razy dziennie. 30 minut po zabiegu zaleca się upuszczenie „Albucid” i roztworu kory dębu do nosa (można kupić w aptece).

Jeśli występują komplikacje, lekarz może przepisać antybiotyki dziecku. Najczęściej stosowane leki na bazie amoksycyliny: „Flemoxin”, „Amoxiclav”, „Augmentin”. Większość leków stosuje połączenie amoksycyliny z kwasem klawulanowym. Wzmacnia działanie leku, ale może powodować zaostrzenia nadżerek i wrzodów żołądka i jelit. Należy to wziąć pod uwagę przy wyborze leku. Jeśli dziecko cierpi na wrzód trawienny lub zapalenie żołądka, lepiej wybrać leki bez tego składnika.

Dobre wyniki uzyskuje się przez połączenie terapii lekowej z fizjoterapią. Aby ułatwić oddychanie, można przepisać dziecku:

Leczenie zachowawcze migdałków gardłowych

Dzięki przestrzeganiu wszystkich wizyt specjalisty patologia może zostać wyleczona bez użycia metod chirurgicznych.

Krople do leczenia migdałków gardłowych

„Sofradex”. Lek należy do leków hormonalnych (zawiera deksametazon), ma wyraźny efekt terapeutyczny i szybko zatrzymuje proces patologiczny. Przed użyciem należy uzyskać poradę od rhach, ponieważ leki hormonalne mają wiele skutków ubocznych i mogą powodować powikłania ze strony układu nerwowego i narządów wewnętrznych.

Leczenie preparatem Sofradex trwa tydzień. Po tym musisz przejść kurs terapii inhalacyjnej.

„Protargol”. Lek należy do grupy preparatów srebra, które wysusza powierzchnię adenoidów i zmniejsza ich wielkość. W obecności ognisk zakaźnych zaleca się również stosowanie Protargolu. Powinien być stosowany 2 razy dziennie, 6 kropli w każdym przewodzie nosowym. Czas trwania terapii jest ustalany indywidualnie.

Nos opuszcza protargolę

„Limfomiozot”. Konieczne jest zastosowanie środków wewnątrz w ciągu 20-30 minut przed jedzeniem (odbiór po jedzeniu jest dozwolony w odstępie nie krótszym niż 1 godzina). Krople można zakopać pod językiem lub rozpuścić w wodzie. Nie mieszaj leku z dużą ilością płynu - wystarczy 1-2 łyżeczki.

Dawka zależy od wieku dziecka i wynosi:

• dzieci - 1 kropla;
• od 1 do 3 lat - 3 krople;
• od 3 do 6 lat - 5 kropli;
• powyżej 6 lat - 10 kropli.

Krople do doustnego Lymphomyosot

Konieczne jest przyjmowanie „Limfomiozot” 3 razy dziennie przez 5-7 dni. Lekarz prowadzący może zalecić dłuższe leczenie.

Leczenie adenoidów nadtlenkiem wodoru

Nadtlenek wodoru 3% jest doskonałym środkiem do zwalczania adenoidów, o wyraźnych właściwościach antyseptycznych, bakteriobójczych i dezynfekujących. Aby przygotować lek, będziesz potrzebować nadtlenku, nalewki z nagietka i sody oczyszczonej (1 łyżeczka każda). Wszystkie składniki muszą być zmieszane w oddzielnym pojemniku, a powstała w ten sposób kompozycja powinna zaszczepić nos dziecka (2 krople do każdego otworu nosowego).

Procedurę należy powtarzać 3 razy dziennie przez 10 dni. Zamiast nadtlenku można użyć dowolnego środka antyseptycznego, na przykład „Miramistin” lub „Chlorhexidine”.

Preparaty do leczenia migdałków gardłowych

Metody ludowe

Metody ludowe uważa się za równie skuteczne w leczeniu migdałków gardłowych u dzieci. Są bezpieczne dla dziecka, ale w niektórych przypadkach składniki ziołowe mogą powodować alergie lub reakcje nadwrażliwości, dlatego należy dokładnie monitorować stan dziecka i przerwać leczenie, jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy alergii: wysypka, świąd, łzawienie, wyprysk itp.

Olej z rokitnika

Olej z rokitnika pomaga nawilżyć i zmiękczyć błony śluzowe nosogardzieli

Olej z rokitnika ma działanie przeciwzapalne i przeciwbakteryjne, pomaga nawilżyć i zmiękczyć błony śluzowe nosogardzieli i zatrzymać wzrost migdałków gardłowych. Przed użyciem zaleca się lekko podgrzać olej (do około 28-30 stopni).

Konieczne jest zakopanie środków 3 razy 3 razy dziennie. Przebieg leczenia wynosi 10 dni.

Sok z buraków z miodem

Sok z buraków pomaga zmniejszyć wielkość adenoidów i hamuje proces zapalny

Świeży sok z buraków jest doskonałym środkiem suszącym, który pomaga zmniejszyć wielkość migdałków i zatrzymać proces zapalny. Miód skutecznie zwalcza bakterie i zarazki, łagodzi podrażnione błony śluzowe i zapewnia sanację przewodów nosowych.

Przygotowanie leku jest proste:

• wycisnąć sok z surowych buraków;
• 2 łyżki soku zmieszanego z łyżką miodu gryczanego lub lipowego;
• zaparzać przez 30-40 minut.

Bury oznacza, że ​​potrzebujesz 4 razy dziennie. Pojedyncza dawka - 5 kropli w każdym przewodzie nosowym. Przebieg leczenia wynosi od 5 do 15 dni.

Liście eukaliptusa

Eukaliptus - znany środek przeciwbakteryjny zawierający dużą ilość olejków eterycznych i garbników. Liście eukaliptusa szybko przywracają funkcje oddechowe, dezynfekują powierzchnię błon śluzowych i zapobiegają wzrostowi flory bakteryjnej.

Liście eukaliptusa szybko przywracają funkcje oddechowe

W leczeniu adenoidów stosuje się infuzję liści rośliny. Przygotuj go po prostu: potrzebujesz 2 łyżki suchych surowców, zalej szklanką wrzącej wody i nalegaj co najmniej 1 godzinę. Powstały wlew płynu do płukania 5-6 razy dziennie.

Do wkraplania do nosa można użyć oleju eukaliptusowego. Aby ta terapia była skuteczna, należy ją kupić w aptece. Olej musi być wysokiej jakości (nie niższy niż „premium”), w przeciwnym razie wynik terapeutyczny nie zostanie osiągnięty. Pochowany olej w nosie powinien być 3-4 razy dziennie, 1-2 krople przez 5-7 dni.

To ważne! Eukaliptus jest silnym alergenem, więc nie stosuj tej metody leczenia, jeśli dziecko jest podatne na reakcje alergiczne. Po pierwszej aplikacji należy dokładnie zbadać skórę i błony śluzowe dziecka (nos, oczy, usta) pod kątem możliwych podrażnień.

Glistnik bulionu mlecznego

Wysuszony glistnik trawy zalać szklanką gorącego mleka i włożyć do pieca. Gotować przez 3-5 minut, ciągle mieszając. Schłodzić bulion i przecedzić przez sito lub kawałek tkaniny gazowej. Przy 200-250 ml mleka pobiera się 1 łyżkę glistnika.

Bury oznacza, że ​​potrzebujesz 5 razy dziennie, 4 krople do każdego otworu nosowego. Użyj przepisu może być w trakcie leczenia.

Wideo - Leczenie w domu środków z ludowych migdałków gardłowych

Wzmocnienie odporności

Podczas leczenia migdałków, a także po wyzdrowieniu, dziecko powinno przyjmować kompleksy witaminowe. Terapia witaminami jest zalecana dla dzieci z migdałkami stopnia 1–2 przez co najmniej 2–3 miesiące. Poniżej znajdują się wskazówki dla rodziców dotyczące wyboru dobrych witamin.

1. Nie kupuj kompleksów oznaczonych jako „suplementy diety”. Takie leki zawierają składniki odżywcze w arbitralnej dawce, co często jest niewystarczające, aby zapewnić wsparcie witamin dla małego organizmu w okresie leczenia i rehabilitacji.
2. Najlepiej jest wybrać kompleks witaminowo-mineralny z lekarzem, ponieważ mogą występować przeciwwskazania (na przykład, kompleksy z jodem są przeciwwskazane u dzieci z nadczynnością tarczycy).
3. Cóż, jeśli w kompozycji są przeciwutleniacze, ale takie leki powinny być przepisywane przez specjalistę.

Pokarm dla dziecka powinien być jak najbardziej zróżnicowany i zawierać wystarczającą ilość mięsa, ryb, sezonowych jagód i owoców, świeżych warzyw i zielonych liści. Dieta dziecka musi zawierać naturalne oleje roślinne dobrej jakości, produkty mleczne, orzechy i wątrobę.

Wideo - Adenoids.

Zapobieganie

Nie ma specjalnych środków zapobiegających wzrostowi migdałków gardłowych, ale przestrzeganie zaleceń lekarzy pomoże zmniejszyć ryzyko wystąpienia migdałków do najniższych możliwych wartości. Do tego potrzebujesz:

• przeprowadzać czynności hartowania odpowiednie dla wieku;
• zróżnicować dietę dzieci;
• czyścić na mokro i częściej wentylować pomieszczenie;
• pozbyć się wszelkich przedmiotów, które mogą gromadzić kurz (miękkie zabawki, książki na otwartych półkach, dywany);
• czas, aby pozbyć się pleśni na suficie i ścianach, użyj środków dezynfekujących do czyszczenia powierzchni.

Aby zmniejszyć ryzyko wzrostu migdałków gardłowych odpowiedzialnych za produkcję limfocytów, ważne jest leczenie przeziębienia i chorób zakaźnych w czasie. Jeśli dziecko cierpi na przewlekłe infekcje nosogardzieli, prawdopodobieństwo wystąpienia migdałków będzie bardzo wysokie. To samo dotyczy dzieci z alergiami. Jeśli nie przestrzegasz diety o niskiej alergenności i nie wyeliminujesz wszystkich czynników, które przyczyniają się do rozwoju reakcji alergicznych (kurz, wełna, rośliny), ryzyko, że dziecko wkrótce „zaznajomi się” z migdałkami, będzie znacznie wyższe niż u zdrowych dzieci.

Podoba Ci się ten artykuł?
Oszczędzaj, aby nie stracić!